Οτιδηποτε κανουν οι Γιαπωνεζοι, το κανουν με τον δικο τους ξεχωριστο τροπο. Και αυτο ισχυει και για το αρχαιοτερο επαγγελμα του κοσμου, για το οποιο θα μιλησουμε σημερα.
Μια που δεν υπαρχει section στο φορουμ για Ιαπωνικη παραδοση - popular culture (hint hint!!), μπαινει στο off-topic...
Η μαγεία του Kabuki-Cho
Όχι, δεν εννοώ το Kabuki το παραδοσιακό Ιαπωνικό θέατρο. Μιλάω για την πιο μαγική, εξωτική, αισθησιακή και κοινωνικά ενδιαφέρουσα συνοικία του Τόκυο.
Ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που κοκκινίζουν στην ιδέα του αγοραίου έρωτα. Υπάρχουν οι Ελληναράδες που θα πουν ότι δεν θα πήγαιναν ποτέ σε ροζ μαγαζιά αφού είναι ικανότατοι να χτυπήσουν γκόμενα με τον παραδοσιακό τρόπο. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Πάντα πίστευα ότι το επίπεδο μιας πόλης αντικατοπτρίζεται στο επίπεδο της ροζ συνοικίας της. Δεν είναι η συνουσία το θέμα εδώ. Είναι ο συνδυασμός της φαντασίας, του αισθησιασμού, της παρακμής, του κινδύνου, της χλιδής και του κιτς, που κάνει εμένα και πολλούς άλλους να θέλουν να εξερευνήσουν αυτές τις περιοχές. Ειδικά αν αυτές είναι παράλληλα περιοχές υψηλής αισθητικής και επιπέδου, όπως νοτιά της Μοντμαρτης στο Παρίσι, ή το Σοχο του Λονδίνου.
Όσο πιο προχωρημένη, προοδευτική και μοντέρνα είναι μια πόλη, τόσο πιο ενδιαφέρουσα είναι η γειτονιά της με τα κόκκινα φανάρια. Αυτό σίγουρα ισχύει και για το Τόκυο, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που θεωρείται για πολλούς η Μεκκα του είδους. Η Ιαπωνική κουλτούρα φαντάζει σε μας τόσο εξωτική που πολλές φορές νομίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι από άλλο πλανήτη. Λοιπόν αυτό ισχύει και για τα Ιαπωνικά κόκκινα φανάρια του Τόκυο, τα οποία στεγάζουν μια ανθρώπινη κοινωνία που όμοια της δεν υπάρχει πουθενά στη γη.
Στις παρυφές της Shinjuku βρίσκεται μια περιοχή η οποία διχοτομείται στα 2 από την λεωφόρο Hanamichi-dori. Η περιοχή αυτή που καλύπτει μια έκταση 40,000 τετραγωνικών μέτρων ονομάζεται Kabuki-Cho. Πηρέ το όνομα της από ένα θέατρο Kabuki που ήταν να χτιστεί στο μετά-πολεμικό Τόκυο το οποίο δεν χτίστηκε ποτέ. Η γειτονιά μεταμορφώθηκε γρήγορα στο κέντρο ηδονής του Τόκυο που εξυπηρετούσε της αμερικανικές δυνάμεις κατοχής. Η μαύρη αγορά και η Yakuza ανθίσανε εκείνα τα χρόνια. Στη δεκαετία του 80 η περιοχή αναπτύχθηκε και μεταμορφώθηκε, όχι πάντως φτιάχνοντας πάρκα για παιδιά. Τα εγκληματικά στοιχεία παραγκωνίστηκαν και η περιοχή αναμορφώθηκε ως η πιο σικάτη και φουτουριστική ροζ συνοικία του κόσμου. Σήμερα στεγάζει γύρω στις 6,000 επιχειρήσεις που ασχολούνται με το σεξ, και δουλεύουν εκεί πάνω από 20,000 κοπέλες.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει το Kabuki-Cho να ξεχωρίζει από τις άλλες ροζ γειτονιές του κόσμου? Η απάντηση είναι τα πάντα. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, και ας εξερευνήσουμε πρώτα τους ανθρώπους που δουλεύουν στη περιοχή και τους πελάτες τους. Η περιοχή έγινε παγκοσμίως γνωστή στη δεκαετία του 80 μέσω του γνωστού Ιάπωνα φωτογράφου Nobuyoshi Araki. O Araki μέσω του φακού του, αποτύπωσε τα κορίτσια και τους πελάτες τους στο διάσημο άλμπουμ του “Tokyo Lucky Hole”. Παράλληλα πριν από λίγα χρόνια η ποπ τραγουδίστρια Shiina Ringo έβγαλε το χιτ single “Queen of Kabukicho” το οποίο έγινε τεράστια επιτυχία. Οι στίχοι μεταφράζονται ως εξής:
My mother was the Queen of the town
I am her spitting image
When she left me, I was only 15 years old
I hold it against her, but I proudly declare myself Queen
The only thing I can sell is myself
If I craved someone’s compassion, I would lose everything
If you come out of the east gate of Shinjuku Station, you can see my territory
Kabuki-Cho, East Asia’s greatest sin city.
