2705 replies to this topic

[Quajafrie]

Βασικά η σωστή απάντηση είναι ότι η mangaka έχασε το μπούσουλα προσπαθώντας να κάνει τη σειρά πολύπλοκη. Και εκεί τελειώνει

[Kenny]

@ Tomodachi2: Ναι μεν συμφωνώ μ' αυτά που λες, αλλά με έκαψες με το spoiler ότι πεθαίνει ο L... στο #14 έχω μείνει ρε παίδες!

[Tomodachi2]

Βασικά η σωστή απάντηση είναι ότι η mangaka έχασε το μπούσουλα προσπαθώντας να κάνει τη σειρά πολύπλοκη. Και εκεί τελειώνει

Για...τσόττο μάττε κουντασάι...

Το να πει κανείς ότι δεν του αρέσει κάτι ή έπαψε πια να του αρέσει, άπτεται του προσωπικού του γούστου, και εκεί το κοινό της εκπομπής μας αναφωνεί: "περί ορέξεως..."

Αλλά να μου λες, πως ένας/μια mangaka famous για τις πλοκές που φτιάχνει και που δεν πρωτοέσκασε μύτη στα πράμματα με το deathnote, αλλά υπήρχε από πριν, έκανε την ίδια του την πλοκή...κεφαλογραβιέρα, δε μπορεί να το ισχυρίζεσαι έτσι...ξεκάρφωτα!!

Μιλάμε κι εμείς που δεν ξέρουμε καλά καλά να στήσουμε ένα απλό plot για το απλούστερο rpg, και κάνουμε κριτική στους επαγγελματίες!

Οοοχι να μου πεις χαρτί-και-καλαμάρι σε ποια σημεία έχασε το μπούσουλα ο/η mangaka! Που λυσσάξατε μερικοί!

Ένα, δυο, τριά, πέντε, δέκα! Το-και-Το!

Δυσκολεύομαι, δεν κρυβω, να παρακολουθήσω τον ειρμό του Light. Και του Near εννίοτε, αλλά τα παιχνίδια που χρησιμοποιεί (καταβάθως σχηματικά) νομίζω πως δεν είναι τυχαία, κάτι ψιλλά βοηθάνε.
Δε μου βγαίνει απ το μυαλό, πως πολλοί εδω μέσα δεν έχουν "πιάσει" όλα τα clues για να συνδέσουν τα γεγονότα ώστε να ακολουθούν την ακριβή και σαφή τροχιά της ιστορίας. Όλοι κάτι έχουμε ψιλοχάσει στο παζλ, δε μπορεί!
Ευτυχώς όμως, το deathnote δεν είναι αυθαίρετο πάζλ. Χρειάζεται λογική, μνήμη και παρατηρητικότητα. Άρα έχει λύση, δεν είναι σαν κάτι άλλα ξέφραγα...
(να δείτε τι έχω τραβήξει με το higurashi no naku koro ni...)

Μπορεί, μερικά πράγματα που κάποιοι τα μοστράρουν ώς τρούπες στο plot και χορεύουν και καρσιλαμά απ τη χαρά τους (μόνοι τους όμως)... να είναι απλά κομμάτια στο παζλ που αυτοί δεν έχουν συνδέσει σωστά, γι αυτό δεν τους κάθεται καλά η εικόνα...

Πάντως, αν κάποιος άλλος έχει βρει τίποτα ψεγάδι στην ιστορία, να το δώσει με λεπτομέριες και περιγραφή! Σίγουρα όλοι οι άλλοι θα έχουν παρατηρήσει κάτι που αυτουνού του ξέφυγε...

[Quajafrie]

Συγνώμη, αλλά δε το 'ξερα ότι η mangaka είναι κανένα ιερό πρόσωπο που δεν πρέπει να αγγίζουμε εμείς οι θνητοί. Πρέπει να απομυθοποιήσουμε μερικούς ανθρώπους που δεν έχουν καταφέρει και τα επιτεύγματα τέλος πάντων. Σιγά μη της ζητήσω την άδεια κιόλας.

