Jump to content


Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR!


Sign In 

Create Account
Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR, ένα ελληνικό forum για τα anime, τα manga και την ιαπωνική κουλτούρα. Βλέπετε την ιστοσελίδα μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας! Η εγγραφή σας στην διαδικτυακή κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να ψηφίσετε σε δημοσκοπήσεις, να πάρετε μέρος σε διαγωνισμούς μας και πολλές άλλες επιπλέον υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη σας. Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και φυσικά δωρεάν. Ελάτε και εσείς στην κοινότητά μας σήμερα!

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
 

Photo
* * * * - 6 votes

World Masterpiece Theater


  • Please log in to reply
85 replies to this topic

#1 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 28 May 2008 - 11:15

wmt9.png



final.png


C0772_1.jpg




Αναρωτηθήκατε ποτέ πως παλιές σειρές όπως η Χάιντι ή ο Νιλς Χόλγκερσον ή οι 3 Σωματοφύλακες, η Μάγια η Μέλισσα, ο Τάο Τάο, ο Πινόκιο, ο Άλφρεντ το Παπί, ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Μέρες, είχαν γίνει animated στην Ιαπωνία; Παρόλο που ήταν ευρω-ιαπωνικές παραγωγές οι περισσότερες, τότε νόμιζες ότι είχαν γίνει κάπου στην Ευρώπη. Οι περισσότερες βασίζονταν σε έργα Ευρωπαίων συγγραφέων παιδικής και μη λογοτεχνίας και οι χαρακτήρες όντως θύμιζαν περισσότερο ευρωπαϊκά καρτούν, παρά ιαπωνικά.

Αν και οι σειρές είναι πολύ δημοφιλείς και αγαπητές στην Ιαπωνία, αλλού είναι πλέον ξεχασμένες και τις θυμούνται μόνο οι μεγαλύτεροι σε ηλικία.

Οι Μιyazaki και Takahata έγιναν εκτός Ιαπωνίας μόνο πρόσφατα γνωστοί και μέσω του Studio Ghibili κυρίως. Για αυτό και όποτε ακούγεται το όνομα anime, κατευθείαν πάει ο νους σου στο όνομα Miyazaki, αγνοώντας έτσι και άλλους σπουδαίους ανιματέρ και σκηνοθέτες.

Η ιδιαιτερότητά τους, ιδίως στα πρώτα χρόνια και ως τα μέσα της δεκαετίας του 80, ήταν πως αφηγούνται λεπτομερώς τον κόσμο του βιβλίου, ενώ οι χαρακτήρες ήταν όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικοί. Τα ευρωπαϊκά και τα αμερικάνικα καρτούν σπάνια θα ακολουθούσαν τέτοια προσέγγιση, μιας και εστιάζουν περισσότερο στην κωμωδία ή στο σουρεαλισμό ή στην απλουστευμένη και στυλιζαρισμένη παρουσίαση. Το ίδιο και τα υπόλοιπα ιαπωνικά καρτούν θα ακολουθούσαν άλλα θέματα όπως δράση,ρομάτζα, sci-fi κλπ. Αλλά ακόμα και στην Ιαπωνία, στην ποιοτική διασκευή λογοτεχνικών έργων τα άλλα στούντιο θα ακολουθούσαν διαφορετική σκηνοθεσία. Εδώ κυριαρχεί ο ρεαλισμός. Σε πολλές περιπτώσεις σκέφτεσαι: Καλά καρτούν θα βλέπω; Ας διαβάσω κανένα βιβλίο. Όμως εδώ είναι το παράξενο. Αυτές οι σειρές πολλές φορές σε κάνουν να νιώθεις ότι βλέπεις μια πιστή διασκευή του βιβλίου στην τηλεόραση. Αν και πολλές φορές αυτό οδήγησε στο να παραγκωνιστεί το βιβλίο για χάρη της τηλεοπτικής σειράς!
 

final.png



wmt8.jpg

wmt7.jpg



Οι σειρές αυτές απευθύνονταν κυρίως σε παιδιά. Οι πρωταγωνιστές δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που βλέπουμε ιδίως στα σημερινά anime, δηλ. να σκοτώνουν δεκάδες κόσμο, να ανησυχούν γιατί το ταίρι τους δεν τους πήρε τηλέφωνο, να κάνουν σαχλαμάρες , να θέλουν να σώσουν τον κόσμο κλπ. Δεν έχουν σχέση με τους κλασσικούς χαρακτήρες με τα μεγάλα μάτια και τις μικρές μύτες. Προβάλλουν ένα ιδανικό πρότυπο παιδιού και απευθύνονται κυρίως σε παιδιά, αλλά και σε αυτούς που τους αρέσει η παιδική λογοτεχνία. Επειδή ο όρος "παιδικό" είναι παρερμηνευμένος, να πω πως αν το πάρετε έτσι και τα βιβλία του Ντίκενς και του Μαρκ Τουέην παιδικά είναι. Για τη σημασία και τον ορισμό της παιδικής λογοτεχνίας και τους συγγραφείς της, πιστεύω δε χρειάζονται σχόλια. Και φυσικά το να αποδώσεις ένα βιβλίο σε σειρά κινουμένων σχεδίων δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Είναι σειρές που έγιναν κυρίως για εξαγωγή και για αυτό είναι ελκυστικές για όλους τους θεατές και όχι μόνο για τους γνώστες του ιαπωνικού animation, που στη σημερινή εποχή σημαίνει "καλά ολόκληρος μαντράχαλος και βλέπεις διεστραμμένες τσόντες καρτούν; Ανώμαλε!". Βέβαια η αναπάντεχη επιτυχία που συνάντησαν οι σειρές οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σειρά Χάιντι. Υπήρχαν και άλλες σειρές από την Ιαπωνία που έγιναν και γίνονται γνωστές στο εξωτερικό, αλλά για το είδος τους και για την ποιότητά τους αυτές οι σειρές ήταν και είναι μοναδικές. Είναι από τις λίγες σειρές που έχουν τόσο ευρεία απήχηση παγκοσμίως για αυτό και γνώρισαν αρκετή επιτυχία εκτός Ιαπωνίας.

Κράτησαν από το 1975 μέχρι το 2009, με ενδιάμεση διακοπή (1997-2006).
 

final.png



Η πρώτη σειρά του 1974 είναι η γνωστή σε όλους Χαιντι από τον Isao Takahata. Το στούντιο λεγόταν τότε Zuiyou Enterprises, πριν μετονομαστεί σε Studio Nippon Animation το 1975 από τον τότε πρόεδρο Koichi Motohashi. Η ονομασία World Masterpiece Theater (Meisaku - Λογοτεχνικό έργο στα Ιαπωνικά) εγκαινιάστηκε την ίδια χρονιά με τη σειρά Dog of Flanders. Η διεύθυνση του στούντιο είναι στην περιοχή της Giza στο Τόκυο, ενώ τα εργαστήρια στην περιοχή της Tama. Να σημειωθεί πως την ίδια χρονιά έγινε και η παραγωγή της πασίγνωστη σειράς Μάγια η Μέλισσα. Ήταν η πρώτη διεθνής συμπαραγωγή του στούντιο σε συνεργασία με το γερμανικό κολοσσό Kirchmedia. Ακολούθησαν και άλλες συμπαραγωγές σε συνεργασία με παραγωγούς και διανομείς από Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία. Στην Ελλάδα σειρές που προβλήθηκαν, όπως Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Μέρες, Σεβάχ ο Θαλασσινός, Χριστοφόρος Κολόμβος, Το Βιβλίο της Ζούγκλας, 3 Σωματοφύλακες (η σειρά με τα σκυλιά) κλπ. , άνηκαν σε αυτήν την κατηγορία. Μάλιστα σε συνεργασία με την Ολυμπιακή Οργανωτική Επιτροπή της Μόσχας προχώρησε το 1979 σε μια σειρά 26 επεισοδίων με τίτλο Misha, βασισμένη στο ομώνυμο αρκουδάκι σύμβολο των Αγώνων. Δεν λείπουν ωστόσο και παραγωγές για μεγαλύτερο κοινό, όπως η Locke the Superman, βασισμένη σε γνωστό manga και παραγωγής 1984, ήταν η πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του στούντιο. Και στην Ελλάδα είχε κυκλοφορήσει σε VHS τη δεκαετία του 80 και μύησε πολλούς θεατές -συμπεριλαμβανομένου και εμού- στον κόσμο των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων. Και το 1986 το ίδιο στούντιο είχε κάνει μία σειρά 33 επεισοδίων που διασκεύαζε γνωστά και βραβευμένα έργα ιαπωνικής λογοτεχνίας για ενήλικες. Φιλόδοξο σχέδιο, αλλά 33 επεισόδια καλά καλά για ένα βιβλίο δεν φτάνουν. Εκτός των τίτλων του WMT το στούντιο συμμετείχε και συμμετέχει σε πολυάριθμες άλλες παραγωγές. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του.

Σήμερα το στούντιο Nippon Animation, χάρη στην επιτυχία αυτών των σειρών, εξελίχθηκε σε κολοσσό και όχι μόνο στον τομέα των καρτούν, αλλά και σε αυτόν των επιχειρήσεων. Παρακολουθεί τις εξελίξεις στο χώρο των κινουμένων σχεδίων για παιδιά και εκπρόσωποί του λαμβάνουν μέρος σε συνέδρια και εκδηλώσεις, ιδίως στο χώρο των παιδικών εκπομπών και βιβλίων. Αρκετές σειρές του έχουν κερδίσει βραβεία και επαίνους από διάφορες οργανώσεις εντός και εκτός Ιαπωνίας, για το λόγο πως οι σειρές κρίθηκαν αρκετά καλές για τους μικρούς θεατές. Αν τις δείτε θα καταλάβετε γιατί. Αν προσθέσουμε και τα διάφορα άλλα προϊόντα, όπως παιχνίδια, ρούχα, μουσικά CD, βιντεοπαιχνίδια κλπ., τότε φαίνεται καλύτερα τι σημαίνει να είσαι ένα πετυχημένο ιαπωνικό στούντιο animation. Δεν θα μπορούσε να λείπει βέβαια και το μουσείο WMT που εγκαινίασε το στούντιο.


Νωρίτερα είχαν προηγηθεί άλλες σειρές από άλλα στούντιο όπου εργάζονταν κάποιοι από τους ανιματέρ, όπως η σειρά του 1969-72 με τον τίτλο Moomins από τα στούντιο TMS και Mushi Pro ,Τα παραμύθια του H.C. Andersen (1971) και Rocky Chuck, the hill-mouse (1973). Η Rocky Chuck προβλήθηκε στην Ελλάδα ως Παραμύθια του Πράσινου Δάσους.

Οι καλλιτέχνες που εργάστηκαν σε αυτές τις σειρές, όπως και σε διάφορες άλλες ταινίες και σειρές τη δεκαετία του 60 και αρχές του 70, θα συγκεντρωνόταν ξανά για τις σειρές του Nippon Animation. Οι σειρές μεταξύ 1969-1974 ονομάζονται και Calpis Theater λόγω του ονόματος του σπόνσορα. Calpis είναι η ονομασία μιας γνωστής ιαπωνικής εταιρίας αναψυκτικών. Μόνο με τη μετονομασία της εταιρίας από Zuiyo Enterprises σε Nippon Animation εγκαινιάστηκε η άλλη ονομασία. Για αυτό και επίσημα η Χάιντι δε θεωρείται μέρος της.
Η πρώτη σειρά που εγκαινίασε το Calpis Theater ήταν η Dororo and Hyakkimaru το 1969, βασισμένη σε manga του Osamu Tezuka. Και αυτή μία από τις θρυλικές σειρές. Παραγωγής Mushi Productions. Μεταδόθηκε από το κανάλι Fuji TV. Όλες οι σειρές από το 1969 και μετά μεταδόθηκαν από το κανάλι Fuji TV, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το στούντιο Nippon Animation δεν παρήγαγε σειρές και για άλλα τηλεοπτικά κανάλια.
 

final.png


Στη δεκαετία του 60 και στις αρχες του 70 οι περισσότεροι συντελεστές εργάζονταν στην Toei. Ένα από τα κεντρικά πρόσωπα στο ιαπωνικό animation τότε, πέραν του Osamu Tezuka, ήταν και ο Yasuo Otsuka. Και μία κομβική σειρά όπου όλοι οι ανιματέρ εργάστηκαν μαζί ήταν ο πρώτος κύκλος της Lupin III στις αρχές του 70. Ο Otsuka σχεδίαζε να την κάνει πρώτα ταινία και είχε συνεργαστεί με τον Masaaki Osumi για αυτό που τότε ήταν σκηνοθέτης κουκλοθεάτρου. Όμως αντί για ταινία τελικά έγινε σειρά. Αυτοί οι δύο είχαν σκηνοθετήσει τον πρώτο κύκλο των Moomins. Ο Otsuka όμως είχε αποχωρήσει από την εταιρία. Η σειρά Lupin πάντως ήταν πρωτοποριακή γιατί ήταν η πρώτη που δεν απευθύνονταν μόνο σε παιδιά και ο τρόπος προσέγγισης του Otsuka θα άνοιγε το δρόμο για το λεγόμενο anime boom τη δεκαετία του 70 με σειρές όπως Heidi και Yamato να γίνονται πασίγνωστες. Είχαν αρχίσει να φτάνουν και οι πρώτες συσκευές βίντεο και έτσι οι θεατές μπορούσαν να μελετήσουν με περισσότερη λεπτομέρεια τις σειρές. Το στυλ των σειρών άρχισε επίσης να αλλάζει. Εκεί που έμοιαζε με καρτουνίστικο ανεξάρτητο animation του 60, άρχισε να μετατρέπεται σε πιο εμπορευματοποιημένο και πιο επαγγελματικό. Πέραν του ότι συμμετείχαν αρκετά γνωστοί ανιματέρ στην παραγωγή της Lupin III, ήταν ίσως από τις πρώτες που οι ανιματέρ έβαζαν τη δική τους πινελιά και τέχνη στο animation και δεν ακολουθούσαν απλά εντολές των παραγωγών, Δεν είναι τυχαίο πως στα πρώτα επεισόδια οι παραγωγοί άλλαξαν τους σκηνοθέτες λόγω χαμηλής τηλεθέασης και παραπόνων των χορηγών. Συγκεκριμένα υπήρχαν παράπονα πως ήταν περισσότερο για ενήλικες η σειρά, ξεχνώντας πως στην αρχή υπήρχε η συμφωνία να ακολουθήσουν αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Παρόμοια κατάληξη βέβαια είχαν οι Miyazaki και Takahata με την ταινία της Toei Horus το 1968 που ήταν οικονομική καταστροφή παρά την πρωτοποριακή για την εποχή της ποιότητα.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Miyazaki, Takahata να αναλάβουν την σκηνοθεσία μετά την αποχώρηση και του Otsui και αργότερα να φύγουν από την Toei και να πάνε στο στούντιο A Pro. Γενικά αρκετοί από τους ανιματέρ ακολούθησαν την πορεία Toei, A Pro, Telecom, Ghibili. Στο Ghibili ήρθαν βέβαια και ανιματέρ από άλλα γνωστά στούντιο, όπως το Topcraft. Το στούντιο αυτό, εκτός από το animation της ταινίας Nausicaa, συμμετείχε σε παραγωγές όπως The Last Unicorn, Flight of Dragons, Return of the King και Hobbit, ενώ μετά τη Nausicaa, ιδρύθηκε και το Pacific Animation Center όπου μερικοί ανιματέρ από το Topcraft που δεν μεταπήδησαν στο Ghibili, εργάστηκαν εκεί. Αν δεν σας λέει τίποτα το όνομα, σειρές όπως Wind in the Willows, Thundercats, Silverhawks και Comic Strip, έγιναν animated εκεί.

