Κεφάλαιο Ενδέκατο
Ο καλός, ο κακός και ο μπάτλερ
Θυμάμαι, είχε αρχίσει πλέον να ξημερώνει όταν ακούσαμε το σφύριγμα του τρένου που πλησίαζε και κρύα, σκοτεινή βροχή είχε αρχίσει να πέφτει για άλλη μια φορά πάνω στο μικρό χωριό στην άκρη του βάλτου. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν με ένοιαζε και πάρα πολύ αυτό. Όλα αυτά που είχα μόλις μάθει μου φαινόντουσαν τόσο εξωπραγματικά, τόσο ψεύτικα, τόσο τραβηγμένα που νόμιζα ότι ήμουν σε νουβέλα γραμμένη από ερασιτέχνη συγγραφέα που έψαχνε απεγνωσμένα τρόπο να κρατήσει τους αναγνώστες του.
"Μα, Ιπποτικά Τάγματα;"
"Πόσες φορές θα ξανακάνεις την ίδια ερώτηση, Γουάτσον; Ναι, Ιπποτικά Τάγματα. Παρακαλώ, μην μένεις τόσο έκπληκτος. Κατά πάσα πιθανότητα θα προταθεί και σε εσένα να γίνεις μέλος των Τευτόνων δεδομένων των περιστάσεων, οπότε καλύτερα να συνηθίσεις στην ιδέα."
Γύρισα και κοίταξα τον λιγοστό κόσμο που έβγαινε από τα βαγόνια του τρένου. Η Έμιλυ Μόρτιμερ, βάσει όσων παλιών οικογενειακών φωτογραφιών είχαμε δει στην έπαυλη, θα έπρεπε να είναι ξανθιά, με γαλανά μάτια και σύμφωνα με τους πρόχειρους υπολογισμούς μας, γύρω στα τριάντα. Όμως, προς μεγάλη μου έκπληξη, ο κόσμος αποβιβάστηκε και το τρένο αναχώρησε χωρίς να κατέβει ούτε ένα άτομο που να πλησιάζει έστω και λίγο στην περιγραφή της.
"Τι συμβαίνει Χολμς; Που είναι η Έμιλυ;"
"Όπως το φανταζόμουν Γουάτσον. Η δεσποινίς Μόρτιμερ δεν πρόκειται να έρθει."
"Το περίμενες αυτό; Τότε γιατί περιμέναμε τόσες ώρες εδώ;"
"Γιατί έπρεπε να το επιβεβαιώσω με τα ίδια μου τα μάτια. Έλα Γουάτσον. Ήρθε η ώρα να πάμε πίσω στην έπαυλη. Η δουλειά μας εδώ τελείωσε."
Αν και ενοχλημένος που ο φίλος μου απέκρυπτε για άλλη μια φορά πληροφορίες, δεν έδωσα σημασία και τον ακολούθησα. Ήξερα ότι όλες οι αποκαλύψεις έρχονται στον καιρό τους· ποτέ πρόωρα και ποτέ βεβιασμένα. Αυτή η περίπτωση δεν αποτελούσε εξαίρεση.
-------------------
Πίσω στην έπαυλη τα πράγματα φαίνονταν να είχαν ησυχάσει. Ακόμα και οι τελευταίοι που κυνηγούσαν τον Κενσίρο τις τελευταίες νύχτες είχαν βαρεθεί πλέον να το κάνουν και πηγαίναν για ύπνο το βράδυ. Μάλλον, όχι όλοι. Όλοι εκτός από έναν, τον Κύριο Σάταν, που συνέχιζε κάθε βράδυ να κυνηγάει τον Κενσίρο με την Ρίκα παραμάσχαλα να κοιμάται ανέμελα. Ο Κενσίρο, που απλώς έτρεχε αμίλητος, όταν παρατήρησε ότι ακόμα και ο Σάταν τον είχε χάσει, σταμάτησε για να πάρει μια ανάσα. Τότε ήταν που παρατήρησε ότι βρισκόταν στο μικρό σαλονάκι του τρίτου ορόφου, ένα μέρος που δεν είχαν καταστρέψει ακόμα. Μέσα στο δωμάτιο βρισκόταν ο μπάτλερ, ο Σεμπάστιαν που με ένα ξεσκονιστήρι ξεσκόνιζε ράφια και έπιπλα. Το μέρος ήταν σε εξαιρετική κατάσταση.
"Α, εσείς είστε.", είπε ο μπάτλερ κοιτώντας τον Κενσίρο με την άκρη του ματιού του. "Να υποθέσω πως ήρθατε να καταστρέψετε και αυτόν τον χώρο, κύριε;"
"Μπορώ απλώς να κάτσω να ξεκουραστώ για λίγο εδώ; Φαίνεται ότι με έχουν χάσει."
