441 replies to this topic

[makisa]

Για το Arkham Asylum είσαι σίγουρος; Γιατί πάντα είχα την εντύπωση ότι ήταν stand alone κυρίως λόγω του θανάτου του croc.
Η sig μου είναι από το Arkham Asylum!

Τώρα δεν έχω πρόβλημα με τους υπερήρωες αλλά με τις μηνιαίες εκδόσεις τους που είναι σε μεγάλο βαθμό κακές. Γι΄αυτό ευθύνονται σαφώς οι εταιρίες που "προστατεύουν" σαν κόρη οφθαλμού τις ναυαρχίδες τους μην επιτρέποντας στους καλλιτέχνες να εξερευνήσουν νέες ιδέες. Το superhero franchise πάει πισω το comic και όχι μπροστά. Σε μεγάλο βαθμό όλες οι εξελίξεις στα comics έγιναν μέσα απο gn με ελάχιστες εξαιρέσεις(πχ the Swamp Thing επί Moore). Εξελίξεις εννοώ νέα μοτίβα σχεδίασης, νέοι τρόποι εξιστόρησης κτλ. πρωτοποριακά πράγματα για την εποχή τους.

Από πότε ότι δεν ανήκει στο superhero comic είναι εναλλακτικό; Κάποτε τα εναλλακτικά αρχίσαν από τα superhero comic(βλ. TDKR, Watchmen, Arkam Asylum, The Swamp Thing). Όμως τα superhero comic πήραν μετά τον δικό τους δρόμο με αποτέλεσμα να πεθάνει η χρυσή δεκαετία του '80 και πλέον να βλέπουμε comic με πάρα πολύ pc και υπερδραματοποιημένες καταστάσεις.
Ο βασιλιάς είναι γυμνός! (Υπάρχουν σίγουρα εξαιρέσεις απλά περιγράφω το γενικότερο κλίμα που νιώθω.)

Το event δεν το θεωρώ gn γιατί έχει πάντα στόχο να δημιουργήσει hype υποσχόμενο ριζικές αλλαγές. Πόσα τέτοια έχουμε περάσει και πάλι εδώ είμαστε με τους ίδιους και τα ίδια.

Καλυνύχτα από μένα για σήμερα γιατί αύριο δίνω τεχνολογία φυσικής γλώσσας και ως γνωστόν γλωσσολόγος+προγραμματιστής=στρέβλωση του σύμπαντος!

Edited by makisa, 24 June 2009 - 03:01.

[manOfManyNames]

βασικα για τον morrison ηθελα να πω οτι μου φαίνετε υπερ εκτιμιμενος!

Είναι... ιδιαίτερος βασικά, για αυτό έχει αποκτήσει και φήμη. Πάντως κανένας δε νομίζω να τον θεωρεί τοπ και απίστευτο, απλά ιδιαίτερο.

Το format του αλλάζω κάθε τόσο το team και συνεχίζω τον ήρωα εκεί που τον άφησαν οι προηγούμενοι έχει αποτέλεσμα απίστευτα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα και σεναριακές ασυνέπειες (με σουρεαλιστικές προσπάθειες να κρατηθεί η consistensy του universe!). Κάποτε πρέπει να καταλάβουν ότι οι καλλιτέχνες δεν είναι γραμμές παραγωγής για να κάνουν τις παραγγελιές τους ούτε ποδοσφαιριστές να τους μετεγγράφουν από 'δω και απο 'κεί.
Οι μεγάλοι τέσσερις (για να μην ξεχνάμε Image και Dark Horse) έχουν καταντήσει ένα τεράστιο τέρας που τρώει την καλλιτεχνική ελευθερία και "χέζει" λεφτά!

