


Σας παρουσιάζω την Γιούκι (ναι ξέρω -- το όνομα φαντάζει κλισέ round these parts ^^!). Αυτό το υπέροχο πλάσμα, 2μισι χρόνια μαζί μου και από μικρό γατάκι, το βρήκα νεκρό από φόλα τον Σεπτέμβριο έξω από το σπίτι μου. Το χειρότερο; Ήταν στην ανάρωση από μια ξαφνική αρρώστεια που παρα λίγο να την σκοτώσει, αλλά θα τα κατάφερνε. Η κτηνίατρος μου είχε πει να ήμουν έτοιμος για όλα... 2 βδομάδες μετά, η Γιούκι κέρδισε την ασθένεια αλλά η προετοιμασία μου δεν πήγε τσάμπα...
Ακόμα και ως μεγάλος, πολύ μεγάλος φίλος των αιλουροειδών τσέπης, σε βαθμό υστερίας θα μπορούσα να προσθέσω, νομίζω θα μου πάρει πολλά χρόνια μέχρι να ξαναποφασίσω οι σχέσεις μου με τις γάτες να είναι κάτι πιο προσωπικό από απλά να βλέπω στον δρόμο, να φωνάζω AWWW SO CUTE και να χαιδεύω... Κι αυτό φυσικά το κάνω ανελειπώς.
Δεν θα πω τίποτα από τα κλισέ "οι άνθρωποι είναι πιο ζώα κι από ζώα, τους αξίζει να πεθάνουν κι αυτοί" και τέτοια. Οι πράξεις των ανθρώπων μερικές φορές δεν χρειάζονται συστάσεις ή βρισίδια. Απλά παρατηρείς, και ντρέπεσαι. Παρατηρείς και αναρωτιέσαι τι εννοούμε με το "είσαι ζώο" και το πόσο ίσως τέτοιες καθημερινές εκφράσεις αντανακλάνουν την έλλειψη σεβασμού που έχουμε για οτιδήποτε δεν ανήκει στα άμεσα ανθρώπινα ενδιαφέροντα...
Μόνο κάποιος ο οποίος θα μπορούσε να πει κάποιον άλλον "ζώο" με σκοπό να τον υποτιμήσει θα μπορούσε ποτέ να ρίξει φόλα. Και ας έρθει μετά να μου εξηγήσει τι ακριβώς διαχωρίζει τον ίδιο από το ζώο, ποιες αυτάρασκες, τελείως εγωκεντρικές, ανόητες, οπισθωδρομικές, κομπλεξικές ανάγκες τον οδηγούν στο να νιώσει αυτή την ανάγκη να νιώσει ανώτερος, να νιώσει ξεχωριστός. Εκεί πάντα ακούς τα «καλύτερα»...
On a ligther note:
[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=AAfpq6EPKck[/YOUTUBE]
Από τις καλύτερες cyberculture παρωδίες που έχω δει ΚΑΙ διακωμωδεί και τους Metallica το λιγότερο περίτεχνα.
Edited by CuBi, 20 May 2011 - 06:07.