1118 replies to this topic

[manOfManyNames]

Ισως είναι και αυτά που λες,αλλά είναι και βαρετός και αργός σαν το θάνατο.Εκείνο το Talisman που έχει γράψει μαζί με τον King ακόμα δεν έχω καταφέρει να το τελιώσω.

Άλλα βιβλία του έχεις διαβάσει; Επειδή τα βιβλία του με τον Tim Underhill μου φαίνεται ότι κυλάνε μια χαρά (όχι νεράκι, θέλουν λίγη ώρα για να τα διαβάσεις) αλλά βαρετό και αργό δεν θα τον έλεγα. Τώρα, το Tallisman δεν το έχω διαβάσει, πάντως μη ξεχνάς ότι και ο King έχει την ικανότητα να γίνεται αφάνταστα αργός και βαρετός σε κάμποσα βιβλία του.

[hyuga]

Διαβάζω το ''Η Πληξη'' του Μοράβια ...ε΄χω μείνει με το στόμα ανοιχτό από τον τρόπο που περιγράφει τον ψυχισμό των ηρώων του και την παθητικότητα περισσότερο των γυναικείων χαρακτήρων...είναι απίστευτος πραγματικά...

[red pyramid]

@red pyramid αν και θα μπορούσαμε να την κάνουμε αυτή τη συζήτηση στο ανάλογο thread, αν ήμουν στη θέση σου θα διάλεγα Καπότε.Γουλφ δεν έχω διαβάσει αλλά σκοπεύω να το κάνω.

Απαντάω εδώ λοιπόν.

Ο λόγος που διάλεξα Στάινμπεγκ ήταν ότι, σε αντίθεση με Λόντον-Γούλφ-Καπότε, έχω διαβάσει αρκετά ώστε να ξέρω ότι κατά 90% θα μου αρέσει και τον θεωρώ, όπως και τον Βιάνς, απίστευτο λογοτέχνη. Παρόλα αυτά θα ήθελα να διαβάσω Καπότε, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να αρχίσω με το Breakfast at Tifannies ή με το In cold blood. Δικιά σου γνώμη?

Επίσης, προσπάθησα να διαβάσω το ''Γυναίκες άλλες'' της Λίζα Άλθερ. Ξεκίνησα με τις καλύτερες προθέσεις, με όρεξη για διάβασμα, με ενδιαφέρον για το τι θα συναντήσω. Ίσως σε κάποια άλλη στιγμή της ζωής μου να το ξαναδοκιμάσω και να μου φανεί αριστούργημα, αλλά τώρα, απλά δεν παλεύεται αυτό το πράγμα.

[miko-chin]

Απαντάω εδώ λοιπόν.

Ο λόγος που διάλεξα Στάινμπεγκ ήταν ότι, σε αντίθεση με Λόντον-Γούλφ-Καπότε, έχω διαβάσει αρκετά ώστε να ξέρω ότι κατά 90% θα μου αρέσει και τον θεωρώ, όπως και τον Βιάνς, απίστευτο λογοτέχνη. Παρόλα αυτά θα ήθελα να διαβάσω Καπότε, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να αρχίσω με το Breakfast at Tifannies ή με το In cold blood. Δικιά σου γνώμη?

Το In cold blood είναι απο τα πιο ωραία βιβλία που χω διαβάσει απλά η πλοκή του είναι λίγο αργή.Εγώ είχα κάνει το λάθος να δω πρώτα την ταινία και μετά να διαβάσω το βιβλίο και γι'αυτό μπορει να επηρεάστηκα.Το Breakfast δε το χω διαβάσει(γιατί δε το βρήκα στη βιβλιοθήκη damn!).Αλλά έχω ακούσει οτι αυτό θεωρείται το αριστούργημά του και όχι το πρώτο.Πάντως το In cold blood προτείνεται στους θρίλερ-αστυνομικού περιεχομένου lovers.

[Glastenen]

Διαβάστε Βιρτζίνια. Τώρα.

Spoiler:

Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.
Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.
Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.
Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.Τώρα.

Spoiler:

Τώρα.

Spoiler:

Virginia Woolf:

- wonderful prose? check
- delightful erudition? doublecheck
- pure aestheticism? checkcheck
- genuine genius? another check
- a beautiful, wide-open, rebellious and brilliant mind? CHECK.

- more reasons needed? NO.

Spoiler:

Γι' αυτό διαβάστε. Τώρα είπαμε

[miko-chin]

Well ποιο βιβλίο της Βιρτζίνια Γουλφ θα πρότεινες για αρχή?