Το τραγούδι δεν άρεσε καθόλου στις κοπέλες που δουλεύουν στο Kabuki-Cho. Το βασικό τους παράπονο ήταν: “Μα δεν είμαστε πρεζόνια!!!”. Και αυτό είναι ένα από τα στοιχειά που κάνει την περιοχή να ξεχωρίζει. Η πλειονότητα των κοπελιών που δουλεύουν στο Kabuki-Cho (τουλάχιστον βόρεια της Hanamichi-dori) προέρχονται από την μεσαία κοινωνική τάξη. Είναι κοπέλες που τις αρέσει αυτό που κάνουν, που δεν βρίσκουν κάτι κακό η ανήθικο στο σεξ, που επιζητούν την προσοχή, και φυσικά το μεγάλο κέρδος. Πολλές κοπέλες είναι φοιτήτριες που θέλουν να έχουν την οικονομική άνεση για να διασκεδάσουν στο πανάκριβο Τόκυο, ενώ άλλες προτιμούν να δουλεύουν λίγες ώρες στο Kabuki-Cho από το να δουλεύουν ατελείωτες ώρες ως office ladies και με λιγότερα κέρδη. Και έχουν πολλές επιλογές για το που θα δουλέψουν, χωρίς να είναι απαραίτητο να πουλάνε σεξ, τουλάχιστον με την έννοια που το ξέρουμε εμείς. Το ίδιο ισχύει και για τους πελάτες. Το Kabuki-Cho δεν είναι πλημμυρισμένο από μαφιόζους και ναύτες… Οι βασικοί πελάτες είναι νεαροί φοιτητές, salary-men, και πολλές γυναίκες. Ναι, ένα βασικό μέρος της πελατείας της περιοχής είναι γυναίκες… Θα το κατανοήσουμε καλύτερα αφού εξηγηθεί η ποικιλία των μαγαζιών που μπορεί να βρει κανείς στη περιοχή.
