406 replies to this topic

[Kamui]

Ειναι απαραιτητο για οποιονδηποτε χαρακτηρα να δεχνει τα συναισθηματα του μεσα απο τη σειρα,εστω και μεσα απο τις πραξεις του,ειδικα οταν μιλαμε για επιμονη τετοιου επιπεδου.

Οι πραξεις του επιρεαζαν την υποθεση αποκλειστικα και μονο εμεσα και κατα κορων εκτος της οθονης.Αδιαφορεια indeed και αν ειναι να βασιζομαστε μονο στις πραξεις ας κοτσαρουμε σε ολους ενα poker face και κλεισαμε.Ελα μωρε τωρα ποιος τις χρειαζεται τις εκφρασεις......

μμμ, anime fan υπενθυμίζει στον δημιουργό της σειράς τις υποχρεώσεις του, ενώ γνωρίζει οτι τα πάντα στη σειρά είναι επίτηδες έτσι όπως είναι για τους λόγους που εξηγήθηκαν, ή για τον απλούστατο λόγο οτι δεν είναι απαραίτητο να κρύβεται κάποιος λόγος πίσω απ' όλα.

Spoiler:

Δηλαδή πως έπρεπε να δείξει τα συναισθήματά του?
Φωνάζοντας?
Οι πράξεις του ηταν αυτές που έγιναν και στην πραγματική διάσταση της υπόθεσης, δηλαδή η τρομοκρατικη επίθεση, +όλο το φανταστικό survival strategy game.
Όλοι οι χαρακτήρες της σειράς έχουν αυτό που περιγράφεις, εκτός απο το Sanetoshi, ο οποίος δεν είναι παρα ένα φάντασμα.Απο τη στιγμή που έχει πεθάνει και τα δρώμενα της πραγματικότητας δεν τον επιρεαζουν άμεσα, δε χρειάζεται να βάλει κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα στις πράξεις του.
Μια καλή ερμηνία θα ήταν πως όλη αυτή η απάθειά του μπορεί να συμβολίζει την αδιαφορία του κόσμου απέναντι στην τεράστια αδικία, θέλοντας να την ανταποδώσει με τον ίδιο τρόπο.
Στο κάτω κάτω δεν είναι χαρακτήρας που του ταιριάζει η εκφραστικότητα.
Το θέμα δεν είναι να σας αρέσει σα χαρακτήρας, αλλά να δείτε τη θέση του στη σειρά πιο ανοιχτά και φιλοσοφικά, όπως αυτό που περιέγραψα στο προηγούμενο post μου.
Κάπως έτσι είναι δομημένος ο "χαρακτήρας" του, και σε όποιον αρέσει.

[Kalamaris]

Τα κινητρα του και ο σκοπος του ειναι κοινοτυπα μεχρι αηδειας,η ιστορια του χαρακτηρα ειναι ενα μεγαλο 0,η προσωπικοτητα του σχεδον δεν υπαρχει και οι πραξεις του ειναι μοναχα να το παιζει κυριος mastermind ενω θα μπορουσε καλλιστα να λειπει.Not to mention the lame sealed ghost stuff.

Σας αρκει αυτο για τον κακο μιας τοσο φιλοσοφημενης σειρας?Good for you,εγω περιμενα κατι παραπανω και οπως εχω ξαναπει ΔΕΝ ειναι επειδη αρνουμαι να σκεφτω.Απλως ετσι ειναι και επειδη δεν προκειται να σας πεισω οπως και εσεις εμενα πραγματικα και χωρις ιχνος επιθετικοτητας σε αυτο που θα πω: μην απαντησετε σε αυτο γιατι το εχουμε ΞΕΦΤΥΛΙΣΕΙ το θεμα συμπεριλαμβανομενου και του εαυτου μου.Ουτως η αλλως ετσι οπως το βλεπω δεν ειμαι ο μονος που λεει τα ιδια και τα ιδια..

