Κεφάλαιο Έβδομο
Πέντε λεπτά ως τα μεσάνυχτα
Ένα αεράκι φύσηξε και η φωτιά του κεριού πάνω στο τραπέζι ανάμεσά μας τρεμόπαιξε μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο.
"Συμβαίνει κάτι;", ρώτησα τον Σερ Χένρι που καθόταν σκεπτικός ακούγοντας και πίνοντας το ουίσκι του.
"Όχι, τίποτα. Απλώς, όλη αυτή η ιστορία είναι, συγχωρέστε την έκφρασή μου, εξωφρενική. Δηλαδή, θέλετε να πιστέψω ότι γιγάντιες κατσαρίδες, άνθρωποι που περνάνε μέσα από τοίχους, πλάσματα με θεϊκή προέλευση, ένα τσούρμο "εναλλακτικοί" και άλλοι τόσοι περίεργοι μαζεμένοι μαζί ήταν όλοι μέρος ενός σχεδίου καταστρωμένου από τον λόρδο Μόρτιμερ; Δεν έχει λογική..."
"Συγχωρέστε την αγένειά μου αλλά δεν θυμάμαι να σας είπα ποτέ ότι το σχέδιο είχε καταστρωθεί από τον λόρδο Μόρτιμερ. Σας είπα απλώς ότι ο λόρδος Μόρτιμερ ζήτησε την βοήθειά μας επειδή είχε μαζέψει φίλους και εχθρούς στο σπίτι και ότι ο Χολμς κατέστρωσε το σχέδιο."
Ο Σερ Χένρι δαγκώθηκε γιατί κατάλαβε ότι είχε πει πάρα πολλά. Δεν έδωσα σημασία. Θα απαντούσε στις ερωτήσεις μου αργότερα.
"Αν παρ'όλα αυτά πιστεύετε ότι μέχρι τώρα η ιστορία είναι εξωφρενική, περιμένετε μέχρι να ακούσετε και την συνέχεια. Γιατί από εδώ και πέρα είναι που αρχίζουν να γίνονται τα πράγματα πραγματικά περίεργα. Που είχα μείνει λοιπόν; Α, ναι..."
Μόλις είχα ξυπνήσει από έναν άσχημο και ταραγμένο ύπνο. Βλέποντας έξω από το παράθυρο, συνειδητοποίησα ότι είτε είχα κοιμηθεί πολύ λίγο είτε πάρα πολύ γιατί έξω ήταν πίσσα σκοτάδι. Κατέβηκα γρήγορα κάτω στο ισόγειο ώστε να δω σε τι κατάσταση βρισκόταν ο Χολμς και οι καλεσμένοι. Έτσι, έγινα άθελά μου αυτόπτης μάρτυρας μιας πολύ ενδιαφέρουσας σκηνής. Ο Κάιζαρ είχε βγάλει όπλο και κρατούσε τον Σακαμότο όμηρο σε μια γωνία.
"Σοβαρολογώ. Εάν πλησιάσετε θα τινάξω τα μυαλά του σχολιαρόπαιδου στον αέρα!"
"Δεν νομίζω ότι αυτό θα ήταν συνετό κύριε-", προσπάθησε να πει ο Χολμς.
"Σκασμός εσύ! Δεν πρόκειται να πεθάνω εδώ μέσα! Το ακούς; Αφήστε με να φύγω τώρα! Τώρα αμέσως!"
"Φυσικά, Σερ Κάιζαρ. Ότι επιθυμείτε. Γουάτσον πες στον κύριο Μάιλς να δημιουργήσει ένα άνοιγμα ώστε να βγει ο Σερ Κάιζαρ έξω."
"Και με τον όμηρο τι θα γιν-", προσπάθησα να πω αλλά το βλοσυρό βλέμμα του φίλου μου με έκανε να διακόψω την φράση μου και να φύγω γρήγορα ώστε να βρω τον κύριο Μάιλς. Ένα ανήσυχο δεκάλεπτο μετά επέστρεψα και ο κύριος Μάιλς άρχισε να ξηλώνει τις σανίδες από μια πόρτα.
