1118 replies to this topic

[legeon]

Spoiler:

Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, κατασκευάζεται η πρώτη χρονομηχανή. Ένας θρίαμβος για την ανθρωπότητα; Αυτό θα φανεί από το παρθενικό της ταξίδι. Ένας ικανός πράκτορας και μια κορυφαία στον τομέα της ιστορικός στέλνονται πίσω στο χρόνο, στην εποχή πριν από τη γραπτή ιστορία, όταν κυβερνούσε ο νόμος του πολεμιστή και η δύναμη του ξίφους. Η παράτολμη αυτή αποστολή αποδεικνύεται πολύ πιο επικίνδυνη απ' ό,τι είχαν υπολογίσει αρχικά. Η ισορροπία του σύμπαντος διαταράσσεται από το ταξίδι τους και το φάσμα της πραγματικότητας σκίζεται στον ειρηνικό κόσμο του Θόρχαϊμ, ανοίγοντας ένα παράθυρο με θέα σε μια άλλη διάσταση απαράμιλλου τρόμου. Οι δύο χρονοταξιδιώτες βρίσκονται ξαφνικά στο επίκεντρο γεγονότων που στιγμάτισαν την ιστορία του ανθρώπινου γένους, αλλά ποτέ δεν καταγράφηκαν. Σκοτεινά σχέδια και συνωμοσίες, ανδρεία και προδοσία στην πιο κρίσιμη στιγμή του ανθρώπινου γένους συνθέτουν ένα λαμπρό έπος. Έφτασε η ώρα για την ανθρωπότητα να ενωθεί και να πολεμήσει για επιβίωση... Καθώς η Πύλη ανοίγει, σύννεφα πολέμου σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα!

για όσους νομίζουν πως μόνο οι ξένοι ξέρουν να γράφουν καλά βιβλία επιστημονικής φαντασίας/fantasy σας προτείνω το βιβλίο Η Πύλη του Μάριου Κουτσούκου.έχει πόσα χρόνια που το βιάβασα αλλά και πάλι

[manOfManyNames]

για όσους νομίζουν πως μόνο οι ξένοι ξέρουν να γράφουν καλά βιβλία επιστημονικής φαντασίας/fantasy σας προτείνω το βιβλίο Η Πύλη του Μάριου Κουτσούκου.έχει πόσα χρόνια που το βιάβασα αλλά και πάλι

Κάμποσα ελληνικά βιβλία φαντασίας κυκλοφορούν και δεν τα έχουμε πάρει είδηση. Το συγκεκριμένο είναι στη βιβλιοθήκη μου αυτόν τον καιρό και περιμένει να διαβαστεί (πρόσφατα ο συγγραφέας έβγαλε και δεύτερο βιβλίο, κάτι με Ατλαντίδα, νομίζω ηλιοβασίλεμα στην Ατλαντίδα λέγεται)

[sailock]

must read ελληνικο fantasy "κατω απο τον ηλιο της Γκρόνταρ"(εκδοσεις κεδρος) της Ανθιππης Φιλμου.Προτεινω επισης τα Φωτολιθος(εκδοσεις φανταστικος κοσμος) του David Zindell και Shadowmarch trilogy του Tad Williams(πολεμος των ανθεων εκδοσεις anubis).

[hyuga]

Επίσης από εκδόσεις Οξύ ''Νεκρή φύση με βαμπίρ'' της Κατσαρέα Ράνιας..Λίγο περίεργο σαν στόρυ αλλά πολύ καλό για το είδος του..Το διάβασα πριν κάτι χρόνια ..Γενικά οι εκδόσεις Οξύ έχουν βγάλει κάτι καλά κατά καιρούς...

[manOfManyNames]

Γενικά οι εκδόσεις Οξύ έχουν βγάλει κάτι καλά κατά καιρούς...

Ναι. Έχω διαβάσει μερικά πολύ καλά βιβλία τρόμου/σκοτεινής φαντασίας από τις σειρές τους. Highlights θεωρώ τα: Η νεράϊδα των Δοντιών, Το κορίτσι της διπλανής πόρτας, Σκοτεινό Ημερολόγιο, Ματωμένο Φεγγάρι, Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται, Η φωνή της σκιάς μας και γενικά ψάχνω βιβλία από τις σειρές τους αφού συνήθως έχουν "ψωμί" για όποιον γουστάρει τρόμο.