[Kai]

Σαν χαρακτήρες, με βάση το backstory και το character development, ίσως ο Sanetoshi και η Momoka να μην είναι το καλύτερο παράδειγμα χαρακτήρα, προσωπικά εγώ αυτό δεν το αρνούμαι. Παρόλα αυτά δεν μπορείς να ακυρώσεις το συμβολικό τους επίπεδο και δόξα τω Θεό η σειρά μπορεί ν' αφήσει τον καθέναν να τους ερμηνεύσει όπως θέλει, δεν χρειάζεται να μένεις κυρίως στην πράξη. Βαριέμαι να γράψω αυτή τη στιγμή πώς τους είδα/ερμήνευσα σαν σύνολο μέσα στη σειρά.

Εξήγησέ μου για το Sanetoshi είναι απαραίτητα "κακός"; Γιατί η Momoka ήταν απαραίτητα η "καλή" και όχι γιατί σε απογοήτευσε τόσο ο χαρακτήρας, δικαίωμά σου.

[Putin]

Γεια σας ήρθα εδώ να δηλώσω απογοήτευση επειδή είδα το επεισόδιο ενώ δεν είχα ίντερνετ και έχασα όλα τα καλά
Επίσης γυρνόφερνε κόσμος πάνω από το κεφάλι μου και δε με άφηναν να το ευχαριστηθώ
Επίσης ο Σανετόσι είναι γαμάτος

Επίσης παίζει κανένα καλό και συνοπτικό summary μιας και μου διαφεύγουν ορισμένα πράγματα;
Δυστυχώς φαίνεται πως είναι από τις σειρές που πρέπει να τις πιάνεις ολοκληρωμένες, με τη δική μου μνήμη τουλάχιστον. : <

[Maya-chan]

Το τέλειωσα κι εγώ, αν και δεν έχω ακόμα διαβάσει τις αναλύσεις.

Πρώτα τα καλά. Η σειρά έχει ένα πολύ ωραίο και ιδιαίτερο στυλ, μπλέκει έξυπνα το συμβολισμό με την ιστορία και σε κερδίζει απευθείας με την ατμόσφαιρά της. Σπάνια επίσης βλέπουμε σε anime να υπάρχουν σκηνές τόσο πλούσιες σε λεπτομέρειες που να είναι όλες αξιοπρόσεκτες ακόμα κι αν δεν έχουν να κάνουν με την πλοκή. Ειδικά τα πρώτα 8-9 επεισόδια, καθώς και τα backstories της Masako και της Yuri ήταν αριστουργήματα, απλά και μόνο για τον τρόπο που έπαιρναν μια υπόθεση στα όρια της σαπουνόπερας, έβαζαν μερικές πρωτότυπες ιδέες και καλούς διαλόγους και μετά από πάνω δέκα στρώσεις καμμένου σουρεαλιστικού χιούμορ και συμβολισμού, αλλά με το σενάριο να είναι στο κέντρο της προσοχής.

Στην υπόλοιπη σειρά από την άλλη έγινε το ανάποδο. Δηλαδή υπήρχε υπόθεση αλλά φαινόταν να περνάει σε δεύτερη μοίρα και να γίνεται αφορμή για συμβολισμό και φιλοσοφικές αναλύσεις. Αυτό δεν είναι ακριβώς κακό (αν εξαιρέσουμε κάποιες αγαρμποσύνες όπως το child broiler και κάποιες εντελώς απότομες αλλαγές χαρακτήρα για να αυξήσουν το δράμα της υπόθεσης) αλλά όπως και να το κάνουμε στις φιλοσοφικές σειρές ισχύει όσο πουθενά αλλού το your mileage may vary. Μπορεί μια τέτοια σειρά να είναι τέλεια αλλά αν κάποιος δε συμφωνεί με το μήνυμά της ή απλά δεν τον ενδιαφέρει το θέμα της, τότε θα τη μισήσει. Ακόμα κι αν συμφωνεί, υπάρχει πολύς κόσμος που ενώ του αρέσει να σκέφτεται, εκνευρίζεται όταν βλέπει έναν τύπο στην οθόνη να κάθεται και να φιλοσοφεί με πομπώδες ύφος. Γι αυτό το λόγο βρήκα κάπως meh το Sanetoshi παρόλο που είχε κάποιες γαμάτες στιγμές (πχ η πρώτη και η τελευταία του εμφάνιση). Επίσης σε κάποιες φάσεις νευρίασα γιατί ένοιωσα σαν να είχα από δίπλα μου το σκηνοθέτη να φωνάζει "Κοίτα! Εδώ πρέπει να προβληματιστείς! Τώρα βλέπεις βαθιά πράγματα!". Κι αυτό παρόλο που είχα ενθουσιαστεί με το θέμα της μοίρας και τη χρήση της τρομοκρατικής επίθεσης στη σειρά.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι αυτά με ενοχλούσαν πιο πολύ όταν έβλεπα τη σειρά ongoing. Τα τελευταία 5 επεισόδια που τα είδα μαζεμένα τα απόλαυσα πραγματικά και το τέλος ήταν πολύ συγκηνιτικό και ικανοποιητικό. Οπότε η σειρά για μένα όταν ξεκίνησε πήγαινε για 10/10, τελικά της βάζω 8/10. +0.5 για τα καλύτερα πιγκουίνια στην ιστορία των πιγκουινιών.