"Εάν δεν καταστρέψετε τίποτα, κύριε, δεν υπάρχει λόγος να σας αρνηθώ."
Ο Κενσίρο κάθισε βαρύς σε μια πολυθρόνα.
"Ουφ, πάλι καλά. Είχα βαρεθεί να τρέχω τις τελευταίες νύχτες."
"Και εγώ είχα βαρεθεί να καθαρίζω τα ερείπια που προκαλέσατε αλλά δεν γκρινιάζω...", μουρμούρησε ο Σεμπάστιαν χωρίς να γυρίσει.
"Λοιπόν, προς τι το τρέξιμο κύριε; Πέρα του προφανή σκοπού να καταστρέψετε το μέρος."
"Α, συγγνώμη, αλλά αυτό δεν μπορώ να σου το αποκαλύψω Σεμπάστιαν. Είναι δυστυχώς κάτι για το ποίο δεν μου επιτρέπουν να μιλήσω."
"Σπάσε τις πορσελάνες εδώ μέσα και έννοια σου, μέχρι και όπερα θα τραγουδάς σε λίγο...", μουρμούρησε ο Σεμπάστιαν.
"Είπες τίποτα;"
"Τίποτα ιδιαίτερο κύριε, Μόνο ότι πρέπει να πάρω σκούπα για να καθαρίσω το πάτωμα σε αυτό το σημείο. Ελπίζω να μην σας ενοχλεί.", απάντησε ο Σεμπάστιαν πιάνοντας ένα σκουπάκι και ένα φαράσι και δείχνοντας ένα σκονισμένο σημείο κοντά σε έναν τοίχο.
"Όχι καθόλου, κάνε δουλειά σου."
Δύο λεπτά σιωπής πέρασαν. Ο μόνος θόρυβος που ακουγόταν ήταν το σύρσιμο της μικρής σκούπας στο πάτωμα.
"Πάντως έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά με την συντήρηση αυτού του ορόφου.", είπε τελικά ο Κενσίρο κοιτώντας τριγύρω.
"Σας ευχαριστώ κύριε. Προς πληροφόρησή σας, όλη η έπαυλη ήταν έτσι πριν την καταστρέψετε."
"Αλήθεια; Χαμπάρι δεν πήρα."
"Που να πάρεις εσύ χαμπάρι από τέτοια, ανθρώπινη μπριζόλα.", σκέφτηκε ο Σεμπάστιαν.
"Δεν πειράζει κύριε."
"Και έκανες όλη την δουλειά μόνος σου;"
"Φυσικά. Αναστήλωσα αυτήν την έπαυλη από το μηδέν με τα ίδια μου τα χέρια."
"Μα πως είναι δυνατόν; Τόση δουλειά θα απαιτούσε ολόκληρο συνεργείο για να ολοκληρωθεί."
"Τι να σας πω, κύριε. Δουλειά μου είναι απλώς να είμαι one hell of a butler. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορώ να κάνω ήρεμα και πολιτισμένα."
"Αλήθεια; Σοβαρά μιλάς;"
"Μα φυσικά κύριε. Και όσο αυτό το μεγάλο δωμάτιο μένει σώο, τόσο θα συνεχ-"
Ο Σεμπάστιαν δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του γιατί ο τοίχος πίσω του ξαφνικά έσκασε γεμίζοντας το δωμάτιο συντρίμμια. Από την τρύπα πετάχτηκε ο Κύριος Σάταν.
"ΧΑ ΧΑ! ΚΕΝΣΙΡΟ, ΒΡΩΜΕΡΕ ΠΑΙΔΟΦΙΛΕ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΧΑΣΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΗΚΑ! ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ!"
Ο Κενσίρο πετάχτηκε απότομα από την πολυθρόνα του.
"Δεν είμαι παιδόφιλος ηλίθιε καραγκιόζη αλλά αρκετά σε ανέχτηκα. Έλα λοιπόν! Ας παίξουμε ξύλο!", απάντησε νευριασμένος και πέταξε την κοιμισμένη Ρίκα από ένα παράθυρο σπάζοντας το τζάμι.
"Προσοχή τουλάχιστον τις πορσελάνες", πήγε να πει ο Σεμπάστιαν που στεκόταν σαστισμένος, αλλά τα λόγια του πήγαν μάταια. Ο Κενσίρο με μια λαβή έριξε τον Κύριο Σάταν κατευθείαν πάνω στα ράφια με τα πορσελάνινα σετ, κάνοντάς τα θρύψαλα.
