Jump to content


Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR!


Sign In 

Create Account
Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR, ένα ελληνικό forum για τα anime, τα manga και την ιαπωνική κουλτούρα. Βλέπετε την ιστοσελίδα μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας! Η εγγραφή σας στην διαδικτυακή κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να ψηφίσετε σε δημοσκοπήσεις, να πάρετε μέρος σε διαγωνισμούς μας και πολλές άλλες επιπλέον υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη σας. Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και φυσικά δωρεάν. Ελάτε και εσείς στην κοινότητά μας σήμερα!

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
 

Photo
- - - - -

NEW FAN FIC: Η γέννηση του τάγματος


  • Please log in to reply
5 replies to this topic

#1 monesias

monesias

    Get the Varisteis ready..

  • Members
  • 56 posts

Posted 13 January 2012 - 13:49

Οι αμμοθύελες ήταν συχνές στον Τατουίν, όλοι οι ντόπιοι το ήξεραν αυτό. Ο Μπάντιον όμως δεν το γνώριζε. Η ολοκαίνουρια ρόμπα του φτιαγμένη από το καλύτερο ύφασμα του ‘Εξω δαχτυλίου, μαστιγωνόταν από την τραχιά άμμο.

«Βιάσου αλλιώς θα σε αφήσω εδώ» φώναξε προς την άλλη μαυροντυμένη φιγούρα και σχεδόν έτρεξε προς την μικρή πύλη του Μός Άισλυ.

«Ναι δάσκαλε.» απάτησε βαριεστημένα σχεδόν ο άλλος και ακολούθησε τον Μπάντιον, χρησιμοποιώντας τη δύναμη για να αυξήσει την ταχύτητα του.

Οι 2 Σίθ κάλυψαν τα 20 περίπου μέτρα προς την πύλη μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Μπροστα τους στεκόταν ένας Γκαμμόριαν τόσο παχύσαρκος που οι 2 χαυλιόδοντες του ήταν σχεδόν θαμμένοι από τα τεράστια παραμάγουλα του.

«Ποιος ο λόγος της επίσκεψης σας άνθρωποι.» είπε το πλάσμα σε σπαστά Basic.

«Ο λόγος της επίσκεψης μας δεν σε αφορά γουρουνόφατσα. Τώρα κάνε στην άκρη!» ήρθε η εκνευρισμένη απάντηση του Μπάντιον.

«Και ποιος νόμιζεις ότι είσαι εσυ που διατάζεις εμένα;» Ένα τσεκούρι εμφανίστηκε στα χερια του Γκαμοριανού τόσο γρήγορα που θα εξέπληττε ακόμα και βετεράνο πολεμιστή.

«Αφέντη…δεν χρειάζεται να μαλλώσουμε» μπήκε στη μέση ο πιο νέος Σίθ. Παρά την εμπειρία του, ο δάσκαλος του είχε την υπομονή και το πείσμα ένος Χάτ.

«Σιωπή Χέιροθ, δεν θα άφησω ένα γουρούνι να μου μιλάει έτσι» φώναξε ο Μπάντιον και έσφιξε τη δεξιά του παλάμη. Ένας ρόγχος ακούστηκε από την πλευρά του Γκαμοριανού ο οποιός σωριάστηκε στο πάτωμα κρατώντας το λαιμό του.

«Πρεπει να προσέχεις πώς μιλάς σε έναν άρχοντα των Σίθ. Έχε χάρη που δεν θέλω να γίνει ντορός αλλιώς θα σε σκότωνα χωρίς δισταγμό» είπε ο Σίθ και γύρισε την πλάτη του. «Έλα Χέιροθ, θα αργήσουμε»

«Δάσκαλε, αν μου επιτρέπεις, ποιος ο λόγος να προσγειωθούμε έξω από το Μος Άισλυ αν με την πρώτη ευκαιρία αποκαλύπτουμε ποιοι είμαστε; Αυτό το πλάσμα θα μιλήσει για την εμφάνιση μας εδώ.»

«Ανόητε μαθητή μου.» ξεφύσηξε δυνατά ο Μπάντιον. «Αν ήσουν λίγο πιο προσεκτικός θα ένιωθες ότι αυτό το γουρούνι είναι τόσο δειλό που δεν πρόκειται να μιλήσει σε κανέναν για μας. Ούτε στην ίδια του τη μάνα. Τώρα άς πηγαίνουμε!»


Εξαιτίας της αμμοθύελας απεδείχθη εξαιρετικά δύσκολο για τους 2 Σίθ να βρουν την καντίνα. Μέτα από 10 λεπτά σιωπηλής περιπλανήσεως ο Χέιροθ κραύγασε θριαμβευτικά «Να τη δάσκαλε!»

«Σκάσε ανόητε, μη φωνάζεις!»

«Συγγνώμη…» ψιθύρισε ο νεαρός. Πρέπει να ήταν κοντά στα 14. Στο πρόσωπο του ήταν σαν να γινόταν μια μάχη μεταξύ ενήλικα και παιδιού. Τα μπλε μάτια του είχαν μία ζωηρή παιχνιδιάρικη όψη και οι φακίδες που πιτσίλιζαν τα μάγουλα του μαρτυρούσαν την ηλικία του. Από την άλλη, το ανέκφραστο ,σχεδόν παγωμένο στόμα του, το αρκετά μεγάλο για την ηλικία του ύψος όπως και η γενικότερη στάση του σώματος του, θα έκαναν τον καθένα να πιστεύει ότι στέκεται μπροστά σε έναν ενήλικα. Ο νεαρός περνούσε ένα κεφαλί τον Αφέντη του ο οποίος κόντευε τα 30. Το σημαδεμένο πρόσωπο του και τα πρόσφατως γκριζαρισμένα μαλλιά του τον έκαναν να μοιάζει με μεσήλικα.

