Είδα στο όνειρο μου ότι παίζαμε ένα παιχνίδι με την μπάλα, έξω από το σπίτι 2 φίλων μου, όπως όταν ήμασταν παιδιά. Μετά, αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς την πλατεία. Στό δρόμο βρήκαμε έναν άλλον φίλο μου. Φτάσαμε στην πλατεία, όπου είχαν φτιάξει μια βρύση και ο κόσμος έκανε μια μικρή ουρά για να πιεί. Ο ένας φίλος μου, νομίζω, ήθελε να πιεί νερό και πήγε στην ουρά. Εγώ και οι άλλοι 2 συνεχίσαμε τον δρόμο μας. Μπήκαμε σε ενα πολυκατάστημα σαν σουπερ μάρκετ. Είχε 2-3 ορόφους, νομίζω. Ξαφνικά, άρχισα να τους λέω ότι σε αυτό το σουπερ μαρκετ, μπορεί να βρει κανείς και τροχό που έχουν οι οδοντίατροι. Δεν το βρήκαμε. Μια υπάλληλος μας άκουσε και μας είπε ότι τους είχαν όταν ήταν ιδιοκτήτης του μαρκετ ένας άλλος που τον λέγαν Προμηθευτή. κάτι τέτοιο μας ειπε. Και εγώ της απάντησα, ότι λεγόταν κάποτε το μαρκετ "Προμηθευτική" και φύγαμε. Θυμήθηκα κάτι φανταστικές καφετέριες που είχα δει σε άλλο όνειρο, και πρότεινα στους φίλους μου να πάμε εκεί. Ξαφνικά, εξαφανίστηκαν και έμεινα μόνος. Προχωρούσα σε μια ήσυχη γειτονία, δίπλα από την πλατεία. Ξαφνικά, βλέπω μια φίλη μου με μια κυρία που έμοιαζε με μητέρα της αλλά ήταν αρκετά νέα για να είναι μητέρα της. Κοιταχτήκαμε αλλά με προσπέρασε. Άρχισα να τις ακολουθώ. Είχαν μπεί σε κάτι που έμοιαζε με πυλωτή. Εγώ κρυφάκουγα. Μετά από λίγο, περπατούσα στην πλατεία και η κοπέλα ήταν δίπλα μου και μιλάγαμε. Όσο προχωρούσαμε άρχισε να με αγκαλιάζει ενω ήταν δίπλα μου. Σιγά σιγά, κρεμάστηκε από τον ώμο μου σαν να κουβαλάμε κάποιον στην πλάτη μας. Και γύρω μου όλα έγιναν λες και ημουν σε βύθο, κάπως. Ήμουν ζαλισμένος και προχωρούσα με την κοπέλα γατζωμένη πάνω μου. Άρχισε να μου κάνει κάποιες ερωτήσεις, νομίζω, με την σκέψη της. Ήταν σαν να είχαμε γίνει ένα, όπως το Gleipnir. Δεν θυμάμαι τις ερωτήσεις, αλλά ήταν απλές και παράλληλα, νομίζω, φιλοσοφικές. Μπήκαμε σε έναν ακάλυπτο και η κοπέλα άρχισε να τρέχει. Ήθελα και άλλο, οπότε άρχισα να την κυνηγώ. Ξαφνικά, πέφτει νεκρή, νομίζω, χωρίς καν να την αγγίξω. Ήμουν σε φάση ότι το έκανε επίτηδες για να με παγιδέψει σε φόνο, σαν να παίζει μαζί μου. Νόμιζα ότι θα με δουν δίπλα στο πτώμα και θα με κατηγορήσουν. Ξαφνικά, βλέπω τα πόδια μιας ανδρικής φιγούρας, να μπαίνουν στον ακάλυπτο με παπούτσια ή μονο με κόκκινες κάλτσες. Τρομάζω και το βάζω στα πόδια. Ξαναβγήκα στην πλατεία και σκεφτόμουν τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε κάποιος να σωθεί έχοντας κάνει φόνο.
Edited by Erudinam, 22 October 2020 - 10:00.