[Mad_Hatter]

2 λόγια για τη σειρά

Spoiler:

Απογοήτευσε εκεί που με ένοιαζε περισσότερο.Σίγουρα, μαγκιά του σκηνοθέτη που βάζει συμβολίσμούς κλπ κλπ, αλλά αποτυγχάνει σε απλά πράγματα.
Καταρχήν το ρομάντζο Shoma-Ringo ήταν....κακογραμμένο. Δε το ένοιωθες καθόλου μέσα στη σειρά και η κατάληξη τους φάνηκε απίστευτα forced. Είχα απο το final fantasy 8 και τον Squall με τη Rinoa να δω τέτοια σχέση, και ήταν και οι αγαπημένοι μου χαρακτήρες μαζί με τον Sanetoshi.

Τα τελευταία επισόδια προετίμασαν μια σύγκρουση μεταξύ των 2 αδερφών, τουλάχιστον δηλαδή έτσι το έβλεπα εγώ. Τελικά αυτή δεν ήρθε ποτέ. Κάνει ο Kanba τα δικά του, καμμιά απάντηση απο τον Shoma lol. Πάλι καλά που είχε και τη Ringo δηλαδή να τον ξελασπώσει.

Επίσης η σκηνή που ο Kanba απλά σκότωνε αστυνομικούς που προκάλεσε νεύρα.

Τέλος για τον Sanetoshi.Μου άρεσε επειδή ήταν γαμάτος, αλλά τον έδιναν τόσο με το σταγονόμετρο που δεν το ένοιωθες σα χαρακτήρα. Μου θύμισε τα τελικά boss από jrpg. Υπάρχει απο την αρχή της σειράς η φιλοσοφία τους κόντρα στον ήρωα, τα βλέπεις στο βάθος όλλων και τελικά εμφανίζονται 5 λεπτά πριν το τέλος με δόξα και τιμή μόνο και μόνο για να τον πιουν. Και φυσικά σου μένει ο antagonist αντί για αυτά, που εδώ δεν υπήρχε.

Γενικά δεν είχα πρόβλημα με το mpd, αλλά θα μπορούσε να μου άρεσε πολύ περισσότερο.

[Warchief]

2 λόγια για τη σειρά

Spoiler:

Απογοήτευσε εκεί που με ένοιαζε περισσότερο.Σίγουρα, μαγκιά του σκηνοθέτη που βάζει συμβολίσμούς κλπ κλπ, αλλά αποτυγχάνει σε απλά πράγματα.
Καταρχήν το ρομάντζο Shoma-Ringo ήταν....κακογραμμένο. Δε το ένοιωθες καθόλου μέσα στη σειρά και η κατάληξη τους φάνηκε απίστευτα forced. Είχα απο το final fantasy 8 και τον Squall με τη Rinoa να δω τέτοια σχέση, και ήταν και οι αγαπημένοι μου χαρακτήρες μαζί με τον Sanetoshi.