To Kabuki-Cho είναι μια περιοχή πλημμυρισμένη από φωτά και επιγραφές από νεον. Το πρωί είναι γεμάτη από τουρίστες και μαθητές σχολείων όπως και το υπόλοιπο Τόκυο. Το βραδύ δεν αλλάζει πολύ. Είναι πάλι γεμάτο από κόσμο και πολλά ζευγάρια. Παράλληλα είναι φανερό τι υπηρεσίες προσφέρουν τα περισσότερα από τα μαγαζιά. Το ζενίθ της περιοχής ήταν στην δεκαετία του 80. Όταν στα τέλη της δεκαετίας αυστηροί νόμοι οδήγησαν στο κλείσιμο αμέτρητων σεξ-club το Kabuki-Cho απειλήθηκε με αφανισμό. Ο νόμος όμως πισωγύρισε, αφού πήρε μπρος η ευρηματικότητα των Γιαπωνέζων που έσωσε την κατάσταση. Όπως γνωρίζουμε από τα ανιμε, οι Γιαπωνέζοι είναι προικισμένοι με αστείρευτη hentai φαντασία. Αυτό επηρέασε το είδος των επιχειρήσεων που μπορεί να βρει κανείς στην περιοχή, που είναι μοναδικές στον κόσμο. Το βασικό στοιχειό του νόμου ήταν ότι καθιστούσε παράνομες τις επιχειρήσεις που προσέφεραν επί πληρωμή ολοκληρωμένο (penetration) σεξ…
Υπάρχουν ακόμη παραδοσιακά κλαμπ που προσφέρουν βασικό σεξ στο Kabuki-Cho. Αυτά είναι τα λεγόμενα soap-lands. Αυτά βρίσκονται κυρίως κατά μήκος της Nakamise-dori και είναι ακριβά, διακριτικά, και exclusive. Οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί βγάζουν κατά μέσο όρο 3,000 ευρώ το βραδύ. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι χλιδατες και οι κοπέλες είναι υψηλού επιπέδου. Αυτές οι επιχειρήσεις ανήκουν στην Yakuza και βρίσκονται έξω από τα όρια του νομού.
Οι επιχειρήσεις όμως που έχουν ενδιαφέρον είναι αυτές που παρακάμπτουν την ερμηνεία του νομού αφού μόνο η διείσδυση είναι παράνομη… Όλες αυτές οι επιχειρήσεις ονομάζονται fuzoku και αποτελούνται από τις εξής κατηγορίες:
Τα γνωστά Hostess Clubs τα οποία όμως είναι και τα πιο αδιάφορα. Αυτά είναι χλιδάτα μπαρ στα οποία δουλεύουν σοφιστικέ και όμορφα κορίτσια που κρατάνε συντροφιά στους κουρασμένους επιχειρηματίες. Τα κορίτσια αυτά διαβάζουν πολύ λογοτεχνία και εφημερίδες έτσι ώστε να είναι σε θέση να συζητήσουν για τα πάντα. Απαγορεύεται ρητά να αγγίξεις τις κοπέλες και δεν υπάρχει ποτέ κάποια σεξουαλική επαφή παρά μόνο φλερτ. Οι γυναίκες αυτές θα έλεγε κανείς ότι είναι οι σύγχρονες γκέισες. Για αυτή την συντροφιά μπορεί να πληρώσεις μέχρι και 300 ευρώ την ώρα. Βέβαια όσο πιο χαμηλού επιπέδου είναι το club μειώνεται και η τιμή και αυξάνονται τα πράγματα που μπορείς να κάνεις με τις κοπέλες.
Μετά έχουμε τα πολύ δημοφιλή massage Clubs τα οποία προσφέρουν πιο kinky υπηρεσίες. Εκτός από το μασάζ, οι κοπέλες προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία τρόπων για να “ξαλαφρώσουν” οι πελάτες. Εδώ αρχίζουν οι καινοτομίες. Το φιλί είναι βασικό είδος προσφοράς, κάτι που είναι το ύστατο ταμπού στη δύση. Το κορίτσια φιλάνε τους πελάτες τους με τέτοιο πάθος και ταλέντο, που θα ανέσταιναν και νεκρούς. Αφού υπάρχουν και ειδικευμένα Kissu Clubs. Στο τέλος οι κοπέλες βάζουν ένα “χεράκι” για να ξαλαφρώσουν οι ξαναμμένοι πελάτες τους. Ο στοματικός ερωτάς είναι βασιλιάς στα massage clubs, και αυτό ισχύει και για τους πελάτες αφού πολλές φορές επιβάλλεται η ικανοποίηση να είναι αμφίδρομη. Το μόνο που δεν επιτρέπεται είναι η διείσδυση κάτι που είναι φανερό σε ταμπέλες στην είσοδο των μαγαζιών. Αν οι πελάτες προσπαθήσουν να βάλουν την μαλαπέρδα τους στα κορίτσια, τότε κάνουν την διακριτική τους εμφάνιση οι κύριοι της Yakuza. Μην νομίζετε όμως ότι οι άτακτοι πελάτες καταλήγουν στο ποτάμι… Είπαμε το Kabuki-Cho δεν είναι επικίνδυνο… Βγάζουν φωτογραφίες τις φάτσες των άτακτων και τις κρεμάνε μεγενθυμενες σε ένα ειδικό πίνακα έξω από το μαγαζί. Είναι οι λεγόμενοι πίνακες της ντροπής.
