Η Ningen Kousaten (Human Crossing ή 13 vies un vision du Japon η αγγλική και γαλλική προσαρμογή τίτλου αντίστοιχα) είναι μια σειρά 13 22λεπτων επεισοδίων, παραγωγής 2003 και βασισμένη στο πολύτομο και βραβευμένο μάνγκα του 1985 των Masao Yajima και Kenshi Hirokane. Η κύρια σκηνοθεσία είναι των Akira Kumeichi και Kazunari Kumo, πρώτη σειρά animation που σκηνοθετούν.
Για το μάνγκα μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ:
Hirokane Kenshi O“›j
Μια σειρά που δεν είναι από τις ιδιαίτερα γνωστές και αυτό όχι δίχως λόγο. Μην ξεχνάμε πως η πλειοψηφία των ιαπωνικών και μη σειρών animation αλλά και περιοδικων μάνγκα (αν και στα μάνγκα σε μικρότερο βαθμό) που λανσάρονται στην αγορά, έχουν απαραίτητα κάτι εμπορικό μέσα τους και απευθύνονται σε ένα αντίστοιχο κοινό, νεανικό κυρίως, ώστε να προσκομίσουν τα απαραίτητα κέρδη. Να είναι πχ ένας τίτλος με ρομπότ, ένας με σαμουράι, ένας με ecchi, να έχει βία, σεξ, αίμα κλπ. Βέβαια υπάρχουν και οι άλλες σειρές που δεν αποσκοπούν σε αυτά και το κοινό τους είναι κάπως πιο έμπειρο. Τέτοια σειρά είναι και η Ningen Kousaten.
Η σειρά δοκιμάζει κάτι που πολύ λίγες τόλμησαν, δηλ. να παρουσιάσει όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερους χαρακτήρες σε 13 αυτοτελείς ιστορίες που αναφέρονται σε ανθρώπινες καταστάσεις, χωρίς καμιά προσπάθεια ωραιοποίησης ή εξιδανίκευσης, δείχνοντας έτσι στο θεατή τους χαρακτήρες όπως πραγματικά είναι. Θα μπορούσε άνετα να γυριστεί και σε ασιατική σειρά ή ταινία με κανονικούς ηθοποιούς, αν δεν βασιζόταν σε μάνγκα. Χαρακτηριστικά, οι ηθοποιοί της σειράς έχουν παίξει σε διάφορες δραματικές σειρές της ιαπωνικής τηλεόρασης.
Για αυτό όσον αφορά τους χαρακτήρες, η Ningen Kousaten δεν πρόκειται να σας απαγοητεύσει.
Όσον αφορά την πλοκή, μιας και έχουμε 13 αυτοτελή επεισόδια από ξεχωριστούς σκηνοθέτες, θα αναφερθώ σε κάθε επεισόδιο περιγραφικά.
Το πρώτο επεισόδιο με τίτλο Scar, αναφέρεται στη ζωή ενός πρωταθλητή του μποξ που αποκτώντας φήμη έχει επίτηδες παραμελήσει τη μητέρα του, η οποία του φέρθηκε σκληρά στην παιδική του ηλικία. Ώσπου η κατάσταση αλλάζει.
Το δεύτερο επεισόδιο (The Year`s First Snow at 25 O`Clock) έχει να κάνει με τη διαμάχη μιας νεαρής ανύπαντρης μητέρας που ζητά τη βοήθεια ενός δικηγόρου, ώστε να πάρει αυτή την επιμέλεια του ορφανού από πατέρα παιδιού της, το οποίο το πήραν βιαία οι γονείς του φίλου της.
Στο τρίτο επεισόδιο (Promise), ένας πατέρας αγοράζει στο γιο του ένα ποδήλατο, με την ελπίδα ότι ο γιος του θα ενθουσιαστεί όπως ενθουσιάστηκε και αυτός στην παιδική του ηλικία, όταν και αυτουνού ο πατέρας του είχε αγοράσει ποδήλατο. 'Ομως ο γιος του δεν δείχνει πολυενθουσιασμένος μέσα στα τόσα παιχνίδια.
