121 replies to this topic

[TheGunsmasha]

Το Αληθινό Πρόσωπο του Θείου

-------------------------------------------------

 

 

Το τοπίο είχε ξεκαθαρίσει. Ο στρατιώτης με το θρυλικό πελώριο σπαθί και ο χιλιετής γέρος ήταν οι επίλεκτοι της ημέρας. Τα νύχια της Admin έμοιαζαν να σκίζουν ρυθμικά την σάρκα του τραπεζιού, μέχρι την κατάληξη και της τελευταίας ψήφου. Σήκωσε το λεπτεπίλεπτο κορμί της και ανήγγειλε της απόφαση της διαδικασίας. Οι Zack Fair και Santa Claus καταδικάζονταν σε θάνατο.
Ο Fair είχε προσπαθήσει να φανταστεί αυτή την στιγμή όταν έβλεπε τα βλέμματα των υπόλοιπων που είχαν φτάσει στην θέση του. Η αποδοχή του Akira, η αδιαφορία της Rachel και ο τρόμος της Nikaido. Όλες τους, τόσο ενδιαφέρουσες αντιδράσεις να μελετήσει κανείς. Βέβαια, όταν κάτι σου είναι ξένο και δεν πρόκειται να σε αγγίξει, φαντάζει γοητευτικό, όσο και τρομαχτικό. Όταν τελικά γίνεσαι κομμάτι του, τότε στον νου σου απομένει μόνο ο φόβος να σε κυριεύει.
Κάτι είχε συμβεί όμως. Η Iristella στεκόταν παγωμένη στην θέση της σαν να είχε διακοπεί η επαφή της με την πραγματικότητα. Κάτι έπαιζε με το μυαλό της. Ύπουλες δυνάμεις φυλάκιζαν τον νου της σε φυλακή άυλη και απατηλή, και όμως αδιαπέραστη. Ο λογαριασμό της είχε παραβιαστεί.
Οι ουρανοί άστραψαν από την μεγαλοπρέπεια του αγέρωχου νέου και βροχή από λεπίδες έφερε τον πόλεμο στην αρένα. Ο Άγιος υλοποίησε παγερή ασπίδα από παγετώνες αιώνιους και προστάτεψε τον εαυτού του και τον Feitan που ξεγλίστρησε στην εμβέλεια της. Την αναγγελία της άφιξης του ακολούθησε η εμφάνιση του Βασιλιά των Βασιλέων. Ο Gilgamesh είχε επιστρέψει να ολοκληρώσει το έργο του.
 

 

Μέσα στον μικρό χαμό που εξελίχθηκε, ο Fair βρήκε την ευκαιρία να απομακρυνθεί από το τραπέζι, μόνο για να συναντήσει τον Saito λίγο παρακάτω να του κόβει τον δρόμο. Η κατάνα του ήταν ελεύθερη των δεσμών της, προσκαλούσε το Buster Sword σε έναν αγώνα τιμής ανάμεσα στους δυο ξιφομάχους. Στην επιτομή της λατρείας της τέχνης τους. Τράβηξε την λεπίδα του και την έφερε αντίκρυ του αντιπάλου του.
 

 

Στο κάλεσμα του Αγίου οι πιστοί τάρανδοι έσυραν το έλκηθρο του προς το μέρος του. Ο Gilgamesh ανέβηκε στο ιερό του σκάφος, Vimana. Το μαχαίρι του δαιμονικού ανακριτή διψούσε για αίμα ηρώων, όμως οι διαταγές στο μυαλό του δεν τον άφηναν. Δεύτερο Seal είχε διαγραφεί από το χέρι του Leon, διατάζοντας τον να μεταφερθεί αμέσως στον αφέντη του. Κάτι συνέβαινε με τους παίκτες.
‘’Είμαι υποχρεωμένος να φύγω. Κάτι συμβαίνει στους επικαλεστές.’’ Φώναξε και εξαϋλώθηκε μεταφερόμενος στον προορισμό του. Ο Santa τον άκουσε και διέταξε το άρμα του να επιτεθεί στον αρχαίο ημίθεο.

 

Τα σπαθιά μαρτυρούσαν τις ιστορίες των δυο μονομάχων. Κάθε επίθεση περιέγραφε γλαφυρά κάποιο κατόρθωμα του κάθε ήρωα. Οι απαλές και μελετημένες κινήσεις του σαμουράι απέναντι στην ωμή δύναμη του πελώριου μπαλτά. Η χορογραφία της μάχης εναλλασσόταν μεταξύ καίριων χτυπημάτων και αμυντικών αποκρούσεων στην τελευταία στιγμή.
Οι κορυφές των σπαθιών φιληθήκαν εκ νέου, πριν ο Saito με τόλμη αποφύγει την επίθεση του Fair και πάρει την εσωτερική του αντιπάλου του. Η φαρμακερή σπαθιά προς τον θώρακα του πολεμιστή προσέκρουσε στην περιχειρίδα του Zack και εκείνος βρήκε την ευκαιρία να κουτουλήσει τον αντίπαλο του και να πάρει μέτρα.
 

 

Μετά βίας είχε προλάβει να καλύψει το σώμα του. Η προστατευτική επένδυση στο χέρι του είχε διαλυθεί από την τελευταία άμυνα. Αφαίρεσε το υλικό και πήρε ξανά θέση μάχης. Η απόσταση ήταν σύμμαχος του. Το μήκος του όπλου του υπερτερούσε στην μακρινή μάχη, όμως το βάρος του αποτελούσε σημαντικό μειονέκτημα στην επαφή τους.
Άφησε τον αντίπαλο του να έχει τον επιθετικό λόγο και στηρίχτηκε στην άμυνα. Οι επιδέξιες κινήσεις μαζί με την σβελτάδα του Ιάπωνα δυσκόλευαν την θέση του, όμως ήταν ανίκανες να τον διατρυπήσουν. Όχι από αυτή την απόσταση. Η υπεροχή του Hajime τον οδήγησε αφελώς να αγνοήσει την προστασία του, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε ο Fair, μόλις εκείνος προσπάθησε με ζήλο να πλησιάσει.
Πιάνοντας τον εκτός ισορροπίας εξαπέλυσε πανίσχυρη σπαθιά, τσακίζοντας την πενιχρή άμυνα του σαμουράι και πετώντας τον μέτρα μακριά. Η κατάνα είχε προστατέψει τον Saito, όμως η αντοχή του μετάλλου είχε φτάσει στα όρια της. Πήρε μέτρα από τον έτερο ξιφομάχο και λύγισε το σώμα του. Σήκωσε το σπαθί στο επίπεδο των ώμων του .
‘’Gatotsu Ishiki.’’ ψιθύρισε.