[hyuga]

Εγώ ψάχνω ένα συγκεκριμένο το ''εργοστάσιο σφηκών'' αλλά με είπαν ότι εξαντλήθηκε...Πήρα και τηλέφωνο στις εκδόσεις Οξύ αλλά τίποτα

[manOfManyNames]

Εγώ ψάχνω ένα συγκεκριμένο το ''εργοστάσιο σφηκών'' αλλά με είπαν ότι εξαντλήθηκε...Πήρα και τηλέφωνο στις εκδόσεις Οξύ αλλά τίποτα

Κι εγώ το ψάχνω... Είχα δει μάλιστα ένα ντοκυμαντέρ μικρότερος για το βιβλίο (ναι, δεν κάνω πλάκα, στην τότε ΕΤ2) και ψήνομαι να το βρω.
Υπάρχει βέβαια πάντα και το Amazon

[aboumonkey]

Διαβάζω το Watchmen.Χθες κάθησα μέχρι τις 3 και διάβασα τα πρώτα 3 τεύχη.Απίστευτη ατμόσφαιρα και πάρα πολύ κολλητικό.Λογικά μέσα στο σαββατοκύριακο θα το έχω ξεπετάξει.Είναι λίγο βαρύ αλλά αξίζει.
PS:Τώρα ξέρω που ''βασίστηκε'' το Identity Crisis.

[Shiro_Tamori]

Κι εγώ. Μιλάμε για αριστούργημα. Και ο καλύτερος χαρακτήρας μάλλον είναι ο Rorsach, παρότι μισάνθρωπος φασίστας.

[aboumonkey]

Εγώ πάλι προτιμώ τον Comedian(αν και νεκρός),οι ατάκες του θερίζουν.Ποιο μισητός αν και καλοφτιαγμένος χαρακτήρας ο Dr.Manhattan.

[manOfManyNames]

PS:Τώρα ξέρω που ''βασίστηκε'' το Identity Crisis.

Νομίζω υπάρχουν και πιο παλιές τέτοιες ιστορίες. Και, μετά το Watchmen, άπειρες παρόμοιες.
Πάντως καμία σύγκριση IC και Watchmen ως ποιότητα. Αν και το δευτερεύον Gimick της Identity Crisis με τις χαμένες μνήμες ήταν πολύ έξυπνο.

[melkior]

Διαβάζω το Watchmen.Χθες κάθησα μέχρι τις 3 και διάβασα τα πρώτα 3 τεύχη.Απίστευτη ατμόσφαιρα και πάρα πολύ κολλητικό.Λογικά μέσα στο σαββατοκύριακο θα το έχω ξεπετάξει.Είναι λίγο βαρύ αλλά αξίζει.

Kαι εγω οταν το αρχισα δεν ξεκολουσα το τελειωσα μεσα σε δυο μερες και μετα το ξαναδιαβασα για πιο αργα για να προσεξω τις λεπτομερειες που ξευφυγαν την πρωτη φορα πραγματικα εκπληκτικο.
Γενικα ο Moore εχει γραψει αριστουργηματα δοκιμασε το V for vendetta.

[miko-chin]

Μετά απο ατελείωτες ώρες και ξενύχτια και απίστευτη υπομονή και επιμονή (μιλάω πολύ σοβαρά) και αφού απέφευγα να κάνω οτιδήποτε άλλο(ακόμα και να μπω στο anime.gr) είμαι περήφανη να σας ανακοινώσω οτι τελειώσα τους "Αδερφούς Καραμάζοφ" του Ντοστογιέφσκι το οποίο βιβλίο παιδεύω απο τον Σεπτέμβριο αν θυμάμαι καλά.Νομίζω για το βιβλίο δεν χρειάζεται να πω πολλά, τα έχουν πει άλλοι πριν απο εμένα.Είναι ένα αριστούργημα.
Αυτό που μου έκανε όμως πραγματικά εντύπωση είναι ο Μέγας Ιεροεξεταστής και με έκανε να σκεφτώ πολλά.Ταυτίστηκα με τον Ιβάν (απίστευτα όμως) και είναι ο επίσημα πιο τέλειος ντοστογιεβσκικός χαρακτήρας για μένα.
Τώρα που τελείωσα αυτό το βιβλίο προγραμματίζω να διαβάσω το "Φρόϋντ και Ντοστογιέφκσι" όπου σύμφωνα με το βιβλίο που ανέφερα εξετάζεται απο ψυχολογικής πλευράς η σχέση του Ντοστογιέφσκι με τον πατέρα του.Ελπίζω μόνο να τα καταλάβω αυτά που θα γράφει.

[manOfManyNames]

Kαι εγω οταν το αρχισα δεν ξεκολουσα το τελειωσα μεσα σε δυο μερες και μετα το ξαναδιαβασα για πιο αργα για να προσεξω τις λεπτομερειες που ξευφυγαν την πρωτη φορα πραγματικα εκπληκτικο.
Γενικα ο Moore εχει γραψει αριστουργηματα δοκιμασε το V for vendetta.

Όπως επίσης και το Saga of the Swamp Thing και, αν αντέχεις κάτι πιο βαρύ, From Hell. Επίσης, για πιο fun κατάστάσεις προτείνω άνετα το Supreme (τα προηγούμενα δε χρειάζεται να τα διαβάσεις, εξάλλου μόνο στην εποχή του Moore η σειρά απέκτεισε continuity, εξηγόντας το μπάχαλο των 50-κάτι προηγούμενων τευχών ως "έναν κόσμο που συνεχώς γίνεται revised") και το The Killing Joke και Whatever Happened to the man of Tomorrow (βρίσκονται και τα δύο στο DC Universe: The stories of Alan Moore)

Edited by manOfManyNames, 02 April 2009 - 11:42.

