43 replies to this topic

[Regina]

Keito, αρχικά θεωρώ πως η ταύτηση με έναν χαρακτήρα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο κρίνεις ένα έργο. Είμαι σίγουρη πως κι εσύ κι ο καθένας μας έχουμε δεθεί κατα καιρούς με χαρακτήρες επειδή βλέπουμε ένα κομμάτι μας σε αυτούς με αποτέλεσμα να τους αξιολογήσουμε θετικά. Νομίζω βασικά ότι όταν αξιολογείς έναν χαρακτήρα, τον αξιολογείς με βάση 2 κριτήρια α) πόσο κοντα/μακρια είναι με βάση αυτά που εκτιμάς να βλέπεις σε έναν άνθρωπο και β) πόσο κοντά/μακριά είναι με βάση τον ίδιο σου τον εαυτό. Με βάση τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει ένας βαθμος υποκειμενικότητας στο πως θα κρίνω εγώ κι εσύ κι ο οποιοσδήποτε άλλος έναν χαρακτήρα. Επειδή λοιπόν είδα στην Futaba κάποια πράγματα που πιθανώς δεν βλέπετε εσείς, ήθελα να την υπερασπιστώ σε ενα thread που ακούγεται μόνο η μια οπτικη γωνία.

 

Τωρα, αυτο βέβαια δε σημαίνει πως οι χαρακτήρες είναι εκείνοι με βάση τους οποίους θα κρίνεις ένα έργο, διότι πολύ απλά αποτελούν ένα κομμάτι του κι όχι όλη την ουσία του έργου. Κι εκεί είναι που δεν θα διαφωνίσω ιδιαίτερα μαζί σου διότι το Ao Haru Ride δεν αποτελεί κάτι ιδιαίτερο. Εχει πολλά προβλήματα είναι η αλήθεια, απλά αισθάνθηκα ότι εντρυφήσαμε στο λάθος κομμάτι. Και πχ αυτό το συγκλονιστικό στιγμιότυπο με το σαμπουαν αν δεν είχε αναφερθει (προφανώς στα πλαίσια της πλάκας i get that ) εγώ παίζει να μην το θυμόμουν καν - το θεώρησα τόσο αδιάφορο σε σχέση πχ με το φάουλ της yumi-chan και το κλισεδιάρικο ερωτικό τρίγωνο.

 

Spoiler:

Που παρεπιπτόντως, ένας από τους λόγους που δεν το μίσησα ήταν του ότι περίμενα μονο 1 επεισόδιο μέχρι να το εξομολογηθεί η Futaba στην φιλενάδα της (ριζοσπαστικός αριθμός για shoujo) όπως και η αντιμετώπιση της μου-διαφεύγει-το-ονομά-της που το θεώρησα πολύ ώριμο σε σχέση με άλλα shoujo. Ναι το ξέρω, αυτή η σύγκριση δε σημαίνει πως καθιστά το Ao Haru Ride καλό anime, απλά σου παραθέτω κάποιους λόγους για τους οποίους -προσωπικά- δεν έχω ξενερώσει.

[Takayama Yuichi]

Ω, ελάτε τώρα!Αν κάτι είναι υπερβολικό αυτό είναι η αντίδραση σας στις υπερβολικές αντιδράσεις των πρωταγωνιστών! Δηλαδή αδυνατώ να καταλάβω γιατί μια κοπέλα σαν την Futaba θα έπρεπε να ξεχωρίζει αρνητικά μέσα στο πλήθος των χαρακτήρων που σκιαγραφούνται από πάντα στα anime - πόσο μάλλον σε shoujo τα οποία  βγάζουν ΤΕΡΑΤΑ ευφυίας και ρεαλιστικότητας εξ ακανέκαθεν!

Η αλήθεια είναι ότι δεν κράζει κανείς την Futaba επειδή είναι μοναδική και ξεχωρίζει για οποιονδήποτε λόγο στο great shoujo universe αλλά γιατί πέρα από το κόλλημα με το σαμπουάν της είναι εντελώς generic/cardboard cut-out/mannequin/puppet/something else with no soul or character.