Και το αν μπορώ να φτιάξω μια καλύτερη ιστορία απ' τη mangaka (και πού ξέρεις τι μπορώ να κάνω εγώ; ) δεν έχει καμία σχέση στο αν μπορώ να της ασκήσω κριτική. Προσωπικά μου ακούγεται σαν κόμπλεξ κατωτερότητας το όλο "δεν μπορώ εγώ να της ασκήσω κριτική". Είναι πολύ εύκολο να λέμε "είναι επαγγελματίας, ξέρει τι κάνει, δε μπορεί να κάνει λάθος", αλλά αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει. Όταν είχα πει σε έναν φίλο μου μεταλά ότι οι Sepultura είναι καραγκιόζηδες μου απάντησε "ΒΓΑΛΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΙΛΑ ΡΕ". Και αυτοί είναι διάσημοι στον "χώρο" τους και "αναγνωρισμένοι", αλλά δε θα πρέπει να πω εγώ κάτι που μου φαίνεται προφανές επειδή δε βγάζω τα λεφτά τους; Είναι η ίδια ακριβώς λογική.

Spoiler: &#972

Και επειδή μου ζητάς λεπτομέρειες: Θεωρώ ότι το Death Note έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα στα πρώτα επεισόδια του και αν συνέχιζε έτσι θα το αναγνώριζα, αλλά το έφαγαν τα τέρατα. Τι θέλω να πω μ' αυτό; Άρχιζε να γεμίζει η mangaka το σενάριο με 500 διαφορετικούς κανόνες για να καταφέρει να το προχωρήσει, έβαλε μια ηλίθια πρωταγωνίστρια που ήταν ηλίθια πολύ απλά για να κάνει τα πράγματα εύκολα, αφού για κάθε της πράξη υπήρχε ο απλός λόγος "είναι από την υπερβολική αγάπη της", και έφτασε η σειρά στην πλήρη παρακμή, στην Yotsuba arc που πραγματικά κάθε σχέδιο είναι ρηχό έως το κόκκαλο και θυμίζει scoopy doo. Και όλο αυτό για ένα ΕΝΤΕΛΩΣ ανούσιο και άθλιο σχέδιο του Light, που δεν είχε κανέναν σκοπό εκτός από τον "εντυπωσιασμό". Και μετά έρχεται τι; Ο θάνατος του L! Από τους χειρότερους και πιο ανούσιους θανάτους που έχω συναντήσει σε σειρά. Αν μου εξηγήσεις έναν λόγο που να βγάζει νόημα, πάω πάσο. Αλλά ο μόνος που μου 'ρχεται αυτή τη στιγμή είναι ότι η Rem κάπνιζε κάτι. Τουλάχιστον στο δεύτερο part έφτιαξαν κάπως τα πράγματα. Ή τουλάχιστον αποδέχτηκα εγώ ότι δεν αξίζει να ασχοληθώ με την πλοκή και απλά θα βλέπω τα επεισόδια. Ακόμα υπάρχει η όλη αίσθηση του "ψεύτικου" και πως όλα γίνονται υπερβολικά εύκολα, αλλά τουλάχιστον τα περισσότερα σχέδια βγάζουν νόημα μέσα στην ψευτιά τους. Και τουλάχιστον η σειρά παραμένει απολαυστική χάρις την φοβερή Madhouse και τις σκηνοθετικές τεχνικές της που καταφέρνουν να κάνουν όλο το πράγμα να έχει suspense. Κρίμα που δε βοηθάει η πλοκή.

Και δε νομίζω να μου έχει ξεφύγει τίποτα. Και αν μου έχει ξεφύγει κάτι δεν θα έχει ιδιαίτερη σημασία. Έχω ασχοληθεί και καταλάβει πολύ καλύτερα και πολύπλοκα σενάρια σε σειρές (Monster, LOST) για να κολλήσω σε αυτό, πραγματικά.

PS. Κάποιος στην AnimeSuki μου είχε βάλει negative rep γιατί κατηγορούσα το Death Note:

You are 15 and devoid of the adult mind to truley get this series if you continue to call the plot crap...

Γιατί φυσικά, το Death Note είναι μια σειρά που απευθύνεται ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ στους ενήλικες και θέλει να έχει πήξει το μυαλό σου για να το καταλάβεις.