 

Η εναέρια μάχη σκορπούσε καταστροφή στους αιθέρες. Ο Άγιος κυνηγούσε με μανία τον χρυσό πολεμιστή, σε ότι έμοιαζε να είναι παιχνίδι ενός παιδιού με ένα ανήμερο ζώο. Το χαλάζι δεν περιόριζε στο παραμικρό τις μανούβρες του σκάφους, ενώ τα ξόρκια του γέρου έλιωναν μπροστά στην αύρα της μαγείας του Βαβυλώνιου.
Διέταξε το σκάφος να γυρίσει προς το μέρος του Santa και πύλες δημιουργήθηκαν δίπλα του. Η καθεμιά έφερε αδαμάντινη λόγχη, σφυρηλατημένες όλες για τον θάνατο αρχόντων και βασιλέων. Οι ριπές περιόρισαν την ορμή του έλκηθρου, καθώς ο άντρας εναγωνίως προσπαθούσε να αποφύγει τα μεταλλικά βλήματα. Στο παιχνίδι μπήκαν και οι πιστές αλυσίδες του Gilgamesh, κατασπαράζοντας τα ζωντανά του Άγιου.
Σε απάντηση ο Γέρος των Χριστουγέννων κάσταρε γιγάντια ανεμοθύελλα, το μένος της οποίας έφτανε για να απωθήσει τους χρυσούς κρίκους.

 

Το ένα χτύπημα μετά το άλλο αποδείκνυε την ανωτερότητα της τεχνικής του Saito. Το σπαθί του Fair μάτωνε να κρατάει σε απόσταση τον σαμουράι καθώς εκείνος συνέχεια κέρδιζε μέτρα. Ο στρατιώτης πάτησε με δύναμη στο έδαφος, δίνοντας ώθηση στο άλμα του και με τολμηρή βουτιά επιτέθηκε πάνω από το κεφάλι του αντιπάλου.
‘’Gatotsu Sanshiki’’ Είπε ο Hajime και απέκρουσε με χάρη το απίστευτο χτύπημα του ξιφομάχου. Πως ήταν δυνατόν να μην ιδρώσει καν σε αυτήν του την άμυνα αναρωτήθηκε ο Zack. Προτού μπορέσει να αναλύσει την τέχνη της τελευταίας κίνησης του αντιπάλου του, εκείνος ανταπέδωσε με πυγμή τις σπαθιές.
Μπλοφάροντας το επόμενο του χτύπημα, κατάφερε να ξεγελάσει τον Fair να κατεβάσει το σπαθί του. Χωρίς να χάσει δεύτερο, πάτησε επάνω στην λαβή της λεπίδας και τινάχτηκε μπροστά στο πρόσωπο του στρατιώτη ‘’Gatotsu Nishiki!’’ Φώναξε.
Υποχρεωμένος, ο Zack άφησε το σπαθί του και με γρήγορη κωλοτούμπα ξεγλίστρησε από βέβαιο θάνατο δίπλα. Αμέσως έπιασε τον Saito από τον πήχη του χεριού που κρατούσε την κατάνα και πίεσε την άρθρωση. Ο άντρας απάντησε γροθοκοπώντας τον, όμως η μυϊκή δύναμη του Fair ήταν ισάξια, αν όχι ισχυρότερη. Με άξονα περιστροφής την πολιορκημένη κατάνα, οι άντρες χόρευαν στον ρυθμό της τέχνης του δρόμου, με τις γονατιές και αγκωνιές να παίρνουν την θέση των τομών και διαπεραστικών τρυπημάτων. Η μάχη τους κατέληξε σε ελληνορωμαϊκή πάλη στο έδαφος, καθώς ο ένας προσπαθούσε να αφοπλίσει τον εχθρό του, και άλλος να μπορέσει να μαχαιρώσει τον ήδη αφοπλισμένο ξιφομάχο.

 

Πλέον τα δεδομένα είχαν ανατραπεί και σε θηρευτή είχε μετατραπεί ο Gilgamesh και οι ασταμάτητες αλυσίδες του. Οι πληγωμένοι τάρανδοι έσερναν στους ανέμους το άρμα με όλο και μικρότερη ταχύτητα, κινδυνεύοντας πλέον εμφανώς να αποτελέσουν τα θήραμα του κυνηγού. Φώναξε λόγια Καισάρεια και οι ουρανοί υπάκουσαν γεννώντας καταιγίδα πάνω από το στάδιο. Οι τρομεροί κεραυνοί καμτζίκωναν το Vimana, δίνοντας τον τέλειο αντιπερισπασμό στην γριά αλεπού.
 

 

Τα τελευταία αποθέματα μάνα του Άγιου έδωσαν ζωή στο Noble Phantasm του, τον θηριώδης Frosty. Όταν ο πανέμορφος πρίγκηπας διέλυσε τις αστραπές, αντίκρισε την οργή του πλάσματος κάτω από το ιερό του όχημα. Με ένα τίναγμα του γιγάντιου χεριού του, παρέσυρε εκτός τροχιάς το μηχάνημα, καταστρέφοντας το ένα του φτερό.
Οι αλυσίδες διέκοψαν προσωρινά την επέλαση του χιονάνθρωπου και ο Gilgamesh υποχρεώθηκε να κατέβει στο έδαφος, πριν δει την ιδιοκτησία του να καταστρέφεται από την πρόσκρουση στο έδαφος. Το κοκκινωπά μάτια του Βασιλιά βάφτηκαν με αίμα. Αηδιασμένος που ένας θνητός έστεκε ψηλότερα από εκείνον, ξύπνησε το απαγορευμένο κειμήλιο, Ea, από τον αιώνιο λήθαργο του.

 

