6154 replies to this topic

[Zane]

Στο 7ο του Narutaru.
Είχα πληροφορηθεί(δυστυχώς) για το misleading του 1oυ ep,αλλά αυτό το ντελίριο μαυρίλας που ακολούθησε δεν το περίμενα.Η ικανότητα αυτής της σειράς να μεταδίδει την απόγνωση των χαρακτήρων(που σε κάποιους εξ αυτών ξεδιπλώνεται πολύ διακριτικά)στον θεατή είναι μνημειώδης.Μόνη όαση σ'αυτόν τον συναισθηματικό βούρκο η Shiina,αν και η σκηνή με την μάνα της με καταρράκωσε φοβερά.

Καιρό είχε να με ταρακουνήσει κατ' αυτόν τον τρόπο μια σειρά,κρίμα που έχει μόνο 13 επεισόδια.

Edited by Zane, 19 February 2013 - 15:52.

[Tea-chan]

Ookami Kodomo no Ame to Yuki (ταινία).

Παναΐα'μ, τί ήταν αυτό. Με άφησε με πολύ καλές εντυπώσεις, τόσο στον τεχνικό τομέα, όσο και στην ιστορία και τους χαρακτήρες. Ειδικά τα παιδιά ήταν πολύ καλοανεπτυγμένες προσωπικότητες (στα πλαίσια μιας ταινίας, βέβαια). Λίγο ο πατήρ ήταν επίπεδος, αλλά είναι λογικό αυτό... not spoiling why. Το slice of life ήταν σκέτη ζάχαρη αν και σε κάποια φάση άρχισα να αναρωτιέμαι... δε παραείναι τέλειος ο κόσμος στην εξοχή; Αλλά μετά μπήκε το δράμα και τα προβλήματα και από εκεί και μετά μηδέν παράπονα.

Και είναι τόσο kawaii τα παιδιά με αυτάκια, waaaai! =w=

[Petran79]

μολις βγουν υποτιτλοι θα της ριξω μια ματια.

κατα τα αλλα, ειπα να δω το OVA Αncient Books of Ys, μιας και επαιξα και καποια απο τα παιχνιδια.
Ε λοιπον, ιδιως σε οτι αφορα το πρωτο OVA, διασκευαζει το παιχνιδι στην εντελεια, ιδιες τοποθεσιες και ιδια μουσικη οπως στο παιχνιδι. δεν εχω ξαναδει τετοιο πραγμα.
ειπα μηπως δωσει κανα hint για το παιχνιδι αλλα δεν πηγε τοσο μακρυα. μαλιστα δεν χρειαζεται πλεον να παιξω το παιχνιδι μιας και φανηκε μεχρι τοτε πως το σεναριο του anime ειναι ολοιδιο με το παιχνιδι
θυμαμαι εκεινη την περιοδο που βγηκε το OVa ηλπιζα να εβγαινε κατι αναλογο με το Zelda αλλα δεν....
παντως το πρωτο παιχνιδι YS ειναι καλυτερο απο το πρωτο Zelda.
R
κατα τα αλλα δεν εχει τιποτα που να ξεφευγει απο τα καθιερωμενα, αλλα αν υποθεσεις πως το παιχνιδι YS ειναι αυτο που ξεκινησε τα JRPG κλισε και το anime ουσιαστικα τα αναπαραγει αλλα με animation και κανονικες φωνες, το θεωρω πρωτοποριακο για την εποχη του.

ξανα πισω στο Ys Chronicles να βρω τα δυο αγαλματα στο ορυχειο....

Στο 7ο του Narutaru.
Είχα πληροφορηθεί(δυστυχώς) για το misleading του 1oυ ep,αλλά αυτό το ντελίριο μαυρίλας που ακολούθησε δεν το περίμενα.Η ικανότητα αυτής της σειράς να μεταδίδει την απόγνωση των χαρακτήρων(που σε κάποιους εξ αυτών ξεδιπλώνεται πολύ διακριτικά)στον θεατή είναι μνημειώδης.Μόνη όαση σ'αυτόν τον συναισθηματικό βούρκο η Shiina,αν και η σκηνή με την μάνα της με καταρράκωσε φοβερά.

Καιρό είχε να με ταρακουνήσει κατ' αυτόν τον τρόπο μια σειρά,κρίμα που έχει μόνο 13 επεισόδια.

μετα πανε κατευθειαν για Alien 9.