"Ορίστε Σερ Κάιζαρ. Είστε ελεύθερος να φύγετε. Κανείς δεν θα σας εμποδίσει."
O Σερ Κάιζαρ δεν είπε κουβέντα. Σέρνοντας τον Σακαμότο από τον γιακά και σημαδεύοντας τον μονίμως με το όπλο, εξαφανίστηκε μέσα στην νύχτα.
"Φίλε, έλα τώρα, ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ;", αναφώνησε ο Ριονοσούκε εμφανώς ξενερωμένος. "Θα μπορούσε να γίνει εδώ μέσα ένα μακελειό πρώτης τάξης και εσύ σαν καλός ξενέρωτος Άγγλος τον αφήνεις να φύγει; Τι αίσχη είναι αυτά πια;"
"Θα συμφωνήσω εν μέρει με τον ψυχοπαθή. Γιατί τον άφησες να φύγει, κύριε Χολμς; Ήταν προφανές ότι είναι μπλεγμένος.", ρώτησε ο Αδόλφος.
"Φυσικά και είναι μπλεγμένος. Αφού τον βρήκατε λοιπόν, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να μάθετε και το γιατί είναι μπλεγμένος και θα καταλάβετε γιατί τον άφησα να φύγει. Τώρα, ήρθε η ώρα για ένα μικρό κουίζ. Μήπως ξέρει κανείς σας ποιο είναι το πραγματικό οικογενειακό όνομα του Σερ Κάιζαρ Λίντφαρντ;"
Κανένας δεν απάντησε.
"Θα σας πω μια ιστορία λοιπόν. Μια φορά και έναν καιρό, πολλά χρόνια πριν, όταν η πανούκλα σκότωνε ανθρώπους με τις χιλιάδες και ο κόσμος θεωρούσε ακόμα λογικό το να σφαγιάζει κόσμο στο όνομα ενός πανάγαθου Θεού ώστε να πάρει πίσω τους Άγιους Τόπους, όλος αυτός ο τόπος ελεγχόταν από μια οικογένεια το όνομα της οποίας μοιραζόταν και ο μακαρίτης ο οικοδεσπότης μας. Σε αυτόν τον βάλτο, λοιπόν, η οικογένεια Μόρτιμερ προκειμένου να προφυλαχτεί από τους Ουαλούς που λυμαίνονταν την περιοχή της, έχτισε δύο κάστρα: Ένα μεγάλο στο κέντρο του βάλτου, που αποτελούσε και την θέση ισχύος της οικογένειας και ένα μικρότερο κοντά στο δάσος, που δουλειά του ήταν να κρατάει τον δρόμο ασφαλή. Το μεγάλο κάστρο ερημώθηκε κατά την διάρκεια του δεκάτου ογδόου αιώνα και μόνο ο πύργος του παραμένει μέχρι σήμερα. Το μικρό όμως, λόγω των ίδιων οικονομικών δυσκολιών που ερήμωσαν το μεγάλο, πουλήθηκε σε μια οικογένεια εμπόρων που μόλις είχε κερδίσει τον πρώτο τίτλο ευγενείας της, την οικογένεια Λίντφαρντ. Με τα λεφτά από αυτήν την αγοραπωλησία, η οικογένεια Μόρτιμερ κατάφερε να χτίσει το κτίσμα στο οποίο βρισκόμαστε αυτήν την στιγμή. Τώρα, θα έλεγε κανείς ότι η οικογένεια Λίντφαρντ συνεχίζει να μένει ακόμα και σήμερα στο μικρό κάστρο δίπλα από το δάσος, κάτι το οποίο είναι όμως λάθος. Γιατί ένας απόγονος της οικογένειας Μόρτιμερ ονόματι Κάιζαρ Μόρτιμερ, αγόρασε κρυφά το κάστρο πριν από περίπου πέντε χρόνια. Προκειμένου όμως να μην μαθευτεί η πραγματική του ταυτότητα, συνέχισε να χρησιμοποιεί το όνομα της οικογένειας από την οποία το είχε αγοράσει."
