723 replies to this topic

[zade]

Καλά ,τόση ώρα αναλύετε το άν πρέπει να δει κανείς ένα anime ,και εάν ναι πότε και πως πρέπει να το δει ; Δείτε το και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα . Ούτε οδηγοί σας χρειάζονται ούτε άνθρωποι που θα σας ανοίξουν τα μάτια . Αμα σας αρέσει σας άρεσε κα ιδεν χρειάζετε να δείτε άλλα για να καταλάβετε αν είναι καλό ή όχι . Είναι σα να λέμε ότι πρέπει να δείτε όλες τις ταινίες του Uwe Boll για να εκτιμήσετε το "Νονό " του Κόπολα . Ε, μή λέμε και ότι θέλουμε.

EDIT
Καλά , δεν πιστεύω αυτό που συμβαίνει. Τώρα είδα το ποστ του MLN .Eχουμε και οι δύο φέρει σχεδόν το ίδιο παράδειγμα ! LOL

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από zade: 17 Οκτώβριος 2008 - 01:28

[Melkor]

παντως ειναι απιστευτα ενοχλητικο να βλεπεις μερικους που εχουν δει μονο τα 2 πρωτα επισοδια της σειρας,η δεν μπορουν να καταλαβουν τι στο διαολο λεει αυτο το anime να λενε "ενα ακομα mecha ,αδιαφορο".... γιατι μου εχει τυχει,και εφαγαν επικο βρισιμο

σε αυτο συμφωνω και εγω

[roriconfan]

Έτσι είναι τα περισσότερα ανιμέ.
Ή ξεκινάνε χαλαρά και αγριεύουν αργότερα (σπάνιο) ή ξεκινάνε δυναμικά και ξεθυμένουν αργότερα (συνηθισμένο)
Το Neon Genesis είχε πολλά σκαμπανεβάσματα που μου αρέσανε τρελά.

[moonheart]

No, I'm telling them to watch a loooooooot of anime, just to watch this one

κυριε roriconfan
εχω δει οσα επεισοδια Naruto, One Piece, Bleach εχουν βγει καθως επισης ολο το Death Note και ολες τις σειρες Gundam.... γενικα εχω δει πολλα anime! ααα εχω δει κ ολα τα Pokemon και την Sailormoon φυσικα... γενικα ειμαι παλια καραβανα στον χωρο... κατα την γνωμη σου δηλαδη ειμαι αρκετα ωριμη για να χωνεψω τα βαθυστοχαστα νοηματα του NGE.... ? εγω παντως βασει αυτων που γραφεις και των πολλων σειρων που εχω δει νομιζω οτι μπορω πια να το αρχισω.

[Hazuki]

κυριε roriconfan
εχω δει οσα επεισοδια Naruto, One Piece, Bleach εχουν βγει καθως επισης ολο το Death Note και ολες τις σειρες Gundam.... γενικα εχω δει πολλα anime! ααα εχω δει κ ολα τα Pokemon και την Sailormoon φυσικα... γενικα ειμαι παλια καραβανα στον χωρο... κατα την γνωμη σου δηλαδη ειμαι αρκετα ωριμη για να χωνεψω τα βαθυστοχαστα νοηματα του NGE.... ? εγω παντως βασει αυτων που γραφεις και των πολλων σειρων που εχω δει νομιζω οτι μπορω πια να το αρχισω.

Δες το γιατί αμα το βασανίζεις μπορεί στο τέλος να μην σου αρέσει, ήταν η δεύτερη σειρά που τέλειωσα με πρώτη το love hina και μου φάνηκε μια χαρά σαν σειρά, ειδικά το τέλος [+_+].

[Putin]

Εγώ συμφωνώ με τον Ρόρικον εφόσον σκέφτεται έτσι:

Συνήθως χρειάζεται να δεις πρώτα έναν αξιοπρεπή αριθμό άνιμε για να εκτιμήσεις το ΕνΤζιΗ, όχι για να το καταλάβεις.


Όπως συνήθως χρειάζεται να έχεις δει αρκετές κωμωδίες για να εκτιμήσεις το ΑζουΝτάη, το Κρόμαρτι και άλλα ακόμα πιο καμένα.

