Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR, ένα ελληνικό forum για τα anime, τα manga και την ιαπωνική κουλτούρα. Βλέπετε την ιστοσελίδα μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας! Η εγγραφή σας στην διαδικτυακή κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να ψηφίσετε σε δημοσκοπήσεις, να πάρετε μέρος σε διαγωνισμούς μας και πολλές άλλες επιπλέον υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη σας. Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και φυσικά δωρεάν. Ελάτε και εσείς στην κοινότητά μας σήμερα!
Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
O Angelo da Canossa (μαντέψτε ποιος) μπαίνει ως φοιτητής στο πανεπιστήμιο της Πίσας για να σπουδάσει νομική υπό την εύνοια του Lorenzo De' Medici. Αφελής σαν χαρακτήρας και δηλώνοντας άγνοια για ότι έχει σχέση με κοσμικές υποθέσεις, βρίσκει τον εαυτό του σε μια μικρογραφία της κοινωνίας που ζει, σε ένα μέρος που δεν μένει ανέπαφο από την ίντριγκα της Αναγεννησιακής Ιταλίας. Μην έχοντας ιδιαίτερη κλίση στη νομική και έχοντας την τάση να λέει αυτά που σκέφτεται χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες μπλέκει σε προβλήματα από την πρώτη κιόλας μέρα.
Κάπως έτσι γνωρίζει τον συμφοιτητή του Cesare Borgio, που ανήκει στον Ισπανικό σύνδεσμο. Ο νεαρός Angelo αρχίζει να θαυμάζει τον Cesare για τον δυναμικό χαρακτήρα, τον ταλέντο και την ιδεολογία του και ο Cesare εντυπωσιάζεται από τον ειλικρινή νεαρό. Ο Angelo γοητευμένος από τον χαρισματικό νεαρό τον ακολουθεί στις ενέργειές του και βυθίζεται άθελά του στην σκοτεινή πλευρά της αναγέννησης.
Υπάρχουν μεταφρασμένα ήδη τα τέσσερα πρώτα volumes, μέσα στα οποία εκτός από τους πρωταγωνιστές παρουσιάζονται και άλλες μορφές της Αναγέννησης. Κάποιοι ίσως γνωρίζουν την mangaka από άλλες γνωστές δουλειές της όπως τα ES, Doll και Mars. Το σχέδιο είναι λεπτομερέστατο σε πολλές σκηνές, πράγμα που δικαιολογεί αρκετά λευκά backgrounds.
Δε θα το έλεγα, τις γυναίκες για να εμφανιστούν τις κυνηγάνε με την απόχη. Ίσως να έχει στη συνέχεια όμως. Στην Ιαπωνία είναι στο 8ο volume σύμφωνα με τη σελίδα της ομάδας που το μεταφράζει.
Damn, woman! Now I'll never read Hunter x Hunter επειδή ήδη το κατεβάζω... Τ^Τ Αλλά Borgio ακούω, Ιταλούς ακούω αναγέννηση ακούω...no wonder που θα το διαβάσω όλο σήμερα -αν είναι και καλό ή του γούστου μου εν τέλη-.
Edit: first impression: this guy is a doormat! xD Αλλά τον καταλαβαίνω.
Edited by Fallen_Angel_Itachi, 16 December 2011 - 00:27.
Τελείωσε το κομμάτι με τον "έξω κόσμο" αν και τα πρώτα του κεφάλαια ήταν καλύτερα. Συναντήσαν και μιλήσαν και με κοπέλες, καιρός ήταν. Μιας και το αφήσαν κάπως ανοιχτό το θέμα, θα ήθελα να δω τον Angelo να κατηγορείται επίσημα μόνο και μόνο για να φανερωθούν μπροστά σε όλους οι πραγματικοί δράστες.
Τον Miguel τον λυπάμαι ώρες-ώρες. Κάνει το καλό και τα ακούει και από πάνω. Πάντως είναι καλώ που ο Cesare έχει κάποια δείγματα υπεροψίας πάνω του, μέσα σ' όλα τ' άλλα και δεν παρουσιάζεται τέλειος.
Στο mock battle ελπίζω να δούμε περισσότερες συμφωνίες μεταξύ των μαθητών. Ελπίζω οι νέοι "αντίπαλοι" που περιμένουμε από την γαλλική πλευρά να είναι πιο έξυπνοι από τον Henri.
Τα volumes του Cesare συνήθως 10 κεφάλαια, η ομάδα έχει βγάλει μόνο 5 ως τώρα, οπότε τζάμπα ψάχνεις για ολόκληρο volume. Δεν ξέρω αν τα συγκεκριμένα 5 τα έχουν ανεβάσει ήδη στο mangatraders αλλά υπάρχουν διαθέσιμα και στην σελίδα της ομάδας απ' όπου μπορείς να τα προμηθευτείς αμέσως.