Γενικά όμως όταν, εγώ τουλάχιστον, πάω να δω ή να διαβάσω ένα shoujo, εξ αρχής ξέρω ότι δεν πρόκειται να δω τίποτα που θα με εκπλήξει ιδιαίτερα. Λίγο love-love drama από 'δω, λίγο death/depression από ΄κει για μια δόση tragedy, ίσως λίγο mindbreak ή amnesia άμα θες καμία δόση drama παραπάνω, λίγο ΝΤR αμα είσαι εντελώς διεστραμμένος και γουστάρεις τέτοια, ένας antagonist για το main love interest/ikemen-kun, λίγο inner struggle για την καημένη την πρωταγωνίστρια και αυτά πάνω κάτω. To θέμα είναι όλα αυτά να μου τα παρουσιάσεις κάπως που να μπορώ να τα χωνέψω.

Σκέψου λίγο πόσο εύκολο είναι να πετάξεις ένα κουνέλι, λίγες πατάτες,πολτό ντομάτας(ή ψιλοκομμένη ντομάτα ο,τι θέλει ο καθένας), κρεμμύδι, δάφνη, σκόρδο και λίγο δεντρολίβανο σε μια κατσαρόλα με νερό, να βράσεις για καμιά δυο ώρες και μετά να χαίρεσαι επειδή έκανες στιφάδο. Sorry, αλλά αυτό δεν είναι στιφάδο, αχταρμάς είναι.

Για να κάνεις σωστό στιφάδο πρέπει να έχεις ετοιμάσει το κουνέλι από χθες, να σοτάρεις πρώτα το κρεμμύδι, να βάλεις όσο νερό χρειάζεται κτλ.
Μπορεί το κουνέλι σου, ή η Futaba σου στην δική μας περίπτωση, να μην είναι ότι καλύτερο υπάρχει αλλά το στιφάδο σου, η το anime σου, vα βγει μια χαρά αv το κάνεις σωστά.

 

Το πρόβλημα με το Ao Haru Ride είναι όχι μόνο ότι τα υλικά δεν είναι ύψιστης ποιότητας, πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό όπως είπα και παραπάνω, αλλά και η εκτέλεση είναι λίγο για τα μπάζα. To "cliché as fuck" είναι φράση που περιγράφει σχεδόν τέλεια το και το "Tonari to Kaibitsu-kun"  και το "Ao Haru Ride". Όμως για κάποιο περίεργο λόγο, εάν δεν βλέπεις shoujo anime λες και είναι η ζωή η σου και σε ενοχλεί η παραμικρή έλλειψη originality, το Tonari το βρίσκεις διασκεδαστικό και δεν σε κάνει να λες "dude, what the fuck is this shit?" με την συχνότητα που σε κάνει το Ao Haru Ride. Why? I don't really know, It just works.
 

Spoiler:

Υ.Γ Αν και η αλήθεια είναι πως ούτε εγώ αγαπώ ιδιαίτερα τον "απο μηχανής θεός" μηχανισμό (αποτελεί εύκολη λύση να καλύψεις σεναριακές τρύπες) να πω εδώ κάτι όχι ιδιαίτερα παρήγορο - αλλά εγώ θα το πω: η Futaba είχε αναφέρει την Yumi-chan σαν ύπαρξη από το πρώτο επεισόδιο! Μπορει η yumi να έπεσε στα ξαφνικά από τους ουρανούς και να την ξεπετάξαμε με μια προχειροσυζήτηση, αλλά τουλάχιστον η mangaka είχε σκεφτει σπό τις αρχές την ύπαρξη της. Χμμ, τώρα που το ξαναβλέπω, δεν είναι καθόλου παρήγορο

 

You mean we were deceived? Is Ao Haru actually well written? Κάπου εδώ θα έλεγα ότι είδε την άκυρη φίλη της σε flashback πράγμα που δεν το κάνει τόσο καλό writing αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι και ούτε έχω την όρεξη να πάω να κάνω rewatch το Ao Haru Ride(ewwwww),  άμα είναι να σπαταλήσω τον χρόνο μου κάνοντας rewatch κάτι αυτό θα είναι το Evangelion η κάτι που να το προσεγγίζει.

