734 replies to this topic

[iristella]

Nighteyes και εγώ το απεφευγα για χρόνια εξαιτίας του shota μέρους. Αλλά πίστεψέ με αξίζει να το διαβάσει κανείς σαν τίτλο. Τώρα για το rage... Διάβασέ το και θα καταλάβεις.

[DarkElf]

Kαι ξεφεύγοντας από το Tyrant να πω ότι χτές έκανα την "εξυπνάδα" και διάβασα το complex διαβάζοντας ένα Recommendation της LucyHeartfilia. Thanks sweety. Ξενύχτησα, πλάνταξα στο κλάμα έριξα το άπειρο rage και χάλασα ένα τροπικό δάσος σε μυξομάντηλα. >.> Ι loved it, με τα θετικά και τα αρνητικά του.

Spoiler: Complex spoilers

Ας ξεκινήσουμε από τα αρνητικά. Η αρχή με τον παιδέρα δάσκαλο ήταν επιεικώς ηλίθια. Απαράδεκτο ήταν επίσης και το εμβόλιμο shota κομμάτι. Το σχέδιο αν και θα μπορούσε σε κάποια σημεία να ήταν πιο προσεγμένο - ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την συνέπεια στην εξωτερική εμφάνιση των χαρακτήρων- δεν με ενοχλούσε τόσο. Αυτό που ήταν το πιο επίμονο ελάττωμα της σειράς ήταν το ότι σε ορισμένα στοιχεία που απαιτούσαν εξαιρετικά λεπτό χειρισμό η mangaka επέλεγε απλά να τα προσπεράσει πράγμα που ας μου επιτραπεί να πω ότι αφενός έδινε την αίσθηση ότι λείπουν κομμάτια της ιστορίας αφετέρου έδειχνε και τα όρια των δυνατοτητων της. (για παράδειγμα όταν ο Tatsuya και ο Junichi ξαναρχίζουν να μενουν μαζί μετά από 7 χρόνια που ήταν χώρια και μετά από έναν τόσο δραματικό, heartbreaking χωρισμό το ότι έγιναν χαρούμενο ζευγάρι και όλα μέλι γάλα μου έδωσε την εντύπωση ότι έλειπε μια σκηνή. Η σκηνή στην οποία αποφασίζουν να είναι ξανά μαζί σαν ζευγάρι και όχι απλά σαν φίλοι/συγκάτοικοι. Προσωπικά τουλάχιστον ήθελα ένα closure σε αυτό το τόσο γλυκόπικρο κεφάλαιο.)

Και πάμε στα θετικά. Τα περισσότερα συνοψίζονται στην φράση ότι "πρόκειται για ένα έργο που αποδεικνύει ότι το yaoi genre μπορεί να έχει και υπόθεση και να μην επικεντρώνεται στο fanservice". Γιατί αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο ατού της σειράς. Απεικονίζει μια σχέση σε βάθος χρόνου και δεν καλύπτει μόνο τις καλές στιγμές αλλά αντίθετα όλη την ζωή των πρωταγωνιστών. Υπάρχει εξέλιξη των χαρακτήρων, ανάπτυξή τους και μια πιο ρεαλιστική οπτική γωνία που καταρρίπτει πολλά ηλίθια κλισέ του είδους (call me gay parents=gay child cliche). Πραγματεύεται τον φόβο της κοινωνικής αποδοχής,τα αντικρουόμενα συναισθήματα, το μεγάλωμα παιδιού από gay γονείς, τις αντιδράσεις του περίγυρου και πολλά πολλά ακόμη. Μου έκανε εντύπωση το ότι τοποθέτησε την σεξουαλικότητα ως κάτι το οποίο δεν είναι απόλυτο (aka either you are gay or you are not). Είναι ίσως και το μόνο κομμάτι που δεν μπορώ να πω αν κρίνω θετικά η αρνητικά γιατί δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω. Επίσης είχε απίστευτο humor σε ορισμένες σκηνές.