Οι 2 Σίθ μπήκαν στη μικρή ετοιμόροπη καντίνα. Μετά από μια επισκόπηση του χώρου, ο Μπάντιον βρήκε το κατάλληλο τραπέζι. Βρισκόταν 3 μέτρα δεξιά της εξόδου, μακριά από τα τραπέζια στα οποία παιζόταν παζαακ και που ήταν μαζεμένοι οι περισσότεροι θαμώνες.
Με το που κάθισαν, ένα θηλυκό Τουίλεκ περπάτησε προς το μέρος τους.

«Γείά σας τι θα πάρετε» ρώτησε ναζιάρικα και το λέκκου της ταλαντεύοταν.

«Ένα κορελλιάνο ουίσκι και για τον μικρό από εδώ γάλα από Μπάνθα» πετάχτηκε ο Μπάντιον, κοιτώντας έντονα τον μαθητή του για να δει την αντίδραση του.

Μία κοινή πρακτική του δασκάλου του ήταν να τον προκαλεί και υπονομεύει σε
ότιδήποτε. Ο Χέιροθ το είχε συνηθίσει πλέον.

‘Εγνεψε με ψεύτικη ευγνωμοσύνη προς το δάσκαλο του. Μέσα σε λίγα λεπτά το Τουίλεκ είχε φέρει τα ποτά τους και ο Χέιροθ είχε ορμήξει στο γάλα όπως ένας άνθρωπος της άμμου ορμάει σε ένα άγριο Μπάνθα. Η γεύση που άφησε στο στόμα του ήταν πηχτη αλλά αρκετά γλυκιά.
Έριξε ένα βλέμμα στον αφέντη του και τον είδε να καρφώνει με το βλέμμα του αυτόν που μόλις είχε μπεί στη καντίνα.
«Αυτός είναι» ακούστηκε μια φωνή στο μυαλό του και ο Χέιροθ άφησε το ποτήρι με το γάλα όσο πιο νωχελικά μπορούσε.
Ο άνθρωπος τους κοίταξε με το που μπήκε αλλά δεν ήρθε προς το μέρος τους. Πήγε πρώτα προς τον ένοικο του μαγαζιού και συνομίλησε μαζί του. Τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη και αφού χούφτωσε την Τπουίλεκ σερβιτόρα περπάτησε προς το τραπέζι τους.
«Μπάντιον! Χρόνια και ζαμάνια αδελφέ μου. Έχω να σε δώ από τότε που σαλιάριζες με εκείνη τη νοσοκόμα στο αναρρωτήριο μετά τη μάχη στο Άλντερααν.» είπε ο άντρας και έσιαξε την ξανθιά φράντζα που έπεφτε στο πρόσωπο του.

« Κόψτα ‘αδελφε’ Γιόχαν σε ξέρω, άτιμε γιέ σάυρας!» είπε ο Μπάντιον χτυπώντας στον ώμο τον παλιό του φίλο.
Οι 2 είχαν πολεμήσει μαζί τα πρώτα χρόνια της εμφάνισης της αυτοκρατοριάς, όταν ο Μπάντιον ήταν ακόμα μαθητευόμενος και ο Γιόχαν στρατιώτης της αυτοκρατοριάς. Τώρα μπροστα τους στεκόταν ένας από τους πιο ικανούς μυστικούς πράκτορες.

« Και ποιος είναι ο μικρός;» ρώτησε ο Γιόχαν καρφώνοντας με τα μαύρα υπολογιστικά μάτια του το Χέιροθ.

«Ο νέος μου μαθητής.»

«Ελπίζω να αποδειχτείς καλύτερος δάσκαλος από τον δικό σου»

«Ας τα αφήσουμε αυτά τωρα» είπε ο Μπάντιον αφήνωντας κάτω το ποτήρι του, ένδειξη ότι η μάσκα του ‘παλιόφιλου΄είχε αντικατασταθεί από αυτή του ‘Σίθ’.

«Τι νέα κυκλοφορούν στην πιάτσα των λαθρέμπορων για το θέμα των φυγάδων Τζεντάι;»

«Πολλες φήμες κυκλοφορούναλλά ελάχιστα από αυτά που άκουσα είναι αξιόπιστα. Άλλοι λένε ότι η ομάδα με επικεφαλή των Στήβ Ρόγκ έχει καταφύγει στον Ρίσι και κρύβονται στην αχανέστατη ζόυγκλα. Ο Ντέιβ Φόρντ ορκίζεται στη μάνα του ότι τον πλησίασαν και τον πλήρωσαν για να τους φυγαδεύσει στον Τάιθον. Δεν μπορώ όμως να είμαι σίγουρος για τίποτα από αυτά αν δεν μάθω πρώτα γιατί τους κυνηγάς.»

Ο Μπάντιον κοίταξε τον παλιό του φίλο για μερικά δευτερόλεπτα. Από τη μία πλευρά η καρδιά του του έλεγε να τον εμπιστευτεί αλλά η σκοτείνη του πλευρά ψιθύριζε Ο μόνος που πρέπει να εμπιστεύεσαι είναι ο εαυτός σου. Τελικά αποφάσισε να αποκαλύψει κάποια πράγματα στον λαθρέπμπορο.

«Ό Στηβ Ρόγκ έχει στην κατοχή του ένα κειμήλιο Σίθ, πολύτιμο για το συμβούλειο. Ένα σκήπτρο διακοσμημένο με κόκκινα κρύσταλλα.»
Ο Γιόχαν χαμογέλασε στην αρχή και μετά ξέσπασε σε ένα χαμηλόφωνο γέλιο.

«Πού είναι το αστεό, ανόητε» ρώτησε εκνευρισμένος ο Μπάντιον.

