Η αλλαγή του studio σε αυτό το επεισόδιο είναι ακόμη πιο εμφανής από το προηγούμενο. Πραγματικά, η Madhouse απομακρύνθηκε πολύ από το set up που είχε στήσει η Satelight.
Το pacing σε αυτό το επεισόδιο έπεσε στο μισό. Από τη μία οι σκηνές παίρνουν τη βαρύτητα που τους πρέπει, από την άλλη, άγγιξαν τα όρια του dragging. Προσωπικά, πιστεύω ότι θα μπορούσαν να κάνουν τις σκηνές με ομιλία κάπως πιο γρήγορες. Βέβαια, το πραγματικά ΠΟΛΥ καλοστημένο σκηνικό μάχης της Seras με το Zeppelin έφερε την ισορροπία.
Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη σκηνή με τον Enrico Maxwell έδωσε υπέροχη ατμόσφαιρα και προμηνύει την εισαγωγή της Section 13 στη μάχη φανταστικά. Βέβαια, η ομιλία του Maxwell στην αρχή μου έσπασε τα νεύρα, αλλά αυτό δεν είναι λάθος του studio. Όποιος έχει διαβάσει το manga καταλαβαίνει ότι η πολυλογία είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά της ιστορίας.
Η KKK ΣΤΟ HELLSING!!! ΜΠΟΥ_ΧΑΧΑΧΧΑΑ... μπα. Έχω βαρεθεί να διορθώνω τον κόσμο: ΔΕΝ είναι η εν λόγω ρατσιστική οργάνωση υπό τις διαταγές των παρανοϊκών Καθολικών, οι κουκούλες είναι αναγνωριστικό της συγκεκριμένης διακλάδωσης του Χριστιανισμού! Βέβαια, απλά ΛΑΤΡΕΥΩ την ειρωνεία της ομοιότητας...Η σκηνή με το "φωτιά
και λάβρα στην κούτρα σου μαρί σκύλα!" της Integra και των Iscariot ήταν απλά ΒΑΡΕΤΗ. Την προσπέρασα. Κατά τη γνώμη μου, εδώ η Madhouse απέτυχε και πέρασε τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο αργό, αλλά γεμάτο pacing και στο dragging, με κλιση προς το δεύτερο. Εφτά φορές είδα το OVA, ούτε μία δεν άντεξα να δω τη σκηνή μέχρι το τέλος. Αν και χαχάνισα στο manga, εδώ ήταν απλά αποτυχία. Βέβαια, αυτό δε μειώνει ούτε στο ελάχιστο την απόλαυση του OVA. Κι ούτως ή άλλως, ποιός νοιάζεται για τον πόθο και τη λαγνεία της Integra για τον καρκίνο των πνευμόνων...; Όχι εγώ, πάντως.

Και πάμε στα ΩΡΑΙΑ, στο ΖΟΥΜΙ και στην ΠΩΡΩΣΗ.
Fangirl mode on και δέστε ζώνες!SERAAAAAAAS!!!!








Έτσι ρε, έτσι! Δείξε σε όλους ότι είσαι η Θεά του Hellsing! Δείξε ότι τα υπόλοιπα θηλυκά σε κοιτάνε από χαμηλά! Δείξε ΠΩΣ πρέπει να είναι η ηρωίδα! Πραγματικά πιστεύω πως όποιος θεωρούσε τη Seras Victoria κενό χαρακτήρα από τη σειρά (
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ GONZO!!!

) εδώ θα αναθεωρήσει πλήρως. Με υψηλό φρόνημα, με πυγμή και κότσια, με απόλυτο uberness που συνδυάζεται από ένα αξιολάτρευτο girlishness, η Seras απλά πωρώνει, σπέρνει και θερίζει κεφάλια Ναζί βρυκολάκων. *is in tears from the epicness:if:*
Φτου-φτου στη Madhouse για τη σκηνή Seras & Vladimir Harkonnen vs Zeppelin, να μη τη ματιάξω! Φανταστική σκηνοθεσία (προσκυνώ Tanaka και ανάβω λαμπάδα να είναι γερός να μου φτιάξει και τα υπόλοιπα έτσι!