[Nighteyes]

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα φάω παρατεταμένο βρίσιμο, είπα να πω την άποψη μου για τη σειρά. Και όπως προφανώς καταλάβατε, δεν μου άρεσε. Να επισημάνω, ότι δεν θεωρώ ότι δεν είναι καλή (αν και πιστεύω υπερεκτιμημένη), απλά εμένα δεν μου άρεσε.

Καταρχάς, δεν μου άρεσε που όλοι οι χαρακτήρες είχαν ψυχολογικά προβλήματα. Γενικά επικρατούσε τέτοιο ψυχοπλακωτικό και φαταλιστικό κλίμα που παραλίγο να πάθω κατάθλιψη. Αν και αρκετά ενδιαφέρουσα η ιδέα των

Spoiler:

αγγέλων και της αποκάλυψης όπως τη μεταφέραν στη σειρά, έχω βαρεθεί να βλέπω/διαβαζω σενάρια καταστροφής και επαναδημιουργίας του κόσμου.

Δεν με εκφράζει κάτι τέτοιο. Το βρώμικο που γίνεται καθαρό. Το μαύρο που γίνεται άσπρο. Υπάρχει και το γκρι. Η μαγκιά είναι να καταφέρεις σταδιακά να φτάσεις στο άσπρο χωρίς να χρειαστεί να

Spoiler:

καταστραφούν τα πάντα γύρω σου.

Επίσης η ιδέα

Spoiler:

της συλλογικής οντότητας δεν με εντυπωσίασε αφού την είχα συναντήσει σε πολύ πιο καλή για τα γούστα μου έκδοση, σε βιβλία του Asimov.

Οπότε τι να πω. Αν την είχα δει στα 16 μου, που ούτε Asimov είχα διαβάσει ούτε είχα δει όσα έχω δει, ίσως να την είχα θεωρήσει κι εγώ αριστούργημα.

[Zauk-Lain-]

κυριε roriconfan
εχω δει οσα επεισοδια Naruto, One Piece, Bleach εχουν βγει καθως επισης ολο το Death Note και ολες τις σειρες Gundam.... γενικα εχω δει πολλα anime! ααα εχω δει κ ολα τα Pokemon και την Sailormoon φυσικα... γενικα ειμαι παλια καραβανα στον χωρο... κατα την γνωμη σου δηλαδη ειμαι αρκετα ωριμη για να χωνεψω τα βαθυστοχαστα νοηματα του NGE.... ? εγω παντως βασει αυτων που γραφεις και των πολλων σειρων που εχω δει νομιζω οτι μπορω πια να το αρχισω.

*να σου πω εγω εκμερους του rori (που μαλλον δεν εχει διαβασει ακομα το thread)Οτι οχι δεν εισαι...*

Ο roriconfan δεν αναφερετε σε αριθμο επισοδειων(Βλεπε Ολο το Naruto που ειναι και εγω δεν ξερω ποσα epi. και μετα μπορεις να κατανοησεις NGE!)αλλα σε αριθμο σειρων.Λεει απλα οτι πρεπει να εχεις περασει αρκετο καιρο βλεποντας και καταλαβενοντας μερικες σειρες....

[roriconfan]

@Nighteyes, ο σκοπός της σειράς ήταν να έχει χαρακτήρες με ψυχολογικά.

Spoiler:

Ουδέποτε αποσκοπούσε στο να τους δώσει λύτρωση γιατί το τέλος του κόσμου ήταν προδιαγεγραμμένο εξ' αρχής. Στην περίπτωση που οι ήρωες ξαφνικά γίνονταν χαρούμενα παιδάκια που κρατιώντουσαν από το χέρι και με μια σούπερ ακτίνα που μάζευε την αγάπη όλων των ανθρώπων του κόσμου νικούσαν την τεράστια Ρέι και σώζανε τον κόσμο ... η σειρά θα ήταν μπάζο! Έτσι έπρεπε να τελειώσει γιατί αυτό ήταν το ύφος της. Προσωπικά, σειρές που σε όλη τους την διάρκεια έχουνε ένα ύφος (π.χ. κωμωδία) και στο τέλος το αλλάζουνε εντελώς για να αφήσουνε εντυπώσεις από την ανατροπή (π.χ. να το γυρίσει σε θρίλερ ή δράμα) τις θεωρώ φτωχές απόπειρες εντυπωσιασμού της τελευταίας στιγμής. Χαίρομαι που δεν πρόδοσε η σειρά τον εαυτό της και δεν το γύρισε σε κάτι άλλο. Και επίσης τι είναι αυτό το μαύρο που γίνεται άσπρο που αναφέρεις; Ο κόσμος δεν καθάρισε με την καταστροφή του. Απλά έληξε και ξεκίνησε ένας καινούριος. Επίσης, οι περισσότεροι μας δεν έχουμε διαβάσει Ασίμοβ και έτσι η συλλογικότητα μας έγινε γνωστή από το ανιμέ και όχι από τα βιβλία του.

