105 replies to this topic

[Shevliaskovic]

Ένα θέμα που έχω παρατηρήσει στην σύγχρονη κοινωνία του νετ και της τιβι είναι πως έχουν βάλει στον καθημερινό απλό άνθρωπο παροπίδες σε πολλά θέματα,και ένα απο αυτά είναι η μουσική.




Αρχικά,θα ήθελα να θίξω το θέμα απο την πλευρά του καμμένου-(ψευτο)ψαγμένου μουσικού που έχει ψάξει πολλά συγκροτήματα και είδη μουσικής και θεωρεί τον ευατό του σωστα ψαγμένο μουσικό με άποψη.


Όλοι μας έχουμε κράξει ως ένα σημείο τον Justin Bieber ή την Rebecca Black ή τον κάθε μπίμπερ και ρεμπέκα.


Αλλά έχουμε σκεφτεί ποτέ ποιος είναι ο λόγος που τον κράζουμε?


Έχουμε κάτσει ποτέ να ακούσουμε τα κομμάτια του? Και όχι απλά να τα βάλουμε να ακούσουμε λίγο και μετά να κράξουμε λίγο όπως μας είπε ο κολλητός/η, η κοπέλα/το αγόρι ή ακόμα χειρότερα κάποιος στο νετ.



Δεν θέλω να πω πως είναι κάτι που αξίζει να μελετηθεί ή καν να αναφερθεί μουσικά,αλλά για το είδος του είναι ένα οκέυ κομμάτι. Δεν μου κάνει και μεγάλη διαφορά προσωπικά απο κάτι σακίρες μπιγιονσέ κλπ.


Επίσης αν σκεφτούμε πως ο μπίμπερ σε ηλικία 17 χρονών έβγαλε όσα λεφτά θα βγάλουμε κάμποσοι απο εμάς σε όλη μας την ζωή,μπορούμε να θεωρήσουμε πως είναι ένα είδος ζήλιας προς την επιτυχία του.





Στη συνέχεια,ας δούμε και την μεριά ενός ανθρώπου που το αρέσει αυτό το είδος μουσικής. Προσωπικά έχω μιλήσει με,αρκετούς θα έλεγα, ανθρώπους που ακούνε μπίμπερ αλλά περισσότερο χιπ χοπ.



Δεν έχω κάποια προσωπική απέχθεια ενάντια σε οποιοδήποτε είδος μουσικής. Αυτό σημαίνει πως δεν έχω θέμα ούτε με το χιπ χοπ. Αλλά θυμάμαι καθαρά πριν κανα 2 χρόνια στις πρώτες μέρες της 3ης λυκείου μου κάνει ένας "Χιπχοπας" : 'Τι λέει ρε φίλε?ακόμα ακούς τις @@ριες που άκουγες?' και όταν του είπα ναι,μόνο που δεν με έδειρε.



Και αυτό το συμβαν κυρίως με έκανε να αναριωτιέμαι: "Πως κατάφερε η κοινωνία εκεί που η πλειοψηφία αποθέωνε συγκροτήματα όπως Led Zeppelin, Black Sabbath, Beatles κλπ να φτάσει στο σημείο να ακούει τραγούδια, τα οποία 9 στα 10 μιλάνε για πόσο γαμάτος είναι ο τυπάς,πόσες γκόμενες,λεφτά και αμάξια έχει?"



Δεν αναφέρομαι σε όλα τα χιπ χοπ σχήματα. Σχήματα όπως F.F.C και Active Member έχουν πράγματι ωραίους στίχους στα κομμάτια τους και μπράβο τους.



Αναφέρομαι κυρίως σε πιο mainstream σχήματα που ακούμε στο ραδιοφωνο συχνά και βλέπουμε στην τιβι. Τα σχήματα που ακούνε οι "γαμάτοι" σήμερα.



Και θα ήθελα να ζητήσω την γνώμη σας πάνω στο θέμα.



ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΩ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΑΠΛΑ ΑΠΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

[Kenobi-sensei]

Δεν έχω κάποια προσωπική απέχθεια ενάντια σε οποιοδήποτε είδος μουσικής. Αυτό σημαίνει πως δεν έχω θέμα ούτε με το χιπ χοπ. Αλλά θυμάμαι καθαρά πριν κανα 2 χρόνια στις πρώτες μέρες της 3ης λυκείου μου κάνει ένας "Χιπχοπας" : 'Τι λέει ρε φίλε?ακόμα ακούς τις @@ριες που άκουγες?' και όταν του είπα ναι,μόνο που δεν με έδειρε.