Τα τελευταία επισόδια προετίμασαν μια σύγκρουση μεταξύ των 2 αδερφών, τουλάχιστον δηλαδή έτσι το έβλεπα εγώ. Τελικά αυτή δεν ήρθε ποτέ. Κάνει ο Kanba τα δικά του, καμμιά απάντηση απο τον Shoma lol. Πάλι καλά που είχε και τη Ringo δηλαδή να τον ξελασπώσει.

Επίσης η σκηνή που ο Kanba απλά σκότωνε αστυνομικούς που προκάλεσε νεύρα.

Τέλος για τον Sanetoshi.Μου άρεσε επειδή ήταν γαμάτος, αλλά τον έδιναν τόσο με το σταγονόμετρο που δεν το ένοιωθες σα χαρακτήρα. Μου θύμισε τα τελικά boss από jrpg. Υπάρχει απο την αρχή της σειράς η φιλοσοφία τους κόντρα στον ήρωα, τα βλέπεις στο βάθος όλλων και τελικά εμφανίζονται 5 λεπτά πριν το τέλος με δόξα και τιμή μόνο και μόνο για να τον πιουν. Και φυσικά σου μένει ο antagonist αντί για αυτά, που εδώ δεν υπήρχε.

Γενικά δεν είχα πρόβλημα με το mpd, αλλά θα μπορούσε να μου άρεσε πολύ περισσότερο.

Spoiler:

Mα ο Sanetoshi είχε ήδη νικηθεί πριν καν αρχίσει η σειρά. Νικήθηκε όταν ο Kanba μοιράστηκε το μήλο του με τον Shouma. To μόνο που έμενε ήταν να το "θυμηθεί" ο Kanba.

Για την σχέση Ringo και Shouma, εγώ δεν θα έλεγα ότι ήταν forced. Ήταν ρεαλιστικές οι αντιδράσεις τους με όρους πραγματικής ζωής; Όχι, όπως και σχεδόν τίποτα στην σειρά. Με όρους αλήθειας όμως, εγώ πιστεύω ότι ήταν, και ότι το ταξίδι τους ήταν πολύ συγκεκριμένο και σαφές.
Θεωρώ τους εσωτερικούς κανόνες πιο σημαντικούς, και το παραβατικό ύφος της σειράς με βοήθησε να το καταλάβω και το Utena. Δεν μπορείς να πάρεις σχεδόν τίποτα στο face value σε αυτές τις σειρές.

Το χειρότερο πάντως ήταν πως κάποιοι σε ξένα forum και blog αποκήρυξαν την σειρά στο τελευταίο επεισόδιο επειδή πέθαναν τα αδερφιά και δεν κατέληξε μαζί το αγαπημένο τους ζευγάρι. Μάλλον πρέπει να γυρίσουν στο 90210.

[Mad_Hatter]

Spoiler:

Mα ο Sanetoshi είχε ήδη νικηθεί πριν καν αρχίσει η σειρά. Νικήθηκε όταν ο Kanba μοιράστηκε το μήλο του με τον Shouma. To μόνο που έμενε ήταν να το "θυμηθεί" ο Kanba.

Το "νικηθεί" είναι κάπως υπερβολικό. Υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει τον εγωισμό, που ποτέ πραγματικά δε τον ξεπέρασαν. Από την αρχή της σειράς ο kanba δεν άφηνε τον shoma να τον βοηθήσει να μαζέψει λεφτά (θυμάμε ειδικά τους διαλόγους με τους γονείς του και το "you must protect both"), επειδή ήθελε ο ίδιος να είναι ο μόνος που θα σώσει τη himari γιατί lol love.
Γενικά δεν είναι αυτή η ένσταση μου. Είπαμε αντιπροσωπευει τον εγωισμό, και είδαμε πως ο kanba έπεσε σε αυτόν, αλλά δεν είδαμε πως ο Sanetoshi έχασε τις ελπίδες του. Στο τέλος ειδικά που είπε "None of you will ever escape the curse, as i could not" αισθάνθηκα σα να με trollαραν, καθώς δε μου έδωσαν αυτό που περίμενα απο τη επισόδιο ~10. Ok είδα την ιδέα, θέλω όμως να δω και τον χαρακτήρα (εξου και η παρομοίωση με τα boss) ειδικά όταν μου δίνουν "ψύγματα" αυτού. Η συζήτηση ειδικά με τον γιατρό ήταν από τις αγαπημένες μου σκηνές.