[noname]

@Nighteyes, ο σκοπός της σειράς ήταν να έχει χαρακτήρες με ψυχολογικά.

δεν νομίζω πώς αυτός ήταν ο σκοπός ...........
αλλά με δεδομένου της ηλικίας των πρωταγωνιστών των δυσάρεστων εμπειριών και με αυτά που μπλέξαν, μια 100% φυσιολογική ζωή εκ των πραγμάτων θα ήταν μη ρεαλιστική.

@Nighteyes οι καλές ιδέες πάντα ανακυκλώνονται, το θέμα είναι ο τρόπος που παρουσιάζονται κάθε φορά ΧDDDD

[Nighteyes]

@Nighteyes, ο σκοπός της σειράς ήταν να έχει χαρακτήρες με ψυχολογικά.

Spoiler:

Ουδέποτε αποσκοπούσε στο να τους δώσει λύτρωση γιατί το τέλος του κόσμου ήταν προδιαγεγραμμένο εξ' αρχής. Στην περίπτωση που οι ήρωες ξαφνικά γίνονταν χαρούμενα παιδάκια που κρατιώντουσαν από το χέρι και με μια σούπερ ακτίνα που μάζευε την αγάπη όλων των ανθρώπων του κόσμου νικούσαν την τεράστια Ρέι και σώζανε τον κόσμο ... η σειρά θα ήταν μπάζο! Έτσι έπρεπε να τελειώσει γιατί αυτό ήταν το ύφος της. Προσωπικά, σειρές που σε όλη τους την διάρκεια έχουνε ένα ύφος (π.χ. κωμωδία) και στο τέλος το αλλάζουνε εντελώς για να αφήσουνε εντυπώσεις από την ανατροπή (π.χ. να το γυρίσει σε θρίλερ ή δράμα) τις θεωρώ φτωχές απόπειρες εντυπωσιασμού της τελευταίας στιγμής. Χαίρομαι που δεν πρόδοσε η σειρά τον εαυτό της και δεν το γύρισε σε κάτι άλλο. Και επίσης τι είναι αυτό το μαύρο που γίνεται άσπρο που αναφέρεις; Ο κόσμος δεν καθάρισε με την καταστροφή του. Απλά έληξε και ξεκίνησε ένας καινούριος. Επίσης, οι περισσότεροι μας δεν έχουμε διαβάσει Ασίμοβ και έτσι η συλλογικότητα μας έγινε γνωστή από το ανιμέ και όχι από τα βιβλία του.

Θα συμφωνήσω με τον noname ότι ο σκοπός δεν νομίζω ότι ήταν αυτός. Προσωπικά νομίζω ότι 'προέκυψε' από τις εμπειρίες του σκηνοθέτη.(Όσοι δεν γνωρίζετε, ψάξτε το.) Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ότι δεν υπήρχε ούτε ένας χαρακτήρας που να μην έχει ψυχολογικά προβλήματα. Και γενικά αισιοδοξία από πουθενά. "Όλα Μαύρα"(Μόνο που το τραγούδι μου άρεσε.)

Δε διαφωνώ μ' αυτά που έχω τονίσει μέσα στο spoiler tag σου, ούτε είπα ότι το τέλος δεν μου άρεσε. Όλη η σειρά δεν μου άρεσε.