[Glastenen]

Για αρχή, όχι το The Waves. Ούτε κάποιο short story της (ειδικά αυτά). Too much modernism, αν δεν έχεις εξοικειωθεί (αλλά και αν έχεις ακόμη) γίνεται χάος . Για αρχή προτείνω Orlando ή Ms Dalloway. (Orlando. Orlando. Orlando. ). Srsly, αγαπώ τόσο αυτό το βιβλίο. Γενικά τα πιο μεταγενέστερα είναι πιο δύσκολα. Αλλά και όλα τα πολύ γνωστά της To the Lighthouse, The Years, etc ακόμη και το The Waves εγώ τα προτείνω, είναι απλά πολύ.καλά.βιβλία. Νομίζω είναι αρκετό κριτήριο να διαβάσεις το ο,τιδήποτε νεεε

[zade]

To παρακάτω βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε και από την περίληψη και μόνο ακούγεται εξαιρετικά ενδιαφέρον τουλάχιστον για όλους (εμάς) τους Nerds .


H περίληψη παρμένη από το e-shop έχει ως εξής :

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΑΝΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΥΠΕΡ-ΗΡΩΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ

Τι είδους διέξοδο παρέχουν οι φανταστικοί ήρωες στο άγχος και την επιθυμία;
Πώς διαχειρίζονται οι fans τις αντιφάσεις της ενηλικίωσης διαφεύγοντας σε μία φαντασιακή πραγματικότητα;
Πώς ενηλικιωμόμαστε, ατομικά και κοινωνικά, συντροφιά με τους ήρωες και τους αντι-ήρωές μας;Τα Παιδιά του Σούπερμαν είναι ένα βιβλίο που αφορά τόσο σε αυτούς που μελετούν τη φανατική κατανάλωση και τη συγκρότηση ταυτότητας στο μετανεωτερικό περιβάλλον όσο και στους fans της φανταστικής μαζικής κουλτούρας: κόμικς, κινηματογράφος, φανταστική λογοτεχνία κ.λπ.

[lordofblues]

«Στο φως» το Χαμένο σύμβολο του Νταν Μπράουν!




http://new.e-go.gr/exodos/article.asp?catid=6437&subid=2&tag=5070&pubid=3331368

[Archangel]

Καλημέρα παιδιά! Μόλις προχθες τελείωσα το Μπρινσιγκρ το τρίτο βιβλίο από τη σειρά Η κληρονομιά(Έραγκον, πρωτότοκος....όσοι πίστευαν ότι ειναι τριλογία γελάστηκαν....όπως και εγώ)....

Λοιπόν άλλα βιβλία που μου άρεσαν ειναι
α. Ένα παιδί μετράει τα άστρα, Μενέλαος Λουντέμης
β. Όλα του Νταν Μπράουν, ήταν αρκετά καλά αν και πάντα σαν να βιάζεται να τα τελειώσει...τέσπα.
γ. Ο μύθος των Οτόρι....απλά καταπληκτικό
δ. Υπήρχε παλιά μια σειρά που λεγόταν Περιπέτεια: Στο νησι, στο κάστρο, στη κοιλάδα και άλλα μέρη που δεν θυμάμαι....
ε. Τα βιβλία της Κληρονομιάς...
στ. Φυσικά η τριλογία του Κόσμου
ζ. Τα Χάρυ Πόττερ
η. Μαγευτικά όπως και ιστορικά μπορεί να πει κανείς είναι της Πηνελλόπη Δέλτα, Ο Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος, Τα μυστικά του Βαλτου και ένα prequel του μπορούμε να πούμε ο Μάγκας.
θ. Σχετικά πρόσφατα (ενώ ήμουν στρατό) διάβασα το Γιούγκερμαν του Καραγάτση. Είναι από τα πολύ καλά βιβλία.
ι. Οι πειρατές του Αιγαίου του Ιουλίου Βέρν.
ια. Forgotten Realms ξέρετε ποια....Drizzt Do Urden stories
ιβ. Αν και σχετικά δύσκολος στο να διαβαστεί Παπαδιαμάντη Λόγια της Πλώρης

Παιδιά δεν θυμάμαι άλλα που έχω διαβάσει.....και είμαι σίγουρος ότι ξεχνάω καμία δεκαριά ακόμα.

[Vash Zoro]

Έλα τελειώσα το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι.

Τι να πω, ίσως το καλύτερο του απ' όλα όσα έχω διαβάσει.