[Ryuky]

Spoiler:

@ Tomodachi2: Ναι μεν συμφωνώ μ' αυτά που λες, αλλά με έκαψες με το spoiler ότι πεθαίνει ο L... στο #14 έχω μείνει ρε παίδες!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΤΟ SPOILER!!!
Ευτυχώς που το έχω δει και δεν με έκαψες.

[Yuna]

Spoiler: όλα τα επεισόδια που έχουν προβληθεί

Ο θάνατος του L! Από τους χειρότερους και πιο ανούσιους θανάτους που έχω συναντήσει σε σειρά. Αν μου εξηγήσεις έναν λόγο που να βγάζει νόημα, πάω πάσο.

Spoiler:

Μην είσαι τόσο απόλυτος με αυτό. Και εγώ δεν ήθελα να πεθάνει, αλλά είχε καταντήσει βαρετό το κυνηγιτούλι L-Light...

[Ryuky]

Spoiler:

Δεν είπα ότι δεν ήθελε να πεθάνει, ούτως ή άλλως ποτέ δε δένομαι με κάποιον χαρακτήρα και βλέπω τους θανάτους τους ως εξέλιξη της πλοκής, αλλά ο λόγος του θανάτου ήταν απλά ανύπαρκτος. Απλά δεν είχε λόγο να τον σκοτώσει η Rem, ήταν υπερβολικά lame σαν θάνατος. Υπήρχαν χίλιοι δύο τρόποι με τους οποίους μπορούσε να πεθάνει, γιατί έτσι;

-Quajafrie

[Tomodachi2]

Συγνώμη, αλλά δε το 'ξερα ότι η mangaka είναι κανένα ιερό πρόσωπο που δεν πρέπει να αγγίζουμε εμείς οι θνητοί.

Ναι, γιατί εγώ έχω στήσει δίπλα στο κομοδίνο μου ένα εικονοστάσι "Tsugumi Ohba" και κάθε νύχτα καίω κηρολίβανα....!
μάϊστα...

Ποιός είπε, μωρέ, ότι πρέπει να παίρνουμε για θεούς τους mangaka?
Εγώ λέω, πως επειδή είναι επαγγελματίες που βγάζουν λεφτά από αυτό το πράμα, δε μπορεί να έχουν φτιάξει κάτι που μπάζει νερά από παντού! Απλώς, επαγγελματίες τετοιου επιπέδου, μπορεί να φτιάξουν κάτι που να μην αρέσει σε μερικούς. Σημαίνει ότι το στήσανε λάθος? Μάλλον η ιστορία που φτιαξαν δεν έχει να πει "κάτι" σε όλους-μα όλους.
Αλλά επαναλαμβάνω: περί ορέξεως, εγώ πάω να τηγανίσω κανα αυγό.....

Πάμε τώρα στα εντός [spoiler tag]. Θα μιλήσω γι αυτό που έγραψες όσο πιο διακριτικά μπορώ (ώστε να μη δώσω spoilers στους άλλους) κι επιπλέον δε χωνεύω το κρύψιμο πίσω από spoiler tag.
Ο,τι έγινε στο 25 έγινε με σωστό τρόπο-και μη σου πω, με εντυπωσιακότατο τρόπο, αντάξιο ενός χαρακτήρα φτιαγμενου σαν το Light. Ολοι όσοι εμπλέχτηκαν, έπραξαν με τον ανάλογο του χαρακτήρα τους τρόπο. Δε σηκώνω γρόσσι επ αυτού!
Επίσης σέβομαι απόλυτα τους χαρακτήρες που εμφανίζονται μετά. Γιατί έχουν σαφές προφίλ. Και γιατί πιάνουν τη συνέχεια της ιστορίας και την πάνε ένα βήμα παρακάτω, καθένας ανάλογα με τον τρόπο που του αντιστοιχεί και σύμφωνα με τις δυνατότητες του.