Στο επόμενο (Whereabouts) μια γυναίκα, μετά από συμφωνία με τον αδελφό της, αναλαμβάνει τη φροντίδα του γέρου πατέρα της που ήταν πολύ σκληρός απέναντί τους στα νιάτα του. Από τα αγαπημένα μου επεισόδια.
Στο #5 (Winter Cicadas) ένας ηθοποιός αγνοεί τις προτροπές του παιδικού του φίλου να ενδιαφερθεί περισσότερο για την γυναίκα του και να μην απορροφάται τόσο από την δουλειά του.
Στο #6 (The Beautiful Afterimage) ένας καθηγητής πανεπιστημίου, όταν ο αδερφός του τον προτρέπει να περάσει το γιο του χωρίς εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, αναπολεί το φοιτητικό παρελθόν του.
Στο #7 (Sidelined) ένας δημοσιογράφος στέλνεται στην ύπαιθρο και στο τέλος μαθαίνει πως υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από ένα καλό ρεπορτάζ.
Στο #8 (The White Answer) μια δόκιμη φρουρός στις γυναικείες φυλακές γνωρίζει μια τρόφιμο που της κάνει τη ζωή δύσκολη και στο τέλος του επεισοδίου μαθαίνουμε γιατί. Και αυτό το βρήκα από τα καλύτερα.
Στο #9 (Smile) η ζωή μιας οικογένειας αλλάζει όταν ο σύζυγος αποφασίζει να φέρει τη μητέρα του στο σπίτι, κάτι που δεν αφήνει σύμφωνη τη σύζυγο του.
Στο #10 (Street), ίσως το καλύτερο της σειράς, δείχνει ένα αντρόγυνο Ιαπώνων που ζει ειδυλλιακά στο Παρίσι του 60, όμως όταν γίνεται μια πολυκερδής πρόταση στον άνδρα, που είναι ζωγράφος και σχεδιαστής, να εργαστεί στην πατρίδα, τα πάντα αλλάζουν. Ο χρόνος μεταφέρεται 18 χρόνια αργότερα για να δείξει τις δραματικές αλλαγές στις σχέσεις του ζευγαριού.
Στο #11 (Whisper) ένας μαθητής γίνεται συνεχώς θύμα επίθεσης από τους συμμαθητές του και λόγω του ότι η μητέρα του εργάζεται σε μπαρ και λόγω του αδύναμου χαρακτήρα του. Όταν όμως γνωρίζει έναν συνταξιούχο η στάση ζωής του θα γίνει διαφορετική.
Στο #12 (Instructor's Rain) σε ένα ίδρυμα που στέλνονται κοπέλες με παραβατική συμπεριφορά, ένας υπάλληλος σκοπεύει να βοηθήσει μια από αυτές που έχει επανειλλημενα προσαχθεί. Όταν αυτή δραπετεύει ξαφνικά, αυτός κάνει τα πάντα για να τη βρει. Και αυτή μια από τις καλές ιστορίες.
Και τέλος στο #13 (Watershed) γίνεται η δίκη μιας γυναίκας που δολοφόνησε το βάναυσο συζυγό της και ανατρέχει στο παρελθόν της.