Τέλος θέλω να πω ότι εγώ προσωπικά δεν έχω κάποιο πρόβλημα με το anime και το βλέπω μετά χαράς έτσι όπως έχω δει και άλλο ένα σωρό generic as fuck Shounen και Ecchi anime. Αλλά, περα απο αυτο, μπορώ να δω για ποιους λόγους μπορεί να ασκήσει κριτική κάποιος στο anime και άνετα να πει ότι δεν του αρέσει. Ελπίζω να μην υπερβάλω και τόσο με αυτά που είπα παραπάνω, lulz.

 

EDIT: Ohh my fucking god, the fucking typos are real. Ακόμα πρέπει να έχει απο 'δώ και απο ΄κεί αλλά βαριέμαι να τα διορθόσω.

Edited by Takayama Yuichi, 31 August 2014 - 23:55.

[Regina]

You mean we were deceived? Is Ao Haru actually well written? Κάπου εδώ θα έλεγα ότι είδε την άκυρη φίλη της σε flashback πράγμα που δεν το κάνει τόσο καλό writing αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι και ούτε έχω την όρεξη να πάω να κάνω rewatch το Ao Haru Ride(ewwwww),  άμα είναι να σπαταλήσω τον χρόνο μου κάνοντας rewatch κάτι αυτό θα είναι το Evangelion η κάτι που να το προσεγγίζει.
 

 

Εννοώ ότι μόνη αυτοσαρκάστηκα, σε περίπτωση που δεν είναι αρκετά φανερό, σε αντίθεση με το ύφος της γραφής σου που κάνει μπαμ ότι αν αυτά λέγονταν από κοντα άνετα θα με στραγγάλιζες...

 

Πάνω κάτω αυτο που λες είναι ότι η Futaba είναι για τα μπάζα κάτι στο οποίο - όπως είπα και πιο πάνω-  έχω κάθε δικαίωμα να διαφωνώ και πως δεν αρκούν MONO καλά ή κακά επιμέρους στοιχεία για να κάνουν μια συνταγή να πετύχει ή να αποτύχει, κάτι το οποίο ασπάζομαι κι εγώ - οπως είπα και πιο πάνω- με τη μοναδική διαφορά ότι υπερασπίστηκα μια διαφορετική άποψη χωρίς να είμαι πιο απόλυτη κι από το σκοτάδι...

[Takayama Yuichi]

 

το ύφος της γραφής σου που κάνει μπαμ ότι αν αυτά λέγονταν από κοντα άνετα θα με στραγγάλιζες...
 

What the fuck? Είναι ο τρόπος της γραφής μου τόσο απειλητικός και τρομακτικός;
I'm not a bad person, I promise! I got cookies. Want some?

 

 

Πάνω κάτω αυτο που λες είναι ότι η Futaba είναι για τα μπάζα κάτι στο οποίο - όπως είπα και πιο πάνω-  έχω κάθε δικαίωμα να διαφωνώ και πως δεν αρκούν MONO καλά ή κακά επιμέρους στοιχεία για να κάνουν μια συνταγή να πετύχει ή να αποτύχει, κάτι το οποίο ασπάζομαι κι εγώ - οπως είπα και πιο πάνω- με τη μοναδική διαφορά ότι υπερασπίστηκα μια διαφορετική άποψη χωρίς να είμαι πιο απόλυτη κι από το σκοτάδι...

Δεν είπα ότι η Futaba είναι για τα μπάζα, είπα απλά οτι η καημένη η Futaba είναι απλά generic όσο δεν πάει άλλο. Είπα επίσης οτι η σειρά γενικά είναι λιγουλάκι για τα μπάζα, χωρίς όμως αυτο να σημαίνει οτι οι χαρακτήρες δεν εχουν και θετικά χαρακτηριστικά...