"Άρα λέτε ότι ο Κάιζαρ βρισκόταν πίσω από όλα;", ρώτησε ο Σεμπάστιαν που είχε στο μεταξύ μπει στο δωμάτιο για να ξεσκονίσει τις παλιές βιβλιοθήκες.
"Φυσικά και όχι. Ο Σερ Κάιζαρ ήθελε να σκοτώσει τον άτεκνο λόρδο Φρέντερικ Μόρτιμερ ώστε να γίνει ο κύριος κάτοχος της περιουσίας του. Αγνοούσε βέβαια τόσο το ότι ο λόρδος Μόρτιμερ είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της όταν τον έδιωξαν από την Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών, όσο και το ότι υπάρχει μία εν ζωή συγγενής του λόρδου στο Λονδίνο με δεσμούς αίματος πιο ισχυρούς από τους δικούς του. Το ότι ήταν μέρος της πλεκτάνης είναι σίγουρο. Βοηθούσε τους υπόλοιπους δολοφόνους, οι οποίοι σαν αντάλλαγμα θα του έδιναν την περιουσία. Αλλά να είναι πίσω από όλα; Όχι, δεν το νομίζω, δεν είναι αρκετά έξυπνος. Το σχέδιο ίσως να ήταν δουλειά του άλλου μπλεγμένου στην υπόθεση που μόλις αποκαλύφθηκε, του σαφώς πιο έξυπνου Σακαμότο. Δεν γνωρίζω με σιγουριά όμως, γιατί δεν πρόλαβα να τον ερευνήσω ενδελεχώς ακόμα."
"Το ερώτημα παραμένει τότε, κύριε Χολμς. Αν τα ξέρατε όλα αυτά, γιατί τους αφήσατε να φύγουν; Γιατί να μην τους σκοτώσουμε εδώ και τώρα και να συνεχίσουμε;", ρώτησε ο Αδόλφος.
"Γιατί είναι προφανές που θα πάνε μέσα στην νύχτα. Και όταν φτάσουν, θα τους περιμένει μια μεγάλη έκπληξη που θα έχετε την τιμή να δείτε και εσείς οι ίδιοι σύντομα. Αλλά ξέρετε ποιο είναι το καλύτερο; Ότι οι υπόλοιποι συνεργοί τους που βρίσκονται εδώ μέσα αυτήν την στιγμή θα ξέρουν και θα δουν τα πάντα και δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα απολύτως. Τώρα, για μία και μόνη φορά, θα βγούμε έξω από την έπαυλη για λίγο ώστε να θαυμάσουμε το θέαμα.
Τότε ήταν που μου ήρθε η αναλαμπή. Το παράθυρο στην σοφίτα της έπαυλης έβλεπε βορειοδυτικά. Αυτό εννοούσε ο Χολμς όταν είπε ότι ο λόρδος Μόρτιμερ μας είχε βοηθήσει πολύ περισσότερο από όσο νόμιζα ότι μας είχε βοηθήσει.
Τα παρακάτω συνέβησαν στο κάστρο Λίντφαρντ και, ομολογουμένως, τα άκουσα πολύ αργότερα από τρίτο, οπότε μπορεί και να μην αληθεύουν πλήρως.
---------------------------------
Ένα μισάωρο αργότερα, ο Κάιζαρ και ο Σακαμότο έτρεχαν ακόμη μέσα στους βάλτους. Η βροχή είχε κοπάσει και πυκνή υγρή λάσπη είχε καλύψει τα πάντα. Ο Κάιζαρ κάτι πήγε να πει, αλλά ο Σακαμότο τον διέκοψε.
"Όχι εδώ. Θα μιλήσουμε όταν φτάσουμε στο κάστρο σου."
Φτάνοντας στο κάστρο έστριψαν αριστερά, προς τα παλιά μπουντρούμια, αποφεύγοντας την κύρια είσοδο. Έπειτα, ο Κάιζαρ πάτησε μια πέτρα στον τοίχο και μια μυστική πόρτα άνοιξε μπροστά του, Στην άλλη άκρη της πόρτας υπήρχε ένα διάδρομος στο τέλος του οποίου υπήρχε ένα μεγάλο πέτρινο δωμάτιο γεμάτο με παλιά έπιπλα. Ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι με επτά καρέκλες βρισκόταν στο κέντρο του και η μόνη πηγή φωτός ήταν το πρόσφατα αναμμένο τζάκι.
Πέρασαν μερικά λεπτά πριν αρχίσουν να μιλάνε, καθώς και οι δύο ανάσαιναν βαριά από την κούραση.
"Σας το είχα πει ότι μας είχαν καταλάβει, Σακαμότο! Και εσείς δεν κάνατε τίποτα!"
"Φυσικά και μας είχαν καταλάβει, ηλίθιο ζουλάπι. Ο Χολμς είναι ο καλύτερος ερευνητής στην Ευρώπη. Δεν γινόταν να μην καταλάβει τίποτα. Εξάλλου, αυτό ήταν το σχέδιο μας εξαρχής. Να καταλάβουν όλοι ότι είμαστε μπλεγμένοι."
"Μα μου υποσχεθήκατε ότι θα πάρω την περιουσία μου χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτα. Τώρα φαίνεται ότι ήσασταν προετοιμασμένοι να αποκαλυφθείτε!"
Γιατί νομίζεις ότι σε βοηθήσαμε, Κάιζαρ; Από την καλή μας την καρδιά; Σε είχαμε προειδοποιήσει από την αρχή ότι τα πράγματα θα ξεφύγουν από τον έλεγχό μας."
Ο Κάιζαρ δεν απάντησε.
"Ήξερες από την αρχή ότι οι εχθροί μας θα είναι μαζεμένοι σε αυτήν την συνάντηση. Για όνομα του Θεού, ήξερες ακόμα και ότι αυτός που την οργανώνει είναι ένας από αυτούς. Τι περίμενες; Να μπούμε εκεί μέσα και να μην συμβεί τίποτα;"
Ο Σακαμότο αναστέναξε και κοίταξε το ρολόι στον τοίχο.
"Είναι δώδεκα παρά δέκα. Δεν έχει νόημα να το σκεφτόμαστε άλλο. Ας ξεκουραστούμε τώρα και ας αναφέρουμε στον Αρχηγό αύριο τι έχει συμβεί."
Έπειτα ο Σακαμότο γύρισε να φύγει, αλλά προς έκπληξή του, είδε τον Κάιζαρ να παίρνει ένα σπαθί από τον τοίχο και να τον σημαδεύει με την μύτη του.
"Τι νομίζεις ότι κάνεις;", ρώτησε απειλητικά ο Σακαμότο.
"Θα σε συλλάβω και θα σε παραδώσω στον Χολμς. Έπειτα, θα ζητήσω την περιουσία του Φρέντερικ ώστε να του πω μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια."
"Με ποιους τολμάς να τα βάλεις, ανόητε χωριάτη; Ξέρεις ποιοι είμαστε; Έχεις την παραμικρή ιδέα τι μπορούμε να σου κάνουμε;"
"Δεν ξέρω για αυτόν αλλά εγώ είμαι πολύ περίεργη να δω τι θα του κάνετε, πάντως.", απάντησε μια γυναικεία φωνή.
Ο Κάιζαρ και ο Σακαμότο γύρισαν ξαφνιασμένοι. Πάνω σε μια συρταριέρα καθόταν η Πάπρικα.
"Σας ξάφνιασα τόσο πολύ που χάσατε και οι δυο τον τσαμπουκά σας; Τι έγινε; Τι θα του κάνετε τελικά;"
"Αυτό που θα του κάνουμε δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα κάνουμε σε εσένα!", απάντησε ο Σακαμότο γεμάτος οργή.
"Και αυτό που θα σας κάνω εγώ είναι έκπληξη!", είπε η Πάπρικα κοιτώντας το ρολόι.
Απέμεναν πέντε λεπτά μέχρι τα μεσάνυχτα και βλέποντάς το, η κοπέλα χαμογέλασε.
"Οι Ιωαννίτες στέλνουν τα χαιρετίσματά τους.", είπε τελικά και το χαμόγελό της πλάτυνε. "Στα τσακίδια."
---------------------------------
Ήμασταν όλοι έξω όταν συνέβη. Εκεί που κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό επικρατούσε το απόλυτο σκοτάδι, ξαφνικά μέσα στον βάλτο εμφανίστηκε μια κοκκινοκίτρινη φωτιά που κατέληξε σε μια εντυπωσιακή έκρηξη και ένα τρομακτικό μπουμ που τάραξε την νύχτα. Ο πύργος των Λίντφαρντ, κρησφύγετο του Κάιζαρ Μόρτιμερ και των συνεργών του, τινάχτηκε στον αέρα μαζί με τον ίδιο και τον Σακαμότο.
Όσο οι άλλοι χάζευαν την έκρηξη, ο Χολμς μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω. Κάτι μου έλεγε ότι δεν θα περνούσαμε την αυριανή μας μέρα στην παλιά έπαυλη του βάλτου.
---------------------------------------------
1 ) OdyMonaxos - Kenshiro (Hokuto no Ken) Αθώος
2 ) Babba - Ryonosuke Uryu (Fate/Zero)
3 ) Vagelio - Tarou A. Priapus (Priapus)
4 ) Fallen Mpougatsa - Kaisar Lidfard (Shingeki no Bahamut) Δολοφόνος
5 ) The Gunsmasha - Sakamoto (Sakamoto desu ga?) Δολοφόνος
6 ) Black Kaiser - Urahara Kisuke (Bleach)
7 ) Kalamaris - Furudo Erika (Umineko no naku koro ni) Αυτοκτονημένος Αθώος
8 ) John Crabs - Mr Satan (Dragon Ball series)
9 ) Zane - Gandharva (Kubera) Αθώος
10) Black Rock - Okosan (Hatoful Boyfriend)
11) Lord Leon - Korosensei (Assassination Classroom)
12) Takayama Yuichi - Nishijou Takumi (Chaos;Head, τo VN, όχι το anime, αυτό είναι σκουπίδι και κάνουμε πως δεν υπάρχει.)
13) Ghostprince - JOHHJJ JOJOH HJJ (Terra Formars) Αθώος
14) Keito - Paprika (Paprika) Αθώος
15) Mika.siam - Hikigaya Hachiman (My teen romantic comedy SNAFU)
16) Kamui - Pegasus (Oyasumi Punpun) Αθώος
17) demonicMC - Jotaro Kujo (JoJo's Bizzare Adventure)
18) zennith666 - Favaro Leone (Shingeki no Bahamut:Genesis)
19) Jorg - Adolf Reinhard (Terra Formars)
20) Fandom - Abe (Kuso Miso Technique)
21) The Tragic Prince - Frederica Bernkastel (Umineko no naku koro ni)
22) πίου-πίου - Sebastian Michaelis (Kuroshitsuji)
23) Theodore - Kuranosuke Koibuchi (Kuragehime)
24) Mad Hatter - Shun Kurosaki (yu-gi-oh Arc-V)
---------------------------------------------
(Μπαίνοντας μέσα στο ιδιαίτερα τακτοποιημένο και καθαρό σε σχέση με τις άλλες μέρες δωμάτιο, παρατηρείτε ότι ο μόνος που βρίσκεται μέσα είναι ο Σεμπάστιαν ο μπάτλερ που καθαρίζει τα πιάτα για το πρωινό. Ο Χολμς δεν φαίνεται πουθενά).
Sebastian Michaelis (neither your host nor your GM)

Καλημέρα σας. Ο κύριος Χολμς με ειδοποίησε ότι θα λάμπει σήμερα δια τη απουσίας του από την καθιερωμένη συνάντησή μας για λόγους που προτίμησε να μην διευκρινίσει. Μου είπε επίσης να σας συγχαρώ για τις χθεσινές σας επιδόσεις. Τώρα, παρακαλώ, μην ντρέπεστε. Σερβιριστείτε το πρωινό όσο είναι ακόμα ζεστό. Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει επίσης και τσάι piccadilly.
(πίου-πίου, δεν πειράζει που στον δανείστηκα για λίγο, έτσι; )
Η νύχτα πέφτει το Σάββατο στις 19.00.
Edited by Osama Bin Laden, 31 December 2014 - 02:23.