Οπότε καταλαβαίνετε γιατί αυτές οι σειρές κουβαλάνε ένα μεγάλο μέρος της κληρονομιάς του ιαπωνικού animation. Ήταν η περίοδος που οι γνωστοί Ιάπωνες ανιματέρ βρισκόταν ίσως στο αποκορύφωμα της δημιουργικότητας τους. Είναι ένα στάδιο της καριέρας ενός ανιματέρ που δε γίνεται να επαναληφθεί. Γιατί ο άνθρωπος και ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα αλλάζει. Για αυτό και ο σημερινός Miyazaki δεν έχει και πολλά κοινά με αυτόν του 70 και του 80, ούτε και κανένας άλλος ανιματέρ δεν έχει σχέση με το νεανικό εαυτό του. Πάντως ακόμα και σήμερα θα δείτε όλο και κάποια επιρροή αυτών των σειρών σε οποιοδήποτε είδος anime βλέπετε.

Σχεδόν όλες οι σειρές έχουν μεταγλωττιστεί σε πολλές ευρωπαϊκές, ασιατικές, λατινοαμερικάνικες και αραβικές χώρες.

Ας τις περιγράψω λέγοντας και τις εντυπώσεις μου. Ο σειρές ήταν είτε στο πρωτότυπο (Ιαπωνικά), είτε μεταγλωττισμένες στα Γαλλικά, Ιταλικά και Γερμανικά. Πολλές από αυτές τις σειρές έχουν τόσο καλές μεταγλωττίσεις, που ξεπερνούν ακόμα και το πρωτότυπο. 'Ήταν η εποχή που οι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα στούντιο μεταγλώττισης λάμβαναν τη μεταγλώττιση στα σοβαρά. Ιδίως τα anime είχαν γεμίσει τον κόσμο με ενθουσιασμό και οι υπεύθυνοι μεταγλώττισης και οι ηθοποιοί έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό. Βέβαια χώρες όπως Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και Γερμανία έχουν παράδοση στη μεταγλώττιση έτσι και αλλιώς. Αλλά και στα Ιαπωνικά οι ηθοποιοί ήταν αρκετά καλοί και χάρη σε αυτές τις σειρές καθιερώθηκαν και είναι πλέον από τους πιο γνωστούς στην Ιαπωνία, αλλά και τους πιο καλοπληρωμένους.

Οι σειρές απο το 1974 ως το 1979 θεωρούνται και ως σειρές pre-ghibili. Σε αυτές περιλαμβάνονται και σειρές εκτός του WMT, όπως και ταινίες, τόσο εντός Nippon Animation όσο και σε άλλα στούντιο, μέχρι την ίδρυση του Studio Ghibili. Αν και αργότερα θα έρχονταν και άλλοι ανιματέρ από το στούντιο Nippon Animation.
Να πω πως υπήρχε και σχέδιο να γίνει σειρά η Πίπι Φακιδομύτα, αλλά τελικά αναβλήθηκε και κάτι με παρόμοια υπόθεση ήταν η ταινία Panda no Daiboken

Οι σειρές κατά χρονολογική παρουσία τηλεοπτικής μετάδοσης είναι:

1974: Heidi, Girl of the Alps
1975: A Dog of Flanders
1976: 3000 Leagues in Search of Mother - Cuore: Dagli Apennini Alle Ande
1977: Rascal the Raccoon
1978: Perrine - En Famille
1979: Anne of Green Gables
1980: Adventures of Tom Sawyer
1981: Flone on the Marvelous Island - Swiss Family Robinson
1982: Lucy of the Southern Rainbow - Southern Rainbow
1983: The Alps Story: My Annette - Treasures of the Snow
1984: Katri, Girl of the Meadows - Paimen, piika ja emäntä
1985: A Little Princess Sara
1986: Pollyanna
1987: Little Women
1988: Little Lord Fauntleroy
1989: Peter Pan
1990: Daddy Long Legs
1991: Sound of Music - Story of the Trapp Family Singers
1992: The Bushbabies
1993: Tale of Young Grass: Nan and Miss Jo - Little Men
1994: Tico of the Seven Seas
1995: Romeo's Blue Skies - Die Schwarzen Brüder
1996: Lassie
1997: Remi, the Homeless Girl - Sans Famille
2007: Shoujo Cosette - Les Miserables
2008: Porfy's Journey - Les Orphelins de Simitra
2009: Before Green Gables


 

final.png



1974:Heidi, Girl of the Alps
52 επεισόδια

heidi-1.jpg



Βασισμένη στο πασίγνωστο βιβλίο της της Ελβετής Johanna Spyri (1827-1901). Η σειρά που εγκαινίασε το νεο-ρεαλιστικό στυλ του Isao Takahata, κατι που ο Miyazaki θα αποδοκίμαζε αργότερα. Ο Miyazaki ήταν σχεδιαστής layout, όπως και στις επόμενες σειρές μέχρι το 1979. Είχε προηγηθεί και ένα πιλοτικό επεισόδιο του Yasuji Mori. Από τις σειρές που άφησαν εποχή και μάλιστα αντικατέστησε το Διαστημόπλοιο Αργώ λόγω υψηλότερης τηλεθέασης. Από τις σειρές που ο νεο-ρεαλισμός γίνεται τέχνη και επεκτείνεται σε πολλά επίπεδα. Στην Ιαπωνία τα παιδιά μέσω αυτής της σειράς για πρώτη φορά άκουσαν γερμανική παραδοσιακή μουσική. Αλλα σημαντικά ονόματα είναι του Yochi Kotabe και της γυναίκας του Reiko Okuyama, μία από τις πρωτοπόρους γυναίκες ανιματέρ που πέθανε δυστυχώς το 2007, που αντικατέστησαν έναν από τους θρύλους του ιαπωνικού animation, τον Yasuji Mori, ο οποίος λόγω αρρώστιας εγκατέλειψε το project. Αλλιώς η σειρά μπορεί να ήταν ακόμα καλύτερη. Η εισαγωγή και η σκηνή που η Χάιντι και ο Πέτερ χορεύουν στις εποχές, είναι δικό του δημιούργημα. Μάλιστα για να γυριστεί, ο Mori με τον Kotabe γύρισαν με την κάμερα μια σκηνή που χορεύανε οι ίδιοι! Ο Kotabe είναι ένας από τους κύριους ανιματέρ της πασίγνωστης σειράς Pokemon. Για το χώρο του animation όμως, σταθμός θεωρείται η σειρά Future Boy Conan το 1978, όπου μαζί με τον Takahata βοήθησε αρκετά τον Miyazaki στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Οι σειρές Χάιντι, Conan και Marco όπου συνεργάστηκαν οι 3 αυτοί καλλιτέχνες θεωρούνται από τις σημαντικότερες για τη δεκαετία του 70.
Όταν η Χάιντι προβλήθηκε στην Ισπανία το 1975, ένα επεισόδιο αναβλήθηκε λόγω του θανάτου του Φράνκο και προβλήθηκε σε διαφορετική ώρα, με αποτέλεσμα να υπάρξει διαμαρτυρία από τους θεατές και να προβληθεί μία εβδομάδα αργότερα. Στην Ισπανία, στο Ισραήλ, στη Λατινική Αμερική και αλλού ήταν ουσιαστικά η σειρά που έκανε τα ανιμε ευρέως γνωστά, αν και τότε κανείς δεν ήξερε πως ήταν από την Ιαπωνία. Στην Αμερική βγήκε ένα βίντεο με περίληψη των πρώτων 4 επεισοδίων.
Επίσης άλλο ένα αγγλικό dub όλης της σειράς έγινε για την Ασία (Ινδία και Φιλιππίνες). Εκτός από τη σειρά κυκλοφόρησαν και άπειρες διασκευές κόμικς, παιχνίδια, παζλ κλπ. Στην Ιαπωνία ακόμα και διαφημιστικά σποτάκια για να διαφημίσουν ελβετικά προϊόντα βγάζουν......Και όλα αυτά μόνο από το ιαπωνικό καρτούν. Φανταστείτε με τις άλλες διασκευές τι γίνεται.
H Χάιντι της σειράς και ο τρόπος που εμπορευματοποιήθηκε, έχουν ελάχιστη σχέση με το βιβλίο της συγγραφέως. Και όπως με την παρακάτω σειρά Anne of Green Gables, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν διαβάσει τα βιβλία. Η σειρά καλύπτει τα δύο πρώτα βιβλία, δηλ. τα Heidis Lehr- und Wanderjahre και Heidi kann brauchen, was es gelernt hat. Μερικές σκηνές είναι επηρεασμένες μάλιστα και από την ταινία Citizen Kane! Για να μην φανταστεί κανείς ότι η κατάληξη με την Κλάρα μπαίνει αυθαίρετα στη σειρά, το ίδιο συμβαίνει και στο τέλος του δεύτερου βιβλίου.


 

final.png



1975: A Dog of Flanders
52 επεισόδια

dogofflanders.jpg



Βασισμένη στο μυθιστόρημα παιδικής λογοτεχνίας της Βρετανίδας συγγραφέως Marie Louise de la Ramée, κοινώς γνωστή ως Ouida (1839-1908 ), διαδραματίζεται στο Βέλγιο στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Το μυθιστόρημα ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά. Ο Nello, ορφανός από γονείς μεταφέρει μαζί με τον παππού του γάλα στην Αμβέρσα και μια μέρα βρίσκει παρατημένο και μισοπεθαμένο ένα σκυλί Φλαμανδίας, τον Patrasche. Μια φιλία αναπτύσσεται μεταξύ των δυο και τα πράγματα θα πάρουν μια δραματική τροπή σε ένα από τα συγκλονιστικότερα τελευταία επεισόδια που στην Ιαπωνία είχε το ίδιο αποτέλεσμα στα παιδιά, όπως και η ταινία Bambi στην Αμερική. Σε σχέση με τη Χάιντι υστερεί σε κάποια σημεία στο ρεαλισμό, αλλά τα περισσότερα σου κρατάνε το ενδιαφέρον μέχρι το συγκλονιστικό τέλος. Ήταν και αυτή αρκετά δημοφιλής στην Ιαπωνία, αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα όταν το 1997 στην Ιαπωνία ρωτήθηκαν πια σειρά από όλες ήθελαν να γίνει ταινία, αυτή διαλέχτηκε. Η ταινία του 1997 έχει καλύτερο animation, αν και έχει κάποια προβλήματα υπερδραματοποίησης.
Το 1992 έγινε μια άλλη διασκευή του βιβλίου από το στούντιο TMS. Είναι ρεαλιστικότερη και δραματικότερη με πιο ψυχοπλακωτικό τέλος. Και οι δυο σειρές αξίζουν, αλλά το ότι η σειρά του 1975 έμεινε κλασσική δείχνει πως δε φτάνει μόνο το δράμα και ο ρεαλισμός για μια καλή σειρά. Πιο λεπτομερή παρουσίαση, έγραψα εδώ. Στην Ιαπωνία εικάζεται πως την έβλεπαν σχεδόν τα 3/4 του πληθυσμού. Η μεγαλύτερη τηλεθέαση από οποιαδήποτε άλλη σειρά.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως και ένα άλλο όνομα. Του Toshiyasu Okada, σκηνοθέτη animation, που υπό την σκηνοθεσία του Hisayuki Toriumi, ο οποίος ήταν ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες και ήταν και μέντορας του Mamoru Oshii, είχε κύριο ρόλο στο animation έργων όπως Mysterious Cities of Gold, Dallos, Area 88 και Nils Holgersson.
Είχε προηγηθεί και ένα 10λεπτο επεισόδιο αφιερωμένο στο βιβλίο παλιότερα από το Studio TMS. Βέβαια εκεί θα ακολουθούσαν άλλη προσέγγιση και θα μας έδιναν αριστουργήματα, όπως τα Treasure Island και Sans Famille.




 

final.png




1976: 3000 Leagues in Search of Mother - Cuore: Dagli Appennini Alle Ande
52 επεισόδια

marco-1.jpg



Σκηνοθετημένη από τον Isao Takahata θεωρείται από πολλούς ίσως η κορυφαία από όλες τις σειρές. Βασισμένη στο γνωστό διήγημα Cuore του Ιταλού Edmondo de Amicis (1846-1908 ). H σειρά περιγράφει ένα διδακτικό απόσπασμα 20 σελίδων και διαδραματίζεται στην Τζένοα του Β' μισού του 19ου αιώνα. Άλλη μια σειρά που διασκευάζει όλο το βιβλίο έγινε το 1981 απο το Nippon Animation και ήταν γνωστή στην Ιταλία και στη Γαλλία. Ο 11χρονος Μarco Rossi, του οποίου η μητέρα μετανάστευσε στην Αργεντινή για να βοηθήσει την οικογένειά της, ξεκινάει μόνος του το ταξίδι προς τα εκεί για να τη βρει, αφότου έπαψε ξαφνικά να στέλνει γράμματα. Η σειρά περιγράφει την περιπέτειά του που ξεκινά από τη δύσκολη ζωή στη Τζένοα, συνεχίζεται με το ταξίδι με το πλοίο και τη διάσχιση όλης της Αργεντινής μέχρι να βρει τη μητέρα του. Επηρεασμένη η σειρά από νεορεαλιστικά στοιχεία, με άψογο animation και μουσική, έγινε πασίγνωστη στις ισπανόφωνες χώρες κυρίως και μάλιστα όταν προβλήθηκε στην Αργεντινή διακόπηκε λόγω του θλιβερού θέματος. Και στην γερμανική έκδοση κόπηκαν κάποιες σκηνές. Είναι γνωστή στις άλλες χώρες περισσότερο με το όνομα Marco. Ο ρεαλισμός που εγκαινίασε ο Takahata στην Χαιντι φτάνει στο αποκορύφωμά του. Να σημειωθεί πως ο Takahata επισκέφθηκε μαζί με το ζωγράφο των υπέροχων φόντων της σειράς Takashi Mukuo , τόσο τη Τζένοα όσο και τοποθεσίες της Αργεντινής. Το εκπληκτικό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας φαίνεται μιας και καμία σειρά animation δεν δείχνει με τόσο ζωντανό τρόπο τη ζωή της Τζένοα και της Αργεντινής του 19ου αιώνα. Εκτός αυτού υπάρχουν και εξπρεσσιονιστικά στοιχεία, αλλά και από La Nouvelle Vague. Το animation και αυτό ένα επίπεδο πιο πάνω αν και η μουσική διατηρείται απλά σε καλά επίπεδα σε σχέση με το animation, εκτός βέβαια από την υπέροχη και θλιβερή εισαγωγή. Το 1999 έγινε και ταινία, ωστόσο χωρίς τη συμμετοχή του Takahata. Γιατί 24 χρόνια μετά πολλά είχαν αλλάξει (περισσότερα για αυτή την αλλαγή παρακάτω). Παρόλα αυτά η ταινία έχει πολύ καλή ποιότητα μιας και συμμετείχαν έμπειροι ανιματέρ από όλο το εύρος των ανιμε. Σκηνοθέτης ήταν ο Kozo Kusuba, ενώ είχε επιστρέψει και ο Yoichi Kotabe για την ταινία. Και στη σειρά Cuore του 1981 δύο επεισόδια αφιερώνονται στο διήγημα. Για το βιβλίο βέβαια ούτε συζήτηση. Από τα καλύτερα που υπάρχουν. Επιλεγμένο από την UNESCO.


