617 replies to this topic

[roriconfan]

Θετική σκέψη για τους θρήσκους = Πορεύομαι με τον Θεό.

Θετική σκέψη για τους δυσθεϊστές/μισοθεϊστές = Ευτυχώς που κατάλαβα τι κουμάσι είναι ο θεός.

Θετική σκέψη για τους αθεϊστές = Ευτυχώς που δεν πιστεύω σε αυτές τις αρλούμπες και βασίζομαι στις δυνάμεις μου.

Θετική σκέψη για τους αγνωστικιστές/Δεν-μου-καιγεται-καρφι-δές = Ευτυχώς που δεν ασχολούμε με αυτές τις αρλούμπες και κοιτάω την ζωή μου.

Θετική σκέψη για τους υλιστές = Ευτυχώς που ξέρω τι πραγματικά αξίζει.

[otakusan7]

Θετική σκέψη για τους υλιστές = Ευτυχώς που ξέρω τι πραγματικά αξίζει.

Άλλως με τους υλιστές... θα μου εξηγήσετε τι είναι οι υλιστές σας???? και τι σημαίνει ξέρω τι πραγματικά αξίζει???? τεσπα αν κάποιος είναι υλιστής ειναι 90% άθεος αλλά υλιστής με την παγκόσμια έννοια του υλισμού... τώρα για ποιους μιλάτε εσείς ??????????????????????/:hahaha::df13952b:

[Petran79]

Άλλως με τους υλιστές... θα μου εξηγήσετε τι είναι οι υλιστές σας???? και τι σημαίνει ξέρω τι πραγματικά αξίζει???? τεσπα αν κάποιος είναι υλιστής ειναι 90% άθεος αλλά υλιστής με την παγκόσμια έννοια του υλισμού... τώρα για ποιους μιλάτε εσείς ??????????????????????/:hahaha::df13952b:

oλα ξεκινησαν από εδώ

Doctoral Dissertation of Karl Marx

[otakusan7]

oλα ξεκινησαν από εδώ

Doctoral Dissertation of Karl Marx

μπα απο ποιο παλιά όπως λέει και το διδακτορικό του κάρολου από τον επίκουρο και βάλε πίσω... και η πρόταση σου μας έχει φάει ο υλισμός που κολλάει????... δηλαδή μακάρι αλλά που ο ιδεαλισμός κυβερνάει τον τόπο.. εκεί εξανίσταμαι εγώ...

[Petran79]

μπα απο ποιο παλιά όπως λέει και το διδακτορικό του κάρολου από τον επίκουρο και βάλε πίσω... και η πρόταση σου μας έχει φάει ο υλισμός που κολλάει????... δηλαδή μακάρι αλλά που ο ιδεαλισμός κυβερνάει τον τόπο.. εκεί εξανίσταμαι εγώ...

αν ψαξεις καλυτερα και βγεις απο τους 4 τοιχους θα δεις πως ειναι αλλιως τα πραγματα. Πρωτα λυνεις τα βασικα προβληματα και μετα κοιτας το Θεο και την Αυτοπραγματωση.

[otakusan7]

αν ψαξεις καλυτερα και βγεις απο τους 4 τοιχους θα δεις πως ειναι αλλιως τα πραγματα. Πρωτα λυνεις τα βασικα προβληματα και μετα κοιτας το Θεο και την Αυτοπραγματωση.

Ποιους τέσσερις τοίχους??? Συμφωνώ μαζί σου αν δεν έχεις λύσει βασικά προβλήματα της ζωής σου να κοιτάς αν υπάρχει θεός είναι λάθος και πολλές φορές δυστηχώς εμπόδιο να λύσεις τα προβλήματα απλα΄τα κουκουλώνεις...αλλά τι μου λες και τι σου λέω δεν έχω καταλάβει... εγώ σε ρώρησα πιστεύεις ότι ο υλισμός το φιλοσοφικό ρεύμα βάση του οποιού εκτός των άλλων αποκλεείει την ύπαρξη θεού διακυβέβει την πλειονότητα τις κοινωνίας... δεν σε καταλαβαίνω γράψε την θε΄ση αναλυτικά να σε πιάσω

[Petran79]

γώ σε ρώρησα πιστεύεις ότι ο υλισμός το φιλοσοφικό ρεύμα βάση του οποιού εκτός των άλλων αποκλεείει την ύπαρξη θεού διακυβέβει την πλειονότητα τις κοινωνίας... δεν σε καταλαβαίνω γράψε την θε΄ση αναλυτικά να σε πιάσω

ποια θεση; ειχα απαντησει στην ερωτηση γιατί δε μπορει ο Θεος να ταυτιστει απλα με τη θετική σκέψη

τιποτα παραπανω.

