279 replies to this topic

[Guest-67807]

ετσι οπως ειναι στοιβαγμενα ειναι σαν να τα χεις για πουλημα

[Hajime_Saito]

Cats in japan, only 200 yen



+και δώρο ντοματίνια.

[Vetus]

Μια αδέσποτη γάτη που συνάντησα στον δρόμο μου (στην Ακράτα). Και είναι η δεύτερη αδέσποτη γάτα που συναντώ ποτέ στην ζωή μου χωρίς να το σκάσει καθώς με αντιλαμβάνεται (είμαι ένα πράγμα σαν την Sakaki από το Azumanga Daioh):



Kι από 'δω ο Ευριπίδης, το καμάρι ενός θείου μου. Και πολύ μούρι, ο άτιμος:



Eπειδή, όμως, είχα full την μνήμη του κινητού κι ο ξάδερφός μου περίμενε στο σπίτι για να δούμε μια ταινία έβγαλα μονάχα αυτές τις λίγες. Την επόμενη φορά θα βγάλω το λιγότερο καμιά 20αριά.

[Lil Marine]

μέσα,εννοείται είναι τόσο γαμάτα πλασματάκιααα...

επίσης...εχμ..
φοβάμαι τα σκυλιά
με είχε δαγκώσει ενα παλιά μπρρ

[Vetus]

επίσης...εχμ..
φοβάμαι τα σκυλιά
με είχε δαγκώσει ενα παλιά μπρρ

Άσε, κι εγώ μια απ' τα ίδια.

[Matsu]

Και μενα με ειχε δαγκωσει σκυλος παλια και μου ειχε σκισει το μπρατσο, αλλα παλι με σκυλο κατεληξα. Τα ζωα εχουν απλη λογικη. Αν σε δαγκωσουν κατι τους εκανες, ή κατι νομιζαν οτι πηγες να κανεις. Στη δικη μου περιπτωση νομιζε οτι ορμηξα στο αφεντικο του, το σκυλι ετσι καταλαβε τουλαχιστον και μου ορμηξε. Συν του οτι, αντιλαμβανονται τον φοβο. Και οι γατες ορμανε, και ειναι και πιο εκδικητικες. Τη μαλωνεις ας πουμε επειδη καθεται στον καναπε και στον εχει γεμισει τριχες, μετα απο 3 ωρες κι εκει που καθεσαι αμεριμνος, ερχεται αθορυβα, σου δαγκωνει τον αστραγαλο και εξαφανιζεται. Τουλαχιστον τον σκυλο τον βλεπεις...

[Guest-67807]

μέσα,εννοείται είναι τόσο γαμάτα πλασματάκιααα...

επίσης...εχμ..
φοβάμαι τα σκυλιά
με είχε δαγκώσει ενα παλιά μπρρ

και μενα, γιατι ειχα παει να παρω το κοκαλο απ το στομα του αλλα μετα κα8ησε και μου εγλυφε την πληγη. τα σκυλια οπως λενε ειναι και οι καλυτεροι φιλοι. φιλοι και οχι απλα συντροφια ! ενω οι γατες αν δεν τις δωσεις 1-2 να φανε, εξαφανιζονται.

[Lil Marine]

Και μενα με ειχε δαγκωσει σκυλος παλια και μου ειχε σκισει το μπρατσο, αλλα παλι με σκυλο κατεληξα. Τα ζωα εχουν απλη λογικη. Αν σε δαγκωσουν κατι τους εκανες, ή κατι νομιζαν οτι πηγες να κανεις. Στη δικη μου περιπτωση νομιζε οτι ορμηξα στο αφεντικο του, το σκυλι ετσι καταλαβε τουλαχιστον και μου ορμηξε. Συν του οτι, αντιλαμβανονται τον φοβο. Και οι γατες ορμανε, και ειναι και πιο εκδικητικες. Τη μαλωνεις ας πουμε επειδη καθεται στον καναπε και στον εχει γεμισει τριχες, μετα απο 3 ωρες κι εκει που καθεσαι αμεριμνος, ερχεται αθορυβα, σου δαγκωνει τον αστραγαλο και εξαφανιζεται. Τουλαχιστον τον σκυλο τον βλεπεις...