γιατι τι παπαριες ακουγες? (πλακιτσα)

[D.Dragon]

1)Υπάρχουν πολλοί χιπ χοπ artists που έχουν κάνει αυτό το είδος τέχνη πχ tupac. Η βάση αυτής της μουσικής είναι η γκανγκστερική κουλτούρα των δρόμων. Όσο αφορά τα τραγούδια περί λεφτάδων με γκόμενες θα σου απαντήσω ότι υπάρχουν στην ροκ τραγούδια άφιερωμένα σε διάφορα ναρκωτικά. Υποβαθμίζει αυτό το είδος της ροκ μουσικής ? Όχι. Η χιπ χοπ όπως και η ροκ είναι τέχνη.

2)Όσο αφορά την mainstream pop υπάρχει μια χαώδης διαφορά μεταξύ καλλιτεχνών όπως η Lady Gaga, Adele, Bruno Mars και σκουπιδιών τύπου JB, Rebeca Black. Μην τα βάζουμε στο ίδιο καλάθι. Και μόνο το γεγονός ότι αυτά τα σκουπίδια βγάζουν εκκατομύρια δείχνει την κατάντια της κοινωνίας. Και το χειρότερο είναι ότι πραγματικοί ποιοτικοί καλλιτέχνες στον κόσμο βγάζουν πολύ λιγότερα. Αλλά έτσι είναι η ζωή άδικη.... και αυτό πηγαίνει για κάθε είδος τέχνης. Οι πραγματικοί καλλιτέχνες σνομπάρονται. Γεγονός είναι ότι υπάρχουν άπειρα βιβλία καλύτερα από το twilight που αποτελούν πραγματικά έργα τέχνης αλλά δεν θα βγάλουν ποτέ τα λεφτά του. Επίσης υπάρχουν πολύ ποιοτικότερες ταινίες από το twilight αλλά δεν θα το φτάσουν ποτέ στο box office.

[laraska]

εγω προσωπικα ακουω τα παντα ... και το εννοω...

Spoiler:

μεταλ...κλασικη...ρεμπετικα...ηλεκτρονικη...ρεγκε ...ποπ του 80...δημοτικα παραδοσιακα...ηπειρωτικα κτλ κτλ εκτος απο-->ΡΑΠ και ΧΙΠ ΧΟΠ--> εκτος εξαιρεσεων ...μονο γελιο μου προκαλουν

πιστευω πως εχει να κανει με την παιδεια στην τελικη και αναλογικα ποσο μας εκφραζει κατι


πλεον η μουσικη δεν ''κατασκευαζεται'' παρα μονο στα εργαστηρια για να προσφερεται στον καταναλωτη...που συνηθως ειναι χειραγωγημενος φουλ απο την τηλεοραση και την ...μοδα.
ποσες μα ποσες φορες εχω ακουσει να λενε πχ ''Αααα η μουσικη που ακους ειναι παλια, γιατι την ακους?'' --> πραγματικα με βγαζει απο τα ρουχα μου...ενω τα ατομα αυτα ακουνε τα τελευταια χιτ του ...οικονομοπουλο!!! (καταντια)

Επισης κατι λαθος ειναι η ταυτιση του ατομου με την μουσικη οσον αφορα τα πολιτισμικα στοιχεια που εκπεμπει. πχ πειδη ακους μεταλ δεν σημαινει πως πρεπει να αφησεις μαλλια κτλ ή να το παιζεις χιπης.

[media]http://www.youtube.com/watch?v=MbXrvlyeYFY[/media] αυτο ακουω τελευταια.

κατσε ...η λειντι γκαγκα ειναι καλλιτεχνης???

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Kenny: 25 Οκτώβριος 2011 - 14:59
merged

[D.Dragon]

Γράφει μουσική, στίχους, χορογραφιες, σχεδιάζει ρούχα, τραγουδάει ναι in my books είναι καλλιτέχνης.
Είναι θέμα γούστου βέβαια.

