38 replies to this topic

[1451]

Η ήχοι μου θύμιζαν Fate/Stay και όντως ο sound director(όπως κι αν αποδίδεται στην ελληνική) είναι ένας Iwanami που ήταν κι εκεί.

 

Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που έκανα στα τελευταία δυο επεισόδια.

[TheGunsmasha]

Για λίγο νόμιζα πως έβλεπα το μικρό σπίτι στο λιβάδι.

Spoiler:

Τόσο μελιστάλακτα που εξελίσσονταν τα πράγματα, θαρρείς αφού κοιμόταν μετά το πάρτι, θα ξυπνούσε στα 29 του, με την Kayo δίπλα του στο κρεβάτι να τον καλημερίζει.

 

Το σταμάτησαν σε ωραίο σημείο. Πραγματικά δεν ξέρεις αν σε κοροϊδεύουν ή όντως κάτι πήγε στραβά. Αυτό το ''παιδικό'' άγχος και φόβο για την κατάληξη της προσπάθειας του είναι που σου μεταδίδει η εμπειρία του κάθε επεισοδίου, αν και τίποτα ριψοκίνδυνο ή απειλητικό δεν συμβαίνει. Και το πετυχαίνει πολύ καλά.

 

Αν όντως έγινε κάτι στην Hinazuki, είτε θα έφαγε κανένα χαστούκι από την μητέρα της, είτε θα την πέτυχε ο δράστης το πρωί, ενώ εκείνη θα πήγαινε νωρίτερα του συνηθισμένου στο σπίτι του πρωταγωνιστή, ώστε να του κάνει έκπληξη και να του δώσει το δώρο του.

 

Πιο πολύ δεν γίνεται να σου πλασάρουν τον δάσκαλο ως τον κακό.

 

Τα background osts είναι όντως πολύ εφάμιλλα του Fate.

[1451]

Αναρωτιέμαι πώς λειτουργεί το ταξίδι στο χρόνο. Για παράδειγμα θα μπορούσε το παρόν όπου είναι 29 ο Satoru να παγώνει και το διάστημα που περνάει ως παιδί να μεταφράζεται ως μια στιγμή. Όπως όταν ονειρεύεσαι που περνάει λίγος χρόνος αλλά σου φαίνεται πως περνάει περισσότερος.

 

Εναλλακτικά το σώμα του πεθαίνει και παίρνει τον έλεγχο του παιδικού του εαυτού. Όπως στα παιχνίδια που μια μονάδα ελέγχεται από την AI αλλά μπορεί ο παίκτης να αναλάβει τον έλεγχο και όταν τον παραδώσει, αναλαμβάνει ξανά η AI. Σε αυτή τη περίπτωση δεν θα μπορέσει να γυρίσει ποτέ. Μου θυμίζει Punch Line η κατάσταση.

[Itachi Akatsuki]

Αναρωτιέμαι πώς λειτουργεί το ταξίδι στο χρόνο. Για παράδειγμα θα μπορούσε το παρόν όπου είναι 29 ο Satoru να παγώνει και το διάστημα που περνάει ως παιδί να μεταφράζεται ως μια στιγμή. Όπως όταν ονειρεύεσαι που περνάει λίγος χρόνος αλλά σου φαίνεται πως περνάει περισσότερος.

 

Εναλλακτικά το σώμα του πεθαίνει και παίρνει τον έλεγχο του παιδικού του εαυτού. Όπως στα παιχνίδια που μια μονάδα ελέγχεται από την AI αλλά μπορεί ο παίκτης να αναλάβει τον έλεγχο και όταν τον παραδώσει, αναλαμβάνει ξανά η AI. Σε αυτή τη περίπτωση δεν θα μπορέσει να γυρίσει ποτέ. Μου θυμίζει Punch Line η κατάσταση.

Ωραιο ερωτημα, το οποιο εχω και εγω.

Αυτο που με προβληματιζει εμενα κυριως, ειναι

Spoiler:

αν το κοριτσι παθει κατι και ξανασυμβει οτι ειχε γινει και τοτε τι θα παιξει?Λεμε τωρα.Θα πρεπει να ξαναζησει ολα τα χρονια μεχρι την δολοφονια της μητερας του?Η θα ξαναπαει πισω, στην αρχη του "flashback"?

Βασικα δεν θυμαμαι πως λειτουργει το rewind, γινεται μια φορα μονο η μπορει και πολλες?