ΩΠΑ!!!
Ωραία όλα αυτά από την άποψη του φιλότεχνου, αλλά:
από την πλευρά του καλλιτέχνη: μέσω των δύο μεγάλων (και του work for hire για τους μικρότερους) έχει μια ευκαιριά να ζει κάνοντας κόμιξ, αντί να δουλεύει 9 με 5 προσπαθώντας να κάνει το graphic novel του.
Για αυτό τόσοι και τόσοι δημιουργοί, που θα μπορούσαν άνετα να κάνουν προσωπικές δουλειές, προτιμούν να κλείνουν συμβόλαια για τα ongoing και στο ενδιάμεσο να πετάνε και δικά τους projects. Οι εταιρείες αυτές εξάλλου δεν αποτελουνται από ηλίθιους, αν κάτι creator owned είναι καλό και μπορούν να το πουλήσουν, τότε θα το εκδόσουν.
Και αυτό για τους καλλιτέχνες δεν το βγάζω από το κεφάλι μου, το έχω διαβάσει σε ένα guerilla guide προς αυτοεκδιδόμενους δημιουργούς από τα 90's: κάντε ότι μ***ια σας δώσουν οι μεγάλοι για να βγάλετε τα έξοδά σας, όσο δουλεύετε στο έργο σας.
από την πλευρά του οπαδού: θέλει να διαβάζει Hulk, αλλά ο Stan Lee δεν γράφει πια και ο Kirby έχει πεθάνει. Η Marvel όμως φρόντισε και έχει πλέον την επιλογή, αν το θέλει, να διαβάζει Hulk από όποιον το γράφει/σχεδιάζει την περίοδο αυτή. Και μην ξεχνάμε ότι οι X-men δεν έγιναν γνωστοί από την ομάδα Lee/Kirby που έκανε το πρώτο τεύχος, αλλά από τους Claremond/Byrne. Παρομοίως και το Daredevil επί Frank Miller. Και ένα σωρό άλλα αριστουργήματα που δε θα είχαμε διαβάσει ποτέ (πχ Dark Knight Returns)

Γι΄αυτό πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες στράφηκαν στa graphic novel στα οποία μπορόυσαν να εκτονώσουν την δημιουργικότητά τους δημιουργώντας ή επαναπροσδιορίζοντας χαρακτήρες (χωρίς να φοβούνται την οποιαδήποτε ασυνέπεια με οποιοδήποτε universe πχ το Arkham Asylum το οποίο ποτέ δεν συμπεριελήφθει στα universe της DC).

Στα graphic novels στράφηκαν επειδή οι εταιρίες είδαν ότι μπορούν να πουλήσουν καλύτερα τους τόμους σε βιβλιοπωλεία, παρά ως τεύχη σε παραδοσιακά κομιξάδικα...

Όσο για τα universes και το Arkham Asylum, μην το μπερδεύεις με τα elseworlds και διάφορα What If? Νομίζω μια χαρά δένει στο continuity του Batman.
Aντίθετα, αυτό που δε δένει με τίποτα στο continuity της DC (αν και κάνει συχνά crossovers μαζί του) είναι αυτό της Vertigo. Sandman, Hellblazer, Lucifer, Books of Magic, όλα τους υπάγονται στο DCU αλλά έχουν ξεφύγει από αυτό μετά από editorial αποφάση

Τελειώνω με μία κραυγή: Μέχρι πότε θα πρέπει να αλλάζει εκδόσεις ο Alan Moore για να ξεφύγει από την DC?(για όσους δεν το ξέρουν η america's best comics αγοράστηκε εν αγνοία του Moore από την DC. Γι' αυτό και πήρε ο Moore το LXG century: 1910 και τα μπογαλάκια του και πήγε σε άλλο μαγαζί. Παρεπιπτόντως το νέο LXG (4ο στην σειρά) είναι εξαιρετικό, ισάξιο των 2 πρώτων και σίγουρα καλύτερο του μέτριου Black Dossier.)

Ο Alan Moore δεν είχε δηλώσει πρόσφατα ότι εγκαταλείπει τα κόμιξ;

Δεν μπορείς να θεωρίσεις ενα event graphic novel?
Το Civil War πχ μπορείς να το διαβάσεις απο μόνω του. Ως μια αυτοτελή ιστοριά
Όσο για την "σταθερώτητα" των χαρακτήρων λογικό ειναι να αλλαζούν και πιστεύω τους κάνει και πιο αληθινους αυτη η αλλαγή...στο κάτω κατώ αν κατι συνεχώς επαναλαμβάνεται γιατι να ασχολιθείς μαζί του.