 

final.png




1977: Rascal the Raccoon


52 επεισόδια

rascal-1.jpg



Βασισμένη στο βραβευμένο με το Newberry Honor το 1964 αυτοβιογραφικό βιβλίο του North Sterling (1906-1974), περιγράφει τη ζωή του όταν ήταν παιδί στην περιοχή Rock River του Wisconsin το 1917, όπου βρίσκει ένα μικρό ρακούν και το ονομάζει Ράσκαλ. Το βιβλίο περιγράφει τις διάφορες περιπέτειες του στις υπέροχες τοποθεσίες του Wisconsin, μέχρι που αναγκάζεται να εγκαταλείψει στο τέλος το ζώο. Από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Η σειρά παρουσιάζει κάποιες διαφορές σε σχέση με το βιβλίο όπου ο Sterling αποχαιρετά το ρακούν για να μετακομίσει στο Milwaukee. Παρόλο που οι τοποθεσίες είναι πανέμορφα σχεδιασμένες (οι ανιματέρ επισκέφτηκαν το Wisconsin για να κάνουν σκίτσα για τη σειρά και είχαν εκεί και μια μικρή περιπέτεια), οι χαρακτήρες νιώθεις πως θα έπρεπε να έχουν περισσότερη λεπτομέρεια.
Στα θετικά σημεία η μουσική του Takeo Watanabe, ενός από τους γνωστότερους συνθέτες, που συνέθεσε τη μουσική της Χαιντι, όπως και της Κάντυ και της Σάντυμπελ, αλλά και του προαναφερθέντος τίτλου A Dog of Flanders. Όταν βλέπεις τη σειρά σου έρχεται αρκετή νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια που έχασες. Εδώ αν και ο Isao Takahata δεν συμμετέχει, ωστόσο τον αντικαθιστούν εξίσου επάξια οι καταξιωμένοι σκηνοθέτες Endou Seiji, Saito Hiroshi and Koshi Shige.Οι δύο πρώτοι μάλιστα είχαν λάβει μέρος και στη σκηνοθεσία της σειράς Πινόκιο.
Αξίζει να σημειωθεί πως και μια άλλη σειρά έγινε στην Ιαπωνία το 1983 σε άλλο στούντιο, βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ to 1939, The Yearling της Marjorie Kinnan Rawlings (1896-1953 ). Αλλά και από το Nippon Animation την ίδια χρονιά με το Rascal έγινε και μια άλλη σειρά με τον τίτλο Bearcub Jackie, βασισμένη στο βιβλίο Monarch, the Big Bear of Tallac του συγγραφέα Ernest Thompson Seton (1860- 1946 ), που μεταξύ άλλων έγραψε και το βιβλίο που βασίστηκε η σειρά Banner the Squirrel,που προβλήθηκε από την ΕΤ3, με τον τίτλο "Κίκο το Σκιουράκι". Παρόμοια σειρά ήταν και η "Παραμύθια του Πράσινου Δάσους" (Rocky Chuck the Hill Mouse), βασισμένη στο βιβλίο του Thornton Burgess (1874-1965).
Να συμπληρώσω πως η σειρά Rascal ήταν τόσο γνωστή στην Ιαπωνία που πολλά παιδιά υιοθέτησαν ρακούν για ζωάκια και μετά τα βαρέθηκαν και τα εγκατέλειψαν, πράγμα που οδήγησε τα ρακούν να σπείρουν τον όλεθρο στα χωράφια. Ο Miyazaki συμμετείχε στο animation σε μερικά επεισόδια. Δυστυχώς στις ΕΠΑ η Ντίσνεϋ κρατά τα δικαιώματα του ονόματος, λόγω μιας καλής ταινίας που είχε γυρίσει πριν τη σειρά και έτσι δεν προβλήθηκε ποτέ εκεί. Το 2005 λόγω της δημοτικότητας της σειράς γυρίστηκε εκ νέου μια άλλη σειρά 52 τετράλεπτων επεισοδίων, προφανώς στοχεύοντας στους μικρούς φίλους του συμπαθέστατου ρακούν.
Το 2007 γιορτάζοντας τα 30 χρόνια από την προβολή της σειράς, το Nippon Animation οργάνωσε ένα διαγωνισμό, με τους νικητές να κερδίζουν μια εκδρομή στο Edgerton όπου είναι το μουσείο του North Sterling, ενώ συνάντησαν και τους συγγενείς του συγγραφέα. Τυχερό το παιδί που κέρδισε.....είδατε μάρκετινγκ οι Ιάπωνες;

Site αφιερωμένο στο βιβλίο, στην ταινία, στη σειρά, αλλά και στο συγγραφέα, εδώ:

goJefferson.com - Rascal by Sterling North - Araiguma Rasukaru - Rascal the Raccoon - Sterling North




 

final.png



1978: Perrine - En Famille
53 επεισόδια

perrine2-1.jpg



Βασισμένη στο γνωστό γαλλικό μυθιστόρημα του Hector Malot (1830-1907 ). Στη Γαλλία του 1870 η Perrine μαζί με την Ινδή μητέρα της φτάνουν στο Παρίσι με σκοπό τη Maraucourt, μια βιομηχανική κωμόπολη κοντά στην Amiens. Εκεί είναι η βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας του παππού της Perrine. Επειδή ο παππούς της μάλωσε με το γιο του λόγω του γάμου του με μια αλλόθρησκη, ο γιος του έφυγε για την Ινδία όπου γεννήθηκε η Perrine. Όμως λόγω οικονομικών δυσκολιών αναγκάστηκε να γίνει περιπλανώμενος φωτογράφος με τη γυναίκα και την κόρη του, μέχρι που πέθανε άρρωστος στη Βοσνία. Η Perrine εκτός από αυτό δέχεται και ένα άλλο πλήγμα. Πιάνει δουλειά στο εργοστάσιο του παππού της χωρίς όμως να αποκαλύψει την ταυτότητά της.
Το βιβλίο ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει και η σειρά δεν με απογοήτευσε καθώς μένει αρκετά πιστή σε αυτό, ενώ μερικές στιγμές είναι ιδιαίτερα δραματικές. Και εδώ το animation είναι σαν τη προηγούμενη σειρά, αλλά οι χαρακτήρες είναι άψογοι και η σκηνοθεσία το ίδιο. Η σειρά βραβεύτηκε σε μερικές χώρες. Ένα χρόνο πριν το μυθιστόρημα Sans Famille του ίδιου συγγραφέα, είχε γίνει επίσης σειρά από το TMS και γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπου προβλήθηκε. Συμμετείχε και ο Ι. Takahata στη σκηνοθεσία κάποιων επεισοδίων. Λεπτομερέστερη παρουσίαση εδώ.

 

final.png



1979: Anne of Green Gables
50 επεισόδια

petran79_World%20Masterpiece_anne.jpg


Η σειρά προβλήθηκε και στην Ελλάδα υπό τον τίτλο Άννα, το κορίτσι της χαράς. Τα βιβλία της Lucy Maud Montgomery (1874-1942 ) είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στην Ιαπωνία, όπως και η δυτική λογοτεχνία γενικότερα. Αρκετοί Ιάπωνες επισκέπτονται κάθε χρόνο τον Καναδά και τον τόπο που γεννήθηκε η συγγραφέας. Μάλιστα όταν το 1997 είχε ξεσπάσει μια πυρκαγιά και είχε καταστραφεί το κτίριο που έζησε, είχαν βοηθήσει οικονομικά μέσω του συλλόγου Buttercups, που ιδρύθηκε το 1981 και είναι αφιερωμένος στη διάδοση των έργων της . Η Ιαπωνέζα μεταφράστρια του βιβλίου Hanako Muraoka (1893-1968 ) επισκέφτηκε τον Καναδά και μετέφρασε το βιβλίο στα Ιαπωνικά και αφού επέζησε τους βομβαρδισμούς του Τόκυο το 1945 (κυριολεκτικά κρατούσε τη μετάφραση στα χέρια της ενόσω πέφταν οι βόμβες ψάχνοντας κρησφύγετο) και επειδή μετά οι Ιάπωνες ζητούσαν βιβλία δυτικής λογοτεχνίας για τα σχολεία τους, επιλέχθηκε και αυτό και έτσι έγινε ευρύτερα γνωστό. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1952 και πούλησε μέχρι σήμερα 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Η σειρά γνώρισε όπως ήταν φυσικό μεγάλη επιτυχία στην Ιαπωνία, αλλά και στις χώρες που μεταγλωττίστηκε. Η ιαπωνική εισαγωγή δυστυχώς δεν μεταφέρθηκε στην Ευρώπη, μιας και εκεί υπάρχει το στοιχείο που την κάνει ελκυστική, δηλ. η ρομαντικοποίηση της φύσης.
Η σκηνοθεσία και πάλι από τον Isao Takahata και ο ρεαλισμός φτάνει σε νέα επίπεδα. Όπως είχε πει και ο σκηνοθέτης Μ.Oshii εκπλάγηκε με το πόσο ευρεία μπορεί να είναι μια σκηνοθεσία. Δε βλέπεις τίποτα άλλο από ένα συνεχές πλάνο με μια άμαξα να περνάει ή κάποιον να πλένει πιάτα. Όμως το αποτέλεσμα ήταν τόσο έντονο που του άνοιξαν τα μάτια. Πράγματι το animation φτάνει σε νέα επίπεδα. Η Avonlea ειναι λεπτομερέστατη και ο τρόπος που η Άννα αναπτύσσεται από ένα μικρό κορίτσι σε μια κοπέλα είναι εντυπωσιακός. Σε καμία άλλη σειρά δεν είδα κάτι παρόμοιο. Ο Yoshifumi Kondo ήταν ο σχεδιαστής χαρακτήρων και ο τρόπος της μεταμόρφωσης της Άννας από κορίτσι σε έφηβη δέχτηκε αρκετά καλές κριτικές. Είχε αντικαταστήσει τον Yoichi Kotabe ο οποίος είχε διακόψει τη συνεργασία του με το στούντιο μετά τη σειρά Marco. Πάρα την καλλιτεχνική αρτιότητα, το μόνο που εμποδίζει τη σειρά να γίνει καλύτερη είναι πως δε συμβαίνουν και πολλά πράγματα, όσο καλή σκηνοθεσία και να έχει. Ήταν επίσης η τελευταία χρονιά του Miyazaki πριν φύγει από το Nippon Animation. Εργάστηκε ως σχεδιαστής layout στα πρώτα επεισόδια. Για αυτό και στα πρώτα επεισόδια διακρίνεται μία ανώτερη ποιότητα animation. Ένα χρόνο μετά θα ακολουθούσε και ο Takahata. Σκηνοθέτης animation o Koichi Murata, o οποίος συμμετείχε σε πολλές σειρές που προβλήθηκαν στην Ευρώπη τη δεκαετία του 70 και του 80. Ένας από τους βασικούς ανιματέρ σειρών, όπως των Marco και Future Boy Conan. Ήταν ιδρυτής μαζί με τον Kazuo Komatsubara του στούντιο Oh Productions, που μεταξύ άλλων ανέλαβε και το animation σειρών, όπως η Captain Harlock. Η σειρά φυσικά έγινε διασκευή και σε manga στην Ιαπωνία, αλλά και πασίγνωστο μιούζικαλ. Μάλιστα επειδή εκεί τα manga είναι πιο διαδεδομένα από τα βιβλία, τα περισσότερα παιδιά μέσω των manga γνώρισαν το έργο (λες και εμείς μπόμπιρες δεν προτιμούσαμε τα κόμικς....).
Ο Takahata είχε πει τότε χαρακτηριστικά πως πρέπει ο ανιματέρ να μπει στον κόπο να ζωγραφίσει ένα ζωντανό άτομο, να μεταμορφώσει αυτή τη ζωγραφιά σε animation και να χρησιμοποιήσει αυτό το σχέδιο για να ξαναδημιουργήσει τη συμπεριφορά του ατόμου αυτού. Και σε όλη τη διαδικασία κάτι θα μάθει ο ανιματέρ.
Η σειρά μεταδόθηκε στον Καναδά και ως περιληπτική ταινία των πρώτων 6 επεισοδίων σε επιμέλεια I.Takahata στα Γαλλικά. Αλλά μιας και ενα τμήμα της χώρας είναι γαλλόφωνο, όλες οι σειρές που προβλήθηκαν στη Γαλλία, προβλήθηκαν και εκεί. Οπότε προβλήθηκε και ολόκληρη. Πρόσφατα το 2007 έγινε σειρά από το TMS και το άλλο έργο της Montgomery, το Emily of New Moon. Εκτός από τις πολυάριθμες ταινίες βγήκε επίσης και σε καρτούν καναδικής παραγωγής. Η ιαπωνική σειρά του 1979 πάντως θεωρείται από τις καλύτερες διασκευές παιδικής λογοτεχνίας σε animation.
Το 2008 γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια από την έκδοση του βιβλίου με διάφορες εκδηλώσεις στην Ιαπωνία, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες (το βιβλίο βλέπετε δεν είναι μόνο στην Ιαπωνία γνωστό). Μάλιστα βγήκε σε DVD στην Ιαπωνία ειδική έκδοση της σειράς για τα 100 χρόνια.

NIPPON ANIMATION �b�@NEWS
Oshii on Miyazaki and Takahata // Hayao Miyazaki Web


 

final.png


1980: The Adventures of Tom Sawyer
49 επεισόδια

petran79_World%20Masterpiece_sawyer.jpg


Mετά την αποχώρηση των Miyazaki, Takahata, Kotabe οι σειρές WMT έπρεπε πλέον να βρουν άλλη προσέγγιση. Και όντως σε σχέση με τις προηγούμενες σειρές νιώθεις πως βλέπεις κάτι διαφορετικό. Αν και μερικά επεισόδια, ιδίως μέχρι το #21 είναι αρκετά καλά, μετά δυστυχώς η ποιότητα πέφτει με συνέπεια να βλέπεται με δυσκολία η σειρά, ιδίως αν συγκριθεί με τις προηγούμενες. Εξαίρεση 3-4 επεισόδια μετά το επεισόδιο 21. Πάντως οι στιγμές που ο Tom δέχεται ραπίσματα από το δάσκαλό του, αλλά και η τελική εκδίκηση της τάξης στο δάσκαλο, θα μείνουν αξέχαστες. Προβλήθηκε και στις ΗΠΑ στο HBO.Και μια άλλη σειρά με τον Huckleberry Finn έγινε καρτούν από άλλο ιαπωνικό στούντιο που προβλήθηκε και στην Ελλάδα και ίσως να είναι καλύτερη στο σενάριο. Στο animation βέβαια δεν έχω παράπονα μιας και συμμετείχαν ανιματέρ όπως ο Yoshifumi Kondo. Οι χαρακτήρες έχουν την ιδιαίτερή τους ζωντάνια. Και οι σκηνές με τον Τζο τον Ινδιάνο ξεχωρίζουν. Για τα τυπικά, η σειρά είναι βασισμένη στο βιβλίο του Mark Twain (1835-1910).


 

final.png


1981: Flone on the Marvelous Island - Swiss Family Robinson
50 επεισόδια

petran79_World%20Masterpiece_flone.jpg


Βασισμένη στο βιβλίο του Ελβετού Johann David Wyss (1743-1818 ). Εμπνευσμένο το βιβλίο, όπως λέει και το όνομα, από το Robinson Crusoe, περιγράφει τις περιπέτειες μιας οικογένειας που ναυαγεί σε ένα νησί και τα πολύτιμα μαθήματα που μαθαίνει στην διάρκεια της επιβίωσης. Στη σειρά μεταφερόμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα και οι γονείς αντί για γιους, όπως στο βιβλίο, έχουν και μια κόρη. Εδώ η σειρά αλλάζει θέμα σε σχέση με τις υπόλοιπες και καταπιάνεται με την επιβίωση. Πώς θα μπορέσει η οικογένεια (γονείς, 2 αγόρια, 1 κορίτσι) να τα βγάλει πέρα; Από το να φτιάξει πάνω σε δέντρο ένα σπίτι, μέχρι κεριά και παπούτσια από φυτά, όλα θα τα δείτε σχετικά με το πως μπορεί να επιβιώνει κάποιος. Η σειρά έχει πολλά να διδάξει στα μικρά παιδιά, όπως να σέβονται και να εκτιμούν τη φύση και αυτά που έχει να τους προσφέρει. Όπως και για το πως μπορεί να αλλάξουν οι σχέσεις μιας οικογένειας όταν πάψουν να ισχύουν αυτά που θεωρούμε ως δεδομένα. Μπορώ να πω πως ήταν από τις αγαπημένες μου σειρές για το είδος της. Στα τελευταία επεισόδια η τροπή γίνεται πιο δραματική για το αν καταφέρουν να ξεφύγουν από το νησί. Γενικά μια παραγωγή υψηλού επιπέδου. Τα φόντα από τον Masahiro Ioka είναι πανέμορφα. Προβλήθηκε στις ΗΠΑ και αυτή στο Family Channel, σε μεταγλώττιση Saban.