«Χαχαχα, γελάω για 2 λόγους φίλε μου. Πρωτον, γιατί απορώ πως αφήσατε έναν Τζεντάι να κλέψει ένα τέτοιο αντικείμενο και δεύτερον γιατί πρόσφατα αγόρασα το συγκεκριμένο αντικείμενο από έναν μεθύστακα λαθρέμπορο.
«Πως!» ρώτησε άναυδος ο Μπάντιον ανικάνος να κλείσει το σαγόνι του.

«Ο ανόητος μου είπε ότι το βρήκε στα ερείπια του ναού των Τζεντάι και προσπάθησε να μου το ακριβοπουλήσει αλλά κατάφερα να το πάρω για μόλις 2000 κρέντιτς!»

«Ένα μάυρο σκήπτρο με κόκκινους κρύσταλλους και με ένα μάυρο κρύσταλλο στην κορυφή; Είσαι σίγουρος;»

«Ναι, αυτό είναι!»

«Και δεν σκέφτηκες να μου το πείς νωρίτερα! 3 μήνες βρίσκομα στο κυνήγι για να το βρώ!»

«Άλλη φορά να μου λές από την αρχή τι ψάχνεις αν θές τη βοήθεια μου. Άντε πάμε τώρα στο σκάφος μου.» είπε ο λαθρέμπορος και σηκώθηκε κλείνωντας το μάτι στον Χείροθ. «Προτείνω να αφήσεις τον μικρό εδώ. Ξέρω εξ εμπειρίας ότι θα περάσει καλά με την Ύγκριτ.» κοίταξε με νόημα τη κοπέλα που στεκόταν στο διπλανό τραπέζι, και τους κοιτούσε με ένα βλέμμα λαγνείας.

«Δεν έχει έρθει εδώ για ευχαρίστηση.» έκοψε τη συζήτηση ο Μπάντιον σβήνωντας τις ελπίδες που είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται στο μυαλό του νεαρού.
«Κρίμα…» σιγομουρμούρισε ο Γιόχαν.

Έξω, η αμμοθύελα είχε κοπάσει και έτσι μπόρεσαν να βρούν έυκολα το δρόμο τους προς το υπόστεγο των σκαφών.

«Έχω νοικιάσει ιδιωτικό υπόστεγο» τους είπε και τους οδήγησε δεξιά από την ανοιχτωσιά όπου όλα τα υπόλοιπα σκάφη ήταν προσγειωμένα. Η μυρωδιά ψυκτικού υγρού και καυσίμων ήταν αποπνικτική αλλά παράδοξα ευχάριστη για τον Χέιροθ.
Μακάρι να μην μου μιλούσε η δύναμη. Τότε θα γινόμουν ένας απλός πιλότος όπως πάντα επιθυμούσα.
Από τότε που μπορούσε να θυμηθεί τον εαυτό του, ο Χέιροθ κοιτούσε τον ουρανό του Νρόμουντ Κάας, παρατηρώντας τα σκάφη της σειράς Φιούρυ καθώς έσκιζαν τον ουρανό. Ακόμα και όταν ανακαλύφθηκε το ταλέντο του, ο Χέιροθ παρακαλούσε το πατέρα του να μην τον στείλει στην ακαδημία των Σίθ. Η γροθιά που του έδωσε εκείνη τη μέρα πονάει ακόμα και σήμερα, με διαφορετικό τρόπο.

«Έφτασαν στην είδοδο του υπόστεγου 13 και ο Γιόχαν πληκτρολόγησε έναν κωδικό στην οθόνη αφής που στεκόταν εκεί δίπλα. Ένα μπίπ ακούστηκε και η τεράστια πόρτα άνοιξε σφυρίζοντας.

Το σκάφος του Γιόχαν ήταν εμπορικό της σειράς XS ιδανικό για λαθρεμπόριο κυρίως λόγω του περίπλοκου σχεδιασμού του μηχανοστάσιου που επέτρεπε στους επίδοξους τεχνίτες να δημιουργήσουν μυστικές καταπακτές και ντουλάπια.

«Βλέπω ότι ακόμα οδηγείς αυτή τη σαβούρα» τον κορόιδεψε ο Μπάντιον σουφρόνωντας τη μύτη του σαν το θέαμα να τον αηδίαζε.

Ο λαθρέμπορος τον αγνόησε και προχώρησε προς την ανοιχτή ράμπα του σκάφους του.
Εκείνη τη στιγμή, ένα κύμα κινδύνου έλουσε τον Μπάντιον. Η Δύναμη τον προειδοποιούσε για κάτι. Αλλά για τι;

«Άντε βιάσου και δείξε μου αυτό το αντικείμενο» σχεδόν έκρωξε προς τον Γιόχαν ενώ το χέρι του πήγε ενστικτωδώς στο φωτόσπαθο του. Ο Χέιροθ έπιασε την κίνηση του δασκάλου του και τον μιμήθηκε, αγγίζοντας τις λαβές των 2 δικών του σπαθιών.

Ο λαθρέμπορος γύρισε και τον κοίταξε. «Όχι τόσο γρήγορα Μπάντιον. Νομίζω ότι πρώτα πρέπει να σου γνωρίσω κάτι φίλους.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένας κλίκ και ξαφνικά 3 άτομα εμφανίστηκαν από το πουθενά, κλείνοντας σε ένα τρίγωνο το δίδυμο των Σίθ. Και οι 3ς φιγούρες έιχαν φωτόσπαθα στα χέρια τους τα οποία ενεργοποίησαν ταυτόχρονα, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με την μυρωδιά του όζοντος.
Συσκευές απόκρυψης καταράστηκε σιωπηλά ο Μπάντιον

«Σε χαιρετώ Ντάρθ Μπάντιον, νομίζω ότι ξέρεις ποιος είμαι» είπε ο άντρας μπροστά από τον Σίθ.

