Tomoe

*O Tomoe κοίμαται στο Polar Express και ονειρεύεται τα γεγονότα των δύο προηγούμενων ημερών*

Η νέα μέρα είχε ξεκινήσει, ο καιρός είχε κρυώσει ελαφρώς και εγώ έκανα τις δουλειές μου
"Tomoe-sama, η Nanami-sama πήγε στο σχολείο και θα την προσέχει o Kotetsu", είπε ο Onikiri, ένα από τα will-o'-wisp του Mikage Shrine καθώς σκούπιζα την πίσω αυλή.
"Καλώς".
"Tomoe-sama, αυτό το γράμμα έφτασε σήμερα για εσάς"
Ένας κιτρινισμένος φάκελος έφτασε στα χέρια μου και ο Onikiri εξαφανίστηκε κάπου, και εγώ άνοιξα το γράμμα. Δεν μπορώ με σιγουριά να πω τι με ενόχλησε περισσότερο. Ο παλιομοδίτικος γραφικός χαρακτήρας ή η φάρσα που συνέβη εις βάρος μου;
Γιατί ποιος τολμά, θνητός ή αθάνατος, να κάνει πλάκα σε εμένα, τον Tomoe, το familiar του Mikage Shrine; Από που προέκυψε τέτοιο θράσος; Δε ξέρουν με ποιον τα βάζουν..; Ανίδεα πλάσματα! Αυτόοοοοος. Αυτό το χαζό tengu τα έκανε όλα, είμαι σίγουροοοοος! Kurama... θα σε βρω... και η Nanami θα έχει πουλερικό σήμερα για βραδινό...ετοιμάσου ανόητο tengu! Θα νιώσεις πως είναι να σε ψήνουν με fox fire!!!!!


"Tomoe, Tomoe, παρεκτρέπεσαι..!". Ενιωσα τη φωνή του Mikage μέσα μου. "Tomoe, όλα αυτά είναι αλήθεια...ο Αγιος Βασίλης υπάρχει...και εσύ πρέπει να πας... να πας... μια αποστολή σε περιμένει εκεί... σημαντικά πράγματα... ένα μυστηρίο τυλίγει την όλη ιστορία...και εσύ θα πρέπει να είσαι εκεί...για το καλό του ναού...για το καλό της κοιλάδας Mikage... για τη Nanami"
Σοκ με διαπέρασε και ανατρίχιασα. Ο Mikage-dono μου είχε μιλήσει. Και για μένα ό,τι λέει ο Mikage-dono είναι διαταγή.
Το τρένο ήρθε λίγο πιο μετά μέσα σε καπνούς και φανφάρες, πολύ ντιβίστικο στυλ. Και πάλι. Δε μπορεί να ξεπεράσει εμενα και την ιπτάμενη άμαξα που τόσο fabulously πετάει μέσα στη νύχτα.
"Καλησπέρα θνητέ.",είπα στον ελεγκτή των εισητηρίων, έναν κοντό μεσήλικα Θνητό με γυαλιά.
Ο Θνητός χαμογέλασε και μου έδωσε ένα χρυσό εισητήριο με κάτι τρύπες πάνω που θύμιζαν εκείνα τα σατανικά σύμβολα, τα εγκλέζικα...Αναστέναξα, πήρα μία ρουφηξιά από την πίπα μου και επιβιβάστηκα σε αυτό το ντεμοντέ κόκκινο-και-μπλε τρένο.
Μέσα ήταν και αλλοι επιβάτες. Εντύπωση μου έκαναν η κατσίκα και η κότα, θα έκαναν τέλειο δείπνο για τη Nanami... Έπρεπε όμως να τα ανεχτώ, όπως και όλο τον υπόλοιπο θνητό λαό που ήταν στο τρένο αυτό που θα μας οδηγούσε σε αυτό το χωριό που οι θνητοί πίστευαν ότι ζούσε ο εν ονόματι Αγιος Βασιλης για να με λούσει δώρα επειδή ήμουν "καλό παιδί". Πφ, βλακείες. Ποιος πιστεύει στον Αγιο Βασίλη anyways?
Edited by Hana Suzuki, 11 December 2012 - 10:53.