Ωραίο ήταν η μάχη αν και περίμενα να έχει λίγο πιο τακτική στρατηγική, πολύ χαοτικά φαινόταν τα πράγματα. Ο Henri δεν την παλεύει καθόλου, έβλεπε τον Cesare και αφηνίαζε. Μ' άρεσε παρόλα αυτά το γεγονός ότι παρόλο που βλέπουμε τον Casare να υπερτερεί σε εξυπνάδα, δεν κάλυψε το κενό της μυικής δύναμης με αυτήν και τον βλέπαμε να χάνει. Ο καημένος ο Angelo από το πουθενά βρέθηκε να παίρνει το λάβαρο.
Καλό ήτανε κι αυτό το volume. Άντε να δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια.
Έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός ότι ο Angelo μίλησε και είπε τη γνώμη του στον Cesare, ενώ πλέον έχει συνείδηση του τι πρέπει και τι δεν πρέπει να λέει. Ο χαρακτήρας εξελίσσεται όμορφα. Γενικότερα, όλοι οι χαρακτήρες το κάνουν. Εκεί που ο ίδιος ο Miguel αρπάζει τον Cesare ή εκεί που δείχνει τις σκέψει του Angelo και πως έχουν διαμορφωθεί, είναι ενδιαφέρον.
Επίσης, μέσα απ'αυτό το manga, έτσι όπως το έχει κάνει ο δημιουργός του, φαίνονται ανάγλυφα τα παιχνίδια εξουσίας και τα ήθη και τα έθιμα της εποχής καθώς και οι συμπεριφορές -οι λόγοι πίσω απ'ότι κάνει ο καθένας, οι στόχοι τους κλπ-. Μ'άρεσε ο τρόπος που προσπάθησε να ξεφύγει την πρώτη φορά ο Cesare από τον δολοφόνο(girls, girls, girls). Τίποτα που κάνει δεν πάει χαμένο.
Παρόλα αυτά για να σχολιάσω και ακόμα πιο συγκεκριμένα από τα 35-39 κεφάλαια μου άρεσε πολύ η σκηνή που ο Angelo δίνει το παιχνίδι στον Cesare καθώς και η σκηνή που δείχνει πόσο όμοια σκέφτονται αφέντης-υπηρέτης που και οι δύο θέλουν να χτυπήσουν ο ένας τον άλλον αν και για διαφορετικούς λόγους.
Και ναι, είναι σίγουρα καλό που δεν χρωματίζει μόνο με όμορφα χρώματα τον Cesare, αλλά δείχνει και τα μειονεκτήματά του. Βέβαια εμένα μου φαινόταν ότι το έκανε κι από πριν όταν ο Cesare δήλωσε ότι μόλι σταματήσει κάποιος να του είναι χρήσιμος τον "κόβει" αναφερόμενος στον Angelo καθώς κι ότι περιμένει να τον προδόσει μόνο και μόνο από την αγαθότητά του--κι όταν γίνει αυτό, bye bye Angelo.
Spoiler: 40-44
Kάθε φορά που το κεφάλαιο γίνεται πολύ καλό και πολύ ενδιαφέρον, πρέπει να περιμένεις το επόμενο! Αμάν πια! Τόσο cliffhanger έλεος δηλαδή!
Μου άρεσε η μάχη πάντως. Αν και δεν κατάλαβα αν ο Cesare λιποθύμησε επειδή μάτωσε και μετά το άλογο παραολίγο να τον λιώσει, δηλαδή από φόβο ή αν έφταιγε το γεγονός ότι χτύπησε στο κεφάλι. Καθώς και το ότι έφαγε αρκετό ξύλο.
Επίσης, μη νομίζεις Kai, όσα λένε στις ταινίες δεν είναι αλήθεια. Ειδικά εκείνη την εποχή που δεν είχαν τον τρόπο επικοινωνίας τον σημερινό, όλα ήταν χαοτικά. Ίσα ίσα, αυτό σήμαινε ότι και οι δύο αρχηγοί, που αντέξανε όσο αντέξανε σ'αυτήν την μάχη, το κάνανε μόνο και μόνο από την εξυπνάδα και την στρατηγική τους. Κα νομίζω ακριβώς αυτή η εκμετάλλευση του χάους είναι που κάνει τον σωστό αρχηγό.