«Ρόγκ» γρύλισε ο Μπάντιον και ενεργοποίησε το φωτόσπαθο του.

«Τζόχβα και Λούκ εσείς αναλάβετε τον άλλο, και θυμηθείτε τους θέλουμε ζωντανούς»

«Ναι δάσκαλε είπαν και οι 2 ταυτόχρονα. Ό Λούκ ήταν άνθρωπος και ό άλλος ήταν απο την φυλή των Μιραλούκα, των τυφλών ανθρωποειδών που χρησιμοποιούσαν τη δύναμη για να βλέπουν. Μία λευκή κορδέλα κάλυπτε το σημείο των ματιών του.

«Θα σε κομματιάσω και μετά σειρά έχει εκείνος ο προδότης!» ουρλίαξε ο Μπάντιον και έκανα ένα πρόσθιο άλμα καλύπτωντας την απόσταση από τον Ρόγκ. Ξεκίνησε την μάχη με μία σειρα άργων μα δυνατών χτυπημάτων. Ο Ρόγκ δεν δυσκολέυτηκε να τον αποκρούσει κάνοντας χρήση του Σορέσου της αμυντικής φόρμας. Έπειτα, πέρασε στην αντεπίθεση και αφού απέκρουσε ένα πλάγιο χτύπημα, σύρθηκε στα αριστερά και σημάδεψε το πόδι του αντίπάλου του. Το φωτόσπαθο του Μπάντιον όμως κατέβηκε αστραπιάια και απέκρουσε.



Εντωμεταξύ οι αλλοι 2 Τζεντάι επιτέθηκαν ενάντια στον Χειροθ, ό Λουκ με διπλό μπλέ φωτόσπαθο και ο Τζόχβα με απλό. Ο Χέιροθ απέκρουε το ένα χτύπημα μετα το άλλο οπισθοχωρόντας. Το διπλό σπαθί, παρότι πολλοί πιστεύουν ότι δίνει πλεονέκτημα στην πραγματικότητα περιορίζει το χρήστη σε ορισμένες κινήσεις και τον δυσκολεύει όταν μάχεται μαζι με σύμμαχο. Έτσι, ο Σίθ εκμεταλλέυτηκε αυτό το άνοιγμα μεταξύ των 2 και επικεντρώθηκε στον Λούκ. Αυτός φαινόταν ικανότερος.

Ο Μιραλουκιανός δεν φαινοταν να κατέχει τίποτα άλλο περα από τις βασικές κινήσεις του Νιμάν, της 6ης φόρμας. Τα χτυπήματα του ήταν τόσο προβλέψιμα και τυποπιοημένα που ο Χέιροθ σχεδόν μηχανικά τα απέκρουε με το ένα σπαθί ενώ με το άλλο συνέχιζε την επίθεση εναντίον του Λούκ. Τώρα τον είχε στριμώξει.
Ο Τζεντάι, αγανακτισμένος από τις συνεχόμενες αποκρούσεις του νεαρού Σίθ, επιχείρησε να κατεβάσει κατακόρυφα το σπαθί του στον αντίπαλο του. Αυτην την ευκαιρία περίμενε ο Χέιροθ.
Αφού έσπρωξε μακρία τον Τζόχβα με τη Δύναμη, έστριψε προς τα δεξιά το σώμα του και κατέυθυνε τα 2 σπαθιά του για να χτυπήσει. Όπως το περίμενε, με τη σύγκρουση των σπαθιών, το σώμα του Λούκ παρασύρθηκε από τη δύναμη του χτυήματος του και έγειρε στα αριστερά, αφήνωντας τη δεξιά του πλευρά ακάλυπτη.

Νίκη! σκέφτηκε ο Σίθ καθώς τα σπαθιά του ετοιμάζονταν να βυθιστουν στη σάρκα του Τζεντάι.
Είχε υποτιμήσει όμως τον Μιραλουκιανό. Λίγα εκατοστά πριν τα σπαθιά βρουν σάρκα, ένα συρματένιο πλέγμα τα τύλιξε, παγιδεύοντας τα χέρια του Χέιροθ. Γύρισε κι είδε ότι τα σκοινιά έβγαιναν από μία συσκευή στο βραχίωνα τουΤζόχβα. Εκείνη τη στιγμή, ο Τζόχβα τον τράβηξε, κάνοντας τον να χάσει την ισορροπία του και τον τύλιξε με το πλέγμα. Τα φωτόσπαθα έπεσαν από τα χέρια του.


Λίγο πιο πέρα, η μάχη του Μπάντιον με τον Στηβ Ρόγκ μαινόταν χωρίς να ξεχωρίζει κάποιος.Και οι δύο εκάναν χρήση του Ατάρου, της 4ης φόρμας και κινούνταν με τέτοια ταχύτητα που με το ζόρι ξεχώριζαν τα πρόσωπα τους. Ο Ρόγκ κατάλαβε τότε ότι δεν μπορεί να νικήσει τον αντίπαλο του σε απευθείας σύγκρουση. Για αυτό άρχισε να υποχωρεί σταδιακά προς το μέρος των 2 συντρόφων του. Ο Λούκ κατάλαβε την πρόθεση του πρώην Δασκάλου του και όρμηξε μπροστά να βοηθήσει.

«Συγγνώμη μικρέ» είπε ο Τζόχβα καθώς πατούσε ένα κουμπί στο μηχάνημα που είχε στο βραχίονα. Το πλέγμα αποκόπηκε από τη συσκευή και άρχισε να τσίρτσιρίζει από τα βόλτ ηλεκτρισμού που άρχισαν να παράγονται από το πλέγμα. «Αυτό θα σε κρατήσει για λίγο.»