[TheGunsmasha]

Αυτό το ερώτημα έχει ακόμα να απαντηθεί από τον αφηγητή. Στην πραγματικότητα, κρίνοντας από την ξαφνική αλλαγή του εύρους της δύναμης χωρίς προειδοποίηση, δεν ξέρουμε καν τους κανόνες που την διακατέχουν, και κατά πόσο μπορεί να μεταβληθεί όντας plot-device για το ''καλό'' της πλοκής.

 

Spoiler:

Πάντως αν του επιτρέπεται να πάει πίσω όσες φορές θέλει μέχρι να λύσει το παζλ, τότε η ιδιότητα αυτή είναι win-win. Μάλιστα, αν κρίνουμε από τα προηγούμενα πετυχημένα συμβάντα, η μοίρα κάθε άλλο παρά του μπαίνει εμπόδιο. Φτάνει οπότε να βρει τον καλύτερο συνδυασμό και ορίστε, Kayo-μανούλα δύο σε ένα.

 

Από την άλλη, αν η αποτυχία οριζόταν από την αρχή ως μην αναστρέψιμη και υποχρεούταν να περάσει 18 χρόνια μέσα στις τύψεις για την αποτυχία του, ακόμα και αν η μητέρα επιβίωνε τελικά, θα έδινε μία αίσθηση τεράστιου ρίσκου στην χρήση της ιδιότητας του, δίνοντας ένα ακόμα ισχυρό επίπεδο στην ποιότητα του έργου.

Βέβαια, από την στιγμή που δεν ελέγχει το χάρισμα και τέτοιου genre δεν είναι το έργο, αμφιβάλλω, ή μάλλον αποκλείω την περίπτωση να το πάνε για one-shot με κακιά κατάληξη.

 

Λογικά, είτε θα ζει ακόμα η μικρή και μας τρολλάρουν, είτε θα ξαναπάει κάποιες φορές ξανά πίσω, και μόλις τα καταφέρει θα κάνει fast forward στο παρόν. Αφού η κοπελιά της πιτσαρίας είναι στο opening, σίγουρα θα υπάρχει καμιά τριάδα επεισοδίων στα οποία να συμμετέχει, οπότε θεωρώ βέβαιο πως θα πάει μπροστά γύρω στο δέκατο επεισόδιο.

 

Αυτή η περίπτωση, ανεξαρτήτως ψυχολογικού δράματος για τον ίδιο, μου φαίνεται η πιο απλή και σεναριακά υποδεέστερη, καθώς αφαιρεί την αίσθηση του κινδύνου.

[TheGunsmasha]

Μάλλον ο Ράμπο είναι ο δολοφόνος.

Spoiler:

Από ότι κατάλαβα σε αυτή την πραγματικότητα η Kayo πέθαινε από τον ξυλοδαρμό και οι γονείς της κάπως απέφυγαν τις υποψίες ή συνέδεσαν τον χαμό της με τον απαγωγέα αργότερα.

Ήθελα στο παρόν να μας είχαν αποκαλυφθεί περισσότερα όσον αφορά τα καινούργια δεδομένα γύρω από τον θάνατο της μικρής. Ωστόσο, μιας και ήταν στο τρέξιμο συνεχώς, δικαιολογείται η ανικανότητα του να το πετύχει.

 

Το πως κατέληξε να είναι ύποπτος ακόμα φαντάζει πολύ γελοίο στο μυαλό μου.

 

Η μικρή από την δουλειά ήταν καλή επιλογή να τον βοηθήσει. Όχι λόγω της ιστορίας που αφηγήθηκε σχετικά με τον κλεπτομανή πατέρα της, δεν μου έκανε καμία θετική εντύπωση, αλλά γιατί τις τελευταίες ημέρες είχε ζήσει την σχέση μητέρας-γιου και γνώριζε την υγεία που έσφυζε. Το να τον εμπιστευτεί ήταν λογικότατη απόρροια. 

Ο άλλος ο μάνατζερ κακομοίρης αλλά δεν τον κατακρίνω. Μητροκτόνος είναι βαριά κατηγορία για να πιστέψεις κάποιον.

 

Τελικά η ιδιότητα του είναι όντως τόσο δυνατή, μιας και επιτρέπει επόμενες ευκαιρίες, με το μειονέκτημα της να είναι πως δεν το ελέγχει καθόλου (?) εάν κατάλαβα καλά.

