1317 replies to this topic

[Tea-chan]

Bara to Juudan.

Boy, that escalated quickly...

Νομίζω ότι η δημιουργός ήθελε να γράψει το δικό της Vampire Knight, YuukixZero, και φαίνεται αρκετά από τους χαρακτήρες. Μου κέντρισε τη προσοχή, πάντως, αν και έχουν βγει μόνο 3 κεφάλαια... Οψόμεθα.

Άκυρον, είδα ότι ολοκληρώθηκε στα 5 :/ Και είναι βλακεία. Meh.

[Hana Suzuki]

Witch Hunter. Διάβασα και τα 83 κεφάλαια των scalanations. Καίτοι manhwa είναι πάρα πολύ καλό και αρκετά καλό για shonen καθότι ο πρωταγωνιστής δεν είναι σε φάση "όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω". Πωρώθηκα εν ολίγοις και περιμένω συνέχεια και ευελπιστώ να είναι μηνιαίο

[Zentsugi]

Witch Hunter. Διάβασα και τα 83 κεφάλαια των scalanations. Καίτοι manhwa είναι πάρα πολύ καλό και αρκετά καλό για shonen καθότι ο πρωταγωνιστής δεν είναι σε φάση "όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω". Πωρώθηκα εν ολίγοις και περιμένω συνέχεια και ευελπιστώ να είναι μηνιαίο

Με αυτόν τον τίτλο έχω τραβήξει αρκετά.. Για κανένα χρόνο περίπου δεν έβγαινε chapter ούτε για δείγμα και όταν τελικά ξανάρχισε τους τελευταίους μήνες αποφάσισα ότι δεν άξιζε την υπομονή και το χρόνο μου. Ίσως το ξαναπιάσω όταν τελειώσει αλλά δεν νομίζω να είναι σύντομα.

[1451]

Είδα μερικά κεφάλαια από το Yokokuhan του Τετσουγια που έκανε και το Manhole. Θυμίζει αρκετά Akumetsu μόνο που είναι ελαφρώς πιο αληθοφανές και ρεαλιστικό.

Ένας περίεργος τύπος με εφημερίδα στο κεφάλι προφητεύει-αναγγέλει εγκλήματα τα οποία και γίνονται την επόμενη μέρα. Η αστυνομία του διαδικτύου τον παίρνει χαμπάρι κάποια στιγμή και αρχίζει το κυνηγητό. Αρκετά σάπιο μέχρι τώρα, με την έννοια ότι επικεντρώνεται στα μελανά σημεία της κοινωνίας και στους παρίες σαν το Kaiji ας πούμε.

Επτά κεφάλαια μέχρι τώρα, διασκεδαστικό αλλά βίαιο. Υπερβάλλει και λίγο στο πόσο κακοί είναι οι άνθρωποι, ή μήπως όχι; Χμμμ

[Itachi Akatsuki]

Παιδες διαβαζω Ηokuto no Ken και εχω φτασει στο 26 chapter!Πολυ ωραιο, αλλα ο Ken πηγαινει απο το ενα Gang στο αλλο και απλως θεριζει κοσμο Θα βρεθει καποιος ανταξιος του ποτε?Η πιο ωραια μαχη μεχρι τωρα ηταν αυτη με τον King!

[Phantom Duck]

Έχεις ακόμα μέλλον, στη συνέχεια θα σκάσουν αρκετοί αντίπαλοι

[Tea-chan]

Έφτασα up-to-date με το One Punch Man. Δεν υπάρχει αυτό το manga. Κοινώς, το "ας παρωδήσουμε όλα τα shounen" manga. The art is beyond this world, though. Υπάρχουν δισέλιδα (και τα έγχρωμα είναι πολλά εδώ!) τα οποία κάθομαι και χαζεύω.

Και άρχισα και το Eyeshield 21, μιας και μια φίλη μου με έχει πρήξει και μου έριξε τη βόμβα ότι είναι από τον ίδιο σχεδιαστή με το OPM. Θα χαρούν τα ματάκια μου art. Το πρώτο chapter, αν και παλιό, έχει ΤΟ artwork. Τώρα για την ιστορία θα δείξει. Από ότι μου είπε η ίδια πάντως, θα το χαρώ.

[Petran79]

ειπα να διαβασω οσα εργα του Tezuka ειναι διαθεσιμα στο net.