Τώρα η έκβαση της μονομαχίας ήταν καθαρή και ο Μπάντιον το κατάλαβε. Δεν μπορώ να πολεμήσω 3ς ταυτόχρονα

‘Εκανε ένα άλμα πίσω για να αποκτήσει χώρο και σήκωσε τα χέρια του προς τα πάνω Αυτό θα σας καθυστερήσει

Ο ήχος της πέτρας που ραγίζει έγινε αντιληπτός και οι 3ς Τζεντάι έστρεψαν το κεφάλι τους προς τα πάνω. Κομμάτια της πέτρινης οροφής είχαν και έπεφταν καταπάνω τους. Και οι 3΄ς έπεσαν στα δεξιά για να αποφύγουν τις πέτρες.
Όταν κατακάθισε η σκόνη, ο Ρόγκ είδε τον Μπάντιον να τρέχει προς το άνοιγμα του υπόστεγου. «Δεν πρέπει να μας ξεφύγει!» φώναξε αλλά η φωνή του καλύφθηκε από τον ήχο ένος λειζερ πιστολιού.
Μια κραυγή πόνου ακούστηκε και ο Σίθ σωριάστηκε μπρούμυτα στο πέτρινο δάπεδο.
«Ωραία βολή Γιόχαν» επιδοκίμασε ο Ρόγκ καθώς έδενε τα χέρια του Σιθ με χειροπέδες.
«Σε παρακαλώ, δεν υπηρετήσαμε στις ειδικές δυνάμεις της αυτοκρατορίας για το τίποτα» παινεύτηκε ο λαθρέμπορος αλλά με μία πίκρα αποτυπωμένη στο πρόσωπο του. Πόσα εγκλήματα και θηριώδιες είχε αναγκαστεί να διαπράξει εκείνη την περίοδο μόνο αυτός το ήξερε. Πέρασαν εκείνες οι εποχές

«Εμπρός φορτώστε τους μέσα στο σκάφος να πηγαινουμε!» φώναξε και έτρεξε μέσα στο πολυαγαπημένο του XS.

…………………………………………………….

30 λεπτά αργότερα, το σκάφος είχε μπεί στο υπερδιάστημα, με κατεύθυνση τον Νααρ Σαντά, το κρυσφήγετο των Τζεντάι. Οι 2 Σίθ ήταν δεμένοι στο τραπέζι του σαλονιού με ηλεκτροφόρα πλέγματα.

«Λοίπον,» είπε ο Ρόγκ καθώς προχωρούσε προς το μέρος τους. «Ντάρθ Μπάντιον, δεν πρόκειται να σε κουράσω. Ένα πράγμα θέλω μόνο να μου πείς.» Έβγαλε από την εσωτερική τσεπη του μανδύα του ένα μαύρο σκήπτρο στολισμένο με κόκκινα κρύσταλλα «Τι το ξεχωριστό έχει αυτό το αντικείμενο που θέλετε τόσο πολύ εσύ και οι αφέντες σου. Γιατί, όσο και να το εξετάσω, δεν βλέπω να υπάρχει φυλαγμένη κάποια δύναμη σε αυτό.»

Ο Μπάντιον τον κοίταξε με μία μάσκα περιφρόνησης που γρήγορα μετατράπηκε σε πόνο εξαιτίας του κύματος ηλεκτροπληξίας που τον χτύπησε. «Δεν πρόκειται να σου πώ τίποτα ανόητε.»

«Ώ μα θα μας πείς, αγαπητέ μου Σίθ» πετάχτηκε ο Τζόχβα με οργισμένη φωνή. Πάτησε ένα πλήκτρο στον υπολογιστή που στεκόταν εκεί κοντά και το τσορτσίρισμα των ηλεκτροφόρων καλωδίων έγινε εντονότερο.

«Συνήθως δεν καταφεύγουμε στη βία» είπε δυνατά ο Ρόγκ για να ακουστεί μέσα από τα ουρλιαχτα αγωνίας των 2 Σίθ. «Α λλά όταν σε κυνηγάνε για 3ς και βάλε μήνες οι εχθροί αλλά ακόμα και το τάγμα των Τζεντάι, αρχίζεις σιγά σιγά να χάνεις την αίσθηση του τι είναι σωστο και τι λάθος.»

«Είναι λάθος να βασανίσω ένα σκουλήκι που σκότωσε ανυπεράσπιτα μικρά παιδιά» ψιθύρισε στο αυτί του Μπάντιον.

«Δεν πρόκειται να σου δώσω άλλη ευκαιρία. Αν δεν μιλήσεις στα επόμενα 5 δευτερόλεπτα θα αυξήσω τόσο πολύ την τάση που εσύ και ο μαθητής σου θα γίνεται ψητοι.»

«1» ξεκίνησε με αγωνιώδη φωνή ο Τζόχβα

Δεν μπορώ να πεθάνω εδώ. Υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν έχω δοκιμάσει δεν μπορούσε παρά να σκεφτεί ο Χέιροθ και δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μπλέ μάτια του.

«2»

«Σε παρακαλώ Δάσκαλε, πές τους»

Ο Μπάντιον παρέμενε ανέκφραστος αλλά ο Χέιροθ μπορούσε να νιώσει την αβεβαιότητα του.

«3»

«Εντάξει Ρόγκ, νίκησες!» ούρλιαξε ο Μπάντιον.

«Μίλα»

«Στην παρούσα κατάσταση, το σκήπτρο είναι άχρηστο. Έχει όμως την ιδιότητα να απορροφά και να αποθηκεύει σκοτεινή ενέργεια, ένα απεριόριστο σχεδόν απόθεμα σκοτεινής ενέργειας. Με αυτό το σκήπτρο, ένας Σίθ θα μπορούσε να εξολοθρεύσει μία ολόκληρη πόλη μόνο με το κούνημα του δάχτυλου του.»