Όχι. Graphic Novel είναι μια αυτοτελής ιστορία, με αρχή, μέση και τέλος. Συνήθως είναι σε έναν τόμο, αν και, κυρίως λόγω Vertigo, έχει γίνει μόδα μια μεγάλη ongoing σειρά (60-100 τεύχη) να θεωρείται ως εννιαίο Graphic novel. Βλέπε Sandman, One Hundred Bullets, Preacher

ααα2: μου θυμίζεις απο που ειναι το sig σου? γιατι το έχω ξαναδει καπου νομίζω.

Arkham Asylum. Χαρακτηριστικό το σχέδιο του McKean και ο Batman φαίνεται (σχεδόν) καθαρά.

[THe_Champloo_mastahh!]

το εναλακτικο το ειχα βάλει σε ""... πιστεύω πως κατάλαβες πως το ενοούσα.

λοιπόν επείδη και εγώ δείνς αυριο Διοικηση ανθρωπ πορων θα σου απαντήσω ολοκληροτικά αυριο. Καλη επυτιχία αυριο BTW

ααα να ρωτίσω την αποψή σου...το silver surfer requiem το έχεις διαβάσει? σου άρεσε? ρωτάω γιατι οι απόψεις ειναι διάφορες.


Για όσους το διαβάσαν και τους άρεσε προτείνω και το Marvel Knights με τον sub-mariner(ΝΑΜΟR)
Είναι σχεδιο Ribic (lovu lovu lovu :wooi2:)

[manOfManyNames]

Σε μεγάλο βαθμό όλες οι εξελίξεις στα comics έγιναν μέσα απο gn με ελάχιστες εξαιρέσεις(πχ the Swamp Thing επί Moore). Εξελίξεις εννοώ νέα μοτίβα σχεδίασης, νέοι τρόποι εξιστόρησης κτλ. πρωτοποριακά πράγματα για την εποχή τους.

Πάμε μία:
Stan Lee/Jack Kirby - Fantastic four
Denny O'Neil/δε θυμάμαι τώρα - Green Lantern/Green Arrow
Dave Sim - Cerebus (ναι, λέει ότι είναι Graphic Novel, αλλά μετά από 300 τεύχη δε νομίζω ότι κάποιος τον πιστεύει)
Frank Miller - Daredevil
Hernandes Bros. - Love and Rockets
Alan Moore - V for Vendetta (serialised strip) Swamp Thing, Watchmen (maxi series, όχι GN)
Neil Gaiman - Sandman (κι αυτό όπως το Cerebus, όχι GN, σειρά)
Jeff Smith - Bone

Κάποτε τα εναλλακτικά αρχίσαν από τα superhero comic(βλ. TDKR, Watchmen, Arkam Asylum, The Swamp Thing). Όμως τα superhero comic πήραν μετά τον δικό τους δρόμο με αποτέλεσμα να πεθάνει η χρυσή δεκαετία του '80 και πλέον να βλέπουμε comic με πάρα πολύ pc και υπερδραματοποιημένες καταστάσεις.

Το εναλλακτικό είναι σίγουρα κάτι που δεν βγαίνει από DC... Ψάξε λίγο προς Cerebus, προς Love and Rockets, προς Teenage Mutand Ninja Turtles, έτσι για να αναφέρεις μερικά indies των 70's ή 80's και προς εταιρείες όπως η Fantagraphics ή, για 90's/00's, δες μία προς image.
Βασικά από ότι έχω καταλάβει είσαι του creator owned. Αν θες υπερήρωες, δες μία το Savage Dragon.

[THe_Champloo_mastahh!]