[Anelis]

To τι ποιότητας βέβαια είναι αυτά και σε τι αποσκοπούν είναι άλλο θέμα. Αλλά ναι καλλιτέχνης, με την πιο ευρεία έννοια του όρου, μπορεί να θεωρηθεί και η gaga και ο bieber και το 3χρονο που κάνει μουτζούρες. Ο ορισμός της τέχνης εξάλλου πότε δεν ήταν ολότελα απτός, πολλές φορές μάλιστα μπορεί να αφορά μόνο τον τεχνίτη, με την έννοια ότι είναι καλός στην τέχνη του, όπως ένας εξαίρετος στην τεχνική του ικανότητα ζωγράφος άσχετα από το αν τα έργα του έχουν αξία, ή ένας τραγουδιστής που ερμηνεύει άμυαλα τραγούδια, ακόμα κ αν δεν τα έχει γράψει ο ίδιος.
~Για μένα η Gaga είναι καλλιτέχνης, με τη στενότερη σημασία της λέξης, όσο είναι και καλλιτέχνες οι συγγραφείς των άρλκεκιν, αλλά αυτό είναι ένα άλλο, offtopic, θέμα.

Shevliaskovic, δεν το λέω επουδενί εριστικά, αλλά βρίσκω το συλλογισμό σου στην καλύτερη αφελή, για να το θέσω πιο κομψά.
Ο λόγος που κράζουμε τον Bieber (γιατί η Rebecca είναι τρου θεά, όλα κ όλα!! ) είναι ακριβώς γιατί έχουμε ακούσει τη μουσική του. Είναι δύσκολο να κράζεις κάποιον του οποίου την ύπαρξη, και τη δουλειά, δε γνωρίζεις. Οι μελωδίες που του γράφουν δεν έχουν κάτι πρωτότυπο, παρά μόνο αποσκοπούν στο να δημιουργούν πιασάρικα κομμάτια που σου καρφώνονται στο μυαλό. Όχι ότι αυτό καθεαυτό είναι κάτι κακό, φαντάζομαι οι μουσικοί θα διαφωνούσαν μαζί μου αλλά εγώ δεν είμαι μουσικός, (άσχετα βέβαια που αυτά του Bieber είναι τόσο αποτυχημένα που ούτε αυτό δεν καταφέρνουν.) Αν είχαν όμως στίχους που να τους στηρίζουν προσωπικά δε θα είχα πρόβλημα να τους ακούσω. Αλλά οι στίχοι του συγκεκριμένου είναι γελοίοι, και θα τους θεωρούσα γελοίους ακόμα και στα 12 μου (πιο πριν άκουγα spice girls οπότε δεν μπορώ να μιλάω αν και είχαν ΠΟΛΥ καλύτερο στίχο κ μελωδία από Bieber.)
Το θέμα όμως ξεφεύγει από τη μουσική, όπως ξεφεύγουν και οι συγκεκριμένες περσόνες από το ρόλο τους ως μουσικοί. Μπαίνουν σε ριάλιτι, μιλάνε για την προσωπική τους ζωή, και γίνονται πρότυπα. Λογικό λοιπόν όταν κατά μια έννοια γαλουχούν τις νέες γενιές, να υπάρχουν αντιδράσεις και έντονες κριτικές (SOMEBODY PLEASE THINK OF THE CHILDREEEEN!!!)

Τώρα το αν υπάρχουν αυτοί που ζηλεύουν δεν μπορώ να το ξέρω, και για να είμαι ειλικρινής τέτοια άτομα δε νομίζω ότι θα με αφορούσαν, αλλά παρόλα αυτά είναι ένα ενδεχόμενο που μπορεί να ισχύει για μια μερίδα ανθρώπων, κατ' εμέ μειοψηφίας.