«Και πού το βρήκατε αυτό το αντικείμενο;»

«Που αλλού; Στον Κόριμπαν, στον τάφο ενός Σίθ της αρχαιότητας. Θα το μεταφέραμε με σκάφος στην Κάας σίτυ αλλά…»

«Σας το έκλεψα» πετάχτηκε ο Ρόγκ αστράφτωντας του ένα ειρωνικό χαμόγελο.
«Αυτά είναι όσα ξέρω. Τώρα ελευθέρωσε μας.»

Ένα γελάκι ξέφυγε από τα χείλη του Ρογκ, τόσο παγωμένο όσο οι χιονοθύελλες του Χοθ.
«Νομιζεις ότι είμαι ανόητος Μπάντιον; Αν σε αφήσω να φύγεις, θα αποκαλύψεις την ‘προδοσία΄’ του αγαπητού μου φίλου Γιόχαν. Τον χρειάζομαι να παίζει σε διπλό ταμπλό για λίγο ακόμα. Από την άλλη, αν σε παραδώσω στο συμβούλειο των Τζεντάι, το πιθανότερο είναι ότι με την ανοησία και το φόβο που τους έχει καταλάβει ,να σε παραδώσουν στον αυτοκράτορα. Αν σε κρατήσω αιχμάλωτο, αργά η γρήγορα θα αποδράσεις.»

Ο Μπάντιον έμεινε να κοιτάζει μόνο δύσπιστα τον Ρόγκ. Δεν θα παρακαλούσε.

«Ρόγκ!» πετάχτηκε ο Τζόχβα «Καταλαβαίνεις ότι αν τον σκοτώσουμε έτσι, τίποτα δεν θα μας ξεχωρίζει από δαύτους;»

«Ναι πετάχτηκε ο Χέιροθ «Σας παρακαλώ, εγώ δεν πρόκειται να πω τίποτα σε κανένα.»

Όλα τα βλέμματα τότε έπεσαν στο νεαρό του οποίου τα μάτια ήταν κατακόκκινα από το κλάμα.

Τώρα καταλαβαίνει τι σημαίνει πόλεμος Σκέφτηκε με λύπη ο Ρόγκ

«Λυπάμαι μα δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αδέλφια μου ελπίζω να καταλάβετε κάποια στιγμή μα για την ώρα ας αναλάβω εγώ αυτό το φορτίο» Ενεργοποίησε το σπαθί του και με μία κοφτη κίνηση αποκεφάλισε τον Μπάντιον.
Ένα ουρλιαχτό ξέφυγε από τα χείλη του Χέιροθ. Το φωτόσπαθο υψώθηκε ξανά.
«Σε παρακαλώ, ποτέ μου δεν ζήτησα να έχω αυτό το χάρισμα. Δώσε μου μια ευκαιρ…»
Το φωτόσπαθο κατέβηκε με εκπληκτική ταχύτητα μα λίγα εκατοστά πριν βρεί στόχο, ένα πλέγμα το τύλιξε και το πέταξε μακριά.

«Ρόγκ» φώναξε ο Τζόχβα καθώς πήγε να σταθεί μπροστά στο τραπέζι που ήταν δεμένος ο αιχμάλωτος «Αυτός είναι μικρός ακόμα. Δώσε μου την άδεια σου να τον πάρω υπό την εποπτεία μου και σου δίνω το λόγο μου ότι σύντομα θα γίνει πολύτιμος σύμμαχος. Το νιώθω!»

Οι 2 σύντροφοι κοιτάχτηκαν για λίγα δευτερόλεπτα που έμοιαζαν με αιωνιότητα. Στο τέλος, ο Ρόγκ έγνεψε καταφατικά. «Θα είναι όμως υπ ευθύνη σου Τζόχβα. Θέλω να τον προσέχεις.»

Στη συνέχεια, γύρισε την πλάτη του και απευθύνθηκε στον Γιόχαν και στον Λούκ

«Βοηθήστε με να καθαρίσουμε το σαλόνι, Αυτή η μυρωδιά καμμένου δέρματος με αναγουλιάζει.»

«Ευχαριστώ ψιθύρισε στον Τζόχβα ο Χέιροθ καθώς ο πρώτος τον έλυνε.

«Δεν κάνει τίποτα, ξέρω πως είναι να σε σπρώχνουν βίαια σε κάτι που δε θέλεις. Αυτό που είπα πριν ισχύει αν σε ενδιαφέρει. Θέλεις να γίνεις ο μαθητής μου;»

Δισταγμός ταλάνισε το μυαλό του νεαρού. Από τη μία θα μπορούσε να πεί ναι και στην πρώτη ευκαιρία να ξεφύγει και να είναι ελεύθερος γα πρώτη φορά στη ζωή του.Απο την άλλη όμως, έβλεπε στο πρόσωπο του ατομου μπροστα του κάτι που τον γοήτευε. Πρώτη φορά του είχαν δείξει έλεος και εμπιστοσύνη.

«Ναι…Δάσκαλε, θα το ήθελα πάρα πολύ.»

Ένα χαμόγελο φώτισε το πρόσωπο του Μιραλουκιανού. «Τότε ώρα για το πρώτο σο μάθημα. Ποτέ μην κρίνεις κάποιον με βάση την ικανότητα του στο φωτόσπαθο, γιατί έυκολα μπορεί να ξεγελαστείς, καλη ώρα όπως πριν λίγο…»

……………………………………………………


5 ώρες αργότερα, οι 3ς Τζεντάι, ο Χέιροθ και ο Γιόχαν φτάσανε στο κρησφύγετο τους στο Νάρ Σαντάα. Το μέρος που είχαν βρεί ήταν μία αποθήκη αρκετά ευρύχωρη για να χωρέσει το ΧS του Γιόχαν και 3 δωμάτια δίπλα σε αυτήν όπου μπορούσαν να χωρέσουν 10 άτομα. Το μέρος ήταν μικρό αλλά για την ώρα τους ταίριαζε γαντι.
Με το που χαμηλώσαν την πλατφόρμα αποβίβασης και βγήκαν έξω, οι υπόλοιποι φυγάδες βγήκαν από τα δωμάτια να τους συναπαντήσουν.

