Πρόσφατα και ο Ερντογάν σε μία ομιλία του μιλούσε για την "απελευθέρωση της Σμύρνης" που έγινε το 1922. Εμετική προγαγάνδα μεν, false equivalence από μένα δε, αλλά πόσο ουσιαστικά διαφέρει; Όταν ένα κράτος προσεγγίζει την ελευθερία με καθαρά εθνικούς όρους, τότε από την πλευρά του έχει πάντα δίκιο, αρκεί η προσέγγιση αυτή να συμφέρει το αφήγημα του έθνους-κράτους. Εν τέλει όλο αυτό χρησιμοποιείται για να αποδεχόμαστε τη θυσία της ατομικής μας ελευθερίας για χάρη μιας "ανώτερης", εθνικής.
Mε την κατάσταση που είναι η Τουρκία με τους Κούρδους και τη Συρία και λίγα λέει, αν τα συγκρίνεις με την Τουρκία των περασμένων δεκαετιών που εισβάλλαν και στην Κύπρο.
Ευτυχώς εμείς εδώ δεν πάμε παραπέρα γιατί βασικά ο στρατός μας είναι μικρός για τέτοια. Οι καλύτεροι των Βαλκανίων ναι, αλλά είναι σα να λες γίγαντας ανάμεσα σε νάνους. Μόνο υμνητές της Χούντας και του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού έχουμε.
Διάβασα και αυτό το άρθρο που δεν το ήξερα να πω την αλήθεια:
https://www.kefalonitikanea.gr/2016/11/blog-post_39-26.html
Την ίδια χρονιά που ο Μαρινάτος επιβραβεύει τους δικτάτορες με τον πανηγυρικό του λόγο, μία επιστολή του διαπρεπή φιλολόγου Pierre Vidal-Naquet στη Le Monde, εμπλέκει τον διαπρεπή αρχαιολόγο με τις υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας στην Ελλάδα που ήδη ανησυχούν και εξοργίζουν τους επιστήμονες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Vidal-Naquet δεν κατηγορεί ευθέως τον Μαρινάτο για συμμετοχή, όμως του προσάπτει την κάλυψη ενός καθεστώτος που κλείνει τα μάτια, αν δεν οργανώνει το ίδιο, όργια αρχαιοκαπηλίας σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια (αναφέρει χαρακτηριστικά την μεταφορά αρχαίων από Μουσείο της Παιανίας, στην Ελβετία καθώς και άλλα αρχαιολογικά εγκλήματα όπως τον σχεδιασμό για γκρέμισμα μέρους των αρχαίων τειχών του Πειραιά.
Κατηγορεί επίσης το καθεστώς ότι έχει διαλύσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία, με αποκλεισμούς και απολύσεις υπαλλήλων που φτάνουν το 70%, προκειμένου να διευκολυνθεί η ασύδοτη έκδοση οικοδομικών αδειών αλλά και να καλυφθεί η «αρχαιοκαπηλική δράση συνεργατών της κυβέρνησης».
Ο Γάλλος κατηγορεί τον Μαρινάτο ότι ήταν επικεφαλής μιας τριανδρίας που αποτελούνταν από τον ίδιο, έναν ανώτερο αξιωματικό της αεροπορίας (κατά πάσα πιθανότητα αναφέρεται στον σμηναγό. Αντ. Σκαρμαλιωράκη, ο οποίος τοποθετήθηκε στην θέση του ταξίαρχου της Αεροπορίας το 1967 από το καθεστώς της Χούντας, και στη συνέχεια διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού μέχρι το 1973) και έναν τρίτο καθηγητή χωρίς διδακτορικό που είχε γίνει Έφορος. Η τριανδρία αυτή, σύμφωνα πάντα με τον Vidal-Naquet, διεύθυνε την Αρχαιολογική Υπηρεσία την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά τα εγκλήματα.