70 replies to this topic

[roriconfan]

Μια φορά κι έναν καιρό, τα πρώτα ανιμέ είχανε προσκοπάκια για πρωταγωνιστές. Αλλά τα χρόνια περάσανε και τώρα έχουμε πρωταγωνιστές όπως Alucard, Afro-samurai και Dante. Ως και Zaraki από Bleach πιάνει σαν αντιπροσωπευτικό είδος δευτερεύοντα βαρύμαγκα. Αν και γενικώς τα ανιμέ έχουνε γκρίζους χαρακτήρες, αυτοί είναι καθαρά αντι-ήρωες ή και κακοί μερικές φορές.

Πρώτα απ'όλα, τους προτιμώ χίλιες φορές τους βαρύμαγκες από τους σπαστικά καλούς και σωστούς τόσων και τόσων σειρών. Οι πολιτικά ορθοί χαρακτήρες είναι εκνευριστικά ψεύτικοι και ηθικοπλαστικοί.

Από την άλλη, όσο ψεύτικοι είναι οι πολιτικά ορθοί, άλλο τόσο είναι και οι βαρύμαγκες. Δηλαδή ρε παιδάκι μου, ο σκοπός στην ζωή τους είναι τόσο ξεραϊλα. Ή εκδίκηση ή σφάξιμο δυνατών εις τον αιώνα τον άπαντα. Πως να ταυτιστείς με κάτι τέτοιο;

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη character development. Δεν αλλάζουνε! Είναι ήδη τέλειοι, και είναι και κολλημένοι στην βασική ιδέα τους (εκδικούμαι ή σφαγιάζω) που δεν ακούνε τίποτα. Καταλαβαίνω ότι έχουνε αποφασιστικότητα και ότι αφού κανείς δε τους περνάει σε δύναμη, κάνουνε ότι τους καπνίσει ούτως ή άλλος. Αλλά εντάξει, πόσο να το ανεχτείς αυτό;

Οπότε το ερώτημα είναι, πόσο τους πάτε, ανέχεστε, προτιμάτε;

[GkLoc]

Θεοι απλα,απο Vegeta μεχρι Kenpachi k Alucard,τα σπανε ολοι,γενικα γουσταρω Badass charachters,που να ειναι και σχεδιαστικα φοβεροι ομως,οχι κατι νοομπακια Ιτατσιδες και Σασουκιδιοι,αυτους δεν τους ανεχομαι,
Τους αλλους τους ανεχεσε,ειδικα τον Kenpachi που δεν ειναι και ο θεος,μιας και εχει χασει ηδη καμποσες φορες,και επισης ο Vegeta που στο τελος αν και κρατουσε τον δικο του αλαζονικο εαυτο αλλαξε τρομερα,ομως και παλι ηταν και μαμω,αυτα...

[roriconfan]

οχι κατι νοομπακια Ιτατσιδες και Σασουκιδιοι,αυτους δεν τους ανεχομαι

Μπορείς να εξηγήσεις τι εννοείς εδώ; Σε τι διαφέρουνε, δεν έχουνε αρκετή βαρβατίλα;

[GkLoc]

Μπορείς να εξηγήσεις τι εννοείς εδώ; Σε τι διαφέρουνε, δεν έχουνε αρκετή βαρβατίλα;

Δεν ξερω,τι να σου πω,εχουν κατι πανω τους αυτοι οι δυο συγκεκριμενα που δεν μου αρεσει,τωρα αμα ειναι το θεικο κουρεμα τους ή η θεικη τους παρουσια δεν ξερω,ειναι και ο ιδιος λογος που δεν μου αρεσε ο Lelouch,δεν ξερω γιατι,κατι εχουν
Ασε που το παρατραβανε οι mangaka να βαζουν γαματες πρωσοπικοτητες σε φλουφλικες παρουσιες

[jimmare]

Εγω παλι δεν εχω προβλημα.Υπαρχουν φορες που οι κακοι ειναι και οι καλυτεροι χαρακτηρες και δεν ανεχονται τιποτα.Δεν καταλαβαινουν απο κανονες και κανουν οτι θελουν.Καμια φορα ομως συμβαινει να ειναι και ψευτομαγκες ή να το παιζουν καποιοι,οπως ο sasuke.