«Επίτελους γύρισατε. Είχαμε αρχίσει να φόβόμαστε για το χειρότερο.» ξεχώρισε η φωνή του Ντρέικ, ένος Τουίλεκ Τζεντάι δάσκαλου που είχε μείνει επικεφαλής όσο έλειπαν οι άλλοι.

«Για την επιτυχία της αποστολής, αναγκαστήκαμε να καλύψουμε την παρούσια μας στη Δύναμη.» εξήγησε καλοσυνάτα ο Λουκ

«Ελπίζω να βρήκατε αυτό που ψάχνατε»

«Ω ναι, αλλά θα μιλήσουμε για αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα. Για την ώρα παρακαλω να με ακούσετε» είπε ο Ρόγκ χρησιμοποιώντας τη Δυνάμη για να κάνει τη φωνή του να ακουστεί μεσα από την φασαρία.

«Οι Σιθ δεν πρόκειται να σταματήσουν να μας κυνηγάνε μέχρι να πάρουν στα χέρια τους αυτό το αντικείμενο» είπε και ύψωσε το μικρό σκήπτρο
«Όσα χρόνια και να περάσουν θα συνεχίσουμε να παραμένουμε φυγάδες. Τουλάχιστον όσοι μείνουν μαζί μας. Αυτό που θα προτείνω τώρα, το σκέφτομαι εδώ και πολύ καιρό.»

Σταμάτησε για λίγο και καθάρισε το λαιμό του. Όλα θα κρίνονταν τώρα.

«Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε στην αντεπίθεση. Το συμβούλειο των Τζεντάι, με την αναποφασιστικότητα θα μας παρέδιδε στον εχθρό χωρίς δισταγμό. Ξέρω ότι αυτά που λέω μπορεί να ακούγονται εξωφρενικά σε κάποιους αλλά παρακαλώ καταλάβετε σε τι εποχή βρισκόμαστε.
Μπορεί να εξασφαλίστηκε μια ειρήνη αλλα είναι τόσο εύθραυστη όσο ένα κομμάτι πλαστικο κάτω από πατούσα Μπάνθα. Αργά η γρήγορα θα ξεσπάσει πόλεμος και τότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι.»

Έκανε μία πάυση για να δεί την αντίδραση των 15 περίπου Τζεντάι που είχαν επιβιώσει από την επίθεση του ναού και τον είχαν ακολουθήσει. Είδε την αναποφασιστικότητα αποτυπωμένη στα πρόσωπα μερικών αλλά οι περισσότεροι τον κοίταζαν με μία παράξενη φλόγα στο βλέμμα τους.

«Όσοι δεν θέλετε να έχετε σχέση με την ίδρυση αυτού του τάγματος, σας δίνω τον λόγο μου ότι με την πρώτη ευκαιρία θα σας μεταφέρουμε σε ένα ασφαλές πλανήτη από όπου θα μπορέσετε είτε να γύρισετε στους Τζεντάι είτε να συνέχισετε όπως εσείς νομίζετε. Αν μείνετε να ξέρετε ότι οι δυσκολίες θα είναι μεγάλες αλλά ότι εν τέλει θα βάλετε και εσείς ένα λιθαράκι στην επικράτηση της Δημοκρατίας. Έχετε 7 ώρες να αποφασίσετε.»

Δεν χρειάστηκαν όμως 7 ώρες. Μόλις σταμάτησε να μιλάει, Ο Τζόχβα μαζί με τον νέο του μαθητή γονατισαν μπροστά στον Ρόγκ. Ακριβώς δίπλα τους γονάτισε και ο Λουκ, και σιγά σιγά όλοι έπεσαν στο ένα γόνατο σε ένδειξη σεβασμού. Ακόμα και ο Γιόχαν παρότι δεν ήταν Τζεντάι, έσκυψε το κεφάλι.

«Δεν νομίζω ότι χωρά αμφιβολία για το που θα βρισκόμασταν όλοι εδώ μέσα αν δεν είχαμε έσενα για οδηγό» είπε ο Ντρέικ και στα λόγια του, ένα σούσουρο συμφωνίας διαπέρασε την αποθήκη.

«Σηκωθείτε φίλοι μου. Εδώ πέρα είμαστε όλοι ίσοι. Από άυριο θα ανησυχήσουμε για τα επόμενο μας βήμα ως το Τάγμα των ανεξάρτητων Τζεντάι. Σήμερα άς γιόρτασουμε για την γέννηση μίας Αδελφότητας που αν όλα πάνε καλά θα προξενήσει ένα καίριο πλήγμα στην καρδιά της Αυτόκρατορίας!»

Επευφημίες ξέφυγαν από τα χείλη μερικών και σιγά σιγά όλοι είχαν αρχίσει να γελάνε και να μιλάνε μεταξύ τους για το προσεχές μέλλον.
Ο νεαρός Σίθ σύντομα έγινε δεχτός στην παρέα των νεαρότερων Τζεντάι, παρότι μία γενική καχυποψια για αυτόν παρέμενε. Ο Χέιροθ δεν φάνηκε να πτοείται όμως και το χαμόγελο έμοιαζε σαν να είναι μόνιμα κολλημένο στο πρόσωπο του. Η άυρα που απέπνεε πλέον είχε αρχίζει να γίνεται πιο θερμή και γλυκιά.
Ο Τζόχβα ήξερε ότι θα έπαιρνε καιρό μέχρι ο νεαρός να αποβάλλει πλήρως τις φρικτες μνήμες της μαθητείας του με ένα Σίθ αλλά η πρόοδος του μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, τον εντυπωσίασε.

