Χτες ήμουνα σε αυτό το λεωφορείο αλλά από Σαρωνίδα προς τα πίσω
ΑΦΟΥ ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ ΠΑΕΙ ΜΕΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΠΗΔΗΞΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΣΤΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟ!
Ανέβηκα στο λεωφορείο 7 και κατι.
Φαστ φοργουορντ, κατέβηκα στη Βούλα 9 και 20 να πάρω το Τραμ (ΣΑ-ΤΑ-ΝΙ-ΚΗ Ι-ΔΕ-Α)!
Το τραμ έλεγε Σύνταγμα, η πινακίδα έγραφε Πειραιά, ήξερα ότι η πινακίδα ήταν σωστή αλλά λέω θα μπω στο Τραμ γιατί λέει Σύνταγμα, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ.
Μετά από ένα εικοσάλεπτο διασχίζω την παραλιακή να πάω να πάρω το τραμ που πάει Σύνταγμα γιατί φυσικά η πινακίδα είχε δίκιο.
Έρχεται το τραμ, τυπάς αράζει μπροστά στη πόρτα, να παίξει το παιχνίδι στην κινητάρα του, κάνω τον γύρο, πιάνω σίδερο, με κοίταξε κάπως αλλά κλάιν, ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ ΘΕ ΚΑΤΙ!
Υπνωτική πορεία μέσα στο σκοτάδι των Νοτίων προαστίων, σε κονσέρβα που ψιλό μποχάει από το αλάτι, κυρία κατεβαίνει, Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΟΥ, μια θέση, κάθομαι, TO AIRCO ΣΤΑΖΕΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.
ΦΤΑΝΩ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ, ΛΕΩ ΔΕΝ ΤΗ ΠΑΛΕΥΩ, ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ, μετρο, τρία λεπτά αναμονή και μπουμ σε δέκα ήμουνα Σύνταγμα, πάω να βγω, ΧΑΛΑΕΙ Η ΠΟΡΤΑ που ένα σταθμό πριν δούλευε.
Τσιλ θα βγω από δίπλα, ΙΤΑΛΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ οπότε εμποδίζουν τον διάδρομο.
Πάω να τους προσπεράσω, θυμούνται ότι έχουν ανοίξει οι άλλες πόρτες και πάνε με το πάσο τους!
Τεσπα, προσπερνώ, κατεβαίνω στη μπλε γραμμή, κοιτάω την πινακίδα με τα δρομολόγια, έγραφε FORGET 'BOUT IT, όχι βέβαια αλλά 17 λεπτά που ήταν στα μάτια μου ισοδύναμο.
Ασανσέρ (που δεν παίρνω ποτέ), ανεβαίνω, βγαίνω πλατεία, περνάω απέναντι στη Βουλή, τσεκάρω δρομολόγια, το λεωφορείο περνάει σε 3 λεπτά από τη στάση.
Χεχ λέω δεν προλαβαίνω αλλά μωρέ θα το προλάβω, περνάω Ακαδημίας, κοιτάω το φανάρι νο μπασου, τσιλάρω, ανετίλα, θα φτάσω, η στάση είναι στα 500+ μέτρα, ήξερα ότι θα περάσει σε λίγο αλλά χαλαρουίτα, 15αγουστος.
Περνάω τη κλούβα έξω από τη βουλή, κραυγάζουν μέσα οι ματάδες, κοιτάω προς τα κει κι από πίσω από την κλούβα, μέσα από τα τζάμια και τα κάγκελα βλέπω το μπασου, φακ μωρέ δεν με θέλει,
ΘΑ ΤΡΕΞΩ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΠΟΙΟΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΩ Η ΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΙΣΩΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΝΑΙ ΚΑΛΑ.
Φυσικά προσπερνάει στάση, σταματάω να τρέχω, ξενέρωμα. Περνάω τον κήπο, φτάνω στην κανονική στάση, το τιμημένο 608 έρχεται σε 10 λεπτά! ΦΑΚ ΓΙΕΣ, περιμένω, μπαίνω, χτυπάω, κάθομαι.
15αγουστος, μηδέν κίνηση, επόμενη στάση σπίτι, κατεβαίνω, τρέχουν νερά, κοιτάω μια βρύση στο πάρκο έτρεχε, ε λέω ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΒΛΑΒΗ ΣΤΗΝ ΕΥΔΑΠ,
ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΖΟΥΤΖΟΥ.
Παίρνω, πατάω επιλογές, απαντάει ένας κύριος, ΝΑΙ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Η ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ, θέλω να δηλώσω μια βλάβη, εξηγώ, είναι ευθύνη του Δήμου μας έχουν ειδοποιήσει δεν μπορούμε να επέμβουμε.
Κ μπαι, κοιτάω να βρω τηλέφωνα του Δήμου για βλάβες, νο τελεφωνε, οπότε ξεκινώ για το σπίτι, 5 λεπτά δρόμος, περνάω περίπτερο και βλέποντας το επόμενο λέω ίσως πρέπει να πάρω μια σπράιτ,
τα κοκορέτσια που έφαγα με είχαν τσακίσει.
Φτάνω περίπτερο δεύτερο, κοιτάω στο ψυγείο, ΜΟΝΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΚΙ ΕΝΑ ΨΥΓΕΙΟ ΓΕΜΑΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΝΟ ΜΠΡΑΝΤ ΤΣΙΠΟΥΡΟ, ένα μισόλιτρο θέλω ρε φιλαράκι όχι να λουστό με 1 1/2 λίτρο,
πίσω στο άλλο, ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΖΟΥΖΟΥΝΙΖΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ.
"ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΟ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ", ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑ ΕΝΑ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΤΟ ΕΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΞΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΖΟΥΖΟΥΝΗΣΕΤΕ.
Παίρνω μπουκάλι, πληρώνουν τα ζουζούνια, πληρώνει και τσιγαρόβιος, πληρώνω και γω, παίρνω τα κομμάτια μου και φτάνω σπίτι, ώρα 23:20!
Την άλλη φορά μείνε στο λεωφορείο. 
