15 Μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα, 2:47
"Επέστρεψες επιτέλους; Τι έγινε και άργησες τόσο πολύ;", ρώτησε σοβαρή η Κυρία Άη Βασίλη τον άντρα της που είχε μόλις μπει στην τεράστια έπαυλη τους στο κέντρο της πόλης.
"Χοχοχο, γεια σου αγάπη μου! Είχαμε ένα πρόβλημα με τους καλεσμένους και τις σουίτες και--"
Το δολοφονικό βλέμμα της γυναίκας του τον έκανε να σταματήσει.
"Θέλω την αλήθεια. Τώρα. Αμέσως."
"Εεε να, ξέρεις, εγώ απλώς, ε να κοίτα..."
"Μην με κάνεις να επαναλάβω την ερώτηση. Μόλις έκλεισε το χρηματιστήριο και δεν έχω κέφια."
"Έκλεισε ο Dow Jesus; Πως τα πήγαμε;", ρώτησε ο Άγιος προσπαθώντας να αλλάξει το θέμα της συζήτησης.
"Πως περίμενες να τα πάμε; Η μετοχή μας κατρακύλησε κάτω από τις 42 ψυχές, όπως ακριβώς έδειχναν και οι στατιστικές μας. Πρέπει να βρούμε γρήγορα τον μπάσταρδο που τις πουλάει οψιόν γιατί αλλιώς τελειώσαμε..."
"Πω πω, τι γλώσσα είναι αυτή γλυκιά μου. Δεν θα έπρεπε να μιλάς έτσι, μπορεί να σ' ακούσει κανένας..."
"Για αυτό πάμε κατά διαόλου... Γιατί σε νοιάζει περισσότερο να μην με ακούσουν να βρίζω τα ξωτικά παρά η αύξηση της παραγωγικότητας.", είπε η Κυρία Αη Βασίλη και αναστέναξε.

"Καταλαβαίνεις, επίσης, ότι ο τζίρος μας έχει πέσει χαμηλότερα και από τις "Πίτες Φανούρη Α.Ε" και είμαστε έτοιμοι να βάλουμε λουκέτο, έτσι;"
"Χοχοχο, μην ανησυχείς γλυκιά μου. Ξέρεις ότι πλέον δεν θα έχουμε προβλήματα. Αυτοί οι ξένοι σίγουρα θα--
"Αυτοί οι ξένοι μόνο πρόβλήματα θα μας φέρουν... Δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που ήρθαν και ήδη αναγκάστηκες να διώξεις τον στρατό ενός παλαβού ενόσω ήσουν στο τσακ να παλουκώσεις ένα θεόμουρλο βαμπίρ ή τουλάχιστον έτσι ακούω."
"Μα τίποτα δεν έγινε γλυκιά μου. Είδες, τελικά όλα πήγαν καλά."
Εκείνη την στιγμή ένα ξωτικό μπήκε μέσα λαχανιασμένο.
"ΑΦΕΝΤΙΚΟ! ΑΦΕΝΤΙΚΟ! ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!", φώναξε χωρίς να πάρει ανάσα. Ύστερα πήγε κοντά στον Άγιο και του ψιθύρισε κάτι στο αυτί. Αμέσως, το χαρούμενο πρόσωπο του Αγίου μετράπηκε σε τρομαγμένο.
"Τι συμβαίνει;", ρώτησε η Κυρία Άη Βασίλη.
"Προέκυψε πρόβλημα στο εργοστάσιο παιχνιδιών! Πρέπει να φύγω αμέσως.",είπε ο Άγιος φορώντας γρήγορα το πανωφόρι του και τρέχοντας προς την έξοδο."
"ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ!", φώναξε η Κυρία Άη Βασίλη. "Δεν μου είπες που ήσουν."
Ο Άγιος φρέναρε τρομοκρατημένος. Είχε δύο επιλογές. Είτε να έφευγε χωρίς να πει κουβέντα και να αντιμετώπιζε αργότερα την ατέλειωτη οργή της γυναίκας του είτε να της έλεγε που είχε πάει και να αντιμετώπιζε αργότερα την ατέλειωτη οργή της διευθύνουσας συμβούλου του. Αλλά όχι. Είχε και μια τρίτη επιλογή. Έπρεπε όμως να είναι γρήγορος, εύστροφος και αποφασισμένος. Δεν έχασε στιγμή.