Όσον αφορά αυτό που ανέφερα περί χρωμάτων, ίσως να ήθελε περαιτέρω επεξήγηση. Εννοώ αυτό ακριβώς που είπες ότι

Spoiler:

ξαναγγενήθηκε ένας καινούργιος κόσμος. Η όλη λογική της Αποκάλυψης (και δε μιλάω απαραίτητα μόνο γι' αυτό το άνιμε), είναι η κρίση του ανθρώπου και η καταστροφή ενός (μαύρου) κόσμου με την αντικατάσταση του με έναν καινούργιο (άσπρο) κόσμο.

Προσωπικά αυτό το βρίσκω δειλό. Είναι πολύ πιο δύσκολο να διορθώσεις κάτι από το να το ξαναρχίσεις από την αρχή. Και το ηθικό δίδαγμα που λαμβάνω εγώ από τη σειρά είναι αυτό. Κάτι τέτοιο σε πιο ήπιο βαθμό συνέβη και στο

Spoiler:

Wolf's Rain

αλλά εκεί δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα γιατί ούτε κατάθλιψη έπαθα ούτε προσπάθησαν να 'περάσουν' διάφορα φιλοσοφικά μηνύματα.

Όσον αφορά τον Asimov, δεν ανέφερα επίσης πουθενά κάτι τέτοιο. Για μένα μίλησα. Φυσικά και κάποιες ιδέες ανακυκλώνονται. Απλά αν υπήρχε μια περίπτωση να με εντυπωσιάσει το τέλος της, χάθηκε.

Edit
Σε όσους άρεσε το NGE πιστεύω ότι θα τους αρέσουν τα βιβλία Elric του Moorcock, όπως και το αντίστροφο. Και στις δύο περιπτώσεις ένιωσα ακριβώς το ίδιο.(Το αρχικό saga αποτελείται από 6 βιβλία. Δεν είναι μεγάλα όμως.)

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Nighteyes: 13 Ιανουάριος 2009 - 15:46

[noname]

Nighteyes το τέλος είναι ουσιαστικά στην ταινία (που είναι κατα κάποιο τρόπο παράλληλη με τα 2 τελευταία επεισόδια ) και έχει πολλές διαφορές από το τέλος του wolf's rain ^^

Spoiler:

ενώ στο wolf's rain το κεντρικό θέμα ήταν ο παράδεισος το τέλος του κόσμου κτλ ... το κεντρικό θέμα του nge ήταν η ολοκλήρωση του ατόμου, το κοινό σημείο είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις ενώ περιμένεις την μετάβαση από το μαύρο στο άσπρο ... στο τέλος βλέπεις πώς ήταν από το γκρι στο γκρι , η τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ

...

κατά τα άλλα περί ορέξεων ........ XDDDDDD

[Nighteyes]

Φυσικά και δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Απλά ήθελα να δώσω ένα παράδειγμα

Spoiler:

καταστροφής και αναγέννησης του κόσμου

που δεν με ενόχλησε.

[kelborn3]

παντως ειναι απιστευτα ενοχλητικο να βλεπεις μερικους που εχουν δει μονο τα 2 πρωτα επισοδια της σειρας,η δεν μπορουν να καταλαβουν τι στο διαολο λεει αυτο το anime να λενε "ενα ακομα mecha ,αδιαφορο".... γιατι μου εχει τυχει,και εφαγαν επικο βρισιμο

Σε αυτο 8α συμφωσησω και εγω 1000%.Στην αρχη οτνα ο ριν μου ειχε πει να το δω του ειχα πει ασε με μορε να δω 1 εμο μεκα ανιμε..αλλη δουλεια δεν ειχα και μετα εφαγα τετοιο κολλημα..Πραγματικα δε προκειται ποτε να ξανακρινω κατι επιπολαια ειδικα με μεκα η σειρα μετραει πραγματικα

[somnium]

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα φάω παρατεταμένο βρίσιμο, είπα να πω την άποψη μου για τη σειρά. Και όπως προφανώς καταλάβατε, δεν μου άρεσε. Να επισημάνω, ότι δεν θεωρώ ότι δεν είναι καλή (αν και πιστεύω υπερεκτιμημένη), απλά εμένα δεν μου άρεσε.