«Άρχίζω να καταλαβαίνω γιατί με σταμάτησες.» είπε χαμηλόφωνα στον Τζόχβα ο Ρόγκ καθώς καθόταν δίπλα του.

«Μπορεί να μην έχω μάτια» τον πείραξε ο Μιραλουκιανός «αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να διακρίνω το καλό μέσα σε κάποιον.»

«Με σταμάτησες από το να διαπράξω ένα λάθος και για αυτό δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω. Χαίρομαι που είσαι μαζί μου φίλε.»

«Πάντα θα είμαι εδώ να σου παρέχω συμβουλές, να το ξέρεις αυτό.Τώρα θα με συγχωρέσεις αλλά θα πάω να ξεκουραστώ.»

Τι πιθανότητες έχουμε να καταφέρουμε κάτι πέρα από απλές επιδρομές σε Εμπορικά πλοία της αυτοκρατορίας. Δεν έχουμε ούτε τα άτομα ούτε τις απαραίτητες διασυνδέσεις. Ακόμα τουλάχιστον σκέφτόταν ο Τζόχβα καθώς ξάπλωνε στη μικρή κουκέτα που ήταν στριμωγμένη μέσα στο δωματιάκι.

Ας μας φωτίσει η Δύναμη δεν μπορούσε παρα να ευχηθεί πριν παραδόθει στις γλύκες αγκάλες του ύπνου…

#2 1451

1451

    .

  • Members
  • 2,585 posts

Posted 13 January 2012 - 15:51

Ντροπή για το μαθητή που έγινε Τζενταϊ μόνο και μόνο για να επιβιώσει.

#3 Fallen_Mpougatsa

Fallen_Mpougatsa

    Aku soku zan

  • Members
  • 1,889 posts

Posted 13 January 2012 - 16:03

Ααααααααα Star Wars το fanfic, γι αυτό δεν έπιασα το Τατούιν...

setsaito_zpsbkmhagqd.jpg
_____________

Set by Kai


#4 Black Kaiser

Black Kaiser

    You are part of my plan

  • Members
  • 1,289 posts

Posted 13 January 2012 - 19:27

Αν δεν κάνω λάθος, το setting (και μάλλον η αφορμή) είναι το νέο Old Republic παιχνίδι ε? ;)

Καλή δουλειά, μου άρεσε πολύ το ανάγνωσμα. Βοηθά πως είμαι και fan του franchise (και ιδιαίτερα των KotOR) αλλά ήταν και καλή δουλειά. Μου αρεσαν όλες αυτές οι αναφορές από τον κόσμο του SW. Το κορελλιανό ουίσκι, το λεκού της Τουίλεκ, ο γκαμόρεαν στην είσοδο, το παζάακ, τα διάφορα forms των lighsaber duels κλπ. Μέχρι και οι χαρακτήρες μου τράβηξαν το ενδιαφέρον, ειδικά ο Ρόγκ.

Δεν θα σχολιάσω ορθογραφικά ή μερικά γραμματικά λαθάκια αφού αυτά υποθέτω με δύο περάσματα τα διορθώνεις. Μερικές συμβουλές, γιατί είμαι και εγώ επίδοξος συγγραφέας σαν και εσένα. Όταν περιγράφεις, take your time. Κανει την περιγραφή πιο ρεαλιστική προσθέτοντας λεπτομέρειες, δίχως όμως να το παρακάνεις. Στο λέω επειδή μου φάνηκε πως η πλοκή πήγαινε λίγο σε speed forward-ed σε κάποια σημεία, πως είχες γρήγορο pacing. H περιγραφή της μάχης με τα lightsabers με τα διάφορα forms ήταν καλή αν και θα μπορούσες να εστιάσεις ή να χρησιμοποιήσεις λίγο περισσότερο το περιβάλλον (πχ πανικός, φωνές από θαμώνες, αναποδογυρισμένα τραπέζια κλπ)Επίσης σε επίπεδο ιστορίας μου φαίνεται λίγο δύσκολο ένας sith master/knight να "λυγίσει" τόσο εύκολα. Τείνουν να είναι πολύ ανθεκτικοί στον πόνο οι καταραμένοι! :P Θα μπορούσαν οι Jedi να χρησιμοποιήσουν έναν συνδυασμό drugs+ Δύναμη για να αποσπάσουν τις πληροφορίες. Και το κυριότερο: μήπως θα έπρεπε να "φρενάρεις" την αφομοίωση του Χειρόθ στους κόλπους των Jedi? Δηλαδή στην αρχή να μην έχει εμπιστοσύνη στο νέο master του κλπ, να του φέρονται άσχημα οι λοιποί κλπ. Υποθέτω πως από πολύ μικρό τον μαθαίνανε πόσο σκουλίκια και υποκριτές είναι οι jedi κλπ

Αυτά στα γρήγορα. Μην νομίζεις πως είμαι και κανένας ειδικός, είναι απλά η δική μου γνώμη. Πάντως, όταν έχεις την συνέχεια postare την. ;)


Spoiler:


#5 monesias

monesias

    Get the Varisteis ready..

  • Members
  • 56 posts

Posted 30 January 2012 - 16:34

^ ναι η αφορμή είναι το SWTOR :D
λεω να χρησιμοποιήσω το spoiler σου! πολύ καλό είναι, ευχαριστώ!!!

Για αν θα υπάρξει συνέχεια θα σας ενημερώσω

#6 Black Kaiser

Black Kaiser

    You are part of my plan

  • Members
  • 1,289 posts

Posted 30 January 2012 - 19:08

:riiight: Keep at it!