"ΕΠΙΝΑ ΜΠΥΡΕΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΚΤΗ Και τον Πούφιιιιιιιιιιιιιιιιιι!" φώναξε κάθως έτρεχε και χανόταν τρομοκρατημένος στους ατέλειωτους δρόμους της Christmas Town.
Της Κυρίας Άη Βασίλη δεν της έκανε εντύπωση αυτή του η αντίδραση. Ο άντρας της φερόταν τόσο παιδιάστικα από τότε που τον είχε πρωτογνωρίσει, χίλια και βάλε χρόνια πριν. Σηκώθηκε και έκλεισε την πόρτα που είχε αφήσει ορθάνοικτη πίσω του ο Άγιος και ύστερα γύρισε πίσω στην δουλειά της.
--------------------------------------------------------------------
Κάπου αλλού μέσα στο Christmas Town, δύο από τους καλεσμένους έκοβαν βόλτες μέσα στην πόλη.
"Shion! Shioooon! Σταμάτα να με σέρνεις! Shiooooon!", φώναζε απελπισμένος ο Keichi στην κοπέλα που πραγματικά τον έσερνε από το γιακά.
"Ω σταμάτα να γκρινιάζεις Keichi. Είναι νωρίς και ακόμα δεν είδαμε τα μπαρ των ξωτικών", του απάντησε η κοπέλα. "Έλά, από εδώ μας είπαν ότι είναι!"
"Μα δεν έχω άλλα λεφτά. Που θα πάμε χωρίς λεφτά. Ε, άκου με Shiooοοοοοοοοοοοοon!"
Αλλά η κοπέλα δεν άκουγε με τίποτα. Τρέχοντας γρηγορότερα και από τον Μπόλτον στα εκατό μέτρα, έψαχνε μανιωδώς το μέρος που της είχαν υποδείξει τα ξωτικά. Έπρεπε να στρίψει λάθος και να καταλήξει σε αδιέξοδο για να σταματήσει απογοητευμένη.
"Μα... μα, εδώ έπρεπε να στρίψουμε και...", είπε η Shion έτοιμη να βάλει τα κλάματα.
"Είδες, σου έδωσαν λάθος πληροφορίες τελικά.", της είπε ο Keichi που ήξερε ότι έπρεπε να στρίψουν δεξιά και όχι αριστερά στο προτελευταίο σταυροδρόμι. "Πάμε στα δωμάτιά μας Shion. Αγόρασες ήδη ένα σωρό δώρα και έφαγες ένα σωρό γλυκά. Θα μείνουμε πολλές μέρες εδώ, έτσι και αλλιώς. Άσε κάτι και για αύριο!"
Η Shion έμεινε να τον κοιτάζει αμίλητα σοβαρή.
Ύστερα, τελείως ξαφνικά τον άρπαξε ξανά από τον γιακά και άρχισε να τρέχει μανιασμένα προς το μεγαλύτερο κτίριο που μπορούσε να δει.
"ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΩΩΩΝ!"
"ΚΑΛΑ, ΑΛΛΑ ΑΣΕ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΤΡΕΞΩΩΩΩΩΩΩ!"
Στο εργοστάσιο παιχνιδιών επικρατούσε αναμπουμπούλα. Πολλά ξωτικά μπαινόβγαιναν τρομαγμένα, άλλα προσπαθούσαν να δώσουν οδηγίες και άλλα δούλευαν κάτι περίεργες συσκευές που ο Keichi και η Shion δεν είχαν ξαναδεί.
"Κοίτα!", είπε ο Keichi και έδειξε μπροστά από το εργοστάσιο παιχνιδιών.
Ο Άγιος Βασίλης πετάχτηκε από το πουθενά με μια ντουζίνα ξωτικών και άρχισε να δίνει διαταγές. Ύστερα πρόσεξε τους δύο καλεσμένους που κοιτούσαν τριγύρω τους απορημένοι.
