α για σε παρακαλω. μην κρινουμε εκ των υστερων. για παιδια οι ταινιες αυτες ηταν οτι επρεπε!
την ταινια Oliver and Company την ειχα δει στο σινεμα στη Γερμανια οταν ημουν 10 χρονων και την ειχα βρει υπεροχη. μαλιστα τοτε γινονταν χαμος. την πρωτη φορα δεν ειχε εισητηρια... [...]
Τι λογική είναι αυτή, το "για παιδική ταινία καλή είναι"; Μια ταινία ή είναι καλή ή όχι, και το σκεπτικό "γι' αυτό που είναι, καλό είναι" είναι από τους πιο λάθος συλλογισμούς που μπορεί να κάνει κανείς κρίνοντας οτιδήποτε (βιβλίο, ταινία, θεατρικό, μπρελόκ κινητού...). Με την ίδια λογική, και το Sex and the City, ας πούμε, για chick flick καλό είναι. Λέει τίποτα ουσιαστικό η παραπάνω πρόταση; Όχι, αφού το υποείδος των "γυναικείων ταινιών" είναι μια μάζα από εκτόπλασμα που συνεχώς μεγαλώνει. Το ότι το τοποθετούμε στην κορυφή του σωρού σημαίνει τίποτα; Απολύτως όχι. Αυτό έχει πλήξει ειδικά τις παιδικές ταινίες. Συνήθως όταν λέμε πως μια παιδική ταινία είναι "καλή γι' αυτό που είναι", εννοούμε πως έχει ανόητο σενάριο, βλακώδεις ερμηνείες, μικρή αισθητική αξία και πλοκή που μέχρι και άτομο με IQ μικρότερο του μηδενός θα καταλάβει, και ο στόχος της είναι να πουλήσει κουκλάκια και να κρατήσει το πιτσιρίκι ήσυχο μέχρι η μαμά και ο μπαμπάς να κάνουν ένα διάλειμμα. Με άλλα λόγια: μια καλή παιδική ταινία θα την εκτιμήσει και ο ενήλικας που συνοδεύει το μικρό στο σινεμά ή του βάζει το DVD στο PlayStation, αλλά και το ίδιο το ζωντόβολο που θα ξαναδεί την ταινία όταν μεγαλώσει.
τωρα παντως να καθομαστε να αναλυουμε ποια ειναι η καλυτερη και ποια η χειροτερη, αφου μεγαλωσαμε, ψαχτηκαμε, ωριμασαμε και εχουμε δει ενα σωρο αλλα πραγματα, το θεωρω λιγο ασκοπο. γιατι υπηρχαν και ταινιες που σε εκεινη την ηλικια τις ειχα βρει φοβερα βαρετες αλλα και τοσο ακαταλαβιστικες σε σημειο να με τρομαζουν.
Γιατί άσκοπο; Γιατί να μείνουμε με την λανθασμένη, άγουρη εντύπωση της παιδικής ηλικίας; Είναι σωστό να έχουμε μια ζωή τα nostalgia googles στα μάτια μας και να αρνούμαστε να δούμε πως η τέχνη που αγαπάμε προχωράει; Στην τελική, η αρχική εντύπωση του θαυμασμού, ακόμα και αν η ταινία προκύψει μούφα με μια δεύτερη, πιο ώριμη εξέταση, δεν θα φύγει ποτέ. Οι αναμνήσεις μας είναι ασφαλείς, η κριτική μας αντίληψη είναι που δεν πρέπει να μένει κλεισμένη στο χρονοντούλαπο.
πλεον πρεπει να εχουμε γνωσεις διανομεων για να βλεπουμε τετοια πραγματα, γιατι να τα φερουν εδω οι δικοι μας αποκλειεται
Όχι. Το μόνο που αρκεί είναι ένα search στο Google ή τη Wikipedia και μια καλή σύνδεση για να ενημερώνεται κανείς για τα πρόσφατα torrents ή τις κυκλοφορίες σε DVD (αν είναι πιο νομοταγής). Βοηθάει επίσης και το να ενημερώνεται κανείς σε ιστοσελίδες με κινηματογραφικά νέα, από το IMDB μέχρι το Twich. Το απέδειξες ο ίδιος.
παντως ειναι γεγονος πως ακομα ψαχνονται. αντι να κυνηγανε την τεχνολογια, καλυτερα να επικεντρωθουν στο εκφραστικο κομματι. κυριως οι ανεξαρτητοι παραγωγοι το καταφερνουν, αλλα σε παιδικες και εμπορικες ταινιες θα κανουμε καιρο να το δουμε.
Καθώς έχω δει όλες τις ταινίες Disney, μπορώ να πω ότι το Oliver είναι η χειρότερη (προσωπική άποψη πάντα)!
Αλλά και πάλι είναι καλύτερη από τη μάζα των computer animation που βγαίνουν σήμερα (πλην της Pixar)
Δεν ξέρω γιατί έχεις ακόμα την εντύπωση πως όλες οι computer animated ταινίες εκτός Pixar δεν στέκονται το ίδιο καλά (αν και δεν ξέρω αν έχεις δει το Cars 2...). Ενδεικτικά παραθέτω τα εξής links από το Rotten Tomatoes (site όπου δημοσιεύονται κριτικές κυρίως από Αμερικανούς κριτικούς, αλλά και από κριτικούς άλλων χωρών με υψηλή επισκεψιμότητα, περισσότερο αποτυπώνει την γενική εντύπωση του κοινού και των κριτικών για μια ταινία):
The Adventures of Tintin,
Arthur Christmas,
Cloudy With a Chance of Meatballs,
How to Train your Dragon και
Rango, όπως και το
Azur and Asmar, του Γάλλου Ocelot που το γύρισε σε computer ενώ πριν έκανε μόνο 2d ταινίες. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Αν θες, στα παραπάνω πρόσθεσε και τα πιο παλιά Ice Age και Shrek, όπως και τα δύο Kung Fu Panda.
Όλα τα παραπάνω είναι από εταιρίες διάφορες της Pixar.