το cerebus είναι oντος τόσο καλο? σκέφτομαι εδω και καιρό να το ξεκινίσω αλλα φοβάμαι μην καταντίσει κουραστικό.Το bone επίσης

πάντος πιστεύω είναι λάθος η συζήτηση που έχει δημιουργιθεί....σιγκρίνουμαι καρπούζια με πεπόνια.

Εγώ απο την μερία μου φοβάμαι αυτήν την αντιμετώπηση του κόσμου (px του makisa) πως οτι βγάζουν οι μεγάλες εταιρίες ειναι σάπιο.
Εμένα για αυτό μου αρέσουν τα superhero comic γιατί είναι oi ίδιοι ήρωες που μπλέκονται συνεχός σε διαφορετικές καταστάσεις και γεγονότα.

Άλλη μια άποψη που ακούστικε και είμαι κάθετα αντίθετος είναι αυτή που θέλει οτι είναι εκσυγχρονισμένο και με την βοήθεια PC συμένει πως δεν είναι και καλό. Να ξανα αναφέρω τα καρπούζια και τα πεπονια, είναι καθαρά θέμα γούστου.

to savage dragon ρε συ εμένα πρωσοπικά δεν με άρεσε. Έχω διαβάσει 2-3 ιστορίες και δεν με ωθεί να διαβάσω και τέταρτη.

[manOfManyNames]

το cerebus είναι oντος τόσο καλο? σκέφτομαι εδω και καιρό να το ξεκινίσω αλλα φοβάμαι μην καταντίσει κουραστικό.

Δεν ξέρω αν κάνεις καλά. Το παράτησα 18 τεύχη πριν το τέλος (300 τεύχη, υπόψην) επειδή δεν άντεχα άλλο πια το κάψιμο. Είναι αφόρητα κουραστικό, αλλά τα πρώτα 120-κάτι τεύχη του είναι απίστευτα και γενικά, έχει πολύ ψωμί και, στην εποχή του, ήταν πολύ μπροστά...

Το bone επίσης

Τα σπάει και είναι μόνο 60 τεύχη

Εγώ απο την μερία μου φοβάμαι αυτήν την αντιμετώπηση του κόσμου (px του makisa) πως οτι βγάζουν οι μεγάλες εταιρίες ειναι σάπιο.
Εμένα για αυτό μου αρέσουν τα superhero comic γιατί είναι oi ίδιοι ήρωες που μπλέκονται συνεχός σε διαφορετικές καταστάσεις και γεγονότα.

Συμφωνώ κι εγώ μαζί σου

Άλλη μια άποψη που ακούστικε και είμαι κάθετα αντίθετος είναι αυτή που θέλει οτι είναι εκσυγχρονισμένο και με την βοήθεια PC συμένει πως δεν είναι και καλό. Να ξανα αναφέρω τα καρπούζια και τα πεπονια, είναι καθαρά θέμα γούστου.

Προσωπικά δε μου αρέσει το digital coloring που παίζει πια στα αμερικάνικα κόμιξ. Πάρα πολλά textures και υπερβολές που σε 10 χρόνια θα τις βλέπουμε και θα γελάμε.

to savage dragon ρε συ εμένα πρωσοπικά δεν με άρεσε. Έχω διαβάσει 2-3 ιστορίες και δεν με ωθεί να διαβάσω και τέταρτη.

2-3 ιστορίες από την αρχή ή το έπιασες από τη μέση; Καλό είναι να το δεις από τη μίνι σειρά και μετά να πιάσεις από το τεύχος 1 την κανονική και να συνεχίζεις να διαβάζεις. Είναι superhero με τα όλα του.

[makisa]

Πρώτον, τα Watchmen, V for Vendetta δεν είναι gn; Γιατί επειδή κυκλοφόρησαν σε μηνιαία chapter πριν δεθούνε όλα μαζί; Για εμένα gn είναι όποιο comic με γνωστούς ή νέους χαρακτήρες το οποίο έχει μια ιστορία με αρχή μέση τέλος(δηλάδή το gn να έχει ένα διακριτό story ark). Κάποια gn έχουν κυκλοφορήσει στην μηνιαία έκδοση του ήρωα που χρησιμοποιούν και αργότερα δέθηκαν σε gn format. Όμως το χαρακτηριστικό είναι ότι το story ark ήταν ξεκάθαρα διακριτό από το υπόλοιπο comic(πχ το Daredevil όπου ο Frank Miller ασχολήθηκε με τα origins του ήρωα ή το Hush που είναι μια ιστορία μυστηρίου).