"Χοχοχο, δεν είναι λίγο αργά για να περιπλανιέστε μόνοι σας στην πόλη;"
Τα παιδιά έμειναν σαστισμένα.
"Χοχοχο, καλά δεν πειράζει. Απλώς πηγαίνετε γρήγορα στα δωμάτιά σας. Συγγνώμη αν ακούγομαι λίγο απότομος αλλά προέκυψε μεγάλο πρόβλημα."
Ένα ξωτικό ήρθε και έδειξε στον Άγιο ένα μικρό ομοίωμα ροζ φλαμίνγκο.
"Κύριε, βρήκαμε την αιτία του προβλήματος.", του είπε και έφυγε τρέχοντας δίνοντάς του το φλαμίνγκο.
Ο Άγιος Βασίλης κοίταξε το φλαμίνγκο σοβαρός.
"Παιδιά μου, τα πράγματα έγιναν πλέον πολύ σοβαρά. Φύγεται αμέσως..."
Ύστερα ο Άγιος Βασίλης σφύριξε βγάζοντας το πανωφόρι και την μπλούζα του.

"ΕΜΠΡΟΣ ΡΟΥΝΤΟΛΦ, ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ!", φώναξε και, μαζί με τον τάρανδο που εμφανίστηκε δίπλα του όρμηξε μέσα στο εργοστάσιο παιχνιδιών.
Τα παιδιά που είχαν μείνει άναυδα, γύρισαν πίσω στα δωμάτιά τους χωρίς να πουν κουβέντα...
--------------------------------------------------------------------
Η Franziska von Karma βγήκε για να πάρει αέρα στο μπαλκόνι της ύστερα από πέντε ώρες ανάγνωσης του ποινικού κώδικα. Κοίταξε πέρα μακριά την πόλη. Ήταν πιο μεγάλη από ότι φανταζόταν όταν την είχε πρωτοδεί.
"Άραγε, να έχει δικαστήρια αυτό το μέρος; Και τι υποθέσεις μπορεί να δικάζουν εδώ πέρα;", αναρωτήθηκε.
Αλλά δεν κάθισε να το σκεφτεί περισσότερο. Είχε πάρει πολύ δουλειά μαζί της σχετική με την τελευταία της υπόθεση στον Βόρειο Πόλο, δουλειά που έπρεπε να τελειώσει σύντομα οπουδήποτε και αν έκανε διακοπές.
Προχωρούσε για να ξαναμπεί στα διαμερίσματά της όταν πρόσεξε ένα κουτί δώρου δεξιά της, πάνω στο τραπεζάκι του μπαλκονιού.
Πλησίασε και το επεξεργάστηκε, ύστερα ξεκόλλησε και διάβασε την κάρτα που είχε πάνω.
"Στην πιο όμορφη εισαγγελέα του κόσμου, με σεβασμό, ένας θαυμαστής σας."
"Χμφ, τι ανοησίες", σκέφτηκε η Franziska ανοίγωντας το δώρο.
Το περιεχόμενό του την έκανε να αλλάξει γνώμη. Χαμογέλασε και ύστερα μπήκε μέσα κουβαλώντας έναν υπερπολύτιμο θησαύρο.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15 Μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα, 7:17
Η Κυρία Άη Βασίλη έτρεχε ανήσυχη προς το εργοστάσιο. Κάτι είχε συμβεί αλλά κανείς δεν ήθελε να της πει. Ένιωθε μια περίεργη θλίψη να πέφτει πάνω από την Christmas Town, μια θλίψη που δεν της άρεσε καθόλου.
Το εργοστάσιο ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και έμοιαζε σαν ερείπιο μετά από μάχη. Αλλά μάχη εναντίον σε ποιον και γιατί; Όλα τα ξωτικά που έβλεπε τριγύρω της καθόντουσαν κάτω και κοιτούσαν το κενό, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να σαλεύουν, χωρίς να κάνουν τίποτα.
"Τι συμβαίνει;", ρώτησε ανήσυχη ένα ξωτικό.
Το ξωτικό δεν γύρισε καν να την κοιτάξει. Η Κυρία Άη Βασίλη το παράτησε και έτρεξε μέσα στο εργοστάσιο.