Ο πόνος από το κλείδωμα του χεριού ήταν αφόρητος. Δεν γινόταν να εγκαταλείψει το σπαθί του όμως, Αν το έκανε ο Fair θα είχε προβάδισμα. Ο στρατιώτης έφερε το πόδι του πιέζοντας παραπάνω τον βραχίονα του Ιάπωνα. Μην έχοντας άλλη επιλογή άφησε την τιμημένη λεπίδα και κλότσησε τον Fair. Με φόρα ανέβηκε επάνω στον ξαπλωμένο αντίπαλο του και ξεκίνησε με συνεχόμενες γροθιές να σπάσει τις άμυνες του. Τα χτυπήματα στα πλευρά άνοιξαν τον δρόμο για το πρόσωπο του Zack, με τον Hajime να συνεχίζει απτόητος την μάχη.
Οι δυνάμεις του Zack Fair δεν τον εγκατέλειψαν ούτε τώρα, και μια χρονικά καίρια κουτουλιά ζάλισε τον σαμουράι, καταφέρνοντας στην συνέχεια να γυρίσει το ταμπλό με επακόλουθη αγκωνιά του. Η αιματηρή πληγή στο μέτωπο του ράπισε τα νεύρα του μόλις σηκώθηκε ξανά στα πόδια. Και οι δυο τους τώρα στεκόντουσαν άοπλοι αντίκρυ ο ένας στον άλλον.
Με ορμή ο Saito βούτηξε στα πόδια του στρατιώτη, βγάζοντας τον από την ισορροπία του και έτρεξε να σηκώσει το σπαθί. Ενστικτωδώς, το ίδιο έκανε το σώμα του Fair. Πρώτος άρπαξε το πεσμένο όπλο ο σβέλτος Hajime. Με ένα ψιλό άλμα, πραγματοποίησε εκ νέου το Gatotsu Nishiki.
Για χιλιοστά τα δάκτυλα του έτερου ηρωικού πνεύματος έγλειψαν Buster Sword, γραπώνοντας το στην συνέχεια.
‘’Gatotsu Sanshiki!’’ Φώναξε ο Zack και το γιγάντιο μέταλλο μιμήθηκε το σπαθί του αντιπάλου του. Ο Hajime Saito είχε μείνει άφωνος.
‘’Αδύνατον.’’ Μπόρεσαν να σταυρώσουν τα χείλη του.
‘’Gatotsu Ishiki, Gatotsu Sanshiki, Gatotsu Nishiki.’’ Επανέλαβε ο στρατιώτης ‘’Όλα τους πτυχές του Noble Phantasm σου. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσα χρόνια σου πήρε να τελειοποιήσεις τις τεχνικές τους.’’ Συνέχισε τον λόγο του διαγράφοντας κύκλου με κέντρο τον σαμουράι ‘’Η αυθεντία μου χρειάστηκε λίγα λεπτά για να αναλύσει την ακολουθία των κινήσεων και στάσεων που απαιτούνται. Αυτό είναι το δικό μου Noble Phantasm. Η τέλεια αντιγραφή των τεχνικών των αντιπάλων μου.’’
Διαδοχικές εφαρμογές των χτυπημάτων εναντίον του αφέντη τους, κατέστρεψαν την άμυνα του Saito. Στην τελευταία σπαθιά ο Fair στριφογύρισε την τιτάνια λεπίδα και έκανε χρήση του δικού του μοναδικού Limit Break, πέντε μαχαιριές προερχόμενες από ένα μόνο τίναγμα του σπαθιού του. Όλα τους άφησαν από ένα βαθύ τραύμα στον σαμουράι. Ήταν στα πρόθυρα να καταρρεύσει πρώτος στην παρτίδα λεπίδας που έπαιζαν.

 

Το μίσος της φύσης ολόκληρης αντιμετώπιζε ο Gilgamesh. Λες και ο κόσμος είχε βαλθεί να τον αφανίσει από προσώπου γης. Το παγωμένο πλάσμα πλησίαζε συνθλίβοντας τις αλυσίδες που τολμούσαν να προβάλουν στην πορεία του. Ο Άγιος κάσταρε πανίσχυρα ξόρκια που γονάτιζαν τον καιρό στον έλεγχο του, να αναγκάσουν τον υπερόπτη Αυτοκράτορα να ντροπιαστεί και εκείνος μπροστά του.
Ο Gilgamesh όμως αγνοούσε τα κόλπα του. Δεν τον ενδιέφερε η μανία των στοιχείων, ούτε το αδηφάγο τέρας που ενσάρκωνε την ανώτερη μαγεία του Αγίου. Αυτός ήθελε μόνο την ζωή του άντρα που τον είχε κάνει να σηκώσει το βλέμμα του για να τον δει. Να τιμωρήσει τον ασεβή που απαίτησε από το Θείο να προσκυνήσει το θνητό.
Ακούμπησε το Ea στο τόξο που του χάρισαν ξεχασμένοι θεοί της αρχαιότητας. Η χρυσαφένια κλωστή ρίγησε στην επαφή με το θεόσταλτο όπλο. Σημάδεψε τον αμαρτωλό και άφησε απαλά το βέλος.
 

 

Μόνο θάνατο όριζε οτιδήποτε συναντούσε η λεπτή ακτίνα. Ουράνια τιμωρία στα αντικείμενα που στέκονταν εμπόδια στα σχέδια του ιδιοκτήτη κάθε τι υλικού. Έσκισε την ζωή από τον αέρα που ανέπνεε ο Santa Claus και ύστερα την σάρκα του. Αίμα δεν έρεε και κραυγές δεν ακούστηκαν. Ήταν μόνο η ζωή που πένθησε βουβά ένα κομμάτι της, καθώς το σώμα του Γέρου των Χριστουγέννων έπεσε στο κενό.
Όλη η μαγεία του Βασίλειου σκορπίστηκε σε νιφάδες πρωτόγονης μαγείας που κάλυψε την πελώρια αρένα. Υπόστρωμα της άφιξης της οντότητας που περίμενε ο Gilgamesh. Το Holy Grail είχε αρχίσει να υλοποιείται.

 

 

-------------------------------------------------

 

 

Όταν έφτασε ο Feitan στο σημείο του καλέσματος, τίποτα δεν θύμιζε το κτίριο που φιλοξενούσε τους αφέντες. Ερείπια και μυρωδιά καμένου σκέπαζε την εικόνα που αντίκριζε ο υπηρέτης. Φώναξε το όνομα του επικαλεστή του και λυτρωτικά άκουσε την φωνή του στο από κάτω διαλυμένο όροφο.
 

 

Στεκόταν μαζί με τον Babba πάνω από το κεφάλι μου. Οι εκρήξεις που είχαν ρημάξει το κτίριο συθέμελα, θα ήταν το τέλος της αφήγησης μου αν δεν ήταν ο Λέων να μας σπρώξει μακριά από το σημείο της σχάσης. Τώρα συνερχόμουν από την μυρωδιά της Βότκας στην μύτη μου, μιας και καθαρή αλκοόλη δεν είχαμε.
‘’Είδα εκρήξεις από το γειτονικά διαμερίσματα και πρόλαβα να τους ειδοποιήσω εγκαίρως’’ Τον άκουσα να λέει στον Feitan μεταξύ άλλων ‘’Η Fallen είναι ο χάκερ και αφέντρα του δολοφόνου Saito! Το ανακάλυψε η Maya-chan πριν παραβιαστεί ο λογαριασμός της. Τι εννοείς πως παραχάραξε και τον λογαριασμό της Ιριστέλλα!’’
Στο άκουσμα του ονόματος της Mpoygatsa σηκώθηκα παραπατώντας. Αυτό δεν ήταν κομμάτι του σχεδίου. Μοναχικός λύκος, η κοπέλα αποφάσισε να υπακούσει την επιθυμία του ηρωικού της πνεύματος και να θέσει σε εφαρμογή την δική του ατζέντα.
Όπλισα τα Revolvers στα χέρια μου και φόρεσα το μαύρο γυαλί.
‘’Leon και Feitan προσπαθήστε να εντοπίσετε την Maya-chan. Αν δεν μπορείτε να την επαναφέρετε, ας προσπαθήσει ο ανακριτής από εδώ να μιμηθεί τις ικανότητες της στον προγραμματισμό. Η ικανότητα του ήρωα σου είναι η τελευταία μας ελπίδα να μας βοηθήσει η Admin.’’ Τους είπα και μαζί με τον Babba που κρατούσε το AK-47 του Οσάμα Stannis κινήσαμε για το στάδιο. Ο LethalMike είχε ήδη τρέξει να βρει τον πρωταθλητή του πριν του συμβεί κάτι κακό.