[Seirios]

respect για έναν βασικό λόγο....
αφού μπορούν να το παίξουνε νταβάδες...το κάνουν...αν αποτύχουν είναι χάλια...αν όμως πετύχουν...ρεσπεκτ...

[Devilslayer_PS]

καλα ε,παντα τα καλητερα θεματα βρισκεις.λοιπων οι μαγκες-αντιηρωες ειναι κατι ωραιο στα anime γιατι πολυ απλα ο ανθρωπος βλεπει τον τιμιο καλο να κερδιζει απο την εποχη που τα προιστορικα παιδακια βλεπανε τα σαββατοκυριακα ζωγραφιες στα σπηλαια αντι για anime.ειναι μια ωραια αλαγη να βλεπεις εναν ηρωα που εχει περισσοτερο σκοτεινη προσωπικοτητα αντι για την συνηθη ασπρο χαρτιου ηγειας.και ας το παιζει και λιγο cool μαγκας,αν του πηγαινει και αρεσει τοτε ειναι μια ευχαριστη προσθηκη.τωρα για τον dante που ανεφερες,νομιζω οτι το στυλ που χρησιμοποιησαν στο anime ηταν κατωτερο στο badass meter του devil may cry.o dante ειναι πιο cool.μπορει να ειναι ισο και με το dmc2 αν και νομιζω οτι ακομα και αυτο το ξεπερναει.dante respect

[media]http://www.anime.gr/forums/members/devilslayer_ps-albums-devilhunters-closet-picture7412-anime1486%5B1%5D.jpg[/media] give me my pizza or you are going to hell

Ασε που το παρατραβανε οι mangaka να βαζουν γαματες πρωσοπικοτητες σε φλουφλικες παρουσιες

σαν τον kira.επρεπε να βαλουν χαρακτηρα που ειναι ιδανικος για yaoi?δεν μπορουσαν να τον σχεδιασουν λιγο πιο

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Phantom Duck: 17 Δεκέμβριος 2008 - 23:47
Double post merged

[iristella]

Roricon δεν νομίζω ότι μπορείς να πεις γενικά και αόριστα αν πας ή δεν πας έναν τύπο χαρακτήρα με βάση μόνο και μόνο τα γενικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Νομίζω περισσότερο εξαρτάται από το πόσο καλά στημένος είναι ο χαρακτήρας μέσα στο anime και το πόσο είναι πειστικός και εναρμονίζεται η παρουσία του με το σύνολο της σειράς. Όπως επίσης δεν μπορείς να πεις αυτόματα έναν χαρακτήρα ανήθικο έστω και αν πρόκειται για βαρύμαγκα όπως τους αποκαλείς.

Αναφορικά με την εξέλιξη του χαρακτήρα και πάλι έχω ενστάσεις. Μπορεί όντως να παρουσιάζονται πολλές φορές ως τέλειοι cool και υπερόπτες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα κρατήσουν το προσωπείο τους για όλη την διάρκεια της σειράς ή ότι θα παραμείνουν flat και χωρίς επαρκή ανάπτυξη. Μερικά πρόχειρα παράδειγματα που μου έρχοναι στο νου είναι ο Sakuya Kira από Αngels Sanctuary (manga βέβαια αλλά αυτό μου ήρθε στο μυαλό),Kiba και Tsume από Wolfs Rain (έτσι για να πω και κανά anime), Hajime saito και Aoshi από Rurouni kenshin....

Γενικά είναι τελείως πάνω στο anime το πως θα αναπτύξει τους χαρακτήρες τους οποίους έχει στην διάθεση του. Είτε θα τους κάνει πιο ρεαλιστικούς και πιο ανθρώπινους (καθότι ο αμοραλισμός και ο κυνισμός είναι σταση ζωής, όπως επίσης και η προσύλωση σε έναν συγκεκριμένο στόχο) είτε θα τους κάνει τελείως άκαμπτους και χάρτινους που φαίνονται tough χωρίς επαρκή λόγο και αιτία. Κατά μέσο όρο πάντως τείνω να τους θεωρώ πολύ ενδιαφέροντες.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από iristella: 17 Δεκέμβριος 2008 - 23:39

[somnium]

Φυσικα και τους παμε, και θα ηθελα ενα anime που να ναι η Revy, ο Alucard και ενας βαρυμαγκας τυπας σαν το EVA-01 και να πανε και να σκοτωνουν κοσμο ακατασχετα και μετα να χαχανιζουν και να λενε "Βαρεθηκα!" και να βομβαρδισουν ολο το μερος και να χει πολλη πλακα.

