Με χαρά λοιπόν και πιο αντικειμενική σκέψη, δημιουργώ ξανά το παρόν θέμα για έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους από το κοινό συγγραφείς τρόμου και φαντασίας, τον κύριο Stephen King.
Ο κύριος αυτός είδε το φως του ήλιου το 1947 στο Μέιν της Αμερικής. Σε πολλά από τα βιβλία του γίνεται αναφορά στον τόπο αυτόν. Τέλος πάντων, η συγγραφική δραστηριότητά του ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60. Το επάγγελμά του είναι καθηγητής αγγλικών και εκείνο τον καιρό δούλευέ σε ένα πανεπιστήμιο.
Τις νουβέλες του άρχισε να τις γράφει μετά το 1970 και απέκτησαν μεγάλη απήχηση. Την περίοδο αυτήν γράφτηκαν τα έργα: Κάρι, Σάλεμς Λοτ, The stand, H Λάμψη και τα πρώτα μέρη από την επταλογία ο Μαύρος Πύργος.
Spoiler:
Αποδείχθηκε στη συνέχεια πολύ prolific συγγραφέας και κέρδισε πολλά γνωστά βραβεία που τον καταξίωσαν φανερά στο χώρο του τρόμου και της φαντασίας. Οι δουλειές του έγιναν γνωστές σε όλο τον κόσμο και μεταφράστηκαν σε αρκετές γλώσσες. Πλέον θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες της εποχής μας στο είδος του.
Τα έργα του επιπλέον ήταν ανέκαθεν στο κέντρο για μεταφορές στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, αλλά και σαν graphic novels.
Οι επιρροές του συγγραφέα ήταν σαφώς τα 3 μεγάλα κεφάλια του είδους, ο Poe, o Bram Stocker και ο Lovecraft, αλλά και άλλοι συγγραφείς με αξιοσημείωτη την όχι και τόσο γνωστή Shirley Jackson, την οποία θεωρώ εξαιρετικά ωραία. Αν κι έχω έρθει σε λίγη επαφή με τις δουλειές της, μαγεύτηκα.
Άνοιξα λοιπόν το παρόν θρεντ για ό,τι θέλετε να συζητήσετε για τον King. Αναφορές στα βιβλία, ερωτήσεις ή αιτήματα και γενικότερα σχολιασμός.
Θα ήθελα να προσθέσω πως ο παρών συγγραφέας είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενος ακόμα και σε ατομικό επίπεδο και με αρκετά παράξενη. Η πρώτη μου επαφή ήταν τα 7 βιβλία του Πύργου και δεν μπορώ να πω ότι είναι το καλύτερο παράδειγμα για να ξεκινήσει κανείς. Εγώ το μετανοιώνω γιατί πρέπει να τα ξαναδιαβάσω
Τέλος πάντων, αξίζει να δώσετε βάση σε κάποιες σειρές του, οπότε μην τα παρατήσετε εύκολα. Το γράψιμό του είναι αρκετά παράξενο όπως είπα και πριν, αλλά στις ιστορίες του πολλά μπορούν να σε κερδίσουν. Κάποιες φορές δηλαδή μπορεί η πένα του να μην πάει και πολύ καλά, αλλά σε κερδίζουν οι εικόνες.
Ακόμα και με τα συναισθήματα μπορεί να τα κάνει κουλουβάχατα σε ένα και μόνο βιβλία, αλλά κάτι θα σου μείνει.
Έχει ωραίες εικόνες τρόμου και οι περιγραφές του μπορούν να σε δικαιώσουν. Μια και μόνο σελίδα μπορεί να σε εκθαμβώσει.
Τα βιβλία του που τώρα επιθυμώ να διαβάσω είναι τα: Ιστορίες του Λυκόφωτος(το οποίο έχω ακούσει πως είναι εξαιρετικό), το Danse Macabre(που είναι non-fiction), το Μίζερι, το Night Shift(ανθολογία), το Carrie, το Duma Key, Insomnia and Dolores Claiborne.
Όλα τα παραπάνω είναι πολύ καλές προτάσεις για κάποιον νέο στο συγγραφέα.
Τέλος, να πω και τα περι ταινιών.
Πολά του βιβλία έχουν γίνει ταινίες, αλλά κάποια είναι πολύ άσχημες δουλειές.
Αυτές που εγώ ξεχώρισα είναι το Carrie(αν και παλιά εντυπωσιακά καλή), το Misery(από τα διαμάντια στα ψυχολογικά θρίλερ!!!) το Secret Windows with J.Depp και το Silver bullet, αλλά και το πράσινο μίλι και Ρίτα Χέιγουρθ.
Καλή ήταν και η Νεκρή Ζώνη.
Απογοήτευση ήταν το Σάλεμς Λοτ, Το Firestarter και το Κριστίν.
Αναμένονται προς θέαση τα Cujo and Children of the Corn.
Έχει και αρκετές πρόσφατες δουλειές.
.
)(από αυτά έχει πολλά και πολλών ειδών), στοιχεία επιστημονικής φαντασίας,μυστήριο, τρομερές περιγραφές (και μάλιστα κάποιες δεν θα ήθελες να τις δείς σε ταινία)ανατριχιαστικότατες, τρόμο μέχρι το μεδούλι, παρελθόν- μέλλον(αυτόν και αν έχει πατσά,δεν βγάζεις άκρη που τοτοποθετεί)(περίπου)
(Nevermind do not open it unless you have read the final book, till the end)
.
.
) . Δε μ'αρέσαν όλα αλλά τα περισσότερα πραγματικά δεν μπορούσα να τ αφήσω! Η εφταλογία του Πύργου είναι απ'τα top του, πραγματικά.. απ' την πλοκή μέχρι τους χαρακτήρες που δημιούργησε , σε καθηλώνει!!( λατρεύω τον Εντυ!!) Σαν συνολική εικόνα ξετρελάθηκα, όμως κάποια σημεία του δε μου άρεσαν..όπως στο τελευταίο βιβλίο που μπλέκεται ο ίδιος μες στην ιστορία.. αυτό κάπως λέγετε, ως τεχνική των συγγραφέων δηλαδή υφίσταται αλλά δεν μ' άρεσε~ το τέλος πραγματικά σου προξενεί χαρά-λύπη , ένα σφίξιμο στην καρδιά 
... αλλά γενικά δεν προτιμώ τα happy endings οπότε 