και μιας και ρωτησες τι εννουσα με τον υλισμο, σου παρεθεσα ενα κειμενο με τις βασικες του θεωριες.

για την διακυβευση της κοινωνιας δεν πηγα ποτε τη συζητηση. να την διακύβευε μόνο ο υλισμος καλα θα ηταν αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.

[xANTONISx]

Σήμερα πήγα σήμερα στην εκλλησία και ο λόγος του ιερέα μ' εκανε να πιστέψω . LoΛ

[roriconfan]

Μιας που η συζήτηση ψόφησε, παραθέτω το τι πιστεύουνε για τον Θεό παγκοσμίως και πως είναι η επίσημη ονομασία τους. Αυτό το κάνω απλά για να σας δείξω πόσο εύκολο είναι να γίνονται παρεξηγήσεις όταν δεν μπορείς να ξεκαθαρίσεις ακριβώς το τι πιστεύεις ή αποδέχεσαι σε σχέση με τους συνομιλητές σου. Θα παρατηρήσετε ότι σχεδόν όλα βασίζονται στην ερμηνεία του τι είναι το κακό και γιατί υπάρχει. Κοινώς, η πίστη καθορίζεται μέσα από την αντίληψη μας για το γιατί υποφέρουμε και όχι για το αν πιστεύουμε ότι υπάρχει ο Θεός.

Όλα ξεκίνησαν απλά από την παρακάτω σκέψη / ερμηνεία.

Θεϊσμός:O Θεός υπάρχει ρεαλιστικά, αντικειμενικά, και ανεξάρτητα από την ανθρώπινη σκέψη. Δημιούργησε και συντηρεί τα πάντα. Είναι παντοδύναμος, υπέρτατος, πάνσοφος, γενναιόδωρος, πανάγαθος και αιώνιος. Έχει προσωπική σχέση με τον άνθρωπο, ενδιαφέρεται και απαντά στις προσευχές των πιστών με θρησκευτικά μυστήρια και θαύματα. Είναι ταυτόχρονα άπειρος και υπερβατικός σε σχέση με τον χρόνο και τον χρόνο αλλά σύγχρονος είναι πανταχού παρών στις υποθέσεις του κόσμου. Είναι απείρως απλός και δεν υπόκειται ακούσια στο χρόνο.

Αυτή η πεποίθηση δημιουργεί ερωτήματα για την ευθύνη του Θεού στην ύπαρξη του κακού και της συμφοράς στον κόσμο (βλέπε παρακάτω τα παρακλάδια του Θεϊσμού). Μερικοί θεϊστές αποδίδουν στο Θεό έναν ενσυνείδητο ή σκόπιμο περιορισμό της παντοδυναμίας, της παντογνωσίας, ή της καλοκαγαθίας του.

Οπότε, σιγά, σιγά, πεταχτήκανε τα παρακάτω.

Ευθεϊσμός: Ο Θεός είναι όλα τα παραπάνω που αναφέρει ο Θεϊσμός. Το κακό απλά υπάρχει γιατί οι άνθρωποι δεν ακολουθούνε τον λόγο του Θεού (που επειδή είναι τέλειος, η ανυπακοή μόνο κακό προκαλεί). Ο Θεός μπορεί να εμποδίσει το κακό από το να υπάρχει αλλά δεν το κάνει για να μη στερήσει από τους ανθρώπους το δώρο της ελεύθερης θέλησης. Ο άνθρωπος είναι διαφορετικός από τα ζώα και τις μηχανές γιατί έχει ελεύθερη θέληση. Είναι ελεύθερος να πράξει το κακό και να υποστεί τις συνέπειες του.

Δυσθεϊσμός: Ο Θεός δεν είναι τέλειος. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι ο Θεός είναι ανίσχυρος στο να το εμποδίσει από το να υπάρχει.