[Kai]

Spoiler:

Σχετικά με τη Futaba, νομίζω περισσότερο φταίει ο τρόπος με τον οποίο τη διαχειρίζεται η mangaka,παρά το αν διαφέρει από άλλες πρωταγωνίστριες shoujo ή όχι. Η σκηνή με την αλλαγή σαμπουάν ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να ενοχλήσει κάποιον και ίσως πολύ πιο αθώο από πράγματα που έχω ακούσει να γίνονται στην πραγματικότητα. Ωστόσο είναι συγκεκριμένα πράγματα στη συμπεριφορά της που με ενοχλούσαν και στο manga που αρχίζουν με την άρνησή της αρχικά να πιστέψει στην αλλαγή του Kou, λες και όλοι οι άνθρωποι μένουν οι ίδιοι με τα χρόνια και δεν αλλάζουν ανάλογα με τις εμπειρίες τους και ήταν αστείο όταν η ίδια άλλαξε όλη της την εικόνα μόνο και μόνο για να είναι αποδεχτή από τους άλλους. Και στην ουσία δεν έμεινε μόνο εκεί, παρότι τώρα παραδέχεται ότι της αρέσει όπως είναι, σε ορισμένες σκηνές όπως την τελευταία που τον ακολούθησε ως εκεί που πήγε για να δει τι κάνει και πού πάει είναι λες και προσπαθεί να επιβάλλει κάποια πράγματα στην εικόνα που έχει χτίσει τώρα. Βέβαια σε αυτό φταίει κυρίως η mangaka που προσπαθεί να χτίσει την εικόνα του "κακού" αγοριού που έχει μέσα του και τις παλιές του ευαισθησίες. Αυτό βέβαια το κάνει και στη Futaba που από τη μια της βγαίνουν όλα τα στραβά του χαρακτήρα και στην επόμενη σκηνή "χαχα, τι έκανα, κατάλαβα το λάθος μου τώρα φτάνει", δεν τους αφήνει να τσαλακωθούν αρκετά και όλο αυτό φαίνεται πολύ υποκριτικό (αν εξαιρέσεις μερικές σκηνές με την παλιά της φίλη).

 

Όχι ότι ο Κοu είναι καλύτερα γραμμένος, πάνω-κάτω ό,τι ισχύει για τη Futaba ισχύει και για εκείνον σε αρκετές στιγμές αν και δεν βλέπουμε τα πράγματα τόσο από τη μεριά του και ίσως γι' αυτό απέφυγε τον σχολιασμό ως τώρα. Τραγικές σκηνές στις όχθες του ποταμού, η επιλογή να εκφράσουμε κάποια πράγματα και να προειδοποιήσουμε κάποιον με συνηθισμένο τρόπο για τους κινδύνους που υπάρχει δεν υπάρχει καν μέσα στο μυαλό της μανγκακα.

 

Επίσης εμένα δε με ενόχλησε τόσο το flashback με τη φίλη της όσο η μεταχείριση της Υuuri. Την εμφανίζει από την αρχή, γκρεμίζει όλη την εικόνα που είχε χτίσει η τάξη της για εκείνη και δείχνει τον πραγματικό εαυτό της κοπέλας, τη βάζει μέσα στην παρέα τη συμπαθείς κι εκεί που όλα πηγαίνουν καλά και ωραία σου εμφανίζει ένα αχρείαστο ερωτικό τρίγωνο μόνο και μόνο για να βγάλει τα ψυχολογικά της πρωταγωνίστριας γιατί ούτως ή άλλως οι αλληλεπιδράσεις της Yuuri με τον Κοu ήταν σχεδόν ανύπαρκτες εως τότε κι εκτός τον άλλον σε κάθε σκηνή φαίνεται ότι η μανγκακα η ίδια shipάρει τους πρωταγωνιστές της περισσότερο από κάθε αναγνώστη οπότε γνωρίζεις ήδη ότι η Yuuri έχει 0 ελπίδες, όχι να αποκτήσει σχέση με τον Kou που αυτό ήταν δεδομένο ούτως ή άλλως, αλλά