 

final.png



1982: Lucy of the Southern Rainbow - Towards the Rainbow
50 επεισόδια

petran79_World%20Masterpiece_lucy.jpg


Βασισμένη στο δυσεύρετο πλέον βιβλίο Southern Rainbow,της Αυστραλής Phillys Piddington (1910-2001 ), που εκδόθηκε το 1982, περιγράφει τη ζωή της οικογένειας Popel που από την Αγγλία μεταναστεύει το 1840 στην Αυστραλία. Τα πάντα περιγράφονται μέσα από τα μάτια των μικρών Lucy και Jane. Άλλη μια σειρά που κρατά το ποιοτικό επίπεδο των προηγουμένων και τα επεισόδια μέχρι που η οικογένεια εγκαθίσταται στη Μελβούρνη είναι αρκετά καλά, ενώ μερικά είναι ιδιαίτερα συγκινητικά. Μετά ο ρυθμός πέφτει λίγο, αλλά η ποιότητα παραμένει. Τα background της Αυστραλίας είναι άριστα σχεδιασμένα. Δε λείπουν και οι σκηνές με χιούμορ, ενώ στα θετικά είναι οι υπέροχοι τίτλοι εισαγωγής, αλλά και οι αστείοι τίτλοι τέλους. Μια σειρά που ήταν και αυτή ιδιαίτερα αγαπητή όπου προβλήθηκε και βλέπεται ακόμα και σήμερα. Το βιβλίο δημοσιεύονταν στο ιαπωνικό περιοδικό Living Book. Μάλιστα η σειρά τελείωσε πριν ολοκληρωθεί το βιβλίο και για αυτό το λόγο το τέλος της είναι ανοιχτό!

 

final.png




1983: The Alps Story: My Annette - Treasures of the Snow
48 επεισόδια

annette-1.jpg



Προβλήθηκε και στην Ελλάδα στο κρατικό και μετά τη Χάιντι επανερχόμαστε στην Ελβετία στο γαλλόφωνο τμήμα αυτή τη φορά, στο μικρό χωριό Rossignere. Βασισμένη στο πολύ ωραίο αυτοβιογραφικό βιβλίο Treasures of the Snow της Patricia St John (1919-1993 ), περιγράφει την σχέση μεταξύ δύο παιδιών, της Annette και του Lucien, που από φίλοι γίνονται άσπονδοι εχθροί για το λόγο πως ο Lucien προκαλεί ατύχημα στον αδελφό της. Τα γεγονότα είναι βασισμένα στη σύντομη διαμονή της συγγραφέως στο ίδιο ελβετικό χωριό όταν ήταν 7 χρονών τη δεκαετία του 20. Άλλη μια ποιοτική σειρά, η πρώτη σε σκηνοθεσία Kozo Kusuba, σκηνοθέτης μετά το 2005 της παρίγνωστης σειράς Doraemon, ο οποίος θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στις μετέπειτα σειρες. Αρκετά καλή διασκευή του βιβλίου και προσθέτει και άλλα στοιχεία που το βιβλίο παραλείπει. Ποιοτικό animation, background και ήχος, ενώ η στιγμή που η Αννέτ καταστρέφει το αλογάκι του Lucien ειναι ιδιαιτέρα έντονη. Υπάρχουν και εδώ μερικές αστείες στιγμές ενω κάποιες άλλες ειναι συγκινητικές. Στα θετικά και η μουσική του Ryouhei Hirose, τόσο στο υπέροχο κομμάτι της εισαγωγής όσο και τη μουσική από παραδοσιακά όργανα στη διάρκεια της σειράς. Βλέπεται ευχάριστα και προβληθηκε και στην Ελλαδα υπό τον τίτλο Άνετ, το κορίτσι των Άλπεων. Δυστηχώς μια μόνο φορά το 1995 από την ΕΤ1 με τις φωνές της Ματίνας Καρρά και της Δήμητρας Δημητριάδου. Έγινε και ταινία το 1980 και τα γυρίσματα έγιναν στο ίδιο το Rossignere σε συνεργασία με τους ντόπιους κατοίκους.

Για πληροφορίες εδώ:

Die Kinder vom Berghof (1983), Spuren im Schnee

 

final.png



1984: Katri, Girl of the Meadows - Paimen, piika ja emäntä
49 επεισόδια

katri2.jpg



Αυτή τη φορά σειρά έχει η Φινλανδία την εποχη του Μεγάλου Πολέμου. Από το Paimen, piika ja emäntä (Βοσκοπούλα, υπηρέτρια και αγρότισσα) της Auni Nuolivaara. Η μικρή Κάτρι ζει με τη μητέρα της και τη γιαγιά και τον παππού της στη φινλανδική ύπαιθρο. Όμως λόγω των δύσκολων καιρών και λίγο πριν αρχίσουν οι εχθροπραξίες, η μητέρα της φεύγει για να εργαστεί στη Γερμανία και μόνω μέσω αλληλογραφίας επικοινωνεί με την οικογένειά της. Το ξεσπασμα του πολεμου όμως κόβει κάθε επαφή μαζί της και επειδή η χώρα περνάει κριση, η Κάτρι φεύγει από τον παππού και τη γιαγιά της και γίνεται βοσκοπούλα αγελάδων απο μικρή ηλικία. Βασισμένη στο πρώτο βιβλίο της αυτοβιογραφικής τριλογίας της συγγραφέως που γράφτηκε για ενήλικες. Τα άλλα δύο είναι τα Isäntä ja emäntä (Αγρότισσα και αγρότης) και Päivä ja ehtoo (Μέρα και Λυκοφώς). Τα άλλα δύο βιβλία αφηγούνται γεγονότα από τη ζωή της Κάτρι που μετά από πολλές περιπέτειες και χτυπήματα της μοίρας καταφέρνει να εκπληρώσει τα όνειρά της και να παντρευτεί έναν πλούσιο αγρότη με δικά του παιδιά. Το πρώτο βιβλίο, σε σχέση με τη σειρά, λαμβάνει χώρο νωρίτερα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, μιας και η συγγραφέας γεννήθηκε το 1883 και πέθανε το 1972. Βέβαια η σειρά δεν έχει και πολλή σχέση με την πλοκή του βιβλίου, εκτός από 2-3 περιστάσεις και το όνομα της πρωταγωνίστριας που και εκεί είναι Κάτρι. Μάλιστα στο βιβλίο υπάρχει και απόπειρα βιασμού και διάφορα άλλα που αφορούν ενήλικες. Λογικό λοιπόν που δεν τα περιέλαβαν σε μια σειρά που προορίζεται για παιδιά. Στο βιβλίο η Κάτρι έχει και μια μικρή αδερφή, τη Λένα. Οι δυό τους μετά το χωρισμότων γονιών τους πρέπει κάτω από δύσκολες συνθήκες να τα βγάλουν πέρα μόνες τους, έχοντας και τον κόσμο εναντίον τους.
Και όπως και σε κάθε σειρά των WMT, η Κάτρι συνοδεύεται και από ένα συμπαθητικό σκυλί ράτσας Dachshund με το όνομα Abel. Αυτη η σειρά έχει μερικά επεισόδια που είναι ίσως από τα κορυφαία. Γιατί πού αλλού θα βρείτε κομμάτια του Sibelius, αλλά και παραδοσιακή φινλανδική μουσική σε σειρά κινουμένων σχεδίων; Περιγράφεται με λεπτομέρεια η ζωή των Φινλανδών χωρικών στη διάρκεια του πολέμου, ενώ αργότερα με τη Ρωσική Επανάσταση και την ανεξαρτησία της χωρας μπαινουν και πολιτικά και εθνικά ζητήματα. Χαρακτηριστικά το προτελευταίο επεισόδιο αναφέρεται στην άφιξη του Λένιν στη χώρα το 1917. Σε καμιά άλλη παιδική σειρά δε θα δείτε κάτι τέτοιο.
Κατά κάποιο τρόπο ξεπερνάει το ρεαλισμό της Χάιντι και του Μαρκο, ενώ οι φινλανδικές τοποθεσίες είναι αψογα σχεδιασμένες. Τρία διαφορετικά στούντιο συνεργάστηκαν για τη δημιουργία των φόντων και τα ίδια είχαν σχεδιάσει και τα φόντα μερικών άλλων σειρών WMT. Παρά το ότι ο Takahata δε σκηνοθετεί, ο Hiroshi Saito βάζει και αυτός τη δικιά του βούλα σε μια από τις καλύτερες ίσως σειρές. Ο Saito ήταν σκηνοθέτης και σε γνωστές σειρές παιδικής λογοτεχνίας, όπως Μάγια η Μέλισσα, Vicky the Little Viking (απο εκεί εμπνεύστηκε και ο δημιουργός του One Piece, Eichiro Oda) και Άλφρεντ το Παπί. Πρόσφατα συμμετείχε και ως σκηνοθέτης animation στη σειρά Soul Eater. Η μουσική συνδυάζεται άψογα με το animation και μερικά επεισόδια μένουν αλησμόνητα και ξεχωρίζουν όχι μόνο σε σχέση με τις προηγούμενες σειρές, αλλά και σε σχέση με οποιαδήποτε σειρά τηλεοπτικού καρτούν. Μόνη απαγοήτευση τα τελευταία 10 επεισόδια και το κάπως απαγοητευτικό και βιαστικό τέλος. Δυστηχώς παρά το ότι μοιάζει κάπως στη Χάιντι, από άποψη δημοτικότητας δεν τα πήγε καθόλου καλά και ανήκει στις λιγότερο γνωστές σειρές του 80. Για αυτό δεν είναι παράξενο που και στην Ελλάδα που προβλήθηκε ελάχιστοι ασχολήθηκαν τότε με αυτήν. Στη Φινλανδία ήταν τελείως άγνωστη, ενώ και το βιβλίο δεν ήταν τόσο δημοφιλές. Μάλιστα όταν ρωτήθηκαν Φινλανδοί για το βιβλίο το χαρακτήρισαν ανιαρό και μελοδραματικό και μάλιστα απόρρησαν πως μια σειρά βασισμένη σε ένα τέτοιο βιβλίο χαρακτηρίστηκε αριστούργημα. Δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο για να εκφέρω προσωπική άποψη. Έγινε και ταινία το 1938. Τα βιβλία μεταφράστηκαν και στα Γερμανικά. Πλέον όμως δεν κυκλοφορούν. Να προσθέσω πως στη Φινλανδία η σειρά έγινε γνωστή το 2005 όταν το πρώτο anime περιοδικό της χώρας έκανε αφιέρωμα στη σειρά. Τη δεκαετία του 80 οι συγγενείς της συγγραφέως, η οποία είχε πεθάνει, δεν έδωσαν την άδειά τους να γίνει η σειρά κινούμενα σχέδια.

Πληροφορίες εδώ:

Das Mδdchen von der Farm (1984)

 

final.png



1985: A Little Princess Sara


46 επεισόδια

sara2.jpg



Αρκετοί έχετε ακουστά το πασίγνωστο βιβλίο της Frances Hodgson Burnett (1849-1924 ). Έγινε και σειρά κινουμένων σχεδίων και ήταν και είναι αρκετά δημοφιλής σε πολλές χώρες ακόμα και τώρα. Αν θεωρείτε πως ενα καρτούν πρέπει να σας κάνει να γελάσετε ή να ανεβασει την αδρεναλίνη σας, βλέποντας αυτή τη σειρά θα αναθεωρείσετε. Ίσως από τις πιο δραματικές σειρές που έχουν γυριστεί. Η ενορχηστρωμένη μουσική είναι με διαφορά η καλύτερη. Η σκηνοθεσία από το Fumio Kurokawa ειναι αριστοτεχνική και κανει τη σειρά να διακρίνεται. Μερικές στιγμές ειναι ιδιαίτερα δραματικές, ενώ το ότι η σειρά διαδραματίζεται σε ένα σχολείο, την κάνει ακόμα καλύτερη. Οι χαρακτήρες και το animation είναι και εδώ στο ίδιο υψηλό επίπεδο και ένα βήμα παραπέρα. Γενικά τα πρόσωπα του βιβλίου αναπτύσσονται περισσότερο στη σειρά, ενώ το βικτωριανό Λονδίνο αναπαρίσταται πειστικότατα. Όσοι διαβάσατε το βιβλίο, πρέπει να δείτε εκτός από τις ταινίες και τη σειρά. Σε αρκετές χώρες έγινε γνωστή και αυτή η σειρά, ιδίως στις Φιλιππίνες. Για όσους ξέρουν Αγγλικά, υπάρχει συνέντευξη του σκηνοθέτη που έδωσε το 1999 στην ιαπωνική έκδοση DVD της σειράς, που εξηγεί με περισσότερες λεπτομέρειες τη σκηνοθεσία του.

Pelleas.net | Interviews, etc > Fumio Kurokawa Interview

Ανεπίσημο site της σειράς με επίσης χρήσιμες πληροφορίες (σε 5 γλώσσες παρακαλώ!) εδώ:

A Little Princess Sara - TV anime based on the famous novel (1985)
 

final.png



1986: Pollyanna

51 επεισόδια

pollyanna-2.jpg



Εδώ τα πράγματα δεν με εντυπωσίασαν όσο στις προηγούμενες σειρές. Αν και η σειρά απο το γνωστό μυθιστόρημα της Eleanor Porter (1868- 1920 ) έχει κάποια θετικά στοιχεία, μερικές σκηνές είναι τόσο κλισέ και υπερ-δραματοποιημένες που νομίζεις ότι κάπου αρχίζει να χαλάει. Στα θετικά ο χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας. Παρόλο που τα πράγματα δείχνουν να ειναι απαισιόδοξα και οδυνηρά και οι άνθρωποι γύρω μουντοί και κακοί, η Πολλυάννα παραμένει αισιόδοξη και κεφάτη και ποτέ δεν απελπίζεται. Αν αυτό ειναι που κάνει τα βιβλία τόσο γνωστά, τοτε μπορώ να πω πως η σειρά πετυχαίνει το σκοπό της. Στα αγγλικά λεξικά υπάρχει το λήμμα Πολλυάννα που σημαίνει ακριβώς αυτή την υπέρμετρη αισιοδοξία. Η γερμανική μεταγλωττιση είναι σε καλά επίπεδα. Σκηνοθέτης ο Kozo Kusuba. Μερικοί θεωρούν τη σειρά αυτή την καλύτερή του (από τις 7 συνολικά).
Στα θετικά της σειράς το animation και τα background, αν και η μουσική δεν φτάνει την ποιότητα των προηγουμένων σειρών. Το δεύτερο μέρος διαδραματίζεται στη Βοστώνη και βασίζεται στο δεύτερο βιβλίο, είναι καλύτερο. Γενικά ποιοτική σειρά και χαρακτήρα σαν της Πολλυάννας δύσκολα να βρείτε σε καρτούν. Στα ιαπωνικά τη φωνή της Πολλυάννας κάνει η γνωστή τραγουδίστρια Mitsuko Horie, που μεταξύ άλλων τραγούδισε και την ιαπωνική εισαγωγή της Κάντυ. Η σειρά κέρδισε το βραβείο Atom το 1986. Τα επεισόδια 27-51 καλύπτουν το δεύτερο βιβλίο με τίτλο Pollyanna grows up. Αν και εδώ υπάρχουν μερικές διαφορές με το βιβλίο (πχ. στο δεύτερο βιβλίο οι χαρακτήρες ενηλικιώνονται), γενικά άλλη μια καλή διασκευή. Ίσως τελικά χρειάζεται το λεγόμενο "Glad Game", ιδιαίτερα στην εποχή μας.