Δεν το λεω ειρωνικα. Δειτε π.χ. τον Astro Fighter Sunred, με το τσιγαρακι και το μονιμο εκνευρισμο. Θεος.

[Labrokratis]

Απλά στις πρωτοεφηβικές και μεσοεφηβικές ηλικίες, τα ακραία στερεότυπα γίνονται εύκολα δημοφιλή.
Στην μεταεφηβική ηλικία τα πράγματα αλλάζουν λίγο: Εκεί αρχίζεις και αναζητάς συμβολισμούς, επομένως τα ακραία στερεότυπα μετατρέπονται σε "αντιήρωες", συνήθως με ένα άγνωστο παρελθόν, στο οποίο οφείλετε και η όποια εξέλιξή τους. Οι όποιοι ακραίοι στερεοτυπικοί χαρακτήρες υφίστανται, γίνονται γραφικοί, σε ρόλους κομπάρσων.

Σε ακόμα μεγαλύτερες ηλικίες, περισσότερο σε απασχολεί το σύνολο της ιστορίας, παρά οι μονάδες - χαρακτήρες της. Γενικά, όπως απέδειξαν και οι επιστήμονες πριν 2 - 3 χρόνια, ο εγκέφαλος κάπου εκεί στα 24 - 28 αλλάζει στην βιοχημία του και μαζί του αλλάζει και η αντίληψη για τον κόσμο γύρω σου. Για αυτό σε εκείνες τις ηλικίες αλλάζουν και τα γούστα στην μουσική, στο ποτό, στην διασκέδαση, κλπ.

Πάντως εγώ ποτέ δεν γούσταρα στερεοτυπικούς χαρακτήρες. Πάντα με γοήτευαν οι περιθωριακοί τύποι...

[mints]

Βαρυμαγκες και ανηθικους οχι..

Spoiler:

Code geass: Lelouch (Nanaly και αγιος ο θεος ολοι οι αλλοι πιονακια.. ρε ουστ!)
Death note: Yagami light/Kira (τον αντιπάθησα οταν αρχισε να εκμεταλευεται την Misa-misa αισχρος)

Μαγκες ομως ναι.

Spoiler:

Death note: L (εκανε τη δουλεια του χωρις να θεσει κανεναν σε κινδυνο χωρις να εκμεταλευτει κανεναν, το μονο λαθος του ηταν οτι συμπαθησε το λαμογιο αλλιως θα σου λεγα εγω που θα το εβαζε το death note του...)

Samurai champloo: Mugen (πολυ συναισθηματικος παρα την ασπιδα της μαγκιας/σκληροτητας/ωμοτητας του και των φρικαλεων παιδικων χρονων του.)

Gankutsuou: Count of monte christo (Αυτος ο μαγκας γυρισε πισω για να πιει αιμα, παρολα αυτα τον Albert τον αγαπησε πραγματικα. Αφου λοιπον πηρε την εκδικηση του "εφυγε" σαν κυριος και το μονο πραγμα που εκανε στον Albert ηταν να αφυπνίσει την συνειδηση του.

Naruto: Χτυπιεται, φωναζει, απειλει, τσαμπουκαλευεται κανει μαλ....ες. Αλλα μολις διαισθανθει πως καποιος χρειαζεται βοηθεια τρεχει αμεσως και ας μην εχει καμια ελπιδα απεναντι στον εκαστοτε εχθρο.

[roriconfan]

αν αποτύχουν είναι χάλια...αν όμως πετύχουν...ρεσπεκτ...

Κομμάτι τραγικό αλλά αληθινό. Όσο νικάνε, είναι και οι πρώτοι σούπερ ντούπερ μάγκες. Μετά την πρώτη ήττα τους όμως (συνήθως από κάποιο προσκοπάκι πρωταγωνιστή) μετατρέπονται σε κομπάρσους, τσιράκια του πρωταγωνιστή, χωρίς πλέον προσωπικότητα ή δικούς τους στόχους.

