62 replies to this topic

[auron12]

Γενικα, καλο ειναι να εχουμε ανοικτο μυαλο και να μην βαζουμε ταμπελες.Αριστουργηματα υπαρχουν παντου,οπως και μεγαλες "πατατες".Υπαρχουν όντως διαφορες αναμεσα στα δυο ειδη,και απο εκει και περα ειναι προσωπικο γουστο του καθενος.Εγω παντως παρακολουθω και διαβαζω μονο anime και manga γιατι μου αρεσει ο σχεδιασμος, και γενικοτερα ο σεναριακος προσανατολισμος του ειδους.Βεβαια αυτο δεν σημαινει πως δεν δεχομαι και την ποιοτητα και της αλλης πλευρας.Απλα οπως ειπα ειναι θεμα γουστου...

[red pyramid]

Alex ross και Μichael Turner δεν θα βρουν ποτε τα γιαπονεζικα manga (ειδικα ross)
και απο ιστορια ειδικα δεν τα φτανουν με τπτ!

Τώρα μάλλον εσύ είσαι μονόπλευρος....μπορεί να μην βρούνε ακριβώς αυτούς,θα είναι άλλοι πυ έχουν αυτό το ξεχωριστό τους στοιχείο.Υποτίθεται αυτή απόλυτη διάθεση του σαν-αυτό-τίποτα δημιουργεί σνομπισμό.Όσο καλός και αν είναι ένας δημιουργός σε ένα είδος δεν σημένει ότι είνα αναντικατάστατος,ή αδύνατο να κάνει κάποιος άλλος κάτι αντίστοιχα αξιόλογο,αλλιώς όσοι παλεύουμε για να μάθουμε να κάνουμε κόμιξ θα τα είχαμε παρατήσει προ πολλού.Έτσι το βλέπω τουλάχιστον.Αν κατάλαβα σωστά τι λές βέβαια.

Κάτι άλλο,μια εκδοχή του θέματος που κανείς δε μίλισε:σας έχειτύχει να βρεθείται με άτομο που έχει αυτή τη νοοτροπία,είτεδλδ ότι μόνο τα manga/anime αξίζουν είτε το αντίθετο?Έχετε εμπιρίς πάνω σε αυτό?Τι ακριβώς ειπώθηκε?

[Dain]

Υπάρχουν και απίστευτοι Ιάπωνες illustrators/ζωγράφοι όπως ο Yoshitaka Amano και ο Renji(Range)Murata.

Για μένα αυτοί οι διαχωρισμοί, και ειδικά οι ακρότητές τους ανάμεσα στους φανς, είναι τεχνητοί και γι'αυτό τους αγνοώ πλήρως. Αν κάτι μ'αρέσει θα το διάβασω ακόμα κι αν είναι από τον Άρη, όχι από Αμερική ή Ιαπωνία μόνο.

[dragoness_crysta]

Ο σνομπισμος αυτος πιστευω οτι οφειλεται περισσοτερο σε οτι εχει μαθει να διαβαζει ο καθενας....αν απο μικρη ηλικια ενα παιδι εμαθε να διαβαζει αμερικανικα κομικς, μεγαλωνοντας και εχοντας συνηθισει με αυτα ειναι δυσκολο να αποδεχτει οτι τα αλλα ειδη μπορει να ειναι εξισου καλα η ακομα και καλυτερα.
Σκοπος ειναι να εχουμε ανοιχτα μυαλα και να τα δοκιμαζουμε ολα...αυτοι που δεν το κανουν και σνομπαρουν ειναι οι χαμενοι ουτως η αλλως....και αν το παιζουν και υπερανω....ε προβλημα τους τοτε....αυτοι θα χασουν οχι εμεις!!!!

[Petran79]

στην εισαγωγη του manga Βarefoot Gen o Art Spiegelman δηλωνει πως τον επηρρεασε αρκετα αυτο το αριστουργημα ενω υπάρχουν εγκωμιαστικα σχολια και απο τον Robert Crumb.