 

 

-------------------------------------------------

 

 

Η λόγχη του σπαθιού του Zack Fair προοιώνιζε τον θάνατο του αντιπάλου του. Πήρε την χαρακτηριστική στάση του ξιφομάχου και όρμηξε. Ο αριστερόχειρας Ιάπωνας στάθηκε ακίνητος.
‘’Υπηρέτησες έντιμα στρατιώτη?’’ Ρώτησε τον Fair.
‘’Ναι.’’
‘’Παρενέβης κάποια στιγμή στην ζωή σου τον όρκο σου?’’
‘’Ποτέ μου.’’
‘’Τότε δεν μετανιώνεις τίποτα.’’
‘’Όχι.’’
Τοποθέτησε την κατάνα στην θήκη και περίμενε με το χέρι του να νιώθει ακόμα την άκρη της λαβής της. Είχε φτάσει σε σημείο βολής. Λύγισε τα γόνατα του κάνοντας μετρημένα βήματα πίσω. Το κορμί του έγειρε τόσο, ώστε να νιώθει το κρύο μέταλλο στην μεγάλη φλέβα του λαιμού του. Τράβηξε το όπλο.
‘’Gatotsu Zeroshiki.’’ Τα λόγια του έμοιαζαν με κεφάτο σφύριγμα υπόσχεσης νίκης. Η λεπίδα του διατρύπησε τα πλευρά του Fair μέχρι και την καρδιά του. Ένιωσε τον τελευταίο της παλμό πριν τραβήξει το θανάσιμο χτύπημα πίσω.
‘’Η πίστη των τεχνικών δεν έγκειται στην ικανότητα του ξιφομάχου αλλά στην μοναδικότητα τους, φίλε μου.’’ Κάρφωσε το ραγισμένο σπαθί στο έδαφος ‘’Η απομίμηση, όσο εξαιρετική κι αν είναι, θα βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα πίσω από την αυθεντικότητα της παρθενογένεσης.’’ Άναψε το τσιγάρο και οι πνεύμονες του γιόρτασαν με πίσσα αβυσσένια της χαρά του να αναπνέουν ακόμα.

                                                                                     

 

Κάτω από τον σέρτικο καπνό κείτονταν το νεκρό σώμα του στρατιώτη. Επιτέλους απαλλαγμένος από την υποχρέωση της ζωής. Το σπαθί του χάθηκε σαν άμμος σε δυνατό αέρα, ξεκίνησε την περιπλάνηση για την εύρεση κάποιου αξιότερου του. Ο αφέντης του ούρλιαξε δακρυσμένος μόλις έφτασε στον τόπο του εγκλήματος.

 

 

 

 -------------------------------------------------

 

Λιστα Παικτών

1. Babba (με το AK-47 στο χέρι) as Santa Claus (μεγάλος τρολερίνος) (Coca Cola productions)/αθώος

2. Osama Stannis Berncastel (χαμένος στην δική του παράνοια) as Hendrickson (1-critical-hit-KO) (Seven Deadly Sins)/αθώος

3. Fallen_Mpougatsa as Saito Hajime (Rurouni Kenshin)

4. Kai (πικρά προδομένη) as Heracles Karpusi (θρυλικά εκπεσών) (Hetalia : Axis Powers)/αθώος

5. LethalMike (ζητώντας εκδίκηση) as Zack Fair (ραγισμένη λεπίδα σε ξιφομαχία) (Final Fantasy VII)/αθώος

6. Kamui (κυνικά απογοητευμένος) as Akira Midosuji (κυνικά εκτελεσμένος) (Yowamushi Pedal)/επιθεωρητής

7. Odymonaxos (έπαιξε και έχασε) as Nikaido (διακόσιες και μία μαχαιριές) (Dorohedoro)/δολοφόνος

8.Takayama Yuuchi (τα έβαλε με τους δυνατούς) as Accelerator (ηρωικά πεσμένος) (To Aru no Majusu no Index)/αθώος

9. Zane (gentleman και-όχι και τόσο-ψύχραιμος) as Rachel (σκοπός αγειάζει τα μέσα) (Tower of God)/αθώος

10. Lord Leon as Feitan (hunter x hunter)

 

-------------------------------------------------

 

Ακολουθεί ο Δραματικός Επίλογος.

[TheGunsmasha]

Wish

-------------------------------------------

 

 