"ΧΑ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ!", φώναξε ο Σάταν ορμώντας στον Κενσίρο.
"Καλά προσέξτε τουλάχιστον τα κρυστάλλινα, κύριοι. Είναι από την Βοημία και-"
Ο Κενσίρο έκανε στο πλάι την τελευταία στιγμή και η μπουνιά του Σάταν έπεσε πάνω στην γυάλινη βιτρίνα με τα κρυστάλλινα, κάνοντας τα σκόνη.
"Ποιος νομίζεις ότι είμαι;", ρώτησε ο Κενσίρο γεμάτος νεύρα, αρπάζοντας ένα κάδρο από τον τοίχο και ορμώντας στον Σάταν.
"ΌΟΟΟΟΟΟΟΧΙ ΑΥΤΟΟΟΟ! ΕΙΝΑΙ ΚΕΙΜΗΛΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΡΤΙΜΕΡ ΚΑΙ Δ-", φώναξε μάταια ο Σεμπάστιαν, μπροστά στα έντρομα μάτια του οποίου το πανάκριβο έργο περάστηκε κολάρο στον Σάταν.
"ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ; ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ!", φώναξε ο Σάταν αρπάζοντας ένα μεγάλο κομμάτι τοίχου και πετώντας το στον Κενσίρο.
Ο Κενσίρο απέφυγε τον τοίχο ο οποίος κατέληξε σε έναν άλλο, μέχρι τότε στερεό, τοίχο και τον έκανε κομμάτια. Από αυτή την σύγκρουση το δωμάτιο γέμισε σκόνη. Ο Σεμπάστιαν άρχισε να μονολογεί.
"Κατέστρεψαν τον πρώτο όροφο... Δεν είπα τίποτα..."
Ένα μέρος του σοβά του ταβανιού έπεσε δίπλα του.
"Εξαφάνισαν τους τοίχους... Δεν είπα τίποτα..."
Τώρα ήταν σειρά ενός μέρους του ταβανιού να πέσει δίπλα του.
"Γέμισαν τον δεύτερο όροφο λάσπη και απλώς τον καθάρισα χωρίς να πω τίποτα..."
Ένα κομμάτι πανάκριβης πολυθρόνας κοπάνησε τρεις φορές στο πάτωμα πριν καρφωθεί με δύναμη στον τοίχο πίσω του.
"Είδα να γίνονται κομμάτια όλα τα πανάκριβα κρύσταλλα που έφερε ο λόρδος Μόρτιμερ από την Τσεχοσλοβακία... Και δεν έκανα τίποτα..."
Τα απομεινάρια μιας πανάκριβης κρυστάλλινης κανάτας ήρθαν και έγιναν κομμάτια δίπλα του.
"Οι πανάκριβες πορσελάνες από την Ανατολή επίσης..."
Μια ντουζίνα πορσελάνινα πιάτα που είχαν γλιτώσει άθικτα από τον χαμό της μάχης κύλισαν προς τον μπάτλερ και έσπασαν μπροστά στα πόδια του.
"Και όλα αυτά γιατί;", ρώτησε ο μπάτλερ με χαμένο βλέμμα.
Μπροστά του έπεσαν τα απομεινάρια μιας φωτογραφίας του λόρδου Μόρτιμερ με τον πραγματικό αφέντη του Σεμπάστιαν, τον Σιέλ Φαντομχάιβ.
"Α, ναι... Ο αφέντης Φάντομχάιβ είχε ζητήσει να βοηθήσω τον φίλο του... Αλλά τώρα ο φίλος του είναι... νεκρός. Άρα..."
Η σκόνη καταλάγιασε επιτέλους. Ο Κενσίρο κρατούσε τον αιμόφερτο και χτυπημένο κύριο Σάταν από τον γιακά ανάμεσα στα ερείπια που ήταν πριν από πέντε λεπτά το καλοκαιρινό σαλόνι της έπαυλης.
"Μα...μα.. πως είναι <γκουχ> δυνατόν να χάσω και να πεθάνω εγώ, ο <γκουχ> πρωταθλητής;", ρώτησε ο Σάταν.
"Ήσουν ήδη νεκρός από την στιγμή που αποφάσισες να με αντιμετωπίσεις.", απάντησε ο Κενσίρο πριν συνθλίψει τον Σάταν στο πάτωμα και τον πετάξει με δύναμη από το παράθυρο στον βάλτο έξω, καταστρέφοντας ό,τι είχε απομείνει από τον εξωτερικό τοίχο.
