1010 replies to this topic

[manOfManyNames]

παντως τραβα δες το necronomicon αφου σ αρεσει ο lovecraft.τραβα

Γιατί να το κάνει αυτό στον εαυτό του;

Για λαβκραφτόβιους In the mouth of Madness και Dreams in the Witch house από το MoH

[Goregasm]

Γιατί να το κάνει αυτό στον εαυτό του;

Για λαβκραφτόβιους In the mouth of Madness και Dreams in the Witch house από το MoH

Το in the mouth of madness ηταν αδιαφορο.αντιθετως το necronomicon ηταν πολυ καλυτερο.το αλλο που προτινες ουτε καν ακουστα δν το χω

[melkior]

Το in the mouth of madness ηταν αδιαφορο.αντιθετως το necronomicon ηταν πολυ καλυτερο.το αλλο που προτινες ουτε καν ακουστα δν το χω

Το Dreams in the Witch house ειναι επ απο σειρα(Masters of Horror)το in the mouth of madness μονο αδιαφορο δεν ειναι για μενα η καλυτερη ταινια με λαβκραφτικο περιεχομενο αλλα αυτα ειναι γουστα.

[manOfManyNames]

Το in the mouth of madness ηταν αδιαφορο.αντιθετως το necronomicon ηταν πολυ καλυτερο.το αλλο που προτινες ουτε καν ακουστα δν το χω

Τάιμ άουτ!
Η μοναδική ταινία που έπιασε το εγκεφαλικό ύφος τρόμου του Λάβκραφτ είναι αδιάφορη, εκείνη που δείχνει τον συγγραφέα να πολεμάει εξωγηίνα τέρατα το 1920 ενώ παράλληλα γράφει μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στη σύγχρονη Αμερική είναι καλύτερη;

[zade]

Το Mouth of Madness προφανώς και δεν είναι αδιάφορο ! Dude όποις είπε ότι είναι αδιάφορο προφανώς και δεν μπορεί να καταλάβει την διαφορά ανάμεσα στις μούφες και τα ενδιαφέροντα.

Για Λαβκραφτικό τρόμο , η παραπάνω ταινία είναι από τις καλές . Εππισης καλές είναι όλες οι ταινίες του Stewart Gordon που βασίζονται σε ιστοριούλες του Λάβκραφτ. Εχει πιάσει το νόημα ό τύπος.

Πάντως , εγώ καλύτερη , θεωρώ αυτήν την βουβή απρόμαυρη που γυρίστηκε το 2005 ( !) από την H.P Lovecraft Society . Ο τίτλος της " Call of Cthulu" . Eίναι ότι πιο πιστό μπορεί να συνατήσει κανείς σε αυτά που είχε ο Λαβκραφτ στο νου του. Κάποια στιγμή θα κάνω review..

[Goregasm]

Σιγα θα κλασεις.

[Azathoth]

αυτές τις μέρες κάτι με έπιασε και αντί να διαβάζω σα τρελός για τις εξετάσεις είδα τις εξής ταινίες:

Hellraiser I: πολύ ωραία ταινία, ωραίο και γνήσιο πετσόκομμα αρχίζει πολύ ωραία το epic saga του pinhead με τον οποιο έφαγα τρελή πώρωση 9/10

Hellraiser II: θα έλεγα ακόμα καλύτερη, η ιστορία φαίνεται πιο cool, δείχνει περισσότερο τα cenobites και το όλο πράγμα με τον γιατρό δίνει ένα touch τρέλας που δεν είδα τόσο στο πρώτο. 10/10

Hellraiser III: εδώ είναι που άρχισε να χαλάει κάπως. παρατραβηγμένη ιστορία αλλα πρέπει να παραδεχτώ πως γέλασα πολύ με τα διαφορα cenobites που σκέφτηκε. φυσικά το ότι έδειξε πολύ pinhead κάνει την ταινία cool. 6.5/10