[Kai]

Αυτές τις μέρες βλέπω το Sentimental Journey. Είναι μικρές ιστορίες διάφορων κοριτσιών οι οποίες συνδέονται μόνο με την παρουσία ενός ατόμου κάποια στιγμή στη ζωή τους και πώς την επηρέασε. Αν και τα δύο πρώτα επεισόδια δεν με ενθουσίασαν, χαίρομαι που δεν το παράτησα γιατί η συνέχεια είναι καλούτσικη παρά τα προβληματάκια της. Στη συνέχεια έμαθα ότι ήταν adaptation από dating sim και μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που προσέγγισαν το θέμα. Σίγουρα θα μου άρεζε πολύ περισσότερο αν το έβλεπα 4-5 χρόνια πριν.

[Six Winged Angel]

Μόλις τελείωσα το Revolutionary Girl Utena (series),




Μόλις τελείωσα το Revolutionary Girl Utena (series),

[Itachi Akatsuki]

Ειδα την ταινια Kaze no Tani no Nausicaa του Studio Ghibli, πραγματικα πολυ καλο!Ενταξει δεν μαρεσαι οσο το Howl's Moving Castle και Spirited Away, αλλα και παλι φοβερο!

[Labrokratis]

Μετά από το His and Her Circumstances (που δεν το είχα δει ποτέ γιατί είναι ατελές, αλλά ήθελα οπωσδήποτε να δω κάτι από τα 1990s) είδα την πρώτη season του Kimi to Boku.
Το μεν πρώτο είχε πολύ καλές στιγμές και εκείνο το 1990s humor που δεν υπάρχει πλέον, έτσι σε κάποιες στιγμές το ευχαριστήθηκα. Για όσους ενδιαφέρονται, η inner sakura του naruto, μάλλον απο αυτό το anime έχει τις ρίζες της.

Τo Kim to Boku ειναι ένα κλασσικο school slice of life από εκείνα που βλέπεις χωρίς να ξέρεις το γιατί.

Επίσης βλέπω λίγο - λίγο (δεν είναι για πολύ...) το Kill me baby (καμμένο...) και μετά από πολύ καιρό δοκίμασα να ξαναδώ ένα πολύ δύσκολο anime, το PaniPoni Dash!. Ε, δεν μπόρεσα πάλι να το δω... Τόσα reference, τόσο δύσκολη γλώσσα, τέτοια ταχύτητα στις εναλλαγές, όλο pause και διάβασμα επεξήγισης είναι, δεν μπόρεσα να την παλέψω...

Σκέφτομαι να ξεκινήσω ένα άλλο classic, το Fushigi Yuugi, που το είχα δει πριν 10+ χρόνια σε αρχεία rm και δεν θυμάμαι τίποτα. Όμως και πάλι η έκδοση που βρήκα δεν παίζει στον mediaplayer μου έτσι πρέπει να την κάνω re-encoding και βαριέμαι...

[OdyMonaxos]

Έχουμε και λέμε

Πριν λίγο καιρό τέλειωσα το Noir.
Oh yeah baby.
Υπέρτατο. Επικό. Υπόκλιση. Τρελή δράση, σπουδαία πλοκή,υπέροχη μουσική και υπέροχα ζωγραφισμένα backgrounds με πινελάκι. Αν και η Κίρικα μου την έδωσε με την κοιμισμένη φάτσα, την γενική υπνηλία της και το γεγονός πως έκοβε ποπούς σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τη Mireille, μου άρεσε ο συνδυασμός. Η πλοκή αρχίσει να κυλά βήμα βήμα καθώς σταδιακά έρχονται τα πρώτα στοιχεία στο μυστήριο. Από τη μέση κάνει την εμφάνισή της ο τρίτος πόλος και το πράγμα ξεκαθαρίζει, ενώ το φινάλε είναι απλά ισχυρότατό. Παρά τα φάουλ στις στυλιστικές επιλογές τα τελευταία επεισόδια κυλάνε πολύ δυνατά, μέχρι που στο προτελευταίο πλέον έχει βγει όλη η ένταση, έχει αποφασιστεί ο νικητής και μένει η επικύρωση στο (όχι τόσο καλό όσο τα αμέσως προηγούμενα) τελευταίο επεισόδιο.
Από την αρχή είναι ελάχιστα larger than life, από τη μέση αυτό το στοιχείο αρχίζει και μεγαλώνει, χωρίς ωστόσο να γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικό. Εξαιρετική δουλειά στην απόδοση και της ευρωπαϊκής παλιάς πόλης του Παρισιού, και των μεσαιωνικών στοιχείων.
Κάνω rewatch, είμαι στο 7ο επεισόδιο. I mean, I loved it. Μακάρι να 'χε λίγο μεγαλύτερο budget για χάρη του animation.