Και η προσωπική μου ένσταση επί της υπόθεσης. Ο Tatsuya με εκνεύριζε απίστευτα σε κάποιες φάσεις. Δεν θεωρώ ότι ήταν εντάξει απέναντι στον Junichi σε πολλά σημεία. Eιδικά στο θέμα με την Takako πραγματικά ήταν απαράδεκτος και εγωιστής όσο δεν πάει. Από την άλλη πραγματικά απορώ με το πώς ο Junichi δέχτηκε να γυρίσει (και να του παίζει και το βαρύ πεπόνι ο Tatsuya). Μπορεί λόγω χαρακτήρα να μην μπορώ να διανοηθώ κάτι τέτοιο, αλλά I raged a lot σε αυτό το σημείο.

Οι τελευταίες δέκα σελίδες ήταν τόσο γλυκόπικρες και τόσο συναισθηματικά γεμάτες... ;_;

Μαζί με σένα κι εγώ...μιλάμε για οικολογική καταστροφή.
Είχα καιρό να κλάψω έτσι με manga.

Spoiler:

Συμφωνώ για τον Tatsuya.Και απάτησε τον Junichi και τον εγκατέλειψε και του'κανε μετά τον δύσκολο.Αναθεματισμένε uke!
Επίσης κι εγώ περίμενα τη συγκινητική σκηνή της επανένωσης του ζευγαριού,που δεν μας έδειξε.

Σα σύνολο όμως ήταν μια πολύ όμορφη ιστορία που αποδεικνύει ότι τα yaoi δεν είναι gay hentai.

[meidei]

Υπήρχε κάποιος που να απέδιδε στα γιαόι μια από αυτές τις δύο ιδιότητες; (και οι δύο μαζί; overkill)

[iristella]

Κοίτα meidei δεδομένου ότι απεικονίζουν sexual relationships και μερικές φορές αρκετά παραστατικά εντασσονται στα πλαίσια του hentai... Τώρα το gay part είναι self explanatory XD.

@ DarkElf

Spoiler: Complex spoilers

Και να ήταν μόνο η σκηνή που περιγράφεις.... Καταρχάς όταν ήταν πιτσιρίκια του έκανε τρελή τσατσιά. Λυσσάει να χωρίσει με την κοπέλα του ο Junichi. Μετά του την πέφτει και του τάζει λαγούς με πετραχείλια. Και αφού τον έχει ψήσει, τον γράφει κυριολεκτικότατα και πάει και βγάζει τα ματάκια του με τον senpai. >.> Που η συμπεριφορά του και το γράψιμο που του έριξε σε εκείνη την φάση και σε φιλικό επίπεδο μόνο είναι αχαρακτήριστα. Και όταν διάβασα το " what we did with senpai wasn't sex" ήμουν σε φάση "ναι χρυσό μου, είμαι σίγουρη πασιέντζες ρίχνατε γυμνοί στο κρεβάτι του".

Αργότερα δε αφού τα ξαναβρίσκουν και νομίζει ότι θα τον κακοχαρακτηρίσει ο γιός του, τον Junichi τον πετάει κυριολεκτικά έξω με τις κλωτσιές χωρίς δεύτερη σκέψη. Το καταλαβαίνω είναι το παιδί του και πρέπει να έχει προτεραιότητα αλλά και ο άλλος δεν είναι ένας τυχαίος που γνώρισε χτες. Τόσα χρόνια μαζί πρακτικά ήταν οικογένεια (that sounds a bit wrong but you get my point). Ειδικά από την στιγμή που ο άλλος αφενός τον στηρίζει, αφετέρου έχει "καταπιεί" απίστευτες καφρίλες. Και κόβω το χέρι μου ότι αν ο Kenta του έλεγε ότι αγαπάει την "κυρία" που του φόρτωσε η μάνα του ο Tatsuya θα τον έγραφε τον Junichi AGAIN σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Γενικά ήταν πολύ αδύναμος χαρακτήρας ο Tatsuya. Όχι ότι αυτό είναι κακό γιατί ήταν ανθρώπινος και relatable κατά μία έννοια αλλά είναι σίγουρα εκνευριστικό σε κάποιες φάσεις όταν αναλογίζεται κανείς ότι αυτά τα κάνει σε άτομο που αγαπάει (γιατί τον αγαπούσε τον Junichi δεν χωράει αμφιβολία) και που τον αγαπάει ή βάζει τον εαυτό του στην θέση του Junichi.

