Ojama shimaaaaaasu! Αυτά που γράφεις ξεκαθάρισαν αρκετά πράγματα, και κυρίως την σχέση σιντοϊσμού και βουδισμού. arigatou!
Απορίες
1.
Έχω ακούσει Ιάπωνα να κατηγορεί την Αμερική για το γεγονός ότι σήμερα οι Ιάπωνες είναι κατα βάση άθεοι. Αν το έχεις συζητήσει εκεί που μένεις, τί έχεις απόκομίσει πάνω σ' αυτό το θέμα;
2. Επίσης σε σχέση με τις τελετές. Μου είπαν ότι επιλέγουν συνήθως για γεγονότα όπως οι κηδείες, την βουδιστική τελετουργία, γιατί ο βουδισμός έχει βαθύτερη φιλοσοφία, ενώ για πιο εύθυμα γεγονότα, ιυοθετούν τις σιντοϊστικές τελετές.
Γενικά θα μ' ενδιέφερε να μάθω κάποια πράγματα για τις τυπικές θρησκευτικές τελετουργίες τους (αν δε σου κάνει κόπο)
3. Επίσης μήπως γνωρίζεις να γράψεις δυο λόγια και για τη θέση του χριστιανισμού στην Ιαπωνία; Έχω την εντύπωση ότι οι Ιάπωνες χριστιανοί εκδιώκονταν κάποια εποχή αλλά δεν έχω καμία γνώση επί του θέματος.
οκ οκ δε ρωτάω άλλα...
προς το παρόν....
Προχωρώ αμέσως στις απαντήσεις των ερωτημάτων σου.
1. Έχω μιλήσει με αρκετούς (κυρίως ηλικιωμένους) που μου έχουν πει κάτι τέτοιο. Ένας γύρω στα 50-60 μου είχε πει πως επί κατοχής οι Αμερικάνοι τους υποχρέωναν να προσεύχονται στο Χριστό και να πηγαίνουν εκκλησία, καθώς επίσης και τους απαγόρευαν να συμμετεχούν στις παραδοσιακές τελετές τους, για να τους κάνουν να χαθεί η συνοχή τους. Υποψιάζομαι πως δεν έχει άδικο. Δυστυχώς η περιόδος της Αμερικανικής κατοχής στην Ιαπωνία έχει μάλλον περάσει έλεγχο και δεν αναφέρονται τα κακά (βιασμοί, εκτελέσεις, πείνα κτλ) που υπήρξαν γιατί τώρα οι δύο χώρες έχουν καλές σχέσεις. Οι νέοι μάλλον είναι κοσμάρα τους και δεν τους καίγεται καρφί.
2. Βασικά ο σιντοϊσμός δεν είχε μεταθανάτιες αντιλήψεις. Μεταθανάτιες αντιλήψεις στην Ιαπωνία έγιναν γνωστές με την εισαγωγή του βουδισμού. Προ βουδισμού δεν υπήρχαν κηδείες και τα πτώματα απλά τα πετούσαν, με εξαίρεση τους ήρωες που έκαναν τύμβους για αυτούς. Βουδιστικές τελετές ωστόσο υπάρχουν για όλες τις φάσεις της ζωής, όπως βέβαια υπάρχει και σιντοϊστική κηδεία, αλλά συνηθίζεται μόνο για τους σιντοϊστές ιερείς. Όπως έγραψα και πιο πριν, μέχρι πριν 100-150 χρόνια βουδισμός και σίντο ήταν μία θρησκεία. Για αυτό και σήμερα βλέπουμε αυτή την επιλογή. Επίσης να ξέρεις ότι στους σιντοϊστικούς ναούς απαγορεύεται το κήρυγμα. (Βλ. Κρατικό Σίντο)
Για τις διάφορες τελετές σκοπεύω να κάνω θέμα σύντομα οπότε λίγο υπομονή παρακαλώ!
3. Ο Χριστιανισμός στην Ιαπωνία δεν έχει σημαντική θέση. Επί Τοκουγκάβα έγινε η εισαγωγή του Χριστιανισμού (Ρωμαιοκαθολικισμός) και μάλιστα είχε κάποια αρχική επιτυχία. Σύντομα όμως οι Ιάπωνες κατάλαβαν ότι οι ιεραπόστολοι ήταν και κατάσκοποι των αποικιοκρατών και για αυτό απαγόρευσαν το Χριστιανισμό. Φοβήθηκαν δηλαδή μη γίνει η χώρα τους αποικία, όπως οι Φιλιππίνες. Όσοι Χριστιανοί υπήρχαν, είτε εκτελέστηκαν είτε ζούσαν κρυμμένοι. Αρκετοί προσάρμοσαν το Χριστιανισμό στην τοπική πίστη. (Κακουρέ κιρισιτάν) .
Το κακό του Χριστιανισμού ήταν ότι δε δέχεται καμία άλλη θρησκεία. Οι ιεραπόστολοι συνηθισμένοι σε ιεραποστολές σε χώρες με χαμηλό επίπεδο κατάφεραν και διέδοσαν το Χριστιανισμό. Η Ιαπωνία όμως ήταν μια χώρα με πολύ υψηλό επίπεδο. Χαρακτηριστικό είναι πως οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι είχαν προβλήματα να αντιμετωπίσουν σε φιλοσοφικό διάλογο ακόμα και απλούς βουδιστές ιερείς και ζητούσαν ενισχύσεις από το Βατικανό.
Στα μέσα του 19ου αιώνα η Ιαπωνία αναγκάστηκε να βγει από την απομόνωση που είχε πέσει, και έτσι ο Χριστιανισμός ήρθε και πάλι, αυτή τη φορά από την Αμερική με τη μορφή του Προτεσταντισμού. Ως ξένο και νέο είχε απήχηση περισσότερο από άποψη φιλοσοφίας ή μόδας παρά ως θρησκείας. Επίσης υπήρχε και Ορθόδοξη Ιεραποστολή από τους Ρώσους, αλλά λόγω των κακών σχέσεων Ιαπωνίας-Ρωσίας, δεν είχε μεγάλη απήχηση.
Σήμερα υπάρχει ελευθερία επιλογής θρησκείας και ο καθένας μπορεί να πιστεύει σε όποια θρησκεία θέλει, φτάνει να μη συνδέεται με τρομοκρατιά (βλέπε Ωμ Σινρικυό)
Στο σχολείο απαγορεύεται ρητά η θρησκευτική εκπαίδευση, αλλά υπάρχουν αρκετά ιδιωτικά θρησκευτικά πανεπιστήμια.
