Ενδεχομένως ναι, διότι διαφέρουν οι στόχοι των μεν και των δε έργων. Και λέω ενδεχομένως διότι δεν έχω διαβάσει τα yaoi της, δεν πρόκειται να τα διαβάσω, και ακόμα κι αν τα διάβαζα, δεν είμαι καν το ιntended audience, οπότε οι όποιες εντυπώσεις που θα μου άφηναν δεν θα σήμαιναν jack shit. Ρώτα yaoi fans για πιο εμπεριστατωμένες απόψεις.Oπότε εν ολίγοις το σχέδιο της Ono Natsume που κάνει το house of five leaves είναι άποψη σε αυτό το έργο και στο Ristorante paradiso, αλλά είναι κακό σχέδιο όταν κάνει κάποιο yaoi (που γράφει με διαφορετικό pen name) γιατί δεν είναι αντικειμενικά όμορφοι (just making a note ότι το λατρεύω το σχέδιο της).
Θα σου πω όμως το εξής αντίστοιχο με απόλυτη βεβαιότητα: Αν ο Oda επιχειρούσε ποτέ να σχεδιάσει ένα ecchi comedy manga, εκεί ναι, θα σου έλεγα ευχαρίστως ότι το σχέδιο του είναι κακό, γιατί δεν θα ταίριαζε σ' αυτό που θα ήθελε να δημιουργήσει. Δεν στοχεύει εκεί όμως, οπότε δεν έχω κανένα λόγο για να πω κάτι τέτοιο.
OK, καταρχήν, για ποιο συμφέρον μου μιλάς; Νομίζω έχω ξεκαθαρίσει αρκετές φορές ότι δεν μου αρέσει ούτε το One Piece.Ναι οκ δεν συμφωνώ με αυτό και δεν το καταλαβαίνω. Ότι η ίδια δημιουργός με κάποιο τρόπο εχει και καλό αλλά και άσχημο σχέδιο. Θα μπορούσα να σεβαστώ την λογική ότι "όλοι οι τρόποι σχεδιασμού" είναι άποψη, αλλά το να βάζουμε double standards εκεί που μας συμφέρει με σημαία τον άκυρο με τον τομέα του art λόγω demographic το βρίσκω βεβιασμένο. Σε ένα από τα manga που ανέφερες οι χαρακτήρες υποτίθεται ότι είναι όμορφοι, με τον ίδιο τρόπο που υποτίθεται ότι η Boa είναι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου στο one piece. Kανείς δεν μίλησε ότι πρέπει να περιορίζονται σε συμβατική ομορφιά και mangaka όπως η Μitsukazu Mihara, η Setona Mizushiro και η Lee So Young με ιδιαίτερο και προσωπικό σχέδιο το επιβεβαιώνουν.
Anyway, όπως προανέφερα, διαφορετικοί στόχοι. I don't even make these rules, έτσι λειτουργεί η βιομηχανία των manga. Αν δεν ίσχυαν αυτά που λέω, δεν θα υπήρχαν σχεδιαστικά clichés στα romance shoujo manga που τα διαφοροποιούν από σχεδόν κάθε άλλη κατηγορία manga. Υπάρχουν αναμφισβήτητες αισθητικές απαιτήσεις από το συγκεκριμένο κοινό, και οι mangaka του εν λόγω χώρου κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ανταποκριθούν σ' αυτές τις απαιτήσεις. Το κοινό του One Piece έχει τελείως διαφορετικές απαιτήσεις, και σ' αυτές φροντίζει να ανταποκρίνεται ο Oda.
Ναι, η Boa Hancock μπορεί εσένα να μη σε συγκινεί σχεδιαστικά και να μην σου φαίνεται τόσο όμορφη όσο υποστηρίζει ο Oda μέσα από την ιστορία του One Piece ότι είναι, but is it really the point? Ποτέ δεν διάβαζες το One Piece για το sexy του σχέδιο έτσι κι αλλιώς. Από τη στιγμή που οι υπόλοιποι χαρακτήρες την αναγνωρίζουν ως την πιο όμορφη, that's all that matters story-wise. Δέξου το and move on.
(Μη με κάνεις να postάρω τη Mikoko από το Kaiji, που θεωρείται κι αυτή όμορφη εντός story.