να έχει και την οποιαδήποτε ρομαντική σκηνή μαζί του. Χαμένο παιχνίδι εξ' αρχής παρά την πολιτισμένη συζήτηση και την ευγενή άμιλλα μέχρι να κάνει πίσω η κοπέλα. Κάπου εκεί παράτησα και το μανγκα γιατί τη συμπαθούσα τη Yuuri, ήταν πολύ εντάξει σαν χαρακτήρας, και φοβόμουν για το τι μπορεί να γινόταν στη συνέχεια.

 

Το κακό είναι ότι μετά από αυτό περιμένεις και άλλα γνωστά κλισέ, όπως παλιά φίλη του Kou και ίσως κάποιον πολιορκητή για τη Futaba που θα προκαλέσουν παρεξηγήσεις πιθανότατα. Όμως το πρόβλημα είναι ότι ενώ σε άλλες σειρές τα συναντάς επίσης, συνήθως υπάρχει ένα συμπαθητικό καστ από πίσω που σχεδόν πάντα έχει και περισσότερο ενδιαφέρον από τους πρωταγωνιστές και σε κρατάει περισσότερο η σειρά. Πάντως καλύτερα να συνέχιζα το μανγκα παρά να καθόμουν να δω το άνιμε, τουλάχιστον το μανγκα έχει πιο όμορφο σχέδιο και έφευγαν και πιο γρήγορα η σελίδες, το άνιμε διπλασιάζει όλη αυτή τη γλυκανάλατη αίσθηση και με κουράζει.

 

[Takayama Yuichi]

Spoiler:

Πάντως καλύτερα να συνέχιζα το μανγκα παρά να καθόμουν να δω το άνιμε, τουλάχιστον το μανγκα έχει πιο όμορφο σχέδιο και έφευγαν και πιο γρήγορα η σελίδες, το άνιμε διπλασιάζει όλη αυτή τη γλυκανάλατη αίσθηση και με κουράζει.

 

Ναι αλλα το anime έχει αυτό το ένα καλό τραγούδι στο OST του...
 

Πέρα απο την πλάκα, ποιά ειναι η γνώμη σας για το OST της σειράς; Μέχρι τώρα, εκτός απο το opening και αυτό το τραγούδι του οποίου μου διαφεύγει ο τίτλος, το OST δεν μου έχει αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις.

[Keito]

Αδιάφορο και μέτριο κατά την γνώμη μου. Ναι μεν είναι γλυκούλι για να ξεκινήσει το επεισόδιο χωρίς να ενοχλεί, αλλα δεν το θυμάμαι καν μετά και μάλλον θα το ξεχάσω και τελείως αφού τελειώσει η σειρά.

[Kamui]

Ναι αλλα το anime έχει αυτό το ένα καλό τραγούδι στο OST του...

 

Μπα, πιο πολύ απλά το χρησιμοποιούν σε στιγμές για να τροφοδοτήσει απλά στημένες συζητήσεις, δε θα το χαρακτήριζα τόσο καλό όσο απλώς πιασάρικο. Αν κάτσεις και ακούσεις απομονωμένα το ρεφρέν του αγγίζει στα αυτιά μου τα όρια του κακού, συν ότι βγάζει τόσο "futaba" η όλη φάση που γίνεται ένας υπέροχα θανατηφόρος συνδιασμός. Στα πρώτα επεισόδια μπορεί να περάσει ως καλό, όσο όμως βλέπεις σε πόσο τραγικές στιγμές μπαίνει στην πορεία και πόσο βολικά χρησιμοποιείται για να δώσει και καλά βάθος σε κάθε επεισόδιο, καταντάει βαρετό εως και αστείο κατά τη γνώμη μου.

 

Κατα τ' άλλα ούτε που πρόσεξα το ost. Το opening ακούγεται, το ending ούτε που το θυμάμαι γιατί κάθε φορά είμαι σοκαρισμένος από το επεισόδιο.