 

 

[1451]

Spoiler: 5

Αν κατάλαβα καλά ο μανατζερ της πιτσαρίας είναι ο αεροπλανάκιας από την παιδική ηλικία του Σατορου; Κι αυτός με τον οποίο συζητούσε είναι ο δάσκαλος που μπήκε στη τοπική αυτοδιοίκηση;

Ο πατέρας της Airi δεν μου έκανε για κλεπτομανής. Κάποια παγίδα ή συνωμοσία μυρίζομαι. Πολύ ακραίες οι αντιδράσεις του πάντως. Ακόμα κι αν ήταν ένοχος, το διαζύγιο και η παραίτηση φαίνονται υπερβολικά για τη κλοπή μιας ( 1 ) σοκολάτας.

[TheGunsmasha]

Βουτιά διαρκείας στην ποιότητα στα έξι και επτά επεισόδια.

Spoiler:

Το άνιμε υιοθέτησε δύο από τις σεναριακές ασθένειες των σύγχρονων ομοίων του: 1) Όλοι συμπεριφέρονται και δρουν σαν ηλίθιοι, οπότε ο λιγότερο διαταραγμένος μοιάζει έξυπνος. 2) Γεγονότα γίνονται για χάρη της συνέχειας της πλοκής, όσο αδύνατα ή ανυπόσταστα και αν είναι στην πραγματικότητα.

 

Το δεύτερο το είχε από την αρχή. Η μητέρα ξέχασε για κάποιο λόγο να κλείσει την πόρτα πριν την μαχαιρώσει ο δολοφόνος, η ιδιότητα εμφανίζεται όποτε το θελήσει ''κάποιος'' και δεν υπάρχουν κανόνες για την φύση της. Τώρα πλέον όμως παίρνονται αποφάσεις οι οποίες και καλύτερες/λογικότερες εναλλακτικές έχουν, και δεν βγάζουν κανένα νόημα ως πράξεις. Έτσι οδηγούμαστε στην πρώτη περίπτωση.

 

Θα ξαναεπαναλάβω το πόσο ηλίθιο είναι που κατέληξε βασικός ύποπτος. Έστω όμως.

 

Στο έκτο, αφού βρε αδερφέ η κοπελιά μόνο κακό μπορεί να βρει βοηθώντας σε (όπως αποδείχτηκε στην πυρκαγιά) και εσύ περαιτέρω βοήθεια δεν πρόκειται να πάρεις, γιατί δέχεσαι να την συναντήσεις?! Το πρώτο που θα κάνουν οι αστυνομικοί είναι να την παρακολουθήσουν.

Έκανε μια σωστή κίνηση να μιλήσει στον δημοσιαγράφο, ας πήγαινε εκείνος να της πάρει συνέντευξη και ο πρωταγωνιστής τι καλύτερο από το να κρυβόταν στο διαμέρισμα του συναδέλφου της μάνας του, μέχρι εκείνος να έριχνε φως στην υπόθεση. Και από την άλλη, η μητέρα της πιτσιρίκας! Ποιος φυσιολογικός γονιός θα έθεται σε επιπλέον κίνδυνο το παιδί του αφήνοντας το να συναντήσει έναν πιθανό δολοφόνο? Ακόμα και αν δεν είναι όντως ένοχος, τι θα του προσέφερε η μικρή? Να τον αθωώσει πάντως δεν επρόκειτο.

 

Και του κάνει την χάρη (βλέπε PLOT DEVICE) η ιδιότητα να ξαναγυρίσει πίσω στο έβδομο. Τι κάνει ο μαέστρος μας? Φυσικά παίρνει την Kayo από το σπίτι της, στο οποίο απειλείται από δύο συγκεκριμένα άτομα, και την πάει έξω όπου ο καθένας είναι σε θέση και έχει άπλετο χρόνο την νύκτα να της κάνει ό,τι θέλει! Χωρίς καν φύλαξη!

Γιατί δεν ζητά/κλαίγεται στην μητέρα του να την αφήσει να μείνει σπίτι τους όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς είναι εμφανές πως στο σπίτι της κακοποιείται? Παράλληλα να ειδοποιηθεί η κατάλληλη υπηρεσία για την κηδεμονία ανηλίκων, ώστε να την πάρουν από την οικεία της το συντομότερο δυνατόν. Ο,τιδήποτε άλλο εκτός από το να διαμείνει σε ένα εγκαταλελειμμένο λεωφορείο μόνη της, κάπου σε μια άκυρη γειτονία, ενώ ο πρωταγωνιστής γνωρίζει πως υπάρχει συγκεκριμένος ανώμαλος που την έχει βάλει στο μάτι...

