Buck-Tick
Ιαπωνικό συγκρότημα του 1983, αποτελούμενο από 5 μέλη.
Sakurai Atsushi, στα φωνητικά, και λίγο σαξόφωνο
Hisashi Imai, στην κιθάρα, στα τεχνικά της μουσικής και στην "πίσω φωνή"
Hidehiko Hoshino, στην κιθάρα και στα πίσω φωνητικά και στο αρμόνιο
Yutaka Higuchi, στο μπάσο
Yagami Toll , στα ντράμς.
Το συγκρότημα από όλες του τις πλευρές, είναι καταπληκτικό και εξαιρετικό. Είναι σίγουρα η εμπειρία τους πάνω στην μουσική, τα πολλά είδη που έχουν δοκιμάσει να παίξουν(από την δημιουργία της μπάντας κιόλας, δεν ήταν ποτέ σταθεροί σε έναν τύπο μουσικής) και επίσης μεγάλο ρόλο παίζει το ότι έχουν συνεργαστεί με πολλά συγκροτήματα (και Ιαπωνικά και άλλων χωρών).
Το αποτέλεσμα είναι ένα άρτιο συγκρότημα που μπορεί να ευχαριστήσει πάρα πολλά γούστα. Δεν μπορεί κάποιος να βγεί από αυτό το συγκρότημα και να μην του αρέσει έστω και ένα κομμάτι.
Το στυλάκι τους είναι καταπληκτικό καθώς οι ίδιοι αποφάσιζαν πως θα είναι ενδεδυμένοι, αλλά και το ότι άλλαζε συνέχεια. Έχουν πάει ακόμα και στο Λονδίνο για να ηχογραφήσουν τον τέταρτο τους δίσκο(Taboo).
Στα πρώτα χρόνια της δουλειάς τους η μουσική που έπαιζαν ήταν πιο χαρούμενη και ήταν πιο ανάλαφρα ντυμένοι. Μετά τον τέταρτο δίσκο και μετά την περίοδο 1989-1990 το συγκρότημα πήρε μια πιο σκοταδιστική εμφάνιση, πιο γκόθ και τα τραγούδια τους άρχιζαν να γίνονται πιο μινόρε.
Επίσης σαν συγκρότημα είχαν αρχίσει με άλλο όνομα και μετά από 6 χρόνια διακόπηκε η δουλειά τους αλλά έβγαλαν τον δίσκο του Aku no Hana στην αρχή, με άλλο όνομα.
Το 1990 γύρισαν στην σκηνή και έκαναν μεγάλες περιοδίες και έκαναν και μια μεγάλη συναυλία στο Τόκιο για την επάνοδο τους. Βγάζανε περισσότερες διασκευές με τα χρόνια περισσότερα άλμπουμ, ο Σακουράι κατέληξε να γράφει μόνος του τους στοίχους του συγκροτήματος και προχώρησε και σε μεγαλύτερες εμπνέυσεις. Το '92 με τον θάνατο της μητέρας του(έχοντας πια χάσει και τους δύο γονείς του) συνέχισε ακάθεκτα το πορεία της μπάντας φτάνοντας το 1993 όπου έβγαλαν το άλμουμ Darker Than Darkness. Δεν ήταν συνηθισμένοι σε τέτοιο στίλ και στην Ιαπωνία έγινε πάταγος.( Το άλμπουμ που περιέχειτο τραγούδι Dress που έγινε και όπενιγκ στο Trinity Blood).
Από εκεί και πέρα εγώ το λάτρεψα το συγκρότημα, στην κυριολεξία αποθεώθηκε. Το αμέσως επόμενο έγινε ακόμα πιο ψυχεδελικό και από εκεί και πέρα πάντα με επιτυχίες το συγκρότημα. Περισσότερες συνεργασίες με άλλα συγκροτήματα και λοιπές επιτυχίες.
Τελική ευθεία ήταν τα χρόνια μετά το 2004, όπου το συγκρότημα διέκοψε συνεργασίες με άλλα συγκροτήματα και αφοσιώθηκαν στις δικές τους δημιουργίες όπου έγιναν μεγάλες επιτυχίες (Kagerou etc)
Ένα συγκρότημα που δεν έφτασε εκεί που έφτασε εύκολα, μέσα από πολλές προσπάθιες και προβλήμα(συληψη του Ιμάι κλπ.) Ένα συγκρότημα με πλούσιο background και γενικώς πολλές πτυχές.
Από που εμπνεύστηκαν βάζω ένα παράθεμα από το wikipedia.
Buck-Tick was most strongly influenced by Western rock, especially British post-punk from the 1970’s and 80’s, though they cite a few Japanese influences as well. The influences that the band members collectively name the most often are Love & Rockets, Robert Smith, and Bauhaus (the band admitted to going together to see Peter Murphy live.)[3] They also mention the Sex Pistols and XTC. Imai was especially influenced by Love & Rockets, and this is very evident on BUCK-TICK’s album “Kurutta Taiyou.” He was also influenced by Yellow Magic Orchestra, Kraftwerk, Ultra Vox and other new wave and electronic acts, and the Japanese band The Stalin. Sakurai was hugely influenced by David Bowie, and he even played a cover of David Bowie’s song “Space Oddity” at his solo live in 2004. He is also influenced by post-punk/first wave goth acts such as The Sisters of Mercy, Siouxsie and the Banshees, Clan of Xymox, and the Japanese artists Der Zibet and Masami Tsuchiya. He claims to love “dark” music in general. Hoshino and Yagami love The Beatles. Yagami is also a fan of Led Zeppelin and other classic punk/metal acts like Kiss and The Clash.[1][3][11]
At this point, Buck-Tick have influenced as many bands as they have been influenced by. They are regarded as one of the founders of the visual kei movement. Kiyoharu (formerly of Kuroyume and SADS) interviewed Sakurai twice on his personal radio show in conjunction with Buck-Tick’s anniversary festival and declared Sakurai to be “so hot” and “a wonderful person.”[12][13] Takanori Nishikawa, apart of T.M.Revolution, is another open fan of Buck-Tick, and interviewed the entire band on the TV program Pop Jam.[14] Well-known visual rockers Tatsurou (of MUCC), Yuu (of Merry), Aie (of deadman), Lay (of Fatima), and Tsuyoshi (of Karimero) even formed a Buck-Tick cover band called Bluck-Tlick. Kyo, vocalist of Dir en grey, has also mentioned that he was inspired to become a rock star when he saw a picture of Atsushi Sakurai on the desk of a junior high school classmate.[15]
Τέλος σαν άτομα, έχουν κάνει διάφορες δουλιές και σε άλλα συγκροτήμα αλλά και solo projects. O Sakurai συγκεκριμένα εχει δουλέψει και σαν ηθοποιός και έχει εκδόσει και ένα βιβλίο με ποιήματα ("Yasou")
Μερικά αγαπημένα κομμάτια.
[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=r_B0mgwZ4Xo[/YOUTUBE]
[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=qkLymcP2zMc&feature=related[/YOUTUBE]
[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=9M83qG1zWWk&feature=related[/YOUTUBE]
[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=BbfwWIXxgfM[/YOUTUBE]
Και άλλα πολλά
]
Ευχαριστώ και πάλι για τα συγχαρίκια και το union και τέλεια τραγούδια by the way. 
.