Τώρα, γιατί η Misa να είναι τόσο ενοχλητικά ηλίθια?? Λέτε να είναι κι αυτό "στο ξεκάρφωτο"? Υπάρχει μήπως κανένας που να μην έχει πάρει ακόμα χαμπάρι ότι ο κόσμος στο deathnote είναι...."IT'S A MAN'S WORLD"?? Όλες οι γυναίκες στο deathnote είναι υπερσυναισθηματικές, ανίκανες, ελαχίστης σημασίας προσωπικότητες. Δεν ειναι κάτι που με ενόχλησε όμως, καθώς βρίσκω λόγους για τους οποίους δικαιολογείται να παρουσιάζεται έτσι. Διαιρετικό και φαλλοκρατικό. Κι αν μου δωθεί ευκαιρία, θα το συζητήσω και το γιατί...

Μόνο 4-5 κανόνες έχουνε σημασία για την πλοκή. Όλο το υπόλοιπο μπούγιο, είναι απλώς γαρνιτούρα δίπλα στη μπριζόλα ή ένας ενδιαφέρων τρόπος να περνάς απ το ένα chapter στο άλλο...

Καλά, στις απόψεις σου για το σχέδιο, διαφωνώ, έως και κάθετα!
Τα φινάλε της Yotsuba corp. case ήταν από τα καλύτερα, από άποψη σκηνοθεσίας (και υπόθεσης). Τώρα βέβαια, υπήρχαν καποιοι που ξενέρωσαν με το όνομα Yotsuba, γιατί τους θύμιζε το Yotsuba to! του K. Azuma. Εεε, σ' αυτούς τώρα τι να πεις??
Αλλά ας μη το κουράζουμε άλλο. Έπαψε, απ ότι κατάλαβα να σ' αρέσει. Και οδε ένα πρόβλημα υπάρχει επ αυτού...
(κι ας είχες κάνει και συμπαθητικό cosplay τις απόκριες...)

Εγώ έθεσα θέμα, να δώσει κανείς-εαν έχει βρει, πιθανές τρύπες στην πλοκή, να δούμε αν καποιοι άλλοι έχουν δείξει περισσότερη παρατηρητικότητα και τις βουλώσουμε.
Το θεωρώ αρκετά ιντριγκαδώρουκο, ανάμεσα στον καιρό που έχουμε να περιμένουμε ώσπου να σκάσει φρέσκο ep. και καθώς μπήκαμε στην τελική ευθεία....

[Yuna]

Εγώ βασικά

Spoiler: &#945

προτιμώ ότι τον σκότωσε η Rem, παρά να τον έκανε ο Light ή η Misa, γιατί τότε θα έλεγα ότι κοτσαμάν L δεν μπορούσε να προστατευτεί απο αυτούς τους δύο??

[Quajafrie]

Δηλαδή η mangaka την είχε σπουδάσει την τέχνη όταν το έκανε; Και τέλος πάντων, αν όλες αυτές οι τρύπες υπάρχουν για κάποιο "ανώτερο σκοπό", τότε αυτός ο σκοπός δεν πρέπει να αποκαλυφθεί στα επεισόδια που μας έμειναν; Γιατί αλλιώς είτε το έχει σκεφτεί και προμελετήσει είτε όχι το ίδιο μου κάνει. Και σαν τι να "πει" η ιστορία δηλαδή; Ένα shounen είναι, δεν είναι φτιαγμένο για να έχει κρυφά μηνύματα.

Πάντως λες να πει ο καθένας τι τρύπες έχει βρει για να τις βουλώσετε, και το μόνο που λες προς απάντηση μου είναι "δε σηκώνω γρόσι!". Διαφωνείς με όλα αλλά δε μου δίνεις κάποια απάντηση. Αν μπορούσες να μου εξηγήσεις γιατί π.χ., η Rem έκανε "αυτό που έκανε", τότε πάω πάσο.

Όσων αφορά τον φαλλοκρατισμό, ίσως να έχεις δίκιο, δε το είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο. Αλλά ακόμα κι έτσι να είναι, δεν σημαίνει ότι δεν το έκανε επίτηδες για να προχωρήσει πολύ "ευκολότερα" το σενάριο.

Και δεν είναι ότι δε μ' αρέσει πια, σε καμία περίπτωση. Απλά μάλλον είχα πολλές προσδοκίες, και η σειρά απογοήτευσε. Μέχρι εκεί.