 

Αυτά μαζί με άλλες μικρότερες αλλά αθροιζόμενες μεταξύ τους λεπτομέρειες, όπως το ότι ο ξανθός φίλος του πρόσεξε την αλλαγή στην προσωπικότητα του και αμέσως δέχτηκε να τον βοηθήσει, αντί να υποθέσει ψυχική διαταραχή, κανένα από τα άλλα παιδιά να μην πει τίποτα στους γονείς του για το σχέδιο τους, όλοι οι ενήλικες να έχουν χειρότερη κρίση από παιδιά δημοτικού, και.... wait for it.... ο MC βλέπει τον κακό όταν τον συλλαμβάνουν, φυσικά δεν τον αναγνωρίζει (Χαμηλή ορατότητα λόγω της βροχής? Έφερε 20 σε disguise check στο d20 roll?) και δεν ρωτάει καν τον ίδιο ή τους αστυνόμους για το ποιός είναι!!! Ας μάθει το όνομα του και μετά χρησιμοποιεί το ταλέντο του στο να τον ξαπαστρέψει όταν ταξιδέψει πίσω.

 

Κρίμα πάντως καθώς την χαιρόμουν την σειρά, αλλά στα δύο τελευταία οι προφανείς λύσεις αφήνονται σε αισχρό βαθμό στην άκρη για χάρη της επιμύκηνσης της ιστορίας και του δράματος, που επίσης καταντά στεγνό και ανιαρό από την επανάληψη.

 

 

 

[1451]

Spoiler:

Στο περιστατικό με τη παγίδευση του Satoru πρέπει να έπαιξε ρόλο η μητέρα της Airi. Προσποιήθηκε ότι την βοηθάει να φύγει κρυφά από το νοσοκομείο αλλά πρέπει να ήταν συνεννοημένη με την αστυνομία που καταδίωκε τον Satoru.

Από εκεί και η φαινομενικά αφύσικη και περίεργη συμπεριφορά της μητέρας. Όπως και η θεία με τον θείο που μόνο στα λόγια την πίστευαν, έτσι και αυτή δεν την θεωρεί ικανή για να εκτιμάει σωστά τους ανθρώπους. Προδίδεται η Airi σαν τον πατέρα της επειδή επέλεξε να πιστέψει σε εκείνον.

 

Δεν μου αρέσει που έκαναν τον δολοφόνο, χέλι και ο μόνος που τον υποψιάζεται είναι ο πρωταγωνιστής μας άντε και ο δύσφημος δημοσιογράφος. Μου αρέσει η σκηνοθετική επιλογή να κοκκινίζουν οι κόρες ίριδες όσων ετοιμάζονται να διαπράξουν μια κακή πράξη. Με βοηθάει να αναγνωρίζω τις προθέσεις τους.

 

Πόσο ωραίο θα ήταν αν εκεί που σταμάτησε η βροχή, κραύγαζε "Za Warudo!" ο Satoru, ελευθερωνόταν προσωρινά, σκότωνε τον δολοφόνο και μετά να επέστρεφε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Δυστυχώς δεν βλέπουμε Jojo εδώ όμως.

Edited by 1451, 20 February 2016 - 19:15.

[Kai]

Spoiler:

Το θέμα με την ενοχοποίηση του Satoru είναι ξεκάθαρα θέμα του anime. Μπορεί να ήταν σχετικά προβληματική και στο manga αλλά σίγουρα δεν ήταν τόσο ηλίθια ή σκηνή.