τωρα μειναν κατι λιγοτερο γνωστα αλλα ας γραψω την αποψη για τα σημαντικα εργα:


Black Jack: για μενα το καλυτερο εργο του ως τωρα, μιας και ξερει καλυτερα ως γιατρος πως πρεπει να ειναι πειστικο το manga αλλα αναμιγνυει και δραμα, χιουμορ, δραση σε ενα επικο κοκτεηλ,


Αstro Boy: η σειρα βελτιωνεται απο τα τελη του 50 και ολη τη δεκαετια του 60, μεχρι να κλεισει ο εκδοτικος οικος που δημοσιευοταν. στο τελος λιγο χαλαει η σειρα. τα πρωτα χρονια της σειρας διαβαζονται λιγο δυσκολα και πρεπει κανεις να ειναι λιγο ανοιχτος απεναντι στην εποχη αυτη και το λιτο σχεδιο και τις αρκετες δοσεις διαλογου. αρχες του 80 η σειρα απευθυνεται σε παιδια δημοτικου οποτε αλλαζει καπως, αν και μου αρεσε το σχεδιο περισσοτερο.
συνιστω και το spin-off Astro-Cat. δεν εχω δει την τηλεοπτικη σειρα, αλλα θεωρω πως αυτος ειναι ο πραγματικος Ατομ.

Dororo: αν και αρκετα παλιοτερο του Berserk (φαινεται το δευτερο απο που επηρρεαστηκε), το ξεπερναει κατα πολυ. κριμα που κρατα τοσο λιγο. η τηλεοπτικη σειρα μαλλον θα ειναι λογοκριμενη, γιατι το manga εχει αρκετη βια, ακομα και για τα σημερινα δεδομενα, παρα το απλοικο αλλα γεματο ενεργεια σχεδιο.

Ribbon no Kishi: δεν αξιωθηκα να δω ολοκληρη τη σειρα, αλλα διαβαζοντας το manga καλυφθηκα πληρως. παραμυθενια ατμοσφαιρα με αρκετες ανατρεπτικες σκηνες. πρωτοποριακη για την εποχη της.

Adolph: και αυτη απο τις καλυτερες σειρες, μετα την Black Jack μπορω να πω πως ηταν η δευτερη καλυτερη.

Phoenix: δεν διαβασα ολα τα κεφαλαια. αν και μερικα ηταν οντως απο τα καλυτερα, αλλα ηταν απλως καλα.

Buddha: στην αρχη ξενερωσα με το χιουμορ και τους αναχρονισμους σε ενα ιστορικο Manga και ελεγα να το παρατησω, μετα ομως το συνεχισα και δεν μετανιωσα. ο Βουδας τουλαχιστον σοβαρευει και η σειρα παιρνει τα πανω της.

τωρα για τα μικροτερα εργα του, αλλα ειναι καλα, αλλα ανατρεπτικα, αλλα για παιδια, γενικα ομως αυτος ο ανθρωπος ειναι αλλη κλαση.

[Itachi Akatsuki]

Έχεις ακόμα μέλλον, στη συνέχεια θα σκάσουν αρκετοί αντίπαλοι

Ωραια, αυτο ηθελα να ακουσω

[Zentsugi]

Βαριόμουν την περασμένη βδομάδα και είπα να πιάσω κάποιο manga να διαβάσω. Στην αρχή έλεγα να διαβάσω επιτέλους κάποιο τίτλο του Urasawa πράγμα το οποίο αναβάλλω εδώ και αρκετό καιρό αλλά και αυτή η φορά δεν αποτελούσε εξαίρεση και τελικά κατέληξα να διαβάζω το eyeshield 21.

Μπορώ να πω πως είναι από τα καλύτερα sports manga που έχω διαβάσει με ποικιλία χαρακτήρων, και ωραία κωμικά στοιχεία είτε με τη μορφή των σχεδίων είτε με τους διαλόγους και τις συμπεριφορές των χαρακτήρων. Είχα καιρό να γελάσω με κάποιο manga τόσο όσο γέλασα με αυτό.

Επίσης είχε μια δόση ρεαλισμού η οποία είναι λίγο δυσεύρετη σε τέτοιο γένος (λέω ρεαλισμός αλλά σε κάποια γενικότερα πλαίσια πάντα, γιατί όντας shounen πρέπει να έχει ο πρωταγωνιστής κάποια flashy moves).

Μετά αποφάσισα να δώσω μια ακόμη ευκαιρία στο Genshiken μετά από 1 χρόνο περίπου (3η απόπειρα καθώς της άλλες 2 φορές το ξεκίνησα αλλά το σταμάτησα κάπου στα πρώτα κεφάλαια με συνέπεια κάποια στιγμή να το ξεχάσω) και δεν απογοητεύτηκα.

Από τα καλύτερα slice of life που έχω διαβάσει,με πολύ καλούς και ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Το romance και το drama (αν και όχι τόσο όσο το romance υπήρχε και αυτό) άλλαζαν την ατμόσφαιρα ανά διαστήματα και έτσι δεν το βαρέθηκα καθόλου.