Τα πιο δημοφιλή μαγαζιά του Kabuki-Cho είναι τα Imekura Clubs, τα λεγόμενα image και cosplay clubs. Βασικός τους σκοπός είναι να εκπληρώσουν τις πιο τρελές φαντασιώσεις των Γιαπωνέζων. Υπάρχουν πολλές υπό-κατηγορίες όπως schoolgirl clubs, maid clubs, pervert hospitals, pervert trains, κτλ. Πολλά από αυτά προσφέρουν συνδυασμό αυτών των κατηγοριών. Ένα γνωστό schoolgirl club με κεντρικό παράρτημα στην Osaka, είναι το Not Fit To Educate. Οι εγκαταστάσεις των μαγαζιών της αλυσίδας περιλαμβάνουν αίθουσες με πίνακες και θρανία, ενώ τα κορίτσια είναι ντυμένα με αυθεντικές σχολικές στολές. Οι πελάτες μπορούν να ικανοποιήσουν κάθε φαντασίωση με τα κορίτσια. Οι κανόνες είναι οι ίδιοι με τα massage clubs. Επιτρέπονται τα πάντα εκτός από την διείσδυση. Η οργάνωση είναι τελεία και στους πελάτες δίνεται μια φόρμα οπού μπορούν να συμπληρώσουν τις απαιτήσεις τους με κάθε λεπτομέρεια. Μέχρι και που θέλουν να “τελειώσουν”. Στα Chican Densha (pervert train) υπάρχουν κανονικά βαγόνια τρένου μέσα στο κτίριο όπου οι πελάτες μπορούν να ζήσουν την φαντασίωση ότι κακοποιούν μια επιβάτισσα. Και φυσικά εξυπακούεται ότι υπάρχουν μαγαζιά ειδικευμένα σε anime φαντασιώσεις όπου εσύ και η κοπέλα(ες) της επιλογής σου μπορούν να ντυθούν σαν τους αγαπημένους σου ηρωες για πολύ hentai καταστάσεις.
Τελευταία είναι πολύ της μόδας τα Other men’s wives Clubs. Είναι clubs στα οποία μπορείς να πας να συνουσιαστείς με την σύζυγο κάποιου άλλου. Οι κοπέλες δεν είναι επαγγελματίες και δεν πληρώνονται άμεσα για τις υπηρεσίες τους. Οι άντρες πελάτες απλά πληρώνουν κάποια είσοδο στο μαγαζί. Ο νόμος έτσι δεν καταπατείται. Αυτά τα μαγαζιά προέκυψαν λόγω της ανικανότητας των εξαντλημένων salary-men να εκπληρώσουν τα συζυγικά τους καθήκοντα όταν γυρνάνε σπίτι από τις δουλειές τους. Έτσι πολλές παντρεμένες γυναίκες καταφεύγουν σε αυτά τα club για να βρούνε λίγο δράση. Τα μαγαζιά αυτά έχουν δυνατό face control και είναι αρκετά exclusive. Είναι κάτι σαν ελεγχόμενο εμπορευματοποιημένο κεράτωμα.
Παρόμοια σαν ιδέα είναι και τα Swinger Clubs. Είναι όμως σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα Εδώ γυναίκες, άντρες, και ζευγάρια πληρώνουν είσοδο για να βρεθούν σε ειδικευμένους χώρους με πολλά themes και βοηθήματα για να επιδοθούν στο swinging, σε ομαδικά όργια, Bukkake Parties κτλ. Είναι γεγονός ότι λόγω απουσίας οργανωμένης θρησκείας στην Ιαπωνία, απλά δεν υπάρχουν ταμπού όσο αφορά το σεξ.