Hellraiser IV: μιας και είδα και alien I-II-III αυτές τις μέρες πρέπει να πω πως μου θύμιζε πολύ το alien. future, cenobite σκυλάκι, περίεργη ιστορία. και πάλι το έσωσε ο Pinhead αλλα δεν παίρνει ούτε καν 5/10 in my humble opinion

Hellraiser V: το παράτησα στη μέση. δεν είχε πια νόημα να χάνω το χρόνο μου, το IV το είδα με δυσκολία το V παραήταν γελοίο. 3/10

Children Of The Corn I: αυτή η ταινία με πώρωσε. παρα πολύ ωραίο OST και ωραίο plot. μου την βάρεσε στα νεύρα η μάπα του isaac και το χάρηκα πολύ γενικά. 10/10

Children Of The Corn II: και αυτή ήταν ωραία, σιγά σιγά θα δω και τις υπόλοιπες 8/10

Necronomicon: η αλήθεια είναι πως περίμενα να είναι κάποιο διήγημα του lovecraft αλλα τελικά απλά μιλάει για το necronomicon και δείχνει τον lovecraft. ως ιδέα δεν ήταν καθόλου άσχημο και γενικά δεν με χάλασε, ίσος μια κάπως καλύτερη ηθοποιία θα το έκανε πολύ καλύτερο 7/10

Se7en: δεν το είχα δει. ναι είναι αλήθεια. δεν ξέρω αν θεωρείτε ακριβώς horror αλλα σίγουρα είχε διαφορες διασκεδαστικές σκηνές. μου άρεσε παρα πολύ αλλα ξενέρωσα λίγο που μάντεψα τα 2 τελευταία sins πριν τα δείξει (δεν ήταν και δύσκολο ) 9/10

Pride And Glory: δεν είναι horror, αστυνομικό thriller είναι, πολύ ωραίο. μου άρεσε πολύ 8.5/10


το call of chtulhu μου αρέσει παρα πολύ, και σύμφωνο πως είναι πολύ πιστό με το διήγημα

EDIT: ξέχασα το zombie strippers. ήταν τόσο καλο που το παράτησα κάπου στο εικοστό λεπτό. χειρότερο horror comedy η όπως και να λέγεται δεν έχω ξαναδεί 2/10 χαρισμένο

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από the.flame.alchemist: 29 Ιούνιος 2009 - 18:17

[Azathoth]

είδα και τα πρώτα δυο masters of horror, το dreams of the witch house ακόμα να καταλάβω γιατί σας άρεσε, πιστό στον lovecraft δεν ήταν. πήρε την ιστορία του και την έσφαξε, κλασικά βάζοντας γυναικείο χαρακτήρα και το έκανε σχεδόν love story γενικά και στα 2 masters of horror η ηθοποιία και οι διάλογοι μου φάνηκαν γελοίοι. θα δω μερικά παραπάνω μήπως αξίζουν

[manOfManyNames]

είδα και τα πρώτα δυο masters of horror, το dreams of the witch house ακόμα να καταλάβω γιατί σας άρεσε, πιστό στον lovecraft δεν ήταν. πήρε την ιστορία του και την έσφαξε, κλασικά βάζοντας γυναικείο χαρακτήρα και το έκανε σχεδόν love story γενικά και στα 2 masters of horror η ηθοποιία και οι διάλογοι μου φάνηκαν γελοίοι. θα δω μερικά παραπάνω μήπως αξίζουν

Αν είχες δει το Necronomicon, το ίδιο ακριβώς είχε κάνει ο σκηνοθέτης και με το cold air. Αλλά, πέρα από το ερωτικό στοιχείο, τα κύρια σημεία της ιστορίας έχουν περάσει ανέπαφα.

Τώρα για MoH, τα καλά αρχίζουν από το Jennifer και μετά (και κορυφώνονται στο Cigar burns) αν και η δεύτερη σαιζόν είναι underwhelming.