"Πάει και αυτό... Άντε για ύπνο τώρα. Ε, μπάτλερ, νομίζω ότι πρέπει να καθαρίσεις εδώ."
Ο μπάτλερ στεκόταν ακίνητος.
"Ε μπάτλερ, είσαι καλά;"
Ο μπάτλερ δεν μίλησε.
"Καλά, όταν σταματήσεις να είσαι χαμένος, καθάρισε εδώ μέσα.", είπε ο Κενσίρο και τον προσπέρασε για να φύγει.
Το χέρι του Σεμπάστιαν στον ώμο τον σταμάτησε.
"Δεν πας πουθενά."
"Δεν σε κατάλαβα."
"Είπα ότι δεν πρόκειται να πας πουθενά, σάκε τεχνητής πρωτεϊνης. Θα μείνεις και θα καθαρίσεις εσύ αυτό το μέρος."
"Αλλιώς θα κάνεις τι;"
"Αλλιώς... ", είπε ο Σεμπάστιαν και η μορφή του έγινε μαύρη και απειλητική. "Θα πάθεις ό,τι σου αξίζει."
"Χμ, ας είναι λοιπόν.", απάντησε ο Κενσίρο και προσπάθησε να ορμήσει.
"Όχι, δεν το νομίζω.", είπε ο μπατλερ και χτύπησε τα δάχτυλά του.
Τα κόκαλα στα πόδια του Κενσίρο έγιναν κομμάτια και ο ίδιος έπεσε κάτω με δύναμη.
"Τι.. τι μου έκανες;"
"Τι νόμιζες; Ότι θα κατέστρεφες όλη μου την δουλειά και θα σε άφηνα ατιμώρητο; Αυτό ήταν για τον πρώτο όροφο."
Ο Σεμπάστιαν χτύπησε ξανά τα δάχτυλά του και τα χέρια του Κενσίρο έπεσαν κάτω άψυχα.
"Αυτό είναι για τις ζημιές που προκάλεσες στον δεύτερο."
"Χμφ, ξέρεις πολύ καλά ότι δεν μπορείς να με σκοτώσεις. Δουλεύω για τον Μόρτιμερ, τον αφέντη σου!"
"Ο Μόρτιμερ δεν είναι αφέντης μου.", απάντησε ο Σεμπάστιαν και χτύπησε για άλλη μια φορά τα δάχτυλά του κάνοντας την σπονδυλική στήλη του Κενσίρο χίλια μικρά κομμάτια.
"Δεν δίνω δεκάρα ούτε για το τι συμβαίνει εδώ μέσα ούτε για το ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Ήρθα μόνο γιατί με διέταξαν να το κάνω. Και θα σας ανεχόμουν όλους εσάς τα ζώα χωρίς κανένα πρόβλημα εάν δεν κάνατε το μέρος στάβλο. Τώρα, να ανησυχείς γιατί ξέρω ότι δεν μπορώ να σε σκοτώσω. Αλλά θα σε κάνω να υποφέρεις τόσο πολύ που θα ευχόσουν να μπορώ. Εξαφανίσου."
Ο Κενσίρο εκτινάχθηκε έξω από την τρύπα του εξωτερικού τοίχου και χάθηκε μέσα στον βάλτο.
Ο Σεμπάστιαν επανήλθε στην κανονική ανθρώπινη μορφή του.
"Πόση ώρα είσαι εκεί;", ρώτησε τελικά κοιτώντας πίσω του.
"Αρκετή για να δω τα πάντα.", απάντησε η φιγούρα στα μαύρα.
"Τότε εξαφανίσου από μπροστά μου. Δεν έχω καθόλου διάθεση για άλλους κουλούς απόψε."
"Το καταλαβαίνω αυτό. Για αυτό, άσε με να απαλύνω τον πόνο σου.", απάντησε η φιγούρα και έβγαλε ένα μεγάλο βιβλίο.
"Ένας εξορκισμός; Σοβαρά; Νομίζεις ότι αυτό θα δουλέψει σε εμένα;"
"Φυσικά. Δεν μπορώ να σε σκοτώσω, αλλά μπορώ να σε ξαναστείλω στην κόλαση."
"Όπως είπα, δεν έχω όρεξη απόψε.", είπε ο Σεμπάστιαν και χτύπησε τα δάχτυλά του. Προς μεγάλη του έκπληξη τίποτα δεν συνέβη.
"Για δες καλύτερα που στέκεσαι", είπε η μαυροφορεμένη φιγούρα δείχνοντας τα σύμβολα στο ταβάνι πάνω από τον μπάτλερ.
"Έλα τώρα, σοβαρά; Την έπαθα πάλι από διαβολοπαγίδα; ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ."
