
Sakon:

Καλησπέρα σε όλους τους παρευρισκόμενους. Ομολογώ πως αυτή η συνάντηση είναι περίεργη και γεμάτη μυστήριο, αλλά ποιος είμαι εγώ να μιλήσω. Μου αρέσουν πολύ αυτού του είδους τα συμβάντα και πιστεύω το αλλόκοτο κέντρο αναψυχής να ανταπεξέλθει των προσδοκιών μας. Ελπίζω να μην συμβεί κάτι δεινό.
Μα, τι αγένεια εκ μέρους μου. Ας συστηθώ. Είμαι ο Tachibana Sakon και αγαπώ τις μαριονέτες και το θέατρο bunraku. Από εδώ ο πολύτιμος φίλος και σύντροφος Ukon, μια puppet φτιαγμένη κατά την περίοδο Meiji.
Ukon:

Ooooi~! Sakon σταμάτα λίγο να μιλάς, είμαι κι εγώ εδώ. Γεια σας παίδες και παιδούλες, χάρηκα για τη γνωριμία. Ελπίζω να περάσουμε ωραία. Το μέρος είναι λίγο περίεργο και ο ξανθός ο μορφονιός μου φαίνεται λίγο ψώνιο. Και κάποιοι ομολογώ μου φαίνεστε περίεργοι (χεχε Sakon, ο τύπος εκεί έχει μπλε μαλλί, δες! *points at Gintoki* )
- Ukon, μην γίνεσαι αγενής. Ήρθαμε εδώ και θα κοιτάξουμε να περάσουμε όσο πιο καλά μπορούμε. Μην είσαι φορτικός. (παράλληλα σερβιρίζεται με το ένα χέρι του τσάι.)
Το τσάι είναι εξαιρετικό.
- Ναι... Συγγνώμη Sakon.
(Μετά από κάποιες στιγμές, ο Ukon κάτι παρατήρησε...)
- Εεεεεε;! Ψιτ Sakon! ΣΤΑΜΑΤΑ να πίνεις και δες ποιος είναι εκεί στη γωνία και μας παρατηρεί!
(Ο Sakon σηκώνει το κεφάλι και σταματάει αγέρωχος να πίνει. Μπορούσες να διακρίνεις όμως ότι κοκκίνισε στα μάγουλα)
- Μα δεν είναι δυνατόν... Τι δουλειά έχει εδώ;
- Medicine Seller! Γιούχου!!! Εδώ καλέ, σε φωνάζω. Καλά ε, από κοντά μαναράκι είναι.
- Ukon μην ξεσηκώνεις τον κόσμο. Πιο σιγά.
Ωστόσο, ο Sakon έτρεξε κοντά του τόσο γρήγορα, που οι καλεσμένοι αναστατώθηκαν.
- Γεια σας κύριε Φαρμακοπωλητή. Ξαφνιάστηκα που σας είδα εδώ, αλλά είμαι μεγάλος φαν. Νομίζω ότι εμείς οι δύο έχουμε πολλά να πούμε.
- Χαιρετώ σε, όμορφε νέε. Με τιμά το ενδιαφέρον σου και βρίσκω το πνεύμα σου πολύ πολύπλευρο. Πρέπει να είσαι αρκετά έξυπνος. Φαίνεται πως έχεις πείρα σε περίεργες καταστάσεις, όπου η ακεραιότητα και η παρατηρητική ματιά μπορούν να επιβιώσουν.
- Sakon, του αρέσεις! Είσαι αχτύπητος δικέ μου!
-Ukon, σε παρακαλώ. Μην αναστατώνεις τον κόσμο και τον κύριο. Και μη με διακόπτεις. Καταλαβαίνετε κύριε Kusuri Uri, fanboys... Εε εννοώ, μπορείτε να μου πείτε για τις περιπέτειές σας; Το μυστήριο στη hanamachi με τα μωρά, το χειριστήκατε έξοχα.
Έτσι έκατσαν σε μια πολυθρόνα και μίλησαν για ώρα.
Ο Ukon σιγοψιθύριζε: Κάτι όμως δεν είναι σωστό εδώ. Νιώθω σαν κάτι δυσοίωνο να πλησιάζει. Γιατί άραγε;
Ξεχάστηκε αμέσως όμως, κοιτάζοντας το σκούφο και παίζοντας με το σπαθί του Medicine Seller.
Εεε, είναι λεβέντης, είπε πάλι σιγανά ο Ukon.
Έως τότε, είς το επανιδείν περίεργα πλάσματα.