Μισοθεϊσμός: Ο Θεός είναι και καλός αλλά και κακός. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι ο Θεός έφτιαξε και συντηρεί και τα δύο. Δεν μπορεί να υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Αφού είναι τέλειος, σημαίνει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, και το καλό αλλά και το κακό.

Αντιθεϊσμός: Ο Θεός είναι κακός και απλώς μας παρουσιάζεται σαν καλός. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι ο Θεός έφτιαξε το κακό σαν μορφή διασκέδασης. Με ψέματα δικαιολογεί τα παιχνίδια που παίζει εις βάρος του ανθρώπου.

Μονοθεϊσμός: Υπάρχει μόνο ένας αληθινός Θεός. Οι υπόλοιποι Θεοί των άλλων θρησκειών είναι είτε ο ίδιος Θεός που λατρεύεται με διαφορετικά ονόματα είτε είναι ψεύτικοι Θεοί. Οι ψεύτικοι Θεοί μπορεί να είναι άψυχα είδωλα, θεοποιημένοι άνθρωποι, μεταμφιεσμένοι δαίμονες ή μια παραποιημένη εκδοχή του αληθινού Θεού. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι οι άνθρωποι μπερδεύουνε ή παραποιούνε τον λόγο του αληθινού Θεού και ξεπέφτουν στο κακό και στην αμαρτία λόγω της σύγχυσής τους.

Διθεϊσμός και Μανιχαϊσμός: Υπάρχουν δύο παντοδύναμοι και αντίθετοι μεταξύ τους Θεοί που συγχρόνως έφτιαξαν και μάχονται για τον κόσμο. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι το κακό είναι ισοδύναμο του καλού.

Ανισότιμος Διθεϊσμός: Υπάρχει μόνο ένας υπέρτατος και καλός Θεός. Υπάρχει και άλλος ένας Θεός που είναι κατώτερος, κακός και αντίθετος με τον πρώτο Θεό. Ο καλός Θεός έφτιαξε τον κόσμο και ο κακός Θεός προκαλεί αναταραχές που εμποδίζουνε την τελειότητα του. Οι δυο τους συνεχώς μάχονται, χωρίς όμως να υπάρχει ελπίδα νίκης για τον κακό Θεό. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι το κακό είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ των Θεών. Είναι προσωρινό και θα χαθεί όταν νικηθεί ο κατώτερος Θεός.

Γνωστικισμός: Υπάρχει μόνο ένας υπέρτατος Θεός. Υπάρχει και άλλος ένας Θεός που είναι ατελής. Ο υπέρτατος Θεός έφτιαξε από αφέλεια τον ατελή Θεό και ο ατελής Θεός έφτιαξε εν αγνοία τον ατελή κόσμο, σαν απομίμηση της ουράνιας τελειότητας. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι το κακό είναι αποτέλεσμα του καλού (υπέρτατου) Θεού να κατασκευάσει έναν κακό (ατελή) Θεό. Ο υπέρτατος Θεός δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την ανθρωπότητα. Ο ατελής Θεός είναι περισσότερο ανίδεος παρά κακός και απλώς μας παρουσιάζεται σαν καλός. Η ύπαρξη του κακού είναι η ανημποριά και ο εγωισμός του ατελή Θεού. Με ψέματα και αυταπάρνηση δικαιολογεί την αδυναμία του εις βάρος του ανθρώπου.

Πολυθεϊσμός: Υπάρχουν πάρα πολλοί Θεοί που έφτιαξαν τον κόσμο. Ο καθένας τους έχει διαφορετικές δυνάμεις και συμπεριφορά και κανείς τους δεν είναι τέλειος ή υπέρτατος. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι το κακό είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ των Θεών για περισσότερη εξουσία και δύναμη.

Ενοθεϊσμός: Υπάρχει ένας υπέρτατος Θεός που έφτιαξε πολλούς άλλους ατελείς και κατώτερους ψευδο-Θεούς, που αποτελούνε απομιμήσεις Του. Με την σειρά τους, οι ψευδο-Θεοί έφτιαξαν τον κόσμο σαν απομίμηση των δυνάμεων τους. Η ύπαρξη του κακού δικαιολογείται με το ότι το κακό είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ των ψευδο-Θεών για περισσότερη εξουσία και δύναμη. Ο υπέρτατος Θεός συνεχίζει να προστατεύει τον κόσμο.