[Takayama Yuichi]

Μπα, πιο πολύ απλά το χρησιμοποιούν σε στιγμές για να τροφοδοτήσει απλά στημένες συζητήσεις, δε θα το χαρακτήριζα τόσο καλό όσο απλώς πιασάρικο. Αν κάτσεις και ακούσεις απομονωμένα το ρεφρέν του αγγίζει στα αυτιά μου τα όρια του κακού, συν ότι βγάζει τόσο "futaba" η όλη φάση που γίνεται ένας υπέροχα θανατηφόρος συνδιασμός. Στα πρώτα επεισόδια μπορεί να περάσει ως καλό, όσο όμως βλέπεις σε πόσο τραγικές στιγμές μπαίνει στην πορεία και πόσο βολικά χρησιμοποιείται για να δώσει και καλά βάθος σε κάθε επεισόδιο, καταντάει βαρετό εως και αστείο κατά τη γνώμη μου.
 
Κατα τ' άλλα ούτε που πρόσεξα το ost. Το opening ακούγεται, το ending ούτε που το θυμάμαι γιατί κάθε φορά είμαι σοκαρισμένος από το επεισόδιο.

Spoiler:

Kudarizaka fumikiri made
Watashi wa muchuu de hashitta
Kono koi wo saegiru you ni
Densha wa sugisatta

Toi hi no kioku umi no kagayaki
Kisetsu wa meguru hikou kigu mo ni me wo hosomete

Chiisaku yureta himawari
Sayonara mo ienai mama
Honno suu miri no sukimade sotto
Kusuguru itami

Manatsu ni kieta hanabi ga
Namida no saki ni utsureba
I will kitto omoi dasu wa
Anata ni todoke kono basho de atashi wa matte iru

Henjinara iranai yo to
Uso Tsuki ne atashi

Sunahama ni hitori shagami kondara
Tsumetaku ashita o
Mata yokan sa sete shimaunoni

Suihei-sen no mukō ni
Yukkuri to shizunde yuku
Naite shimaeba sukoshidake
Sunao ni nareru
Fureta yubisaki ga fui ni
Naite shimaeba sukoshidake
Sunao ni nareru
Fureta yubisaki ga fui ni
Hodokete yuku sabishisa ni
I WILL Sotto mewotojiru no
Anata ni todoke kono basho de atashi wa matte iru

Chiisaku yureta himawari
Ano hi no mama no atashi wa
Mobita maegami mo mitometa kunai
Nani mo kawattenai

kaze no oto ni furikaeru kyou mo mada mitsukerarenai
i will sotto negattemiru
anata ni todoke kono basho de watashi wa matteiru

 

Κάτσε ρε Κamui, για να αγγίξει τα όρια του κακού στα αυτιά σου πρέπει να ξέρεις jappo, εγώ που δεν έχω ιδέα και μόνο πιάνω καμιά λέξη από 'δω και από 'κει το βρίσκω αρκετά ευχάριστο. Αν και συμφωνώ ότι ο τρόπος που το χρησιμοποιούν ως υπόκρουση είναι σε φάση "Queue dramatic music... NOW!"

EDIT: Good job me. Posts lyrics -> doesn't post song name. Fucking genius. Anyway το τραγούδι λέγεταi I will απο την/τους/τις Chelsy

https://soundcloud.com/chelsy_official/chelsy-i-will

Edited by Takayama Yuichi, 03 September 2014 - 13:06.

[Kamui]

Όχι, δεν καταλαβαίνω τίποτα από τους στίχους, μουσικά δε μου αρέσει το ρεφρέν απλά. Ντάξει δεν είναι άσχημο τραγούδι, είναι σίγουρα πιασάρικο και συμπαθητικό. Απλά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και θεωρώ ότι αν το ακούς σε κάθε επεισόδιο αρχίζει να γίνεται κουραστικό. Ίσως να είναι όντως από τα καλύτερα στοιχεία αυτής της σειράς-θαύμα αλλά αυτό δεν σώζει την κατάσταση.