Τώρα άσχετο με τα υπόλοιπα, ο Satoru δεν είναι ο πιο έξυπνος πρωταγωνιστής του κόσμου και κανονικά θα έπρεπε να είχε καταλάβει ποιος είχε κάνει τη λάδια ακόμη και χωρίς να δει τον ένοχο στο μέλλον αλλά δεν συμφωνω ότι θα ήταν καλύτερο να πατήσει τα κλάματα μήπως και η μητέρα του την αφήσει να μείνει σπίτι τους. Ένα ότι κάθε λεπτό μετρούσε και δεν είχε και πολλά περιθώρια να σκεφτεί. Δύο ότι υπήρχε η περίπτωση να μην τον αφήσει κάτι που θα σήμαινε ότι θα μυριζοταν οποιαδήποτε άλλη κίνηση του γιου της κι έτσι δεν θα μπορούσε να αφήσει το σπίτι για να πάει να τη σώσει και τρία ότι είχε να βοηθήσει και τον Yuuki ταυτόχρονα. Το μέρος δεν ήταν και το ιδανικότερο αλλά αν την πήγαινε στο σπίτι του ίσως να πίστευε ότι μπορεί να το γνώριζε ο δολοφόνος και να έστειλε κάποια παγίδα έτσι κι αλλιώς πάντα σε άλλους τα φόρτωνε απλώς έτυχε να είναι ότι πιο πρόχειρο είχε εκείνη τη στιγμη.

Νομίζω όλα ήταν λάθος απο το πρώτο κιόλας revival, υποτίθεται έχει μυαλό ενήλικα έπρεπε να ειδοποιήσει μια υπηρεσία κι ας έδινε και στοιχεία αλλουνου. Βέβαια μετά θα είχε άλλους δύο να σώσει όπως και να έχει.

Γενικά είναι καλύτερο να βλέπεις στην ιστορία σαν παζλ και όχι σαν κανένα φοβερό μυστήριο γιατί αυτό δεν το έχει, απλώς περιμένεις να μπουν τα γεγονότα στη σωστή χρονική σειρά καινοχι να κάνει ο Satoru τον αστυνομικό γιατί δεν πρόκειται να το κάνει ποτέ. Εμένα το σκηνοθετικό με το κόκκινο μάτι με απωθεί πάντως γιατί ο ένοχος είναι πολύ προφανές ποιος είναι και η σειρά βοηθάει ακόμη περισσότερο από τα πλάνα. Μου θυμίζει ένα jdrama που μιλούσαν οι αστυνομικοί σε ένα εστιατόριο για μια συγκεκριμένη υπόθεση και όταν άρχισαν να ξετυλίγονται γεγονότα που συνδεόταν με αυτή την υπόθεση κανένας δεν σκέφτηκε να ανακρίνει τον ιδιοκτήτη ή τον υπάλληλο που μόλις είχε προσληφθεί εκεί και στο τέλος ο σκηνοθέτης τραβούσε πλάνα κι έβαζε δραματική μουσική λες και ήταν η αποκάλυψη του αιώνα όταν ένιωσαν οι αστυνομικοί μετά από 5000 στοιχεία.

[Kamen Tantei Zura]

Spoiler:

Ή πολύ απλά αν την άφηνε να μείνει σπίτι του, και τυχόν η μητέρα της Hina ενημέρωνε την αστυνομία, θα κατηγορούσαν την μητέρα του για απαγωγή. Λίγο δύσκολο να τον αφήσει η μητέρα του όπως προαναφέρθηκε να φυγαδεύσει την Kayo στο σπίτι τους. Μένουν σε μικρό χωριό/πόλη έχω την εντύπωση, λίγο δύσκολο να σπέυσουν άμεσα οι κατάλληλες υπηρεσίες προστασίας ανηλίκων.

[TheGunsmasha]

Εξακολουθεί να παραμένει κάκιστη κίνηση.

Spoiler:

Ζούμε σε έναν κόσμο ενηλίκων. Από την στιγμή που βρέθηκε να είναι σε κορμί παιδιού, παρά την ευφυΐα του (που αμφισβητώ επίσης), έπρεπε από την αρχή και άμεσα να απευθυνθεί σε μεγαλύτερους του ή/και στην κατάλληλη υπηρεσία. Βέβαια και εκείνοι είναι λες και εθελοτυφλούνε αλλά τι να γίνει...

 

Όπως και να έχει, δεν αφήνεις ένα μικρό παιδί δημοτικού, και κάθε ανήλικο, να ζει και να κοιμάται μόνο του σε δημόσιο χώρο. Μπορεί να μην περίμενε να είναι τόσο γάτα ο δολοφόνος (αν ήταν όντως αυτός), όμως από την στιγμή που την άφησε σε τέτοιο μέρος, όχι μόνο αυτός, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να της κάνει κακό.