[Lucy Heartfilia]

Μasaki is a manwhore and should be burned to the stake.- /rage

Kαι ξεφεύγοντας από το Tyrant να πω ότι χτές έκανα την "εξυπνάδα" και διάβασα το complex διαβάζοντας ένα Recommendation της LucyHeartfilia. Thanks sweety. Ξενύχτησα, πλάνταξα στο κλάμα έριξα το άπειρο rage και χάλασα ένα τροπικό δάσος σε μυξομάντηλα. >.> Ι loved it, με τα θετικά και τα αρνητικά του.

Spoiler: Complex spoilers

Ας ξεκινήσουμε από τα αρνητικά. Η αρχή με τον παιδέρα δάσκαλο ήταν επιεικώς ηλίθια. Απαράδεκτο ήταν επίσης και το εμβόλιμο shota κομμάτι. Το σχέδιο αν και θα μπορούσε σε κάποια σημεία να ήταν πιο προσεγμένο - ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την συνέπεια στην εξωτερική εμφάνιση των χαρακτήρων- δεν με ενοχλούσε τόσο. Αυτό που ήταν το πιο επίμονο ελάττωμα της σειράς ήταν το ότι σε ορισμένα στοιχεία που απαιτούσαν εξαιρετικά λεπτό χειρισμό η mangaka επέλεγε απλά να τα προσπεράσει πράγμα που ας μου επιτραπεί να πω ότι αφενός έδινε την αίσθηση ότι λείπουν κομμάτια της ιστορίας αφετέρου έδειχνε και τα όρια των δυνατοτητων της. (για παράδειγμα όταν ο Tatsuya και ο Junichi ξαναρχίζουν να μενουν μαζί μετά από 7 χρόνια που ήταν χώρια και μετά από έναν τόσο δραματικό, heartbreaking χωρισμό το ότι έγιναν χαρούμενο ζευγάρι και όλα μέλι γάλα μου έδωσε την εντύπωση ότι έλειπε μια σκηνή. Η σκηνή στην οποία αποφασίζουν να είναι ξανά μαζί σαν ζευγάρι και όχι απλά σαν φίλοι/συγκάτοικοι. Προσωπικά τουλάχιστον ήθελα ένα closure σε αυτό το τόσο γλυκόπικρο κεφάλαιο.)

Και πάμε στα θετικά. Τα περισσότερα συνοψίζονται στην φράση ότι "πρόκειται για ένα έργο που αποδεικνύει ότι το yaoi genre μπορεί να έχει και υπόθεση και να μην επικεντρώνεται στο fanservice". Γιατί αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο ατού της σειράς. Απεικονίζει μια σχέση σε βάθος χρόνου και δεν καλύπτει μόνο τις καλές στιγμές αλλά αντίθετα όλη την ζωή των πρωταγωνιστών. Υπάρχει εξέλιξη των χαρακτήρων, ανάπτυξή τους και μια πιο ρεαλιστική οπτική γωνία που καταρρίπτει πολλά ηλίθια κλισέ του είδους (call me gay parents=gay child cliche). Πραγματεύεται τον φόβο της κοινωνικής αποδοχής,τα αντικρουόμενα συναισθήματα, το μεγάλωμα παιδιού από gay γονείς, τις αντιδράσεις του περίγυρου και πολλά πολλά ακόμη. Μου έκανε εντύπωση το ότι τοποθέτησε την σεξουαλικότητα ως κάτι το οποίο δεν είναι απόλυτο (aka either you are gay or you are not). Είναι ίσως και το μόνο κομμάτι που δεν μπορώ να πω αν κρίνω θετικά η αρνητικά γιατί δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω. Επίσης είχε απίστευτο humor σε ορισμένες σκηνές.