(Και ο Light μ' αρέσει ακόμα, σαν προσωπικότητα)

[Yuna]

Διαφωνείς με όλα αλλά δε μου δίνεις κάποια απάντηση. Αν μπορούσες να μου εξηγήσεις γιατί π.χ., η Rem έκανε "αυτό που έκανε", τότε πάω πάσο.

Τι εννοείς γιατί, άλλη σειρά βλέπεις εσύ? Επειδή αγαπάει την Misa, και θέλει να την προστατεύσει

Spoiler:

όταν υπήρχε κίνδυνος να την πιάσουν και να πεθάνει

και είχε ορκιστεί στον Jealous οτι θα το κάνει, αυτό δεν το άκουσες πουθενά? Ίσως ένας άνθρωπος να μην το έκανε, αλλά ένας shinigami το κάνει, που είναι το περίεργο?

Ποιές όλες αυτές η τρύπες καλέ? Το αν ένας χαρακτήρας είναι ηλίθιος, ή δεν σου άρεσε η ιδέα με την εταιρεία, αυτά δεν είναι τρύπες!

[Tomodachi2]

Και σαν τι να "πει" η ιστορία δηλαδή;

Ας πάμε σ' άλλο χωράφι. Εχει ενδιαφέρον...
Νομίζεις πως όταν καποιος φτιάχνει κάτι που θεωρείται ή δε θεωρείται τέχη (ας πούμε καλύτερα, κάτι που βγαίνει μέσα από τον ψυχισμό του και αποτυπώνεται σε εικόνα ή ήχο ή φίλμ κ.ο.κ), το φτιάχνει για την πάρτη του? Το φτιάχνει για να βγάλει αυτός συμπέρασμα? Για να ευχαριστηθεί μόνο αυτός?
Εγώ δε το νομίζω έτσι το θέμα. Γίνονται για να βγάλει ο κόσμος συμπέρασμα και να το κρίνει ανάλλογα με το δικό του κριτήριο. Αλλιώς οι ποιητές θα εξέδιδαν μαζί με τα ποιήματα τους (πχ. λεω τώρα! Μη με βγαλετε, ότι έκανα και τους mangaka...ποητές!) και ένα manual με όλες τις επεξηγήσεις των αλληγοριών και με το τι ακριβώς ήθελαν να πουν. Κι έτσι, θα γέμιζε ο κόσμος...γοητεία....
Επί του προκειμένου τώρα.
Καμία ιστορία, ανάμεσα σε αυτές και του deathnone ΔΕΝ έχει να πει κάτι σε κάποιον με το ζόρι! Για όποιον "βρει" κάτι μέσα σ' αυτή (γιατί έχει προδιάθεση να βρει) μόνο σ' αυτόν έχει να πει. Από κει και πέρα, όποιος μείνει τελικά τελείως ασυγκίνητος, ΚΑΝΕΙΣ δε θα βγει να τον πει κρετίνο.

Ένα shounen είναι, δεν είναι φτιαγμένο για να έχει κρυφά μηνύματα.

Ούτε ο "Οιδίπους Τύραννος" είναι!
Είναι, κει πέρα, μια αστυνομική ιστορία, με τα μπερδέματα της και τα σέα της, που για κάποια στιγμή παίρνει και πολιτικές προεκτάσεις (εντός της πλοκής εννοώ...οχι στον real world, εε!!) αλλά σίγουρα παίρνει και κοινωνικές προεκτάσεις, βλεποντας το στη σταση που τήρησε η κοινή γνώμη (εντός πλοκής, εεε!!). Το μεταφυσικό στοιχείο προστέθηκε, τόσο για γοητεία, όσο και για να δικαιολογίσει μια τρομαχτική δύναμη που επεσε επάνω σε ανθρώπινο χέρι (και τους πηρ' όλους ο διάολος).
Σαν αστυνομική ιστορία λοιπόν, μάλλον ικανοποίησε αρκετούς fan του είδους.
Αλλά σιγουρα θα υπήρχαν και καλύτερες.
Τα κρυφά μυνήματα όμως, τα βρίσκουμε εμείς, αμα θέλουμε! Φυσικά, από μόνη της, δεν έχει τίποτα!