Αυτο λεει αρκετά.

Απλα μην περιμενετε τα ανιμε να γινουν γνωστα στην Ελλαδα (στις μεγαλυτερες ηλικιες τουλαχιστον) μεσω Naruto, One Piece ή Fullmetal Alchemist. Οχι οτι ειναι ασχημοι οι τιτλοι αλλα δεν ειναι ολοι οι θεατες 15χρονοι.

Θελει ποιοτικοτερους τιτλους οι οποιοι εχουν περισσοτερα κοινα απο οσα θελουμε να παραδεχθουμε με τις παραγωγες αλλων χωρων

[auron12]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους προλαλησαντες.Μεγαλοι δημιουργοι,υπαρχουν απο ολες τις πλευρες.Εξαλλου ειναι εγωιστικο να πιστευει κανεις οτι καλα δειγματα υπαρχουν μονο απ την μια πλευρα.Καποιος που διαβαζει αμερικανικα κομιξ βλεπει την μια πλευρα.Ενας αλλος που διαβαζει ιαπωνικα,την αλλη.Διαμαντια υπαρχουν παντου.Και προσωπικα πιστευω πως το ειδος αυτο που εχουμε επιλεξει να ασχολουμαστε ειναι σημερα (αμερικανικο και ιαπωνικο) το πιο ουσιαστικο και "ζωντανο" ειδος τεχνης απο τα υπαρχοντα κορεσμενα και ελεγχομενα (κινηματογραφος,τηλεοραση και σε ενα αρκετα μεγαλο βαθμο-τουλαχιστον οσο αφορα το εμπορικο κομματι-τα νεα μυθιστορηματα).Καλα, απο ενχωρια παραγωγη δεν το συζητω΄τα πραγματα ειναι στην καλυτερη περιπτωση απαραδεκτα.Και να φανταστει κανεις πως καποτε η Ελλαδα δημιουργουσε πολιτισμο...

[THe_Champloo_mastahh!]

Τώρα μάλλον εσύ είσαι μονόπλευρος....μπορεί να μην βρούνε ακριβώς αυτούς,θα είναι άλλοι πυ έχουν αυτό το ξεχωριστό τους στοιχείο.Υποτίθεται αυτή απόλυτη διάθεση του σαν-αυτό-τίποτα δημιουργεί σνομπισμό.Όσο καλός και αν είναι ένας δημιουργός σε ένα είδος δεν σημένει ότι είνα αναντικατάστατος,ή αδύνατο να κάνει κάποιος άλλος κάτι αντίστοιχα αξιόλογο,αλλιώς όσοι παλεύουμε για να μάθουμε να κάνουμε κόμιξ θα τα είχαμε παρατήσει προ πολλού.Έτσι το βλέπω τουλάχιστον.Αν κατάλαβα σωστά τι λές βέβαια.

Κάτι άλλο,μια εκδοχή του θέματος που κανείς δε μίλισε:σας έχειτύχει να βρεθείται με άτομο που έχει αυτή τη νοοτροπία,είτεδλδ ότι μόνο τα manga/anime αξίζουν είτε το αντίθετο?Έχετε εμπιρίς πάνω σε αυτό?Τι ακριβώς ειπώθηκε?

οντος δεν καταλαβες πος το ελεγα...
αντιστοιχα ειναι αυτα!
ενοουσα οτι την χαρη που εχει να βλεπεις τους "πινακες"του ross (γιατι πραγματικα ζωγραφιζει!) δεν θα την βρεις σε μανγκα ! οπως και αλλα στοιχεια τον μανγα δεν τα βρισκεις στα κομικ!

το θεμα ειναι οτι ο καθενας προτιμαει τα μανγκα η τα κομικ γιατι προτιμαει τα στοιχεια που του προσφερει το καθενα.
εγω πρωτιμο τα κομικ απο τα μανγκα αλλα τα ανιμε ξεπερναν κατα πολυ τα αλλα animation!
αυτη ειναι η πρωσοπικη μου γνωμη , ομως δεν θα σνομπαρω μια αλλη animated ταινια επειδη πρωτιμο τα ανιμε!