[zade]

The man above spoke the truth . Γενικά η σειρά masters of horro διαφημίστηκε σαν κάτι που θα άλλαζε τα δεδομένα του horro και λοιπά , αλλά κατά βάση ήταν μια παπαριά. Πέραν 5 περίπου επεισοδίων από τα συνολικά 26 των δύο σεζόν όλα τα άλλα ήταν πάρτα χτύπα τα. Εμένα αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν το Jennifer . Σπλατεροαρτζέντο σε κέφια. Το ciggare burns ήταν πάλι καλό , αλλά δεν πιάνει μια μπροστά σε οτιδήποτε άλλο έκανε ο Κάρπεντερ ( ακόμα και αο το They live) .

[manOfManyNames]

The man above spoke the truth . Γενικά η σειρά masters of horro διαφημίστηκε σαν κάτι που θα άλλαζε τα δεδομένα του horro και λοιπά , αλλά κατά βάση ήταν μια παπαριά. Πέραν 5 περίπου επεισοδίων από τα συνολικά 26 των δύο σεζόν όλα τα άλλα ήταν πάρτα χτύπα τα. Εμένα αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν το Jennifer . Σπλατεροαρτζέντο σε κέφια. Το ciggare burns ήταν πάλι καλό , αλλά δεν πιάνει μια μπροστά σε οτιδήποτε άλλο έκανε ο Κάρπεντερ ( ακόμα και αο το They live) .

Κοίτα, αληθινή ιστορία:
Το MoH το είδα ένα καλοκαίρι στο πατρικό μου. Έβλεπα 1-2 επεισόδια κάθε βράδυ, με μισό φως, όσο όλοι στο σπίτι κοιμούνταν. Στα μισά του Cigar Burns απλά πάτησα παύση στα μισά, επειδή φοβόμουν...

Κατά τα άλλα αξίζουν τρελά τα Jennifer, Cigar Burns, Imprint, Family και ίσως τα deer woman, pro life και Washingtonians.
Κατά τα άλλα, μέτρια πράγματα.

Το Jennifer πάντως δείχνει τη διαφορά Ευρώπης-Αμερικής. Ο Argento από όπου και να τον πιάσεις στο Jennifer δίνει ρεσιτάλ: οι κλασικές τρελές λήψεις του, ιστορία καρα-άρρωστη, ωμή σπλαττεριά και δουλεμένους χαρακτήρες (το οποίο είναι γενικά υπέρβαση για τον Maestro)

[Azathoth]

κάθισα λοιπόν και είδα όλα τα Masters of Horror. τι να πω. συμφωνώ πως το jennifer ήταν παρα πολύ καλο και το cigar burns όπως και 3-4 αλλα. point is πως η σειρά ήταν πολύ μέτρια. από αθλια ηθοποιία σε άθλιες λήψης σε γέλια ιστορία. νάνε καλά ο argento και μερικοί άλλοι που το έσωσαν. ο κύριος Gordon με απογοήτευσε παρα πολύ. anyways κάποια στιγμή θα τσεκάρω και το in the mouth of madness αν και μυρίζομαι πως δεν θα μου αρέσει

[zade]

Δύο ταινιούλες που είδα πριν την εξεταστική , αλλά ποστάρω τώρα διότι ποιός ξέρει πότε θα ξαναβρώ χρόνο

Night of th Creeps
Αliens CHECK . Zombies CHECK. Serial Killer CHECK . Killer Insects CHECK . Badass Sheriff CHECK . Fraternities CHECK .