Αν μπορούσες να μου εξηγήσεις γιατί π.χ., η Rem έκανε "αυτό που έκανε", τότε πάω πάσο.

Πάμε τώρα στο απονενοημένο διάβημα της Remu (αχου, μ' άρεσε αυτός ο χαρακτήρας!).
Ήταν ένας χαρακτήρας που έδειξε συναισθηματική αδυναμία (επί του προκειμένου, πάνω στη Misa) κι επιπλέων, αφού είχε δώσει το λόγο της σ' ένα φίλο, έπρεπε να τον τηρήσει. Ενας χαρακτήρας με υψηλή, σαφή σεινηδητότητα.
Έχεις παρατηρήσει όμως, ποιά είναι η μοίρα όλων των χαρακτήρων του έργου, που δείχνουν συναισθηματική αδυναμία???
Ο κόσμος του deathnote είναι στυγνά ξεκάθαρος. Τα συναισθήματα εκεί, δεν είναι παρά τροχοπέδη προς την κοινωνική και πολιτική πρόοδο. Το συναίσθημα, στον κόσμο του deathnote, πατιέται ανελέητα στον τράχηλο και όποιος πορεύεται με βάση αυτό, δεν έχει καμιά ελπίδα (μέχρι και ο Mello, αυτό το θεριό το ανήμερο. Μέχρι και ο πατέρας του Light, αυτός ο υπέροχος χαρακτήρας-που σπάνια αναφερόμαστε). Μήπως όμως, αν κοιτάξουμε και τη δική μας κοινωνία, τι θα δούμε? Συναισθήματα που καταπιέζονται και άτομα που τα επικαλούνται, να τρών τα μούτρα τους, μήπως??
Το Μέλλον και η πρόοδος ενός κόσμου σαν του deathnote βρίσκεται στα χέρια ορθολογιστών, και τον έφτιαξαν άνδρες.
Αλλωστε, τι ήταν η Remu? Ένα ΘΗΛΥΚΟ Shinigami...
Και, πικρή η μοίρα των θηλυκών στο deathnote. Εκτός από της Misa, που ήρθε να μας αποδείξει, πως ενάντια στη βλακεία, ακόμα και οι Θεοί μάχονται δίχως ελπίδα....

Ακόμα και ο L, μια μικρή συναισθηματική αδυναμία, την έδειξε.
Γι αυτό αγαπήθηκε τόσο.
Όχι μόνο γιατί ήταν cool & ασυνήθιστος...

[boukaw7]

Αλλά να μου λες, πως ένας/μια mangaka famous για τις πλοκές που φτιάχνει και που δεν πρωτοέσκασε μύτη στα πράμματα με το deathnote, αλλά υπήρχε από πριν, έκανε την ίδια του την πλοκή...κεφαλογραβιέρα, δε μπορεί να το ισχυρίζεσαι έτσι...ξεκάρφωτα!!

Ξέρεις ποιος είναι; Γιατί πολύ ράδιο -αρβύλα έχει πέσει. Άλλοι λένε ότι είναι 1 πρωτοεμφανοζόμενος και άλλοι ότι πρόκειται για πασίγνωστο στον χώρο, που χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για να αποφύγει την ανούσια κριτική, καθώς έως πρόσφατα ασχολούνταν με άλλου τύπου μανγκα

[Tomodachi2]

Ξέρεις ποιος είναι; Γιατί πολύ ράδιο -αρβύλα έχει πέσει. Άλλοι λένε ότι είναι 1 πρωτοεμφανοζόμενος και άλλοι ότι πρόκειται για πασίγνωστο στον χώρο, που χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για να αποφύγει την ανούσια κριτική, καθώς έως πρόσφατα ασχολούνταν με άλλου τύπου μανγκα

Στο τι προφίλ θα υιοθετήσει ένας οποιοσδήποτε δημιουργός, δε μας πέφτει ο παραμικρός λόγος.
Ό,τι θέλει αφήνει να διαρρεύσει στα μήντια.

Εδώ δεν έχει γίνει ακόμα σαφές, το αν είναι άνδρας ή γυναίκα! Όπότε, για όλες τις άλλες φήμες που λες, δεν έχω να πω κουβέντα....