 

final.png



1987: Little Women

48 επεισόδια

littlewomen-1.jpg



Δεύτερη σειρά των WMT που σκηνοθετεί ο Fumio Kurokawa. Στην Ελλάδα είχε προβληθεί μία παλαιότερη σειρά του 1981 από το στούντιο Toei. Και οι δυο σειρές ωστόσο ακολουθούν το βιβλίο Little Women και όχι το Good Wifes, οπως γίνεται στις κλασσικές ταινίες και στις live-action σειρές. Η σειρά του 1987 θεωρείται γενικά ποιοτικότερη. Δεν ξέρω πόσοι διαβάσατε το βιβλίο ή είδατε έστω και μια απο τις ταινίες, αλλά αν το κάνατε και σας αρέσουν και τα καρτούν αξίζει και αυτή η σειρά μια θέαση. Ο σκηνοθέτης σκηνοθετεί άριστα τη σειρά, όπως και στην Little Princess Sara. Εστιάζεται στην καθημερινότητα των χαρακτήρων και το πετυχαίνει με ένα μαγευτικό τρόπο που φτάνει σε κορύφωση τις σειρές του 70. Το animation ειναι σε υψηλά επίπεδα , το ίδιο και η μουσική, όπως και ο σχεδιασμός των χαρακτήρων. Δεν υπαρχει πλοκή, αλλά αυτο αντισταθμίζεται απο τους έξοχους χαρακτήρες. Μια πολύ καλή διασκευή του δημοφιλούς βιβλίου της Louisa May Alcott (1832-1888 ).
Στο animation και στο σχεδιασμό χαρακτήρων πήρε μέρος ο Yoshifumi Kondo που συμμετείχε στο animation της σειράς Anne of Green Gables, αλλά και σε παλιότερες παραγωγές, όπως Lupin III, ενω το αποκορύφωμα του ήταν η υπέροχη σκηνοθεσία στην ταινία Whisper of the Heart. Και όντως η σειρά θυμίζει Whisper of the Heart σε κάποια σημεία. Κρίμα που ο πρόωρος θάνατός του στέρησε απο το Studio Ghibili το διάδοχο του Miyazaki.
Η σειρά ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στη Γερμανία. Προβλήθηκε και στις ΗΠΑ πριν 20 χρονια στο δίκτυο HBO. Η σειρά ακολουθεί το βιβλίο απο το επεισόδιο 17. Πριν δείχνει πως η οικογένεια March λόγω του πολέμου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της. Γενικά η σειρά έχει μερικούς από τους ρεαλιστικότερους χαρακτήρες που έχω δει σε σειρά κινουμένων σχεδίων. Σεναριογράφος ο Akira Miyazaki που συμμετείχε σε αρκετούς από τους τίτλους Meisaku, όπως και σε γνωστές ταινίες anime (Like the Clouds, Like the Wind).

 

final.png



1988: Little Lord Fauntleroy
43 επεισόδια

petran79_World%20Masterpiece_cedie.jpg


Μετά τη Little Princess ακολούθησε το άλλο έργο της F. Burnett. Το βιβλίο από τις πρώτες σελίδες δεν μου άρεσε και το παράτησα. Το βιβλίο όμως με τίτλο The Secret Garden, το οποίο μάλιστα έγινε και αυτό σειρά από άλλο στουντιο τη δεκαετία του 90 και μεταδόθηκε στην Ελλάδα, ήταν πολύ καλύτερο. Η σειρά The Secret Garden όμως δεν έχει τη μαγεία των σειρών WMT και θυμίζει απλώς ένα τυπικό καρτούν βασισμένο σε βιβλίο. Σε ότι αφορά τη σειρά Little Lord Fauntleroy, αυτό που παρατηρείται είναι πως παρά την ποιότητα στο animation και στη μουσική (οι βρετανικές τοποθεσίες είναι αριστα σχεδιασμένες), κάτι λείπει. Ο αριθμός των επεισοδίων είναι μειωμενος. 43 επεισόδια είναι λίγα σε σχέση με τις προηγουμενες σειρες που ειχαν από 48 εώς και 53 επεισόδια. Επίσης μερικές σκηνές είναι υπερ-δραματικές, ενώ μερικά κεφάλαια του βιβλίου είναι συμπυκνωμένα.
Για πολλούς αυτή η σειρά σήμανε το τέλος της χρυσής εποχής των Meisaku. Το κυριότερο χαρακτηριστικό τους, δηλ. πως οι χαρακτήρες φέρονται σα κανονικοί άνθρωποι, δεν υπάρχει εδώ και οι χαρακτήρες φέρονται σαν τυπικοί χαρακτήρες ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων. Αλλά παραμένει μια ποιοτική σειρά. Από τον Kozo Kusuba η σκηνοθεσία. Σε ότι αφορά την ποιότητα στο animation, για τη δεκαετία του 80 μετά τη σειρά Little Women είναι η δεύτερη. Αλλα στα υπόλοιπα υστερεί και γίνεται βαρετή και επαναλαμβανόμενη. Ότι είναι η Πολλυάννα για τα κορίτσια με την αισιοδοξία της, ειναι ο Cedie για τα αγόρια με την καλωσύνη του.



 

final.png




1989: The Adventures of Peter Pan
41 επεισόδια

peterpan-1.jpg



Μεταδόθηκε και στην Ελλάδα. Η εισαγωγή και η προσαρμογή διαλόγων της σειράς για τις χώρες που προβλήθηκε, είναι αυτή του δικτύου Fox Kids. Αν οι προηγούμενες σειρές παρά τα κάποια μικροπροβλήματα ακολουθούσαν το κλίμα του βιβλίου που βασιζόταν, η σειρά Πήτερ Παν ακολουθεί εντελώς διαφορετική πορεία. Μόνο το πρώτο μέρος ακολουθεί το βιβλίο του James Matthew Barrie (1860-1937 ), ενώ το δεύτερο είναι ελεύθερη προσαρμογή. Και όχι μόνο αυτό. Το σχέδιο των χαρακτήρων, με εξαίρεση αυτού της Wendy, δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό των κλασσικών Meisaku. Ήταν μια εποχή που γινόταν μια ανακατάταξη στο στούντιο. Η τηλεθέαση δεν πήγαινε καλά και έπρεπε να διασκευάσουν κάτι πιο δημοφιλές. Και επέλεξαν ίσως το πιο δημοφιλές απο όλα τα διασκευασμένα βιβλία, δηλ. το "Πήτερ Παν".
Ο σκηνοθέτης Takashi Nakamura πάντως είναι ένας από τους πιο αξιόλογους. Συμμετείχε σε θρυλικές παραγωγές, όπως Nausicaa και Akira, ενώ και οι άλλοι ανιματέρ είναι σήμερα από τους πιο καταξιωμένους, όπως οι Hiroyuki Okiura (σκηνη του όχλου στην ταινια Akira) και Toshiyuki Tsuru (σκηνες μαχης στις σειρες Ninken και Naruto). Aλλα ονοματα ειναι των Mitsuo Iso, Osamu Tanabe και Norio Matsumoto. Παρ' όλο που η σειρά μου φανηκέ γενικά μέτρια, παραδέχομαι πως στο animation ήταν ιδιαίτερη. Αν και πιο πολύ τότε μου άρεσε μια άλλη αμερικάνικη σειρά με τίτλο Peter Pan and the Pirates που μεταδόθηκε και αυτή από το Fox Kids.Να πω επίσης πως οι Ιάπωνες ηθοποιοί δάνεισαν τις φωνές τους και στην ιαπωνική μεταγλώττιση της κλασσικής ταινίας της Ντίσνεϋ Πήτερ Παν.
Δυστηχώς η Saban Entertainment έκοψε την τελευταία σκηνή της σειράς από το ιαπωνικό, εκεί δηλ. που η Wendy μεγαλώνει και η κόρη της πετάει με τον Πήτερ στη Χώρα του Ποτέ. Και άλλη μια σκηνή όπου η Luna μαχαιρώνει τον άλλο της εαυτό.


 

final.png




1990: Daddy Long Legs
40 επεισόδια

daddy.jpg



Δηλ. ο Μπαρμπα-Μακρυπόδης. Μεταφράστηκε και στην Διάπλαση των Παίδων. Βασισμένη στο βιβλίο της Jean Webster (1876-1916 ). Η Judy Abbot ζει σε ορφανοτροφείο στην Αμερική στο Μεσοπόλεμο και εχει ταλεντο στο γράψιμο. Μεχρι που καποια μερα ενας ευεργέτης που κρατά κρυφό το όνομά του, της προσφέρει μια θέση σε ένα από τα πιο εξέχοντα σχολεία. Ο μόνος τρόπος επαφής είναι μέσω αλληλογραφίας και η Judy τον αποκαλεί Daddy Long-legs. Αν έλεγα πως το βιβλίο αυτό δεν επηρέασε πολλές ταινίες και ρομάτζα θα έλεγα ψέμματα. Η πρώτη σειρά που χρησιμοποιεί το θέμα του ρομάτζου και μπορώ να πω το πετυχαίνει αρκετά καλά. Μόνο πρόβλημα ο σχεδιασμός χαρακτήρων από τον Junichi Seki που ίσως ξενίσει. Ο Seki συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους σχεδιαστές χαρακτήρων του ιαπωνικού animation και συμμετείχε σε αρκετές γνωστές σειρές, μεταξύ άλλων και κάποιες WMT.
Το βιβλίο είναι σε μορφή αλληλογραφίας των γραμμάτων που στέλνει η Judy στον ευεργέτη της. Και η εποχή που διαδραματίζεται το βιβλίο δεν είναι ο Μεσοπόλεμος (δεκαετία του 1920), αλλά πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γενικά καλή σειρά, αν και προβλέψιμη στο τέλος, αλλά καταλαβαίνεις πως δεν φτάνει σε επίπεδο τις κλασσικές σειρές του 70 και των μέσων του 80. Η μουσική είναι αρκετά καλή. Ακολουθούν μια άλλη πιο εμπορική συνταγή, που προς το παρόν καλά κρατούσε. Στην Ευρώπη είχε κάποια επιτυχία, εκτός της Γερμανίας που διακόπηκε η μετάδοση στη μέση λόγω χαμηλής τηλεθέασης. Στις ΗΠΑ προβλήθηκε μια παλιότερη μεταφορά του βιβλίου σε ταινία από άλλο στούντιο τη δεκαετία του 70. Αν και ήταν μιούζικαλ, στην αγγλική μεταγλώττιση αφαίρεσαν τα τραγούδια.



 

final.png




1991: Τhe Sound of Music - Story of the Trapp Family Singers
40 επεισόδια

trapp3.jpg



Καλά ακούσατε. Η Μελωδία της Ευτυχίας σε σειρά κινουμένων σχεδίων! Βασισμένο στην αυτο-βιογραφία του 1972 της Maria von Trapp (1905- 1987) . Η σειρά καλύπτει την εποχή μέχρι που η οικογένεια λόγω του πολέμου μετακομίζει στην Αμερική. Ενώ στις προηγούμενες σειρές του σκηνοθέτη υπήρχε πολλές φορές το μελόδραμα και τα εύκολα δάκρυα, εδώ τα πράγματα είναι πιο εξισσοροπημένα. Η ψυχολογία των χαρακτήρων και ιδίως των παιδιών, αναπτύσσεται εξαιρετικά. Η Μαρία είναι ίσως από τους καλύτερους χαρακτήρες. Και αν γίνονταν τη δεκαετια του 70 ή του 80 το επιπεδο ίσως να ήταν ακόμα υψηλότερο. Καμία σχέση με τη ζαχαράτη έκδοση της ταινίας. Φυσικά μην περιμένετε και εδώ ρεαλιστική αντιπροσώπευση της ζωης των von Trapp.
Οι χαρακτήρες στο σχέδιο δεν έχουν τη λεπτομέρεια των προηγούμενων σειρών. Και το μουσικό κομμάτι που ακούγεται επαναλαμβανεται συνεχώς. Αλλά οι χαρακτήρες αναπτύσσονται άψογα και αυτή η σειρά ήταν ίσως η τελευταία που διατήρησε το αίσθημα του κλασσικού.
Στη σειρά απλά οι ηλικίες των παιδιών αλλάζουν και γίνονται νεότερα, το ίδιο και η Μαρία. Τα τελευταία 4 επεισόδια, με την είσοδο των Ναζι στην Αυστρία μετά την προσάρτησή της από το Γ' Ράιχ, είναι από τα καλύτερα που έχω δει. Βέβαια η Μαρία και η διδακτική της μέθοδο στη σειρά, αλλά και στις ταινίες εξιδανικεύονται, καθώς στην πραγματικοτητα ήταν περισσότερο αυστηρή και αυταρχική, όπως μαρτυρούν και τα απομνημονεύματα των θετών παιδιών της. Η σειρά κατά περίεργο τρόπο, ενώ προβλήθηκε κανονικά σε χώρες όπως Γερμανία και Αυστρία, στη Γαλλία τα τελευταία επεισόδια λογοκρίθηκαν άγρια ή δεν προβλήθηκαν καθολου!