Και η προσωπική μου ένσταση επί της υπόθεσης. Ο Tatsuya με εκνεύριζε απίστευτα σε κάποιες φάσεις. Δεν θεωρώ ότι ήταν εντάξει απέναντι στον Junichi σε πολλά σημεία. Eιδικά στο θέμα με την Takako πραγματικά ήταν απαράδεκτος και εγωιστής όσο δεν πάει. Από την άλλη πραγματικά απορώ με το πώς ο Junichi δέχτηκε να γυρίσει (και να του παίζει και το βαρύ πεπόνι ο Tatsuya). Μπορεί λόγω χαρακτήρα να μην μπορώ να διανοηθώ κάτι τέτοιο, αλλά I raged a lot σε αυτό το σημείο.

Οι τελευταίες δέκα σελίδες ήταν τόσο γλυκόπικρες και τόσο συναισθηματικά γεμάτες... ;_;

Μαζί με σένα κι εγώ...μιλάμε για οικολογική καταστροφή.
Είχα καιρό να κλάψω έτσι με manga.

Spoiler:

Συμφωνώ για τον Tatsuya.Και απάτησε τον Junichi και τον εγκατέλειψε και του'κανε μετά τον δύσκολο.Αναθεματισμένε uke!
Επίσης κι εγώ περίμενα τη συγκινητική σκηνή της επανένωσης του ζευγαριού,που δεν μας έδειξε.

Σα σύνολο όμως ήταν μια πολύ όμορφη ιστορία που αποδεικνύει ότι τα yaoi δεν είναι gay hentai.

Εγώ να δείτε πόσο είχα κλάψει όταν το πρωτοδιάβασα!!! (παίζει να είναι ακριβώς πέρσι)

Spoiler:

Το πρώτο δάκρυ έπεσε όταν ο Junichi στεκόταν μπροστά στον τάφο του Tatsuya και να είναι όλοι οι συγγενείς και να λένε τι έχει γίνει, αλλά το αποκορύφωμα ήταν στον κήπο που είδε το παιδάκι με την μπάλα, νομίζοντας οτί είναι ο εγγονός...

Spoiler:

μετά από αυτό και πηγαίνοντας προς το αλπμουμ και τις φωτογραφίες είχα ίδη τελιώσει το πακέτο μυξομάντιλως και ρίξει λίτρα δάκρυων.... και το θέμα είναι πως έρχεσαι τόσο κοντά με τους χαρακτήρες τους οποίους "παρακολουθείς" από τα 8-10 που το κάνει αδύνατον να μην κλάψεις σαν την τρελή.... (ακόμα και τώρα που ξαναείδα τα παραπάνω άρχισα να δακρύζω)

PS Λολ που έχουμε καταντήσει και σφαδάζουμε στο κλάμμα για yaoi

[DarkElf]

Έτσι,πες τα!Rant away Iri-san!
btw,έχεις διαβάσει το sleeping flower?Πιστεύω ότι θα σου αρέσει.
Και meidei,ναι,πολλοί(κυρίως οι "αλλεργικοί στα yaoi) τα θεωρούν boy on boy hentai.

[meidei]

Υπάρχουν μερικά που αν είσαι ανυποψίαστος θα τα περάσεις για yuri πάντως.

[iristella]

Κοίτα Lucy από την στιγμή που προσωπικά είμαι sucker for romantic stories είτε είναι str8 ζευγάρι, είτε gay, είτε πιγκουίνος με μπεκάτσα εγώ το κλάμα μου θα το ρίξω εφόσον είναι ωραίο το story. Το genre δεν έχει να κάνει με αυτό, ειδικά από την στιγμή που είναι εντελώσ character driven η υπόθεση και δεν στηρίζεται στο fan service.

Και απορώ που έπρεπε να φτάσεις εκεί Lucy chan για να πέσει το πρώτο δάκρυ.

Spoiler: complex spoilers

πχ εγώ εκεί που γυρνάει από τον senpai o Tatsuya και τον περίμενε ο Junichi είχα δακρύσει, όταν χωρίσανε και όταν πέθανε η Takako για δεν ξέρω και εγώ πόσα volumes είχα σπαράξει στο κλάμα (ειδικά εκείνο το πρωινό του χωρισμού που ξεσπάει ο Junichi ήταν heartwrecking) ντάξει και στο φινάλε ήμουν απλά ράκος και μονολογούσα "I hate this manga" XD

DarkElf θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια το Sleeping flower το είχα ξεκινήσει. Αλλά δεν είναι complete και το περιμένω να τελειωσει κάποτε.