Η προ πολλού απολεσθείσα τον νου κοπέλα μόλις έμπαινε στην αρένα. Τα μάτια της αμέσως έπεσαν στον ήρωα της. Ο σαμουράι στεκόταν ακίνητος, πάνω από τον νεκρό στρατιώτη και κάπνιζε σιωπηρά. Εκείνη τον πλησίασε και τον αγκάλιασε.
‘’Τα κατάφερες όπως και ήμουν σίγουρη!’’ Χαμογέλασε. Πίσω από τις γραμμές χαράς είχε κρυφτεί τώρα, ο ασταθής χαρακτήρας. Είχε κουρνιάξει στην ζεστασιά του ειδώλου που τόσο πιστά ακολουθούσε.
‘’Έκανες σπουδαία δουλειά.’’ Την συνεχάρη ο άντρας ‘’Χάρης στην δική σου παραβίαση των λογισμικών φτάσαμε έως εδώ.’’ Το βλέμμα του στράφηκε στον Gilgamesh ‘’Πήγαινε στον πυρήνα του Δισκοπότηρου και περίμενε με εκεί.’’ Της είπε και τράβηξε την κατάνα του.
Εκείνη ανησύχησε, όμως υπάκουσε ακλουθώντας την τυφλή εμπιστοσύνη που του είχε.
‘’Δεν σου το είχα να φτάσεις μέχρι το τέλος. Πρέπει να σε συγχαρώ όμως. Καθυστέρησες την διαδικασία όσο χρειαζόταν για να υλοποιηθεί το Άγιο Δισκοπότηρο.’’ Άρχισε να λέει ο κούρος, με το υπεροπτικό του χαμόγελο πάντοτε ζωγραφισμένο στα χείλη του.
‘’Και επειδή κέρδισα, έχω το δικαίωμα να κάνω την ευχή που επιθυμώ.’’ Είπε παγερά ο Saito χωρίς να ταραχθεί το βλέμμα του.
‘’Ναι, ο μύθος περί πραγματοποίησης μιας οποιασδήποτε ευχής σου. Τι νομίζεις Hajime, το αντικείμενο θα υπακούσει ευλαβικά την επιθυμία σου, όπως κάνει η κοπέλα μαζί σου?’’ Τον ρώτησε και άφησε την χρυσή πανοπλία του να χαθεί.
‘’Γνωρίζω άριστα την φύση του Δισκοπότηρου και δεν περιμένω να δω καλώ από εκείνο. Δεν είναι αυτός ο λόγος που μπήκα σε όλη αυτή την διαδικασία.’’
‘’Εξηγήσου.’’
‘’Όταν με επικαλέστηκε η Fallen δεν είχα κανένα σκοπό στο τουρνουά. Πίστευα πως απλώς θα μπω να πολεμήσω. Λογικά θα πέθαινα κάπου στην μέση ή αν κέρδιζα απλώς θα χάριζα την θέση που ήθελε η μικρή και μετά θα επέστρεφα στην φυλακή μου.’’ Περιέγραψε την μύηση του στην πλεκτάνη ‘’Όμως εκείνο το πρώτο βράδυ που μου έκανε την πρόταση η Nikaido κάτι περίεργο συνέβη. Δεν με επηρέασε ο τρόμος την να γυρίσει στο Angra Manyu, ούτε φυσικά με έπεισαν τα λόγια της.’’ Συνέχισε με την παραστατικότητα των χεριών του να ορίζουν τον τόνο της ομιλίας του ‘’Αυτό που άλλαξε την σκέψη μου ήταν το πάθος, ή καλύτερα η εμμονή της, όταν πυροβόλησε τον Kirei εκείνη την νύχτα. Μπορούσα να δω στα μάτια της όλη εκείνη την αγωνία της ψεύτικης ελπίδας που νιώθουν τα ηρωικά πνεύματα που μπαίνουν σε αυτήν την διαδικασία. Να γευτώ μέσα από το μίσος που τραβούσε την σκανδάλη, την απελπισία που μεθούσε σαν φαρμάκι τον νου της.’’ Σταμάτησε για λίγο.
‘’Και μετά είδα τα ίδια συναισθήματα σε όλους τους άλλους που έπεφταν νεκροί από το δικό μου ή αλλουνού χέρι και πείστηκα. Πείστηκα πως ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτή η άβυσσος είναι να την καταστρέψω.’’
‘’Δεν θα ωφελήσει.’’ Σχολίασε ο Βασιλιάς ‘’Έχω δει με τα μάτια μου ένα γενναίο πνεύμα να το θρυμματίζει σε μύρια κομμάτια, και όμως αυτό να συνεχίζει αναλλοίωτο να διαβρώνει ότι αγγίζει.’’ Του εκμυστηρεύτηκε.
‘’Δεν είναι το σπαθί μου που θα το νικήσει, Βασιλιά των Βασιλέων.’’
Ο αιώνιος νέος τον κοίταξε με ενδιαφέρον.
‘’Θα είναι η ευχή μου. Βλέπεις, αρχικά δεν θα παρενέβαινα στα σχέδια τα δικά σου και του συνεργάτη σου. Αν κέρδιζα η μικρή θα έπαιρνε το βραβείο και εσείς την διεστραμμένη ευχή του καθενός. Τώρα όμως δεν μπορώ να το επιτρέψω.’’ Τράβηξε την αιματοβαμμένη κατάνα του από το έδαφος ‘’Πρέπει να δώσω ένα τέλος σε αυτόν τον αέναο κύκλο με αυτήν μου την ευχή.’’
Το γέλιο του Βαβυλώνιου αντήχησε στο στάδιο, με την φοβερή ηχώ της να σκίζει τον αγέρα που χάιδευε τα δέρμα τους. Τράβηξε δύο από τα βασιλικότερα σπαθιά του και δημιούργησε δεκάδες πύλες πάνω από την αρένα.

 

 

 

-------------------------------------------

 

 

Με τον Babba να έχει βάλει το ΄΄Pump it΄΄ να χτυπά στο κινητό του, οι δυο μας μπήκαμε με πέσιμο στην μάχη. Πέταξα ένα Magnum στον LethalMike να έχει να παίζει και τους άφησα να κάνουν έναν μικρό χαμούλη ενώ εγώ συνέχιζα το κυνήγι της Mpoygatsa.
Προχωρώντας, τα πρώτα βλήματα ήρθαν από δεξιά μου, καθώς η κοπέλα ουσιαστικά πυροβολούσε στο κενό γελώντας μανιακά. Προσπάθησα να την πείσω με λόγια, όμως δεν υπήρχε ανταπόκριση. Η κατάσταση παρέμενε εφιαλτικά στατική. Κανείς από τους δυο μας δεν τολμούσε να κάνει κίνηση φοβούμενος τον στόχο του άλλου. Ο χρόνος δεν ήταν μαζί μου. Από στιγμή σε στιγμή κινδύνευα ο Feitan να επιδιορθώσει τον λογαριασμό της Iristella και μαύρη δύνη να μας καταπιεί όλους, και εμένα μαζί μόλις μάθαινε για την προδοσία μου.
Πήρα το θάρρος να τρέξω δίπλα από τα συντρίμμια του Vimana και κατάφερα εντέλει να την πλησιάσω σε απόσταση λίγων μέτρων. Εκείνη επίσης άρχισε να ανεβαίνει τον λόφο παίρνοντας κάλυψη από το υψόμετρο και τις υλικές καταστροφές τριγύρω. Στο τέλος της πέτρινης ανηφόρας, μαύρο ποτάμι άρχισε να ρέει. Η άφιξη του Ιερού Αντικειμένου ήταν γεγονός.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Η μάχη ήταν μονόπλευρη. Ο ξιφομάχος μπορούσε να κερδίσει ένας εναντίον ενός τον Gilgamesh, σπαθί με σπαθί, όχι όμως απέναντι σε όλα τα όπλα του στρατού του. Αυτή ήταν η μαγεία του τοξότη όμως. Έφερνε τον πόλεμο εκεί που οι άλλοι περίμεναν μια πενιχρή μάχη.
Λεπίδα προς λεπίδα, διέλυε από την ρίζα το τιμημένο όπλο του σαμουράι και οι ελπίδες του λιγόστευαν. Έδινε έναν άνισο αγώνα εναντίον ενός αντιπάλου τον οποίον δεν γινόταν να κερδίσει. Οι σπαθιές του Gilgamesh θρυμμάτισαν το άνω μέρος της κατάνα, οδηγώντας τον πολεμιστή σε φυγή. Κάγκελα χρυσής φυλακής όμως, οι αλυσίδες του ημίθεου του έκλεισαν τον δρόμο.
Μία από αυτές άρπαξε το δεξί του χέρι και άλλη πρόλαβε να αφοπλίσει και το αριστερό του. Όντας ανάξιος τελευταίας κουβέντας του, ο Αυτοκράτορας τράβηξε από την συλλογή του το ίδιο πρωτότυπο σπαθί που έφερε και ο Saito. Τι ειρωνεία, να πεθαίνεις από το ίδιο σου το χέρι σκέφτηκε.
Όμως η τύχη σήμερα ήταν μαζί του.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Το μάνα του Feitan είχε εξαντληθεί, όμως όχι άδικα. Η υπέροχη ιδιότητα της κλάσης του, του είχε επιτρέψει να αφομοιώσει για λίγο τα χαρακτηριστικά της Maya-chan, συμπεριλαμβανομένου της τέχνης της στα λογισμικά. Μόνο το δικό της ταλέντο θα μπορούσε να κοντράρει την αυτουργό.