 

final.png




1992: Τhe Bushbabies
40 επεισόδια

bushbaby-1.jpg



Η μόνη από τις Meisaku που εξελίσσεται στην Αφρική. Βασισμένη στο βιβλίο του Καναδού William Stevenson (1925- 2013), το οποιο ειναι εξαιρετικό και γράφτηκε για την κόρη του μιας και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα όταν έφυγαν από την Κένυα. Η 13χρονη Jackie Rhodes (πραγματικό όνομα της κόρης του συγγραφέα) ζει με την οικογένειά της στην εδώ και δύο χρόνια ανεξαρτητοποιημένη Κένυα και έχει βρει ένα μικρό γκάλαγκο (bush baby στα Αγγλικά) και το ονομάζει Murphy. Ο πατέρας της Jackie είναι φύλακας του Εθνικού Πάρκου και προστατεύει την περιοχή απο τη λαθροθηρία, κυρίως τους ελέφαντες και τους ρινόκερους . Όμως η οικογένεια αναγκάζεται να μετακομίσει στην Αγγλία, επειδή οι Αρχές θέλουν να αντικαταστήσουν τους Βρεττανούς με γηγενείς Κενυάτες. Η Jackie που έχει μεγαλώσει στην Κένυα σοκάρεται, μιας και την θεωρεί πραγματική της πατρίδα. Θέλει να πάρει τον Murphy μαζί της. Ο πατέρας της καταφέρνει και βγάζει μια άδεια από τις Αρχές για αυτόν το σκοπό. Όμως λίγο πριν αναχωρήσει το πλοίο, η Jackie συνηδητοποιεί πως η άδεια λείπει. Φοβούμενη πως δεν θα μπορέσει να πάρει το ζώο μαζί της, αποφασίζει τελικά να το ελευθερώσει, λίγο πριν φύγει το πλοίο.  Την ώρα όμως που πάει να το ελευθερώσει, συναντά τον Tembo, έναν ντόπιο Κενυάτη, πρώην βοηθό του πατέρας της στο Παρκο και αρκετά αφοσιωμένο και πιστό. Αυτή η συνάντηση όμως ήταν και η αιτία να αναχωρήσει το πλοίο χωρίς αυτήν! Και αυτό γιατί τον Τermbo τον καταδιώκουν κάποιοι λαθροθήρες για να του αποσπάσουν ενοχοποιητικά έγγραφα. Έτσι η Jackie και ο Tembo αναγκάζονται να κρυφτούν και ψάχνουν έναν τρόπο να ξεφύγουν. Σκοπός του είναι να διανύσουν μια μεγάλη απόσταση και να πάνε στα βάθη της Κένυας για να βρουν βοήθεια από ένα έμπειστο πρόσωπο. Και αυτό γιατί ο Tembo θέλει να αποφύγει την αστυνομία. επειδή τον είχε ανακρίνει με βάναυσο τρόπο στο παρελθόν.  Έχουν βέβαια και όλες τις Αρχές εναντίον τους, μιας και νομίζουν ότι ο Tembo  απήγαγε το κορίτσι. Αλλά και οι λαθροκυνηγοί πάνε ξωπίσω τους, εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση . Η περιπέτεια έτσι ξεκινά!
Υπάρχει μεγάλη αντίθεση μεταξύ του πρώτου μισού και του δευτέρου. Ενώ το πρώτο μισό δείχνει την καθημερινή ζωη και τις περιπέτειες της οικογενειας χωρις τιποτα ουσιαστικό, το δευτερο αλλάζει ρυθμο και γίνεται περιπέτεια. Το πρώτο μισό ως το 23ο επεισόδιο, ως επί το πλείστον κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και καλύπτει κάποια θέματα της ζωής της οικογένειας Rhodes που δεν είναι και τόσο εμφανή στο βιβλίο, όπως ποια ακριβώς είναι η δουλειά του πατέρα της, τη ζωή της Jackie στο σχολείο, τη σχέση της με τα άλλα παιδιά κλπ. Από το επεισόδιο 23 και μετά καλύπτεται η περιπέτεια της Jackie και του Tembo στην Κένυα, μέχρι την γεμάτη αγωνία κατάληξη και το συγκινητικό αποχωρισμό με το Murphy, ίσως την πιο αστεία και χαριτωμένη μασκότ που έχω δει. Ο δεσμός μεταξύ του ζώου και τις Jackie κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει. Δυστηχώς όμως και εδώ οι διαφορές με το βιβλίο και οι παρεμβάσεις είναι αρκετά εμφανείς. Εδώ τα αντι-αποικιακά μυνήματα είναι πιο έντονα. Δεν συνιστώ να διαβάσετε πρώτα το βιβλίο και μετά να δείτε τη σειρά γιατί ίσως απαγοητευτείτε ακομα περισσότερο. Πάντως προτιμούσα τους χαρακτήρες του βιβλίου που είναι πιο ανθρώπινοι. Εδώ βλέπω χαρακτήρες anime.
Σε γενικά επίπεδα και αυτή από τις ποιοτικές παραγωγές, συν την ιδιαιτερότητα του ότι διαδραματίζεται στην Κένυα. Η σειρά μεταδόθηκε και στον Καναδά στα Αγγλικά και στα Γαλλικά. Υπάρχει και μια ταινία του 1969 που έχει θετικά σχόλια. Περιττό να πω πως η κατάληξη του βιβλίου διαφέρει από τη σειρά. Η Jackie στο βιβλίο παίρνει το Murphy μαζί της!
Η σειρά τα πήγε αρκετά καλά από πλευράς τηλεθέασης, φτάνοντας το 20 %. Στο εξωτερικό όμως πέρασε απαρατήρητη, αν και μεταγλωττίστηκε σε πολλές Γλώσσες.

 

final.png

 

 

 

1993: Tale of Young Grass: Nan and Miss Jo - Little Men
40 επεισόδια

littlewomen2.jpg



Αν και στο τέλος της σειράς Little Women έλεγε πως ακολουθεί και συνέχεια, τελικά δεν προχώρησαν στην παραγωγή της διασκευής του Good Wives. Αντ'αυτου έγινε το τρίτο βιβλίο της Alcott, το Little Men. Η Τζο με τον άντρα της ιδρύουν στο Plumfield ενα σχολείο για ορφανά και παραμελημένα παιδιά και προσπαθούν να τα κάνουν σωστούς ανθρώπους. Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από τις εμπειρίες που έζησε η συγγραφέας όταν ήταν μικρή στο σχολείο που ίδρυσε ο πατέρας της, ο Amos Bronson Alcott (1799-1888 ), μία από τις σημαντικότερες πνευματικές προσωπικότητες της Βόρειας Αμερικής. Για την εποχή του το σχολείο ήταν αρκετά καινοτόμο, αν και στο τέλος λόγω έλλειψης υποστήριξης και οικονομικών προβλημάτων αναγκάστηκε να το κλείσει. Προσωπικά το βιβλίο το βρήκα καλύτερο από το Little Women, αλλά τη σειρά όχι. Και αυτή σκηνοθετημένη από τον Kusuba. Τα πράγματα κυλούν ομαλά και η σειρά έχει σχέση πιο πολύ με την Εκπαίδευση και την Παιδαγωγική, αν και τα επεισόδια δεν έχουν τη σειρά της πλοκής του βιβλίου και η σειρά περισσότερο εστιάζεται στη Nan.
Στα θετικά το animation των χαρακτήρων από τον Yoshiharu Sato (σχεδιασμός χαρακτήρων στην Pollyanna, σκηνοθέτης animation στις Totoro, Only Yesterday). Τα επεισόδια με τον Dan είναι πιο ενδιαφέροντα. Όπως και η συμμετοχή αρκετών γυναικών ανιματέρ στο animation. Ίσως από τους παράγοντες που χαρίζουν στη σειρά μια ζωντάνια που άρχιζε να χάνεται στις σειρές από ένα σημείο και μετά.
Πολλοί βρήκαν τη σειρά λίγο χειρότερη από τη Little Women, που σημαίνει ότι είναι σε υψηλά επίπεδα.  Αν και οι Μικροί Κύριοι σαν διασκευή δε φτάσανε τις Μικρές Κυρίες, θεωρούνται παρόλα αυτά σαν μια απο τις καλύτερες σειρές και η τελευταία πριν πάρουν οι σειρές Meisaku την κατρακύλα.  Δυστηχώς και εδώ έγιναν πολλές αλλαγές σε σχέση με το βιβλίο, που ίσως να μην αρέσουν σε αρκετούς. Αφαιρέσαν κάποια πράγματα. Πχ στο βιβλίο είχε δύο παιδιά με σωματικές αναπηρίες , τα οποία δεν υπάρχουν στη σειρά για να είναι έτσι πολιτικώς ορθή. Αλλά η σειρά αξίζει να θεωρηθεί ως μια από τις καλύτερες των σειρών του 90.

 

final.png

 

1994: Tico of the Seven Seas
39 επεισόδια

tico-1.jpg



Ποιος θα περίμενε ότι σειρές που ονομάζονται Meisaku και βασίζονται σε έργα λογοτεχνίας, θα κατέληγαν να έχουν μια τελείως αυθαίρετη πλοκή κάνοντας την έτσι έναν αχταρμά. Κάτι τέτοιο έγινε και το 1994 με αυτή τη σειρά. Κρίνοντας πως σκοπός δεν είναι πια η μη-εμπορική ρεαλιστική απεικόνιση ενός βιβλίου, αλλά η τηλεθέαση, η σειρά Tico ειναι η μόνη που δε βασίζεται σε κανένα βιβλίο. Και αν στις προηγούμενες σειρές οι πρωταγωνιστές είτε βόσκουν αγελάδες και κατσίκες είτε κάνουν έλκυθρο είτε διαβάζουν, εδώ συμμετέχουν σε καταδιώξεις με κρισκραφτ, πυροβολισμούς, απαγωγές, σφαγές ζώων (φώκιες και φάλαινες) και ότι άλλο θες. Καθαρή ψυχαγωγία δηλ., το σημείο ακριβώς που έκανε τις Meisaku να διαφέρουν από τις υπόλοιπες. Ωστόσο είναι η μόνη σειρά που διαδραματίζεται και στην Ιαπωνία. Ένας από τους ανιματέρ που συμμετείχαν τότε ήταν ο Tadashi Hiramasu, ο μετέπειτα διακριθείς στη Gainax και σκηνοθέτης animation του FCLC, ενώ συμμετείχε και σε άλλες παραγωγές, όπως Evangelion, Ghost in the Shell, Jin-Roh, Gurren Lagan κλπ.
Επηρεασμένη από σειρές περιπέτειας, όπως η Future Boy Conan μόνο που η εκτελεση ειναι πολυ χειρότερη. Δεν είναι όλα τόσο χάλια όμως. Η μουσική είναι καλή, μερικά επεισόδια έχουν καλό animation, τα τελευταια επεισόδια έχουν αρκετή δράση και γενικά αν αγαπάτε τις όρκες και σας άρεσε η ταινία Free Willy, τότε θα σας αρέσει και αυτή η σειρά. Η ταινία την ίδια χρονιά γυρίστηκε και σε αμερικάνικο καρτούν. Φανερό λοιπόν γιατί την περίοδο εκείνη επιλέξανε ένα κορίτσι και μία όρκα ως κεντρικούς πρωταγωνιστές. Η όρκα Tico ωστόσο είναι η guest-star και σώζει τη σειρά σε πολλά σημεια απο τη μετριότητα, αλλά μία όρκα δεν φέρνει την άνοιξη. Βέβαια η ιαπωνική παραγωγή έχει πολύ καλύτερο animation από την αμερικάνικη, αν και στο αμερικάνικο καρτούν η φάλαινα μιλά με ανθρώπινη λαλιά! Το επεισόδιο 23 του anime είναι από τα συγκλονιστικότερα που έχω δει. Αρκετά γνωστή σειρά σε διάφορες χώρες, αλλά η νοσταλγία δίνει πολλές φορές επιπλέον πόντους.

 

final.png



1995: Romeo's Blue Skies - Die Schwarzen Brüder
33 επεισόδια

romeo2-1.jpg



Οι σειρές του WMT δεν θα είναι από δω και στο εξής ποτέ πια οι ίδιες. Και όποια προσπάθεια έγινε με την Romeo's Blue Skies (βασισμένη στο εξέχον Die Schwarzen Brüder της γεννημένης στη Γερμανία, αλλά πολιτογραφημένης Ελβετής, Liza Tetzner (1894-1963 ), πήγε στο βρόντο στο τέλος. Αν και η Tetzner ήταν αυτή που σκέφτηκε να βρει το θέμα του βιβλίου, τελικά το έργο στο μεγαλύτερο μέρος του γράφτηκε από τον σύζυγό της Kurt Held (1897-1959 ). Στο Μιλάνο του 19ου αιώνα ο μικρός Romeo από την Ελβετία, αναγκάζεται να πουληθεί και να δουλέψει ως καπνοδοχοκαθαριστής υπό άθλιες συνθήκες. Η σειρά αυτή θυμίζει περισσότερο την προσέγγιση του Miyazaki παρά του Takahata, που ήταν κυρίαρχη στις προηγούμενες σειρες. Η ιστορία εξελίσσεται σαν παραμύθι. Και τα πήγε σχετικά καλά. Το 1995 στην Ιαπωνία ψηφίστηκε το 6ο ανιμε της χρονιάς, ενώ το 29ο επεισόδιο είχε τηλεθέαση 15 %, την υψηλότερη από οποιαδήποτε από τις παραπάνω σειρές. Το animation και οι χαρακτήρες (Yoshiharu Sato και πάλι) είναι σε υψηλά επίπεδα, όπως και η μουσική. Διατηρεί την ισορροπία μεταξύ δράσης και αισθηματων. Η δράση ίσως ήταν και ένα από τους λόγους επιτυχίας μιας και οτιδήποτε αργό δεν είναι δημοφιλές. Άλλο θετικό και η μουσική του Kei Wakakusa, που μεταξύ άλλων έκανε και τη μουσική της σειράς Ulysses 31.
Στα αρνητικά η κατακρεούργηση της σειράς από το κανάλι Fuji TV που λόγω τηλεθέασης προτιμούσε να βάζει αγώνες βόλλευ και τηλεπαιχνίδια εκείνη την εποχή. Ετσι η σειρά κρατά μόνο 33 επεισόδια και τα τελευταια 10 είναι άσχετα με αυτά του βιβλίου. Και ισως το διδακτικό στυλ που κάνει λιγότερο πειστικούς τους χαρακτήρες, αλλά από την άλλη τουλάχιστον κρατά τα προσχήματα. Το κύκνειο άσμα των Meisaku. Λεπτομερέστερη παρουσίαση και διαφορές της σειράς με το βιβλίο εδώ
Να συμπληρώσω πως τη σειρά την είχε δείξει ο ΣΚΑΙ μέσα του 90 στην Ελλάδα.


 

final.png



1996: Lassie


26 επεισόδια

lassie-1.jpg


Και ποιος δεν έχει ακούσει αυτό το όνομα. Βασισμένη στο βιβλίο του Βρετανού Eric Knight (1897-1943 ).Η σειρά είχε ακόμα χειρότερη αντιμετώπιση από την προηγούμενη, μιας και το τελευταίο επεισόδιο δεν μεταδόθηκε. Μόλις 26 επεισόδια, αλλαγή της πλοκής του βιβλίου (η Λασυ στη σειρά ταξιδευει μονη για 3 επεισόδια μόνο), κλισέ χαρακτήρες, αλλά ποιοτικό animation κατά τα άλλα με πειστική απεικόνιση της βρετανικής επαρχίας, δείχνουν το επίπεδο αντιμετώπισης των θρυλικών σειρών της δεκαετίας του 70 και του 80, αλλά και της τηλεόρασης γενικότερα. Υπάρχει κάποια ποιότητα στα background και τη μουσική, αλλά όσον αφορά την πλοκή και τους χαρακτήρες.....κλισέ όσο δεν πάει. Καλύτερα δείτε την κλασσική σειρά Belle and Sebastian. Βασισμένη στο ομώνυμο γαλλικό βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας της Cécile Aubry (1928- ). Από εδώ και πέρα διακρίνεται πως οι παραγωγοί δεν προσθέτουν επεισόδια για να εμβαθύνουν και να εμπλουτίσουν την υπάρχουσα πλοκή του βιβλίου, αλλά ουσιαστικά ξαναγράφουν το βιβλίο από την αρχή και μάλιστα προς το χειρότερο, τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα. Θα ήταν ενδιαφέρον ο κεντρικός ήρωας με τη σκυλίτσα να ταξίδευαν μαζί από τη Σκωτία στο Γιόρκσαϊρ, όπως φαίνεται στην εισαγωγή, αλλά τελικά λόγω βιασύνης αναβλήθηκε αυτή η εκδοχή και η σειρά ακολουθεί την πεπατημένη. Πάντως, έχουμε έστω 3 επεισόδια από....τα 26. Ρεκόρ ασχέτων επεισοδίων σε σχέση με τις άλλες σειρές δηλαδή. Eίναι πάντως μια σειρά που ακολουθεί μια ελκυστική προσέγγιση, μακριά από το διδακτισμό και τα κλισέ του Kusuba. Aν είναι να διαλέξω μεταξύ δύο κλισέ, θα πάρω το λιγότερο.