ε,καλά,λογικά κάτι θα παιζόταν στο μυαλό του σκύλου για να με δαγκώσει,άλλα κάτι παίζεται κ στο δικό μου και τους φοβάμαι...
μιλάμε πολύ ρεζίλι,παθαίνω σοκ...
αλλά με τισ γάτες τα πάω πολύ καλά...από τότε που μπορώ να θυμηθώ όλο και κάποιο γατάκι φρόντιζα

[iristella]

Δεν νομίζω ότι τα παραπάνω είναι ενδεικτικά της συμπεριφοράς όλων των γατιών ούτε όλων των σκυλιών. Ναι μεν υπάρχουν τάσεις όπως πχ η τάση της γάτας να είναι πιο ανεξάρτητη και του σκύλου πιο αγελαία αλλά όταν μιλάμε για ένα συγκεκριμένο ζώο παίζει τεράστιο ρόλο και ο χαρακτήρας του. Έχω συναντήσει αγαπησιάρες γάτες σε βαθμό αηδίας, και έχω συναντήσει και σκυλιά τα οποία έχουν απαίσιο χαρακτήρα. (πχ η γάτα μου δεν με έχει γρατζουνίσει επίτηδες ποτέ <μόνο όταν ζυμώνει και πορώνεται η ηλίθια> και ακόμη και όταν τις τρώει κάνει χαρούλες και ναζάκια <υποψιάζομαι τάσεις μαζοχισμού στο ζωντανό>)

All in all είναι το τι ταιριάζει στον κάθε άνθρωπο. Πολλοί προτιμούν την τάση του σκυλιού να δένεται γρήγορα με το αφεντικό. Άλλοι πάλι προτιμούν να κερδίσουν την αγάπη του ζώου σταδιακά. Προσωπικά μιλώντας αν και μου αρέσουν πολύ τα σκυλιά, η ιδιοσυγκρασία της γάτας μου ταιριάζει πιο πολύ στον τρόπο ζωής μου. Αφενός γιατί δεν είναι κολλημένη επάνω μου όλη την ώρα. Αφετέρου γιατί μου αρέσει το ότι ΑΠΑΙΤΕΙ σεβασμό στην αντιμετώπισή προς αυτήν και τέλος γιατί έχει διαφορετικές εκδηλώσεις οικειότητας προς το κάθε άτομο που γνωρίζει. Ειδικά το τελευταίο το έχουν οι γάτες σε πάρα πολύ έντονο βαθμό.

[Tea-chan]

Spoiler:

It speaks the truth. m(_ _)m

[inkynebula]

ειμαι και εγω γατομαμα!

Εχω τον Μπλανκο και τη Βιολεττα.
Aσπρος και μαυρη!



Ps. Ο Μπλανκο εχει κατι απο Γκααρα...

[Guest-67807]

Ο Μπλανκο εχει κατι απο Γκααρα...

αυπνίες και μαυρους κυκλους ??

[inkynebula]

αυπνίες και μαυρους κυκλους ??

...και τον διαολο μεσα του εχει, και οταν ηταν μικρος πρεπει να ορφανεψε νωρις γιατι εχει τεραστια προβληματα συμπεριφορας και κοινωνικοτητας, και ενω ειναι κατα βαθος καλος, καταληγει να δειχνει παλιοχαρακτηρας γιατι δεν ξερει πως να φερθει!

λολ

να, κατι τετοιο μου θυμιζει... http://falcony.deviantart.com/art/Gaara-the-DesertCat-40370388

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από inkynebula: 11 Αύγουστος 2009 - 18:06

[Vetus]

Στην δικιά μου περίπτωση περπάταγα στον δρόμο και δίπλα μου περνάει μια κοπέλα που πήγαινε βόλτα τον σκύλο της. Χαλαρός εγώ (τότε δεν είχα φοβία με τα σκυλία ακόμα). Καθώς την προσπερνάω ορμάει από πίσω ο σκύλος της και με δαγκώνει. Και το ίδιο της το αφεντικό πανικοβάλεται με την συμπεριφορά του σκύλου της κι απολογήθηκε που δεν ξέρει πως το έπαθε αυτό ο σκύλος της. Καλά, για την ακρίβεια δεν με δάγκωσε αλλα ίσα-ίσα που με γρατζούνισε με τα δόντια του στην πλάτη (κάνοντας και τρύπα στην αγαπημένη μου μπλούζα). Αλλά με το σοκ που είχα πάθει νόμιζα ότι μου 'χωσε μια γερή χαψία. Πηγαίνοντας στο σπίτι όταν η μάνα μου με είδε που είχα ασπρίσει από τον φόβο τρόμαξε το μάτι της. Κι όταν την είπα να δει την πλάτη μου με κοιτάει περίεργα και μου κάνει "Ποιά δαγκωνιά, κάλε; Mια απλή γρατζουνία βλέπω. Άντε, και με τρόμαξες!".

Μετά από λίγο καιρό ήταν ένας τυπάς (τελείως καραγκιόζης, θα καταλάβετε πιο κάτω γιατί) που αντί να είχε λουρί στον σκύλο του τον είχε αμολημένο ελεύθερο. Με βλέπει από μακρία και με πλησιάζει γαυγίζοντας απειλητικά. Εγώ να 'χα κατουρηθεί από τον φόβο μου και τ' αφεντικό του αντί να τον μαζέψει και να ζητήσει συγνώμη μου ζήτησε και τα ρέστα λέγοντας "Μην κάνεις έτσι, είναι χειρότερα και θα σου ορμήξει." Μετά αν τον διαολόστελνα και του 'κανα μια ωραία καταγγελία θα 'φταιγα; Διότι ο σκύλος δεν φταίει σε τίποτα αν το αφεντικό του είναι τελείως ανεύθυνο.

