Την τελείωσα και εγώ, με επικό ρεκόρ (το είδα όλο σε λιγότερο από 1 εβδομάδα).
Είναι πραγματικά το πιο καλό ηλίθιο shounen που έχω δει ποτέ.
Και είναι η πρώτη φορά που βλέπω σειρά να παίρνει τον τίτλο της από δευτερεύονται χαρακτήρα... xD
Γενικά με το FMA Brotherhood δεν γέλαγα στις και καλά αστείες σκηνές, αντίθετα πόναγε το κεφάλι μου από τη χαζομάρα, στις "συγκινητικές" σκηνές με έπιανε νευρικό γέλιο (ναι μπoρείτε να με θεωρείτε τέρας, γιατί προφανώς δεν έχεις ψυχή άμα δεν έχεις κάψει άπειρα εγκεφαλικά κύτταρα έτσι ώστε να κλαις σε κάθε χαζοσκηνή με τραμπούκικη δήθεν heartfelt μουσική υπόκρουση), και βρήκα την ιστορία εντελώς ηλίθια.
Και παρόλα αυτά πορώθηκα, το είδα μονορούφι (πράγμα εύκολο αφού τα επεισόδια είναι τόσο απλοικά που δεν χρειάζονται καθόλου σκέψη οπότε και 20 να δεις σε μια μέρα δεν κουράζεσαι) και ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΑ να το συζητάω (όχι απαραίτητα για να το κράζω).
Όσο bipolar και να ακούγεται αυτό, εμένα πραγματικά μου άρεσε η σειρά, όσο σκατά και αν ήταν.
p.s. Να περιμένω οργισμένα fanboys ή θα γλιτώσω το λιντσάρισμα μιας και είναι γιορτινές μέρες; xD
Edited by Anelis, 02 January 2011 - 10:47.