Really nice chap, καλύτερο από το προηγούμενο αν μη τι άλλο.
Οι tenryuubito για άλλη μια φορά έδωσαν ρεσιτάλ αντιπάθειας, αλλά, ακριβώς όπως τους προηγούμενους, έτσι κι εδώ από μεριάς μου μού άρεσε πολύ και ο τωρινός, ακριβώς επειδή είναι εχθροί που μπορώ να μισήσω και θέλω να τους εκδικηθεί κάποτε ο πρωταγωνιστής. Πάντα τέτοιοι και σαν τον Akainu, τους φλώρους σαν τον Hannyabal και τον Moria τι να τους κάνεις που ούτε να τους μισήσεις δεν μπορείς;
Ξεχείλισαν και αρκετές πληροφορίες, μάθαμε γιατί του Ace δεν του άρεσε να τρέχει από κανέναν εχθρό (όχι από μαγκιά, αλλά από προστασία, thumbs up Ace), μάθαμε γιατί ως σήμερα ήθελε να προστατεύει τον Luffy σαν μικρό αδελφό και είδαμε και το γνωστό σκηνικό που λέει στον Luffy να μην κλαίει γιατί δεν έχει πεθάνει ακόμα. Μένει μόνο να δούμε, στο επόμενο μάλλον, την τελευταία γνωστή σκηνή που κάθονται και βλέπουν την θάλασσα λέγοντας να ζήσουν μια ζωή χωρίς μετάνοιες και την αναχώρηση του Ace.
Τον Sabo tbh τον κόβω και προτιμώ την εκδοχή ότι πέθανε, αλλά δεν θα με χαλάσει και να μην, 2 δακρύβρεχτους και τέλειους θανάτους καλών μας τους έχει ήδη δώσει ο Oda οπότε προς το παρόν έχω χορτάσει εκεί, villain να δω πότε θα ξεκάνει (no, Moria doesn't count).
Πολύ ωραία και η 18η σελίδα με τον διάλογο της Dadan για το πότε μπορούσε να πεθάνει κανείς (Ace), αφού είχε αλλάξει πια τον κόσμο, σαν τον Roger!
That said, το break σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το flashback δεν έχει τελειώσει δεν με ενθουσιάζουν. Ας τελείωνε το fb και μετά έκανε ότι ήθελε. Καλό καλοκαίρι στο manga και anime μέχρι να μπούμε στα καλά πια.