Ντετερμινισμός: Ο Θεός είναι όλα τα παραπάνω που αναφέρει ο Θεϊσμός. Το κακό δεν υπάρχει γιατί κάθε μας πράξη είναι προαποφασισμένη να ακολουθήσει το καλό και τέλειο σχέδιο του Θεού. Όλα οδηγούνε στο καλό αλλά η περιορισμένη μας αντίληψη μας το κρύβει αυτό. Όλα οδηγούνε στο καλό, άσχετα με τις πράξεις που επιλέγουμε να κάνουμε για να αλλάξουμε το αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι δεν έχουνε ελεύθερη θέληση και οι πράξεις τους είναι μοιρολατρικά προαποφασισμένες. Η ελευθερία είναι ψευδαίσθηση.

Δεϊσμός: Ο Θεός είναι πλήρως υπερβατικός. Ο Θεός υπάρχει, αλλά δεν επεμβαίνει στον κόσμο πέρα από το ότι τον δημιούργησε και έθεσε τους κοσμικούς νόμους που τον διέπουν. Ο Θεός δεν είναι ανθρωπόμορφος, δεν απαντά στις προσευχές, δεν κάνει θαύματα δεν παρουσιάζεται στον άνθρωπο. Δεν είναι ούτε καλός αλλά ούτε κακός. Δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την ανθρωπότητα. Ο κόσμος ελέγχεται μόνο από λογικούς κανόνες και νόμους χωρίς να είναι απαραίτητη η πίστη και η ηθική. Τα θρησκευτικά μυστήρια και τα θαύματα που υπερβαίνουν τους φυσικούς νόμους και υποτίθεται ότι γίνονται από τον Θεό, είναι στην πραγματικότητα κόλπα των ιερέων για να ελέγχουν τους πιστούς. Το κακό δεν προέρχεται από τον απόμακρο Θεό αλλά από τον εγωισμό των ανθρώπων.

Πανθεϊσμός: Ο Θεός και ο κόσμος είναι το ίδιο και το αυτό. Ο Θεός δεν έφτιαξε τον κόσμο γιατί ο κόσμος είναι ο Θεός. Ο κόσμος είναι τέλειος και το κακό δεν υπάρχει αλλά η περιορισμένη μας αντίληψη μας το κρύβει αυτό.

Πανενθεϊσμός: Ο Θεός περιέχει τον κόσμο, αλλά δεν είναι το ίδιο με αυτόν. Ο κόσμος είναι μέρος του Θεού, δεν υπάρχει ξεχωριστά από αυτόν. Ο κόσμος είναι ατελής και το κακό υπάρχει γιατί δεν περιέχει όλες τις ιδιότητες του Θεού.

Θεοπανισμός: Ο Θεός και ο κόσμος είναι το ίδιο και το αυτό. Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο με τον ίδιο του τον εαυτό. Ο κόσμος είναι τέλειος και το κακό δεν υπάρχει αλλά η περιορισμένη μας αντίληψη μας το κρύβει αυτό.

Μονισμός και Ψευδής Δϊισμός: Όλα είναι ένα. Δεν υπάρχει καλό και κακό. Διαφοροποιήσεις και αντιθέσεις είναι ψευδείς ερμηνείες που δημιουργεί η περιορισμένη μας αντίληψη, όταν προσπαθούμε να αποξενώσουμε την ύπαρξη μας από το κοσμικό σύνολο.

Αγνωστικισμός: Είναι άγνωστο αν υπάρχει Θεός. Είναι δεκτό ότι υπάρχει ο κόσμος.

Ιγνωστικισμός: Είναι αδύνατο να αποδειχθεί αν υπάρχει Θεός. Είναι δεκτό ότι υπάρχει ο κόσμος.

Αθεϊσμός: Ο κόσμος υπάρχει από ανέκαθεν, κανένας δεν τον δημιούργησε ή δημιουργήθηκε από μόνος του. Ο Θεός είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα των ιερέων για να ελέγχουν τους πιστούς. Ο κόσμος ελέγχεται μόνο από λογικούς κανόνες και νόμους. Το καλό και το κακό είναι αόριστες έννοιες και εν τέλει ψεύτικες.

