Ο καθένας βλέπει τα πράγματα από την δικιά του οπτική γωνία άμα δεν υπήρχε αυτό δεν 8α υπήρχαν πόλεμοι, διαμάχες, συγκρούσεις, πάθος, πρόοδος κτλ π. Έτσι και εγώ θα αναλύσω την άποψη μου περί θέματος.
Καλό και κακό δεν υπάρχει, ο καθένας μας τηρεί πρότυπα παραδόσεις όπου μεγάλωσε. Ο Kishimoto απλά το επισημαίνει αυτό με τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Και στην συγκεκριμένη περίπτωση βλέπουμε έναν άνθρωπο που έζησε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια διαστρεβλώνοντας τον αληθινό σκοπό του, και μετά ένα ισχυρό sock της αναδρομή του παρελθόντος του αλλάζει (ως προς τι αναμένετε). Κάτι που είναι τεκμηριωμένο και αποδεκτό.(το πως είναι τεκμηριωμένο εξηγώ παρακάτω, αποδεκτό ως προς το γενικό σύνολο)
Προσωπικά τώρα μου άρεσε, ο kishimoto έχει ξεφύγει από τα πρότυπα τον περισσότερο manga που διαχωρίζονται όλα με ένα μαύρο και άσπρο. Όσον αναφορά τα power up τα δίνει πολύ πιο αργά από άλλα, που ξυπνάνε ένα βράδυ και είναι παντοδύναμοι. Και αυτό είναι ένα από τα πράγματα είναι που το κάνει ξεχωριστό.
Δεν μου αρέσει να κριτικάρω τις απόψεις τον άλλον αλλά θα αναφερθώ σε κάτι όσον αναφορά τα παρακάτω quote.
Σύμφωνα με την ψυχολογία υπάρχουν 4 καταστάσεις στις οποίος ο άνθρωπος αλλάζει.
1) Εφηβεία
2) Sock (συνήθως από το θάνατο κάποιο αγαπημένου προσώπου,πόλεμος κλπ)
3) Εμμηνόπαυση (άσχετο)
4) Συνειδητά αφού διαπιστώσεις ότι αυτό το είδος τις προσωπικότητας δεν σου κάνει και (έχεις χτυπήσει αρκετές φορές το κεφάλι σου στο τοίχο) αποφασίζεις έμπρακτα να το αλλάξεις.
O Rin και o D.dragon (και άλλοι προφανώς) θέλουν τόσο πολύ τη προσέγγιση του απόλυτου κακού που μπαίνουν συναισθηματικά και τεκμηριώνουν καταστάσεις με καθαρά την δικιά του άποψη αγνοώντας τους γύρους του. Και στην τελική το manga του kishimotou είναι άμα θέλει να βγάλει φτερά στο ναρουτο σε ένα βράδυ είναι δικαίωμά του, φυσικά και θα το κριτικάρουμε αλλά αν μας αρέσει η όχι δεν θα δώσουμε όμως μια απόλυτη λογική εξήγηση η το αντίθετο αγνοώντας τα στοιχεία που μας έχει δώσει. Πιστεύω να έγινα κατανοητός, δεν είχα σκοπό να θίξω κανένα άμα το έκανα. Αυτά περί θέματος.
Κάτι άλλο τώρα.
Διάβασα ποιο πριν σε αυτό το φόρουμ (δεν θυμάμαι ποίος το έγραψε) ότι ο ναρούτο ζει σε ένα κόσμο βαρβαρότητας (των ninja) και ότι ο θάνατος είναι επιτρεπτός κτλπ. Κατά την δικιά μου γνώμη αυτός ο κόσμος είναι μια μικρογραφία του δικού μας κόσμου. Όπου εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από πείνα φτωχιά συνθηκών, αρρώστιες που έχουν καταπολεμηθεί(κάτι σαν τον πόλεμο τον ninja). 1% των ανθρώπων έχουν το 40% της περιουσίας της γης όπως επίσης τα μεγάλα κράτη κυβερνάνε τα μικρά (μεγάλα hidden village σε σχέση με τα μικρά, μικρά χωριά χωρίς το support απο ninja που αργοπεθαίνουν).....
Το θέμα μου είναι ότι το Ναρούτο σαν manga το πρωτεύων θέμα είναι η αξία της ζωής, για αυτό και έχουμε θανάτους δείχνοντας και κάποια αναδρομή από πίσω, τι ήτανε, τι χάσανε, τι δώσανε, τον πόνο τον ανθρώπων γύρο τους. Σαν κορυφαίο επιχείρημα να δίνει πίστη στην νέα γενιά. Ο kishimoto μέσου του ναρούτου προσπαθεί να το αλλάξει αυτό που δεν μπορεί να αλλάξει στο κόσμο που ήμαστε. (κατά την δικιά μου γνώμη)
)