Για την σχέση Ringo και Shouma, εγώ δεν θα έλεγα ότι ήταν forced. Ήταν ρεαλιστικές οι αντιδράσεις τους με όρους πραγματικής ζωής; Όχι, όπως και σχεδόν τίποτα στην σειρά. Με όρους αλήθειας όμως, εγώ πιστεύω ότι ήταν, και ότι το ταξίδι τους ήταν πολύ συγκεκριμένο και σαφές.
Θεωρώ τους εσωτερικούς κανόνες πιο σημαντικούς, και το παραβατικό ύφος της σειράς με βοήθησε να το καταλάβω και το Utena. Δεν μπορείς να πάρεις σχεδόν τίποτα στο face value σε αυτές τις σειρές.

Δε το πολυκατάλαβα αυτό, δηλαδή μου λες κράτα το τι αντιπροσωπεύει ο χαρακτήρας και πέτα τον ίδιο?
Αν διαφωνώ με την πολιτική αλλά τέσπα αλλού το θέμα. Το forced το είπα από την πλευρά του Shoma, το έρωτα της Ringo τον θεωρώ αρκετά καλά δοσμένο (could be better though). Αυτή πήγαινε με μικρότερα βήματα (με βοήθησε να ξεπεράσω το κόλλημα, μου έδειξε ότι υπάρχουν άλλα πράγματα στη ζωή), κάτι που δεν έγινε από την ανάποδη.
Επίσης μου έλειψε που δεν είχαμε μια οριστική "συζήτηση" μεταξύ τους.

[Warchief]

Spoiler:

Τον είχαν ξεπεράσει από την αρχή τον εγωισμό τους. Ο Kanba έδωσε το μήλο του στον Shouma και αυτός το μοιράστηκε με την Himari, η οποία προσπάθησε να θυσιαστεί για να σωθούν οι υπόλοιποι. E και στο τέλος θυσιάστηκαν για να σωθούν όλοι οι άλλοι.
Οι σκοποί του Kanba δεν άλλαξαν ποτέ, αλλά κατά την διάρκεια της σειράς είχε χάσει τον δρόμο του. Αυτός που τον άλλαξε τελικά ήταν ο ίδιος του ο εαυτός, με την βοήθεια των αδερφών του.
Ο Sanetoshi δεν έχασε τις ελπίδες του γιατί τους αντιμετωπίζει σαν μια ανωμαλία. Συνεχίζει να έχει τις αντιλήψεις του για το ανθρώπινο είδος και θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί ξανά. Ας πούμε απλά ότι έχασε την συγκεκριμένη μάχη.
Όσο για τον χαρακτήρα του, δεν με ενοχλεί που δεν τον γνώρισα κι άλλο. Σε αυτήν την περίπτωση, προτιμώ το μυστήριο.

Δεν θα με πείραζε αν το συζητούσαν και ήταν πιο εκτενές το τέλος της ιστορίας των Ringo και Shouma, αλλά δεν ένιωσα κανένα κενό. Έτσι κι αλλιώς προς το τέλος θεωρούσα πιο σημαντικά όσα γίνονται με Kanba και Sanetoshi.

[Mad_Hatter]

Spoiler:

Τον είχαν ξεπεράσει από την αρχή τον εγωισμό τους. Ο Kanba έδωσε το μήλο του στον Shouma και αυτός το μοιράστηκε με την Himari, η οποία προσπάθησε να θυσιαστεί για να σωθούν οι υπόλοιποι. E και στο τέλος θυσιάστηκαν για να σωθούν όλοι οι άλλοι.
Οι σκοποί του Kanba δεν άλλαξαν ποτέ, αλλά κατά την διάρκεια της σειράς είχε χάσει τον δρόμο του. Αυτός που τον άλλαξε τελικά ήταν ο ίδιος του ο εαυτός, με την βοήθεια των αδερφών του.

