Έμενα πάντως κάτι δε μου κάθεται καλά. Νόμιζα ότι ήταν το extra humour αλλά δεν είναι αυτό και μάλλον κάτι με χαλάει στη μουσική, που καλή είναι μεν, αλλά του παλιού μου δημιουργούσε πολλά περισσότερα συναισθήματα.
Πάραυτα το τρίτο επεισόδιο ήταν αρκετά καλό, γρήγορα ξεμπερδέψανε με την Lior και δείξανε όλα τα απαραίτητα. Από την άλλη το split-screen που είχε σχεδόν συνέχεια δε μάρεσε, κάπως... φθηνό σκηνοθετικό κόλπο μου φάνηκε... (και απότι φαίνεται του σκηνοθέτη του αρέσει να κάνει 'κόλπα', όπως το black and white στο πρώτο επ αν και εκείνο μου άρεσε).
Επειδη η πρωτη σειρα ειχε καθαρα δραματικο προσανατολισμο οι συντελεστες του remace αποφασισαν να παρουν αλλο δρομο και μεχρι στιγμης ο συνδιασμος κωμωδιας και δραματος ειναι πολυ καλυτερος απο οτι περιμενα καθως η σωστη χρηση του κωμικου στοιχειου δεν μειωνη την ενταση τον δραματικων σκηνων απλα σε συνδιασμο με το σχετικα γρηγορο ρυθμο δεν σου δημιουργει την ιδια αισθηση οπως το πρωτο και αυτο ακριβως επιδιωκει και το στουντιο οταν με το καλο φτασουν σε παρθενο εδαφος και θα ειναι ελευθερη να μας παρουσιασουν τη δικη τους εκδοχη χωρις το βαρος της συκγρισης τοτε θα φανει τη ψαρια θα πιασουν,παντως και εγω πιστευω οτι κατι της λειπη για να γινη απο πολυ καλη σε εξαιρετικη αλλα εχει ακομα χρονο μπροστα της.
Πρωσοπικα βρηκα το split-screen αρκετα ενδιαφερον οσο για τη μουσικη δεν νομιζω οτι ειναι καλυτερη αλλα απλως στην πρωτη υπηρχε καλυτερη χρηση της ηξεραν να τη χρησιμοποιουν στα καταληλα σημεια και σε συνδιασμο με το καλο χτησιμο της ιστοριας ειχε σαν αποτελεσμα την δημιουργια μιας εξαιρετικης ατμοσφαιρας.