Καταρχάς, δεν μου άρεσε που όλοι οι χαρακτήρες είχαν ψυχολογικά προβλήματα. Γενικά επικρατούσε τέτοιο ψυχοπλακωτικό και φαταλιστικό κλίμα που παραλίγο να πάθω κατάθλιψη. Αν και αρκετά ενδιαφέρουσα η ιδέα των

Spoiler:

αγγέλων και της αποκάλυψης όπως τη μεταφέραν στη σειρά, έχω βαρεθεί να βλέπω/διαβαζω σενάρια καταστροφής και επαναδημιουργίας του κόσμου.

Δεν με εκφράζει κάτι τέτοιο. Το βρώμικο που γίνεται καθαρό. Το μαύρο που γίνεται άσπρο. Υπάρχει και το γκρι. Η μαγκιά είναι να καταφέρεις σταδιακά να φτάσεις στο άσπρο χωρίς να χρειαστεί να

Spoiler:

καταστραφούν τα πάντα γύρω σου.

Επίσης η ιδέα

Spoiler:

της συλλογικής οντότητας δεν με εντυπωσίασε αφού την είχα συναντήσει σε πολύ πιο καλή για τα γούστα μου έκδοση, σε βιβλία του Asimov.

Οπότε τι να πω. Αν την είχα δει στα 16 μου, που ούτε Asimov είχα διαβάσει ούτε είχα δει όσα έχω δει, ίσως να την είχα θεωρήσει κι εγώ αριστούργημα.

Οι χαρακτηρες ομως δεν ειχαν ψυχολογικα προβληματα απο μονοι τους... Ζουσαν σε εναν κοσμο οπου, σε ενα μετα-αποκαλυπτικο τοπιο, η προηγουμενη γενια ειχε αναγκαστει να αποκλειστει, ουσιαστικα, σε καταφυγια, και να υποφερει πολλες απωλειες. Η επιβιωση σε εναν τετοιο κοσμο, και με τους ενηλικες να φερουν ακομα το τραυμα της καταστροφης, σιγουρα δεν ειναι και ευνοικες συνθηκες.

Απο την αλλη, τιθεται και το ενδιαφερον ζητημα, οτι η κοινωνια "κληρονομει" τα προβληματα που της δημιουργησε η συλλογικη εμπειρια, στα παιδια της. Και ειναι σκοπιμο, να αναρωτηθει κανεις αν και η δικια μας γενια φερει στον ψυχισμο της τα προβληματα της προηγουμενης.

Ο ψυχολογικος κοσμος των χαρακτηρων, η νοοτροπια τους, ενω ειναι προβληματικος για τα δεδομενα που εχουμε μπροστα μας, δεν θα ηταν τοσο ακραιος για μια γενια με τοσο φριχτες εμπειριες. Και αντιστοιχως, και ο σημερινος ψυχισμος του ανθρωπου θα θεωρουνταν παθολογικος απο μια γενια που μεγαλωσε σε καλυτερο περιβαλλον.

Δηλαδη, θελω να καταληξω οτι ισως, απλα, στο NGE αποσαφηνιζεται, οτι η καθε κοινωνια μεταφερει την ψυχολογικη ανεπαρκεια που της δημιουργουν τα συλλογικα της βιωματα, οριζοντας την ως κατι φυσιολογικο.
Το οποιο ειναι πολυ βαθια τροφη για σκεψη

Επισης, να αναφερθει οτι

Spoiler:

το σεναριο καραστροφης-αναδημιουργιας ειναι δευτερευον ως προς την συνειδησιακη ολοκληρωση της ανθρωποτητας στα 25-26 και στο EoE (θαλασσα LCL, εκπληρωση επιθυμιων...)

Γενικα, δεν μπορω να πω οτι το ολο το θεμα των Angels μου θυμισε, προσωπικα, Asimov.
Οσον αφορα τη μεταφυσικη* του NGE, θα παρεπεμπα μαλλον σε ποιηση οπως Paradise Lost (Milton) και διαφορα εργα του W. Blake. Δεν θεωρω τυχαιο, εξαλλου, οτι η οντοτητα των αγγελων, με διαφορετικο νοημα, ειναι παρουσα και στα δυο παραπανω.
Τα υπολοιπα παραπαεμπουν σε μεγαλο βαθμο σε Freud και Jung.

Spoiler: *

Αλλο μεταφυσικη, αλλο υπερφυσικο, αλλο παραφυσικο.