39 replies to this topic

[1451]

Ξαναείδα το πρώτο επεισόδιο και αναρωτήθηκα,

Spoiler:

δεν μπορούσαν να κάνουν μία χειρουργική τομή στις ωμοπλάτες της Ράκκα και να της δώσουν κάποιο παυσίπονο; Ήταν ανάγκη να υποφέρει;
Και η Ρέκι γιατί της έδωσε το δάχτυλό της για να μήν δαγκώσει τη γλώσσα της από τον πόνο; Δεν μπορούσε να βρεθεί μία λύση περισσότερο πρακτική;
Μου φαίνεται ότι όλα έγιναν για να κάνουν τη σκηνή πιο δραματική.
edit άλλο πράμα και αυτή η «παράδοση» που τους ήθελε να πρέπει να βγούν από το αβγό στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις.
edit2 αν τα κοράκια συμβολίζουν την αφοσίωση στους γονείς, τότε είναι λογικό που στο όνειρό της δεν ήθελε να την αφήσει να πέσει.

ΥΓ: Αν είχα φτερά θα τα χρησιμοποιούσα για να μάθω να πετάω, δεν θα έκανα ποδήλατο

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Nikos1451: 25 Δεκέμβριος 2010 - 19:04

[Anelis]

Ayame μου φαίνεται ότι ξεχνάς λίγο την έννοια του συμβολισμού που είναι κύριο στοιχείο της σειράς.
Σε πολλούς αρέσει να μην τους τα εξηγεί όλα μια σειρά/ταινία γιατί έτσι βάζουν το μυαλό τους να σκεύτεται παραπάνω και δημιουργεί ο καθένας τις δικές του θεωρίες πράγμα που είναι πολύ ενδιαφέρον.
Εξ άλλου πολλά από τα αριστουργήματα της τέχνης δεν εξηγούν τα πάντα, πρώτο παράδειγμα που μου έρχεται είναι το Exterminating Angel του Bunuel. Η μαγεία βρίσκεται σε αυτά που παραλείπονται..

Το ότι δεν το καταλαβαίνεις και δεν έχεις τη διάθεση να το ψάξεις παραπάνω ο ίδιος ούτε σημαίνει ότι είσαι "χαζός" ούτε ότι η σειρά προσπαθεί να σε περιπαίξει. Απλά προφανώς δεν σε τραβάνε αυτού του είδους τα σενάρια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακά και χωρίς σημασία. (Κ εγώ μίσησα το Mullholand Drive αλλά ξέρω ότι αυτό οφείλεται στα προσωπικά μου γούστα και όχι σττην αντικειμενική ποιότητα και αξία της ταινίας.)

Σταματάω εδώ για να μην γίνω φορτική ^^


@ Nikos1451

Spoiler:

Όσων αφορά την πρώτη ερώτησή σου, νομίζω ότι έγινε χάριν συμβολισμού. Η αναγέννηση είναι επίπονη διαδικασία, όπως η κανονική γέννα. Και αυτό που έλεγε ότι πρέπει να βγουν μόνες τους από τα κουκούλια είναι νομίζω στην ίδια λογική (είχα ακούσει και παλιότερα ότι αυτό ίσχυε και για κάποια ζώα, ότι αν δεν έβγαιναν μόνα τους από το αυγό γινόντουσαν πιο μαλθακά και επιβίωναν λιγότερο στον έξω κόσμο.).

Τώρα για τη δραματοποίηση έχεις απόλυτο δίκιο! Χάθηκε να της δώσει κανένα βιβλίο, ή καμιά πεστέτα βρε αδερφέ;

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Anelis: 25 Δεκέμβριος 2010 - 19:11

[ayame]

ελπίζω να μη το θέτεις ως ζήτημα 'αμερικανιάς'... σπάνια βλέπω hollυwood και ξαναλέω ότι δεν περιμένω να ναι όλα έτοιμα στο πιάτο, όμως στη τελική τα προβλήματα είναι για να λύνονται... ακόμη και για τα λεγόμενα 'αναπάντητα' της ζωής προσπαθώ να έχω μια συγκεκριμένη γνώμη... δεν μπορώ την αοριστία... και στην τελική

This may make you think I'm being loose with the story,but my superficial consciousness has not been able to extract it completely yet,and thus I cannot talk about it for sure. This is a story,just like this,created by converting my own subconscious into a story.


μου δίνεται ακριβώς αυτή η εντύπωση, ότι έγραφε για να γράψει και το αποτέλεσμα που εγώ λαμβάνω άσχετα από την πρόθεση είναι μια μη συγκροτημένη σκέψη


όσο για τις διαφορετικές νοημοσύνες, καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά αν διάβασες την κριτική μου θα καταλάβεις ότι το παράπονό μου δεν αφορούσε μόνο τα 'κενά' στην αφήγηση- στην τελική μπορεί συναισθηματικά να μου έδωσε, αλλά πνευματικά, γνωστικά... τυρί έμενταλ...



