948 replies to this topic

[plotolp]

Ωραίο ήταν το Warrior αλλά τα παλικάρια δεν χωράγανε στις μπλούζες τους από τους πολλούς μυς. Θα πρότεινα, στο ίδιο μοτίβο αλλά κατά την γνώμη μου πολύ καλύτερο και ρεαλιστικό, το The Fighter.

[Guest-67807]

εχει δει κανεις το Artist ?? ειναι τοσο καλο οσο λενε η τζαμπα κοπος ?

[Yojimbo]

^Δεν ξέρω, γιατί πόσο καλή ταινία λένε πως είναι;; Η καλύτερη της χρονιάς;; Εγώ θα έλεγα πως δεν είναι ούτε όσο καλή όσο λένε ούτε τζάμπα κόπος. Μια συγκινητική όμορφη ταινία είναι.

Τελευταία ταινία που θυμάμαι να είδα και να μου άρεσε πολύ... World's Greatest Dad.

Edited by Yojimbo, 02 March 2012 - 01:36.

[D.Dragon]

Ένα 7 στα 10 παίρνει από μένα το artist, πιο πολύ μου άρεσαν οι απόγονοι.

[zade]

Οι απόγονοι μου άρεσαν κι εμένα. Και δεν μπορώ να καταλάβω όλους όσους κατηγορούν ότι ο Clooney αντιμετωπίζει τόσο cool την κατάσταση. Επειδή έχουμε συνηθίσει οι τιανίες που απεικονίζουν τέτοιες καταστάσεις να είναι μέσα στην μαυρίλα και την κλάψα και ετούτη εδώ τάραξε τα νερά σημαίνει ότι δεν είναι καλή; That's ridiculus!

[Erisadesu]

βασικά δεν πρόκειται να δω τους απόγονου όσο παίζει η γκόμενα απο το American Teenager πραγματικά η ταινία φαίνεται fail μόνο και μόνο απο αυτή την επιλογή.

επίσης τελευταία είδα την ταινία Dangerous Method...μη τη δείτε.

[Strange Loop]

^ H Shailene Woodley είναι θεά στη ταινία. Tόσο που σκέφτομαι να δω αυτο το american teenager για να την χαζεύω

[Erisadesu]

περίμενε να καταστρέψεις τρελά εγκεφαλικά κύτταρα σκέψου ότι είναι δημιούργημα αυτής που έκανε το 7th heaven

[Guest-67807]

^Δεν ξέρω, γιατί πόσο καλή ταινία λένε πως είναι;; Η καλύτερη της χρονιάς;; Εγώ θα έλεγα πως δεν είναι ούτε όσο καλή όσο λένε ούτε τζάμπα κόπος. Μια συγκινητική όμορφη ταινία είναι....

ναι, ολο και κατι τετοια ακουγοντουσαν.. για καποιο λογο.

EDIT: το ειδα, με αφησε αδιάφορο

Edited by Hellkeeper, 09 March 2012 - 23:53.

[D.Dragon]

Είδα από Guy Ritchie τις καπνισμένες κάννες και την Ροκενρόλα. Τα σπάνε.
Σύντομα πάω και για την 3η το snatch.

[Guest-67807]

κόντεψα να βαρέσω ένεση με τα human centipede. ωω ναι, ειδα και τα 2.
το 2ο ηταν ποιο αρρωστημένο απο το πρώτο.
επισης ειδα το Law abiding citizen η οποία φυσικά μου άρεσε παρα πολυ.
τη συνιστώ.

ειδα τα:
woman in black = πολυς λογος για το τιποτα και παλι. αμαν με αυτα τα θριλερ, οποτε εμφανίζεται ενα πνευμα η οτιδήποτε τετοιο ακουγεται και ενας πυροβολισμος/κανονια. σιγα τις ταινιες....πφφ
the machinist = πολυ καλη ταινια και ερμηνιες κατα τη γνωμη μου κυριως απο εναν ηθοποιο που δεν ειχα καθολου σε εκτίμηση
law abiding citizen = πολυ καλη ταινια και αυτη δεν εχω κατι συγκεκριμενο για να πω, να τη δειτε(αν και οι περισσοτεροι πιστευω να το εχετε ηδη κανει)

Edited by Hellkeeper, 09 March 2012 - 23:58.

[Warchief]

Μερικές που μου άρεσαν τελευταία.

Young Adult
Λειτουργώντας σε πλαίσιο wacky ρομαντικής κωμωδίας, με την πρωταγωνίστρια να γυρίζει στην πόλη της για να ξανασμίξει με τον έρωτα των λυκειακών της χρόνων, η ταινία ξεφτιλίζει κάθε σύμβαση του είδους και αγνοεί εσωτερικά ταξίδια. Πρόκειται για ασυμβίβαστο character study που ξεκινάει άδειο και τελειώνει ακόμα πιο άδειο, καταφέρνοντας να είναι και άβολα αστείο στην πορεία.
Δύο στοιχεία που έχουν ενδιαφέρον: η Diablo Cody (σεναριογράφος του Juno) γράφει στο Young Adult για μία συγγραφέα νεανικών μυθιστορημάτων που δε γνωρίζει και πολλά για αυτό που προσπαθεί να γράψει - η ίδια είχε κατηγορηθεί για ακριβώς αυτό στο Juno, και ο Jason Reitman σκηνοθετεί την πρώτη πραγματικά σκοτεινή ταινία της καριέρας του. Ίσως γι'αυτό να μην ακούστηκε όσο οι προηγούμενες, που ναι μεν περιείχαν σκοτάδι, αλλά δεν το αγκάλιαζαν τόσο ολοκληρωτικά.
Υπέροχοι Patton Oswalt και Charlize Theron.