ειναι μια ωραια αλαγη να βλεπεις εναν ηρωα που εχει περισσοτερο σκοτεινη προσωπικοτητα αντι για την συνηθη ασπρο χαρτιου ηγειας.και ας το παιζει και λιγο cool μαγκας,αν του πηγαινει και αρεσει τοτε ειναι μια ευχαριστη προσθηκη.

Με αυτήν την λογική, αν όλοι οι πρωταγωνιστές γίνουνε badass, ξαφνικά τα προσκοπάκια θα επανέρθουνε στη μόδα. Περισσότερο εφηβική αντίδραση στο συνηθισμένο παρά συνειδητή προτίμηση είναι αυτό.

Roricon δεν νομίζω ότι μπορείς να πεις γενικά και αόριστα αν πας ή δεν πας έναν τύπο χαρακτήρα με βάση μόνο και μόνο τα γενικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Νομίζω περισσότερο εξαρτάται από το πόσο καλά στημένος είναι ο χαρακτήρας μέσα στο anime και το πόσο είναι πειστικός και εναρμονίζεται η παρουσία του με το σύνολο της σειράς.

Badass πρωταγωνιστής = badass ύφος όλης της σειράς. Αν πάει έτσι, πάντα εναρμονίζονται οι βαρύμαγκες με την σειρά.

Όπως επίσης δεν μπορείς να πεις αυτόματα έναν χαρακτήρα ανήθικο έστω και αν πρόκειται για βαρύμαγκα όπως τους αποκαλείς.

Αήθικο αναφέρω, όχι ανήθικο. Αν ήταν ανήθικος, θα ήταν πρωταγωνιστής villain και δε θα είχε πολύ πέραση για κανέναν.

Φυσικα και τους παμε, και θα ηθελα ενα anime που να ναι η Revy, ο Alucard και ενας βαρυμαγκας τυπας σαν το EVA-01 και να πανε και να σκοτωνουν κοσμο ακατασχετα και μετα να χαχανιζουν και να λενε "Βαρεθηκα!" και να βομβαρδισουν ολο το μερος και να χει πολλη πλακα.

Δεν το λεω ειρωνικα. Δειτε π.χ. τον Astro Fighter Sunred, με το τσιγαρακι και το μονιμο εκνευρισμο. Θεος.

Πολύ Slayers φάση δηλαδή, έ;

Απλά στις πρωτοεφηβικές και μεσοεφηβικές ηλικίες, τα ακραία στερεότυπα γίνονται εύκολα δημοφιλή.
Στην μεταεφηβική ηλικία τα πράγματα αλλάζουν λίγο: Εκεί αρχίζεις και αναζητάς συμβολισμούς, επομένως τα ακραία στερεότυπα μετατρέπονται σε "αντιήρωες", συνήθως με ένα άγνωστο παρελθόν, στο οποίο οφείλετε και η όποια εξέλιξή τους. Οι όποιοι ακραίοι στερεοτυπικοί χαρακτήρες υφίστανται, γίνονται γραφικοί, σε ρόλους κομπάρσων.

Σε ακόμα μεγαλύτερες ηλικίες, περισσότερο σε απασχολεί το σύνολο της ιστορίας, παρά οι μονάδες - χαρακτήρες της. Γενικά, όπως απέδειξαν και οι επιστήμονες πριν 2 - 3 χρόνια, ο εγκέφαλος κάπου εκεί στα 24 - 28 αλλάζει στην βιοχημία του και μαζί του αλλάζει και η αντίληψη για τον κόσμο γύρω σου. Για αυτό σε εκείνες τις ηλικίες αλλάζουν και τα γούστα στην μουσική, στο ποτό, στην διασκέδαση, κλπ.

Πάντως εγώ ποτέ δεν γούσταρα στερεοτυπικούς χαρακτήρες. Πάντα με γοήτευαν οι περιθωριακοί τύποι...

Νιώθω σαν να μου μιλάει το είδωλο μου στον καθρέφτη...