Βλέποντας το θέαμα μπροστά της κατάλαβε τα πάντα.

Ένα παιδάκι καθόταν πάνω στο πτώμα του νεκρού συζύγου της.
Η Κυρία Άη Βασίλη είχε μείνει άναυδη. Δεν ήξερε τι να πει. Δεν ήξερε πως ν'αντιδράσει.
"Προσπάθησα για το καλύτερο αλλά τα θαλάσσωσα", είπε κοιτώντας ανέκφραστο την Κυρία Άη Βασίλη. Έπειτα εξαφανίστηκε μέσα σε λευκο καπνό και μετατράπηκε σε ένα ομοίωμα ροζ φλαμίνγκο.
"Μια οφθαλμαπάτη!", κατάφερε να πει. "Τον σκότωσε μια οφθαλμαπάτη!"
Η κυρία Άη Βασίλη ένιωσε την λύπη να την καταβάλλει. Ήθελε να θρηνήσει αλλά δεν ήξερε πως να το κάνει. Ήθελε να κλάψει αλλά ήξερε πως αυτό δεν θα έφερνε πίσω τον νεκρό συζυγό της. Ήθελε να ουρλιάξει αλλά ίσως κανείς να μην την άκουγε. Ήθελε να... τι ήθελε να κάνει; Το πρόσωπό της πάγωσε σοβαρό. Ήξερε τι ήθελε να κάνει. Ήταν σίγουρη για το τι ήθελε να κάνει...
"Μάφι, Πούφι, εμφανιστείτε.", πρόσταξε χτυπώντας τα δάχτυλά και αμέσως δυο ξωτικά εμφανίστηκαν μπροστά της.
"Τι προστάζει η κυρία;", ρώτησε το ένα.
"Ετοιμάστε την μεγάλη αίθουσα και οδηγήστε τους καλεσμένους μας σε αυτή. Έπειτα, δώστε διαταγή στους σιδηρουργούς να καταστρέψουν το Πολικό Εξπρές. Κανείς δεν θα φύγει από την Christmas Town για κανένα λόγο μέχρι να βρεθούν οι υπαίτιοι αυτού του εγκλήματος."
"Και εσείς κυρία τι θα κάνετε;", ρώτησε το άλλο.
"Εγώ θα πάω να βάλω τα καλά μου και ύστερα θα πάω να υποδεχθώ τους καλεσμένους μας. Μην φανούμε και αγενείς, δεν συμφωνείτε;", είπε και ένα παγερό χαμόγελο φώτισε το πρόσωπό της.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15 Μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα, 9:46
Miss Santa Claus (your host and GM)

Καλημέρα. Είμαι η Κυρία Santa Claus, CEO της Christmas Town Inc, σύζυγος του Santa Claus και, από σήμερα το πρωί, χήρα. Ναι, καλά ακούσατε. Δεν μου αρέσουν τα μισόλογα, για αυτό θα είμαι ξεκάθαρη. Αναλύοντας τα στοιχεία που βρέθηκαν στην σκηνή του εγκλήματος καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο μακαρίτης ο άνδρας μου πέθανε από κάτι που δεν προέρχετε από την Christmas Town. Με άλλα λόγια, κάποιος ή κάποιοι από εδώ μέσα είναι υπεύθυνοι για την δολοφονία του. Μην γελιέστε, ο μόνος λόγος που δεν σας σκοτώνω όλους επιτόπου με τα ίδια μου τα χέρια είναι γιατί θέλω να είμαι δίκαιη. Όσους δεν έκαναν κάτι δεν έχω το δικαίωμα να τους πειράξω. Οι ένοχοι όμως, μην αφήσετε ούτε την αθώα μου εμφανισή ούτε την χαζοχαρούμενη εμφάνιση των υπαλλήλων μου να σας ξεγελάσουν και μην μας υποτιμήσετε ούτε για μια στιγμή. Αν σας πιάσουμε σας υπόσχομαι ότι θα υποφέρετε τόσο πολύ που θα βλάστημάτε την μέρα που γεννηθήκατε.
Η νύχτα πέφτει την Παρασκευή στις 11 το πρωί.
Edited by Osama Bin Laden, 12 December 2012 - 23:23.