Μη-θεϊσμός: Ο κόσμος υπάρχει από ανέκαθεν, κανένας δεν τον δημιούργησε ή δημιουργήθηκε από μόνος του. Ο Θεός είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα των ιερέων για να ελέγχουν τους πιστούς. Ο κόσμος ελέγχεται μόνο από λογικούς κανόνες και νόμους. Το καλό και το κακό είναι αόριστες έννοιες και εν τέλει ψεύτικες. Όμως είναι απαραίτητη η πίστη και η ηθική για την υγιή ύπαρξη του πολιτισμού και της κοινωνίας.

Ακοσμισμός: Ο υπέρτατος Θεός βρίσκεται γύρω μας. Ο κόσμος δεν υπάρχει, είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί η πνευματική άγνοια μας και μας κρατάει αποκομμένους από Αυτόν. Με θρησκευτική επίγνωση μπορεί κάποιος να φτάσει τον Θεό.

Εσωτερικισμός: Ο υπέρτατος Θεός βρίσκεται μέσα σε όλους μας. Ο κόσμος είναι μια φυλακή που κατασκευάζει ο φόβος μας για το άγνωστο και μας κρατάει αποκομμένους από Αυτόν. Με θρησκευτική επίγνωση μπορεί κάποιος να βρει τον Θεό μέσα του.

Ανοικτός Θεϊσμός: Ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος στο να επιβάλει μελλοντικά γεγονότα. Η πραγματικότητα αποτελείται από μια σειρά αλληλεπάληλων γεγονότων. Ο κόσμος χαρακτηρίζεται από μια διαδικασία συνεχής αλλαγής που πραγματοποιείται από την ελεύθερη θέληση. Η αποφασιστικότητα και η θέληση διαμορφώνουν τα πάντα, όχι μόνο τα ανθρώπινα όντα. Ο Θεός και τα πλάσματα Του, συν-δημιουργούν. Ο Θεός δεν μπορεί να επιβάλει ένα γεγονός για να συμβεί, αλλά απλά επηρεάζει την άσκηση αυτού, προσφέροντας περισσότερες δυνατότητες για να πραγματοποιηθεί ευκολότερα.

Μεταθεϊσμός: Ο Θεός είναι η υπέρτατη πραγματικότητα και ο κόσμος μας είναι μια ατελή έκφανση του. Υπάρχουν άπειροι άλλοι κόσμοι ή διαστάσεις σαν τον δικά μας που επίσης είναι ατελή και όλα συνδέονται και συνυπάρχουν σε ένα σημείο όπου βρίσκεται ο Θεός.

Αν όλα αυτά σας φαίνονται παράλογα, αναλογιστείτε και το εξής:

Η εμπειρία μας διδάσκει ότι όλες οι επιθυμίες δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, ότι είναι συγκρουόμενες, και ότι μερικά αγαθά πρέπει να αποποιηθούν προκειμένου να εξασφαλιστούν άλλα. Ως εκ τούτου δημιουργείται και η ανάγκη για τη σχετική αξία των αγαθών, της ταξινόμησης τους, και του υπολογισμού τους, όπου αποκτάς κάτι με την απώλεια κάποιου άλλου. Το αποτέλεσμα είναι η διχοτόμηση των αγαθών σε δύο μεγάλες κατηγορίες, το φυσικό και το ήθος, την ευτυχία και την αρετή. Μέσα στο καθένα μας, ταξινομείται συγκριτικά εύκολα ο καθορισμός της σχέσης των ιδιαίτερων καλών πραγμάτων μεταξύ τους, αλλά έχει αποδειχθεί πολύ δυσκολότερο να καθοριστεί η σχετική τελειότητα των δύο κατηγοριών αρετής και ευτυχίας. Εάν η ευτυχία και η αρετή είναι αμοιβαία αποκλειστικές, πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ των δύο, και αυτή η επιλογή είναι βαρυσήμαντη. Αλλά το ασυμβίβαστό τους μπορεί να είναι μόνο στην επιφάνεια. Πράγματι, η ελπίδα πάντα επαναλαμβάνεται ότι το κυρίαρχο αγαθό περιλαμβάνει και τα δύο.

Μερικοί κριτικοί αυτού του επιχειρήματος λένε ότι τα όντα που δεν είναι παντοδύναμα δεν έχουν ελευθερία επιλογής. Αλλά άλλοι λένε ότι κάποιος είναι ελεύθερος να "θέλει" και να "προσπαθεί" αλλά όχι απαραίτητα να "αποκτά".