Ίσως και να έχει μικρή διαφορά αυτό που λέμε. Εγώ το εξέλαβα ως δεν τον είχε πραγματικά ξεπεράσει επειδή βρήκε κάτι που έβαζε πάνω από τη ζωή του, και κατά συνέπεια και του Shoma. Μοιράστηκε το μήλο στο παρελθόν, δηλαδή προτίμησε να ζήσουν και οι δύο "αδύναμοι" παρά ο ένας "δυνατός", αλλά μετά βρήκε κάτι που το έβαζε πιο πάνω και από τα δύο και δεν ήθελε να το μοιραστεί, και μόνο στο τελευταίο επισόδιο το ξεπέρασε και αυτό.
Προτιμώ τη δικιά μου εκδοχή να σου πω την αλήθεια, μου φαίνετε πιο...δυναμικό να προσπαθείς να βρεις μια λύση από το να θυμηθείς μια xd

Ο Sanetoshi δεν έχασε τις ελπίδες του γιατί τους αντιμετωπίζει σαν μια ανωμαλία. Συνεχίζει να έχει τις αντιλήψεις του για το ανθρώπινο είδος και θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί ξανά. Ας πούμε απλά ότι έχασε την συγκεκριμένη μάχη.

Αυτό πάλι το είδα ως μια αναλαμπή στο παρελθόν του, πριν φτάσει στην κατάσταση του κακού που θεωρεί κάθε εμπόδιο και παραλλαγή από τον τρόπο σκέψης του ως ανωμαλία. Δηλαδή έχασε τις ελπίδες του και ως συνέπεια άλλαξε χαρακτήρα. Μου άρεσε σαν ατάκα, και ο τρόπος που την εξέφρασε, αλλά με άφησε με την όρεξη.
Αν δε το έχεις καταλάβει αναφέρομε στην τελευταία συζήτηση του με τον kanba καθώς ο τελευταίος έφευγε.
Για τα υπόλοιπα φαντάζομαι διαφορετικές οπτικές γωνίες

[specialistas4]

Το τελείωσα κι εγώ.
Το MPD είναι από τις σειρές που αν πιάσεις το νόημά τους και τους δώσεις την ανάλογη προσοχή σε ανταμείβουν στο διπλάσιο και σε οδηγούν στο να αναγνωρίσεις την κατωτερότητα άλλων anime που είχες σε εκτίμηση.Ό,τι είχε τα ελαττώματα του,ναι τα είχε,αλλά αυτό δεν με ενδιαφέρει γιατί τα πλεονεκτήματά του ήταν περισσότερα.

Τι να πρωτοσχολιάσω;Καταρχάς ήταν οπτικά και ηχητικά προσεγμένο(πέρα από μερικά επεισόδια που υστερούσαν στο animation).Kατάφεραν να συμφύρονται αρμονικά η κωμωδία και το δράμα.Οι πιγκουίνοι αποτέλεσαν comic relief όταν το δράμα βρισκόταν στο επίκεντρο και ηρεμούσαν λίγο από το τεταμένο κλίμα που επικρατούσε.Σίγουρα όμως υπήρχαν και σκηνές όπου οι παρουσία τους δεν ήταν απαραίτητη και ενοχλούσε.Οι χαρακτήρες αναπτύχθηκαν ξεχωριστά άλλα και ταυτόχρονα χωρίς να εστιάζουν σε συγκεκριμένο πρωταγωνιστή.Αντίθετα επικεντρώνονταν στην πλοκή.Μου άρεσε που μπόρεσε να συνυπάρξει το ονειρικό-μεταφυσικό στοιχείο με την αποτύπωση συναισθημάτων,καταστάσεων και γεγονότων που ήταν αληθοφανή και μέσα από την ζωή.Για την σκηνοθεσία,δεν υπάρχουν λόγια...Γεμάτη συμβολισμούς τους οποίους χρειαζόταν να επενδύσεις με σκέψη ώστε να καταλάβεις το νοημά τους.Οι επεξηγήσεις που έγιναν,πολλές,το ίδιο και οι ερμηνείες για όσα προβάλλονταν.Καμία όμως ερμηνεία δεν ήταν σωστή ή λανθασμένη αφού μεγάλο κομμάτι των συμβολισμών αφηνόταν στην κρίση του θεατή και στο πως ήθελε να εκλάβει αυτό που μόλις είδε.
Το mpd κερδίζει πόντους όχι μόνο από όσα παρουσίαζε αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο τα παρουσίασε.Ή αγωνία από την μέση της σειράς και μετά εκτοξεύθηκε στα ύψη και δεν ήταν λίγες οι φορές που κόντεψα να πάθω καρδιακό με τις ανατροπές που υπήρχαν.Το μόνο παράπονο που θα ήθελα να εκφράσω είναι ότι ήθελα περισσότερη ανάπτυξη στην προσωπικότητα των γονέων του