Από τις 5 πρώτες φράσεις το ερωτεύτηκα

"Είμαι άρρωστος...Είμαι κακός. Δεν είμαι καθόλου ευχάριστος. Νομίζω πως έχω μια αρρώστια του ήπατος. Μα δε καταλαβαίνω τίποτα και δε ξέρω που ακριβώς υποφέρω." Απίστευτη εισαγωγή, σε προιδεάζει για το τι ακριβώς είνα ο ήρωας.

Highlight του βιβλίου ο μονόλογος που κάνει στη πόρνη. Εκθιάζει τον έρωτα με απίστευτα ρομαντικό και τρυφερό τρόπο, είχα ανατριχιάσει ολόκληρος με αυτά που της έλεγε και στο καπάκι την πεθαίνει ψυχικά επαναφέροντας τη στη μαύρη της τη μοίρα. Απίστευτη μεταστροφή, μου χάλασε τη μέρα.

Προτροπή να το διαβάσετε, μιλάμε για βιβλίο 130 σελίδων και είναι θησαυρός.

[Namida]

Mόλις τελείωσα το "The Templar Legacy" του Steve Berry. Είναι το πρώτο που διαβάζω από το συγγραφέα αυτό. Είναι αρκετά ενδιαφέρον στην αρχή, και μπερδεύει ιστορικά στοιχεία με φαντασία. Η ιστορία είναι μια ακόμα οπτική στον μύθο των Ναϊτών Ιπποτών, και στο μυστικό που έκρυβαν.
Αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο, αλλά κάπου το χάνει. Δηλαδή κάποια γεγονότα γίνονται μόνο και μόνο για εντυπωσιασμό, χωρίς να προσφέρουν κάτι στην πλοκή. Και οι ήρωες φαίνεται να αλλάζουν χαρακτήρα ανάλογα με την περίσταση. Κάποιες φορές είναι πολύ προσεκτικοί, και κάποιες άλλες πιστεύουν ότι τους λένε, χωρίς να σκέφτονται ιδιαίτερα.Πολλά ονόματα, πολλές τοποθεσίες, πολλές χρονολογίες που κάπου κουράζουν. Και το τέλος δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε ιδιαίτερα.

Spoiler:

Δλδ, ο παλιός ηγούμενος, αφού είχε προβλέψει ότι ο De Raquefort θα προκαλούσε τόσο μεγάλη αναστάστωση, γιατί δεν το καθάριζε να τελειώνει; Είναι σαν να έμπλεξε όλους τους άλλους, μόνο και μόνο για να πιστέψει ο Mark στον εαυτό του, και να τα ξαναβρεί με τη μάνα του. Ή σκηνή κοντά στο τέλος. Αφού μπορούσε να σκύψει ο Μαρκ και να πυροβολήσουν οι άλλοι 2 τον Raquefort, είναι σαν να του επέτρεψε να τον πλησιάσει, μόνο και μόνο για να τον σκοτώσει εντυποσιακά.

[legeon]

οι περισσότεροι από εσάς θα την γνωρίζετε πιθανότατα από τον Λεστάτ και από το ''Την Εξομολόγηση Από Έναν Βρικόλακα''.ένα άλλο βιβλίο της το οποίο προσωπικά το βρήκα καλύτερο από αυτό , είναι ''Ο Υπηρέτης Των Οστών'',μιας και βρίσκω τον κόσμο των πνευμάτων πιο πιστικό/αληθινό από αυτόν των βρικολάκων
γενικά σε όποιον του αρέσουν οι ιστορίες φαντασίας και του υπερφυσικού συστήνω την συγκεκριμένη συγγραφέα ανεπιφύλακτα

[Guest-13157]

Εγω πριν από μια εβδομάδα τελειωσα την 4λογία του Αρθουρ Κοναν Ντουλε "Σερλοκ Χολμς"... Η αληθεια είναι οτι είναι πολύ ωραιο να βλέπεις τι αρεσε σε μια αλλη εποχη, επισης βλέπουμε τις διαφορές μας με εκείνη την εποχή οι οποίες ωστόσο δεν είναι και πολλές. Συνηστώ σε οποιων θέλει ένα ευκολοδιαβαστο βιβλιο για να χαλαρώσει!

[endless_inspiration]

μόλις τελείωσα το ''στην τρύπα του λαγού: μια μυστηριώδης περιπέτεια στο echo falls''
μου άρεσε αρκετά αν και είχα βρεί(καλά μια υπόθεση είχα κάνει) το δολοφόνο από την μέση του βιβλίου.......