Μετά τη μέση που αποφοιτούν κάποιοι χαρακτήρες και εμφανίζονται καινούργιοι (δηλαδή εκεί περίπου που αρχίζει το Niidaime) είτε επειδή είχα δεθεί με τους παλαιότερους είτε επειδή δεν φαινόντουσαν το ίδιο καλοί οι καινούργιοι, με έπιασε κάπως μια μελαγχολία αλλά με κάποιες επανεμφανίσεις (καθώς εξακολουθούν να είναι στη σειρά) το συναίσθημα έφυγε.

Μου άρεσε επίσης ο τρόπος που παρουσιάζει πιο ρεαλιστικά το otaku culture και τις κοινωνικές σχέσεις-αντιδράσεις της κοινωνίας προς αυτό αλλά και αντίθετα. Στο Niidaime επικεντρώνεται σε διαφορετικό κομμάτι της κουλτούρας από το πρώτο κάτι που δίνει μια γενικότερη θεματική ποικιλία στη σειρά ( στο πρώτο μισό επικεντρώνεται στα doujinshis, τα eroge και το cosplay ενώ στο δεύτερο μισό στις fujoshi. το BL και το crossdressing).

Με λίγα λόγια ήταν πολύ καλή η διαδρομή και εξακολουθεί να είναι καθώς η σειρά δεν αφήνει κανέναν χαρακτήρα παραπονεμένο (από άποψη character development) και αγγίζει πολλά κοινωνικά θέματα τα οποία λίγες άλλες σειρές παρουσιάζουν με τέτοια ρεαλιστικότητα.

Edited by Zentsugi, 08 April 2013 - 03:15.

[Tea-chan]

Εεε... όταν τρως κόλλημα από τις πρώτες ΠΕΝΤΕ σελίδες ενός manga, πώς λέγεται; Έλλειψη κρίσης, ή μόλις βρήκες διαμάντι; Διότι μόλις αυτό έπαθα. Έχω φάει και λίγα spoiler για αυτό και είμαι με το στόμα ανοιχτό, τα μάτια γεμάτα sparkles γιατί είδα έναν senpai, η πρωταγωνίστρια είναι εγώ και τα πνευμόνια να πονάνε από το γέλιο. Το εν λόγω manga που το κατάφερε αυτό είναι το Junai Tokkou Taichou! (Love Attack!) που λέτε και είναι όλοι εκεί μέσα τόσο ΑΚΥΡΟΙ που δε θέλω να τελειώσει για κανένα λόγο! Χούλιγκανς και παλιόπαιδα ανακατεμένα με χαμηλές εγκεφαλικές λειτουργίες κι όποιον πάρει ο χάρος! Και μετά λέμε ότι η Megu από το Say I Love You βρήκε τον εκλεκτό με παράδοξους τρόπους (τον κλώτσησε)!

Τέλος πάντων, το έφτασα μέχρι το κεφάλαιο 5 και δηλώνω fan. Δε ξέρω πώς θα εξελιχθεί, αλλά αυτά τα chapters δε τα μετανιώνω με τίποτα.

[Petran79]

ειπα να διαβασω λιγο απο Toriyama και κατεβασα ολη τη σειρα στα Γαλλικα του Dr Slump

μια βλακεια και μιση με χιουμορ δημοτικου. ετσι και αλλιως ποτε δεν χωνευα το character design του και το Dragon Ball αλλα ηλπιζα με το Dr Slump να ειναι λιγο διαφορετικα τα πραγματα.
το παραταω. καλυτερα Doraemon να διαβαζα.....

[Mad_Hatter]

Τις τελευταίες μέρες Great Teacher Onizuka. Τα scans είναι άλλα μέτρια, άλλα αρκετά κακά, το manga όμως είναι ωραίο. Από humor με κάνει μερικές φορές να γελάω αλλά έχει από τις καλύτερες παρέες για cast. Πηδάει από το σοβαρό στο αστείο, κάτι σαν το JoJo.

Τώρα καθυστερημένα είδα το Tezuka post πιό πάνω, ξέφυγε το MW και το Ode to kirihito από τα μεγάλα, αλλά το προσωπικά αγαπημένο είναι το Apollo's Song.
Κάνα χρόνο έχω να διαβάσω manga του, ίσως πίασω ότι scan υπάρχει από phoenix.

[Itachi Akatsuki]

Τελος και το Kamishama no Iutoori!!!Το διαβασα μεσα σε 2 μερες, πραγματικα ειναι ΓΑΜΜΑΤΟ!
Αρχιζω κατευθειαν το Kamishama no Iutoori Ni!!!

[Tea-chan]

Kuragehime.

Αν και η ιστορία και η πλοκή δεν είναι και πολύ διαφορετικά από αυτά του τυπικού shoujo, το setting και οι χαρακτήρες το κάνουν πραγματικά ξεχωριστό. Αν και έχω καταλάβει πόσο απεχθάνομαι τους otaku (male and female alike), τουλάχιστον του τύπου του συγκεκριμένου manga: these people are pathetic.
Λατρεύω τις αναφορές!