60 replies to this topic

[Phantom Duck]

Είδα την ταινία ύστερα από προτροπή φίλου. Μόλις την τελείωσα είδα πως είναι από τη Sunrise Το μόνο που με χάλασε ήταν που χρησιμοποιεί "συνηθισμένο" animation. Γενικά όμως πολύ καλές εντυπώσεις, προτείνεται.

[Petran79]

Είδα την ταινία ύστερα από προτροπή φίλου. Μόλις την τελείωσα είδα πως είναι από τη Sunrise Το μόνο που με χάλασε ήταν που χρησιμοποιεί "συνηθισμένο" animation. Γενικά όμως πολύ καλές εντυπώσεις, προτείνεται.

Tι εννοεις συνηθισμενο; καλα εσυ εισαι του 'δωστε μου mechα και ξυλο και παρτε μου την ψυχη'.
Θα τη δω προσεχως. Αλλα δυο ώρες και...; το παραχεσαν πια!

[didimakia]

Βασικα ουτε εμενα με αφησε με τις καλυτερες εντυπωσεις. Δεν ηταν τοσο δυναμικη(συναισθηματικα) οσο περιμενα. Παρολα αυτα τεχνικα ηταν αρτια.

[iristella]

Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με την έλλειψη δυναμικότητας σε συναισθηματικό επίπεδο. Το ότι η ταινία ήταν subtle και δεν πέρναγε σε υπερβολές και συναισθηματικό τραμπουκισμό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν ενταση τα συναισθήματα που απέρρεαν από καταστάσεις.

[Phantom Duck]

Tι εννοεις συνηθισμενο; καλα εσυ εισαι του 'δωστε μου mechα και ξυλο και παρτε μου την ψυχη'.[...]

Εννοώ πως το character design ως design αυτό καθ' εαυτό στις νέες παραγωγές anime μου φαίνεται το ίδιο σε πάρα πολλές σειρές / ταινίες. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, μάλλον είναι θέμα αντίληψης. Πάντως το ότι το σχέδιο στο σύνολό του είναι κορυφαίο και έχει πέσει πολύ δουλειά δεν νομίζω να το αμφισβητεί κανείς.

[didimakia]

Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με την έλλειψη δυναμικότητας σε συναισθηματικό επίπεδο. Το ότι η ταινία ήταν subtle και δεν πέρναγε σε υπερβολές και συναισθηματικό τραμπουκισμό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν ενταση τα συναισθήματα που απέρρεαν από καταστάσεις.

Τι να σου πω τωρα? Δεν μπορω ουτε να σου δωσω επειχηρηματα ουτε να μιλησω αντικειμενικα. Απλα εμενα δεν με συγκινησε οσο εσενα. Παιζουν πολλοι παραγοντες.

[Pirate Luffy]

Εξαιρετική ταινία! Μου άρεσε πάρα πολύ και ήταν πολύ ανθρώπινη. Τα μάτια μου μούσκεψαν.

[Petran79]

Τι να σου πω τωρα? Δεν μπορω ουτε να σου δωσω επειχηρηματα ουτε να μιλησω αντικειμενικα. Απλα εμενα δεν με συγκινησε οσο εσενα. Παιζουν πολλοι παραγοντες.

παρα την ποιοτητα σε ολους τους τομεις ουτε εμενα με συγκινησε ιδιαιτερα αλλα δεν ειναι αυτος ο σκοπος της ταινιας. Αρκετα προσεγμενη αλλα απο οτι διαβασα η μεταφραση υστερει αρκετα, τοσο που να αλλαζει το νοημα σε μερικα σημεια. Καποιος που γνωριζει Ιαπωνικα ας μας διαφωτισει.

Ειχα δει βεβαια πριν την ταινια Le renard et l'enfant που με στραγγισε και ισως δεν επρεπε.

[iristella]

Spoiler: ερώτηση προς όσους έχουν δει την ταινία

Στην τελευταία συνομιλία του Makoto με την Hiroka λίγο πριν ανέβει στην οροφή του κτιρίου, ξαφνικά η Hiroka εξαφανίζεται από μπροστά του. Αρχικά το προσπέρασα με την άποψη του οτι έφυγε από την τάξη και απλά έγινε off screen. Διαβάζοντας όμως σχόλια για την ταινία σε ξένη κοινότητα είδα ότι υπήρχε μια άποψη που υποστήριζε ότι η Hiroka ήταν είτε νεκρή είτε σε κατάσταση ανάλογη με αυτήν του Μακοτο. Νομίζω ότι κατά την διάρκεια της ταινίας την είχαμε δει να αλληλεπιδρά με άλλους χαρακτήρες, αλλά αυτό το " Ι ll never die" και η επακολουθούμενη εξαφάνιση μου έβαλαν ψύλλους στ αυτιά.