[Regina]

Να σε κάτι που συμφωνώ αρκετά με τον Τakayama Yuichi. Το I will  έκλεψε και τις δικιές μου εντυπώσεις. Το θεωρώ ιδιαίτερα όμορφο και σε καμία περίπτωση αδιάφορο, σε αντίθεση με το υπόλοιπο OST, το opening του οποίου δεν θυμάμαι καν πως πάει ενώ το ending δεν κάθομαι καν να το ακούσω.

 

Kamui, αν υποφέρεις τόσο πολύ με την σειρά γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου και συνεχίζεις να αυτομαστιγώνεσαι? Μου χαλάς το τσί εσύ και το μαύρο σύννεφο που έχεις πάρει αγκαλιά  Τουλάχιστον oι υπόλοιποι είναι απλά ξενερωμένοι και συνεχίζουν να το βλέπουν for science. You monster!

[Kamui]

Spoiler: 9

Μια νέα μέρα ανατέλλει καθώς η παρέα συνομωτεί να οδηγήσει τον Kou στο μονοπάτι του φωτός και της μόρφωσης και να σταματήσει να πηγαίνει σε μέρη με κακά παιδιά που πίνουν, καπνίζουν και βιάζουν κορίτσια.

Αυτή τη φορά είχαμε και πολλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, όχι αστεία. Η μια φοράει κραγιόν (!!!), η άλλη σκουπίζει τα ποτήρια σαν καλή νοικοκυρά ΚΑΙ μαζεύει τις πατάτες. Ok, there's some serious shit going on. Είχε πλάκα η σκηνοθετική απεικόνιση της τελευταίας σκηνής καθώς έβγαιναν από το δωμάτιό. Ηταν τόσο edgy που έπρεπε ο ίδιος ο Kou να επιβεβαιώσει γυναίκα του που τον έπιασε με άλλη πώς δεν έγινε τίποτα. Κι όμως το edginess διατηρείται μέχρι τέλους. Omg I can't wait for the next episode now!

Σοβαρά πάντως, η yuuri έχει αρχίσει να ξεφεύγει. Μετά από τη φράση "teach me sensei" που θα έκανε κάθε ερωτευμένη κοπέλα με ακριβό σαμπουάν να κοκκινήσει, τους κόβει πάνω στο καλύτερο και τον αποπλανεί σε μια επίδειξη καλού νοικοκυριού. Ο Kou παραμένει αινιγματικός. Απορώ αν χρησιμοποίησε το τέχνασμα του καταράκτη της σιωπής για να προστατέψει τη Yuuri από μια απογοήτευση ή για να αποφύγει τις εξομολογήσεις για τη Futaba.

 

 

 

Kamui, αν υποφέρεις τόσο πολύ με την σειρά γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου και συνεχίζεις να αυτομαστιγώνεσαι? Μου χαλάς το τσί εσύ και το μαύρο σύννεφο που έχεις πάρει αγκαλιά  Τουλάχιστον oι υπόλοιποι είναι απλά ξενερωμένοι και συνεχίζουν να το βλέπουν for science. You monster!

Καλέ, δεν υποφέρω. Εγώ απολαμβάνω αυτή τη σειρά. Είναι ό,τι πιο love to hate έχω δει, ξεπερνώντας και το no.6 νομίζω. Και δε ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά εγώ σε λίγες στιγμές μόνο βαριέμαι. Όταν μια σειρά σε κάθε επεισόδιο ξεπερνάει τον εαυτό της, ε θες να δεις και το επόμενο. Κάθε επεισόδιο έχει θησαυρό σκηνών που κάνουν το μαύρο μου σύννεφο να φουσκώνει και να με βυθίζει βαθύτερα στην αγκαλιά του. Χρειάζονται κι αυτά.

[Utaku]

Μιας και έχει καιρό να γράψει κάποιος ας κάνω κι εγώ τα παράπονά μου (κυρίως) τώρα που τελείωσε.