Όλες οι ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή. Ίσως λίγες σειρές animation δείχνουν τη σύγχρονη ιαπωνική κοινωνία και τα προβλήματά της τόσο πειστικά. Η σκηνοθεσία είναι άψογη στα περισσότερα επεισόδια, αν και πολλές φορές λόγω έλλειψης χρόνου μερικά από αυτά έχουν κάπως βεβιασμένη κατάληξη και προφανώς μη εφικτή στην πραγματικότητα. Άλλες φορές όμως μερικά στοιχεία, όπως η δυσμενή θέση της Ιαπωνέζας γυναίκας, τόσο της ανύπαντρης όσο και της παντρεμένης ή τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλές ιαπωνικές οικογένειες, αντικατοπτρίζονται ικανοποιητικότατα και θα μπορούσαν εύκολα να συμβούν και στο Δυτικό Κόσμο. Είναι μια από τις σειρές όπου οι χαρακτήρες είναι στην πλειοψηφία τους ενήλικες και δρουν με τον ανάλογο τρόπο. Ακριβώς όπως στην καθημερινή ζωή, χωρίς γελοίες γκριμάτσες ή σαχλοκωμωδία. Και μάλιστα οι περισσότεροι το μόνο που σκέφτονται είναι η δουλειά τους ή ο εαυτός τους και η επιδίωξη του κέρδους, παραμελόντας τα αγαπημένα τους πρόσωπα τα οποία πολλές φορές θυσιάζονται για αυτούς. Το χάσμα των γενεών και το χάσμα μεταξύ των μελών της οικογένειας, επίσης εκφράζονται άριστα στη σειρά. Και άλλα θέματα όπως το πόσο ένας καλλιτέχνης πρέπει να θυσιάσει τα πάντα για το χρήμα ή οι τρύπες του νομικού πλαισίου και της κοινωνίας γενικότερα και της μέριμνάς της για τα θύματα, θίγονται άμεσα.
Όμως πολλές φορές μέσα από αυτή τη σύγκρουση έρχεται τελικά η συμφιλίωση και η λύτρωση και για αυτό η σειρά παραμένει κατά βάθος αισιόδοξη, χωρίς να ηθικολογεί. Σε αντίθεση με πολλές σειρές, όπου συνηθίσαμε πλέον να βλέπουμε τη συντέλεια του κόσμου και ένα σκοτεινό και καταθλιπτικό κλίμα γενικά.
Φτάνεις σε ένα σημείο να συμπάσχεις με τους χαρακτήρες και να αναρωτιέσαι πως καταφέραν να δώσουν τέτοιο επίπεδο αληθοφάνειας, συνδιαζόμενο βέβαια με κάποιες ωραίες εικαστικές animated στιγμές. 'Εχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τις σειρές του λεγόμενου είδους "slice of life" και για αυτό προτείνεται αν σας αρέσει αυτό το είδος, αλλά κατά τη γνώμη μου η σειρά προχωρά ένα βήμα παραπέρα και αποκτά μια ενεργητικότητα. Η Ningen Kousaten είναι μια από τις σειρές που σε κάνει να σκέφτεσαι για τη ζωή και για αυτό το λόγο θα μου μείνει αξέχαστη και ως μια από τις καλύτερες που είχα την ευκαιρία να δω. Κρίμα που δεν τυγχάνει της ανάλογης υποδοχής από το κοινό και μένει σχετικά άγνωστη.
Το animation μην περιμένετε να σας εξιτάρει. Οι χαρακτήρες είναι σχεδιασμένοι χωρίς το παραμικρό ίχνος εξωραϊσμού. Ανέκφραστοι πολλές φορές, απορροφημένοι από τη δουλειά τους και τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και τα μουντά αστικά τοπία επίσης δείχνουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο το καταθλιπτικό αστικό περιβάλλον της μεταπολεμικής Ιαπωνίας. Το animation ανέλαβε το στούντιο ACGT (Kino's Journey, Koi Kaze, Boys Be, New Fist of the North Star μερικές από τις σειρές του) ενώ τους χαρακτήρες σχεδιάζει ο Sachiko Kamimura, ο οποιος μεταξύ άλλων σχεδίασε και τους χαρακτήρες του City Hunter. Οι χαρακτήρες, αν εξαιρέσουμε το φτωχό φωνητικό συγχρονισμό και το λιτό animation της κίνησής τους, γενικά ικανοποιούν, όπως και η αντίθεση των χρωμάτων και τα σκηνικά. Για μια ρεαλιστική σειρά ο τομέας του animation είναι επαρκής στους χαρακτήρες και τις αντιδράσεις τους.