So thoughts?

[Dante80]

Spoiler: ερώτηση προς όσους έχουν δει την ταινία

Στην τελευταία συνομιλία του Makoto με την Hiroka λίγο πριν ανέβει στην οροφή του κτιρίου, ξαφνικά η Hiroka εξαφανίζεται από μπροστά του. Αρχικά το προσπέρασα με την άποψη του οτι έφυγε από την τάξη και απλά έγινε off screen. Διαβάζοντας όμως σχόλια για την ταινία σε ξένη κοινότητα είδα ότι υπήρχε μια άποψη που υποστήριζε ότι η Hiroka ήταν είτε νεκρή είτε σε κατάσταση ανάλογη με αυτήν του Μακοτο. Νομίζω ότι κατά την διάρκεια της ταινίας την είχαμε δει να αλληλεπιδρά με άλλους χαρακτήρες, αλλά αυτό το " Ι ll never die" και η επακολουθούμενη εξαφάνιση μου έβαλαν ψύλλους στ αυτιά.

So thoughts?

Spoiler:

red herring imo, αν και το πρόσεξα και εγώ όταν το είδα (η αλλαγή στο πλάνο είναι αρκετά γρήγορη πράγματι). Οι λόγοι 4.

1. Αλληλεπίδραση με χαρακτήρες.
2. Είναι σίγουρη η υπάρξη της Hiroka, και μάλιστα ως ενός από τους λόγους που οδήγησαν στην αυτοκτονία τον Ma(n-ot)koto. Επιπρόσθετα, για να τραβήξει το plot στην περίπτωση του να ήταν η Hiroka επίσης σε internship θα πρέπει να είχαμε και άλλα στοιχεία που να το υποδεικνύουν - ειδικά όσον αφορά την αλληλεπίδρασή της με άλλους χαρακτήρες όπως η Soko ή ο άλλος φίλος του.
3. Η φράση "θα ζήσω για πάντα" αφορά την προηγούμενη στην οποία η Hiroka εξέφρασε την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ψυχολογικά ("Θέλω να ζήσω για πάντα, αλλά νοιώθω πως πεθαίνω κάθε μέρα), όπως και την παραίνεση του Makoto "θα ήταν καλύτερα να μην σκέφτεσαι καν τον θάνατο".
4. Το πλάνο στο οποίο λείπει η Hiroka δεν χρησιμεύει ως revelation για αυτήν, αλλά ως φορέα έκφρασης της αλλαγής του Makoto μέσω του πίνακα (και της επικείμενης συμπλήρωσής του).

[1451]

Spoiler:

Πολύ απλοϊκή η κεντρική ιδέα της ταινίας. Παρουσιάζει τον άνθρωπο ως ιεραρχικά κατώτερο ον που θα πρέπει να ακολουθεί τις εντολές των θεών. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω και ως προπαγανδιστικό φιλμ που προβάλλει ορισμένες «σωστές» επιλογές ζωής.

Για το σκοπό αυτό παρουσιάζει την αυτοκτονία ως μεμπτή πράξη, δίνοντας όμως την ευκαιρία στον άσωτο υιό να επανορθώσει. Όπως και ένα απολυταρχικό καθεστώς θα συγχωρούσε, υπο προϋποθέσεις, κάποιον που παραστράτησε φροντίζοντας όμως να φοβερίσει υποψήφιους επαναστάτες.

[Dante80]

Χμ, Νίκο θα διαφωνήσω με το συγκεκριμένο. H ταινία είναι αρκετά ειλικρινής ως προς τον σκοπό της, που είναι να αναδείξει κάποια υπάρχοντα και σοβαρά προβλήματα στην Ιαπωνική κοινωνία όπως η αυτοκτονία, το Enjo kōsai, τα προβλήματα που φέρνουν οι σημερινοί ρυθμοί ζωής (και εργασίας) στα παντρεμένα ζευγάρια, προβλήματα κοινωνικοποίησης στο σχολείο κτλ κτλ.

Μην μένεις στο setting της ιστορίας, καθώς θα χάσεις το δάσος. Ο θεατής γνωρίζει επί της αρχής πως ΔΕΝ έχει δεύτερη ευκαιρία στο θέμα το οποίο αναφέρεσαι, οπότε η ταινία δεν περνάει ως μυθοπλασία για μοραλιστική κατανάλωση. To internship με άλλα λόγια δεν λειτουργεί ως "take2" στην ιστορία, αλλά ως εφαλτήριο για να δείξει τις επιπτώσεις μιας απλής αλλαγής χωροθέτησης (δλδ αλλαγής αντίληψης) πάνω στο αντικειμενικό πρόβλημα.