Αlso με βάση τον ορισμό του hentai δεν χρειάζεται να μην σου αρέσει το είδος. Πχ το Ηaru wo daite ita είναι από τα αγαπημένα μου yaoi σαν υπόθεση αλλά είναι τόσο graphic που αν προσπαθήσω να πω ότι δεν είναι hentai θα πέσει φωτιά να με κάψει.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από iristella: 24 Ιανουάριος 2011 - 03:45

[DarkElf]

Υπάρχουν μερικά που αν είσαι ανυποψίαστος θα τα περάσεις για yuri πάντως.

Αναφέρεσαι στα girly figures?Γιατί ναι μεν ισχύει...αλλά και ανυποψίαστος να είσαι κάτι που προεξέχει εκεί που δε θα'πρεπε θα το δεις!

@iristella:Είναι complete,αλλά το έβγαλαν από το mangatraders.Αν δε μπορείς να το βρεις πες μου να σου το στείλω.

[iristella]

@iristella:Είναι complete,αλλά το έβγαλαν από το mangatraders.Αν δε μπορείς να το βρεις πες μου να σου το στείλω.

στο mangaupdates το δείχνει ongoing πάντως σε μετάφραση. (στην Ιαπωνία είναι όντως completed).

Αν είναι στείλε μου links σε pm.

Είναι από αυτήν που έκανε το Hybrid child και το Junjou ε? Ή λέμε για άλλο?

Edit: Μάλλον λέμε για άλλο. Έλεγα για το Umi nemureru hana και εσύ για το Nemureru hana σκέτο. το δέυτερο το έχω διαβάσει. Ήταν ok. Τυπικό yaoi to pass the time. Γενικά ότι έχει σχέση με εξαναγκασμό συνήθως δεν το πολυσυμπαθώ. Εξαίρεση το tyrant γιατί όλοι ξέρουμε ότι ο Souichi είναι ο ορισμός του "τραβάτε με και ας κλαίω".

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από iristella: 23 Ιανουάριος 2011 - 23:12

[DarkElf]

No,no..άλλο.Είναι της mangaka του Allure. Αυτό που λες δεν το΄χω διαβάσει.Είναι καλό?

[meidei]

Πάντως επειδή βλέπω ομοφωνία υπέρ του Complex, θα το κατεβάσω.

[iristella]

Λες για το Umi nemureru hana? Θυμάμαι καλό ήταν αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν ξέρω αν θα το πιάσει κανείς από εκεί που έμεινε so...

Εκτός και αν λες για το hybrid child που το λατρεψα και είναι completed.

meidei ναι κατέβασέ το ήθελα να στο προτείνω κιόλας. Εξοπλίσου σε χαρτομάντηλα όμως. ;_;

[Lucy Heartfilia]

Πάντως επειδή βλέπω ομοφωνία υπέρ του Complex, θα το κατεβάσω.

Beware! Μην τρομάξεις με τσάπτερ 1 και το 13 το οποίο μπορείς απλώς να το προσπεράσεις(μόνο το δεκατρία το 1ο είναι σημαντικό) (έχει λίγο shota) το οποίο είναι άκυρο one-shot που δεν επηρεάζει την ιστορία

[DarkElf]

To hybrid child μου άρεσε κι εμένα... Βλέπω ότι είναι dropped το άλλο,οπότε δε λέει να το ξεκινήσω.Εκνευρίζομαι όταν διαβάζω ένα manga,μπαίνω σε mood και ξαφνικά το group το παρατάει και μένω με τον ενθουσιασμό στο χέρι.Έτσι την έπαθα με το Michiru Heya.
Εξαναγκασμός is a no,ε?Θέλω να σου προτείνω κάτι καλό για να επανορθώσω...έχω ξετρελαθεί με το Hana wa saku ka (παρότι εξελίσσεται αργά).Και γενικά ότι έχω διαβάσει από την Hidaka Shoko μου άρεσε.