Για λεπτά πάσχιζε να πιαστεί από την μίτο της αλήθειας και τελικά βρήκε την αρχή του κώδικα. Πληκτρολογώντας περίτεχνα και με ταχύτητα που δεν είχε αντιληφθεί ποτέ του ότι πιάνεται από ανθρώπινο χέρι, άρχισε να καταστρέφει και να διώχνει το κακόβουλο πρόγραμμα από τα μολυσμένα αρχεία.

Είχε βρει τα δεδομένα της διεύθυνσης. Αρχεία, αρχεία, φάκελοι επί φακέλων, και νάτο! Admin και μετά Iristella! Ελεύθερη να λειτουργήσει και πάλι. Πάτησε με πυγμή το ΄΄enter΄΄ και ανέμεναν με το στόμα ανοιχτό.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Υγρή αύρα κάλυψε την κάθε επιφάνεια. Η αναπνοή έγινε βαριά και η υγρασία δυσκόλευε την κατάποση του αέρα. Η κυρά της κοινότητας ήταν ελεύθερη να πράξει αυτοβούλως. Παλίρροια ανέβηκε μέχρι και τα πόδια και μετά στα γόνατα τους. Τα φεγγάρι χάθηκε φοβισμένο πίσω από βελούδινα σταχτιά σύννεφα. Μόνο ο ήχος του σκουριασμένου καντηλιού σε μια προβλήτα του λιμανιού γέμιζε τα αφτιά μας. Και αυτό το διαπεραστικό ρίγος έμοιαζε να σε κατατρώει συθέμελε από τα οστά μέχρι το ωχρό σου δέρμα.
Γλοιώδη πλοκάμια άρχισαν να τυλίγονται γύρω από το στάδιο, σκορπώντας τρέλα και πανικό σε κάθε τι ζωντανό. Μάτια εμφανίστηκαν να παρακολουθούν το κάθε τι. Όλα, σιγά σιγά, ξαναπερνούσαν υπό την εποπτεία της αρχηγού. Οι αλυσίδες προσπάθησαν να δαμάσουν το πλάσμα. Ήταν μάταιο. Σαν στρατιά από μυρμήγκια απέναντι σε ανώτερο ον. Η ίδια η ενέργεια που έτρεφε τους επιχρυσωμένους κρίκους μαράζωσε.
Ο σαμουράι ήταν ελεύθερος. Μπόρεσε να τραβήξει ότι απέμεινε από το σπαθί του και απέκρουσε την αδελφική βολή του Gilgamesh. Τώρα ο δαίμονας της κοινότητας μας είχε φτάσει στο κατόπι του ημίθεου. Ο άντρας έβαλα στους ουρανούς φωτιά, δημιουργώντας πύλες με κάθε όπλο πλην ενός της συλλογής του. Ο γέρος των Χριστουγέννων τον είχε υποχρεώσει να χρησιμοποιήσει αυτό το όπλο απέναντι σε έναν ποταπό στόχο και όχι στο αληθινό θειικό τρόμο.
Γράπωσε την ευκαιρία ο Hajime Saito και έτρεξε προς την πηγή. Δεν γινόταν να τον σταματήσει. Η αρχαία θεότητα αναδυόταν μπροστά του από το βάθη της κόλασης.
Το Κθούλου τον προσκαλούσε στην άβυσσο.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Κάτι δεν πήγαινε καλά με τον ιό της Fallen. Η πειρατική της επίθεση είχε υποχωρήσει επικίνδυνα. Δεν υπήρχε άνθρωπος να τα έβαζε με το ταλέντο της. Πως ήταν δυνατόν να χάνει! Αυτή ήταν η Χάκερ που γονάτισε το Anime//GR συθέμελα άλλωστε! Ποιος τολμούσε να την προκαλεί τώρα!
Έκατσε πίσω από έναν βράχο και άρχισε να τροποποιεί τον κώδικα, ενισχύοντας τον. Βρήκα την ευκαιρία να την δω στο πεδίο μου και πυροβόλησα, για να συνειδητοποιήσω προς κακιά μου τύχη πως έχουν τελειώσει τα βλήματα. Μπράβο μου που πήγα να κάνω μόστρα με τα Revolvers. Άφησα το όπλο κάτω και επιτέθηκα με τα χέρια μου στην κοπέλα.
Τύλιξα τα ψυχρά από το μέταλλο χέρια μου γύρω από τον λαιμό της ενώ εκείνη γέλαγε. Λόγω της απότομης πλευράς του λόφου έχασα την ισορροπία μου και κατρακυλήσαμε.
Γαντζώθηκα στα μισά και ισορρόπησα στα πόδια μου. Αμέσως η Fallen μου επιτέθηκε.
‘’Όλα θα πήγαιναν βάση σχεδίου, όπως τα φανταζόσουν, ε Guns?’’ Άρχισε να λέει με τα χείλη της να τρεμοπαίζουν ‘’Έγινα τα μάτια σου στην κοινότητα και ο Saito μαζί με την άλλη δύο ακόμα όπλα στην συλλογή σου. Αλήθεια πως νιώθεις για αυτό που έκανες στην Kai?’’ Άλλαζε θέματα όπως το παρανοϊκό μυαλό της άλλαζε την διάθεση της από την μια στιγμή στην επόμενη ‘’Κρίμα για την πατριώτισσα πάντως. Ίσως δεν έπρεπε να σε είχα ειδοποιήσει. Να σε άφηνα να αντιμετωπίσεις την τιμωρία της διεύθυνσης που τόσο ελαφρά τη καρδία χάρισες την ψυχή σου στο πλάσμα, όπως και όλοι τους εκεί μέσα!’’ Κατάφερε να με χτυπήσει με την λαβή του περίστροφου της ‘’Αλλά καλύτερα έτσι. Με αυτόν τον τρόπο φτάσουμε μέχρι το τέλος και τώρα η ευχή του Saito θα γίνει πραγματικότητα ενώ η απατηλή επιθυμία σου ένα ξεχασμένο όνειρο!.’’ Με σημάδεψε πριν το πλοκάμι την πετάξει από την άλλη.
Μην μπορώντας να αντιληφθεί τα λόγια μου. Το πλάσμα από το οποίο ήθελα να ξεφύγω γινόταν τώρα ο φύλακας άγγελος μου.
Σκέψεις παράνοιας και αγνής τρέλας παρέλυσαν το μυαλό της Fallen. Το Κθούλου παραποιούσε όσα γνώριζε για πραγματικότητα και αναμείγνυε τις αναμνήσεις της. Τρόμος την κυρίευσε και επιθυμία για αυτοκτονία. Δεν μπορούσε όμως να ελέγξει το παραλυμένο σώμα της. Καθόταν εκεί να την διαβρώνει με την μαγεία του το αρχαίο πλάσμα. Η τρέλα της μεγάλωνε και η διαύγεια του νου της την αποχαιρετούσε, κομμάτι, κομμάτι για πάντα. Την άφησα στην δύσμοιρη μοίρα της.