Από την άλλη, το Michiko e Hatchin, παρά την πολύ δυνατή αρχή, κάνει φοβερή κοιλιά στη μέση, με την ιδιαίτερη αστάθειά του, την επιλογή να πάνε σε κάποια εντελώς μεμονωμένα επεισόδια και την κακή τροπή της πλοκής. Επίσης πολύ κακή δουλειά στην ταχύτητα, μεγάλη κοιλιά, που σε κάνει να ξεχνάς τι έγινε και πριν. Κρίμα, μεγάλη πτώση. Α, και ο Hiroshi Morenos, και ο Satoshi Batista, θα μπορούσαν να έχουν κανονικά λατινοαμερικάνικα ονόματα;

Σε λίγες μέρες θα τελειώσω το Cowboy Bebop και το Ghost in the Shell, την πρώτη σεζόν. Το πρώτο είναι εξαιρετικό, αλλά επειδή δεν έχει κεντρική πλοκή μερικά επεισόδια δεν μ' ενθουσιάζουν, ενώ η μουσική έχει μερικά σημεία που δεν μπορεί να δέσει με τίποτα με το άνιμε. Το δεύτερο είναι καλό στα άκυρα, αυτόνομα επεισόδια. Θα μπορούσε βέβαια να μπει στον κόπο να κάνει καλύτερη εισαγωγή στους χαρακτήρες και τη σχέση τους. Α, ναι, όποτε πιάνει την υπόθεση του Laughing Man, απλά εκτοξεύεται. Από κάθε άποψη, δράση, μουσική, πλοκή, ένταση, ταχύτητα. Απλά εκτόξευση. Κρίμα που δεν μπόρεσαν να κάνουν 2 άρκ τέτοια και έκαναν έναν τόνο ανεξάρτητων επεισοδίων.

Thanks to iri for being there when my brain wasn't.

Edited by OdyMonaxos, 08 March 2013 - 01:25.

[Six Winged Angel]

Αναπόφευκτα ξεκίνησα το Mawaru Penguindrum (επ 5)

αξιολάτρευτα αξιολάτρευτο

η ringo είναι μουρλή

καπέλο for president

opening is sex

[iristella]

Ringo is awsome.

[Erebos]

Έχουμε και λέμε

Πριν λίγο καιρό τέλειωσα το Noir.
Oh yeah baby.
Υπέρτατο. Επικό. Υπόκλιση. Τρελή δράση, σπουδαία πλοκή,υπέροχη μουσική και υπέροχα ζωγραφισμένα backgrounds με πινελάκι. Αν και η Κίρικα μου την έδωσε με την κοιμισμένη φάτσα, την γενική υπνηλία της και το γεγονός πως έκοβε ποπούς σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τη Mireille, μου άρεσε ο συνδυασμός. Η πλοκή αρχίσει να κυλά βήμα βήμα καθώς σταδιακά έρχονται τα πρώτα στοιχεία στο μυστήριο. Από τη μέση κάνει την εμφάνισή της ο τρίτος πόλος και το πράγμα ξεκαθαρίζει, ενώ το φινάλε είναι απλά ισχυρότατό. Παρά τα φάουλ στις στυλιστικές επιλογές τα τελευταία επεισόδια κυλάνε πολύ δυνατά, μέχρι που στο προτελευταίο πλέον έχει βγει όλη η ένταση, έχει αποφασιστεί ο νικητής και μένει η επικύρωση στο (όχι τόσο καλό όσο τα αμέσως προηγούμενα) τελευταίο επεισόδιο.
Από την αρχή είναι ελάχιστα larger than life, από τη μέση αυτό το στοιχείο αρχίζει και μεγαλώνει, χωρίς ωστόσο να γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικό. Εξαιρετική δουλειά στην απόδοση και της ευρωπαϊκής παλιάς πόλης του Παρισιού, και των μεσαιωνικών στοιχείων.
Κάνω rewatch, είμαι στο 7ο επεισόδιο. I mean, I loved it. Μακάρι να 'χε λίγο μεγαλύτερο budget για χάρη του animation.