[Petran79]

Μετά απο ατελείωτες ώρες και ξενύχτια και απίστευτη υπομονή και επιμονή (μιλάω πολύ σοβαρά) και αφού απέφευγα να κάνω οτιδήποτε άλλο(ακόμα και να μπω στο anime.gr) είμαι περήφανη να σας ανακοινώσω οτι τελειώσα τους "Αδερφούς Καραμάζοφ" του Ντοστογιέφσκι το οποίο βιβλίο παιδεύω απο τον Σεπτέμβριο αν θυμάμαι καλά.Νομίζω για το βιβλίο δεν χρειάζεται να πω πολλά, τα έχουν πει άλλοι πριν απο εμένα.Είναι ένα αριστούργημα.
Αυτό που μου έκανε όμως πραγματικά εντύπωση είναι ο Μέγας Ιεροεξεταστής και με έκανε να σκεφτώ πολλά.Ταυτίστηκα με τον Ιβάν (απίστευτα όμως) και είναι ο επίσημα πιο τέλειος ντοστογιεβσκικός χαρακτήρας για μένα.
Τώρα που τελείωσα αυτό το βιβλίο προγραμματίζω να διαβάσω το "Φρόϋντ και Ντοστογιέφκσι" όπου σύμφωνα με το βιβλίο που ανέφερα εξετάζεται απο ψυχολογικής πλευράς η σχέση του Ντοστογιέφσκι με τον πατέρα του.Ελπίζω μόνο να τα καταλάβω αυτά που θα γράφει.

διαβασες Ντοστογιεφσκι απο τοσο νωρις; σου βγαζω το καπελο! Εγω θυμαμαι στα 16 πηγα να διαβασω το Ονομα του Ροδου αλλα απο ενα σημειο και μετα χαθηκα, παρολο που καποια πραγματα τα καταλαβα εκεινη τη στιγμη ή μερικα χρονια αργοτερα.

Κατι αναλογο με την περιπτωση σου, αλλα οταν ημουν 22 ετων, το επαθα με το βιβλιο Doktor Faustus του Thomas Mann. Φυσικα το διαβασα στα Γερμανικά. Γερμανικα εμαθα οταν εμενα Γερμανια και οχι απο φροντιστηριο. Θεωρειται απο τα κορυφαια εργα της γερμανικης λογοτεχνιας. Θελει να το ξαναδιαβασω.

Στα 22 το μυαλο ειναι πιο φρεσκο και ετοιμο για μαθηση. Μετα σιγα σιγα αρχιζεις να βαζεις σε μια ταξη αυτα που ξερεις αντι να μαθαινεις περισσοτερα.


Μεσα σε δυο εβδομαδες διαβασα τη λεγομενη Οδυσσεια των παιδιων με τίτλο Die Kinder aus Nummer 67 της Lisa Tetzner. Περιγραφει την ιστορια 3 παιδιων (δυο Γερμανων και μιας Πολωνοεβραιας) που ξεκινα στο Βερολινο στις αρχες του 30 και τελειωνει οταν τα παιδια ενηλικιονονται το 1946 στην Ελβετια. Συνολικα η ιστορια περιλαμβανει 9 τομους και οι χωρες που εξελισσεται είναι, Γερμανια, Γαλλια, Σουηδια, Αγγλια, Αμερικη, Καναδας, Ιταλια, ένα πλοιο με Εβραιους προσφυγες, ενα ερημο νησι στον Ειρηνικο που τα παιδια καταληγουν ναυαγοι και τελος η Ελβετια. Τα 3 παιδια γνωριζουν και αλλα προσωπα που γινονται και αυτα πρωταγωνιστες στα επομενα κεφαλαια.

Το βιβλιο ηταν πρωτοποριακο για την εποχη του, μιας και ειναι απο τα λιγα βιβλια νεανικης λογοτεχνιας που περιγραφει ρεαλιστικα τον πολεμο και την ανοδο του φασισμου, όπως και το οτι εχει ειρηνιστικά μυνήματα. Ο τελευταιος τομος που γραφτηκε το 1943 στην Ελβετια, προεβλεπε το τελος του πολεμου και ειρηνη μεταξυ των λαων. Εξαιτιας αυτου συναντησε αντιδρασεις και τελικα με τροποποιησεις εκδοθηκε το 1949,

Τελειωσα και το Ο Λοιμός του Αντρεα Φραγκια. Περιγραφει, αν και δεν το αναφερει, την παρανοια και τα βασανιστηρια στα στρατοπεδα συγκεντρωσης στα ξερονησια τη δεκαετια του 40 και του 50. Ρεαλιστικο και σουρεαλιστικο ταυτοχρονα, παρολο που βασιζεται σε αληθινα γεγονοτα.