Spoiler:

Shoma.Πιστεύω πως είχαν περισσότερα να δώσουν από την εικόνα φανατισμένων τρομοκρατών που ταυτόχρονα θέλουν να φέρουν σε ισορροπία τον κόσμο και αγαπούσαν τα παιδιά τους.Θα ήθελα να δω και flashback με την σχέση γονέων-Sanetoshi.

Γενικότερα για εμένα αποτελεί must-wach και σίγουρα είναι η καλύτερη σειρά της χρονιάς,ίσως και παραπάνω από αυτό.Είχε και τα προβληματά της αλλά μόνο το γεγονός ότι είναι απρόβλεπτη η εξέλιξη της ιστορίας(σε αντίθεση με τα κλισέ που συναντώνται συνέχεια)τα υπερκαλύπτει.

[Loke]

hurr καταφερα και ειδα το τελευταιο επ σημερα, και θα συμφωνησω μονο με τον putin, διοτι καπου κατι εχω ξεχασει. Στο τελευταιο επ ενιωσα οτι το παρακαναν και οτι ηταν λιγο βεβιασμενο.

Spoiler: end

Τουλαχιστον καποιος πεθανε..

Γενικως καλη η σειρα αλλα ισως το παραεκαναν με τους συμβολισμους. Οι μικροι πιγκουινοι τελικα ηταν καλο add. Περι sanetoshi ~ mixed feelings.

[Anelis]

Ωραία, μόλις το τελείωσα και εγώ.

Στα τελευταία επεισόδια ευχαριστήθηκα τα σιρόπια μου. Τα έχω πει για το πόσο μου άρεσε η σειρά, οπότε δε θα επεκταθώ και πολύ.
Το τέλος με ικανοποίησε, και κατάφερε να μπει στο top 10 μου. Πιστεύω ότι εκεί που το Utena ήταν 8άρι ο Ikuhara κατάφερε και έμαθε από τα λάθη του και ανέβασε το Mawaru στο 9-10.
Εξεπλάγην από την πρόοδο που είχε ανάμεσα στις 2 αυτές σειρές. Με την προσθήκη του συμβολισμού από τα πρώτα επεισόδια ήρθε πολύ ήρεμα η μετάβαση στα τελευταία άκρως συμβολικά. Ενώ στην Utena είχα νιώσει ότι για αυτό θυσιάστηκε μέρος της πλοκής και χίλιες τρύπες έμειναν ανοιχτές, εδώ ο παραμερισμός της πλοκής δεν ενόχλησε και οι όποιες τρύπες της ήταν αμελητέες.

Σας προτείνω πάντως να το δείτε ξανά τώρα που είναι ολοκληρωμένο. Η διαφορά του ongoing από completed σε αυτή τη σειρά είναι απίστευτα έντονη. Μόνο όταν άρχισα να βλέπω πολλά επεισόδια μαζεμένα αγάπησα αυτή τη σειρά.

[Loke]

Βγηκε batch απο [gg]

[iristella]

Eίναι 5.30 τα ξημερώματα και κάθομαι και κλαίω σιωπηλά στα σκοτάδια.

Spoiler:

Ε δηλαδή αν αυτό ήταν το ευτυχισμένο αναμενόμενο τέλος για το οποίο διαμαρτύρονται πολλοί δεν θέλω να δω τον ορισμό σας για την τραγωδία.