[1451]

Όλοι οι -ισμοί που ανέλυσες, roriconfan, καταλήγουν στην αθεϊα, οταν βρισκόμαστε σε περιόδους που η ανθρωπότητα ακμάζει. Μόλις ξεκινήσει η παρακμή, αναδύονται σαν το τέρας του Λοχ Νες τα πλοκάμια του ενστίκτου και στραγγαλίζουν τον Λόγο

[rea]

Το μεγάλο πρόβλημα σε αυτά τα ερωτήματα είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να αποδείξεις για κάτι οτί δεν υπάρχει, μόνο οτί υπάρχει. αν βάλεις ομως τον παράγοντα της πίστης, οι άνθρωποι θα πιστεύουν για πάντα σε κάτι που ΙΣΩΣ υπάρχει...

[The_Sandman]

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ / ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ Κ. ΚΟΥΝΤΕΡ / εκδ. γράμματα / μεταγραση Ιάκωβος Παπάζογλου

Ρώτησε κάποιος τον κύριο Κ. αν υπάρχει Θεός, και ο κύριος Κ. είπε: "Σου συνιστώ να αναλογιστείς αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα σε κάνει να αλλάξεις συμπεριφορά. Αν δεν πρόκειται να αλλάξεις, τότε το ερώτημα δεν έχει νόημα. Αν πάλι πρόκειτε να αλλάξεις, τότε μόνο σ'ένα μπορώ να σου φανώ χρίσημος: να σου πω οτι έχεις ήδη αποφασίσει πως χριάζεσαι έναν Θεο."

[Kenny]

Θεϊσμός:O Θεός υπάρχει ρεαλιστικά, αντικειμενικά, και ανεξάρτητα από την ανθρώπινη σκέψη. Δημιούργησε και συντηρεί τα πάντα. Είναι παντοδύναμος, υπέρτατος, πάνσοφος, γενναιόδωρος, πανάγαθος και αιώνιος. Έχει προσωπική σχέση με τον άνθρωπο, ενδιαφέρεται και απαντά στις προσευχές των πιστών με θρησκευτικά μυστήρια και θαύματα. Είναι ταυτόχρονα άπειρος και υπερβατικός σε σχέση με τον χρόνο και τον χρόνο αλλά σύγχρονος είναι πανταχού παρών στις υποθέσεις του κόσμου. Είναι απείρως απλός και δεν υπόκειται ακούσια στο χρόνο.

Αν υπάρχει θεός, και είναι παντοδύναμος και πάνσοφος, μπορεί να σκεφτεί έναν γρίφο του οποίου να μην ξέρει την απάντηση;

Αν ναι, δεν είναι πάνσοφος.

Αν όχι, δεν είναι παντοδύναμος.

Άρα τέτοιος θεός δεν γίνεται να υπάρχει. Οι θεϊστές να αρχίσουν να σκέφτονται άλλον ορισμό, παρακαλώ.

[laraska]

Αν υπάρχει θεός, και είναι παντοδύναμος και πάνσοφος, μπορεί να σκεφτεί έναν γρίφο του οποίου να μην ξέρει την απάντηση;

Αν ναι, δεν είναι πάνσοφος.

Αν όχι, δεν είναι παντοδύναμος.

Άρα τέτοιος θεός δεν γίνεται να υπάρχει. Οι θεϊστές να αρχίσουν να σκέφτονται άλλον ορισμό, παρακαλώ.

κανεις ενα βασικο λαθος .
αυτος που κανει το γριφο πρεπει να ξερει τη λυση .
βαζει ο καθηγητης ασκηση στα μαθηματικα που δεν την ξερει ουτε ο ιδιος , και ειδικα στον εαυτο του ;Οδηγειται σε ατοπο , εκτος και αν ειναι αλλου οποτε δεν ισχυει αυτο που ειπες ή τον γριφο τον λυνει αλλος , οποτε και ισχυει το ιδιο παλι .

[Kenny]

Αν αλλάξω τη λέξη γρίφο με τη λέξη πρόβλημα, είσαι ικανοποιημένος;

Και μη μου πεις ότι δεν γίνεται να θέσεις στον εαυτό σου ένα πρόβλημα που δεν μπορείς να το λύσεις. Υπάρχουν ουκ ολίγα. Πάρε την εικασία του Goldbach, έτσι για αρχή.