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από roriconfan: 18 Δεκέμβριος 2008 - 00:34

[kakashi sensei]

παραθετω καποιους τυπους-σχολες badass χαρακτηρων.
δε ξερω αν ειναι αυτοι που ξεκινησαν τη καθε σχολη αλλα τους βαζω σαν χαρακτηριστικα παραδειγματα.
-εχουμε τη σχολη vegetta-dragonballz

Spoiler:

(προστατευω τον πρωταγωνιστη που με νικησε γιατι μονο εγω θα εχω το προνομιο να τον σκοτωσω).

-τη σχολη kenpachi-bleach

Spoiler:

(βρισκω επιτελους καποιον αξιο αντιπαλο και οποτε τον συναντω τον ξαναπολεμω για να δω ποσο βελτιωθηκε)

-τη σχολη buakuya-bleach

Spoiler:

(o αντιπαλος χτυπησε τη περιφανεια μου γιαυτο και δεν του ξαναμιλαω και αγνοω την υπαρξη του)

-father anderssen-hellsing

Spoiler:

(ειμαι αναγκασμενος να υπακουω τους ανωτερους μου και εκτελω βρομικες διαταγες τους αλλα δε με χαλαει καθολου γιατι ετσι μπορω να νικησω τη νεμεση μου)

-Dark Schneider-bastard

Spoiler:

(ειμαι το καλυτερο ειδος badass δηλ. ο "γ@μ@ω και δερνω" badass γιατι με κανει να φαινομαι cool και κυριως γιατι μπορω και το κανω)

οποιος θελει μπορει να διορθωσει ή να συμπληρωσει και αλλες σχολες badass.

[iristella]

Badass πρωταγωνιστής = badass ύφος όλης της σειράς. Αν πάει έτσι, πάντα εναρμονίζονται οι βαρύμαγκες με την σειρά.

Δεν πιστεύω ότι πάει έτσι. Όσο και να μοιάζουν σε ύφος κάποιοι χαρακτήρες (πρωταγωνιστικοί ή δευτερεύοντες) με το όλο ύφος της σειράς, αν δεν είναι σωστά μελετημένοι ή δεν τους έχει δοθεί έστω και λίγη σκέψη δεν εναρμονίζονται.Με άλλα λόγια απλά δεν πείθουν.

Προσωπικά τέτοιο παράδειγμα θεωρώ τον Zaraki Kenpatchi από το bleach. Ναι η όλη σειρά είναι shounen και επικεντρώνεται στην δράση. Ναι είναι badass χαρακτήρας μέχρι το κόκκαλο και cool και γαμάτος και πάει λέγοντας και κλαίγοντας. Αλλα... Προσωπικά τον θεωρώ τελείως αταίριαστο με το όλο πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται. Υποτίθεται ότι είναι με τους "καλούς" και ότι ως μέλος της Soul Society δεν διακατέχεται από την επιθυμία για αίμα, και την συνεχή αναζήτηση μάχης που διακατέχει την "κακιά" πλευρά των Hollow. Eντούτοις σε όλη την διάρκεια την σειρά οι πράξεις του δείχνουν ακριβώς αυτό. Δεν φαίνεται να έχει κάποιο βαθύτερο κινητρο έστω και σε έναν ελάχιστο βαθμό. Απλά υπάρχει για να υπάρχει ένας και καλά badass χαρακτήρας με ωμή δύναμη στην Soul Society.

Αήθικο αναφέρω, όχι ανήθικο. Αν ήταν ανήθικος, θα ήταν πρωταγωνιστής villain και δε θα είχε πολύ πέραση για κανέναν.
.

Ι Still dont get what you mean.... μήπως εννοείς αηθές?

[roriconfan]

Διορθώσεις

-εχουμε τη σχολη vegetta-dragonballz

Spoiler:

(προστατευω τον πρωταγωνιστη που με νικησε γιατι μονο εγω θα εχω το προνομιο να τον σκοτωσω).

Spoiler:

Μάλλον το "δε παραδέχομαι ότι είμαι κατώτερος και έγινα σκυλάκι του, απλά το παίζω αμετανόητος υπερόπτης για να κερδίσω τις εντυπώσεις".