Δες το Requiem for the Phantom στα καπάκια.

Το δεύτερο είναι καλό στα άκυρα, αυτόνομα επεισόδια. Θα μπορούσε βέβαια να μπει στον κόπο να κάνει καλύτερη εισαγωγή στους χαρακτήρες και τη σχέση τους. Α, ναι, όποτε πιάνει την υπόθεση του Laughing Man, απλά εκτοξεύεται. Από κάθε άποψη, δράση, μουσική, πλοκή, ένταση, ταχύτητα. Απλά εκτόξευση. Κρίμα που δεν μπόρεσαν να κάνουν 2 άρκ τέτοια και έκαναν έναν τόνο ανεξάρτητων επεισοδίων.

Το GiTS SAC 2nd Gig μου άρεσε περισσότερο, έχει καλύτερα αυτοτελή επεισόδια και το main arc αγγίζει κοινωνικά θέματα που είναι πιο επίκαιρα (μετανάστες κλπ).

Edited by Erebos, 08 March 2013 - 05:16.

[Argetlam]

Ειδα την ταινια Kaze no Tani no Nausicaa του Studio Ghibli, πραγματικα πολυ καλο!Ενταξει δεν μαρεσαι οσο το Howl's Moving Castle και Spirited Away, αλλα και παλι φοβερο!

αν σου άρεσαν αυτές δες το mononoke-hime. Εμένα προσωπικά είναι η αγαπημένη μου

[Hana Suzuki]

Kuroko no Basket. Ο Κuroko μου φαίνεται κάτω από μέτριος παίχτης και τόσο plain χαρακτήρας, αλλάαααα, αγαπάμε Kagami και Kisei και Midorima ( ) Αυτά

[TheGunsmasha]

Τελειώσα λοιπόν το Stein;Gate και έχω να πώ ένα πράγμα: ΥΠΟΚΛΕΙΝΟΜΑΙ!

Τι να πρωτοαναφέρω; Το τρομερό σενάριο; Την κλιμακούμενη με το επισόδεiο ένταση; Τον mado scientisto (χαχα); Το cast των voice actors ( ιδιαίτερα η φωνή της Mayuri πραγματικά αγγελική); Πάντως αυτό που το καταξίωσε απόλυτα στα μάτια μου είναι το ότι ενώ στην πραγματικότητα δεν ανέδειξε κάτι καινούργιο σε σχέση με το time travel fiction (χρησιμοποίησε κλασσικές θεωρίες και αντιλήψεις όπως η θεωρία του χαούς, το φαινόμενο της πεταλούδας, το 'καταδικασμένος από την μοίρα' κτλ), τα χρησιμοποίησε ακριβώς στην σειρά που έπρεπε και με τον ποιό κατάλληλο τρόπο για να το κάνουν ένα από τα καλύτερα science fiction thriller τουλάχιστον της δεκατίας. Πλέον είναι ήδη στην λίστα με τα πολύ αγαπημένα μου και θα το έβαζα άνετα στην κατηγορία των αριστουργιμάτων. El Psy Congroo και τα μυαλά στα κάγκελα!

Τώρα άρχισα το Toradora! και έχω φτάσει στο 8 επισόδειο. Είναι το πρώτο anime που βλέπω χωρίς την παραμικρή δόση science fiction ή fantasy (όσο μπορείς να το πείς αυτό για ένα anime) και μέχρι στιγμής δεν είναι κακό.Οι βασικοί χαρακτήρες έχουν την φάση τους, και εμένα κλασσικά μου αρέσει μου το πιο 'κωλόπαιδο' από όλους, που φυσικά είναι η Ami Kawashima. Να δώ λοιπόν αν θα με δικαιώσει και αυτό το show.

[mysteredgar]

Τελειώσα λοιπόν το Stein;Gate και έχω να πώ ένα πράγμα: ΥΠΟΚΛΕΙΝΟΜΑΙ!

Tουλάχιστον από όσα επεισόδια έχω δει μέχρι τώρα είναι απλά Φοβερή.. Αρχικά ήμουν λίγο σκεπτική λογω πλοκής αλλά όσο προχωράει μου αρέσει όλο και περισσότερο...Από τις καλύτερες που ξεκίνησα φέτος με εξαιρεση το σχεδιο της που με χαλαει λίγο εώς πολύ....

Edited by mysteredgar, 11 March 2013 - 20:21.