Πάντως σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις(the Swamp Thing και το Sandman που ανέφερες). Δεν θέλω να είμαι απόλυτος αλλά πιστεύω ότι οι τέσσερις μεγάλες πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης τους. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να εκδίδεται κάθε μήνα πχ ο Spiderman και οι άλλες ναυαρχίδες. Όταν υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θέλει να γράψει μία ιστορία για κάποιον ήρωα ας γίνει μία σειρά με περιορισμένο μήκος και έπειτα να μπεί στο αρχείο μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος που θέλει να δώσει κατι νέο στον χαρακτήρα. Αυτό το μηνιαίο βρέξει-χιονίσει κουράζει και κορέζει το κοινό. Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: τα manga στις ΗΠΑ το 2008 είχε το 53% της αγοράς comic και 47% των κερδών. Επειδή θεωρώ ότι για το κοινό τα δύο προιόντα είναι σαφώς διαχωρίσιμα, η στροφή στην ανατολή πιστεύω ότι οφείλεται στον κορεσμό.

Τώρα το γεγονός ότι μέσω των αναθέσεων αναδεικνύονται δεν δείχνει ότι το σύστημα λειτουργεί αλλά ότι το μεγάλο ταλέντο ανταπεξέρχεται και αναδεικνύεται παρά τις καταστάσεις. Το πρόβλημα είναι ότι αν ο άγνωστος καλλιτέχνης πάει ένα gn με άγνωστους χαρακτήρες σε μια μεγάλη εκδοτική εταιρία θα γελούσαν, εξωθώντας τον στις ανεξάρτητες μικρές εκδόσεις που δεν θα του δώσουν ποτέ την αναγνώριση που μπορεί να αξίζει στο ταλέντο του. Επίσης για ποιό λόγο πολλοί επιτυχημένοι καλλιτέχνες στρέφονται στην δημιουργία νέων εκδόσεων για να εκδώσουν κάποια από τα έργα εκτός από την καλλιτεχνική ελευθερία τους (και φυσικά τα λεφτά). Γενικά πιστεύω ότι οι μεγάλες εταιρίες είναι τροχοπέδη στα comics και πρέπει να αφήσουν το χέρι τους από το χειρόφρενο πριν χαθεί το παιχνίδι.(Αν δεν έχει χαθεί! Αν σκεφτείς ότι το 53% δεν περιλαμβάνει το κοινό που προτιμά τα άπειρα scanlations που κυκλοφορούν, τα πράγματα φαίνονται σκούρα.)

Για να κλείσω, το Digital Colouring(εκτός μικρών εξαιρέσεων όπως τα remaster παλαιότερων έργων) είναι εντυπωσιακά αλλά ψυχρά και κουραστικά στο μάτι. Πιστεύω η στροφή στο pc θα βλάψει την βιομηχανία.

ΥΓ. Κάποτε το εναλλακτικό ξεκίνησε από την DC (με το tag "for mature audience") και έπειτα με την θυγατρική της Vertigo. Το θέμα είναι ότι ο μέσος όρος των αναγνωστών των comic τώρα είναι μικρότερος, σε σχέση με το '90 και το '80, και αυτό γίνεται ηθελημένα από τις εταιρίες για λόγους marketing.

Δεν τα γράφω αυτά για να προσβάλω όποιον διαφωνεί, απλά είμαι "κλασικιστής" και σίγουρα κολλημένος!