Τέλος υπάρχουν τα αμέτρητα Strip-Bars και Live-Show Bars, που είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα δυτικά. Υπάρχουν όμως και Ιαπωνικές καινοτομίες όπως τα Naked Sushi Bars που το πιάτο αντικαθίσταται από μια γυμνή κοπέλα, και τα λεγόμενα Lucky Hole Peep-Shows οπού ο πελάτης βάζει το όργανο του σε μια τρυπά στο τοίχο για στοματική χαλάρωση από άγνωστη κοπέλα. Επίσης υπάρχουν τα Panchira Peep Shows όπου συνήθως οι πελάτες βρίσκονται σε δωμάτια με γυάλινο ταβάνι για να αγναντεύουν τα εσώρουχα των κοπελιών που δουλεύουν στο πάνω όροφο, και τα Pink Salons που ειδικεύονται στην τέχνη της στοματικής ικανοποίησης.
Όπως βλέπετε, υπάρχει μια ευφάνταστη ποικιλία μαγαζιών για να περάσεις καλά στο Kabuki-Cho. Ήδη είδαμε ότι πολλές φορές πελάτες των μαγαζιών είναι και γυναίκες. Οι καλύτερες πελάτισσες όμως είναι οι ίδιες οι κοπέλες που δουλεύουν στην περιοχή. Οι κοπέλες τρώνε τα κέρδη τους σε αντίστοιχα Host Clubs στα οποία δουλεύουν εμφανίσιμοι άντρες. Πολλές φορές τους αγοράζουν και δώρα, από ρολεξ μέχρι και σπορ αυτοκίνητα. Είναι καθαρή περίπτωση αντιστραμμένης πορνείας και αποτελεί καθαρά ιαπωνικό φαινόμενο. Οι εργαζόμενες του Kabuki-Cho βγάζουν τόσα λεφτά που το κυρίως χόμπι τους είναι τα ταξίδια και τα ψώνια ανά τον κόσμο. Άμα δείτε στην Αθήνα μια παρέα από νέες εντυπωσιακές και ακριβοντυμενες Γιαπωνέζες γεμάτες με τσάντες με ψώνια, υπάρχει η πιθανότητα να είναι ιέρειες του Kabuki-Cho…
Το μόνο κακό με αυτά τα μαγαζιά είναι ότι δεν είναι tourist-friendly… Σε ελάχιστα μαγαζιά μιλάνε έστω και βασικά αγγλικά, ενώ σε πολλά, απλά δεν δέχονται ξένους. Το να πάτε στην περιοχή, παρέα με Γιαπωνέζους φίλους σας, η να μιλάτε τουλάχιστον βασικά Ιαπωνικά θα βοηθήσει στο να ανοίξουν κάποιες πόρτες. Τα πράγματα είναι πιο εύκολα νότια της Hanamichi-dori όπου βρίσκεται το διεθνές Kabuki-Cho, το οποίο είναι πιο φτηνό και υποβαθμισμένο, και πιο επικίνδυνο. Οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί είναι επί το πλείστον αλλοδαπές, οπότε απλά δεν συνιστάται.
Όπως καταλάβατε, το έχω ψάξει το θέμα. Για μένα το Kabuki-Cho είναι τόση μεγάλη προτεραιότητα για ένα ταξίδι στο Τόκυο όσο και η Akihabara. Τέτοιες περιοχές αντικατοπτρίζουν την ατμόσφαιρα μιας πόλης άλλωστε, Ne??
Nobuyoshi ArakiWithout obscenity, our cities are dreary places and life is bleak.
:wooi2:τα σχολια να κρατηθουν σε κοσμιο επιπεδο παρακαλω... μην ξεφυγετε και κλειδωθει το topic...
:Blissfull:
:sigh2:
:bath:
:hahaha:
