“Τι στο καλό; Ψηφίζεις τον εαυτό σου;” ρώτησε ο Onizuka.
“Κισισι.. σισισισί. Γιατί να μην το κάνω άλλωστε Onizuka; Ο καθένας θα έλεγε πως έχω χάσει ήδη το παιχνίδι και όπως φαίνεται όλοι σας διψάτε πολύ περισσότερο για αίμα από εμένα.”
“Ώστε εσύ ήσουν πίσω από όλα αυτά;” ρώτησε ο
Craft και τράβηξε το όπλο του.
“Δεν το νομίζω.”

Μια γνώριμη φωνή ακούστηκε από την είσοδο της πόρτας και οι καλεσμένοι γύρισαν έκπληκτη προς το μέρος της. Ο πρίγκιπας Baka είχε εμφανιστεί μπροστά τους για πρώτη φορά με σάρκα και οστά.
“Είναι η αλήθεια πως μόνο η Α’ ομάδα δρούσε αρχικά κάτω από τις εντολές μου, οπότε δεν μπορώ να γνωρίζω τα μέλη της δεύτερης. Παρόλα αυτά αν λάβουμε υπόψιν την συμπεριφορά της μέχρι τώρα, είναι σχεδόν ξεκάθαρο πως δεν έλαβε μέρος στις δολοφονίες που έλαβαν χώρα τη νύχτα. Όχι μόνο επειδή ήταν πολύ προκλητικό να παίρνει μέρος στο λιντζάρισμα της ημέρας, αλλά λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η Β’ ομάδα ήθελε το κεφάλι μου, τα πράγματα θα ήταν πολύ εύκολα μιας και είχε τις περισσότερες πιθανότητες από όλους να με προσεγγίσει. Σωστά, Nanami;” ρώτησε χαμογελώντας ο
Πρίγκιπας.

“Τι εννοείς, Πρίγκιπα;” ρώτησε Sado.
“Σισισί… Φαίνεται πως ήρθες διαβασμένος, πρίγκιπα. Βρήκες επιτέλους τα κότσια να εμφανιστείς ή νιώθεις πιο ασφαλείς να έχεις τους μπράβους σου δίπλα σου πλέον;» χαμογέλασε πλατιά η
Nanami. “Αφού ξέρεις όμως τόσα πολλά, μάλλον θα ξέρεις ότι δεν πρόκειται να πέσω έτσι.”
Μια παράξενη λάμψη εμφανίστηκε γύρω από την
Nanami, μια λάμψη που δεν ήξερε σχεδόν κανένας τι ήταν. Ανασήκωσαν τα φρύδια τους εντυπωσιασμένοι, λίγο πριν ο Tiger τους φωνάξει να πέσουν κάτω. Τι δουλειά είχε αυτή η
Nanami με την δύναμη του; Ήταν Next;
“Πέστε όλοι κάτω!” φώναξε ο
Craft ενώ προσπαθούσε να συγκρατήσει με νύχια και με δόντια την μανιασμένη κοπέλα.
“Τι στο καλό κάνετε, *^%*^%^; Από πού κι ως πού ένας βασιλιάς θα γονατίσει για-“ άρχισε να λέει ο Gilgamesh.
“Τι σημασία έχει που είσαι βασιλιάς; Όχι τι σημασία έχει; Δεν βλέπεις ότι θα πεθάνουμε όλοι εδώ μέσα. Ας με ξυρίζανε; Ας πέθαινα από fangirls; Ας γινόμουν και κότα; Γιατί είμαι ο μόνος που πρέπει να πεθάνω έτσι;» τσίριξε ο Shinpachi ενώ προστάτευε τον εαυτό του.
“Πρίγκιπα Ba… ka… φύγετε… από… εδώ…” είπε με δυσκολία ο
Craft ενώ η
Nanami τον είχε πιάσει γερά από τον λαιμό.
Σύντομα όμως η λάμψη γύρω από τη
Nanami έσβησε και παραξενεμένη άφησε τον
Craft να πέσει το έδαφος.
“Φαίνεται πως ήταν άχρηστη ικανότητα τελικά,” είπε.
“Έι!”
“Τι να γίνει; Γιατί να χρησιμοποιήσεις μία άλλωστε, όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις άλλους για να βγάλουν το φίδι από την τρύπα για εσένα; Εσύ πρέπει να ξέρεις από αυτά, Πρίγκιπα...” Αναρωτήθηκε φωναχτά και ανασήκωσε τους ώμους.
"Nanami..."

...with great power comes great responsibility"
"Κι εσύ γιατί δεν το ακολουθείς αυτό;" φώναξε από μακριά ο Shinpachi.
Έντρομοι οι εναπομείναντες καλεσμένοι είδαν έναν-έναν, αθώους και δολοφόνους να ζωντανεύουν και πάλι μπροστά από τα μάτια τους. Ο
Faust μπορεί να είχε πεθάνει με ανορθόδοξο τρόπο αλλά της είχε αφήσει πίσω μια πολύτιμη ιδιότητα. Δεν είχαν καμία ελπίδα απέναντι σε όλους αυτούς. Το γέλιο της
Nanami αντηχούσε στο σαλόνι και τους διαδρόμους και οι καλεσμένοι έβλεπαν το τέλος τους να πλησιάζει.
“Εκπληκτική δύναμη. Δύσκολα συναντάς κάτι τέτοιο σε άλλους γαλαξίες,” είπε εντυπωσιασμένος ο
Πρίγκιπας.
“Ναι, θα έλεγε κανείς πως-“
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια της. Έπιασε τον λαιμό της και άρχισε να βήχει ασταμάτητα μέχρι που άρχισε να βγαίνει αίμα από το στόμα της. Η δύναμη που είχε αποκτήσει ήταν αξιοζήλευτη, μα δεν μπορούσε να τη χειριστεί ο καθένας και μάλιστα χωρίς σωστό συμβόλαιο. Έτσι, μέσα σε λίγα λεπτά, ρούφηξε μέχρι και τα τελευταία λεπτά ζωής που της είχαν απομείνει.
“Κίσισισι…” γέλασε λίγο πριν πεθάνει. “Καλή τύχη…
ελπίζω ο δολοφόνος που απέμεινε να σας καθαρίσει μέχρι τον τελευταίελπίζω ο τελευταίος δολοφόνος να σας καθαρίσει μέχρι τον τελευταίο!” τους καταράστηκε
Και με αυτά τα λόγια άφησε την τελευταία της πνοή και τα σώματα όσων είχε προσπαθήσει να ζωντανέψει σάπιζαν στο πλάι της.
“Τι; Τελείωσε κιόλας;” αναφώνησε ξαφνιασμένος ο πρίγκιπας. “Τι βαρετό… Δεν είχαμε ούτε μια δυνατή σκηνή!”
“Αυτό σε νοιάζει εσένα;” φώναξε βαριανασαίνοντας ο
Craft.
‘Άλλος ένας αθώος είχε χαθεί και ο δολοφόνος που είχε απομείνει γελούσε κρυφά ανάμεσά τους…
____________________________________________________________________________Jeez... that was long. Η πολλή βαρεμάρα φταίει.Περιμένω μήνυμα από ομάδα Β' μέχρι αύριο στις 13:00