[manOfManyNames]

Makisa, λες για τις 4 μεγάλες, αλλά ιδέα δεν έχεις για το πως λειτουργούν. Η Image για παράδειγμα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΤΛΟΥΣ. Όλοι τους ανήκουν στους δημιουργούς της, απλά η εταιρεία τα εκδίδει. Και ψάχνουν δουλειές από "άγνωστους", "ανεξάρτητους" και πάει λέγοντας. Το Work for hire παίζει από τους δημιουργούς των τίτλων. Και η dark Horse δουλεύει κάπως έτσι, ενώ DC και Marvel έχουν ειδικά imprints για τέτοιους τίτλους (η Vertigo είναι ένα τέτοιο)
Μετά πετάς έναν αυθαίρετο ορισμό του GN, μπερδεύοντας GN's, mini/maxi series σε HC/TPBs και αρκ από Ongoing τίτλους (Το Hush ήταν τεύχη από το Batman και επιρεάζει τα όσα γίνονται αργότερα στον τίτλο).
Τέλος, ο Spiderman βγαίνει σχεδόν κάθε εβδομάδα επειδή ο κόσμος θέλει να διαβάζει 3 τεύχη spiderman το μήνα. Αν δεν ήθελε δε θα τα αγόραζε και ο τίτλος θα είχε διακοπεί. Αυτό ισχύει σχεδόν σε κάθε έκδοση, για ποιο λόγο οι τέσσερις μεγάλοι να πράξουν ανάποδα.

(για το ποσοστό των manga, πόσες από αυτές τις πωλήσεις είναι Naruto; )

[makisa]

Προφανώς τους συμφέρει γιατί πουλάει. Εμένα όμως δεν με ενδιαφέρουν τα λεφτά τους αλλά να βλέπω ποιοτικά comic ακόμη και με τις ναυαρχίδες τους. Το πόσο πουλάει ο Spiderman δεν είναι δείκτης ποιότητας.

Δεν με ενδιαφέρει πως ορίζουν οι εταιρίες το τι είναι gn. Δηλαδή το V for Vendetta επειδή έχει 5 chapters δεν είναι gn; Το ίδιο και για το Watchmen; Δηλαδή το gn πρέπει να είναι μονοκόμματο, χωρίς chapters; Και επίσης το Killing Joke δεν είναι gn; Και αυτό έφερε αλλαγές στο Batman.

Όταν αναφέρομαι στην μεταχείριση των τίτλων από τις τέσσερις μεγάλες προφανώς αναφέρομαι σε όποιες έχουν τίτλους(το Big 4 είναι έκφραση που χρησιμοποιείται για την αναφορά στην αμερικάνικη βιομηχανία comic). Όταν όμως αναφέρομαι στο πόσο δύσκολο είναι να εκδοθείς στις μεγάλες εταιρίες αναφέρομαι σε όλες. Αντί να ψάχνουν νέα ταλέντα, πάνε απλά και αγοράζουν επιτυχίες ανεξαρτήτων εκδόσεων (που είναι πολύ πιο δύσκολο να συμβούν λόγω low profile εκδόσεις) ή προσλαμβάνουν τους δημιουργούς τους. Θεωρώ ότι με αυτήν την διαδικασία χάνονται ταλέντα που θα προσέφεραν στα comic.

(η απάντηση είναι: Έχει σημασία; Θα μπορούσα αντιστοίχως να ρωτήσω πόσα Spiderman είναι στο ποσοστό των αμερικάνικων εκδόσεων ή ακόμη καλύτερα πόσα chapter με πολλαπλά εξώφυλλα(ότι πιο γελοίο έχει σκεφτεί η βιομηχανία!))

Επειδή όμως είναι άσχημο 3 άτομα να μονοπωλούν το thread με μία συζήτηση που αγγίζει τα όρια του off-topic (το thread φαντάζομαι ότι έγινε για να μιλήσουμε για τίτλους) θα ήθελα να λήξουμε αυτόν το διάλογο. Κρατάω τις απόψεις σας και τους τίτλους που προτείνατε και θα επανέλθω όταν τους διαβάσω.