[Quajafrie]

Ας πάμε σ' άλλο χωράφι. Εχει ενδιαφέρον...
Νομίζεις πως όταν καποιος φτιάχνει κάτι που θεωρείται ή δε θεωρείται τέχη (ας πούμε καλύτερα, κάτι που βγαίνει μέσα από τον ψυχισμό του και αποτυπώνεται σε εικόνα ή ήχο ή φίλμ κ.ο.κ), το φτιάχνει για την πάρτη του? Το φτιάχνει για να βγάλει αυτός συμπέρασμα? Για να ευχαριστηθεί μόνο αυτός?
Εγώ δε το νομίζω έτσι το θέμα. Γίνονται για να βγάλει ο κόσμος συμπέρασμα και να το κρίνει ανάλλογα με το δικό του κριτήριο. Αλλιώς οι ποιητές θα εξέδιδαν μαζί με τα ποιήματα τους (πχ. λεω τώρα! Μη με βγαλετε, ότι έκανα και τους mangaka...ποητές!) και ένα manual με όλες τις επεξηγήσεις των αλληγοριών και με το τι ακριβώς ήθελαν να πουν. Κι έτσι, θα γέμιζε ο κόσμος...γοητεία....
Επί του προκειμένου τώρα.
Καμία ιστορία, ανάμεσα σε αυτές και του deathnone ΔΕΝ έχει να πει κάτι σε κάποιον με το ζόρι! Για όποιον "βρει" κάτι μέσα σ' αυτή (γιατί έχει προδιάθεση να βρει) μόνο σ' αυτόν έχει να πει. Από κει και πέρα, όποιος μείνει τελικά τελείως ασυγκίνητος, ΚΑΝΕΙΣ δε θα βγει να τον πει κρετίνο.

Μα είναι μια αστυνομική ιστορία. Τέτοιου είδους "δημιουργίες" δεν έχουν σκοπό να βγάλουν προς τα έξω ιδέες του δημιουργού, και αν το κάνουν θα γίνει σε ΠΑΡΑ πολύ μικρό βαθμό. Οι δημιουργοί θέλουν να φτιάξουν ένα ωραίο σενάριο, να αναπτύξουν μια έξυπνη ιδέα, και όχι να περάσουν μηνύματα. Δε βλέπω Death Note για τα μηνύματα του (θα διαβάσω Νίτσε, όχι DN, γι' αυτό το σκοπό), αλλά για την εξέλιξη της πλοκής του, και αυτή απογοητεύει.

Ούτε ο "Οιδίπους Τύραννος" είναι!
Είναι, κει πέρα, μια αστυνομική ιστορία, με τα μπερδέματα της και τα σέα της, που για κάποια στιγμή παίρνει και πολιτικές προεκτάσεις (εντός της πλοκής εννοώ...οχι στον real world, εε!!) αλλά σίγουρα παίρνει και κοινωνικές προεκτάσεις, βλεποντας το στη σταση που τήρησε η κοινή γνώμη (εντός πλοκής, εεε!!). Το μεταφυσικό στοιχείο προστέθηκε, τόσο για γοητεία, όσο και για να δικαιολογίσει μια τρομαχτική δύναμη που επεσε επάνω σε ανθρώπινο χέρι (και τους πηρ' όλους ο διάολος).
Σαν αστυνομική ιστορία λοιπόν, μάλλον ικανοποίησε αρκετούς fan του είδους.
Αλλά σιγουρα θα υπήρχαν και καλύτερες.
Τα κρυφά μυνήματα όμως, τα βρίσκουμε εμείς, αμα θέλουμε! Φυσικά, από μόνη της, δεν έχει τίποτα!

Τα κρυφά μηνύματα δεν τα βρίσκουμε δηλαδή, τα εφευρίσκουμε, ουσιαστικά αυτό λες. Προσωπικά, δεν έχω καμία όρεξη να βρίσκω κρυφά μηνύματα από εκεί που δεν υπάρχουν.

