Παίδες, για χαρά νταν. Με σκοπό να κάνω μπάρμπεκιου το χέρι του φίλτατου Hellraider, ήρθα να σας πω την πονεμένη μου ιστορία περί MH.
Η σειρά είναι από τις πιο επιτυχημένες, δε χωράει αμφιβολία για αυτό.
Έχω την έκδοση για Wii. (Δεν ξέρω αν είναι καλή ή όχι, ή ποιες διαφορές έχει με τις άλλες)
Βλέπω μια αντικειμενικά εντυπωσιακή εισαγωγή, και είμαι ψυχολογικά έτοιμος για επικές μάχες.
Ξεκινάω, κάνω χαρακτήρα (έφαγα κανένα μισάωρο να κοιτάω μαλλιά και να ακούω φωνές)
Η όλη εμπειρία συνοψίζεται σε μία λέξη: Ξενέρα.
Η αποστολή βαρετή, χωρίς αίσθηση κινδύνου, απλά κόβω βόλτες, καμία αίσθηση επικότητας.
Ο χειρισμός δύσκολος. (Ίσως φταίει το wiimote)
Loading στα μέσα της αποστολής, όταν αλλάζω ζώνη.
Σφάζω κατι άκακα ζώα, και ψήνω μπριζόλες.
Λέω, δεν έχω πάρει το παιχνίδι με καλό μάτι. Το αφήνω για λίγο και το ξαναπιάνω μετά από καιρό.
Ξανά-μανά τα ίδια.
Αυτό έγινε 2-3 φορές και τελικά το παράτησα.
Γιατρέ, θα ζήσω;
Απλά αναφέρω ότι λάτρεψα τα Demon/Dark Souls και το Dragon's Dogma.
Σε βάζουν αμέσως στο πετσί του ρόλου, με επικές μάχες από τα πρώτα λεπτά.