116 replies to this topic

[Moefag]

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι τόσο περιορισμένος (genki girls και bishounen) στο σχέδιο που προτιμώ. Το συγκεκριμένο σχέδιο, βέβαια, με ενόχλησε αρκετά, γιατί συνδύαζε μοντέρνα, ποπ στοιχεία (γυναίκες με σκουλαρίκια και ο μαύρος receptionist ήταν δύο παραδείγματα που θυμάμαι έντονα) με κλασσικά, πράγμα που θεωρώ κιτς και βέβηλο.
Αλλά δεν ήταν ο κύριος λόγος που αντιπάθησα το Mononoke. Αυτό το ρόλο ανέλαβαν οι υπερεκδηλωτικοί χαρακτήρες, η μη συνεχής ροή της αφήγησης (flashbacks, φαντασιώσεις από το πουθενά χωρίς ευδιάκριτη γραμμή διαχωρισμού) και ο αφύσικος διάλογος.

Το αν ήταν καινοτόμο για χάρη της καινοτομίας είναι μάλλον, και αυτό, υποκειμενικό. Ίσως η προσέγγιση του Mononoke κατάφερνε να κάνει την πλοκή πιο αστεία ή πιο συγκινητική ή πιο συγκλονιστική από μια πιο συμβατική προσπάθεια. Σε μένα πάντως δεν κατάφερε τίποτα από αυτά.

[Trivia Spitting Monster]

Η μη συνεχής ροή της αφήγησης είχε έναν σκοπό να εξυπηρετήσει. Η δε ροή του διαλόγου, εμπνευσμένη κι αυτή απ' το θέατρο Νο ή παρόμοιες μορφές τέχνης, επίσης έπρεπε να είναι έτσι για λόγους ατμόσφαιρας. (Αν και τώρα που το σκέφτομαι, στο τελευταίο arc ήταν πιο γρήγορος, δεδομένου πως είμαστε σε μια εποχή πιο κοντινή στη δικιά μας).

Το μπέρδεμα του πραγματικού με τα οράματα ήταν ακριβώς το point όλης της σειράς. Πώς επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων τα αισθήματά τους και πώς τα βιώνουν οι ίδιοι. Ο δε συναισθηματισμός μερικές φορές είναι εύκολη λύση. Το Mononoke προτιμά κάτι πιο δύσκολο, πιο εγκεφαλικό ίσως. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι λιγότερο καλό. Ο συναισθηματισμός έχει την αξία του, αλλά ας μην περιοριζόμαστε εκεί. Αλλά και πάλι, και τρομαχτικές είναι οι ιστορίες του Mononoke, και συγκινητικές, και αστείες με τον τρόπο τους. Εκτός αν βλέπει κανείς σειρές μόνο για να σχολιάζει ποιος τα έχει με ποιον στο τάδε Λύκειο, δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην εντυπωσιαστεί κανείς. Ναι, χρειάζεται να μπει κανείς στη λογική της σειράς, αλλά αυτό συνηθίζεται μετά το πρώτο ίσως επεισόδιο ή arc.

[phm]

Πάντως κακά τα ψέματα δεν έγινε μεγάλη επιτυχία η σειρά. Μόνο το ότι δεν κάθισε κανένας να βγάλει την σειρά από το blu-ray rip είναι άξιο λόγου για μένα (σημαντική λεπτομέρεια ως προς αυτό όμως: δεν υπάρχουν softsubs για να πάρεις το rip και να κοτσάρεις του υπότιτλους).

Όπως και να έχει δεν είναι μια σειρά που είναι φτιαγμένη για να αρέσει σε όλους. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε όποιον δεν αρέσει είναι μπούφος και δεν καταλαβαίνει πολλά πολλά, αλλά μιας και είναι κάτι ιδιαίτερο, είναι λογικό να μην αρέσει σε κάποιους.

[Radagast]

Πάντως κακά τα ψέματα δεν έγινε μεγάλη επιτυχία η σειρά. Μόνο το ότι δεν κάθισε κανένας να βγάλει την σειρά από το blu-ray rip είναι άξιο λόγου για μένα (σημαντική λεπτομέρεια ως προς αυτό όμως: δεν υπάρχουν softsubs για να πάρεις το rip και να κοτσάρεις του υπότιτλους).

