135 replies to this topic

[filmmusic]

Μάλιστα..
Α, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα προσέξει το avatar.

Από Charles Ives ίσως το πιο αγαπημένο μου κομμάτι:
The Unanswered Question (χρησιμοποιήθηκε και σε μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες, το Thin Red Line, τροποποιημένο όμως χωρίς τα ξύλινα πνευστά)
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=kkaOz48cq2g[/youtube]

[Dante80]

τσπ, δεν έχω ποστάρει σε αυτό το νήμα ποτέ; Ο_ο

This must be fixed nao!

Youtube Video

Youtube Video

Youtube Video

[phm]

Με αφορμή αυτό το post:

Μην ξεχνάμε ότι το πιάνο (πλήρης ονομασία pianoforte = απαλό/δυνατό) κατασκευάστηκε ακριβώς για να προσφέρει σε συνθέτες και ερμηνευτές alike περισσότερη ελευθερία σε θέματα dynamics από τον ξερό, μεταλλικό και πάντα στην ίδια ένταση ήχο του τσέμπαλου.

Ένα ενδιαφέρον βίντεο:

Spoiler:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=4uCCw_hmILA[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=a9IaE2i-DmA[/youtube]

[Jcenawl]

Τόσα posts για βιολιά και κανείς (εκτός αν μου διέφυγε) δεν ανέφερε τον μέγα Paganini (με εξαίρεση το 5ο καπρίτσιο που έπαιζε ένας έλληνας νομίζω). Shame on you people!

http://www.youtube.com/watch?v=PZ307sM0t-0 -> Το "χιτάκι"... μέγας έρωτας αυτό το κομμάτι, ίσως το all time favorite από κλασσική!

Επίσης τσεκάρετε τον Giuseppe Tartini (Το στόρυ πίσω από το The Devil's Trill είναι κορυφαίο, όπως και το ίδιο το κομμάτι!).
Aνήκει και αυτός στην μπαρόκ εποχή (BEST EVAH!!! αλλά όταν έχεις Μπαχ και Βιβάλντι πως να μην είναι??? οκ, η αντικειμενικότητα μου τελειώνει εδώ!) αλλά ποτέ δεν έφτασε τα επίπεδα φήμης άλλων συναδέλφων του...!

Edited by Jcenawl, 27 August 2012 - 03:49.

[Vagelio]

Mπορείτε να μου προτίνετε κομμάτια σαν το Can can του offenbach? Δεν έχω πολλή πείρα για να ψάξω.

[filmmusic]

Mπορείτε να μου προτίνετε κομμάτια σαν το Can can του offenbach? Δεν έχω πολλή πείρα για να ψάξω.

Οι πόλκες του Johann Strauss (όχι μόνο αυτές οι 2, υπάρχουν και άλλες)

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=u5yr-r3GkW4[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=-qESekH-Z1E[/youtube]

Edited by filmmusic, 27 August 2012 - 16:38.

[Kenny]

Και τώρα λίγος Arnold Schönberg, για να ακούσουμε και κάτι διαφορετικό.

Arnold Schönberg - Verklärte Nacht

Πραγματικά συγκλονιστικό έργο. Τεντώνει τα όρια της τονικότητας μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο.

Speaking of which, αρέσει σε κανέναν εδώ μέσα η ατονική μουσική; Πείτε με απαίδευτο και απολίτιστο, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσω το δομημένο χάος. Καταλαβαίνω τι ήθελαν να επιτύχουν ο Schönberg και οι ομοϊδεάτες του, εκτιμώ ειλικρινά την προσπάθειά τους για να δημιουργήσουν κάτι το ριζικά διαφορετικό, αλλά κατ' εμέ το πείραμα απέτυχε.

[Dante80]

Speaking of which, αρέσει σε κανέναν εδώ μέσα η ατονική μουσική; Πείτε με απαίδευτο και απολίτιστο, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσω το δομημένο χάος. Καταλαβαίνω τι ήθελαν να επιτύχουν ο Schönberg και οι ομοϊδεάτες τους, εκτιμώ ειλικρινά την προσπάθειά τους για να δημιουργήσουν κάτι το ριζικά διαφορετικό, αλλά κατ' εμέ το πείραμα απέτυχε.

Add drugs to the experiment and rerun.

To να ακούς Webern για παράδειγμα ξενέρωτος is an exercise in futility. Από την άλλη βέβαια, και μόνο το γεγονός πως θα πρέπει να είσαι ντιρλα για να γουστάρεις strict atonality μάλλον σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά από την αρχή...

[Kenny]

Από την άλλη βέβαια, και μόνο το γεγονός πως θα πρέπει να είσαι ντιρλα για να γουστάρεις strict atonality μάλλον σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά από την αρχή...

Και κάπου εδώ νομίζω ότι κρύβεται η αλήθεια. Προσωπικά συμφωνώ με τον Βernstein, ο οποίος έλεγε ότι η ατονικότητα είναι μία λίαν ενδιαφέρουσα ιδέα "as a brief vacation from tonality". Με άλλα λόγια, είναι μάταιο να προσπαθούμε να ξεφύγουμε τελείως από την τονικότητα (κυριολεκτικά μάταιο, BTW, sooner or later υποννοούμενες τονικές σχέσεις ξεφυτρώνουν από παντού, όσο κι αν προσπαθεί ο συνθέτης να "μαγειρέψει" τις νότες), άλλα έχει ενδιαφέρον nonetheless από μουσικής άποψης να απομακρυνόμαστε για λίγο απ' αυτήν.

Συνεπώς, τα αυστηρώς ατονικά έργα ναι μεν παρουσίαζαν μια καινοτόμο ιδέα, αλλά they were doing it wrong.

Για όσους τους ακούγονται κινέζικα όλα αυτά BTW, ας παραθέσω μερικά αυστηρώς ατονικά έργα.

Arnold Schönberg - Fünf Klavierstücke, Op. 23 - 5. Waltzer

Arnold Schönberg - Streichquartett, Op. 30 - III

Anton Webern - Fünf Sätze für Streichquartett, Op. 5

[Kenny]

Postαρα strict atonality κι έκτοτε ψόφησε το thread. Εμ τι περίμενα;

Αχεμ... REVIVE!

Και don't worry, αυτό που ακολουθεί περιέχει μελωδία. Ακούστε το!

Claudio Arrau plays Ludwig van Beethoven: Sonata No. 23 in F minor "Appassionata" - III - Allegro ma non troppo - Presto

[Kenny]

Μόνος μου έμεινα σ' αυτό το thread. >:

Felix Mendelssohn - Piano Trio no. 1, Op. 49 - IV. Finale

Κρίμα που δεν μπορώ να βρω την εξαιρετική εκτέλεση αυτού του έργου από τους Rubinstein/Heifetz/Piatigorsky στο YouTube, αλλά για την ώρα κι αυτή καλή είναι.

[Punisher_P.E.F.]

Δεν εμεινες μονος, ας ποσταρω λοιπον κι εγω τη νεα μου τεραστια αδυναμια:

Youtube Video

Η οποια (jacqueline), δυστυχως, δεν το ειχε η μοιρα της να παιξει για πολυ, ουτε και να ζησει βασικα.
Ευτυχως ομως, οι υπεροχες και θρυλικες ηχογραφησεις παραμενουν.

[Hajime_Saito]

Ας βάλω και γω δύο που μου αρέσουν.
Αρκετά γνωστά, παρδόν αν έχουν ξαναμπεί.

Youtube Video

Youtube Video

[laraska]

http://www.youtube.com/watch?v=g8Yoz9Nh21k

[FrenzyApe]

κλασικη μουσικη

Youtube Video