At least, thats my take on it..^^

[Anelis]

Την είδα κ εγώ επιτέλους!
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα από τις αρχικές εικόνες πολύχρωμο και έντονο σχέδιο, και με παραξένεψε όταν είδα ότι δεν είχε κάτι τέτοιο. Γενικά όμως στον οπτικό τομέα η ταινία ήταν πολύ καλή οπότε δεν έχω παράπονο.

Μου άρεσε πάρα πολύ, πραγματικά από τις λίγες φορές που δε με ενοχλεί το ότι ήταν προβλεπόμενη. Δεν κατάφερε να με συγκινήσει τόσο ώστε να κλάψω, αλλά με συγκίνησε, με έκανε να προβληματιστώ, και γενικότερα μου άρεσε πάρα πολύ, και όσο subtle και να ήταν, είχε μερικές σκηνές τόσο δυνατές που σε τράνταζαν.

Δύο μελανά σημεία βρήκα μόνο, που μου χάλασαν κάπως την αίσθηση γιατί ήταν τόσο γελοία που με έκαναν να γελάω.

Spoiler:

Το πρώτο ήταν στη σκηνή όπου εξηγεί στους γονείς του ότι θέλει να πάει στο τάδε σχολείο για να είναι με το παιδάκι που ήταν ο πρώτος του φίλος. Εκεί ήμουν έτοιμη να με πάρουν τα ζουμιά, μέχρι που άρχισε το κλασσικό anime άρμεγμα συγκινητικών σκηνών, με το παιδάκι να περιγράφει πώς πήραν παππούτσια μαζί και τα σχετικά. Ε χέσε μας. Είσαι ταινία με ρεαλιστική απεικόνιση των σχέσεων, μην κατρακυλάς για να βγάλεις ένα δάκρυ παραπάνω!

Η δεύτερη σκηνή ήταν όταν ήταν στην ταράτσα, και είπε ότι ξέρει ότι είναι ο Μακότο, και εκείνη τη στιγμή σκάει η φωτεινή λάμψη και ακούγεται ο ήχος του θεϊκού gong. Ήτανε σχεδόν αντανακλαστική η αντίδρασή μου, κόντεψα να πάθω άσθμα από τα γέλια.

Γενικά αξίζει να τη δει κάποιος, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες φετινές anime movies.

[eyl]

just finished it! την είχα κατεβάσει καιρό πριν, αλλά έψαχνα διάθεση να τη δώ.

well,

Spoiler:

πρώτον, μόλις είδα την περιγραφή είπα "εδώ είμαστε" ως γενικά sucker του είδους "you are dead", αλλα αυτή ήταν πεισσότερο του "you better prove you are worthy of living". προσωπικά το θέμα θεού δεν με ένοιαξε καθόλου. μάλιστα η αρχική σκηνή έδινε πολλές υποσχέσεις ότι η ταινία θα rockαρε. όσο συνέχιζε πιστευα ότι προχωρούσε μια χαρα. κάπου όμως στο μισό της ταινίας έχασα ενδιαφέρον. συνέχισα να την βλέπω απλά για να τελειώσει. κ εκεί που έφτανε το τέλος κ ήμουν πεπεισμένη ότι θα ήταν μια μέτρια για εμένα ταινία, έρχεται η σκηνή της ταρατσας (δεν δεν ήμουν απο αυτούς που κατάλαβαν που πήγαινε, το ψυλλίαστηκα λίγο όταν ζωγράφισε όταν πήγε με τον πατέρα του για ψάρεμα, αλλα είχα δώσει μια άλλη εξήγηση). i loved that scene! δεν αναπλήρωσε ακριβώς τον μη ενθουσιασμό μου κατα το μέσο της, αλλά ήταν σίγουρα ένα τρομερό + για εμένα που τείνω να δίνω μεγάλη βαρύτητα στο τέλος μιας ταινίας. επίσης ένα δευτερο + πάει στο πολύ καλό soundtrack. μπορεί να μην ψάξω τα τραγούδια για να μπουν στο playlist αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκαν στις σκηνές ήταν +++.

συμπέρασμα: ήταν μια ok ταινία. δεν με ενθουσίασε, να με στείλει, αλλά σίγουρα δεν μετανιώνω τις 2 ώρες που διέθεσα.

[Astrinos]

Πάρα πολύ όμορφη ταινία!! Πιστεύω πως περνούσε πολύ ωραία μηνύματα κατά της διάρκειά της και αυτό είναι ένα απ' τα τόσα που την κάνει ξεχωριστή!!