-τη σχολη kenpachi-bleach

Spoiler:

(βρισκω επιτελους καποιον αξιο αντιπαλο και οποτε τον συναντω τον ξαναπολεμω για να δω ποσο βελτιωθηκε)

Spoiler:

Βασικά "είμαι ζώο, ανεβοκατεβάζω ένα σπαθί και σφάζω πράματα, και τι ωραία που έχω κάποιον που θέλω να σφάξω γιατί δε το πέτυχα με την πρώτη".

-τη σχολη buakuya-bleach

Spoiler:

(o αντιπαλος χτυπησε τη περιφανεια μου γιαυτο και δεν του ξαναμιλαω και αγνοω την υπαρξη του)

Spoiler:

Δηλαδή "το παίζω κάμποσος με όσους τους έχω και κάνω ότι δεν υπάρχουν όσους δεν τους έχω".

-father anderssen-hellsing

Spoiler:

(ειμαι αναγκασμενος να υπακουω τους ανωτερους μου και εκτελω βρομικες διαταγες τους αλλα δε με χαλαει καθολου γιατι ετσι μπορω να νικησω τη νεμεση μου)

Spoiler:

Δηλαδή "σφάζω επειδή γουστάρω αλλά το μασκαρεύω σαν καλό για μαγκιά".

-Dark Schneider-bastard

Spoiler:

(ειμαι το καλυτερο ειδος badass δηλ. ο "γ@μ@ω και δερνω" badass γιατι με κανει να φαινομαι cool και κυριως γιατι μπορω και το κανω)

Spoiler:

Μη ξεχνάς και το "αλλά για ένα γκομενάκι γίνομαι θυσία και σκυλάκι της ενώ μπορώ εύκολα να την κάνω δικιά μου με το έτσι θέλω".

Δεν πιστεύω ότι πάει έτσι. Όσο και να μοιάζουν σε ύφος κάποιοι χαρακτήρες (πρωταγωνιστικοί ή δευτερεύοντες) με το όλο ύφος της σειράς, αν δεν είναι σωστά μελετημένοι ή δεν τους έχει δοθεί έστω και λίγη σκέψη δεν εναρμονίζονται.Με άλλα λόγια απλά δεν πείθουν.

Προσωπικά τέτοιο παράδειγμα θεωρώ τον Zaraki Kenpatchi από το bleach. Ναι η όλη σειρά είναι shounen και επικεντρώνεται στην δράση. Ναι είναι badass χαρακτήρας μέχρι το κόκκαλο και cool και γαμάτος και πάει λέγοντας και κλαίγοντας. Αλλα... Προσωπικά τον θεωρώ τελείως αταίριαστο με το όλο πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται. Υποτίθεται ότι είναι με τους "καλούς" και ότι ως μέλος της Soul Society δεν διακατέχεται από την επιθυμία για αίμα, και την συνεχή αναζήτηση μάχης που διακατέχει την "κακιά" πλευρά των Hollow. Eντούτοις σε όλη την διάρκεια την σειρά οι πράξεις του δείχνουν ακριβώς αυτό. Δεν φαίνεται να έχει κάποιο βαθύτερο κινητρο έστω και σε έναν ελάχιστο βαθμό. Απλά υπάρχει για να υπάρχει ένας και καλά badass χαρακτήρας με ωμή δύναμη στην Soul Society.

Σωστή σκέψη, αν και ο Zaraki είναι δευτερεύοντας, οπότε δικαιολογείται να μην είναι έτσι όλη η σειρά.
... Όχι ότι αυτήν η σειρά έχει λογική στο τι χαρακτήρες παραθέτει...
Άντε να μου πεις τώρα και μια σειρά που ο πρωταγωνιστής δε διακατέχεται από το ύφος της σειράς γενικότερα...

Ι Still dont get what you mean.... μήπως εννοείς αηθές?

Ανήθικος = Πάει κόντρα σε ότι είναι καθιερωμένα "καλό και πρέπον".
Αήθικος = Δε δίνει σκασίλα για το τι είναι "καλό και πρέπον".
Οι villains είναι στην πρώτη περίπτωση, οι βαρύμαγκες είναι στη δεύτερη.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από roriconfan: 18 Δεκέμβριος 2008 - 01:45