[manOfManyNames]

Καλά, το πρόβλημα δεν είναι οι big four μόνο, πιστεύω ότι οι μεγαλόμεσαίοι τύπου Boom και Dynamite κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα με το διαρκές αναμάσημα franchises (αν και τα Fall of Cthulhu, Cthulhu Tales και Damnation Crusade της Boom μου άρεσαν αρκετά).

Τώρα για το ταλέντο, σίγουρα χάνεται με τον τρόπο που λειτουργεί η βιομηχανία. Από τη στιγμή που θα μπει όμως κάποιος με ταλέντο και επαγγελματισμό σε αυτή δε θα χαθεί.

Για τίτλους τώρα, διαβάζω τα πιο πρόσφατα Spawn (Endgame) και για άλλη μια φορά κάθονται και κανουν retcons και αλλάζουν τον βασικό χαρακτήρα και πολλά ερωτηματικά και όλα αυτά που έκαναν την Image ανέκδοτο στα 90's (συν ο αργός ρυθμός που παίζει να έχει μείνει κατάλοιπό από τις εποχές του Bendis στον τίτλο). Δε λέω, το σχέδιο/χρώμα είναι εντυπωσιακά, αλλά θέλω να δω πώς θα προχωρήσει η ιστορία πριν να κρίνω.

ΥΓ: Το ποσοστό του Naruto (που είναι υψηλό) το αναφέρω για να δείξω ότι και στα manga ο κόσμος αγοράζει "σκουπίδια"

[makisa]

Ωραία ας μιλήσουμε για τίτλους.

Το Spawn το άφησα κάπου μετά το 110-120 chapter απλά γιατί με κούρασε και έπεσε και η ποιότητα σε σχέση με την εποχή Capullo (50-100) όπου και ήταν για εμένα η καλύτερη περίοδος του(καλύτερη από τα πρώτα όταν τα έκανε όλα ο McFarlane(worst "father" ever!)). Υπάρχει κάτι από τα επόμενα chap ή ακόμη και spin-off (δεν έχω διαβάσει κανένα γιατί μου μυρίζαν milking) που να αξίζει;

ΥΓ: Για να μην νομίζεις ότι είμαι κανένας κολλημένος με τα manga θα σου πω ότι πιστεύω ότι τα σκουπίδια στα manga είναι περισσότερα κυρίως γιατί κυκλοφορούν περισσότεροι νέοι τίτλοι. Διαβάζω και manga και comic και τα απολαμβάνω αξίσου για διαφορετικούς λόγους.

[manOfManyNames]

Ωραία ας μιλήσουμε για τίτλους.

Το Spawn το άφησα κάπου μετά το 110-120 chapter απλά γιατί με κούρασε και έπεσε και η ποιότητα σε σχέση με την εποχή Capullo (50-100) όπου και ήταν για εμένα η καλύτερη περίοδος του(καλύτερη από τα πρώτα όταν τα έκανε όλα ο McFarlane(worst "father" ever!)). Υπάρχει κάτι από τα επόμενα chap ή ακόμη και spin-off (δεν έχω διαβάσει κανένα γιατί μου μυρίζαν milking) που να αξίζει;

To Gunslinger ήταν απίστευτο semi-one off και το Godslayer ήταν συμπαθητικό spin-off.
Τώρα για την κυρίως σειρά, σε τόσα πολλά τεύχη έγιναν τόσο λίγα πράγματα, αλλά τουλάχιστον έγιναν. Το αρκ με τον Αρμαγεδόνα και μετά κάπου μέχρι το 174 δείχνει ότι η σειρά πάει προς τα κάπου, αλλά το κάνει decompressed, με λίγα πράγματα να γίνονται ανά κεφάλαιο. Αλλά τουλάχιστον κάτι γίνεται οπότε, αν τα βρεις δωρεάν ρίξε τους μια ματιά. Για το Endgame που τρέχει τώρα, εντάξει, δεν έχω καταλήξει ακόμα κάπου. Με χοντρό reboot μου κάνει

ΥΓ: Για να μην νομίζεις ότι είμαι κανένας κολλημένος με τα manga θα σου πω ότι πιστεύω ότι τα σκουπίδια στα manga είναι περισσότερα κυρίως γιατί κυκλοφορούν περισσότεροι νέοι τίτλοι. Διαβάζω και manga και comic και τα απολαμβάνω αξίσου για διαφορετικούς λόγους.