Παρόλα αυτά, πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Henry, ότι παρόλη την ψύχωσή του με το να εξευτελίσει τον Cesare υπήρξε καλός αρχηγός. Οι εντολές του ήταν αυτές που έπρεπε, απλώς ο χαρακτήρας του ήταν τέτοιος που δεν επέτρεπε πλήρη υποταγή από όλο το "στράτευμα".
Καημένος Angelo indeed though; για κάποιο λόγο πάντα βρίσκεται στο κέντρο των εξελίξεων. Και αν και δεν το έχω πει ακόμα, παίζει ο Miguel να είναι ο πιο συμπαθής προς εμέ χαρακτήρας.
Γλυκό και το hint του romance μεταξύ του Angelo και της κοπέλας. Πλέον ελπίζω να τη δούμε πάλι γιατί όπως είπες και σε παλιότερ post τις γυναίκες τις κυνηγάμε με την απόχη εδώ!
Ας ελπίσουμε ότι στο νέο volume θα έχουμε κι άλλες, πιο συνταρακτικές εξελίξεις for our viewing pleasure.
Έπειτα απο τον fail Cesare του Assasin's Creed:Bortherhood αποφάσισα να διαβάσω αυτό το manga για να δω αυτό το χαρακτήρα να δικαιώνεται, και φυσικά γιατί λατρευω την ευρωπαϊκή ιστορία και ενδιαφέρομαι για τα πρόσωπα της εποχής. Μπορώ να πω οτι μου αρέσει αρκετά, αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα για το αν είναι τόσο καλό το όσο φανταζόμουν, και σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερο.Αν το σχέδιο ήταν πιο ιδιαίτερο και χρησιμοποούσε περισσότερα κοντινά πλάνα/μαύρα φόντα δε θα έβγαζε αυτή τη απλή και χαλαρή ατμόσφαιρα που μεταδίδει. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει κάποια γεγονότα και στοιχεία της εποχής είναι κάπως πεζός και βασισμένος σε στερεότυπα. Πχ ο τρόπος που παρουσιάζει τη δεοντολογία κάποιων χαρακτήρων σε στυλ "εμείς οι Γάλλοι είμαστε δυνατοί και χρησιμοποιούμε heavy cavalry", "εμείς οι Λομβαρδοί είμαστε chivalrous".Ίσως αυτό να είναι και ρεαλιστικό γνώρισμα της εποχής, αλλά θα μπορούσαν να δώσουν πιο alternative προσωπικότητες σε κάποιους χαρακτήρες. Don't mind me, αυτό το ravages of time με έχει καταστρέψει, είναι τόσο τέλειο που με κάνει να περιμένω ανάλογα αποτελέσματα και απο περισσότερα manga, well I guess that would be too good to be true.
Παρ' όλα αυτά, εκεί που πάει να γίνει προβλέψιμο, οι περισσότερες σκηνές με βάζουν σε αρκετή αγωνία και πέρνουν ενδιαφέρουσα τροπή. Ελπίζω να δούμε περισσότερα debates στο πανεπιστήμιο, καθώς και ένα time skip δε θα με χάλαγε, ελπίζω να μπορέσει να καλύψει ολόκληρη τη ζωή του Cesare.
Όσον αφορά τους χαρακτήρες θα ξεκινήσω απο τον Cesare.
Spoiler:
Πολύ καλή παρουσίαση, δείχνουν και μια πιο ανθρώπινη πλευρά του αντί αυτή του απόλυτου mastermind με το αρρωστημένο μυαλό. Μπορεί στη δημοκρατική κοινωνία της εποχής μας οι ιδέες του Angelo να είναι πιο προσιτές και κοινώς αποδεκτές, αλλά προσωπικά συμφωνώ περισσότερο με τη φιλοσοφία του Cesare, όσον αφορά το Θεό, τους ηγεμόνες και τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος, εκτός απο το σημείο οπου λέει πως ο Θεός απλά αγαπάει ορισμένους ανθρώπους, αλλιώς δε θα ζούσαν οι άλλοι στην εξαθλίωση, κάτι που ναι μεν ακούγεται λογικό, αλλά πάει πολύ κόντρα στα διδάγματα του χριστιανισμού και αποτελεί αντίφαση στην ίδια του την πίστη.
Διαβάζει και Ήθικά Νικομάχεια όπως εγώ (φοβερό βιβλίο btw)
Όσο για τον angelo, δεν μπορώ να τον αντιπαθήσω, αλλά κάτι με χαλάει σ' αυτό το χαρακτήρα. Είναι ο ορισμός του προταγωνιστή με τη χαμηλή αυτοπεποίθηση που σχεδόν για κανένα λόγο όλοι ασχολούνται μαζί του και βρίσκεται μονίμως στο κέντρο των πραγμάτων μόνο και μόνο επειδή είναι προταγωνιστής.Κάτι σαν τον Koyuki του Beck ένα πράγμα.