), απίστευτο animation, (να φανταστείς, έδωσαν το ελεύθερο στον character designer, Nakamori να ζωγραφίσει κι αυτός σκηνές), το "πάντρεμα" μουσικής και σκηνών, απλά συνεπαίρνουν όλα, είναι και το 1ο μέρος του αγαπημένου μου saga!
Και ΠΟΥ είσαι ακόμα. Από το επόμενο αρχίζει η
παρανοϊκά πωρωτική μάχη.
Η αλήθεια είναι ότι είχα ανησυχήσει για το πώς θα παρουσιαζόταν η πολυλογία (ξανά!) του Pip Bernadotte κι ότι θα έδιναν περισσότερο βάρος στο one-sided ρομάντζο, αλλά ευτυχώς οι ανησυχίες μου ήταν αβάσιμες. Χωρίς οι σκηνές να είναι καρμπόν-copy του manga, δίνει με Χολιγουντιανή τέχνη το ίδιο ακριβώς. Είπα ότι λατρεύω τη σκηνοθεσία; Α, το είπα; Ε καλά, το λέω ξανά. Tanaka, είσαι θεός.

Ένα μεγάλο + για τη φάτσα του Pip στο αποτυχημένο "φιλί". Πραγματικά, ψοφάω από τα γέλια κάθε φορά που το βλέπω και μπορώ να πω ότι σε αυτό το σημείο ξεπέρασε το manga. Βέβαια, σπουδαίο σημείο δεν είναι, αλλά και πάλι...

:hahaha:

:hahaha:
Επίσης, με την καταπληκτική δουλειά στην όλη σκηνοθεσία, θυμήθηκα γιατί απλά ΛΑΤΡΕΥΩ τις Άγριες Χήνες (Wild Geeze) και το αφεντικό τους. Αγαπημένα μου καθίκια, πολυαγαπημένοι μου ήρωες!!!!

Κορώνα στο κεφάλι μου και μακάρι όλοι οι άντρες να ήταν σαν και του λόγου σας... *σνιφ*

Και παρόλο που ΣΥΧΑΙΝΟΜΑΙ τη Zorin ως ο διάολος το λιβάνι, πρέπει να παραδεχθώ ότι έκαναν υπέροχη δουλειά και σ'αυτήν. Η μεγαλύτερη daughterofabitch στον κόσμο στα καλύτερά της, χου!

Η σκηνή με τη γιγαντιαία μορφή της ήταν απλά ανατριχιαστική.

Αλλά, όλοι ξέρουμε ότι από τος πιο σημαντικές σκηνές σε ένα θέαμα είναι αυτή του κλεισίματος. Τί εντύπωση δίνει στο τέλος; Ε, εδώ τα πράγματα πήγαν σε άλλο επίπεδο. Το τραγούδι ήταν απλά υπερτεριαστό, οι σκηνές κομμένες και ραμμένες γι'αυτό... Υπέροχη δουλειά. Η ενσωμάτωση της σκηνής Escimo Song με χαροποίησε ιδιέταιρα, σκηνή που είχε κοπεί από εκεί που θα έπρεπε να είναι, στο OVA 4. Επίσης, βοηθάει να καταλάβει ο θεατής από πού ξαφνικά όλη αυτή η συμπάθεια και η οικειότητα ανάμεσα στη Seras και τις Χήνες, κάτι που ο Hirano παραδέχθηκε ότι ήταν απόφαση της στιγμής. Όταν το είχα πρωτοδιαβασει στο manga (νοιώθω γρια!

) είχα ξαφνιαστεί με αυτό. "Από πού κι ως πού τόσο δέσιμο αυτή η ομάδα;;;" είχα πει. 'Ηταν απότομο και τότε και λιγάκι και τώρα, αλλά οι τίτλοι τέλους με τη filler σκηνή της φωτογραφίας εξομάλυνε αρκετά τα πράγματα, αν όχι τελείως.