Θυμάμαι το ποστ που είχες κάνει για το Watchmen. Παλιότερα κι εγώ διάβαζα κάμποσα manga/έβλεπα πολλά anime, αλλά πλέον έχω κουραστεί λίγο και το έχω γυρίσει στη δύση. Μάλλον έχει να κάνει με τις πιο ενήλικες πλοκές των Δυτικών.

[makisa]

Βασικά θεωρώ τα comic καλύτερα στον τομέα του storytelling, όχι όμως και στις ίδιες τις ιστορίες. Τα plot των καλύτερων seinen manga ελάχιστα στην δύση τα ανταγωνίζονται σε βάθος και περιεχόμενο.

Είμαι "mood reader" δηλαδή άλλοτε θελω να διαβάσω manga, άλλοτε comic και άλλοτε να δω anime. Συνήθως τα κάνω εν αλλάξ για να μην πείζω.

Μια ερώτηση για το τέλος τα LXG τα έχεις διαβάσει; Δεν νομίζω ότι έχουν παρουσιαστεί στο thread και τα θεωρώ must read από τα σύγχρονα τουλάχιστον.(Επίσης για τους fan των υπερηρώων συστήνω το top10 και το the forty-niners(απίστευτο σχέδιο gene ha σε αυτό)).

[THe_Champloo_mastahh!]

Λοιπόν επειδή εγω είμαι fan του εμπορικού αρχίζω να πρωτείνω.

Μου άρεσαν πάρα πόλυ οι τίτλοι που έδειχναν τουσ illuminati της marvel (Τοny Stark,Reed Richards,Black Bolt,Stephen Strange,Namor,Charles Xavier).

Μου άρεσει γιατί με αυτό τον τρόπο παλίες απλές και ιστορικές ιστορίες του marvel universe γίνονταί πιο σύνθετες (πχ το kree-skrull war)

Η πρώτη μάζωξη γίνεται στο New Avengers: Illuminati One-Shot και μετα στο mini-series New Avengers: Illuminati(1-5)

Το mini series ειδικά μου άρεσε για το σχέδιο Jim Cheung (GOD) και γιατί παρουσιάζει πως πέρνουν, κρυφά απο όλους τους άλλους , αποφάσεις για πράγματα και πρώσοπα όπως το infinity gauntlet και τον beyonder.

[manOfManyNames]

Βασικά θεωρώ τα comic καλύτερα στον τομέα του storytelling, όχι όμως και στις ίδιες τις ιστορίες. Τα plot των καλύτερων seinen manga ελάχιστα στην δύση τα ανταγωνίζονται σε βάθος και περιεχόμενο.

Παίζει. Πες πχ ένα manga που μπορεί να συγκριθεί με το Sandman. Ή με το Preacher. Ή το 100 βθλλετσ. Ή το Dark Knight Returns, το Killling Joke και το watchmen.
Αντίστοιχα δώσε δυτικά κόμιξ που μπορούν να συγκριθούν με τα Berserk, Gantz, Monster, Lone Wolf and Cub, Blade of the Immortal και πάει λέγοντας...
Τα καλύτερα κάθε κατηγορίας δεν μπορούν να συγκριθούν με τα καλύτερα της άλλης εύκολα, επειδή δεν ταιριάζουν πάντα στο τι θέλουν να πετύχουν. Εγώ μίλαγα για shonen vs superhero, όπου οι Αμερικάνοι έχουν την τάση να ξεφεύγουν από τα 10 ενοχλητικά κλισέ που έχουν όλα τα shonen και να δίνουν περισσότερο βάθος στην πλοκή και το ρεαλισμό (πλέον)