"Τα κλασσικά κόλπα είναι πάντα τα καλύτερα."
"Πλάκα μου κάνεις; Δεν έχω ιδέα αν είναι canon στο σύμπαν μου αυτή η μέθοδος εξορκισμού. Διάολε, δεν έχω ιδέα αν μπορούν καν να μας εξορκίσουν."
"Τα σκέφτεσαι αργότερα αυτά.", απάντησε η φιγούρα και ανοίγοντας το βιβλίο άρχισε να απαγγέλλει με δυνατή φωνή:
"Exorcizamus te, omnis immundus spiritus, omnis satanica potestas, omnis incursio infernalis adversarii, omnis legio, omnis congregatio et secta diabolica, in nomine et virtute Domini Nostri Jesu Christi, eradicare et effugare a Dei Ecclesia, ab animabus ad imaginem Dei conditis ac pretioso divini Agni sanguine redemptis."
"Πφφ, ηλίθια plot haxes της τελευταίας στιγμής...", είπε απαξιωτικά ο Σεμπάστιαν πριν εξαφανιστεί τελείως.
Η μαυροφορεμένη φιγούρα έκλεισε το βιβλίο και εξαφανίστηκε μέσα τους σκοτεινούς διαδρόμους της έπαυλης. Το μόνο που ακουγόταν πλέον στο άδειο δωμάτιο ήταν ο θόρυβος του αέρα και της βροχής από την μεγάλη τρύπα στον εξωτερικό τοίχο...
---------------------------------------------
1 ) OdyMonaxos - Kenshiro (Hokuto no Ken) Αθώος
2 ) Babba - Ryonosuke Uryu (Fate/Zero)
3 ) Vagelio - Tarou A. Priapus (Priapus)
4 ) Fallen Mpougatsa - Kaisar Lidfard (Shingeki no Bahamut) Δολοφόνος
5 ) The Gunsmasha - Sakamoto (Sakamoto desu ga?) Δολοφόνος
6 ) Black Kaiser - Urahara Kisuke (Bleach) Επιθεωρητής
7 ) Kalamaris - Furudo Erika (Umineko no naku koro ni) Αυτοκτονημένος Αθώος
8 ) John Crabs - Mr Satan (Dragon Ball series) Αθώος
9 ) Zane - Gandharva (Kubera) Αθώος
10) Black Rock - Okosan (Hatoful Boyfriend) Δολοφόνος
11) Lord Leon - Korosensei (Assassination Classroom)
12) Takayama Yuichi - Nishijou Takumi (Chaos;Head, τo VN, όχι το anime, αυτό είναι σκουπίδι και κάνουμε πως δεν υπάρχει.)
13) Ghostprince - JOHHJJ JOJOH HJJ (Terra Formars) Αθώος
14) Keito - Paprika (Paprika) Αθώος
15) Mika.siam - Hikigaya Hachiman (My teen romantic comedy SNAFU) Αθώος
16) Kamui - Pegasus (Oyasumi Punpun) Αθώος
17) demonicMC - Jotaro Kujo (JoJo's Bizzare Adventure)
18) zennith666 - Favaro Leone (Shingeki no Bahamut:Genesis) Δολοφόνος
19) Jorg - Adolf Reinhard (Terra Formars)
20) Fandom - Abe (Kuso Miso Technique)
21) The Tragic Prince - Frederica Bernkastel (Umineko no naku koro ni)
22) πίου-πίου - Sebastian Michaelis (Kuroshitsuji) Αθώος
23) Theodore - Kuranosuke Koibuchi (Kuragehime)
24) Mad Hatter - Shun Kurosaki (yu-gi-oh Arc-V) Δολοφόνος
---------------------------------------------
Urahara Kisuke (your host and DM)
Καλημέρα σε όλους σας. Δυστυχώς, λόγω της αιφνίδιας παραίτησης του κύριου Σεμπάστιαν του μπάτλερ, κανείς δεν ετοίμασε πρωινό σήμερα οπότε θα μείνουμε όλοι νηστικοί. Τι χαρά και ευτυχία, ε; Ελπίζω η πείνα να μην κόψει την όρεξή σας να βρείτε τους ενόχους πάντως. Ποιους ενόχους δηλαδή; Ένας έχει μείνει όλος και όλος.
Η νύχτα πέφτει την Κυριακή στις 13:00.
Edited by Osama Bin Laden, 27 December 2014 - 18:13.
This topic is locked
Αν δε μεεμπιστευεστε, μπορει και να με αυτοκτονησει ο GM σημερα. Με την προυποθεση οτι ειναι αθωος φυσικά )