Στον τομέα του ήχου επίσης, δεν υπάρχουν σοβαρά παράπονα. Μιας και η σειρά εστιάζεται στους χαρακτήρες, μην περιμένετε εντυπωσιακά εφφέ Dolby ή πολυκάναλη μουσική της φιλαρμονικής. Κάποιες φορές βέβαια η μουσική υπόκρουση, ανάλογα με την περίσταση, συνεισφέρει στη συγκινησιακή φόρτιση, ενώ άλλες απλά υπάρχει χωρίς να γίνεται ιδιαίτερα αισθητή.
Οι φωνές των χαρακτήρων είναι άριστες και με βάθος. Σίγουρα από τα σημεία της σειράς που δεν περνάνε απαρατήρητα. Δυστηχώς δεν ισχύει το ίδιο για την αγγλική μεταγλώττιση (για τη γαλλική δεν ξέρω) που είναι κάτω του μετρίου. Ομολογουμένως όμως τέτοια σειρά απαιτεί πολύ καλούς ηθοποιούς για να είναι αποτελεσματική και ίσως το χαμηλό προφίλ της δε βοήθησε ιδιαίτερα στην επιλογή των Αμερικάνων ηθοποιών. Για αυτό προτείνεται να την ακούσετε στα Ιαπωνικά.
Η εισαγωγή και οι τίτλοι τέλους της σειράς και οι στίχοι τους, αν και δεν είναι τίποτε ιδιαίτερο, εν τούτοις μεταφέρουν κατάλληλα το πολλές φορές μελαγχολικό αλλά αισιόδοξο μύνημα της.
Πρέπει βέβαια να επισημάνω πως η σειρά αυτή σίγουρα δεν θα αρέσει σε όλους, μιας και ο ρυθμός της είναι ιδιαίτερος. Πιο πολύ μοιάζει με αυτόν των ασιατικών ταινιών. Αν σας άρεσαν τα πρώτα επεισόδια τότε σίγουρα δεν θα απαγοητευθείτε στα επόμενα. Απευθύνεται σε ενήλικες και σε σινεφιλ, αλλιώς πιθανόν θα σκυλοβαρεθείτε. Ένα άλλο κακό είναι πως θα μπορούσε να γυριστεί με κανονικούς ηθοποιούς και να είχε έτσι και περισσότερο χρόνο για κάθε επεισόδιο. 22 λεπτά δυστηχώς δεν επαρκούν και μειώνουν τις δυνατότητες αυτής της κατά τα άλλα πολύ καλής σειράς. Και βέβαια ίσως είναι καλύτερο να ρίξετε μια ματιά στο αμετάφραστο ακόμη μάνγκα που προφανώς θα αναπτύσσει πιο εκτενώς τις ίδιες ιστορίες.
Αν όμως σας αρεσουν οι σοβαρές σειρές όπως και οι ρεαλιστικοί χαρακτήρες και για αυτόν ακριβώς το λόγο προτιμάτε να διαβάζετε μάνγκα ή κόμικς (όπου εκεί η αναλογία των δύο φύλων, όσον αφορά τους δημιουργούς τουλάχιστον, είναι πιο εξισορροπημένη από αυτήν της τηλεόρασης) αντί να βλέπετε ιαπωνικές σειρές animation στην τηλεόραση, τότε η Ningen Kousaten αξίζει μια ματιά. Σίγουρα μια από τις σειρές που θα σας αφήσει ικανοποιημένους και προπάντως δίνει μαθήματα ανθρωπιάς, κάτι που δεν βλέπουμε συχνά πλέον.
Διανέμεται από τη Geneon, τη Dybex και την OB Planning
Edited by Kai, 15 June 2017 - 11:23.
![Taishou Otome Otogibanashi [2015 - 2017] - last post by Angel.tze](http://www.anime.gr/forum/uploads/profile/photo-thumb-19734.png?_r=1670029285)