Τέλως πάντων, επειδή το θέμα μας είναι τα γατιά κι όχι τα σκυλιά ας μην βγαίνουμε άλλο εκτός θέματος.

[Lil Marine]

Στην δικιά μου περίπτωση περπάταγα στον δρόμο και δίπλα μου περνάει μια κοπέλα που πήγαινε βόλτα τον σκύλο της. Χαλαρός εγώ (τότε δεν είχα φοβία με τα σκυλία ακόμα). Καθώς την προσπερνάω ορμάει από πίσω ο σκύλος της και με δαγκώνει. Και το ίδιο της το αφεντικό πανικοβάλεται με την συμπεριφορά του σκύλου της κι απολογήθηκε που δεν ξέρει πως το έπαθε αυτό ο σκύλος της. Καλά, για την ακρίβεια δεν με δάγκωσε αλλα ίσα-ίσα που με γρατζούνισε με τα δόντια του στην πλάτη (κάνοντας και τρύπα στην αγαπημένη μου μπλούζα). Αλλά με το σοκ που είχα πάθει νόμιζα ότι μου 'χωσε μια γερή χαψία. Πηγαίνοντας στο σπίτι όταν η μάνα μου με είδε που είχα ασπρίσει από τον φόβο τρόμαξε το μάτι της. Κι όταν την είπα να δει την πλάτη μου με κοιτάει περίεργα και μου κάνει "Ποιά δαγκωνιά, κάλε; Mια απλή γρατζουνία βλέπω. Άντε, και με τρόμαξες!".

Μετά από λίγο καιρό ήταν ένας τυπάς (τελείως καραγκιόζης, θα καταλάβετε πιο κάτω γιατί) που αντί να είχε λουρί στον σκύλο του τον είχε αμολημένο ελεύθερο. Με βλέπει από μακρία και με πλησιάζει γαυγίζοντας απειλητικά. Εγώ να 'χα κατουρηθεί από τον φόβο μου και τ' αφεντικό του αντί να τον μαζέψει και να ζητήσει συγνώμη μου ζήτησε και τα ρέστα λέγοντας "Μην κάνεις έτσι, είναι χειρότερα και θα σου ορμήξει." Μετά αν τον διαολόστελνα και του 'κανα μια ωραία καταγγελία θα 'φταιγα; Διότι ο σκύλος δεν φταίει σε τίποτα αν το αφεντικό του είναι τελείως ανεύθυνο.

Τέλως πάντων, επειδή το θέμα μας είναι τα γατιά κι όχι τα σκυλιά ας μην βγαίνουμε άλλο εκτός θέματος.

εμένα με είχε δαγκώσει χωρίς εμφανή λόγο είμουνα πιό μικρή και όπως περπάταγα στον δρόμο που "έκανε κουμάντο αυτός" άρχισε να μου γαυγίζει πολύ άγρια και να μου δίχνει τα δόντια του ... και όπως προχωρούσα να φύγω γρήγορα,με δάγκωσε στο πόδι....και μετά μιλάμε να έχω πεθάνει στο φόβο,άρχισα να τρέχω (κ αυτός μαζί) μέχρι που συνάντησα έναν τύπο που τον έδιωξε και μου πε "μην φοβάσαι,ένας σκύλος είναι" ε,από τότε...όποτε δω σκύλο και είμαι μόνη μου αλλάζω δρόμο...σοβαρά όμως!...

και το αγαπημένο μου γατάκι το έχω πραγματικά μεγαλώσει...στην αρχή ήτανε 3 γατάκια,αδέσποτα στην γειτωνιά,όμως μέσα σε μία βδομάδα ΚΑΙ τα δύο αδέρφια του τα πάτησε αμάξι....

και τότε άρχισα να το φροντίζω,ερχότανε μόνο του και ανέβαινε πάνω στο περβάζι του παραθύρου...και φυσικά πρόσεχα μην διασχίσει τον δρόμο ...
το καημενούλη μου...στην αρχή ήτανε πολύ κλειστό και πολλές φορές δεν έτρωγε όταν είμουνα μπροστά...αλλά μετά από μια βδομάδα περίπου παίζαμε κανονικά ...το λατρεύω και νομίζω ότι έχει πολύ καλό χαρακτήρα...
νομίζω ότι είναι ωραίο το ότι πρέπει να "εξημερώσεις" μια γάτα...οπως και έναν άνθρωπο...πρέπει να δίξεις ότι κάτι αξίζεις
ενώ τα σκυλιά είναι αρκετά διαφορετικά...:s

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Lil Marine: 11 Αύγουστος 2009 - 23:03