αυτο ειναι που κανουν λαθος καποιοι! επειδη τους αρεσει κατι ΦΑΝΑΤΙΖΟΝΤΑΙ και δεν μπορουν να το δουν διαφορετικα....αυτα!


Υ. Γ : και οσο για τον alex ross πιστεψε με...ειναι αναντικαταστατος!!

[Kenny]

Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον τυπικό διαχωρισμό μεταξύ comic book και graphic novel. Αν το σχέδιο είναι πιο λεπτομερές, σαν "πίνακας" όπως λέει και ο Champloo, συνήθως αντιμετωπίζεται σαν πιο "σοβαρό", πιο "καλογραμμένο" και πιο "ωφέλιμο". Για μένα τέτοιες προκαταλήψεις μόνο ζημιά κάνουν στην κοινωνία των comics. Παρόμοια ζημιά κάνει και το "Suggested for mature readers" banner που βάζει η Marvel (αν όχι κι άλλοι που μου διαφεύγουν), σε μερικά comics που λένε κανά "fuck" παραπάνω. Λες και τότε πιάνει κατευθείαν τίποτα ηψηλά νοήματα ή ξέρω-'γω-τι.

Ανάλογος διαχωρισμός υπάρχει και στην Ιαπωνία. Πολλοί δημιουργοί θεωρούν υποτιμητικό τον όρο manga (漫画) (σκόρπιες εικόνες) για τις δουλειές τους, και αντιπροτείνουν τον όρο gekiga (劇画) (δραματικές εικόνες). Κομπλεξισμός at its purest form.

Για μένα το καλό comic, graphic novel, manga, gekiga, όπως σκ@τ@ θέλετε πείτε το, είναι συνάρτηση πολλών μεταβλητών. Μετράει το σχέδιο (καθώς και το πόσο ταιριάζει η τεχνοτροπία του σχεδίου στην ιστορία), το σενάριο, η σκηνοθεσία, το βάθος που δίνεται στον κάθε χαρακτήρα, η ταχύτητα με την οποία ρέει η ιστορία, οι cameo characters, και ένα σωρό άλλα.

Επίσης, θα διαφωνήσω με το ότι έχει σημασία το σε τι συνήθισε κάποιος μικρός. Εγώ διαβάζω comics της Disney από 8 ετών, αυτό όμως δεν με εμπόδισε να "καταβροχθίσω" το πρώτο manga που διάβασα στα 16.

[red pyramid]

THe_Champloo_mastahh!,οκ,τώρα κατάλαβα τι ενοείς.Γενικά συμφωνώ μαζί σου,αλλά υπάρχει κάτι που θέλω να διαφωνίσω-το έχω στο αίμα μου αυτό το στοιχείο-

ενοουσα οτι την χαρη που εχει να βλεπεις τους "πινακες"του ross (γιατι πραγματικα ζωγραφιζει!) δεν θα την βρεις σε μανγκα ! οπως και αλλα στοιχεια τον μανγα δεν τα βρισκεις στα κομικ!

Όταν διαβάζω κόμιξ όπως το Sandman,ή το Silent Hill,δεν νιώθω ότι έχουν καλύτερο σχέδιο.Ίσως πιο λεπτομερές,αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι που το κάνει καλύτερο.Είναι βέβαια άλλο θέμα,αλλά πιστεύω είναι απλώς διαφορετικό.Το ότι ένα manga θα έχει ίσως πιο απλό σχέδιο,δεν σημαίνει ότι είναι χειρότερο.Δεν ξέρω αν το λέω σωστά.Είναι σαν τους πίνακες μοντέρνας τέχνης.Πολύ είναι εντελώς μινιμαλιστικοί,αυτό δεν τους κάνει χειρότερους από πίνακες ας πούμε του Νταλί.Νομίζω κάτι παρόμοιο πρέπει να εξηγεί-κάπως καλύτερα-και ο Kenny,με το παραπάνω πόστ του.