Or maybe not!

Ευτυχώς αυτό το διαμάντι βγήκε πρόσφατα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σε bluray rip με κορυφαία εικόνα (720p).
Θα το βρείτε στα γνωστά σοκάκια. (bakabt etc)
Κοινώς ευκαιρία για rewatch απ' όσους το λατρέψαμε.

To μόνο αρνητικό είναι οτι η μετάφραση είναι των shinsen-subs η οποία απ' όσο θυμάμαι δεν ήταν τόσο καλή όσο των black_sheep που είχαν και κορυφαία notes...
O ήχος είναι flac που επίσης θεωρώ υπερβολή μιας και δεν παίζει σε πολλά media players...
Αλλά απ' ότι φαίνεται δεν γίνεται να τα έχουμε όλα δικά μας...
Τουλάχιστον η εικόνα είναι χάρμα οφθαλμών.. xD

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Radagast: 28 Μάιος 2012 - 09:37

[phm]

Thanks για την ενημέρωση!

O ήχος είναι flac που επίσης θεωρώ υπερβολή μιας και δεν παίζει σε πολλά media players...

Έλα ρε σιγά ένα σωρό release χρησιμοποιούν flac.

Εσύ θέλεις να το παίξεις σε εξωτερικό media player;

Πάντως κρίμα που δεν είναι από black sheep, αλλά ναι μην τα θέλουμε και όλα δικά μας.

[Itachi Akatsuki]

"Certain conditions must be met for the sword of exorcism to be drawn. If Katachi, Makoto, and Kotowari are not present, it cannot be unsheathed. The intertwined fates of men give the Mononoke its Form, Truth is the natural state of all things, and Regret is everpresent in men's hearts." Kusuri Uri...
Απο τα πιο δυνατα ανιμε που εχω δει!Ατμοσφαιραρα και ξανα ατμοσφαιραρα!

[hgatakoskylos]

Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου πείτε που μπορώ να βρω και να κατεβάσω τη σειρά(την εκδοχή με τις βοηθητικές σημειώσεις). Πρώτη μου φορά ακούω για ανιμέ με βοηθητικές σημειώσεις!Μου αρέσει πολύ που έχει να κάνει με πνεύματα και supernatural όντα της Ιαπωνικής παράδοσης! Δεν πιστεύω να έχει αίματα και ξενερώσω και αηδιάσω;

[Keito]

Αν δεν κάνω λάθος, αυτή εδώ η έκδοση πρέπει να είναι πλήρης.

[hgatakoskylos]

Ευχαριστώ πολύ!

[Keito]

Τίποτα! Always happy to see new people in the mononoke fandom :3

 

Επίσης αν σ'αρέσει το mononoke, τσέκαρε και το Ayakashi: Japanese Classic Horror, που είναι παρόμοιο, και έχει και ένα αρκ με τον κουσουριούρι!

[hgatakoskylos]

Γεια σας! Ξαναβλέπω το Mononoke. Πολύ ωραίο ανιμέ, μυστηριώδες και ονειρικό. Μ' αρέσει πάρα πολύ που χρησιμοποιεί στοιχεία από τους θρύλους της Ιαπωνίας στην υπόθεση και που το μπάκραουντ θυμίζει κλασσικά ιαπωνικά έργα τέχνης. Επίσης, λάτρεψα το ότι χρησιμοποιεί ψυχολογικό τρόμο (τα Mononoke γεννιούνται από τα μπερδεμένα συναισθήματα των ανθρώπων (για αυτό εξάλλου για να τα εξουδετερώσει ο Medicine seller χρειάζεται την μορφή τους, την αλήθεια τους (δηλαδή την ιστορία των ανθρώπων που εξαιτίας τους δημιουργήθηκαν) και την μεταμέλεια (νομίζω όχι ακριβώς των ίδιων των Mononoke αλλά των ανθρώπων για τα μπλεγμένα συναισθήματά τους). Μοιάζει δηλαδή με έναν σύγχρονο ψυχαναλυτή, που αφήνει τους πελάτες του να πουν την ιστορία τους  και δεν παρεμβαίνει, για αυτό είναι τόσο μυστηριώδης και σχεδόν απρόσωπος. 