κι αφού προχωράμε σε βαθύτερα πράγματα, ο θεατής/αναγνώστης ΠΑΝΤΑ ερμηνεύει διαφορετικά από το δημιουργό και τους άλλους θεατές/αναγνώστης το έργο (ίσως εξαιρούνται ευτελή προϊόντα δημιουργίας)... οπότε αυτές τις απαντήσεις δεν τις παραδέχομαι... ούτως ή άλλως ο δημιουργός δημιουργεί για ένα σκοπό- εκτός κι αν θεωρήσουμε σκοπό την αοριστία... τι να πω, ειλικρινά παραδίδομαι...

@Ανελις ξέρεις πόσο σπαζοκεφάλιασα και πόσο έψαξα στο νετ για πιθανές ικανοποιητικές απαντήσεις; έψαξα δηλαδή το ζήτημα, αλλά δεν βρήκα κάτι να με ικανοποιεί.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από ayame: 25 Δεκέμβριος 2010 - 23:03

[Petran79]

ελπίζω να μη το θέτεις ως ζήτημα 'αμερικανιάς'... σπάνια βλέπω hollυwood και ξαναλέω ότι δεν περιμένω να ναι όλα έτοιμα στο πιάτο, όμως στη τελική τα προβλήματα είναι για να λύνονται... ακόμη και για τα λεγόμενα 'αναπάντητα' της ζωής προσπαθώ να έχω μια συγκεκριμένη γνώμη... δεν μπορώ την αοριστία... και στην τελική

This may make you think I'm being loose with the story,but my superficial consciousness has not been able to extract it completely yet,and thus I cannot talk about it for sure. This is a story,just like this,created by converting my own subconscious into a story.


μου δίνεται ακριβώς αυτή η εντύπωση, ότι έγραφε για να γράψει και το αποτέλεσμα που εγώ λαμβάνω άσχετα από την πρόθεση είναι μια μη συγκροτημένη σκέψη


όσο για τις διαφορετικές νοημοσύνες, καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά αν διάβασες την κριτική μου θα καταλάβεις ότι το παράπονό μου δεν αφορούσε μόνο τα 'κενά' στην αφήγηση- στην τελική μπορεί συναισθηματικά να μου έδωσε, αλλά πνευματικά, γνωστικά... τυρί έμενταλ...



κι αφού προχωράμε σε βαθύτερα πράγματα, ο θεατής/αναγνώστης ΠΑΝΤΑ ερμηνεύει διαφορετικά από το δημιουργό και τους άλλους θεατές/αναγνώστης το έργο (ίσως εξαιρούνται ευτελή προϊόντα δημιουργίας)... οπότε αυτές τις απαντήσεις δεν τις παραδέχομαι... ούτως ή άλλως ο δημιουργός δημιουργεί για ένα σκοπό- εκτός κι αν θεωρήσουμε σκοπό την αοριστία... τι να πω, ειλικρινά παραδίδομαι...

@Ανελις ξέρεις πόσο σπαζοκεφάλιασα και πόσο έψαξα στο νετ για πιθανές ικανοποιητικές απαντήσεις; έψαξα δηλαδή το ζήτημα, αλλά δεν βρήκα κάτι να με ικανοποιεί.

μη ψαχνεις καθολου....

δεν ειπα για αμερικανια, απλα δεν χρειαζεται να τα ψαχνεις ολα να τα καταλαβεις. Ισα ισα "αμερικανια" εδω σημαινει ενδελεχεια. Ο δημιουργος του εργου ειναι ταυτοχρονα και κριτικος. Και εδω ειναι το θεμα. Η δικη του σειρα επιτηδες αφηνει το θεατη να σκεφτει ο ιδιος. Μαλιστα στη συνεντευξη ειναι ανοιχτος σε οποιαδηποτε ερμηνεια παρα το τι δεν ειχε σκεφτει κατι τετοιο στην αρχη. Και εσυ η ιδια να συζητουσες μαζι του θα δεχοταν τις ερμηνειες σου.

και μιας και αναφερθηκε ο Εξολοθρεφτης Αγγελος, o Mπουνουελ πριν την προβολη ειχε μοιρασει ενα σημειωμα στους ακροατες που ζητουσαν εξηγησεις και εγραφε πως απλα δεν υπαρχει εξηγηση γιατι η ταινια οπως και η ζωη δεν εχει νοημα και ο καθενας μπορει να βγαλει τα δικα του συμπερασματα.

ή όπως το έθεσε στις σημειώσεις του:

http://www.theasc.com/ac_magazine/August2009/DVDPlayback/page4.php

The nice thing about these movies is that they make the audience work. With lots of movies, you have some popcorn and leave. You leave this one wondering, ‘What was that about? What did those conversations and insults mean?’ It makes you think.

[Petran79]

ελπίζω να μη το θέτεις ως ζήτημα 'αμερικανιάς'... σπάνια βλέπω hollυwood και ξαναλέω ότι δεν περιμένω να ναι όλα έτοιμα στο πιάτο, όμως στη τελική τα προβλήματα είναι για να λύνονται... ακόμη και για τα λεγόμενα 'αναπάντητα' της ζωής προσπαθώ να έχω μια συγκεκριμένη γνώμη... δεν μπορώ την αοριστία... και στην τελική

για να διαλυσω καθε αμφιβολια για τους θεατες: δε σημαινει πως επειδη δεν καταλαβαινεις τη Haibane, εισαι χαϊβανι

[Mad_Hatter]

Το τέλιωσα, ok ήταν τέλειο.