Υ. Γ : και οσο για τον alex ross πιστεψε με...ειναι αναντικαταστατος!!

Για να το λές εσύ....θα τσεκάρω οπωσδήποτε.

[denisuki~]

Δεν ειμαι σνομπ απλα οι Ιαπωνες ειναι ετοι φωτως ποιο μακρια απο πλευρας σεναριου και σχεδιου απο τους Αμερικανους...

This.

[THe_Champloo_mastahh!]

πχ δες κοματια απο ross

black+white

Spoiler:

colored

Spoiler:

[JigokuNeko]

δε νομιζω οτι ειναι δικαιη μια συγκριση μεταξυ κομικ και manga γιατι βασιζονται σε εντελως διαφορετικη νοοτροπια. το καθενα εχει τη χαρη του και την αντιστοιχη μαγεια του.

στο θεμα της μονοχνωτης σνομπαριας δε νομιζω να παιζει τοσο ρολο η συνηθεια οσο το ποσο δεκτικος εχει μαθει κανεις να ειναι. αν ο αλλος εχει ορεξη να δει και δυο τρια πραματα παραπανω απο την πεπατημενη τοτε πιστευω ειναι ανοιχτος σε καθετι. αν ομως ειναι κολλημενος (για τον ενα η τον αλλο λογο σε ενα ειδος) τοτε αστα βραστα.

και βεβαιως δεν εχει να κανει με την ποιοτητα. η ποιοτητα εξαλλου ειναι διαφορετικο πραμα για τον καθενα. πχ. οσο κολλημενος ειναι ο μπουζουξης με την πιστα αλλο τοσο κολλημενος ειναι ο 'ποιοτικος' με το μεγαρο.
εξαλλου, σνομπαριες υπαρχουν και μεσα στο ιδιο ειδος. εχει παντου κομπλεξικα. το θεμα ειναι πως γεφυρωνεις το χασμα...

[Phantom Duck]

Δεν ειμαι σνομπ απλα οι Ιαπωνες ειναι ετοι φωτως ποιο μακρια απο πλευρας σεναριου και σχεδιου απο τους Αμερικανους...

This.

Θέλεις να πεις πως οι παρακάτω εικόνες είναι έτη φωτός χειρότερα από τα σχέδια των Ιαπώνων ? Με το συμπάθιο, αλλά κάθε άνθρωπος που εμπιστεύεται τα μάτια του θα διαφωνήσει καθέτως

Spoiler:

Είναι χαζό να λέμε πως ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο. Η κάθε σχολή έχει τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά.

EDIT
Οι παραπάνω εικόνες είναι από το Witchblade #105.

[red pyramid]

πχ δες κοματια απο ross

black+white

Spoiler:

colored

Spoiler:

1 thing I've got to say....WOUAOU!!!Τρομερό χέρι....

Πάντως όσο εντυποσιακό κι αν είναι,και πάλι εμένω σε αυτά που γράφω πιο πάνω.Έτσι βλέπω τα πράγματα.

[Seraphimon-T.K.]

Όντως ross είναι πολύ καλος! Επισης ένα πράμα που μαρεσει στα κομιξ είναι οτι εχουν ΧΡΩΜΑ! Δυστηχως στα μανγκα χρωματιζουν τις πρωτες σελιδες. το Digimon ήταν χρωματισμενο για τον πρώτο τόμο νομίζω, και μαρεσε πιο πολυ απο αλλα μανγκα ασπρομαυρα...Αλλα δεν εχω διαβασει και πολλα μανγκα για να ξερω αν υπαρχουν αλλα εγχρωμα... Anyway, εγω διαβάζω και κομιξ και μανγκα,δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα. Αρκει το σχέδιο να μ'αρεσει καθως και το σενάριο!

ΥΓ:Φάντομ,τρομέρες εικόνες^^