Τώρα για τα υπόλοιπα που λες νομίζω θα σου λυνόντουσαν οι απορίες αν έβλεπες μουσικά ντοκυμαντέρ και διάβαζες μερικά βιβλία για το θέμα. Δεν μπορώ να σου πω πολλά, καθώς οι διασκορπισμένες πληροφορίες που έχω μπορεί να μη σε καλύψουν, αλλά θα σου πω το εξής μικρό. Οι Beatles, o David Bowie, οι Black Sabbath άργησαν να αναγνωρισθούν από το ευρύ κοινό και να γίνουν κάτι το κοινωνικά αποδεκτό. Γιατί το είδος μουσικής που ξεκίνησαν δεν υπήρχε μέχρι τότε, και ό,τι καινούργιο το κοιτούσαν με καχυποψία. Πώς ήταν δυνατόν οι Beatles να χρησιμοποιούν ηλεκτρικές κιθάρες, κάνουν τόσο θόρυβο!! (Πραγματικό σχόλιο της εποχής που είχα δει σε ντοκυμαντέρ.)
Και η μουσική, ως φορέας τέχνης, έχει να κάνει με την κοινωνία από την οποία βγαίνει. Οι Beatles πχ βγήκανε σε μια εποχή λουσμένη με τη φρικαλεότητα του πολέμου, φέροντας ένα μήνυμα ειρήνης, σε μια εποχή που το να είσαι διανοούμενος και να ασχολείσαι με τα βιβλία και τις τέχνες ήταν μια νεανική, πρωτοπόρα και ιδεατή στάση. Εύκολο ήταν λοιπόν να γίνουν ινδάλματα. Τι ζητάμε πλέον, ποιά είναι τα ιδανικά για τα οποία πρέπει να παλεύουμε; Ειρήνη ή χρήμα; (λαϊκή διάκριση ίσως, αλλά το κάνω για να δώσω έμφαση σε αυτό που θέλω να διευκρινίσω.)

Για χιπι χοπι δεν ξέρω γρι.

[acid black cherry]

κατα βαση οι περισσοτεροι παραγοντες που καθοριζουν
το τι μας αρεσει ειναι υποκειμενικοι δηλαδη σε τι κοινωνια
μεγαλωσα τι ακουσματα ειχαν οι οικειοι μου,οι φιλοι μου,η γονεις μου,
τι μουσικη χαρακτηκε συναισθηματικα σε διαφορες φασεις της ζωης μου,
τι σχεση εχω εγω ο ιδιος με την μουσικη(εχω μαθει καποιο οργανο
η εχω διδαχθει φωνητικη), τι ειναι δημοφιλες καθε περιοδο και πολλα αλλα.

απο την αλλη αντικειμενικα καποιες μουσικες ειναι πολυ ξεχωριστες και
καλοφτιαγμενες φεραν κατι νεο στη μουσικη(κατι που δεν προεκυψε βεβαια
απο παρθενογενεση αλλα αντιχουσε βιωματα και ακουσματα προηγουμενων
περιοδων!),αυτο βεβαια δεν σημαινει πως δεν ξεπεραστηκαν η οτι γιναν
με ενα τροπο κοινες μουσικες αργοτερα.

κατι που παιζει ρολο και δεν ειναι στο χερι μας ειναι η προοθηση καποιων
καλλιτεχνων η "καλλιτεχνων" επειδη βρεθηκαν στην καταλληλη στιγμη
και ωρα η λογω καποιας γνωριμιας(η "στενοτερης" γνωριμιας). και απο
τη στιγμη που μας βομβαρδιζουν καθε μερα ολη μερα με αυτους σιγουρα
θα κανουν ντορο και σε καποιους θα αρεσουν!
και αναφερομαι σε ολα τα ειδη της μουσικης!
καποιοι αξιολογοι καλλιτεχνες/συγκροτηματα δεν θα γινουν ποτε γνωστοι
γιατι δεν ειναι μες στα "κολπα"

απο την αλλη το ινδερνετιον εχει δωσει δυνατοτητες σε πολλους να δειξουν
τι πραγματικα αξιζουν (ειτε δεν αξιζουν) και η δυνατοτητα να κατεβασει
κανεις πρακτικα οτι θελει ανοιγει νεους οριζοντες στη μουσικη!

εμενα προσωπικα μου αρεσουν σχεδον τα παντα εκτος απο σκυλαδικα
(αλλα και τα dance j-pop/k-pop που τα περισσοτερα δεν τα αντεχω)
και οχι τοσο πολυ dance,electronic,hip-hop.

δεν εχω λογους πραγματικα να ερθω σε αντιπαραθεση με καποιον που
δεν ακουει ιδια μουσικη με εμενα (το θεωρω βλακωδες) αλλα μπορω
να κανω διαλογο και να συμφωνησω η να διαφωνησω!