 

final.png






1997: Remi, the Homeless Girl - Sans Famille


26 επεισόδια

sansfamille.jpg




Αν και βασίστηκε στο Sans Famille του Ηector Malot, έγιναν κάποιες σημαντικές αλλαγές στην πλοκή. Τα επεισόδια από 52 τη δεκαετία του 70, συρρικνώθηκαν στα 23. Αν και κανονικά είναι 26 αλλα λόγω της βιασύνης να τελειώσει η σειρά δεν μεταδόθηκαν. Ο πρωταγωνιστής στο πρωτότυπο έγινε πρωταγωνίστρια, που αντί να παίζει άρπα, απλά τραγουδάει. Οι σκηνές δραματικές σαν να απευθύνονται σε σκυλιά του Παβλώφ. Καλύτερα να δείτε τη σειρά του 1977 από το TMS. Στα θετικά ωστόσο είναι τα υπέροχα τραγούδια από την Horie Mitsuko που εχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Όπως και οι τίτλοι τέλους που θεωρούνται απο τους πιο θλιβερούς. Για αυτό και οι μεταγλωττίσεις πρέπει να έχουν μια καλή τραγουδίστρια ανάλογα.
Τώρα η σειρά μπορεί να είναι καλή σε σχέση με άλλες σειρες εκεινης της περιοδου και αυτο να αρκεί. Αλλά σε σχέση με τις υπόλοιπες Meisaku δείχνει γιατί θα ήταν και η τελευταία, μεχρι την επαναφορά των σειρών το 2007. Για αυτό και στο 23ο επεισόδιο η εκπομπή διακόπηκε, όπως και στο 25ο της Lassie. Αν έχετε δει όλες τις υπόλοιπες σειρές θα απαγοητευτείτε μάλλον. Τα πρώτα 13 επεισόδια μοιάζουν στην πλοκή εκπληπτικά με τα πρώτα επεισόδια της Perrine, ενώ τα υπόλοιπα 13 με της Romeo's Blue Skies. Ξεμείνανε απο ιδέες φαίνεται. Βλέπεται, αλλά μην περιμένετε κανένα αριστούργημα. Και αν δεν έχετε δει τις υπόλοιπες σειρές, καλύτερα ξεκινήστε από εδώ.

Για περισσότερες λεπτομέρειες στο πως έφτασε σε αυτήν την κατάσταση η σειρά, ρίξτε μια ματιά εδώ:

Pelleas.net | Collected Anime Reviews

 

final.png




2007: Shoujo Cosette - Les Miserables

52 επεισόδια

miserables-1.jpg




Μετά από 10 χρόνια αδράνειας, ξαφνικά οι παραγωγοί αποφασίζουν να επαναφέρουν τις σειρές WMT. Και μάλιστα με ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Πρόβλημα είναι πως το βιβλίο του Ουγκώ (1802-1885) είναι κυρίως για μεγάλους και μερικά σημεία στην πλοκή παραλείφτηκαν, αφαιρώντας ετσι το στοιχείο που το έκανε αριστούργημα. Εξυπακούεται πως σε σχέση με τις τηλεοπτικες σειρές του 2007 συγκαταλέγεται στις κορυφαιες, αλλά και πιο παραγκωνισμένες εκτός Ιαπωνίας. Βέβαια οι θεατές που έχουν δει τους παλιούς τίτλους, να μην περιμένουν η σειρά να φτάσει το επίπεδο των σειρών του 70 και του 80, απλά ας τη δουν σα ψυχαγωγία, μιας και ο λόγος που θα επανέφεραν τους τίτλους των WMT εν έτη 2007 ξανά στη μικρή οθόνη, δε θα ήταν για να φτάσουν τα περασμένα μεγαλεία, αλλά για λόγους εμπορικούς και τηλεθέασης, ώστε να εκμεταλλευτούν το όνομα όσο καλύτερα γίνεται.
H σειρά σε κάποια σημεία ακολουθεί πιστά το βιβλίο, ενώ σε άλλα τροποποιεί σημαντικά το σενάριο, κάνοντας ακόμα και σημαντικά πρόσωπα να έχουν συγγένεια μεταξύ τους. Η εξέγερση του 1832 καλύπτεται ικανοποιητικά, αν και στα τελευταία επεισόδια νιώθεις πως το παρατραβάν το πράγμα και έπρεπε η σειρά να είχε τελειώσει νωρίτερα.
Κάτι που ξενίζει είναι ο σχεδιασμός των χαρακτήρων, ιδίως των παιδιών και δη της Τιτίκας, του Γαβρία και της Επονίνης. Βέβαια αν δεν δώσεις σημασία σε αυτό το σημαντικό μειονέκτημα, υπάρχει βάθος στους χαρακτήρες, αλλά δυστηχώς ο χαρακτήρας των γονιών Θερναντιέρ έγινε πολύ καρικατουρίστηκος. Βλέπεται άνετα, αλλά αν έχετε διαβάσει τους Αθλίους, ίσως σας ξενίσει. Σα τηλεοπτική διασκευή κινουμένων σχεδίων είναι καλή, αλλά έπρεπε να είχε γίνει 30 χρόνια νωρίτερα.
Το 1979 έγινε και μία τηλεοπτική ταινία από την Toei με το ίδιο θέμα και μεταγλωττίστηκε και στα Αγγλικά.

 

final.png



2008: Porfy's Journey - Les Orphelins De Simitra
52 επεισόδια

porfy-1.jpg



Βασισμένη σε άλλο ένα γαλλικό μυθιστόρημα, το Les Orphelins de Simitra, του Paul-Jacques Bonzon (1908-1978 ), του συγγραφέα της γνωστής σειράς νεανικών διηγημάτων 6 Φίλοι. Είναι η πρώτη σειρά WMT που διαδραματίζεται και στην Ελλάδα.
Αφορά την ιστορία δύο αδελφιών, του Πορφυρίου και της Μίνας, που μετά από έναν καταστροφικό σεισμό στο χωριό τους, κάπου κοντά στα Ιωάννινα, αναγκάζονται να χωρίσουν.
Το ελληνικό όνομα του πρωταγωνιστή το κάνανε από Πορφύριο σε Πόρφυ, για ευκολία προφοράς. Και εδώ τα πρότυπα είναι υψηλά και το μόνο που ξενίζει είναι ίσως τα CGI γραφικά και το animation με λίγα καρέ. Πάντως τα cels τα σχεδιάσανε με τον παραδοσιακό τρόπο πριν τα σκανάρουν στον Η/Υ.
Απλά δείτε την και αυτή όπως την προηγούμενη, μιας και δε φτάνει το επίπεδο των παλιών σειρών και οι χαρακτήρες είναι οι τυπικοί των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων, αν και σε σχέση με τους Αθλίους και την Άννα, τα παει πολύ καλύτερα .
Μπορώ να πω πως είναι αρκετά ποιοτική και την κατατάσσω σαν την καλύτερη και πιο επική σειρά του 2008. Θυμίζει αρκετά τη σειρά Μarco, με τον Πόρφυ να ταξιδεύει σε Ιταλία και Γαλλία προκειμένου να ξανασμίξει με την αδελφή του. Δίνεται έμφαση στη λεπτομέρεια σε ότι αφορά τις τοποθεσίες και τους χαρακτήρες. Ο θεατής έχει αγωνία, μιας και ο Πόρφυ φτάνει κάθε φορά μια ανάσα από το να συναντήσει την αδερφή του, αλλά δεν τα καταφέρνει. Το τέλος είναι αρκετά καλό.
Οικονομικά δεν τα πήγε και τόσο καλά πάντως, μιας και τα έσοδα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Όντως πολύ ακριβή σερά για τα ιαπωνικά δεδομένα και το κοινό που απευθύνεται.
Η σειρά αυτή μεταδόθηκε στην Ιαπωνία την ώρα του δείπνου, ώστε οι Ιάπωνες να τρώνε με την οικογένεια Πατάγου και να νιώθουν τη ζεστασιά τους. Μάλιστα σε ένα σημείο ο Πόρφης και η Μίνα τρώνε παγωτό και ζητάνε και άλλο και στο preview για το επόμενο επεισόδιο ο Πόρφης κάνει διαφήμιση σε παγωτό: "Αν αγοράσεις το τάδε παγωτό, κερδίζεις ένα ποτήρι Porfy no nagai tabi". Τουλάχιστον καμιά ελληνική εταιρία τροφίμων στην Ιαπωνία μπορούσε να διαφημίσει κανα λάδι ή τυρί φέτα. Πως χάσαν τέτοια ευκαιρία! Για να καταλάβετε τί σημαίνει πλέον η φράση "για όλη την οικογένεια". Δεν μας έχουν συνηθήσει σε τέτοια διαφημιστικά κόλπα.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης πως σε κάθε επεισόδιο δείχνουν το φεγγάρι και η φάση του φεγγαριού (πανσέληνος, ημισέληνος κλπ) συμπίπτει με την πραγματική φάση του φεγγαριού ανάλογα με την ημερομηνία μετάδοσης! Γενικά σε πολλά σημεία ο ρεαλισμός είναι αρκετά προσεγμένος. Σκηνοθέτης ο γνωστός Tomomi Mochizuki.
Επιδή δεν είμαι τελειομανής, θα πω πως τελικά μου άρεσε. Απλά τα πρώτα επεισόδια, ως συνήθως στις σειρές WMT, είναι εισαγωγικά και λιγότερο ενδιαφέροντα. Μετά όμως παίρνει μπρος για τα καλά. Το animation βέβαια δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, αφου είναι πολύ γενικευμένο και μπορείτε να το δείτε οπουδήποτε αλλού. Το πρόβλημα τελικά δεν είναι οικονομικό για τους υπευθύνους του Nippon Animation, αλλά προσέγγισης. Δυστηχώς για τη σειρά.
 

final.png



2009: Before Green Gables
39 επεισόδια


beforegreengables.jpg


Βασισμένη η σειρά αυτή τη φορά όχι στα βιβλία της Montgomery, αλλά στο πιο πρόσφατο ομώνυμο βιβλίο της Καναδής Budge Wilson. 30 χρόνια μετά την γνωστή διασκευή του βιβλίου Anne of Green Gables επανερχόμαστε στον Καναδά, αλλα στα παιδικά χρόνια της Άννας πριν υϊοθετηθεί. Η συγγραφέας πήρε άδεια από τους κληρονόμους της Montgomery για να συνεχίσει την ιστορία. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2008 και μεταφράστηκε και στα Ιαπωνικά.
Επιστροφή στις ρίζες. Μερικά στοιχεία προϊδεάζουν θετικά. Όπως η συμμετοχή του ανιματέρ Yoshiharu Sato, του Takayo Nishimura (5 Centimeters per second), αλλά και του σεναριογράφου Michiru Shimada, που μεταξύ άλλων έγραψε και το σενάριο της νέας αξιοπρεπούς διασκευής του βιβλίου της Montgomery, Εmily of New Moon, ενώ συνεχίζει να γράφει το σενάριο της γνωστής στους περισσότερους σειράς One Piece. Είχε γράψει και το σενάριο παλαιότερων WMT τίτλων της δεκαετίας του 90.
Άλλα όμως προϊδεάζουν αρνητικά, όπως η συντηρητικότητα της επιλογής του τίτλου και ο αποκλεισμός κάτι διαφορετικού, λες και απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις της Montgomery στην Ιαπωνία. Ο σκηνοθέτης Katsuyoshi Tanabe εν τω μεταξύ συμμετείχε και στην παραγωγή ενός yaoi με ανήλικα αγόρια (Piko and Chiko) αλλά και μερικών....σκληρών ερωτικών τίτλων.....Όπως βέβαια και στο πολύ ωραίο OVA της Dirty Pair. Τι να κάνει ο άνθρωπος θα μου πεις, το ψωμί του θέλει να βγάλει, αλλά όσο να' ναι, χτυπά άσχημα. Toυλάχιστον είναι ειλικρινής και δεν κρύβεται όπως κάνουν μερικοί μερικοί.....
Και πολλοί χαρακτηρίζουν τον σχεδιασμό χαρακτήρων του Sato στις σειρές που συμμετείχε στη δεκαετία του 90 πολύ παιδικό, ώστε να χαλάει τη γενική εικόνα των προηγουμένων τίτλων του 70 και του 80. Προσωπικά εμένα δεν με πείραξε το σχέδιο, αλλά καταλαβαίνω ότι δίνει κάτι διαφορετικό στις σειρές. Άλλωστε συμπίπτει με τον εορτασμό των 100 χρόνων από την έκδοση του πρώτου βιβλίου. Η τηλεθέαση βλέπετε.
Απέφευγα τη σειρά εδώ και καιρό αλλά μιας και έφαγα όλο το βόδι, στην ουρά θα κολλούσα; Έστω και αν είναι το πιο δυσκολομάσητο κομμάτι. Η σειρά, αν και προσπαθεί, μοιάζει σα να είναι μια φθηνή απομίμιση της σειράς του 1979. Η Άννα μιλά στα πρώτα επεισόδια υπερβολικά και σε εκνευριστικό βαθμό, ιδίως όταν συνδυάζεται με τόσο λιτό animation. Οι όποιες δραματικές σκηνές -και υπάρχουν αρκετές- είναι μέτρια σκηνοθετημένες, ιδίως αν συγκριθούν με τους θαυμάσιους χαρακτήρες της πρώτης σειράς. 39 επεισόδια είναι λίγα για ένα τέτοιο σενάριο και δεν προλαβαίνεις να δεθείς με τους χαρακτήρες. Θα μπορούσα να γράφω ένα σωρό απαξιωτικά σχόλια για τη σειρά, αλλά μιας και ήταν η τελευταία σειρά WMT και από τότε δεν έβγαλαν καμία, είπα να δείξω επιείκια. Σα να ξέραν δηλαδή από ένα σημείο και μετά και να έλεγαν "άντε να τελειώνουμε". Κρίμα που η σειρά Emily of New Moon απο το TMS 3 χρόνια νωρίτερα αποδείχτηκε πολύ καλύτερη. Βέβαια και τα βιβλία της Emily of New Moon είναι καλύτερα, αν και λιγότερο δημοφιλή. Είναι τόλμημα να θες να κάνεις κάτι που πρέπει να συγκριθεί με το πρωτότυπο και όχι κάτι καινούργιο. Είναι καλούτσικη σειρά για το είδος της, απλά στερήται καλλιτεχνικής αρτιότητας, κάτι που έκανε την πρώτη σειρά να ξεχωρίζει. Αλλά ακόμα και με τις άλλες σειρές του 80 να συγκριθεί, πάλι είναι υποδεέστερη. 'Ηθελα να τη συμπαθήσω τη σειρά αλλά καταφέραν και την κάναν και αυτή αδιάφορη. Τρίτωσε το κακό και πάνε και οι σειρές WMT. Eλπίζω να τις αφήσουν στην ησυχία τους, για να έχουμε να θυμόμαστε ευχάριστες αναμνήσεις.
Η Άννα αυτής της σειράς δεν έχει καμία σχέση με την Άννα της πρώτης σειράς στο χαρακτήρα.Mόνο θετικό η συμμετοχή της Masako Ikeda στο ρόλο της αφηγήτριας (φοβερή!) και ο χαρακτήρας του Bert, του θετού πατέρα της Άννας.
Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ίσως και για αυτό όταν σταμάτησε η προβολή των σειρών WMT το 1996, να ήταν ενδεικτικό πως ήδη από τότε άρχισαν να μην έχουν πέραση. Και αρκετοί ήταν ήδη από την αρχή κατά της "ανάστασης" των σειρών.
 