Water Lilies
Η σχέση δύο έφηβων κοριτσιών με φόντο το τοπικό κολυμβητήριο. Κοινωνική πίεση, αντιφατικά συναισθήματα και ενηλικίωση. Η πλοκή δεν είναι η πιο σφιχτή που υπάρχει (δε συμβαίνει κατά λάθος) και οι διάλογοι είναι περιορισμένοι, αλλά η θεματική ισχύς είναι αδιαμφισβήτητη και ορισμένες εκπλήξεις δεν απουσιάζουν.

All Over Me
Η σχέση δύο έφηβων κοριτσιών με φόντο την άσχημη γειτονιά τους στη Νέα Υόρκη. Ίσως να μην είναι και τόσο κινηματογραφική, αλλά η ματιά είναι ανόθευτη και το δημιούργημα γνήσιο. Είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις ταινιών που καταφέρνουν να σε ρουφήξουν μέσα τους, και μάλιστα από πολύ νωρίς. Η εικόνα της ζωής της πρωταγωνίστριας αποτυπώνεται πεντακάθαρα.
Αξιοσημείωτο soundtrack με κομμάτια της riot grrrl σκηνής, που άλλωστε παίζει το ρόλο της και στην ταινία.

Tiny Furniture
Αγαπήθηκε από αρκετούς και μισήθηκε από πολλούς επειδή "οι χαρακτήρες δεν είναι συμπαθητικοί" - μόνο που οι χαρακτήρες δεν χρειάζεται να είναι συμπαθητικοί για να μας ενδιαφέρουν, και έτσι κι αλλιώς η ταινία είναι φάρσα, πολλές φορές σε βάρος των χαρακτήρων.
Η Lena Dunham γράφει, σκηνοθετεί, πρωταγωνιστεί, και δε διστάζει να γελοιοποιήσει τον εαυτό της. Στο ρόλο της αδερφής της, η αδερφή της (!), και στο ρόλο της μητέρας της, η μητέρα της (!). Κάπου μέσα στη σάτιρα, στον ανεπανάληπτο εγωισμό που επιδεικνύουν όλοι και στα άφθονα γέλια που προκαλούν τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι βρίσκεται ελαφρώς θαμμένο και λίγο δράμα ενηλικίωσης.
Η απόρριψη της ταινίας ως "pretentious hipster trash" που έχει επιχειρηθεί από διάφορους είναι τουλάχιστον φαιδρή. Τη Lena θα την ξανασυναντήσουμε τον Απρίλιο στο HBO, αφού έχει πάρει δική της σειρά, σε μία ευχάριστη υπενθύμιση ότι υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν τι βλέπουν.

[Leon]

To young adult το είδα και γω. Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα ταινία

[mono]

Το εκθείαζε και ο Κουτσογιαννόπουλος τις προάλλες το young adult, όχι ότι στηρίζομαι στις κριτικές για να δω μια ταινία, συνήθως προτιμώ να τις διαβάζω μετά παρά πριν, αλλά γενικά με τον συγκεκριμένο ψιλοσυμφωνούμε. Τέσπα το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η εταιρία παραγωγής της ταινίας στην Αμερική αποφάσισε να μην διανείμει την ταινία στην Ελλάδα και να τη βγάλει κατευθείαν σε dvd γιατί δεν πίστευαν ότι θα βγάλει τα λεφτά της. Τραγικό.

Ωραίες προτάσεις Warchief, μπήκαν στη watchlist.

Τελευταία δεν είχα χρόνο να δω πολλές ταινίες. Η τελευταία καλή που είδα ήταν το 50/50 (καμία σχέση με την ελληνική σειρά). Υπέροχο cast, προσγειωμένες και ανθρώπινες ερμηνείες, γλυκόπικρο δράμα. Μου αρέσει πολύ όταν μπερδεύουν την κωμωδία με το δράμα χωρίς να βλέπω σκηνοθετικές και ερμηνευτικές υπερβολές. Μία περιρρέουσα μελαγχολία χωρίς να σε πιάνει κατάθλιψη. Τί να πω Joseph Gordon Levitt από τους καλύτερους ηθοποιούς αυτή τη στιγμή στην Αμερική.

Είδα και το Hugo αλλά δεν τρελάθηκα. Την εκτίμησα μόνο και μόνο για το νοσταλγικό κομμάτι της όσον αφορά τις απαρχές του κινηματογράφου. Εντάξει και η σκηνοθεσία ήταν μαγευτική αλλά δεν ένιωσα να μου πρσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Προτείνεται για δύο ώρες εσκαπισμού και ο Borat στο ρόλο του σταθμάρχη ήταν απολαυστικός.

[Strange Loop]

^ σοφη κινηση να μην βγει ελλάδα απο την εταιρεία διανομής, όχι για μας που είμαστε φαν του reitman αλλά για αυτούς, δυστυχώς η ταινία θα πατωνε κι εδώ, άρα 0 κέρδος.
Τώρα γιατι δεν πήγε καλά αμερική, μαλλον δεν αντέχει ο κόσμος τόση ειλικρίνεια.

ps: η ταινία ηταν αρχικά για κάπου μέσα φλεβάρη με αρχές μαρτίου να βγει και σε μας, αλλα είδε η εταιρεία οτι δεν εβγαιναν τα νουμερα οπότε δεν είχαμε εξοδο στις δικές μας αίθουσες.