Εμένα δεν θα με επηρέαζε η παρουσία του. Με σφιγμένα δόντια σκαρφάλωσα προς την κορυφή. Το Κύπελλο δέσποζε σαν πύρηνος άνθρακας, τυλιγμένος σε σκιερή φλόγα.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Το εγώ του Βασιλιά των Βασιλέων τιθόταν υπό αμφισβήτηση από την παραλλαγή των κανόνων της αλήθειας που επέβαλε στην φύση το Κθούλου. Σκέψεις που δεν θα έκανε ποτέ ο ίδιος άρχισαν να ριζώνουν στο μυαλό του και να σφετερίζονται τα ιδανικά και τις αξίες που ακολουθούσε από την αρχή της ύπαρξης του. Η ισχύς του πλάσματος ξεπερνούσε το Angra Manyu. Σε αυτήν την θειική δύναμη δεν γινόταν να αντιταχθεί η προσωπικότητα του. Άρχισε να χάνει την επαφή με τις αισθήσεις του και εφιάλτες να τον κυριεύουν.
Θα έχανε από ένα ον ανώτερο του. Στο τέλος όλοι έχουν την ίδια κατάληξη σκέφτηκε. Οι διαταγές μου ακούστηκαν σαν προσευχές ελπίδας στα αφτιά του. Πρώτη, μετά δεύτερη και τελικά Τρίτη διαταγή. Όλες τους με το ίδιο μήνυμα.’
‘’Σε διατάζω να εγκαταλείψεις την μάχη και να υλοποιηθείς στο σημείο που σε επικαλέστηκα για πρώτη φορά.’’ Είπα τρεις φορές και τα Seals στον καρπό μου εξαφανίστηκαν σαν να απορροφήθηκαν από τις φλέβες κάτω από το δέρμα μου.
Ναι, το πλάσμα ήταν ισχυρότερο από το Ιερό Δισκοπότηρο, όμως στο παιχνίδι του εκείνο συνέχιζε να πλάθει τους κανόνες.
Η Ιριστέλλα οδήγησε το Κθούλου στο αντικείμενο.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Είχα φτάσει επιτέλους στον στόχο μου. Άφησα κάτω κάθε άμυνα και έτρεξα να αγγίξω την ουσία του. Πόσο λάθος ήμουνα. Ο Hajime πρόλαβε να με κλοτσήσει και κάρφωσε την σχεδόν διαλυμένη του λεπίδα στο ώμο μου, ακριβώς πάνω από τον αριστερό μου πνεύμονα.
Σήκωσε την κατάνα και έκανε την καταραμένη ευχή του:
‘’Θέλω η δαιμόνια δύναμη σου να μην αγγίζει τους θνητούς. Καμιά επίδραση να μην έχει η μαγεία σου επάνω τους και οι επιθυμίες τους, αγαθές ή καταστροφικές, να μην υλοποιούνται από σένα στους αιώνες των αιώνων που θα ακολουθήσουν! Κανένας θνητός να μην επιθυμεί την βοήθεια σου, και έτσι, κανένα ηρωικό πνεύμα, ζωντανό ή νεκρό, δεν θα δίνει την ψυχή για τούτη την ματαιότητα.’’ Διαπέρασε την καρδιά του Δισκοπότηρου και μαζί εξουδετέρωσε και τη τελευταία ελπίδα μου.
 

 

Εξαγριωμένη θάλασσα, το πνεύμα του Holy Grail κατασπάραξε τον Hajime Saito πριν υπακούσει την επιθυμία του. Σαν τελευταία ευκαιρία να καταβροχθίσει αυτόν τον κόσμο, ο χείμαρρος προσπάθησε να επεκταθεί στις υλικές υπάρξεις, όμως την πορεία του αναχαίτισε ο απόκοσμος απαγορευμένος Θεός της κοινότητας μας.
Η Iristella πρόλαβε να με μαζέψει, όπως και τους υπόλοιπους πιστολάδες, και να με οδηγήσει στην σωτηρία πριν να είναι πολύ αργά. Τι ειρωνεία.

 

 

-------------------------------------------

 

 

Ο Feitan περίμενε έξω από το γραφείο μου. Είχε συνηθίσει να τον στήνουνε πλέον. Μπαίνω μέσα κακοδιάθετος με τόμους φακέλων στο χέρι. Είδα τον Λέων να περιμένει στο απέναντι γραφείο να μαζεύει ορισμένες υπογραφές. Του λέω να κλείσει την πόρτα μπαίνοντας και εκείνος με γράφει. Του δείχνω τους φακέλους και συγκαταβατικά υπακούει.
‘’Λοιπόν τι έχουμε εδώ. Λόγω της ιδιότητας σου έγινε μπέρδεμα και πλέον θεωρείσαι εσύ ο παίκτης και ο άλλος ο πρωταθλητής, σωστά?’’ Τον ρωτάω διαβάζοντας στα πρόχειρα στον φάκελο.
‘’Ναι. Ακριβώς.’’ Απαντάει λακωνικά.
‘’Ωραία, οπότε ας οργανώσουμε όλη την χαρτούρα που θα πρέπει να μαζέψεις.’’ Είπα και ακούμπησα το δάκτυλο στο στόμα μου πριν ξεφυλλίσω τις φωτοτυπίες.
‘’Άρα, θα πας στην Hime να σου δώσει το πιστοποιητικό εγγραφής για moderator. Μετά στην Maya-chan να σου χορηγήσει πιστοποιητικό επιθυμίας σου να γίνεις mod. Ύστερα στον Hajime_Saito, είναι και συνονόματος του έξω από δω ο δόλιος, και μετά στην Mono για τα νομικά παράθυρα που πρέπει να υπερπηδήσουμε λόγω της θέσης σου.’’
‘’Στο Hajime τι θα κάνω?’’
‘’Τι ερώτηση είναι αυτή? Θα μου πάρεις φραπέ φυσικά, μην λέμε όλο τα ίδια. Μετά θα χρειαστεί να μαζέψεις δέκα υπογραφές από παλαιότερα στελέχη και μέλη της διεύθυνσης. Κάτι Dante, Kenny και δεν συμμαζεύονται. Επειδή δεν παίζει να τους εντοπίζεις, πάρε το τηλέφωνο του Black Kaiser να σου κάνει καλή τιμή για πλαστογραφημένες υπογραφές.’’ Τελείωσα τον καφέ που κρατούσα μονορούφι ‘’Στην συνέχεια θα περάσεις συνέντευξη από τον Warchief για τις κοινωνικές, πολιτικές, φυλετικές, θρησκευτικές, οπαδικές, άνιμε προτιμήσεις σου. Αν ξεκινήσεις με την φράση ΄΄Αγαπάω την Μητριαρχία΄΄ ίσως να σε πάρει με καλό μάτι. Μα τι λέω, θα σε τζάσει στις πρώτες λέξεις που θα πεις!’’
‘’Όλα αυτά για μια θέση mod! Γιατί?’’ Άρχισε να φορτώνει.
‘’Επειδή είσαι ο moderator που όλοι χρειαζόμαστε αλλά κανείς μας δεν αξίζει.’’
‘’Αμ νεδ λωθέ να νωγί rademotor! Λωθέ να ρωπά νητ σηθέ ιακ αν νητ σωδώ νοστ Λέον σοπώ μεχαεί σειμφωσυνή!!!!’’
‘’Ααα, γιατί δεν το λες νωρίτερα άνθρωπε μου! Τότε θα χρειαστούμε και άλλη γραφειοκρατία. Θα περάσεις λοιπόν και από την Ιριστέλλα να ζητήσεις υπεύθυνη δήλωση ότι παραδίδεις την ευχή σου στον αφέντη σου, ο οποίος λόγω την ευχής του ξιφομάχου δεν δικαιούται έπαθλο, και εσύ απαλλάσσεσαι από κάθε δικαίωμα σου επί της θέσης. Όχι μόνο αυτό αλλά μετά….’’ Συνέχισα να του κάνω την ζωή μαρτύριο για ώρες. Τελικά βαρέθηκε και αποφάσισε να γίνει ο ίδιος moderator και να δώσει κάνα κυπελλάκι στον Λέων να το πάει στην φαμίλια του, ώστε χαρούν οι δικοί του την νίκη του γιόκα τους.