final.png


Πάντως το σημαντικότερο από όλα είναι πως χάρη και σε αυτές τις σειρές αυτό που ονομάζουμε anime έγινε γνωστό παγκοσμίως και όχι μόνο σε μία χώρα και μόνο από μία σειρά. Ακόμα και αυτοί που σήμερα και τότε απεχθάνονταν τα anime, αυτές τις σειρές τις θυμούνται με ευχαρίστηση. Ιδίως οι σειρές του 70 σάρωναν στην τηλεθέαση όπου και αν προβάλλονταν. Τώρα αν απορείτε σήμερα όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες τι απογίναν, οι περισσότεροι τράβηξαν τη δική τους πορεία και αρκετοί εργάζονται περιστασιακά στις καινούργιες ιαπωνικές σειρές animation, αλλά και αλλού. Ποτέ κάτι δεν κρατά για πάντα και ποτέ το αποτέλεσμα δεν γίνεται να μένει το ίδιο. Αυτές οι σειρές είναι προϊόν μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, που για πολλούς χαρακτηρίστηκε ως η Χρυσή Εποχή των anime. Θα ήταν άσκοπο να συγκριθούν με τις καινούργιες παραγωγές γιατί τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά. Θα πρέπει να κριθούν μόνο ως προς την κληρονομιά που άφησαν στο ιαπωνικό animation και στα τηλεοπτικά δρώμενα των χωρών που προβλήθηκαν. Σίγουρα αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα των ευχάριστων παιδικών αναμνήσεων ενός ευρέως φάσματος ηλικιών από πέντε ως σαράντα πέντε ετών (και εκατόν σαράντα πέντε για αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει το όριο ηλικίας για να βλέπεις "παιδικά").
Η ειρωνία πάντως είναι πως σειρές του στούντιο που μπαίνουν στο πνέυμα των ποιοτικών σειρών, δεν προέρχονται εντός του στούντιο, αλλά εκτός. Έτσι και αλλιώς η φουρνιά που μας έδωσε αυτές τις σειρές είτε πήγε αλλού, είτε συνταξιοδοτήθηκε. Μια από αυτές είναι και η γαλλο-ιαπωνική παραγωγή Rita et Machin. Το εικονογραφημένο βιβλίο κυκλοφορεί στα Ελληνικά, υπό τον τίτλο "Η Ρίτα και ο μπελάς".
Είναι κοινή παραδοχή πάντως πως οι καλύτερες σειρές παραμένουν αυτές του 70'. Οι σειρές του 80' είναι έτσι και έτσι. Άλλες καλές και άλλες μέτριες. Οι του 90' δείχνουν ότι το όνομα WMT έχει αρχίσει να πέρνει τον κατήφορο και οι τελευταίες σειρές δεν έχουν καμία σχέση με το πνεύμα των WMT.

final.png

 

C0773_1.jpg


Διαθεσιμότητα:
Μερικές σειρές έχουν υποτιτλιστεί στα Αγγλικά, ενώ οι περισσότερες διατίθενται μεταγλωττισμένες στις χώρες που προβλήθηκαν και συνεχίζουν να βγαίνουν σε DVD. Για την Ελλάδα επίσημα η Χάιντι και η Άννα, το κορίτσι της Χαράς και Τα Μαύρα Αδέλφια κυκλοφορούν στα Ελληνικά σε VHS και DVD.

Τώρα για τις υπόλοιπες:

για fansubs επισκεφθείτε τη σελίδα animesuki.com για πληροφορίες. Και στο Baka υπάρχουν διαθέσιμα fansubs και DVD-rips και ελπίζω σύντομα και Blueray-rips, όπως έγινε και με τη Future Boy Conan. Oι φίλοι μας Ιταλοί μεταγλώττισαν τους 3 τελευταιους τίτλους WMT, πράγμα που δεν βρήκε δυστηχώς συνέχεια αλλού.




final.png


wmt5.jpg



Μερικές από τις σειρές αυτές κυκλοφορούν επίσημα σε DVD σε διάφορες γλώσσες. Ενώ στην Ιαπωνία είναι πλέον τόσο γνωστές ώστε όλες κυκλοφορούν επίσημα σε DVD, αν και σε τσουχτερές τιμές. Yπάρχουν και σε ασιάτικα bootlegs με ιαπωνικό ήχο και φθηνή τιμή, αλλά πετσοκομμένους υπότιτλους σε αρκετές περιπτώσεις. Α, επίσης από την Ταίβανέζικη Pim Group Media μπορείτε να τα προμηθευθείτε νόμιμα και πάμφθηνα, αν και με χάλια υπότιτλους. Ωστόσο έχουν ιαπωνικό ήχο.

 

final.png

 

Επειδή όλα αυτά δεν τα έβγαλα από το μυαλό μου, links για περαιτέρω πληροφορίες:

Pelleas.net
Conversations on Ghibli
Anime TV & OVA English Sort
http://www.sandg-anime-reviews.net/text/wmts2.txt

για τραγούδια εισαγωγής, midi, στίχους σε πολλές γλώσσες, χρήσιμα links για βίντεο, fandubs κλπ., εδώ:

WMTSound

Για τους ιαπωνομαθείς ένα αρκετά καλό blog (εκεί θα βρείτε links και για περαιτέρω ιαπωνικά blogs σχετικά με τίτλους WMT) εδώ:

¥Ο¥¤¥Έ¤ΞΏ²Έΐ΅ω¥ί


για τους γαλλομαθείς, από όπου και μερικές από τις εικόνες, εδώ

* ¨ * Le Monde Enchantι des dessins animιs * ¨ * - Portail


AMV των σειρών, που περιλαμβάνει και τις προ του 1974. Καλούτσικο και αυτό.

YouTube - World Masterpiece Theater


Επίσημη αγγλόφωνη σελίδα του Nippon Animation:

Nippon Animation

ιαπωνόφωνη σελίδα:

NIPPON ANIMATION OFFICIAL HOME PAGE

 

final.png



or_dreams.jpg


Edited by Petran79, 22 April 2014 - 13:31.
διορθώσεις, πληροφορίες, βίντεο


#2 Haxoras_Leo

Haxoras_Leo

    Anime Freak

  • Members
  • 325 posts

Posted 24 September 2008 - 17:59

Waaaa nanda kore wa....
<A HREF="http://www.deanguitars.com/shredder/viewProfile.php?id=2167" target="_blank"><img src="http://www.deanguitars.com/shredder/bnrs/DeanShredder468x60_2.jpg" width="468" height="60" alt="Vote for me at DeanGuitars.com/Shredder!" border="0"></A>

#3 Phantom Duck

Phantom Duck

    Platyrhynchos Kineticus

  • Retired Staff
  • 5,461 posts

Posted 16 November 2008 - 23:17

Όσες φορές και να το διαβάσω, δεν νομίζω να το βαρεθώ. Από τα καλύτερα, πιο διαφωτιστικά και χρήσιμα reviews :nod:

E5VV38U.jpg


#4 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 17 November 2008 - 03:38

καλα που να δεις κιολας τις σειρες. Αλλη αισθηση. Οπως λεει και ενας στο animenfo : I'd say, it's chicken soup for the Otaku's soul.


μου φαινεται δε θα το τελειωσω ποτε μιας και ολο και κατι βρισκω να προσθεσω. Φασουλι το φασουλι γεμιζει το σακουλι που λενε. Τοσες εβδομαδες περασαν και εχει εμπλουτιστει και διορθωθει απειρες φορες.

Μετα απο πολυ κοπο, απειρες ωρες θεασης και τσαλακωμενα δακρυβρεχτα χαρτομαντηλα, παρουσιαση των τιτλων WMT και στα Ελληνικά!

#5 Dante80

Dante80

    (╯°□°)╯︵ ┻━┻

  • Retired Staff
  • 5,515 posts
  • Location今、そこにいる僕

Posted 24 November 2008 - 05:33

Αυτά είναι....no further comment, απλά :nod2::nod2:

Έχω την κωλοφαρδία να έχω δει αρκετές από αυτές τις σειρές. Και ψάχνω σαν μουρλός τις υπόλοιπες. Δυστυχώς δεν βοηθάει το language barrier dammit...:nanana:

Jh0Lmx3.png
.aNiMe//GR IRC Channel ~ Better than sex, batteries included.


#6 twin

twin

    follow the white rabbit.

  • Members
  • 89 posts

Posted 04 December 2008 - 00:43

Έχω μήνες που περνάω και ξαναπερνάω απ'αυτό το review, και αποφάσισα τελικά να πω: ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Είναι υπέροχο! (και πολύτιμο μιας και περιέχει διαμάντια!)

#7 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 13 December 2008 - 21:14

ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια.

Για σας το κανω και θυσιαζω το χρονο μου που να παρει και να σηκωσει!!!

Καταλαβετε το!!!

Μετα αυτο το αλτρουιστικο παραλήρημα, ευχαριστα νεα:

νεος τιτλος WMT : Before Green Gables. Και καποιες προσθηκες στο Marco και Rascal.

NIPPON ANIMATION b@NEWS

#8 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 28 January 2009 - 13:28

διορθώσεις, προσθέσεις, μικροαλλαγές αλλά προπάντων προσθήκη του βίντεο της ιστορικής αναδρομής που είχε σβηστει, οπως και ενος AMV. Πιστεύω είμαστε κομπλέ. Ειλικρινα τα εδωσα ολα. Το μονο που μενει ειναι να βγει σε διατριβη.

Μη βλεπετε με δεος το preview μιας και δε γραφτηκε σε μια μερα. Ελπιζω να εμπνευσει τους μελλοντες κριτικους σειρων καρτουν αλλα και τους παραγωγους παιδικων προγραμματων στο μελλον.

#9 Kenny

Kenny

    <SS0·b ∨ ~SS0·b>

  • Retired Staff
  • 8,653 posts
  • Locationbetween the frets

Posted 28 January 2009 - 16:29

Πέτρο, είσαι θησαυρός. Πρέπει να σου το έχουμε ήδη πει πολλές φορές, αλλά ειδικά αυτό το review είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ σε ελληνικό anime forum (ίσως και παγκοσμίως). Σε ευχαριστούμε για τον κόπο σου. :nod:

2112.gif
|| FORUM RULES || ADN RULES || FEEDBACK || IP.BOARD QUICK USER GUIDE || #anime.gr @ irc.rizon.net ||


#10 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 29 January 2009 - 18:25

Λοιπόν τελική αλλαγή, δε νομίζω να ασχοληθώ άλλο. Βεβαια υπαρχουν μερικα γραμματικα λαθακια και ελλειψη τονων αλλα τωρα ειπαμε, δε γραφουμε διατριβη (ο πνευματικος κοπος ομως ισουται με αυτον διατριβης).

Προσθεσα ονοματα συγγραφεων, περισσοτερες πληροφοριες, λεπτομερεστερα Links με πληροφοριες μιας και δε με αρεσει η αντιγραφη χωρις αναφορα πηγης, αλλα προπαντων προσθεσα και ονοματα ανιματερ που επηρρεαστηκαν απο αυτους τους τιτλους και δημιουργουν σειρές ακομα και τωρα. Για να μη φανει πως αυτες οι παλιες σειρες ειναι και τοσο απομονωμενες στις μνημες των Ιαπωνων και μη θεατων

Προστέθηκαν και trailer απο Before Green Gables και το μιουζικαλ της Anne of Green Gables.

Edited by Petran79, 30 January 2009 - 01:49.


#11 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 15 April 2009 - 11:38

Για οσους ενδιαφερονται, άρχισε εδώ και δυο εβδομάδες απο το Fuji TV η μετάδοση της Before Green Gabes - Konnichiwa Anne και υπάρχουν RAWS στο Tokyosho.

Από τα δύο επεισόδια που είδα, δεν εντυπωσιάστηκα. Λιτό animation, τυπική μουσική και κλισέ χαρακτήρες, σεναριο. Μου φαινεται καλυτερα να ξαναδω την πρωτη σειρα του 1979. Το ταξιδι του Πορφυριου φαινεται καλυτερο

Ευχαριστώ όλες και όλους για το ενδιαφέρον που δείξαν να διαβάσουν ή να ρίξουν μια ματιά στο αρθρο αυτο. Ειλικρινα δεν περιμενα τετοια ανταποκριση μιας και ξεπερασε και αρκετες καλες κριτικες πολυ δημοφιλεστερων σειρων. Αν ξεπερνουσε και του Naruto θα ανοιγα σαμπανιες......

#12 hyuga

hyuga

    hey hey ningen sucker

  • Members
  • 307 posts

Posted 15 April 2009 - 12:03

Posted Image



Προβλήθηκε και στην Ελλάδα στο κρατικό και μετά τη Χάιντι επανερχόμαστε στην Ελβετία στο γαλλοφωνο τμημα αυτη τη φορα, στο μικρό χωριό Rossignere. Βασισμένη στο πολυ ωραιο αυτοβιογραφικό βιβλίο Treasures of the Snow της Patricia St John (1919-1993 ), περιγράφει την σχέση μεταξύ δύο παιδιών, της Annette και του Lucien, που από φίλοι γίνονται άσπονδοι εχθροί για το λόγο πως ο Lucien προκαλεί ατύχημα στον αδελφό της. Τα γεγονότα είναι βασισμένα στη σύντομη διαμονή της συγγραφέως στο ίδιο ελβετικό χωριό όταν ήταν 7 χρονών τη δεκαετία του 20. Άλλη μια ποιοτική σειρά, η πρώτη σε σκηνοθεσία Kozo Kusuba, σκηνοθέτης μετά το 2005 της παρίγνωστης σειράς Doraemon, ο οποίος θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στις μετέπειτα σειρες. Αρκετά καλή διασκευή του βιβλίου και προσθέτει και άλλα στοιχεία που το βιβλίο παραλείπει. Ποιοτικό animation, background και ήχος, ενώ η στιγμή που η Αννέτ καταστρέφει το αλογάκι του Lucien ειναι ιδιαιτέρα έντονη. Υπάρχουν και εδώ μερικές αστείες στιγμές ενω κάποιες άλλες ειναι συγκινητικές. Στα θετικά και η μουσική του Ryouhei Hirose, τόσο στο υπέροχο κομμάτι της εισαγωγής όσο και τη μουσική από παραδοσιακά όργανα στη διάρκεια της σειράς. Βλέπεται ευχάριστα και αν προβληθηκε και στην Ελλαδα υπό τον τίτλο Άνετ, το κορίτσι των Άλπεων,


Αυτό το έψαχνα !!!!!!!!!!!!!!!!!!1111:wooi2::wooi2::wooi2::wooi2::wooi2::wooi2::wooi2:
Posted Image

#13 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 16 April 2009 - 09:06

την ειχα δει στα Γαλλικα στο dailymotion αλλα δεν υπαρχει πλεον.

Ωστοσο στα Ιταλικα υπαρχει σε torrents των 5 επεισοδιων στο bigbabol.net (αυτη η τσιχλα μου κατεστρεψε τα δοντια) και στα Ιαπωνικα στο saiei. Και σε TV-rip στα Γερμανικά στο adbt.it.cx

#14 the goblin

the goblin

    the 4th Espada

  • Members
  • 155 posts

Posted 16 April 2009 - 09:15

nice.............πολλη ωραιο...................excelent!!!!!!!!!!!!!!
[SIGPIC][/SIGPICPosted Imagei can see you

#15 cloudy

cloudy

    Starting...

  • Members
  • 3 posts

Posted 02 May 2009 - 01:04

Πραγματικα καταπληκτικο το αθρο!Υπεροχη δουλεια,κι ουτε τολμο να σκεφτω ποσο γραψιμο ποση προσπαθεια και ποση ωρα χρειαστηκες για να το τελειωσεις...Και παλι μπραβο!
Μηπως μπορει να μου πει καποιος παρακαλω που μπορω να τα βρω και να κατεβασω τα παραπανω? Δοκιμασα να τα βρω ως torrent στο mininova και στο boxtorrent αλλα δεν υπηρχαν.Αν ξερει κανεις τον εκλιπαρω να με διαφωτισει! Θενξ ιν αντβανς! :-) (βαριεμαι να το αλλαζω στ'αγγλικα ολη την ωρα)