[Six Winged Angel]

Εγώ πάντως πρώτα άκουσα Rebecca Black (ενώ δεν είχα ιδέα) και μετά την έκραξα XD Εσείς μπορείτε να την κάνετε και tatoo άμα θέλετε. Δεν είναι θέμα μουσικής (η μουσική της είναι μια χαρά) αλλά πολλών άλλων παραγόντων όπως στίχοι/εμφάνιση/overall-video-approach που συνθέτουν το ρεζιλίκι.

Το θέμα περί "κατάντιας της μουσικής/κοινωνίας στην εποχή μας" δεν υφίσταται τόσο. Ο άνθρωπος πάντα ήθελε να δρα ομοιόμορφα με το κοινωνικό σύνολο όποτε βρίσκεται εντός αυτού. Η ψυχολογία του αλλάζει και μετατρέπεται στη μεμονωμένη ψυχολογία του συνόλου, έτσι φοβάται μην κάνοντας κάτι διαφορετικό, αποκολληθεί και απορριφθεί από αυτό. Είναι κάτι σαν τα σημεία φυγής προς ψεύδους ορίζοντες στο γραμμικό σχέδιο. Η βάση είναι πάντα αυτή του εγωισμού (survival tactic?). Είναι κάτι που επιφέρει φυσιολογικά η ανάπτυξη των επικοινωνιών οπότε και είναι αναπόφευκτο.

also

Youtube Video

/thread

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Six Winged Angel: 24 Οκτώβριος 2011 - 10:09

[Mike The Great]

Οι περισσοτεροι 'γαματοι' οπως του λες,για να κανουν το μπαμ και να τους γνωρισει ο κοσμος πρεπει να πουν κατι πιασσαρικο.Αρα λενε τραγουδια περι των θεματων που ειπες και ξαφνικα γινονται γνωστοι.Ακριβως αυτο γινεται και εδω στην Ελλαδα με τα ριαλιτι(Fame story,Greek Idol,ktl)Οταν βγει καποιος νικητης ή εχει καλο παρουσιαστικο του λενε θα πεις κατι πιασσαρικο για να πουλησεις Cd και να γινεις γνωστος.Το θεμα ειναι ποσο κραταει αυτο το'παραμυθι'.Θα πεις ενα,δυο τραγουδια και μετα?Αν δεν εχεις φωνη δεν προχωρας.Βεβαιως υπαρχουν και εξεραισεις οπως ο Ρουβας.Για να γυρισω στους 'γαματους',στην Αμερικη εχουν πιασει το νοημα.οτι πρεπει να κανεις και κατι ή να προβαλεις κατι αλλο παραλληλα για να κρατηθεις.Πχ ο 50 cent.Σκεφτηκε μαλλον.Πως θα κρατηθω?Πρεπει να πω για την ζωη μου,οτι με πυροβολησαν ? φορες(δεν θυμαμαι ποσες)και εζησα.Ειμαι ο σουπερμαν θα με αγαπησουν περισσοτερο.'Η οποιοςδηποτε αλλος/αλλη αν δεν προβαλει τη ζωη του ή δεν εκδοσει καποιο αρωμα ή δεν γινει σχεδιαστης δεν παει παραπερα.

Οποιος εχει 'επιλεξει' τη μουσικη που ακουει,(δλδ δεν εχει επηρεαστει απο την τηλεοραση ή μαζικοκοτητα ή δεν ξερω γω τι,αλλα αυτο που ακουει τον γεμιζει συναισθηματικα)πρεπει να ειναι υπερηφανος.Μουσικη τι ειναι?Σκεφτειτε το.Αλλα δεν ειναι σιγουρα αυτο που μας πλασαρουν,μια ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ,ειναι κατι αλλο που οι περισσοτεροι εχουμε ξεχασει.