 

Spoiler:

Αρχικά να πω ότι διαβάζω το manga και αν και στην αρχή μου άρεσε πολύ τώρα αναρωτιέμαι γιατί δε το έχω παρατήσει ακόμα...Ίσως από μαζοχισμό, ίσως απο περιέργεια, ίσως γιατί ακόμα ελπίζω σε μια άσπρη μέρα! Κυριότερος λόγος που το βαρέθηκα είναι το υπερβολικό δράμα χωρίς λόγο (δε θα σχολιάσω καν τους ώρες ώρες πολύ καθυστερημένους πρωταγωνιστές νιώθω ότι με έχουν υπερκαλήψει προηγούμενα σχόλια)

 

Αλλά μιας και το θέμα μας εδώ είναι το άνιμε, να πω ότι αποφάσισα να το ξεκινήσω για 2 λόγους:

1. Όπως προείπα στην αρχή δεν είχα κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα με το manga οπότε λέω λίγα επεισοδιάκια θα έχει, γιατί όχι?

2. Υπάρχει μια σκηνή στο συγκεκριμένο manga που ειδικά σε συγκριση με παρόμοιες άλλων manga είναι στις top μου

Spoiler: Manga Spoiler

Ε ναι λοιπόν το φιλί ήταν που περίμενα πως και πως να δω!!!

 

Παρόλα αυτά προς μεγάλη μου λύπηση συνέβησαν τα εξής;

1. Με το ζόρι κατάφερα να φτάσω το άνιμε στο επεισόδιο 6

2. Είδα σε πολύ fast forward το 12 που τελικά είναι μίλια μακριά από την αγαπημένη μου σκήνη...συνεπώς...πήγε για βρούβες και το τελευταίο μου κίνητρο...

Οπότε για να μη σας τα πολυλογώ...Drop...!!!

Να μη σχολιάσω βέβαια ότι κρατούσαν επτασφράγιστο μυστικό το voice actor του Kikuchi και τελικά ο άνθρωπος σχεδόν λέξη δεν έβγαλε...

 

Τ'έλος, θα πω κι ένα καλό!!! Λάτρεψα το σχέδιο και ειδικά στις σκηνές του παρελθόντος! Ναι, τώρα που το σκέφτομαι μπορεί το trailer που έδειχνε αυτές τις σκηνές να είναι ακόμα ένας λόγος που τελικά ξεκίνησα το anime!

Edited by Utaku, 25 September 2014 - 11:59.

[Kai]

Spoiler:

Τελείωσε η σειρά και συνειδητοποίησα δε θυμόμουν πολλά από το μανγκα αν εξαιρέσουμε κάποια πράγματα από τα πρώτα κεφάλαια. Ο νεαρός τις βιβλιοθήκης παίζει να είχε εμφανιστεί στα τελευταία κεφάλαια που είχα διαβάσει αλλά εκεί δε φαινόταν ότι είχε ξεχωριστό μαλλί από τα υπόλοιπα αγόρια στο παρασκήνιο οπότε παίζει να μην είχα δώσει και πολύ σημασία. Τελικά αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο από όλα ήταν το πόσο κατάφερνε να με κάνει η μανγκάκα να αντιπαθώ τη Φουταμπα στην προσπάθειά της να την κάνει συμπαθητική με φράσεις όπως "αχ, θα ήμαστε σαν ζευγάρι αλλά νιώθω άσχημα για τη Yuuri" κι άλλα παρόμοια κυρίως επειδή δεν ένιωσα ποτέ ότι ήθελε να την τσαλακώσει πραγματικά. 

 

Αν κάτι πρέπει να αναγνωρίσω όμως ήταν οι σκηνές με τη μητέρα το Kou στο νοσοκομείο και το πώς χειρίστηκε το θέμα του καρκίνου και λίγο η σκηνή με τον πατέρα στο τέλος γιατί το έχω δει πολλές φορές το ίδιο παραμύθι και τις περισσότερες με ενοχλεί ο τρόπος που το παρουσιάζουν.