Συμφωνώ όσο δεν πάει με αυτό που λέει η Anelis πιο πάνω ότι η συγκεκριμένη σειρά δεν είναι για να βλέπεται ongoing. Κακά τα ψέματα είναι κάποιες σειρές που θέλουν μαραθώνιο και αυτή είναι μία από αυτές. Θέλει προσοχή και να μπορείς να κάνεις αμέσως την σύνδεση ανάμεσα σε γεγονότα. Και καθώς δεν είναι από τις σειρές που αν χάσεις κάτι θα στο επαναλαβουν πενήντα φορές στα επόμενα επεισόδια αν δεν θυμάσαι τι έγινε στην αρχή το έχασες το παιχνίδι.

Νομίζω και η σύγκριση με την Utena πρέπει να γίνει με αυτούς τους όρους προκειμένου να είναι δίκαιη. Γιατί ενδεχομένως αν βλέπαμε την Utena ongoing πολλοί να είχαμε τα ίδια παράπονα που ακούστηκαν για το Penguindrum. Οι δύο σειρές είναι τελείως διαφορετικές αλλά παράλληλα συμπληρώνουν η μία την άλλη. Για παράδειγμα τα κουτιά με τα οποία μας ζάλισε ο Sanetoshi είναι το ακριβώς ανάλογο πράγμα με τα φέρετρα με τα οποία μας ζάλιζε ο Ohtori Akio. Ακόμη και οι άμεσες αναφορές στην Utena εξυπηρετούν αυτόν τον σκοπό.

Αν πρέπει ντε και καλά να τα συγκρίνω με πόνο καρδιάς (γιατί πραγματικα την αγαπώ την Utena) και εγώ τείνω προς το Penguindrum. Πολύ πιο άρτιο σαν δομή, με έντονη χρήση της προοικονομίας και πιο πολυεπίπεδο. Η Utena είχε πιο απτούς και γήινους χαρακτήρες και λιγότερο συμβολικούς αλλά σαν συλλογισμός και σύνολο είχε κενά (για να θυμηθώ το ανεκδιήγητο επεισόδιο 37) και σε κάποια σημεία αναγκαστικά έκανες περισσότερες παραδοχές από ότι έπρεπε για να προχωρήσει η ιστορία. Στο Mawaru πολλοί από τους χαρακτήρες εμφανίζονται αποσπασματικά, ή είναι συμβολικοί αλλά ο όλος συλλογισμός είναι και πολύ πιο άρτιος και πιο σφιχτός και περισσότερο λεπτά δοσμένος.

Spoiler: Spoilers on Utena/Mawaru

Θα μου επιτρεψετε βέβαια στο θέμα των villains να ταχθώ στο πλευρό του Akio (cause he is just an awsome S.o.B) όσο και αν λάτρεψα τον Sanetoshi.

Το Mawaru ήταν πραγματικά μια σειρά rollercoaster. Aπό την κωμωδία σε πήγαινε στο δράμα και από το δράμα σε ένα αίσθημα τρόμου. (Δεν αστειεύομαι ορισμένα επεισόδια πραγματικά με επηρέασαν και τα θεώρησα τρομακτικά ως ιδέα.) Ο χαρακτήρας της αυτός πολύ φυσικό το βρίσκω να διχάσει κάτι το οποίο ενδεχομένως να ευχαριστήσει τον δημιουργό που έμπρακτα έχει δείξει ότι είναι υπέρ της ελεύθερης βούλησης του κοινού. Για μένα τουλάχιστον αυτό είναι επιτυχία της όπως θεωρώ ανάλογη επιτυχία αυτό που συμβαίνει με το NGE. Aν συμφωνούσαμε όλοι θα σήμαινε ότι κάτι δεν πάει καλά ή με τη σειρά ή με εμας.

Γενικά συμφωνώ με τα περισσότερα post του Warchief ώς προς το περιεχόμενο και την αξιολόγηση (να μην προσπαθούσες να αποκεφαλίσεις τον Κalamari παράλληλα και θα περνάγαμε ζάχαρη εδώ μέσα). Μπράβο σε όλους για μερικές πολύ ωραίες αναλύσειςστο thread.