Μια ταινία που έχει από όλα. Κυριολεκτικά. Είναι σαν να πήραμε όλες τις horror ταινίες της δεκαετίς του 80 και τις συμπιέσαμε σε μια. Ένας εξωγήινος βράχος πέφτει στην Γη και έχει πάνω του κάτι εξωγήινα σκουλήκια που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε ζόμπι και ένας τύπος που γουστάρει μια κοπέλα που τα χει με τον νταή του Πανπιστημίου και ένας γαμάτος σερίφης που είναι αλκοολικός θα δώσουν λύση. Τι να λέμε τώρα. ΟΛΑ. Άμα δείτε αυτήν την ταινία πρακτικά έχετε δει ότι ταινία τρόμου βγήκε την δεκαετία του 80 .Και έχει και πολύ γέλιο μάλιστα. Ειδικά στο τέλος που ο τύπος είναι με κουστούμι και γραβάτα και... φλογοβόλο και τριγυρνάει στο πανεπιστήμιο σκοτώνοντας ζομπι.Μόνο για το χιούμορ της και την υπόθεσή της αξίζει να την δείτε. 7/10

The Initiation

Mια κοπέλα που βλέπει εφιάλτες και ψάχνει να βρει γιατί συμβαίνει αυτό ,μπαίνει στο πανεπιστήμιο και γνωρίζει έναν νεαρό που θέλει να φτάσει στο βρακί της την βοηθήσει να απαλλαγεί από αυτούς. Eν τω μεταξύ ο πατέρας της είναι ο υπεύθυνος ενός εμπορικού κέντρου και τελικά αυτή με κάτι άλλες φίλες και φίλους της καταλήγουν κλειδωμένοι εκεί μέσα. Και τελικά είναι και ένας δολοφόνος εκεί που τους σκοτώνει έναν έναν. Καλά να πάθετε κωλόπαιδα που πάτε στα εμπορικά τη νύχτα! Που ήμασταν α ναι . Και τελικά έρχεται ο αρχικός γόης και σώζει την κοπέλα , ενώ αποκαλύπτεται και η ταυτότητα του δολοφόνου.Και είναι ότι πιο γελοίο έχει υπάρξει. Το τέλος δεν βγάζει νόημα και δεν έχει καμία σχέση με την υπόλοιπη ταινία ( δεν θα μιλήσω για τον ρεαλισμό) και τελικά ρίχνει κι άλλο μια ήδη μετρια ταινία. Στα αρνητικά της ταινίας επίσης είναι η παντελής έλειψη gore ,ειδικά ενώ το συγκεκριμένο story προσφερόταν για κάτι τέτοιο .Πάντως το όλο κλίμα του "εμπορικού την νύχτα" λειτουργεί καλά και κάνει το σκηνικό απειλητικό , αλλά η ταινία έχει πολλά προβλήματα. 4/10 (και άλλο 0,5 γιατί έχει female frontal nudity )

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από zade: 12 Σεπτέμβριος 2009 - 19:10

[zade]

Μετά την εξεταστική λοιπόν είδα τρία Horror μαζεμένα για να στανιάρω...Πάμε

Donkey Punch

Mια παρέα από Αγγλίδες από αυτές τις τσουλάρες που πίνουν τα άντερά τους και μετά ξερνάνε πάνω σου , πάνε διακοπές στην Ισπανία.Εκεί βρίσκουν κάτι άλλα φλωρο-Αγγλάκια που είναι μούτσοι σε ένα κότερο και πάνε μια βόλτα με το σκάφος.Εκεί κατά την διάρκεια του sex , ένας από τους Άγγλους σκοτώνει μια άλλη Αγγλίδα.Πως μπορείς να σκοτώσεις κάποιον όταν κάνεις sex ,μόνο οι Άγγλοι το ξέρουν. Anyway...
Αφού λοιπόν πεθαίνει αυτή , μετά γεννάται το αιώνιο ανθρώπινο ερώτημα «τι κάνουμε με το πτώμα».Και αφού δεν βγάζουν άκρη , τι να κάνουν με το πτώμα , κυριολεκτικά σκοτώνονται μεταξύ τους.Άγγλοι ρε φίλε !
Το πρώτο 45' είναι κάτω του μετρίου , το υπόλοιπο αν εξαιρέσεις ορισμένες εντελώς παράλογες σκηνές είναι καλό! 6/10