 

Κάτι άκυρο τώρα. Το μικρό αγοράκι που τον σκότωσε για ξεκάρφωμα ο κακός, λατρεύω το πόσο κωμικά loser και θύμα τον έχουν κάνει. Είναι ένας από τους φίλους του OG, όμως nope, Kayo και μετά αυτός, μην σου πω Kayo, μετά η άλλη κοπελίτσα, και μετά αυτός! Όλες οι σκηνές που τον συμπεριλαμβάνουν, είτε τον πικάρουν οι φίλοι του, είτε τρώει άκυρο, είτε έχει πεθάνει ασχολίαστος.

Η αληθινή παρωδία θα είναι να πεθάνει μόνο αυτός για κάποιο λόγο και ο πρωταγωνιστής να είναι ''Έλα μωρέ, δεν βαριέσαι. Ποιο ήταν το όνομα του είπαμε?''

[TheGunsmasha]

Επεισόδια 8-9:

Spoiler:

Το όγδοο ήταν αξιοπρεπέστατο και έκανε όλα αυτά που θα μπορούσαν να είχαν γίνει από καιρό. Όπως αποδείχτηκε και στο επόμενο επεισόδιο, όλα πήραν τον δρόμο τους και τελικά ολοκληρώθηκαν όσον αφορά την Kayo, με την θέληση, επιστράτευση και δράση ενηλίκων. Ο μόνος λόγος ύπαρξης των γεγονότων που αφορούσαν την διανυκτέρευση στο λεωφορείο ήταν ώστε να βρεθεί το κρησφύγετο του δολοφόνου.

Η σειρά το παρακάνει στο να συμπεριλαμβάνει τυχαίες αλλά τόσο βολικές για το σενάριο λεπτομέρειες. Η έννοια και χρήση της τύχης στην λογοτεχνία σηκώνει συζήτηση. Συνήθως διχάζομαι για το αν είναι θεματολογία άξια σχολιασμού σε ένα έργο, εδώ όμως μου φάνηκε απλώς σαν ένα τρανταχτό εργαλείο για να προχωρήσει η πλοκή. Από όλα τα πιθανά σενάρια που θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί, βρεθήκαμε στο πλέον ευνοϊκό για τον πρωταγωνιστή.

 

Στο ένατο η κατακλείδα αυτού του μεγάλου αρκ για την διάσωση της Kayo μου φάνηκε εσπευμένη. Πότε ήρθαν να μιλήσουν, πότε αγρίεψε η μάνη, πότε ήρθε η γιαγιά, ξαφνικά υλικό ολόκληρου επεισοδίου συρρικνώθηκε σε οκτώ λεπτά. Θα το προτειμούσα να είχε αφιερωθεί εξ ολοκλήρου σε αυτήν την σκηνή, αλλά τι να γίνει. Επίσης, όλα έδειχναν πως η μητέρα της μικρής ήταν ψυχικά διαταραγμένη με τάση προς βιοπραγίες και λίγο πριν το τέλος σου πετάνε ένα backstory δευτερολέπτων, λες και όλες οι γυναίκες που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία καταλήγουν να την αναπαράγουν στα παιδιά τους.

Το θέμα είναι ευαίσθητο και ο καθένας μπορεί να μου πει ότι το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους με ψυχικά προβλήματα. Σαφώς και δεν καταλήγουν όλοι στην βία, ούτε ο μέσος όρος τους, ούτε η πλειοψηφία. Καλύτερα να πω οπότε, ότι προσωπικά από την γενική εικόνα της στο έργο, θα με κάλυπτε ο διαταραγμένος νους και όχι η αναπαραγωγή της βίας.

Πάλι καλά που ο αφηγητής μας έδωσε να καταλάβουμε από την στάση της Kayo πως η συγκίνηση της μητέρας της προερχόταν από το αξιολύπητο της κατάστασης της, και όχι την δήθεν μετάνοια. Πετυχημένο αυτό το σημείο.

 

Τα άλλα του επεισοδίου ήταν καλώς παρουσιασμένα. Ελπίζω τα γλυφιτζούρια να είναι όντως αντικαπνιστικό μέτρο. Σε αντίθετη περίπτωση καταλήγω να χτυπάω τον εαυτό μου με την στερεότυπη εικόνα του παιδόφιλου μεσήλικα να ξελογιάζει τα ανήλικα με γλυκά στα χέρια του. Μου αρέσει που ο αφηγητής δεν ανακυκλώνει τον εαυτό με το να μας παρουσιάσει τις ίδιες διαδοχικές ενέργειες από τον Satoru στο να προσεγγίσει την έτερη κοπέλα τώρα. Ο τρόπος σκέψης, και λογικά και οι πράξεις του στο επόμενο, διαφέρει ήδη αρκετά σε σχέση με πριν.