Δεν έχει νόημα να κάθομε να γράφω επαίνους τώρα, τα έχετε πει καλύτερα απο εμένα (αυτό είναι όχι το ότι βαριέμε ) xd

anyway μόνο κάπου στην αρχή κόλλησα.

Spoiler:

Απο τα πρώτα επισόδια είχα σχηματίσει την άποψη ότι τα haibane ήταν περιττά σε αυτό τον κόσμο.Really, ζούνε απομονομένα, χρησιμοποιούν μόνο αντικείμενα από 2ο χέρι και μου φάνηκε ότι τις παρομοίαζαν με τα κοράκια.
Μετά όμως, κάπου δείχνουν την άποψη ότι η πόλη τις προστατεύει, που ήταν αντίθετο με όσα μέχρι τότε έδειχνε.

Γενικά ποιός ο λόγος για την απομόνωση-μεταχειρισμένα?

[Anelis]

^

Spoiler:

Εάν ο κόσμος των Haibane είναι ένα είδους καθαρτήριο, τότε κάνει νόημα που χρησιμοποιούν μόνο μεταχειρισμένα υλικά, για να μην επικεντρωθούν στις υλικές απολαύσεις, αλλά να δώσουν όλο τους το βάρος στην προσωπική πνευματική ανάπτυξη.
Τώρα για το ότι ζούνε απομονωμένες από τους υπόλοιπους ανθρώπους, ίσως είναι γιατί είναι από δύο διαφορετικούς κόσμους, ίσως είναι πάλι για να μην επικεντρωθούν στις επίγειες απολαύσεις, ίσως είναι και τα δύο.

[Maya-chan]

Όταν την είχα δει τη σειρά την είχα ευχαριστηθεί πολύ. Τέτοια ατμόσφαιρα πολύ λίγες φορές έχω πετύχει σε anime, και αν και στην αρχή ανησυχούσα ότι θα περιοριζόταν σε μια απλή χαριτωμένη slice-of-life σειρά, από τη μέση και μετά ανέβηκε κατακόρυφα. Τώρα μου αρέσουν εξίσου και τα πρώτα επεισόδια. Το ότι δεν εξηγεί πολλά δε με πείραξε ιδιαίτερα, γιατί η σειρά θυμίζει κάπως ποίημα: σε πρώτη φάση έχουν περισσότερη σημασία οι εικόνες και τα συναισθήματα, και ύστερα ο συμβολισμός που μπορεί ο καθένας να τον αναλύσει και να το σκεφτεί για να βγάλει συμπέρασμα. That said, προτιμώ κι εγώ τις σειρές που συγκεντρώνονται περισσότερο στο σενάριο και είναι κάπως πιο προσγειωμένες, αλλά το Haibane Renmei είναι εξαιρετικό για το είδος του και πολύ απολαυστικό. Ειδικά τα κομμάτια με το κοράκι ήταν απίστευτα.

[Kabamarusan]

Το ειδα πριν λιγο καιρο και θα ελεγα πως ειμαι με αυτους που το θεωρουν αριστούργημα.Δεν θα του εβαζα 10 με τονο γιατι εχει καποιες μικρες ατελειες αλλα σαν συνολο ειναι απο τα ανιμε που μου εχουν αφησει οχι απλα κατι αλλα πολλα μετα το ending.

Ειναι τοσο υπεροχος ο τροπος που αφηνει πραγματα ανεξηγητα ωστε ο καθενας να δωσει την δικια του ερμηνεια αλλα χωρις να ειναι τελειως ακατανοητο ωστε να μην μπορεις να καταλαβεις τι γινεται.

Συγκλονιστικο για εμενα και το οτι ασχολειται με την

Spoiler:

αυτοκτονια.Και επειδη αναφερθηκε και νωριτερα που διαβασα λιγο τα σχολια σας,νομιζω μονο οι 2 πρωταγωνιστριες ειναι αυτοχειρες γιατι ειχαν τα μαυρα φτερα  εκτος ισως απο την rakka που ισως να θεωρηθεικε αμαρτωλη γιατι αρνηθηκε την βοηθεια απο το κορακι/φιλο/οικογενεια,οι υπολοιποι (πιστευω) απλα πεθαναν και φυσικα το πως πεθαναν το μαθαινουμε απο το ονομα τους

[robostav]

μόλις το τελείωσα, είναι σίγουρα μοναδικό και αξιόλογο, αλλά προσωπικά με κούρασε κάπως, μάλλον επειδή το ξεκίνησα επειδή το πέρασα για ένα αγαθιάρικο ανιμεδάκι με αγγελάκια. Ίσως κι όλας επειδή έβλεπα ένα επεισόδιο την ημέρα να με έχασε, δεν ξέρω.

 

Θα επανέλθω με απορίες