)Είπα εγώ ότι όποιος αγαπάει τον ένα αγαπάει και τον άλλον; Είμαι ζωντανή απόδειξη του αντίθετου. ΧD Ο λόγος που επιμένω να τον αναφέρω είναι για να σου δείξω άλλη μια περίπτωση όπου το πόσο όμορφο ή άσχημο σχέδιο έχει ένας mangaka δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για το fanbase του, διότι προσφέρει άλλα πράγματα, και αυτά ζητούν (και εκτιμούν) οι fans. Η αγάπη μου για τον Fukumoto με έκανε να καταλάβω τους fans του One Piece σ' αυτό το θέμα, ότι δηλαδή δεν τους απασχολεί καθόλου το ακαλαίσθητο σχέδιο, και ούτε εσένα θα έπρεπε να σε απασχολεί ιδιαίτερα.Τα επιμέρους χαρακτηριστικά ενός χαρακτήρα είναι αυτά που προσδίδουν προσωπικό στυλ στο σχέδιο; Η εμπειρία νομίζω μας έχει δείξει πως όχι. Κάθε art το οποίο μπορείς να ξεχωρίσεις από τον σωρό με το που θα δεις μία άκυρη σελίδα έχει χαρακτήρα. Αν δεις μία τυχαία σελίδα από το Alichino για παράδειγμα, δεν υπάρχει περίπτωση να το μπερδέψεις με κανενός άλλου δημιουργού το σχέδιο. Όπως δεν θα μπερδέψεις με κανενός άλλου το σχέδιο του Inoue.
Από εκεί και πέρα μου αναφερεις το "όμορφο, άσχημο" σαν να υπονόησα ποτέ ότι μόνο τα συμβατικά ζωγραφισμένα manga είναι όμορφα. Ή ότι μόνο τα manga με bishounen έχουν ομορφο art. Ποτέ δεν είπα κατι τέτοιο οπότε δεν καταλαβαίνω την επιμονή να έρχεται αυτό στη συζήτηση. Ούτε είπα ότι κάποιος πρέπει να κάνει άψογο συμβατικό σχέδιο για να πάρει το οκ.
Γι αυτό και θεωρώ ότι το point που προσπαθείς να κάνεις με τον Fukumoto είναι κομματάκι άστοχο. Επειδή κάποιος αγαπάει τον Oda δεν σημαίνει οτι αγαπάει τον Fukumoto και αντιστροφα. Τελείως άσχετοι οι μεταξύ τους δημιουργοί και δεν κατανοώ με ποια βάση συνδέονται.
Και δεν είπα ότι μόνο τα συμβατικά ζωγραφισμένα manga θεωρείς όμορφα, αλλά έχω όντως σχηματίσει την εντύπωση ότι αν το art style σε ένα manga δεν είναι καθόλου του γούστου σου, αυτό και μόνο είναι ικανό να σε κάνει να σταματήσεις να διαβάζεις/βλέπεις την εν λόγω σειρά, ακόμα κι αν είναι καλή επί της ουσίας. Θες να με βγάλεις ψεύτη; Κάτσε δες (επιτέλους) Kaiji, που στο λέω τόσα χρόνια.
Δεν σου ζήτησα με το στανιό να το πεις το διαφορετικό σχέδιο "καλό". Σου ζήτησα να μπορείς να το αποδεχτείς ως αυτό που είναι, without even bringing up the argument.Είπα ότι αφενός ρεαλιστικό σχέδιο δεν ισούται συμβατικό (at least not in my books) γιατί δεν χρειάζεται να ζωγραφίζει κανείς κοιλιές μύτες και χοντρά χείλια για να έχει το σχέδιο του μοναδικότητα , και ότι αφετέρου δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να κάνει ο καθένας. Από τη στιγμή που συμφωνούμε ότι το δεύτερο δεν συμβαίνει δεν ξέρω γιατί συνεχίζεται η συζήτηση. Ότι μέσω της συζήτησης θα θεωρήσω ξαφνικά τον Oda απίστευτο στο art από την στιγμή που απεχθάνομαι το πώς ζωγραφίζει; Είναι τόσο πιθανό όσο και να αναγνωρίσεις την καλλιτεχνική άποψη των QUALITY panels που παρέθεσες. Kαι είπα ότι το διαφορετικό δεν εστί αυτόματα και καλό. Μαγκιά του του mangaka που θα διαφέρει σχεδιαστικά και θα γνωρίσει επιτυχία αλλά δεν βλέπω πώς αυτόματα το διαφορετικό εξισώνεται με το καλό ή το κακό σχέδιο.
Άντε πάλι. Ναι, κάποιοι έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Τους κάνει de facto "καλύτερους" σε κάτι αυτούς που μπορούν να επιλέξουν; Μόνο αν δεις τα manga ως διαγωνισμό σχεδίου.Ο όρος καλλιτεχνική επιλογή υπονοεί ότι έχεις την δυνατότητα να διαλέξεις. Καλλιτεχνική επιλογή είχε ο Furuya Usamaru όταν έκανε το Maruo tribute στο Litchi Hikari Club. Γιατί τον βλέπεις ότι σε κάθε manga αλλάζει στυλ αυτός ο άνθρωπος. Ουδέποτε επίσης ανέφερα ότι τa manga είναι στυγνός διαγωνισμός σχεδίου (wtf?) Το ότι είναι οπτικό όμως μέσο και ότι κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίζει αυτό το aspect το θεωρώ εξίσου αυτονόητο. Αλλιώς θα ήταν βιβλία.