Πάμε τώρα στο απονενοημένο διάβημα της Remu (αχου, μ' άρεσε αυτός ο χαρακτήρας!).
Ήταν ένας χαρακτήρας που έδειξε συναισθηματική αδυναμία (επί του προκειμένου, πάνω στη Misa) κι επιπλέων, αφού είχε δώσει το λόγο της σ' ένα φίλο, έπρεπε να τον τηρήσει. Ενας χαρακτήρας με υψηλή, σαφή σεινηδητότητα.
Έχεις παρατηρήσει όμως, ποιά είναι η μοίρα όλων των χαρακτήρων του έργου, που δείχνουν συναισθηματική αδυναμία???
Ο κόσμος του deathnote είναι στυγνά ξεκάθαρος. Τα συναισθήματα εκεί, δεν είναι παρά τροχοπέδη προς την κοινωνική και πολιτική πρόοδο. Το συναίσθημα, στον κόσμο του deathnote, πατιέται ανελέητα στον τράχηλο και όποιος πορεύεται με βάση αυτό, δεν έχει καμιά ελπίδα (μέχρι και ο Mello, αυτό το θεριό το ανήμερο. Μέχρι και ο πατέρας του Light, αυτός ο υπέροχος χαρακτήρας-που σπάνια αναφερόμαστε). Μήπως όμως, αν κοιτάξουμε και τη δική μας κοινωνία, τι θα δούμε? Συναισθήματα που καταπιέζονται και άτομα που τα επικαλούνται, να τρών τα μούτρα τους, μήπως??
Το Μέλλον και η πρόοδος ενός κόσμου σαν του deathnote βρίσκεται στα χέρια ορθολογιστών, και τον έφτιαξαν άνδρες.
Αλλωστε, τι ήταν η Remu? Ένα ΘΗΛΥΚΟ Shinigami...
Και, πικρή η μοίρα των θηλυκών στο deathnote. Εκτός από της Misa, που ήρθε να μας αποδείξει, πως ενάντια στη βλακεία, ακόμα και οι Θεοί μάχονται δίχως ελπίδα....

Ακόμα και ο L, μια μικρή συναισθηματική αδυναμία, την έδειξε.
Γι αυτό αγαπήθηκε τόσο.
Όχι μόνο γιατί ήταν cool & ασυνήθιστος...

Όλο αυτό το φιλοσοφικό υπόβαθρο που δίνεις στη σειρά είναι ενδιαφέρον και βγάζει νόημα, αλλά το πιο πιθανόν είναι ότι η mangaka ούτε που σκέφτηκε να το δώσει. Και το "ήταν στη μοίρα της και είχε συναισθήματα" ως αίτιο να κάνει η Rem αυτό που έκανε δεν μου φαίνεται ιδιαίτερα πειστικό, για να πω την αλήθεια. Το ωραίο είναι πως είχα κάνει αυτό το ερώτημα πριν από ξέρω 'γω πόσες σελίδες και κανείς δεν έχει καταφέρει να μου δώσει μια ικανοποιητική απάντηση, αλλά πολλοί με κατηγορούν.

Τι εννοείς γιατί, άλλη σειρά βλέπεις εσύ? Επειδή αγαπάει την Misa, και θέλει να την προστατεύσει

Spoiler:

όταν υπήρχε κίνδυνος να την πιάσουν και να πεθάνει

και είχε ορκιστεί στον Jealous οτι θα το κάνει, αυτό δεν το άκουσες πουθενά? Ίσως ένας άνθρωπος να μην το έκανε, αλλά ένας shinigami το κάνει, που είναι το περίεργο?

Σωστά, γιατί τώρα που έκανε αυτό που έκανε, προστάτεψε μια χαρά τη Misa και δεν κινδυνεύει από τίποτα!

Ποιές όλες αυτές η τρύπες καλέ? Το αν ένας χαρακτήρας είναι ηλίθιος, ή δεν σου άρεσε η ιδέα με την εταιρεία, αυτά δεν είναι τρύπες!

Παρακαλώ μη βάζεις λόγια στο στόμα μου. Αν διαβάσεις ξανά το post μου δεν είπα πουθενά ότι αυτά που αναφέρεις είναι τρύπες. Και η καραμελίτσα του "δε σου αρέσει, γι' αυτό το κατηγορείς" μπορεί να σταματήσει. Επιχειρήματα θέλω.