Δεν με πείραξε καθόλου η ανάμιξη φλασμπακς και ψυχολογικής εικονοποίησης των χαρακτήρων που είχε ως αποτέλεσμα μια μη γραμμική αφήγηση. Είναι κάπως μπερδευτικό βέβαια και στην αρχή τα χάνει κανείς βλέποντας το δωμάτιο γεμάτο με τους χαρακτήρες και την επόμενη στιγμή στο δωμάτιο υπάρχει μόνο ο χαρακτήρας του οποίου ερευνάται η ψυχή. Υποθέτω ότι συνεχίζουν να βρίσκονται οι υπόλοιποι χαρακτήρες στο δωμάτιο, απλώς σε εκείνη τη φάση μπαίνουμε σε έναν φανταστικό τόπο, στον ψυχικό τόπο ενός από τους χαρακτήρες.

Μου άρεσε ο σχεδιασμός πολύ, δίνει μια σουρεαλιστική και ονειρική ποιότητα. Το μπάκραουντ είναι σχεδιασμένο με τρόπο που θυμίζει παραδοσιακούς ιαπωνικούς πίνακες ενώ οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικά και γκροτέσκα σχεδιασμένοι: ενδιαφέρουσα αντίθεση. Το μόνο που με χάλασε είναι ότι, ενώ διαδραματίζεται στην περίοδο εντο μερικοί χαρακτήρες φαίνονται ξένοι, πχ ο μαύρος ρεσεψιονίστ στο ξενοδοχείο  στην 1η  ιστορία  και η πρωταγωνίστρια της ίδιας ιστορίας, η οποία είναι ξανθιά με γαλανά μάτια και θυμίζει περισσότερο αγγλίδα παρά γιαπωνέζα. Επίσης, τα ρομαντικά openings και endings τα βρήκα κάπως άσχετα με το σύνολο.

Τελείωσα την ιστορία με τα Zakashi-warashi  (πολύ όμορφοι οι πίνακες που βλέπουμε στο δωμάτιο) κι έχω μερικές απορίες:

Spoiler:

Τα Zakashi warashi στοίχειωσαν, αν κατάλαβα καλά, στη μήτρα της εγγύου ηρωίδας για να εκδικηθούν που δεν μπόρεσαν να γενηθούν. Και στοιχείωσαν σε αυτήν γιατί και σε αυτήν είχε απαγορευτεί να μείνει έγκυος και να γεννήσει αλλά αυτή επέμενε.
Τελικά, πως εξορκίστηκαν; Αν κατάλαβα καλά, ο Medicine Seller δεν χρησιμοποίησε το σπαθί, αλλά άφησαν ήσυχη την ηρωίδα γιατί τα αποδέχτηκε.

[hgatakoskylos]

Μου μπήκε η ιδέα ότι στη δεύτερη ιστορία, αυτή με το στοιχειωμένο πλοίο ή αλλιώς  το τρίγωνο των Βερμούδων σε ιαπωνική εκδοχή, ο σαμουράι είναι γυναίκα μεταμφιεσμένη!    Χαζή ιδέα, αλλά η φωνή του είναι σαφώς πιο ψιλή από των άλλων και ποτέ δεν βλέπουμε το πρόσωπό του, οπότε...

Τι λέτε κι εσείς;

Επίσης, κάνουν πουλάκια τα μάτια μου ή ένας από τους πίνακες του καραβιού μιμείται τον πίνακα του Κλιμτ "το φιλί";

Πολύ ανατριχιαστικό και μυστηριώδες επεισόδιο, με ανθρώπινες και υπερφυσικές επεμβάσεις, και τα πιο όμορφα σουρεαλιστικά κύματα που έχω δει ποτέ. Εδώ φτάνει κανείς να ανατριχιάσει ακόμη και με τον γοητευτικό Medicine Seller.

Η κοπέλα, η Kayo, είναι μια από τους ήρωες της ιστορίας του Medicine seller στο Ayakashi, έτσι; Έπρεπε να το 'χω δει, για να καταλάβω την σχέση τους;