Και φυσικά στο youtube feed μου ήδη άρχισαν να εμφανίζονται posts με "ειδικούς" και μη να κράζουν για τους ίδιους περίπου λόγους με εσένα. Κι εμένα η αλήθεια είναι ότι με ξενίζει το design όπως και η επιλογή του ηθοποιού (αν και στο ρόλο του Carouges στο Last Duel ήταν εξαιρετικός σαν μεταμόρφωση). Προσωπικά τον Οδυσσέα θα τον φανταζόμουν αδύνατο, μελαχρινό με σχετικά μακριά μαλλιά και όχι ιδιαίτερα bulky πανοπλία. H απόδοση του Sean Bean στο Troy ήταν αρκετά πειστική, προφανώς όμως δεν θα ήθελαν να την μιμηθούν, ώστε να δώσουν μια δική τους σφραγίδα.
Τέλοσπάντων, δεν έχει τόση σημασία ένα κοστούμι, όσο το αν θα μοιάζει παράταιρο σε σχέση με το γενικότερο περιβάλλον και την απόδοση της εποχής, ή αν όλα θα μοιάζουν παράταιρα γιατί θα ακολουθούν την ίδια fantasy αισθητική.
Το Memento το θυμάμαι από έναν καθηγητή φιλοσοφίας που το χρησιμοποιούσε για να μας εξηγήσει την ηθική του Καντ, στην οποία η ταινία νομίζω πως είναι όντως βασισμένη, οπότε κάπως έτσι απέκτησε ένα prestige. Κατα τ' άλλα με βάση ό,τι έχω δει από Nolan (Inception, Interstellar, Oppenheimer) αυτό που περιμένω πάντα είναι ανούσιοι εξυπνακισμοί με ψευδοφιλοσοφικό περίβλημα (χειρότεροι και από αυτούς του Aronofsky), που απλώς λειτουργούν σαν ένα όχημα για την υποστήριξη ενός καθαρού χολυγουντιανού θεάματος. Καμία απ' της ταινίες του δε μου φάνηκε κακή, όλες όμως μοιάζουν απαγγιστρωμένες από tropes για να δικαιολογήσουν τα production values, χωρίς πραγματική πρωτοτυπία. Στην Οδύσσεια λογικά θα ακολουθήσει μια πιο απλή προσέγγιση τύπου Batman, αντί για γρίφους μπορεί να βάλει ένα ηθικό ζήτημα που ούτως ή άλλως υπάρχει στο Ομηρικό Έπος, πράγμα που στο Batman απ' όσο λίγο έχω δει λειτουργούσε εξαιρετικά, δεν αποτελεί όμως κάποια ένδειξη σκηνοθετικής ιδιοφυίας. Γενικά, και μόνο τα production values, το budget και η μαζική απεύθυνση είναι ουσιαστικά απαγορευτικοί παράγοντες για να παρουσιαστεί κάτι πρωτότυπο που θα απέδιδε με γενναιότητα την ατμόσφαιρα και τα πραγματικά ήθη της εποχής. Είναι τέτοια η πολιτική ορθότητα που επικρατεί που αποκλείεται πραγματικά να ρισκάρουν και για αυτό δεν φταίει απαραίτητα ο Nolan, αλλά το σύστημα με το οποίο συνεργάζεται και υπηρετεί. Είναι ένας ταλαντούχος άνθρωπος αλλά χωρίς ιδιαίτερο καλλιτεχνικό όραμα, ή τουλάχιστον την τόλμη να παρουσιάσει κάτι ρηξικέλευθο. Απλά όταν σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις ταινίες τόσο μεγάλης κλίμακας και τόσο υψηλών οικονομικών προδιαγραφών, τα περιθώρια καλλιτεχνικής έκφρασης λιγοστεύουν και για αυτό αρκούνται στον σκηνοθετικό ακαδημαϊσμό.