 

Να τος, ο μαέστρος ο μικρός-που-σκότωσε-επειδή-έμοιαζε-με-κοριτσάκι-ο-δολοφόνος-και-δεν θυμάμαι-ποτέ-το-όνομα-του!!! Πήρε θάρρος και τώρα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επανάστασης!

[1451]

Spoiler: 9

Όντως ύποπτο το ντουλαπάκι του Gaku. Πώς και δεν έχει τερηδόνα με τόσα γλυκά που τρώει. Το χειρίστηκε καλά πάντως αφού ούτε ο Satoru κι ούτε η Sachiko υποψιάστηκαν κάτι.

Χαίρομαι που η σειρά αρχίζει να εστιάζει στο side quest του Satoru, αν και με τόσο stalking που κάνει στην Aya αρχίζει και θυμίζει τον δολοφόνο ο ίδιος.

[TheGunsmasha]

Αποκάλυψη της ταυτότητας του δολοφόνου= Mindblown!!!

Spoiler:

Πάω στοίχημα πως θα ενεργοποιηθεί η ιδιότητα του Satoru και θα τον στείλει ώρες ή ημέρες νωρίτερα, οπότε θα οργανώσει το υπέρτατο σχέδιο της νίκης. Θα ξενερώσω πολύ αν συμβεί κάτι τέτοιο, όμως αφού του έκανε η μοίρα την χάρη ήδη δυο φορές, δεν βλέπω τον λόγο να μην υπάρξει και μια τρίτη.

 

Ωστόσο, υπάρχει μία παραλλαγή αυτής της περίπτωσης που θα μου άρεσε ιδιαίτερα: Να πάει πίσω λίγα λεπτά πίσω μόνο (ακόμα κολλημένος στο αυτοκίνητο του Yashiro) και να προσπαθήσει μέσα σε ένα τετάρτο πριν την δολοφονία του, να πείσει τον δάσκαλο με τα λόγια του και μόνο να τον αφήσει ή κάπως αλλιώς να ξεφύγει ενώ είναι παγιδεύμενος. Ψυχολογικό θρίλερ στα τελειώματα!

Αλλά δεν θα γίνει....

 

Στα του επεισοδίου, εύκολα διευθετήθηκε το ζήτημα της προστασίας της Aya, σε σημείο που να ξενερώνω με το πόσο δευτεροτρίτη χαρακτήρας είναι. Όσον αφορά την αποκάλυψη του δασκάλου, οκ όντως είναι πιο έξυπνος από ένα δεκάχρονο αλλά ήταν ανάγκη να φτάσει μέχρι την δολοφονία του?

Δηλαδή, ακόμα και αν ήταν γεγονός ότι ο μικρός τον υποπτεύοταν (το οποίο έχει λογική στα πλαίσια της σειράς), αφού δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον του και σκοπεύει να φύγει από την πόλη, γιατί να ρισκάρει να συνδεθεί με ένα φόνο?

Επίσης δεν κατάλαβα αν τελικά έκανε ή όχι κάτι στην αχώνευτη συμμαθήτρια του πρωταγωνιστή. Οέο?

 

Πάντως, βγάζει δεν βγάζει νόημα η συμπεριφορά του Yashiro όταν βλέπεις την συνολική εικόνα, δίνω στην σειρά τα εύσημα όσων αφορά την συνέπεια της στον χαρακτηρισμό του δολοφόνου. Ο ίδιος άνθρωπος που κατέληξε μεθοδικά στο να σκοτώσει την μητέρα του Satoru στο πρώτο επεισόδιο με το που ένιωσε πως απειλείται, τώρα επίσης σκέφτηκε και έδρασε με τον ίδιο τρόπο απέναντι στον ίδιο τον OG. Επίσης η μεθοδικότητα του στο να ρίχνει τις συνέπεις σε κάποιον άλλον, σε παρελθόν και παρόν είναι σίγουρα από τα λαμπρότερα σημεία της σειράς.

Θα είχε ενδιαφέρον ένα επεισόδιο επάνω στα γεγονότα αυτού του timeline από την πλευρά του Yashiro μόνο. Τι σκεφτόταν και πως δρούσε σε αντιδιαστολή με τις ήδη γνωστές ενέργειες του μικρού.