Aπο εκεί και πέρα, συμπαθώ αρκετά τον Michelotto, και ενδιαφέρομαι τρομερά να γνωρίσω περεταίρω το Machiavelli.Κόβω το χέρι μου πως ο τύπος θα γίνει best character ever στην πορεία.Η μόνη μου ένσταση οτι τον έχουν κάνει (μαλλον) ξανθό ενώ ήταν μελαχρινός.
Πάντως αν υπάρχει ένας χαρακτήρας με τον οποίο μπορώ να ταυτιστώ δεν είναι ο Cesare, αλλά ο Draghinazzo. Ο καημένος θέλει τόσο πολύ να το παίζει mastermind και αρχηγός, αλλά πάντα καταλήγει το comic relief της υπόθεσης. Προσωπικά δεν τον κατηγορώ που ζηλεύει τους άλλους.
Spoiler: 40-44
Καλούτσικα εξελίχθηκε το mock battle, τουλάχιστον είδαμε τον Cesare να ματώνει και να σωριάζεται αντί να νικάει θριαμβικά. Δε διαφωνώ πως η στρατιγική παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο στον πόλεμο, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω πως ο αριθμός στρατιωτών ήταν κάπων υπερβολικά μικρός για να δημιουργηθεί όλο αυτό το χάος και να νικήσει το light cavalry. Mα, διακοσμητικές ήταν οι ασπίδες των βορείων?I mean, they're supposed to protect your flank! Aν oι άλλοι χρησιμοποιούσαν skirmish tactics και τους πετούσαν τις λογχες να το καταλάβω, αλλά ήταν πολύ κουλό που κάποιοι έχαναν και όταν τους επιτίθονταν απο μπροστά.
Αnd I almost forgot...
Spoiler: Best scene in the whole manga
Nτάξει νομίζω πως έχουμε να δούμε πολύ καλό υλικό στην πορεία.
Δεν το περίμενα, αλλά συμφωνώ μαζί σου σε πολλά πράγματα! xD
Επίσης, χαλαρά συμφωνώ μαζί σου για το αποκορύφωμα του manga στη σκηνή που έβαλες μέσα στο spoiler. To θεώρησα αρκετά...επαναστατικό όχι αλλά περίεργο που τόλμησε και το βαλε. Και σε καταλαβαίνω, ο Cesare του Brotherhood ήταν τραυματική εμπειρία. Παρόλα αυτά, είναι μια σειρά δεν ξέρω αν την ξέρεις που λέγεται The Borgias, μπορεί να σ'αρέσει. Τσέκαρέ την
Spoiler:
Οι χαρακτήρες του Μichellotto (που είναι ο Μiguel, έτσι?) και του Machiavelli, respect από μένα. Ειδικά τον δεύτερο, χαίρομαι που τον έβαλε από τώρα γιατί όλοι ξέρουμε ότι έχει άμεση σχέση με τη δημιυργία του Ιταλικύ κράτους όπως το ξέρουμε σήμερα, κάτι το οποίο το κατάφερε με τη βοήθεια του Cesare.
Kαλά, ο πρώτος ίσως είναι ο αγαπημένος μου λόγω του ότι έχει αυτόν τον χαρακτήρα που ναι μεν είναι πιστός μέχρι θανάτου αλλά όχι μέχρι βλακείας. Το χει και σκέφτεται.
Τώρα για τα υπόλοιπα, λίγο πολύ να πω πως μες στις άκρες με βρίσκεις σύμφωνη αλλά το θέμα με τα στερεότυπα που λες...νομίζω το κάνει γιατί είναι μεγάλη η μάζα των ατόμων που έχει χωρέσει μέσα στο manga. Και έτσι του βγαίνει πιο εύκολα. Αλλά απ'την άλλη, αν υποθέσουμε ότι και τότε ίσχυαν αυτά τα στερεότυπα στο μυαλό του κόσμου κι ότι είναι σ'ένα σχολείο διαπολιτισμικό και τότε το θέμα της εθνικής περηφάνειας ήταν serious business, μπορεί οι ίδιοι οι χαρακτήρες να εγκλωβίζονται σ'αυτά ενώ δε θέλουν.
Κι εντάξει, σίγουρα κάποια θα ίσχυαν περισσότερο κι άλλα λιγότερο απλώς νομίζω πως και πάλι δεν το κάνει τόσο έντονα, με εξαίρεση τον Henry.