 

Moderator- Feitan

 

 

-------------------------------------------

 

 

Μέσα στην στολισμένη Πάτρα είχα αράξει στο κάτω σιντριβάνι της πλατείας με τον Gilgamesh. Εκείνος μην έχοντας πώς να σκοτώσει την αιωνιότητα του, το είχε ρίξει στα μέσα επικοινωνίας του διαδικτύου και είχε φτιάξει fan page, instagram, facebook, YouTube κανάλι με θέμα τα άνιμε που συμμετέχει, και άλλα πολλά.
‘’Τελικά τι έγινε με την θέση σου σαν Γενικός Διευθυντής Ψυχαγωγίας?’’ Με ρώτησε αφού τελείωσε να τσατάρει.
‘’Με απέλυσαν. Αν και είχε θεαματικά νούμερα και επιτυχία, κρίθηκα υπαίτιος της προδοσίας σου, καθώς δεν κατάφερα να το προβλέψω και να σε αποτρέψω.’’
‘’Να ‘χαμε να λέγαμε δηλαδή. Μηδαμινό μπροστά στους πραγματικούς σκοπούς σου.’’
‘’Ναι, ευτυχώς τα μόνα άτομα που το γνώριζαν είναι είτε χαμένα, είτε αποτρελαμένα.’’
‘’Και όχι από μόνα τους!’’
‘’Σκάσε. Ήταν η κακιά στιγμή. Το κάρμα. Υπόσχομαι θα δω όλο το Legend of the Galactic Heroes για να με συγχωρέσει.’’
‘’Θα σου στείλει την ευχαριστίες της από τον Κθούλου! Το βιβλίο του Έλληνα, τι απέγινε τελικά. Το είχε πάρει η Tohsaka τελευταία φορά που πρόσεξα.’’
‘’Ναι, θα τελειώσει εκείνη την ιστορία και θα το δημοσιεύσει στα Γερμανικά.’’
‘’Αλάτι στην πληγή.’’
‘’Είπαμε, πολλά επεισόδια lotgh. Και τι θα κάνεις τώρα, Βασιλιά των Βασιλέων.’’
‘’Θα βρω τρόπο να περάσω την αιωνιότητα.’’
‘’Ωραία, γιατί σε έχω κλείσει ήδη για το επόμενο Παλέρμο, τώρα που η κοινότητα μας λειτουργεί φυσιολογικά και πάλι.’’
‘’Αφού την ψυχή που πούλησες στην Ιριστέλλα και το Κθούλου δεν την παίρνεις πίσω, τι με μπλέκεις πάλι?’’
‘’Έλα, έλα, να δες την λίστα των παικτών να ψηθείς.’’
 

Spoiler:

1. Babba-
2. TheGunsmasha- Gilgamesh

‘’Συνεχίζεις να εμπιστεύεσαι έναν άντρα που πρόδωσε τον αφέντη του. Δις.’’
‘’Από την στιγμή που σε διασκεδάζω, έχω το μυαλό μου ήσυχο.

Στην τελική, καλούς σκοπούς, ορκίζομαι, πως δεν έχω.’’

 

 

The End

 

-------------------------------------------

 

Λιστα Παικτών

1. Babba (δηλώνοντας συμμετοχή στο επόμενο παλέρμο) as Santa Claus (μεγάλος τρολερίνος) (Coca Cola productions)/αθώος

2. Osama Stannis Berncastel (χαμένος στην δική του παράνοια) as Hendrickson (1-critical-hit-KO) (Seven Deadly Sins)/αθώος

3. Fallen_Mpougatsa (αποτρελαμένη χάκερ) as Saito Hajime (τραγικός αντιήρωας) (Rurouni Kenshin)/δολοφόνος

4. Kai (πικρά προδομένη) as Heracles Karpusi (θρυλικά εκπεσών) (Hetalia : Axis Powers)/αθώος

5. LethalMike (για καφέ με τον καμούι) as Zack Fair (ραγισμένη λεπίδα σε ξιφομαχία) (Final Fantasy VII)/αθώος

6. Kamui (κυνικά απογοητευμένος) as Akira Midosuji (κυνικά εκτελεσμένος) (Yowamushi Pedal)/επιθεωρητής

7. Odymonaxos (έπαιξε και έχασε) as Nikaido (διακόσιες και μία μαχαιριές) (Dorohedoro)/δολοφόνος

8.Takayama Yuuchi (τα έβαλε με τους δυνατούς) as Accelerator (ηρωικά πεσμένος) (To Aru no Majusu no Index)/αθώος

9. Zane (gentleman και-όχι και τόσο-ψύχραιμος) as Rachel (σκοπός αγειάζει τα μέσα) (Tower of God)/αθώος

10. Lord Leon (πανηγυρίζοντας το κύπελο) as Feitan (ο moderator της καρδιάς μας) (hunter x hunter)/αθώος

 

Νικητής του παιχνιδιού ο δολοφόνος Hajime Saito.

 

De facto Νικητής της ιστορίας ο αθώος Feitan, επειδή τον συμπάθησα.

 

-------------------------------------------

 

Ειδικές ευχαριστίες στον αστείρευτο Οσάμα για τις συμβουλές και την εμπειρία του και την πανταχού παρών Ιριστέλλα για τα διαδικαστικά και την προθυμία της να βοηθήσει.

 

-------------------------------------------

 

 

Χειροκρότημα πίσω από την οθόνη μου.