[Warchief]

Οι καλύτερες απαντήσεις στο "τι μουσική ακούς" και τι πραγματικά σημαίνουν:
-Τα πάντα
(τίποτα)
-Μέταλ
(ακούω κακή μουσική του 1980 με αυταρέσκεια)
-Ελληνικά
(είμαι κάγκουρας)
-Ξένα
(είμαι κάγκουρας)
-Τα πάντα εκτός απο ραπ
(είμαι χαζός κάγκουρας)

[laraska]

Οι καλύτερες απαντήσεις στο "τι μουσική ακούς" και τι πραγματικά σημαίνουν:
-Τα πάντα
(τίποτα)
-Μέταλ
(ακούω κακή μουσική του 1980 με αυταρέσκεια)
-Ελληνικά
(είμαι κάγκουρας)
-Ξένα
(είμαι κάγκουρας)
-Τα πάντα εκτός απο ραπ
(είμαι χαζός κάγκουρας)

οχι απαραιτητα και τιποτα.

[Six Winged Angel]

Οι καλύτερες απαντήσεις στο "τι μουσική ακούς" και τι πραγματικά σημαίνουν:
-Τα πάντα
(τίποτα)
-Μέταλ
(ακούω κακή μουσική του 1980 με αυταρέσκεια)
-Ελληνικά
(είμαι κάγκουρας)
-Ξένα
(είμαι κάγκουρας)
-Τα πάντα εκτός απο ραπ
(είμαι χαζός κάγκουρας)

JAM project ONRY or GTFFO!

[Mike The Great]

Οι καλύτερες απαντήσεις στο "τι μουσική ακούς" και τι πραγματικά σημαίνουν:
-Τα πάντα
(τίποτα)
-Μέταλ
(ακούω κακή μουσική του 1980 με αυταρέσκεια)
-Ελληνικά
(είμαι κάγκουρας)
-Ξένα
(είμαι κάγκουρας)
-Τα πάντα εκτός απο ραπ
(είμαι χαζός κάγκουρας)

Τι ταμπελες ειναι αυτες που βαζεις?Εγω δηλαδη πο ακουω κυριως Nu Metal,για πες μου τι ειμαι?Ο καθενας ακουει οτι γουσταρει.

[Kain]

Να σας πω την αλήθεια, προσωπικά μου αρέσουν αρκετά από τα τραγούδια που εξυμνούν το πόσο γ@μάτος είναι αυτός που τα λέει. Πέρα από εκείνα που έχουν απλώς ωραίο ρυθμό και έχουν πλάκα γενικά (π.χ. Κλικαρία), είναι κάποια που με κάνουν να πωρώνομαι με την τέχνη που ασχολούμαι ώστε να γίνω τόσο καλός όσο (λέει πως είναι) εκείνος στο τραγούδι. Είναι περίεργο, αλλά όταν ακούω τραγούδια όπως αυτό:

[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=7SoSbLX3TBg[/YOUTUBE]

...Μου ανοίγει η όρεξη να δουλέψω σκληρά για να διαπρέψω κάποτε. Φυσικά υπάρχουν και εντελώς χαζά τραγούδια αυτού του τύπου, όπως όμως και με όλους τους άλλους τύπους τραγουδιών.

Επίσης, μην ξεχνάμε πως υπάρχει και μη εμπορική μουσική. Στο αδερφό forum είχα κάνει ΑΥΤΟ το θέμα (ελπίζω να μην πειράζει που βάζω link για το άλλο forum), το οποίο έχει μια μικρή λίστα με κάποια συγκροτήματα που δίνουν τη μουσική τους δωρεάν στο διαδίκτυο. Κάποια από αυτά μάλιστα μου αρέσουν υπερβολικά και ακούω τραγούδια τους σχεδόν κάθε μέρα (π.χ. Αρχάνθρωποι, Γυμνά Καλώδια). Κάποια στιγμή μάλιστα πρέπει να την ανανεώσω καθώς έχω ανακαλύψει από τότε πάρα πολλά φοβερά συγκροτήματα π.χ. Lemon Demon... Τέλος πάντων, δεν υπάρχει μόνο η βιομηχανία, αλλά πολλοί που το κάνουν επειδή πραγματικά το πιστεύουν και, δυστυχώς, μένουν άγνωστοι.

[acid black cherry]

ναι οταν λεω πως ακουω σχεδον τα παντα
εννοω πως απο τις χιλιαδες δισκους που κυκλοφορουν
και αλλα τοσα εκτος δισκογραφικων ακουω περιπου το 90%
αρα δεν μου μενει χρονος το μονο που κανω ειναι να τρωω και
να ακουω μουσικη *facepalm*

damn hipsters, you are everywhere!