Session 9

Ένα συνεργείο καθαρισμού αποτελούμενο από μεροκαματιάρηδες , πάει να αφαιρέσει τον αμίαντο από ένα κτήριο που χρησίμευε ως ψυχιατρείο.Όμως κάτι συμβαίνει.Αρχίζουν όλοι να νιώθουν περίεργα,να συμπεριφέρονται παράξενα , να έχουν τρομερό άγχος και να είναι καχύποπτοι.Μήπως το μέρος κυβερνάται από μια παράξενη οντότητα ; Ή όντως έχουν αρχίσει να σαλτάρουν.Την απάντηση θα σώσει η κασέτα που περιέχει την συνεδρία νο 9 με έναν ασθενή που έπασχε από MPD.
Παρόλο που φαίνεται σαν μια πάρα πολύ κλισεδιάρικη και χιλιοπαιγμένη ιστορία , η συγκεκριμένη ταινία με ξάφνιασε ευχάριστα.Έχει ένα σωρό ανατροπές ,και μέχρι το τέλος , τίποτα δεν είναι βέβαιο.Φοβερό ατού της ταινίας είναι το πολύ καλό σενάριο της , οι χαρακτήρες της και η σκηνοθεσία της.Είχα πολύ καιρό να δω ταινία που να προκαλεί έντονα συναισθήματα λόγω της ατμόσφαιράς της.Πάρα πολύ καλό , μάλλον από τα καλύτερα horror της δεκαετίας.Και μια ατάκα φοβερή :«I live in the weak and the wounded» 8/10

Laid to Rest

Mια κοπέλα ξυπνάει μέσα σε ένα φέρετρο χωρίς να θυμάται τίποτα και στο κατόπι της βρίσκεται ένας serial killer που φοράει μια μάσκα χρωμίου που απεικονίζει ένα κρανίο.Πολύ ενδιαφέρον έ ; NOT . Δεν υπάρχει αυτή η ταινία.Δεν θα μιλήσω όυτε για acting oύτε για σενάριο.Συνήθως τα splatter δεν έχουν τίποτα από τα δύο. Αλλά έχουν κάτι βασικό.Μια έστω και υποτυπώδη προσπάθεια για επιβίωση.Ε εδώ ,δεν έχουμε.Κανένας δεν προσπαθεί να επιβιώσει και κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να γλιτώσει.Το αντίθετο μάλιστα , φαίνεται πως κάνουν ότι περνά από το χέρι τους προκειμένου να πεθάνουν από τον φονιά -που μεταξύ μας είναι πολύ χαζός σαν ιδέα-.
Ότι πιο άμυαλο και καθυστερημένο έχω δει ποτέ.Δεν λέω ότι τα splatter είναι thought-provoking films αλλά οκ εδώ παραπάει.Και δυστυχώς ετοιμάζουν και δεύτερο μέρος...
3/10

[melkior]

Drag Me To Hell o Sam Raimi επιστρεφει στο ειδος που των ανεδειξε και κανει μια διασκεδαστικη ταινια.
Μπορει το Drag Me To Hell δεν προσπαθει να πρωτοτυπήσει αλλα ακολουθει τους κανονες του ειδους πιστα και καταφερνει να σε κρατησει σε εγρηγορση μεχρι το τελος χαρις στην εξαιρετικη ατμοσφαιρα της ακομα και αν ξερεις τι θα συμβει παρακατω αυτο δεν σε εμποδιζει να το διασκεδασης και αυτο σε μεγαλο βαθμο οφειλεται στην πολυ καλη ερμηνεια της πρωταγωνιστριας Alison Lohman.
Μακαρι ο Raimi να κανει και αλλες τετοιες ταινιες και να μην μεινη μονο στους υπερηρωες.